توافق هسته ای (3) " توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (3)

[hasanjj2 1,229]

بسم الله

 

جناب حسن جی جی

 

شما نمایشنامه ای نوشتید که هر دو فرد الف و ب از یک تیم بودند و به صلاحدید پرتقال فروش یک به یک به همدیگر گل میزدند ، و تنها زمانی که منتظر بودیم آقای ب یک گل به آقای الف بزند بلافاصله پرتقال فروش تیم آقای ب را عوض میکند و میگوید آقای ب " حالا اگه میتونی یه گل بزن " !

 

یعنی از اول ، سؤال کننده و پاسخگو تا آخرین لحظه خود شما بودید و پس از طی روال و نقشه مورد نظرتان بازی را پیش بردید و نهایتا با کشیدن خودتان به طرف پیروز و واگزاری تیم مغلوب به مخالفان ( البته به زعم خودتان ) سعی در گرفتن پاسخی منطقی دارید ! تنها کاری که بنده اینجا انجام دادم ، پیدا کردن همان پرتقال فروش بود که هیچ ربطی به نمایشنامه بی ربط تر خود شما نداشت .

 

نظر کلی بنده اینست که علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد . حالا تحلیل واقعه بعد از وقوع است که تاثیری در اصل واقعه ایجاد نمیکند . و یا واقعا از آن دسته افرادی هستید که فکر میکنید هنوز واقعه ای حادث نشده است ؟ اگر هم اینطور باشد که به قول یکی از دوستان ، ملتی دقیقه نودی خواهیم بود !

 

اما قضیه آن 50-60 نفر نیز برای خود من سؤالی شده است ، آیا واقعا توی این کشور 80 ملیونی فقط 50-60 نفر داریم که قادر به انجام اینجور کارها هستند و بقیه اساتید سیاسی ، علمی ، اقتصادی ، اجتماعی ، نظامی ، حقوق قضائی و بین المللی ، تاریخ ، زبان و..... نانخور اضافه تشریف دارند و به درد این مملکت نمیخورند ؟ به نظر شما معنی پنهانکاری و عدم مشورت با این افراد ( چه مخالف و چه موافق ) به چه معنیست ؟ در صورتیکه تمامی اطلاعات ( حتی به عنوان مثال سر میز شام آقای ظریف چند لقمه نوش جان کردند ) از طرف افراد مقابل در اختیار تمامی عالمان ، تینک تانکها و رژیم های دشمن قرار میگرفت ، و این تنها ملت ایران بود که نامحرم تشخیص داده شد ! حالا میشه بجای تحلیل تاریخی قطعنامه و موافقتنامه و اثرات آن ، به همین یک سؤال پیش پا افتاده بنده پاسخ بفرمائید تا بعدا بتوانیم برویم سر اصل مطلب ؟

 

جناب پرواز، اولا که تحلیل واقعه هنوز هم قبل از وقوع است، بعید نیست به دلیل تفسیرها و دلایل عجیب و غریب و بعضا دروغی که برخی سایت ها با برخی استدلالهای درست مخلوط میکنند و به عنوان حرف حق در این بازار مکاره عرضه میکنند، بر فکر و ذهن تصمیم گیران تاثیر بگذارد و مثلا ختم به رد توافق در ایران بشه که فکر کنم همه بدونند چه تاثیر مخربی میتونه داشته باشه...

 

و همچنین حتی اگر توافق تایید شود، بررسی و تحلیل و موشکافی اون، مقایسه با نمونه های مشابه خارجی و شرایط پیش آمده در اون نمونه ها، قطعا میتونه به اتخاذ تصمیم های درست تر برای رهایی از خطرات امنیتی احتمالی، و یا سایر موارد کمک کنه...

 

و اما در مورد پرتقال فروش و سایر قضایا... خب بنده از شخص جنابعالی دیگه توقع ندارم اون جای خالی را جواب بدیدف چون فرض شما بر نمایشنامه ای از پیش طراحی شده است 0گرچه بنده سعی کردم آونچه این روزها از طرف منتقدین مطرح میشه را دقیقا از زبان آقای ب مطرح کنم... ولی خب شما اون را بی اعتبار میدونید و من هم اصراری ندارم که شما پاسخی به اون به زعم شما نمایشنامه بدید، (گرچه همچنان منتظر نظر سایر دوستان در این زمینه هستم...)

