MR9

" توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (3)

Recommended Posts

دوستان به نظرتون با توجه به شرایط فعلی اصلا کنگره چقدر امکان رد کردن توافق رو داره؟در صورت رد کردن از طرف اونا مجلس و دولت ما بهتره چه واکنشی نشون بده؟تبعات رد کردن توافق از طرف آمریکا برای آمریکایی ها چیه؟
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

 

اگر اطلاعات به دست اومده از فعالیت های جاسوسی (به وسیله نیروی انسانی و فناوری های روز) کافی بود نیازی به بازرسی از اماکن نظامی عراق (اونهم به اون صورتی که ازش مطلع هستید) وجود نداشت! متن زیر قسمتی از قطعنامه 1929 هست که قبلا هم قرار داده بودم! این بند به خوبی نشون میده که دشمن برای دستیابی به جزئیات فعالیت های نظامی ایران تا چه حدی اشتیاق داره!

9- دانشگاه مالک اشتر: یک نهاد تابعه مرکز تحقیقات علم و فناوری دفاعی درون وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح است. دانشگاه مالک اشتر شامل گروه‌های تحقیقاتی است که پیش از این در مجموعه مرکز تحقیقات فیزیک (PHRC) قرار داشت. بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اجازه نیافته‌اند تا با کارکنان مصاحبه کنند یا اسناد تحت کنترل این سازمان را به منظور حل مسئله باقیمانده بعد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران مشاهده نمایند.
http://idsp.ir/fa/pages/?cid=97

 

امنیت بر تمام نیازهای انسان و حتی کشور ارجحیت داره! به قول معروف از نان شب هم واجب تره! اگر امنیت نباشه خیلی چیزها هم از دست خواهد رفت! وضعیت فعلی ما بدتره یا وضعیت احتمالی که در اون ائتلاف عربی به ایران حمله ور شدن ؟ انسان عاقل چرا خودش رو باید از چاله به چاه بیافکنه؟ وجود ظرفیت ساخت سلاح هسته ای ضامن امنیت ماست و تقریبا هیچ چیزی نمیتونه با این سلاح برابری داشته باشه! ما اگر همین فردا هم سفارش رویایی 300-200 فروند جنگنده (که پولش رو هم نداریم) رو به روسیه هم بدیم بازهم به دلیل فاصله زمانی تا تحویل و آمادگی برای رزم نمیشه بر روی اونها حساب باز کرد و حتی (بدون در نظر گرفتن پدافند زمینی) در تعداد مغلوب تسلیحات ائتلاف خواهند شد! از طرفی در کنار ممنوعیت استفاده از موشک بالستیک (تا 8 سال) فروش تسلیحات به ایران هم تا 5 سال ممنوع شده که این خودش باید برای ما حساسیت برانگیز باشه که متاسفانه نیست! یک جورایی میشه این مسئله رو نشونه ای برای حمله به ایران در طی این مدت یاد شده تعبیر کرد! با از دست دادن توان ساخت سلاح هسته ای و ممنوعیت استفاده از موشک بالستیک و همچنین بازرسی ها کشور واقعا در معرض آسیب قرار میگیره که این برای کسانی که امروز خوشبینانه در انتظار بهبود اوضاع اقتصادی هستن نگران کننده باشه اما متاسفانه دیده میشه که برخی دوستان بیشتر روی موفقیت در انتخابات های آتی دلخوش هستن تا موارد دیگر...

ما در زمینه سیاست های کلان نظام و اهداف و آرمان ها عقب نشینی نداشتیم که دشمن مواضعش رو در مقابل ما تغییر بده! با این وضعیت چرا باید تحریم ها برطرف شده و سیل سرمایه گذار به ایران روانه بشه تا پول و امکانات بیشتری برای دشمنی با آمریکا و صهیونیست ها در اختیار ایران قرار بگیره؟ شاید هم انقلابی چیزی شده ما خبر نداریم!!!

 

عراق قبل از جنگ اول خلیج فارس و در حمله آزادی کویت ، کشوری است که قدرت محسوب می شد ومبنای مقایسه خوبی بود و اگرنه بعد از آن بازرسی ها تنها تلفات را کم کردند و اگرنه عراق پیش از حمله شکست خورده بود

مگر اینکه توانی داشته از دید مغفول مانده است از این رو مقایسه درستی نیست 

 

 

9- دانشگاه مالک اشتر: یک نهاد تابعه مرکز تحقیقات علم و فناوری دفاعی درون وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح است. دانشگاه مالک اشتر شامل گروه‌های تحقیقاتی است که پیش از این در مجموعه مرکز تحقیقات فیزیک (PHRC) قرار داشت. بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اجازه نیافته‌اند تا با کارکنان مصاحبه کنند یا اسناد تحت کنترل این سازمان را به منظور حل مسئله باقیمانده بعد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران مشاهده نمایند.
http://idsp.ir/fa/pages/?cid=97

 

 

باز هم بر می گردم به طبقه بندی اطلاعات ، بخشی از اطلاعات که مهم است باید محفوظ بماند و بخشی که از اهمیت و ارزش کمی دارد حداقل گران عرضه شود و در غیراینصورت اشتباه کرده ایم 

 

امنیت بر تمام نیازهای انسان و حتی کشور ارجحیت داره! به قول معروف از نان شب هم واجب تره! اگر امنیت نباشه خیلی چیزها هم از دست خواهد رفت! وضعیت فعلی ما بدتره یا وضعیت احتمالی که در اون ائتلاف عربی به ایران حمله ور شدن ؟ انسان عاقل چرا خودش رو باید از چاله به چاه بیافکنه؟ وجود ظرفیت ساخت سلاح هسته ای ضامن امنیت ماست و تقریبا هیچ چیزی نمیتونه با این سلاح برابری داشته باشه! ما اگر همین فردا هم سفارش رویایی 300-200 فروند جنگنده (که پولش رو هم نداریم) رو به روسیه هم بدیم بازهم به دلیل فاصله زمانی تا تحویل و آمادگی برای رزم نمیشه بر روی اونها حساب باز کرد و حتی (بدون در نظر گرفتن پدافند زمینی) در تعداد مغلوب تسلیحات ائتلاف خواهند شد! از طرفی در کنار ممنوعیت استفاده از موشک بالستیک (تا 8 سال) فروش تسلیحات به ایران هم تا 5 سال ممنوع شده که این خودش باید برای ما حساسیت برانگیز باشه که متاسفانه نیست! یک جورایی میشه این مسئله رو نشونه ای برای حمله به ایران در طی این مدت یاد شده تعبیر کرد! با از دست دادن توان ساخت سلاح هسته ای و ممنوعیت استفاده از موشک بالستیک و همچنین بازرسی ها کشور واقعا در معرض آسیب قرار میگیره که این برای کسانی که امروز خوشبینانه در انتظار بهبود اوضاع اقتصادی هستن نگران کننده باشه اما متاسفانه دیده میشه که برخی دوستان بیشتر روی موفقیت در انتخابات های آتی دلخوش هستن تا موارد دیگر...