 

ولی جناب پرواز: من آقای الف، شما آقای ب، دیگه توطئه ای هم در کار نیست، بنده ازتون یک سوال واضح میپرسم، شما هم خواهشا و لطفا فقط به همون سوال پاسخ بدید، انشاالله اگر پاسختون در حوزه سوالی که میپرسم باقی موند، میتونیم به این پرسش و پاسخ، بدون توطئه پرتقال فروش غدار جیره خوار، ادامه بدیم... خب دیگه نقش آقای ب از اول با خودتان...

 

و اما سوال من از شما به عنوان آقای ب: در زمینه انتقاداتی که مبحث موشکی در قطعنامه وارده، تحریم موشکی ما که در قطعنامه 1929 شدیدتر بود، قطعنامه 1929 هم که در سال 2010 تصویب شد، از اون سال تا به امروز که سال 2015 باشه، 5 سال میگذره و ما چندین رزمایش موشکی، و چندین پرتاب ماهواره داشتیم، اما در این زمینه مشکلی به وجود نیومده... حتی یکی از پرتاب های ماهواره در حین مذاکراتی بوده که دولت فعلی برای توافق صورت میداده، ولی مشکلی پیش نیومده...؟

 

    حالا یه سوال حاشیه ای! آیا موضوع قطعنامه رو شما به عنوان مهمترین دلیل دلواپسان برای رد توافق هسته ای فرض کردید که به عنوان اولین ایتم ذکر کردید؟

نه، ولی از این استدلال خیلی احتمالا در ادامه استفاده میکردند، یعنی خیلی در جاهای مختلف دیدم که از این استدلال استفاده میشه توسط منتقدان و طرف مقابل هم معمولا هیچ جوابی نمیده درحالی که استدلالی بی پایه است.. حداقل از نظر بنده... و اگر همین اول مطرح نمیشد، در قسمت های بعدی مطالب، مطمئنا با استناد به این استدلال خیلی از مطالب در دور مغلطه ای مافتاد که واضح کردنش در وسط یک بحث دیگه کار سختی هست.

[CHAF 306]

پرسش:انتشار سخنان عباس عراقچی مذاکره کننده هسته ای ایران درجلسه خصوصی مدیران خبر صداوسیما در پایگاه خبری این سازمان، جنجال آفرید و موجب اعتراض وی و بازتاب گسترده بین المللی آن شد.