ما در زمینه سیاست های کلان نظام و اهداف و آرمان ها عقب نشینی نداشتیم که دشمن مواضعش رو در مقابل ما تغییر بده! با این وضعیت چرا باید تحریم ها برطرف شده و سیل سرمایه گذار به ایران روانه بشه تا پول و امکانات بیشتری برای دشمنی با آمریکا و صهیونیست ها در اختیار ایران قرار بگیره؟ شاید هم انقلابی چیزی شده ما خبر نداریم!!!

 

 

مطلق به قضیه نگاه نکنید، شاید تمام بحث سراین باشد که حداقل من به اهمیت تنها یک پارامتر اعتقاد ندارم و به عملکرد چندین پارامتر در کنار هم اعتقاد دارم

امنیت هم اگر از اعتدالش خارج شود شر می شود به بیان ساده 

امنیت چندین بعد دارد نظامی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، بهداشتی  و ... که حتی وزارت اطلاعات هم این بخش ها را تفکیک شده دارد 

حال اگر یک بعد متناسب با توانش امن نباشد عملا بقیه ابعاد امنیت هم تحت تاثیر قرار می گیرد

از این رو باید دنبال امنیت متوازن گشت 

 

با توجه به این نکته نفس توافق برای ایجاد یک امنیت متوازن خوب است ولی جزئیات آنقدر زیاد است که آدم می ماند در اجرا چه جوری می شود 

 

---------------------------

 

دوستان به نظرتون با توجه به شرایط فعلی اصلا کنگره چقدر امکان رد کردن توافق رو داره؟در صورت رد کردن از طرف اونا مجلس و دولت ما بهتره چه واکنشی نشون بده؟تبعات رد کردن توافق از طرف آمریکا برای آمریکایی ها چیه؟

 

 

احتمال پیروزی جمهوری خواهان و رد توافق خیلی خیلی کم و نزدیک به بعید است

 

اما در این صورت توافق به این صورت به هم می خورد 

و بخش های از توافق توسط ایران اجرایی نمی شود و منوط به تصویب کنگره می شود

ولی بخش هایی از آن اجرا می گردد تا اروپایی ها همراهی کنند 

البته بستگی به حرکت بعد اروپایی ها هم دارد 

 

ولی در بدترین حالت تحریم شدید و در نهایت ده سال دیگر جنگ

ویرایش شده در توسط arminheidari
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بر خلاف گفته ی دوستان اگر توافق  در کنگره رد بشه بسیار برای ایران خوب هست حالا چرا برای ما فایده داره یکیش مطمئناً بالا رفتن قیمت نفت است که عربستان هم نمیتونه با بالا بردن تولید جلوش رو بگیره دوماً ما  می توانیم از انجام بسیاری از موارد تحمیل شده به ایران راحت بشیم و سوماً کشورهایی اروپایی به غیر از فرانسه و انگلیس به احتمال زیاد دیگر با آمریکا در رابطه با موضوع هسته ای ایران همکاری نخواهند کرد ولی بدانید که این کارهایی که دولت اوباما داره انجام میده همش بازار گرمی هست برای رسانه های داخلی و انتخابات 2016 و برنامه هسته ای ایران از قبل در کنگره تایید شده و اینا فقط دارن میگن که طرف برنده در مذاکرات ما بودیم همین نمیدونم کسی از دوستان سریال House of Cards رو دیده یا نه به زیبایی تمام رابطه کنگره و دولت  آمریکا رو نشان مبده و با بسیاری از قوانین داخلی آمریکا آشنا میشید حالا اینکه چند درصد به واقعیت نزدیک هست خدا میدونه ولی نشان میده که مواردی که به کنگره برای تصویب ارسال میشه از قبل رای هاش جمع آوری شده و فقط برای افکار عمومی و نشان دادن قدرت دو حزب دموکرات و جمهوری خواه هست . گفتم که دلتون رو به رد کردن توافق از سوی طرف آمریکایی خوش نکنید به قول رهبر در صورت تصویب برجام در داخل کشور باید راههای سوء استفاده طرف مقابل رو بست ولی با این سوتی های که طرف مذاکره کننده داخلی داده انجامش بسیار سخت ولی شدنی هست 

توکل بر خدا

ویرایش شده در توسط Enccomputer
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

عراق قبل از جنگ اول خلیج فارس و در حمله آزادی کویت ، کشوری است که قدرت محسوب می شد ومبنای مقایسه خوبی بود و اگرنه بعد از آن بازرسی ها تنها تلفات را کم کردند و اگرنه عراق پیش از حمله شکست خورده بود

مگر اینکه توانی داشته از دید مغفول مانده است از این رو مقایسه درستی نیست 

 

 

 

باز هم بر می گردم به طبقه بندی اطلاعات ، بخشی از اطلاعات که مهم است باید محفوظ بماند و بخشی که از اهمیت و ارزش کمی دارد حداقل گران عرضه شود و در غیراینصورت اشتباه کرده ایم 

 

 

مطلق به قضیه نگاه نکنید، شاید تمام بحث سراین باشد که حداقل من به اهمیت تنها یک پارامتر اعتقاد ندارم و به عملکرد چندین پارامتر در کنار هم اعتقاد دارم

امنیت هم اگر از اعتدالش خارج شود شر می شود به بیان ساده 

امنیت چندین بعد دارد نظامی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، بهداشتی  و ... که حتی وزارت اطلاعات هم این بخش ها را تفکیک شده دارد 

حال اگر یک بعد متناسب با توانش امن نباشد عملا بقیه ابعاد امنیت هم تحت تاثیر قرار می گیرد

از این رو باید دنبال امنیت متوازن گشت 

 

با توجه به این نکته نفس توافق برای ایجاد یک امنیت متوازن خوب است ولی جزئیات آنقدر زیاد است که آدم می ماند در اجرا چه جوری می شود 

 

---------------------------

 
 

 

احتمال پیروزی جمهوری خواهان و رد توافق خیلی خیلی کم و نزدیک به بعید است

 

اما در این صورت توافق به این صورت به هم می خورد 

و بخش های از توافق توسط ایران اجرایی نمی شود و منوط به تصویب کنگره می شود

ولی بخش هایی از آن اجرا می گردد تا اروپایی ها همراهی کنند 

البته بستگی به حرکت بعد اروپایی ها هم دارد 

 

ولی در بدترین حالت تحریم شدید و در نهایت ده سال دیگر جنگ

 

ذکر اون جمله برای نشون دادن اهمیت موضوع بود! متاسفانه ما درک درستی از امنیت نداریم! مردم سوریه و یمن الان خیلی خوب میتونن برای ما این مسئله رو شرح بدن! 

«نعمتان مکفورتان الصّحّة و الأمان»  دو نعمت‌اند که قدر آن‌ها شناخته نمی‌شود و کفران می‌گردند: امنیت و عافیت

اطلاعات کم اهمیت؟ مثلا چه نوع اطلاعاتی؟  اینها رو انتظار دارید گرون هم مبادله کنید؟ نمیدونم چرا کالا ما در تحلیل ها برای دشمن شعوری قائل نمیشیم! انتظار داریم کاری رو انجام بده که خود ما انجامش نمیدیم!

  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ذکر اون جمله برای نشون دادن اهمیت موضوع بود! متاسفانه ما درک درستی از امنیت نداریم! مردم سوریه و یمن الان خیلی خوب میتونن برای ما این مسئله رو شرح بدن! 

«نعمتان مکفورتان الصّحّة و الأمان»  دو نعمت‌اند که قدر آن‌ها شناخته نمی‌شود و کفران می‌گردند: امنیت و عافیت

اطلاعات کم اهمیت؟ مثلا چه نوع اطلاعاتی؟  اینها رو انتظار دارید گرون هم مبادله کنید؟ نمیدونم چرا کالا ما در تحلیل ها برای دشمن شعوری قائل نمیشیم! انتظار داریم کاری رو انجام بده که خود ما انجامش نمیدیم!

 

اصلا روی این دو مورد شک نکنید تازه من می گم خانواده را هم اضاف کنید

فکر نکنم در نوشته های دوستان هم کسی روی اهمیت امنیت بحثی کرده باشد

بلکه تمام بحث روی تعریف امنیت است 

حداقل این را هرکسی می داند که اقتصاد خوب نیازمند امنیت و پایداری اوضاع پیرامونش است

 

از این رو است که این کلمه متوازن روی زبان حقیر می چرخد ( البته از جناب MR9 یاد گرفتم )

 

----------------------

در مقابل دشمنی کشورهای حاشیه خلیج فارس و یا آمریکا هم شکی نیست 

اما بحث اینجا شروع می شود که هدف اصلی ما پیروزی بر آنها نیست یعنی اگر آنها را کامل هم مغلوب کنیم هم باز با پیروزی اصلی فاصله داریم که همان شعارهای حضرت مهدی (عج) است

 

اگر هم ادعای سربازی حضرت را هم داریم باید مثل سرباز او یا مثل او رفتار کنیم و بگوییم اگر او بود چه انتخابی می کرد؟

ویرایش شده در توسط arminheidari
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام، برادر گفتن این حرف ها از شما بعیده!! (با توجه به متن امضا شما و ..)

شما اطلاع داری که رهبری (ولی امرمسلمین) در مورد "حرمت سلاح کشتار جمعی" چه فرمودند!؟

این مطلب به صورت یک استفتا در سایت رهبری قابل مشاهده هست. لینک

 

به اعتقاد ما افزون بر سلاح هسته‌ای، دیگر انواع سلاح‌های کشتار جمعی، نظیر سلاح شیمیایی و سلاح میکروبی نیز تهدیدی جدی علیه بشریت تلقی می‌شوند. ملت ایران که خود قربانی کاربرد سلاح شیمیایی است، بیش از دیگر ملت‌ها خطر تولید و انباشت این گونه سلاح‌ها را حس می‌کند و آماده است همه‌ی امکانات خود را در مسیر مقابله با آن قرار دهد. ما كاربرد این سلاح‌ها را حرام، و تلاش برای مصونیت بخشیدن ابناء بشر از این بلای بزرگ را وظیفه‌ی همگان می‌دانیم.

 

 

این گونه اظهارنظرها مث شما یه جور تحمیل خواسته هست، خودتون خبر نداری! بعدش به دیگران میگوید..

در گذشته و بمباران شهرها توسط رژیم بعث (جنگ ایران-عراق) امام خمینی اجازه  استفاده از سلاح شیمیایی صادر نکردن..

باور کنید این حکم و فتوا براثر تقیه نیست، ولی فقیه که اینچنین در مقابل نظام سلطه ایستاده برای چه تقیه انجام بده؟

 

 

ما اصلا چیزی به اسم تحمیل خواسته به ولی فقیه رو داریم؟ اصلا همچین چیزی ممکنه؟ :nerd:   

 

باور کنید اینکه ما سعی کنیم به هر طریق ممکن از توافق صورت گرفته دفاع کنیم خدمت به کشور به شمار نمیره! چه بسا اصلا مهلت نداشته باشیم در این باغ سبزی که نشون داده میشه (ورود سرمایه گذاران خارجی و ...) قدم بگذاریم! 

با این فرضیه شما تمام اسرار کشور فاش شده به شمار میره و اصلا نیازی برای بازرسی وجود نداره!

در حقیقت برای رفع تحریم ها و بهبود وضعیت اقتصادی دارید از امنیت کشور هزینه میکنید بدون اینکه خطرات این مسئله رو در نظر بگیرید! در صورت تائید توافق شاید خطر حمله آمریکا و ناتو برطرف شده باشه اما همچنان خطر حمله اعراب پابرجاست! هیچ بعید نیست که وظیفه مقابله سخت با ایران به اعراب واگذار شده باشه! این کشورها سالهاست که هزینه های سنگینی رو برای خرید تسلیحات صرف میکنن! انواع تجهیزات و تسلیحات پیشرفته در تعداد بالا هم در اختیارشون قرار میگیره اونهم در شرایطی که در مجاورت فلسطین اشغالی قرار دارن! آخرین مورد خرید 600 تیر موشک پاتریوت به مبلغ 4.5 میلیارد دلار توسط عربستان بود که در طی چند روز گذشته انجام شد!