پرسش:انتشار سخنان عباس عراقچی مذاکره کننده هسته ای ایران درجلسه خصوصی مدیران خبر صداوسیما در پایگاه خبری این سازمان، جنجال آفرید و موجب اعتراض وی و بازتاب گسترده بین المللی آن شد.
عباس عراقچی معاون وزیر امورخارجه و از اعضای تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای، از انتشار محتوای “یک جلسه خصوصی و کاری” با شورای خبر خبرگزاری صداوسیما انتقاد کرده و این کار را “خلاف بیّن اداری و مغایر با منافع و امنیت ملی” خوانده است.
او چاپ این گفت‌وگو در پایگاه خبرگزاری صدا و سیما را “غیرحرفه‌ای و غیراخلاقی” دانسته و محتوای منتشرشده را “ناقص، مخدوش و با اغلاط فراوان محتوایی و نگارشی” توصیف کرده است.
پایگاه مجازی صدا و سیما دیروز شنبه گفت‌وگویی از عراقچی منتشر کرد که او در آن برنامه هسته‌ای ایران را “خسرانی بزرگ” از نظر اقتصادی خوانده و همین طور از نگرانی شدید مقام‌های کشورمان از حمله آمریکا در اواسط دهه ۱۳۸۰ صحبت کرده بود.
این گفت‌وگو چند ساعت بعد از انتشار، از این پایگاه صدا و سیما حذف شد و توضیح داده شد که چاپ این مطلب “ناشی از یک خطای برداشت بوده است.”
عراقچی در جلسه با مدیران صدا وسیما گفت که اگر ایران بخواهد سراغ بمب برود، توافق هسته ای با قدرت های جهانی “شکستی کامل است”، اما اگر به دنبال غنی‌سازی مشروع بین‌المللی و برنامه هسته‌ای کاملا صلح آمیز باشد، این توافق “پیروزی بزرگی” است.
او در اظهاراتی کم‌سابقه درباره جنبه اقتصادی برنامه هسته‌ای گفته بود: “اگر برنامه هسته‌ای کشورمان را بخواهیم صرفا با معیارهای اقتصادی بسنجیم خسرانی بزرگ است، یعنی اگر هزینه مواد تولیدی را بخواهیم محاسبه کنیم اصلا تصورش را نمی‌توانیم کنیم، اما ما این هزینه‌ها را برای عزت، استقلال و پیشرفت‌مان داده‌ایم برای اینکه زیر بار زورگویی دیگران نرویم.”
عراقچی “جزییات آزاردهنده” مذاکرات هسته‌ای را با تلفات و خسارت‌های یک “عملیات موفق” جنگی مقایسه کرده که در آن کسی درباره این که “چند دستگاه تانک از دست دادیم یا چند نفر شهید شدند” صحبت نمی‌کند.
بنابرتوافق هسته‌ای وین، ایران باید برای لغو تحریم‌های بین‌المللی دست کم ده سال از فعالیت‌های حساس هسته‌ای خود مانند غنی‌سازی با درصد بالا دست بکشد و بخشی از تاسیسات خود را تعطیل کند یا تغییر کاربری دهد.
او در گفت‌وگو با مدیران صدا و سیما با اشاره به دستور صریح رهبرمعظم انقلاب در ارتباط با باقی ماندن دست کم هزار سانتریوفیوژ در تاسیسات فردو، گفته است که این تاسیسات “ارزش علمی و صنعتی” ندارد، بلکه “ارزش فردو به این است که نمی‌شود به آنجا حمله کرد.”
معاون وزیر امور خارجه همچنین از دخالت مستقیم مقام معظم رهبری در بعضی “جزییات مذاکرات” خبر داده و گفته “در طول مذاکرات اخیر هم دو بار پیک‌هایی آمد و برای ما پیغام‌هایی آورد”.
همچنین به گفته عراقچی، حسین فریدون، برادر و دستیار ارشد حسن روحانی رئیس جمهوری دخالتی در مذاکرات نداشته و به عنوان رابط تیم مذاکره‌کننده با رییس‌جمهور عمل می‌کرده است.
“او درتماس‌هایش می‌توانست درباره مسائل فوری به زبان سمنانی و سرخه‌ای سوال کند و اینها هم می‌توانست کمک‌کننده باشد،همچنان که درجبهه چیزی کم می‌آوردند سمنانی‌ها پشت بی‌سیم می‌رفتند”.
نگرانی شدید مقام‌های کشورمان از حمله نظامی آمریکا از دیگر مسائلی است که عراقچی در جلسه با شورای خبر صدا وسیما مطرح کرده است.
او از تهدید نظامی ایران “در حد اعلا” و با خبر نبودن مردم از جزییات این تهدیدها خبر داده و گفته است: “دوستان سپاهی و نظامی ما می‌دانند شب‌هایی بود حدود سال‌های مثلا ٨۶-٨۵، که ما هر شب با این نگرانی [مواجه بودیم] که فردا صبح ممکن است تمام امکانات لازم برای حمله به ایران را دورتادور ایران چیده باشند.”
به گفته عراقچی در آن مقطع “حمله به ایران فقط به اراده سیاسی آقای اوباما مانده بود که تصمیم بگیرند و بزنند”.
او همچنین تصویب برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) در مجلس را “به صلاح” ندانسته چرا که به گفته او “مجموعه‌ای اقدامات داوطلبانه در برجام هست که اگر مجلس آن را تصویب کند تبدیل به اقدامات اجباری می‌شود”.
شماری از نمایندگان مجلس با استناد به قانون اساسی و لزوم تأیید معاهدات بین‌المللی در مجلس، خواهان تصویب توافق وین و تبدیل آن به قانون شده‌اند، اما در مقابل دولت گفته است که برجام یک پیمان بین‌المللی نیست که نیاز به تصویب مجلس داشته باشد.
عراقچی به صحبت‌های رهبر معظم انقلاب درباره لزوم طی روند قانونی در ارتباط با توافق هسته‌ای اشاره کرده، اما گفته است که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای “در دو سه باری که به این موضوع اشاره کردند اسمی از مجلس نیاوردند”.
اظهارات صریح عراقچی درحالی منتشر شده است که دولت تلاش می‌کند از “شبهه‌افکنی و ایجاد یاس و تردید” درباره توافق هسته‌ای جلوگیری کند.
هفته گذشته وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران در نامه‌ای محرمانه از رسانه‌ها خواست از انتشار مطالبی که “دستاوردهای مذاکرات هسته‌ای” را زیر سوال می‌برد یا “القای تقابل میان دیدگاه‌های مقامات عالی‌رتبه نظام” می‌کند، بپرهیزند.