حالا با همه این تعریف ها یک سناریو در نظر بگیریم! فرض کنید بعد از انجام تعهدات ایران (تعهداتی که در برجام ذکر شده) و از دست دادن ذخایر اورانیوم و امکان تولید سلاح هسته ای تعدادی از کشورهای عربی با تشکیل یک ائتلاف و در ادامه تخاصم با ایران قصد حمله به کشور رو داشته باشن! در این صورت آیا این اطلاعات در اختیار اونها قرار نمیگیره و نمیتونه برای ما مخاطره داشته باشه؟ در پست قبل دیدید که آمریکا با اون ظرفیت تهاجمیش تنها دو هدف از چهارده هدف موجود در تصویر رو مورد اصابت قرار داده بود! محرمانه و مخفی بودن این اماکن  از دید بازرس ها (بخونید جاسوس های تربیت شده آمریکا) بقاپذیری صنایع تولیدی رو در زمان جنگ افزایش میده!هم از نظر مشکل بودن نفوذ به این مراکز(به خاطر فاصله و حلقه های پدافندی قرار گرفته در مسیر) و هم از نظر تعدد اهداف و محدود بودن تسلیحات قابل حمل! اما با اینکاری که قراره انجام بشه و شما هم ازش دفاع میکنید یکی از امتیازات رو دارید به راحتی در مقابل دریافت وعده رفع تحریم ها از بین میبرید! اگر بند مربوط به ممنوعیت استفاده از موشک بالستیک در قطعنامه هم طبق گفته جان کری الزام آور باشه دیگه به خاطر ترس از بازگشت تحریم ها هم شاید نشه از این تسلیحات در جنگ استفاده کرد!

داشتن ذخایر اورانیوم غنی شده و زنجیره غنی سازی میتونه امنیت ما رو حداقل در مقابل اعراب حفظ کنه! اگر در سریعترین زمان نشه به کلاهک هسته ای دست پیدا کرد حداقل شاید بشه تعدادی بمب هواپایه رو تولید کرد که قطعا در مقابل کشورهای عربی میتونه موثر واقع بشه!

ویرایش شده در توسط shirazz
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اولا باید تاسف خورد به حال و روز این روزهای میلیتاری که عده ای شده اند کاسه از آش داغتر و در تز «توافق به هر قیمت» و «هر توافقی بهتر از عدم توافق است» حتی از دولت محترم هم جلو افتاده اند!

 

چرا که در روزهای اخیر حتی دولت هم کم کم متوجه ابعاد گافهای سیاسی، تحریمی، برگشت پذیری و . . . این توافق شده و حجم دفاعیات شانتاژ گونه از اون کاهش پیدا کرده اما برخی ادعای اخلاق دارند و با زبان به اصطلاح خوش، به راحتی به دیگران توهین کرده و آن را در قالب احترام هم قلمداد می کنند!!

 

جناب حسن جی جی2 ، در مورد اتحادیه اروپا اشتباه از من بود( که البته در اصل معامله تغییری حاصل نمیکنه! توضیح میدم)، ولی در مورد بقیه اش متاسفانه حق با من هست!

 

فرمودید:

 

 

و متن هم میگه: 

 

 

که یعنی: به طور فعالانه تشویق میکنه. آخیییی الهی ناز شن! 

 

اگر هدف رفع مساله بود به راحتی می تونست بنویسه: وادار به لغو میکنه، یا راسا لغو می کنه و مواردی از این دست عبارات.

 

مشخصا دست رو باز گذاشتن تا در آینده هر دولت ایالتی و محلی بتونه قوانین تحریمی خودش رو حفظ کنه و در پاسخ به اعتراضات ایران هم بگه: تشخیص با خودمه، شما فقط می تونید تشویق کنید!

 

 

جوک نفرمایید، مثلا اگر دولت محلی نیویورک یا واشینگتن دی سی، قانون تحریمی ای را با فشار لابی صهیونیستی یا حتی چشمک خود دولت آمریکا، حفظ یا حتی وضع(!) کنه، اونوفت اون شرکتهایی که همزمان در نیویورک و یا واشنگتن و همچنین ایران حضور دارند( که شما می تونین تمام شرکتهای غول خارجی حاضر در ایران یا بعدا حاضر در ایران رو در این 2 ایالت فعال بدونید مگر معدودی شرکتهای چینی خاص که خودمون ایجاد کردیم) اونوقت اون شرکت، ایران رو انتخاب می کنه یا فعالیت در اون ایالت رو؟!

 

پاسخ مشخص هست.

 

اماا اینکه فرمودید اسمی از اتحادیه اروپا آورده نشده، بله اسمی آورده نشده ولی در همین دوران حاضر و در دورانهای قبل( تقریبا از زمان کلینتون و بوش پدر به این سو) دولتهای اتحادیه اروپا خودشون همواره داوطلبانه تحریمهای آمریکا علیه ایران رو به عرضه اجرا در می آوردند، با اینکه هیچ قانونی در اتحادیه اروپا در این خصوص نبود ولی از ترس لطمه دیدن تجارت با آمریکا اقدام به اینکار می نمودند.

 

 

 

حالا شما وجدان مبارک رو قاضی کنید و ببینید به دلیل بی اطلاعی به من تهمت زدید یا نه؟

 

 

متاسفانه بی بی سی فارسی و وی او ای نبود!

 

 

به قول باباپنجعلی سریال پایتخت: شما ..... نزن! بهتر از شما هست که در حال ماله کشی این توافق هستید، ای کاش صحبتهای دیروز کری ، لو و مونیز را در سنا می خواندید، شاید به خود می آمدید. هر چند بعید است، چون چشمان خود را بسته و فقط کورکورانه از «توافق به هر قیمت» دفاع می کنید.

 

متاسفانه حرفهاتون نشون از عدم اطلاع از قوانین داخلی ایالات متحده است. دولت مرکزی امریکا هیچ گونه دخل و تصرفی به صورت مستقیم نمیتونه بر قوانین داخلی ایالت ها داشته باشه! تنها میتونه تلاش کنه!

از این نمونه ها در امریکا بسیار زیاده، خیلی ایالت ها قوانین سفت و سختی برای حمل و فروش اسلحه دارند در حالی که در برخی ایالت ها قوانین فروش و حمل اسلحه ازاده. یا قوانین رانندگی از این ایالت به ایالت بغلی متفاوته متلا از ایالت اگه اشتباه نکنم کانزاز با ماشین بری به سمت سین سناتی ایالت ایلینویز تو اون ایالت 120 کیلومتر در ساعتم بری مشکلی نیست ولی همین ازمرز ایالت رد بشی باید روی 100 تا رانندگی بکنی! اگرم حواست نباشه و 120 تا بری پلیست تختت می کنه رو زمین! یا قوانین مالیاتی بین هر ایالت متفاونه برای همینه که ایالتی میشه کالیفرنیا و ایالتنی میشه تگزاس
 

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نام‌خدا

مقدمه

 

به امید خدا، در این سلسه مطالب، هدف بررسی موضوعات حساسیت برانگیز توافق هسته‌ای و متن قطعنامه مرتبط هست. در این مطالب سعی خواهد شد تا جای ممکن هم نقاط قوت، و هم نقاط ضعف مورد بررسی قرار بگیرند.

خب در این سلسله مطالب با عنوان "توافق هسته‌ای، وضعیت موجود، چه باید کرد" در هر ارسال انشاالله یک موضوع خاص مورد بررسی قرار خواهد گرفت، این موضوعات در دو دسته حاشیه و متن بررسی می‌شوند. مطالب حاشیه مربوط به خود متن توافق و یا قطعنامه و موارد مطرح در اونها نبوده، بلکه بیشتر به برخی مباحثی که در حاشیه این مطالب به وجود آمدند میپردازه... وضعیت مطالب دسته متن هم که مشخصه...

قبل از شروع مطلب اول که از قضا در دسته موضوعات حاشیه‌ای قرار میگیره، باید چند نکته را مد نظر قرار داد در مورد این سلسه مطالب:

  1. لزوم توجه به مساله هسته‌ای و توافق و قطعنامه مورد اشاره، به صورت یک مساله پویا و نه یک مساله ایستا؛ به عبارت دیگر در نظر گرفتن گذشته و آینده محتمل در بررسی ابعاد توافق
  2. لزوم در نظر گرفتن text در context؛ به عبارت دیگر لزوم در نظر گرفتن جو کلی موجود در روابط ایران با سایر کشورها قبل و بعد از توافق
  3. بنده از دوستان عاجزانه تقاضا دارم که ادامه مطالب این تاپیک نه به صورت بحث‌های جدالی و کلی گویی و یا شعار، که به صورت بحث دقیق و مورد به مورد جلو بره... اگر در مورد مطالب مطرح شده نظری وجود داره، به صورت مشخص معلوم بشه که راجع به کدوم قسمت هست و بعد استدلال مربوطه ارائه بشه...
  4. بنده کوچکترین اصراری ندارم که مطالبی که در ادامه این سلسله مطالب ارائه خواهد شد، بی نقص و یا درست هستند، بلکه بر اساس اطلاعات موجود، نظری است که فعلا بر اون هستم، و قطعا هر جا متوجه اشتباه خودم بشم، میپذیرم و با همین شدت در تبلیغ نظر درست جدید تلاش خواهم کرد.

در انتهای این مقدمه هم یک خواهش دوستانه از برادرای خودم دارم، پای این مطالب واقعا وقت گذاشته شده و نه ترجمه صرف هست و کپی. هیچ منتی هم نیست و وظیفه بوده، ولی خواهشا دوستانی که این موضوع واقعا براشون مهم هست، و فقط قصدشون شعار و کوبیدن طرف مقابل نیست، لطف کنند و مطالب را با دقت بخونند و شدیدتر نقدهاشون را بر این مطالب ارائه کنند تا از گذر بحث‌هایی تا جای ممکت علمی، مستند و زنده، بتونیم دقیق تر و نزدیک تر به واقعیت مفاد توافق و قطعنامه را درک کنیم...

 

توافق هسته‌ای، وضعیت موجود، چه باید کرد-قسمت اول- حاشیه

یک استدلال عجیب

 

هدف در این مطلب پرداختن به یک مغالطه است که این روزها توسط منتقدان قطعنامه مطرح میشود. اهمیت پرداختن به این موضوع از اونجایی نشات میگیره که به کرات در سایت‌های مختلف، در مطالب یا بخش کامنت‌ها، در بین اظهارات خیلی از افراد شناخته شده، از نماینده مجلس تا به قولی استراتژیست‌های کشور، این ادعا/استدلال (یا هر چیز دیگری که به نظر این حقیر یک سفسطه است) به عنوان مستمسک منتقدان توافق مورد استفاده قرار میگیره...

 

و اما بعد،

 

به طور عمومی در قطعنامه محدودیت‌هایی به غیر از محدودیت‌های مطرح در برجام پذیرفته شده، که به خصوص در موارد مرتبط با مسائل نظامی حساسیت‌هایی را برانگیخته. در توضیح این محدودیت‌ها مذاکره کنندگان نکته‌ای که ذکر میکنند و در ادامه به تفصیل به اونها پرداخته خواهد شد، این هست که اگر هم محدودیتی وجود دارد، در مقایسه با قطعنامه‌های قبلی علی الخصوص قطعنامه 1929 بسیار سبک‌تر و ساده‌تر هست. اون مغالطه اصلی که منتقدان بهش متوسل میشوند (از حسین شریعتمداری و مهدی محمدی گرفته، تا همین بزرگواران سایت) نپذیرفتن قطعنامه‌های قبلی توسط ایران، و پذیرفتن قطعنامه فعلی یا 2231 توسط ایران هست.

 

در واقع دوستان جوری وانمود میکنند که این نپذیرفتن قطعنامه ­های قبلی توسط ما مثلا سودی یا حقی برای ما ایجاد میکنه و یا ما را از مجازات به خاطر نقض قطعنامه­ ای که قبول نداریم، حفظ میکنه. برای وضوح بیشتر و درک ساده‌تر این موضوع، در ادامه توجهتون را به بحث فرضی آقای الف و آقای ب جلب میکنم...

 

آقای الف: خب جناب ب، تحریم موشکی ما که در قطعنامه 1929 شدیدتر بود، قطعنامه 1929 هم که در سال 2010 تصویب شد، از اون سال تا به امروز که سال 2015 باشه، 5 سال میگذره و ما چندین رزمایش موشکی، و چندین پرتاب ماهواره داشتیم، اما در این زمینه مشکلی به وجود نیومده... حتی یکی از پرتاب های ماهواره در حین مذاکراتی بوده که دولت فعلی برای توافق صورت میداده، ولی مشکلی پیش نیومده...؟

 

آقای ب: جناب الف، مشکل اینجاست که ما قطعنامه‌های قبلی را قبول نمیکردیم، اما وضعیت در مورد قطعنامه‌ جدید فرق میکنه، این قطعنامه را خود ما در تنظیمش دست داشتیم و این یعنی تعهد برای ما.

 

آقای الف: خب یعنی میفرمایید این که ما قطعنامه‌های قبلی را قبول نکردیم، باعث شد که با وجود نقضِ بندی مثل ممنوعیت پرتاب موشک‌های بالستیک، مشکل جدیدی برای ما (مثلا تصویب قطعنامه جدید و محدودیت های شدیدتر) پیش نیاد.

 

آقای ب: بله، دقیقا همینطور هست.