 

http://porcesh.ir/6581/جنجالی-که-صداوسیما-با-پخش-سخنان-عراقچی/

ویرایش شده در مرداد 94 توسط CHAF

[parvaaz 844]

بسم الله

 

دوست محترم جناب جی جی

بسیار مشعوف گردیدم از اینکه پذیرفتید نحوه سؤال کردنتان را تغییر دهید . زیرا به شکلی که بیان نموده بودید ما افراد بی بضاعت به لحاظ علمی-اطلاعاتی همانند سناریو های هالیوودی مرکز فکرمان دقیقا متوجه و تحت تاثیر قهرمان فیلم و اهداف به ظاهر بشر دوستانه وی قرار می گرفت و محتملا طرز فکرمان هم منطبق بر منطق جاری وی میشد . امیدوارم بقیه مطلبتان را هم به صورت تاریخچه و نه به صورت سناریو مطرح و ادامه دهید که بنده نیز برای شما آرزوی موفقیت مینمایم .اما سؤالی که در آخرین پستتان ارائه فرمودید معقول و در خور پاسخ محترمانه از هر طرفی میباشد حال میخواهد پاسخ از بنده باشد و یا سایر دوستان . برخی از افراد نیز فقط دوست دارند با م ا باشند و برخی با ح ر و تمامی فکر و ذکرشان شده اصول گرایان و یا اعتدال گرایان و یا فروع گرایان و یکی طرفدار کیهان و دیگری عصر ایران و یا دلواپسان و یا برعکس ذوق زدگان و تنها چیزی که من از اینها و در این افراد نیافتم کشوری بنام ایران است ! و باز تنها چیزی که در اینها دیدم نفاق و دودستگی است . کسی نیست به اینها بگوید عزیز برادر به فکر حال و آینده کشورت باش تا فردا روز بر اثر نفاقی که محصول دشمنت است مثل سوریه دچار برادر کشی نشویم و یا خدای نخواسته مثل برخی کشورها ( چه فقیر و چه ثروتمند ) منطر امر و نهی و محتاج جهانخواران نشویم .

 

و اما بنده خود را در حدی نمی بینم که بخواهم پاسخ سؤالتان را کامل بدهم ! پاسخ به این سؤال شما مستلزم اطلاعات اضافی از پشت صحنه ایست که مطمئنا از عوالم سیاسی و با مسائل امنیتی در گیر بوده و با مرور زمان و برطرف گشتن نقاط عطف موانع سیاسی - امنیتی آن به گوش همگان رسیده و آنگاه میتوان به تحلیل همه جانبه پرداخت . به همین دلیل بنده بیشترصبر مینمایم و از اظهار نظر مثبت یا منفی خودداری مینمایم . و به همه دوستان نیز پیشنهاد مینمایم که از دادن جواب قطعی ( جواب میباید حتما شامل اما و اگر باشد و لا غیر ) و جبهه گیری قطعی خودداری نموده وبدون توهین به چپ و راست و م ا و ح ر به اما و اگر ها بسنده نمایند .

 

اما همینقدر به شما بگویم که رابطه تنگاتنگی بین متن توافقنامه و به تبع آن قطعنامه وجود دارد که نمیتوان آن دو را از یکدیگر جدا نمود و هنگام بحث مثلا در مورد قطعنامه میباید حتما به بندهای توافقنامه دقت لازم و کافی را مبذول داشت . زیرا اگر هردومتن را با دقت مطالعه بفرمائید ارجاعاتی به صورت اشاره مستقیم و یا برخی جاها غیر مستقیم و معطوف بالعطف به یکدیگر دارند . ( با عرض پوزش "معطوف بالعطف" یعنی عطف به عطفی دیگر که به تسلسل انجام می پذیرد و حتی ممکن است در الگوریتم بصورت یک حلقه بسته نیز دیده شود ) .

 

با تشکر

ویرایش شده در مرداد 94 توسط parvaaz

[hasanjj2 1,229]

خب واقعا قضاوت با دوستان. این سوال بنده از جناب پرواز... خیلی واضح و روشن...

و اما سوال من از شما به عنوان آقای ب: در زمینه انتقاداتی که مبحث موشکی در قطعنامه وارده، تحریم موشکی ما که در قطعنامه 1929 شدیدتر بود، قطعنامه 1929 هم که در سال 2010 تصویب شد، از اون سال تا به امروز که سال 2015 باشه، 5 سال میگذره و ما چندین رزمایش موشکی، و چندین پرتاب ماهواره داشتیم، اما در این زمینه مشکلی به وجود نیومده... حتی یکی از پرتاب های ماهواره در حین مذاکراتی بوده که دولت فعلی برای توافق صورت میداده، ولی مشکلی پیش نیومده...؟

 

نه، ولی از این استدلال خیلی احتمالا در ادامه استفاده میکردند، یعنی خیلی در جاهای مختلف دیدم که از این استدلال استفاده میشه توسط منتقدان و طرف مقابل هم معمولا هیچ جوابی نمیده درحالی که استدلالی بی پایه است.. حداقل از نظر بنده... و اگر همین اول مطرح نمیشد، در قسمت های بعدی مطالب، مطمئنا با استناد به این استدلال خیلی از مطالب در دور مغلطه ای مافتاد که واضح کردنش در وسط یک بحث دیگه کار سختی هست.

 این هم جواب جناب پرواز:

 

و اما بنده خود را در حدی نمی بینم که بخواهم پاسخ سؤالتان را کامل بدهم ! پاسخ به این سؤال شما مستلزم اطلاعات اضافی از پشت صحنه ایست که مطمئنا از عوالم سیاسی و با مسائل امنیتی در گیر بوده و با مرور زمان و برطرف گشتن نقاط عطف موانع سیاسی - امنیتی آن به گوش همگان رسیده و آنگاه میتوان به تحلیل همه جانبه پرداخت . به همین دلیل بنده بیشترصبر مینمایم و از اظهار نظر مثبت یا منفی خودداری مینمایم . و به همه دوستان نیز پیشنهاد مینمایم که از دادن جواب قطعی ( جواب میباید حتما شامل اما و اگر باشد و لا غیر ) و جبهه گیری قطعی خودداری نموده وبدون توهین به چپ و راست و م ا و ح ر به اما و اگر ها بسنده نمایند .

 

اما همینقدر به شما بگویم که رابطه تنگاتنگی بین متن توافقنامه و به تبع آن قطعنامه وجود دارد که نمیتوان آن دو را از یکدیگر جدا نمود و هنگام بحث مثلا در مورد قطعنامه میباید حتما به بندهای توافقنامه دقت لازم و کافی را مبذول داشت . زیرا اگر هردومتن را با دقت مطالعه بفرمائید ارجاعاتی به صورت اشاره مستقیم و یا برخی جاها غیر مستقیم و معطوف بالعطف به یکدیگر دارند . ( با عرض پوزش "معطوف بالعطف" یعنی عطف به عطفی دیگر که به تسلسل انجام می پذیرد و حتی ممکن است در الگوریتم بصورت یک حلقه بسته نیز دیده شود ) .

 

با تشکر

 

 

خب اگر قرار بود جواب ندید سوال به این واضحی را، دیگه این همه داستان پرتقال فروش و ... مطرح کردن چی بود... این تاپیک هم محل بحث در مورد مسائل هسته ای و موضوعات مرتبط با قطعنامه و توافقنامه است، اگر قرار بر منتظر بودن باشه و اینکه ببینیم چی میشه، پس بهتره این تاپیک بسته بشه و کلا تحلیل و بررسی هر موضوعی را تعطیل کنیم تا ببینیم در عمل چه نتایجی واقع میشه...

 

سوال خیلی واضح بود، و بر مبنای متنی که در دست همه ما هست، بنده یک استدلالی که دوستان منتقد توافق بسیار بهش متوسل میشند را مورد نقد قرار دادم، یا شما این استدلال منتقدان را قبول دارید یا قبول ندارید... اگر قبول دارید خب جواب سوال بنده را باید واضح بدید، اگر هم موضوع را اینقدر پیچیده و اشارت در اشارت میدونید که هیچ، بهتره بی جهت یک بحث منطقی را وارد یک سلسله مباحث تخیلی پرتقال فروشانه و سناریوی هالیود و غیره نکنید و بعد که ازتون سوال شد بگید نمیدونم و در سطحی نیستم و موضوع خیلی پیچیدس...

 

همچنان از دوستان تقاضا دارم اگر نسبت به مطالب مطرح شده در این پست نظری دارند بفرمایند چون کم کم میخوام مطلب دوم را قرار بدم... به خصوص دوستان منتقد توافق مثل جنابان الالا. محمد. اسکای هاوک. جویسر. و سایر دوستان.

ویرایش شده در مرداد 94 توسط hasanjj2

[hasanjj2 1,229]

متاسفانه دوستان زیاد مشارکت نمیکنند، فلذا چون چند روزی نیستم، مجبورم قسمت دوم را بگذارم با این که دو پست پیاپی میشه، ضمن پوزش از جناب ام آر 9 به این خاطر.