 

آقای الف: خب جناب ب، سوالی اینجا برای من پیش اومده، ما قطعنامه های قبلی مثل 1696، 1747 و 1803 را هم که در اونها خواستار توقف غنی سازی و سایر ابعاد برنامه هسته ای شده بودند، نپذیرفتیم، چه طور شد که این نپذیرفتن ما این جا جواب نداد و باز قطعنامه شدیدتری مثل 1929 صادر شد... یا اصلا ساده تر، ما 1696 را نپذیرفتیم، پس چرا 1747 به خاطر نقض 1696 صادر شد... چرا نقض درخواست توقف غنی سازی در 1696، با وجود اعلام نپذیرفتن این قطعنامه توسط ما، باعث نشد که قطعنامه‌های بعدی صادر بشه؟

 

آقای ب: ......................................................... (امیدوارم دوستانی که نقد و پاسخی دارند، به جای پاسخ‌های کلی و تکرار ادعاهای قبلی، مورد به مورد جواب بدهند، و پر کردن این جای خالی جواب آقای ب هم یکی از اون‌ موارد باشه)

 

 

امیدوارم برای دوستان واضح شده باشد، که موضوعی که باعث صدور قطعنامه جدید و یا تشدید محدودیت‌ها در اثر نقض یک قطعنامه خواهد شد اجماع جهانی (و به صورت اخص اجماع پنج قدرت دارای حق وتو) بر تهدید بودن مساله مورد بحث است، و پذیرفتن یا نپذیرفتن ما کوچکترین تاثیری در محدود نمودن یا ننمودن خواست شورای امنیت و اقدامات مورد نظرش نداره، که اگر داشت، نپذیرفتن قطعنامه 1696 توسط ما جواب میداد و تحریم‌ها و قطعنامه‌های بیشتر صادر نمیشد. همچنین میتونم از دوستانی که این استدلال را به کار میبرند بپرسم دقیقا این نپذیرفتنی قطعنامه‌ای که ازش دم میزنند دقیقا (نه کلی گویی) چه امتیاز و مزیتی برای ما ایجاد میکنه...؟

 

شاید دوستان الان مطرح کنند که خب پس این بیانیه وزارت خارجه چیه، که در اون غیرقانونی بودن تحریم‌های باقی مونده را تاکید کرده...؟ جواب این هست که قطعا خود دوستان وزارت خارجه هم میدونند که این اقدامات بیشتر ارزش رسانه‌ای دارد و کمک به عدم ایجاد همان اجماع جهانی فوق الذکر خواهد کرد. پس چه در 1696 و 1929، چه در 2231 آن چه تعیین کننده تر از پذیرش یا عدم پذیرش ما هست، دید جهانی نسبت به موضوع مورد مناقشه است، و یادمون باشه جهان فقط آمریکا نیست.

 

اگر نگرانی در این مورد هست، باید مراقب باشیم با سیاست‌های اجماع برانگیزی مثل اقدامات چند سال اخیر، کاری نکنیم که حتی روسیه و چین به قطعنامه‌ای به شدت 1929 رای مثبت بدند.

لازم به ذکر هست که همچنان مشتاقانه منتظر نظر دقیق و مستدل دوستان برای رد این نظر هستم، این نظرات هم از نظر این حقیر یا تکمیل مکالمه فرضی فوق هست، یا استناد به یک سند رسمی و حقوقی بین المللی... لطفا از استدلال‌های عجیب و غریبی که مجددا یه یک مغلطه ختم میشه خودداری بفرمایید.

 

 

این از مطلب اول که حاشیه‌ای بود... مطلب دوم انشاالله در مورد محدودیت‌های موشکی موجود در قطعنامه خواهد بود.

ویرایش شده در توسط worior
  • Upvote 8
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسم الله الرحمن الرحیم

 

آقای ب : اگر اجماع جهانی ( یا بقولی اجماع شیاطین ) یکهزار بار هم برای حفظ منافعشان ( سایر کشورهای دنباله رو نیز با برای حفظ منافعشان و یا ترس از شیاطین ) با صدور قطعنامه از من بخواهند که از آرمانهای خود ( ایمان و اعتقادات دینیم ، حق رشد علمی فرزندان و نوادگانم ، جلوگیری از دست اندازی دشمن بر منابع و سرزمینی  که امانت متعلق به نسلهای بعدی در دستان من است ) دست بردارم ، گرسنگی و مرگ را بر آن ترجیح میدهم و انتظار هم ندارم که همه مثل من باشند . تلطیف قطعنامه نیز دلیلی بر از بین رفتن اصل و فرع نقشه های شوم نبوده و نخواهد بود مگر آنکه زمان ، درستی آن را اثبات نماید . پس توصیه میکنم شما نیز عجله نفرمائید . اگر جملات قبلی شعار باشد مطمئنا سؤال بعدی که توپ را مجددا به زمین خودتان و نمایشنامه ای که براه انداختید بر میگرداند که دیگر شعار نیست .

 

متاسفانه هزاران مورد از نقض عهد همان جامعه جهانی را میتوان ارائه کرد ، اما جناب آقای الف ، آیا شما هم میتوانید چنین نقض عهدهائی را از طرف کشور ایران ذکر بفرمائید .

درست است که تلطیف قطعنامه کار مثبتیست ، بر منکرش لعنت ، اما آیا این واقعیت همه چیز را مثبت خواهد کرد ؟

 

این درست است که امتیازی میدهیم و امتیازی میگیریم ، اما مهم آنست که چه بدهیم و در قبالش چه عایدمان شود . آیا شما حاضرید برای خلاصی از پول پارکینگ ماشین صد ملیونی خود را به قیمت پنج ملیون تومان بفروشید ؟ البته بنده نمیگویم که خدا نکرده ما حتما چنین کاری کرده ایم و تنها میگویم عزیز دل همه چیز را همگان دانند پس این پنهانکاریها و عدم اطلاع نارسانیها برای چیست ؟ یا ما هم جزء " جامعه جهانی ایران " محسوب نمی شویم ؟

 

آیا ترس از نقد و یا توهین مخالفین معنی دارد ؟  آیا نمیتوان از برخی از نقد آنها استفاده و برداشت مثبت و به صلاح نمود؟ مگر مخالف و موافق جزء یک کشور و یک ملت و یک آرمان نیستیم ؟ آیا آرمان شما نمیگوید که باید به فکر فرزندان و آیندگان خود باشید ، دقیقا طبق همان آرمان بنده مخالف شما ؟ پس میبینید که آرمانهایمان هم تنها در روش تفاوت دارند و نه در معنی . اگر واقعا منظورمان تعامل با دنیاست ، چرا این تعامل را از داخل و از بین و در بین خودمان شروع نمی کنیم ؟ چرا باید فکر کنیم بقیه ، جز ما ، احمقند ( البته این جمله هم مصرف داخلی دارد و هم مصرف خارجی ) ؟ چرا باید همیشه اکثریت حق اقلیت را مال خود کند و یا به آن توجهی نکند ؟