 

 

توافق هسته‌ای، وضعیت موجود، چه باید کرد-قسمت دوم- متن

«موشک­ها را چه پیش آمد، راکت­ها را چه شد؟»

 

خب در این مطلب که دومین مطلب از سلسله ارسال­های تحت عنوان « توافق هسته‌ای، وضعیت موجود، چه باید کرد » هست (مطلب اول) به موضوع موشکی به صورتی دقیق و جزئی خواهیم پرداخت. خب از اونجایی که این موضوع از نظر برخی دوستان ممکنه قرابت و رابطه تنگاتنگی با موضوع بازرسی­ها داشته باشه در همین ابتدای امر عرض میکنم خدمتشون که در این مطلب تنها به موضوع موشکی پرداخته خواهد و موضوع بازرسی، تنها در حدی که مرتبط با موضوع موشکی باشد در مطلب فعلی مورد بررسی قرار خواهد گرفت و سایر مباحث مربوط به بازرسی که از قضا مهم هم هستند، به صورت جامع و در همه حوزه‌ها انشاالله در مطلب بعدی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. البته میدونم از حساسیت موضوع موشکی کاسته شده و الان تمرکز بیشتر بر موضوع بازرسی‌هاست ولی خب این حقیر خبر نداشت که هجمه انتقادات این قدر سریع تغییر هدف میدهند.

 

و اما بعد،

 

وضعیت موجود چه طوره؟ اصلا کجای قطعنامه و چه طور بحث موشکی وارد شده؟

 

قطعنامه 2231 که چند روز بعد از توافق وین تصویب شد، در نسخه نهایی که شامل برجام هم میشه بالغ بر 104 صفحه هست. خود قطعنامه از حدود 2 صفحه مقدمه، 5 صفحه دستورات در قابل 30 پاراگراف، 91 صفحه پیوست الف یا برجام و 7 صفحه پیوست ب یا بیانیه مستقل تشکیل شده.

خب ابتدا بهتره ببینیم چه مطالبی در این قطعنامه در مورد برنامه موشکی ما مطرح شده:

1. در بند سوم از ضمیمه ب قطعنامه (صفحه 99 از قطعنامه 2231)، مطلب اصلی در مورد برنامه موشکی ایران مطرح شده:

ترجمه: از ایران خواسته شده تا هیچ فعالیتی مرتبط با موشک­های بالستیکی که طراحی شده تا قابلیت تحویل (حمل) سلاح‌های هسته‌ای داشته باشد، شامل پرتاب با استفاده از چنین تکنولوژی‌ای از موشک‌ بالستیک تا تاریخ هشت‌سال پس از روز پذیرش برجام یا تاریخی که در آن آژانس گزارشی که نتایج گسترده‌تر را تایید نماید، ارائه دهد، هر کدام که زودتر باشد.

1. همچنین در بند b از بند چهارم ضمیمه ب قطعنامه (صفحه 100 از قطعنامه 2231)، اشاره‌ای به بند فوق شده:

(جهت خلاصه کردن این بند به صورت مفصل ترجمه نمی‌شود) به طور خلاصه و در ارتباط با موضوع مورد بحث ما، در این بند از کشورها خواسته میشه تا در صورتی که فعالیتی اعم از همکاری فنی، آموزش، کمک مالی، سرمایه‌گذاری و ... مرتبط با فعالیت های مورد اشاره در بند 3 ضمیمه b میخواهند انجام دهند، (یعنی فعالیت‌های موشکی ایران) باید مورد به مورد از شورای امنیت اجازه بگیرند.

1. همچنین در پاراگراف هفت از دستورات قطعنامه، قسمت b از کشورها رعایت بند 3 ضمیمه B درخواست شده.

این بند به خاطر اینکه در قسمتهای بعدی مورد بررسی دقیقتر قرار نمیگیره، همینجا مورد واکاوی قرار داده میشه. در پاراگراف هفت تحت ماده 41 چارتر سازمان ملل، دو موضوع مورد نظر هست:

• اول لغو قطعنامه های قبلی.
• دوم که در این قسمت برای ما مهم تر هست، رعایت یکسری محدودیت های جدید هست. نکته قابل توجه در این قسمت این هست که در قسمت b از این پاراگراف ابتدا کشورها را ملزم (shall comply) به رعایت بندهای 1، 2، 4، 5 و زیربندهای a تا f بند شش میکنه (دقت کنید بند 3 با اینکه بین بند 2 و 4 هست آورده نشده) و بعد از کشورها درخواست میکنه (called upon) که بندهای 3 و 7 را رعایت کنند. به بند 7 فعلا و در این مطلب کاری نداریم و انشاالله در بررسی موضوع بازرسیها به تفصیل مورد بررسی قرار خواهد گرفت. اما بند 3 همون بند درخواست محدودیت موشکی ایران هست. فکر کنم هر نگاه منصفانه ای قبول خواهد کرد که قطعا تفاوتی بین این دو فعل و تاثیر حقوقی اونها وجود داره که اینطور 2 بند از سایر بندها جدا شدند. وگرنه این یک متن ادبی نیست که برای زیبا شدن متن بخواهند از افعال مختلف استفاده کنند.