 

تا اینجا که بنده مشاهده و ملاحظه نمودم ، با آنکه نزدیک به 80 ملیون نفر هستیم اما تنها 50 - 60 نفر بیشتراز ما نیستند که سیاستمدارند ، از قوانین بین المللی سر در می آورند ، خوب حرف میزنند ، از کارها خوب سر در می آورند ، انگلیسی را فوت آبند ، ووووو . آیا واقعا اینگونه است ؟

 

آقای الف - از شما میپرسم ، واقعا اینها همه ، چرا ؟

 

متشکر و تنک یو

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خب دوستان میتونند قضاوت کنند، که میزان ارتباط جوابی که جناب پرواز دادند به اخرین سوال اقای الف چقدره...؟

 

 

.

.

.

.

آقای الف: خب یعنی میفرمایید این که ما قطعنامه‌های قبلی را قبول نکردیم، باعث شد که با وجود نقضِ بندی مثل ممنوعیت پرتاب موشک‌های بالستیک، مشکل جدیدی برای ما (مثلا تصویب قطعنامه جدید و محدودیت های شدیدتر) پیش نیاد.

 

آقای ب: بله، دقیقا همینطور هست.

 

آقای الف: خب جناب ب، سوالی اینجا برای من پیش اومده، ما قطعنامه های قبلی مثل 1696، 1747 و 1803 را هم که در اونها خواستار توقف غنی سازی و سایر ابعاد برنامه هسته ای شده بودند، نپذیرفتیم، چه طور شد که این نپذیرفتن ما این جا جواب نداد و باز قطعنامه شدیدتری مثل 1929 صادر شد... یا اصلا ساده تر، ما 1696 را نپذیرفتیم، پس چرا 1747 به خاطر نقض 1696 صادر شد... چرا نقض درخواست توقف غنی سازی در 1696، با وجود اعلام نپذیرفتن این قطعنامه توسط ما، باعث نشد که قطعنامه‌های بعدی صادر بشه؟

 

آقای ب: ......................................................... (امیدوارم دوستانی که نقد و پاسخی دارند، به جای پاسخ‌های کلی و تکرار ادعاهای قبلی، مورد به مورد جواب بدهند، و پر کردن این جای خالی جواب آقای ب هم یکی از اون‌ موارد باشه)

.

.

.

.

 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

آقای ب : اگر اجماع جهانی ( یا بقولی اجماع شیاطین ) یکهزار بار هم برای حفظ منافعشان ( سایر کشورهای دنباله رو نیز با برای حفظ منافعشان و یا ترس از شیاطین ) با صدور قطعنامه از من بخواهند که از آرمانهای خود ( ایمان و اعتقادات دینیم ، حق رشد علمی فرزندان و نوادگانم ، جلوگیری از دست اندازی دشمن بر منابع و سرزمینی  که امانت متعلق به نسلهای بعدی در دستان من است ) دست بردارم ، گرسنگی و مرگ را بر آن ترجیح میدهم و انتظار هم ندارم که همه مثل من باشند . تلطیف قطعنامه نیز دلیلی بر از بین رفتن اصل و فرع نقشه های شوم نبوده و نخواهد بود مگر آنکه زمان ، درستی آن را اثبات نماید . پس توصیه میکنم شما نیز عجله نفرمائید . اگر جملات قبلی شعار باشد مطمئنا سؤال بعدی که توپ را مجددا به زمین خودتان و نمایشنامه ای که براه انداختید بر میگرداند که دیگر شعار نیست .

 

.

.

.

.

 

بنده خیلی واضح و روشن، در مورد یک موضوع خاص و مشخص (ادعای موثر بودن نپذیرفتن قطعنامه های قبلی) نظری دادم، و از دوستان خواستم اگر جواب مرتبطی دارند بدهند، ولی جوابی که جناب پرواز دادند کلی هست و سایر موضوعات را دخیل کردن... فکر میکنم خیلی سوال واضح بود، حالا این جواب اش شله قلمکاری که فرمودید جناب پرواز چه ربطی به سوال من داشت؟ این که 50 60 نفر فقط زبان بلدند،اینکه با صدور قطعنامه از آرمانهای خود برگردیم و ترجیح گرسنگی و مرگ، اینها واقعا چه ارتباطی با سوال آخر واضح و مشخص آقای الف داشت؟

 

واقعا از دوستان تقاضا دارم مشخص، دقیق و مورد به مورد بحث کنند... با کلی گویی و ایجاد جو به هیچجا نمیرسیم...

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در بخشی از اظهارات آقای روحانی، اشاره یا اعترافی در خصوص ریشه و آغاز مشکلات هسته ای و فشارها علیه ایران بود. ایشان تصریح کردند که آغاز فشارهای بین المللی علیه ملت ایران، مربوط می شود به وارد کردن تعدادی از سانترفیوژهای دست دوم آلوده که باعث بهانه گیری غربی ها و ماموران آژانس و داستانی شد که 12 سال به طول انجامید.
جالب تر این بود که جناب روحانی گفتند چون سانترفیوژها را در بسته بندی های مناسب قرار داده بودند، ما فکر کردیم آنها نو هستند اما بعد از خریداری و جاگذاری متوجه شدند که سانترفیوژها دست دوم بوده اند! به نظرم آقای روحانی اگر کمی بیشتر تامل کند و دست از خوشبینی به سران غربی بردارد، به این نتیجه برسد که این داستان، خیلی هم اتفاقی نبوده بلکه طرحی برای درگیر کردن جمهوری اسلامی در یک بازی سیاسی بوده است.

12 سال فشار روی کشور و مردم! چقدر راحت رییس جمهور امروز و دبیر شورای عالی امنیت ملی دیروز در زمان ریاست جمهوری محمد خاتمی با یک لبخند از آن عبور کرد!

فقط یک لحظه تصور کنید اگر این اتفاق در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد و دبیری شورای عالی امنیت ملی جلیلی انفاق افتاده بود، رسانه های اصلاح طلب و مدعی اعتدال، فردا چه یقه هایی پاره می کردند و مثل آقای روحانی چه می کردند!! آقای روحانی! چقدر ساده از کنار کاری که 12 سال پیش انجام دادید و در تمام این سال ها فشارهای بین المللی و تحریم ها ظالمانه را بر مردم ما تحمیل کرد، گذشتید. تازه فهمیدیم چه کسی سنگ را در چاه انداخته بود... روحانی مچکریم.

  • Upvote 7
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خب دوستان میتونند قضاوت کنند، که میزان ارتباط جوابی که جناب پرواز دادند به اخرین سوال اقای الف چقدره...؟

 

 

 

بنده خیلی واضح و روشن، در مورد یک موضوع خاص و مشخص (ادعای موثر بودن نپذیرفتن قطعنامه های قبلی) نظری دادم، و از دوستان خواستم اگر جواب مرتبطی دارند بدهند، ولی جوابی که جناب پرواز دادند کلی هست و سایر موضوعات را دخیل کردن... فکر میکنم خیلی سوال واضح بود، حالا این جواب اش شله قلمکاری که فرمودید جناب پرواز چه ربطی به سوال من داشت؟ این که 50 60 نفر فقط زبان بلدند،اینکه با صدور قطعنامه از آرمانهای خود برگردیم و ترجیح گرسنگی و مرگ، اینها واقعا چه ارتباطی با سوال آخر واضح و مشخص آقای الف داشت؟

 

واقعا از دوستان تقاضا دارم مشخص، دقیق و مورد به مورد بحث کنند... با کلی گویی و ایجاد جو به هیچجا نمیرسیم...

مطمئن باشید جواب منطقی ندارند.

     جالبه که قبل از توافق آقایون با چه حرارت و پشتکاری در قالب انواع و اقسام مطالب همراه با عکس و فیلم و رفرنس کتابها و پی نوشت و چی و چی .... سعی در نشان دادن این موضوع بودند که یا توافق نخواهد شد یا از خط قرمزها عبور خواهیم کرد و مذاکره کنندگان خیانت خواهند کرد ولی بعد از توافق فهمیدند که دنیا سیاست و دیپلماسی  و روابط بین الملل خیلی پیچیده تر و عمیق تر از اون چیزیه که فکر میکردند!

    حالا یه سوال حاشیه ای! آیا موضوع قطعنامه رو شما به عنوان مهمترین دلیل دلواپسان برای رد توافق هسته ای فرض کردید که به عنوان اولین ایتم ذکر کردید؟

  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسم الله

 

جناب حسن جی جی

 

شما نمایشنامه ای نوشتید که هر دو فرد الف و ب از یک تیم بودند و به صلاحدید پرتقال فروش یک به یک به همدیگر گل میزدند ، و تنها زمانی که منتظر بودیم آقای ب یک گل به آقای الف بزند بلافاصله پرتقال فروش تیم آقای ب را عوض میکند و میگوید آقای ب " حالا اگه میتونی یه گل بزن " !

 

یعنی از اول ، سؤال کننده و پاسخگو تا آخرین لحظه خود شما بودید و پس از طی روال و نقشه مورد نظرتان بازی را پیش بردید و نهایتا با کشیدن خودتان به طرف پیروز و واگزاری تیم مغلوب به مخالفان ( البته به زعم خودتان ) سعی در گرفتن پاسخی منطقی دارید ! تنها کاری که بنده اینجا انجام دادم ، پیدا کردن همان پرتقال فروش بود که هیچ ربطی به نمایشنامه بی ربط تر خود شما نداشت .

 

نظر کلی بنده اینست که علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد . حالا تحلیل واقعه بعد از وقوع است که تاثیری در اصل واقعه ایجاد نمیکند . و یا واقعا از آن دسته افرادی هستید که فکر میکنید هنوز واقعه ای حادث نشده است ؟ اگر هم اینطور باشد که به قول یکی از دوستان ، ملتی دقیقه نودی خواهیم بود !

 

اما قضیه آن 50-60 نفر نیز برای خود من سؤالی شده است ، آیا واقعا توی این کشور 80 ملیونی فقط 50-60 نفر داریم که قادر به انجام اینجور کارها هستند و بقیه اساتید سیاسی ، علمی ، اقتصادی ، اجتماعی ، نظامی ، حقوق قضائی و بین المللی ، تاریخ ، زبان و..... نانخور اضافه تشریف دارند و به درد این مملکت نمیخورند ؟ به نظر شما معنی پنهانکاری و عدم مشورت با این افراد ( چه مخالف و چه موافق ) به چه معنیست ؟ در صورتیکه تمامی اطلاعات ( حتی به عنوان مثال سر میز شام آقای ظریف چند لقمه نوش جان کردند ) از طرف افراد مقابل در اختیار تمامی عالمان ، تینک تانکها و رژیم های دشمن قرار میگرفت ، و این تنها ملت ایران بود که نامحرم تشخیص داده شد ! حالا میشه بجای تحلیل تاریخی قطعنامه و موافقتنامه و اثرات آن ، به همین یک سؤال پیش پا افتاده بنده پاسخ بفرمائید تا بعدا بتوانیم برویم سر اصل مطلب ؟

  • Upvote 2
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آقایون، دوستان
جناب حسن جی جی یک بحث دقیق و موشکافانه رو شروع کردن، نمی شه که با یه اتهام زنی صورت مساله رو پاک کنید. الان خوبه منم بیام بگم این حرفای شما از جنس همون درسای تاریخ جلیلی و بسته های پیشنهادیش(شامل محیط زیست و بحرینم می شد!) هست؟! ...نه دیگه، خوب نیست
بعد درباره اون قضیه آلودگی دستگاه ها، ما دقیقا نمی دونیم کی مسئولش بوده.چپ یا راست. ولی خوب به هر حال طرف مسئوله. همون طور افراد دارای مسئولیت در زمان استاکس نت و فلیم و ترور. بهانه هم قبول نیست
نکته دیگه اینکه متسفانه ما سر منبع اطلاعاتیمون توافق نداریم. یعنی اگه یه روز فاکس نیوز. از قول کری بگه به طور مرتب صهیونیست ها رو در جریان می ذاریم، حرفش درسته. اما روز دیگه اگه بگه نماینده ها و بی بی شاکین که از جزئیات در جریان مذاکرات خبر ندارن، دروغه. اگه اونا تعداد لقمه رو گفتن، ما هم خودکار پرت کردن و ... گفتیم!
وقتی جلسه خصوصی با نماینده های کمیسیون امنیت ملی میشه تیتر کیهان؛ واقعا چه فکری می کنید؟
سر اون قضیه 12 سال هم...بگذریم. فقط خیلی جالبه الان به حرفای روحانی این طور واکنش نشون داده میشه و موقع وقوع این بلایا در زمان اونی که رفته،چه می گفتن
فقر و فساد و تبعیض، احمدی نژاد به پا خیز!!ا
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.