اما باز این موضوع تفاوت افعال را در ادامه دقیق‌تر و ریزتر مورد بررسی قرار خواهیم داد.

 

وضعیت در گذشته چگونه بوده؟ مقایسه با وضعیت فعلی چی میگه؟

 

مواردی که در قطعنامه در مورد مسائل موشکی اورده شده بود را در قسمت قبل به صورت خام مورد توجه قرار دادیم... اما با توجه به اینکه قرارمون نه بررسی نقطه­ای، که بررسی سیال موضوع در کانال زمان هست بهتره نگاهی به وضعیت برنامه موشکی در اخرین قطعنامه قبل از توافق یا 1929 داشته باشیم. امیدوارم با توجه به *مطلب اول* کسی از دوستان دوباره متوسل به استدلال نپذیرفتن اون قطعنامه توسط ما برای پاسخ به این پست نشه و اگر در این مرود بحثی داره در پاسخ به همون پست به یحث بپردازند.

خب در ادامه مرتبط با برنامه موشکی در قطعنامه های 1929 و 2231 مورد مقایسه قرار گرفته اند.

• مقدمه:

خب در حالی که در قطعنامه 2231 در قسمت مقدمه هیچ اشاره‌ای به مبحث موشکی ایران نشده و در کل قسمت مقدمه جوی کاملا مثبت نسبت به برنامه هسته ای ایران داره، در قطعنامه 1929 در قسمت مقدمه مطلبی وجود داره که یک نگاه بهش خالی از لطف نیست...

در بخشی از این قسمت از مقدمه آورده شده «مصمم برای محدود کردن توسعه فناوری های حساسی که نقش پیشتیبانی برای برنامه هسته ای و موشکی ایران دارند....»

توضیح اینکه در قسمت مقدمه معمولا یک ذکری از روند اتفاقات منجر به قطعنامه میشه و ضمنا جو و فضای قطعنامه به صورت مقدماتی در این قسمت ارائه میشه.

• عبارت اصلی محدود کننده:

خب عبارت اصلی که در قطعنامه 1929 برنامه موشکی ما رو هدف قرار داده بود در شکل زیر میبینید، بند 9 از دستورات قطعنامه.

و اما عبارت محدود کننده در قطعنامه 2231:

خب تفاوت‌های اصلی سه مورد هستند:

• استفاده از فعل called upon در قطعنامه 2231 نسبت به قطعنامه 1929 که از عبارت decides that iran shall، استفاده کرده. معنی عبارت اول درخواست از ایران هست و معنی عبارت دوم این است که «شورای امنیت تصمیم میگیرد که ایران باید....». ممکنه یکسری از دوستان بگند اینها بازی با کلمات است و مهم محدودیت ایجاد شده است، در این مورد در خطوط پایین‌تر مطالبی خواهید خواند.
• تفاوت دوم اضافه شدن عبارت designed to قبل از کلمه capable of در قطعنامه 2231 است. در واقع در حالی که در قطعنامه 1929 محدودیت برای موشک‌های بالستیکی که قابلیت حمل سلاح هسته‌ای دارند مطرح شده، در قطعنامه 2231 محدودیت برای موشک‌های بالستیکی که طراحی شده‌اند تا قابلیت حمل حمل سلاح هسته‌ای داشته باشند، طرح شده. خب این خیلی بدیهی و واضح هست که اضافه شدن این عبارت یعنی محدودتر شدن بازه، مثل اینکه شما بگید سیبها، یا بگید سیب های قرمز. در این رابطه یکبار جناب hosm فرموده بودن که اگر به جای designed to عبارت dedicated to به کار رفته بود بهتر بود که کاملا درسته، ولی باید در نظر داشت که مذاکره نه یک طرف که دو طرف داره و طرف ایرانی با اضافه کردن این عبارت همون قصد مد نظر جناب hosm را داشته و کاملا (و نه تا حدی) این موضوع را پوشش داده.

خب معمولا ما کلمات را جدا جدا ترجمه میکنیم. یعنی برداشت اولیمون (از جمله خودم) این هست که معنی به عبارت صحیح تر مفهموم عبارت designed to یعنی طراحی شده برای. و خلاص. و تنها یک عبارت خشک و خالی فرمالیته هست. ولی در زبان انگلیسی همین که حرف to آمده بعد از عبارت design مفهوم قصد و نیت به عبارت میده. یعنی همون معنی مد نظر جناب hosm. برای درک بهتر این موضوع بهتره نگاهی بکنیم به معنی این عبارت در دیکشنری مک میلان:

خب در اینجا ترجمه ای که ارائه شده وجود قصد، نیت و هدف را در فعل کاملا مشخص میکنه... یعنی be designed to do sth = be intended for a particular purpose یا به عبارتی در موضوع مورد بحث ما،

Ballistic missiles designed to be capable of … = ballistic missiles intended for a particular purpose (be capable of …).

• و اما تفاوت سوم اضافه شدن کلمه such قبل از عبارت ballistic missiles در خط سوم مربوط به قطعنامه 2231 هست، در واقع در 1929 شلیک با استفاده از تکنولوژی موشک‌های بالستیک منع شده، و در 2231 شلیک با استفاده از چنین تکنولوژی‌هایی از موشک‌های بالستیک. حتی به صورت خام این یعنی باز شدن در تفسیر برای ما نسبت به قطعنامه قبلی که عام بود و هرگون شلیکی ممنوع. شاید پرسیده بشه که این چنین دقیقا منظورش کودوم این هستJ؟ که به نظر این حقیر و با اندک دانشی که از زبان دارم این such برمیگرده به همون توصیفاتی که در تفاوت دوم در موردش صحبت شد.
• و اما تفاوت نهایی، در قطعنامه 1929 به موردی اشاره شده که مورد اشاره آقای عراقچی هم قرار گرفت، و نکته جالب این بود که منتقدان عزیز در اینجا برخلاف رویه قبلیشون خوشبینی پیشه کردند و گفتند این عبارت موضوع مهمی نبوده. این عبارت که در شکل فوق با خط سبز رنگ مشخص شده، به همه کشورها الزام میکنه که تمام اقدامات لازم را برای جلوگیری از انتقال تکنولوژی مرتبط با مساله موشکی را به ایران بگیرند. یعنی از فعل shall (باید) استفاده میکنه، حتی در خوشبینانه ترین تفسیر اگر مثلا آمریکا دنبال بهانه بود، به استناد این بند میتونست جلوی خیلی از کشتیهای ایران رو بگیره به بهانه جلوگیری از انتقال فناوری موشکی به ایران.

جالبیش اینه که منتقدان موقع بررسی قطعنامه 1929 که میشه، میشن بوشفگ که همه چیزو خوب و همه کس را دوست میدید، به 2231 و برجام که میرسه میشند دوست گالیور.

• انتقال تکنولوژی مرتبط با مسائل موشکی:

در این مورد هم تصاویر دو قطعنامه و توضیحات مفصلی آماده بود که جهت جلوگیری از تفصیل بیش از حد و خستگی مخاطب و با توجه به اهمیت کمترش به یک توضیح مختصر بسنده میشه.

این موضوعات در بند 7 دستورات قطعنامه 1929 و قسمت b  از بند 4 ضمیمه B قطعنامه 2231 مورد اشاره قرار گرفتند. به طور خلاصه در 1929 ایران نباید هیچ گونه سهمی در شرکت‌ها یا فعالیتهای اقتصادی که مرتبط با تکنولوژی مربوط به موشک های بالستیک میشه داشته باشه، ولی در 2231 این موضوع و کمک‌های فنی، مالی و ... در حوزه مورد اشاره بند 3  ضمیمه B به اجازه از شورای امنیت موکول شده.

• مسائل مربوط به بازرسی:

در مورد مسائل بازرسی مرتبط با مساله موشکی در قطعنامه 2231 هیچ موردی ذکر نشده، ولی در 1929 شاهدان بسیارند :) ، ولی این موضوع به چند خط پایین تر که بحث بازرسی مرتبط با موضوع موشکی را به تفصیل مورد بررسی قرار خواهیم داد موکول شده.

 

قبول که وضعیت از 1929 بهتره، کاری هم به پذیرش و عدم پذیرش قطعنامه نداریم، بالاخره محدودیت که پذیرفتیم... وضعیت این محدودیت ها چی میشه...؟

 

خب موضوعی که باز اذهان را درگیر میکنه، این هست که بالاخره، یک سری محدودیت‌هایی، ولو نرم شده در این قطعنامه وجود داره، تکلیف چیست؟ دشمن حیله گر هست و فرصت طلب... از این محدودیت‌های نرم شده آیا میتونه استفاده کنه...

این محدودیت‌ها و نقض احتمالی اونها را در دو دسته باید مورد بررسی قرار داد، اول این که چه تاثیری بر برجام خواهد داشت، و دوم اینکه فارغ از برجام منجر به یک بهانه جدید برای محدودیت های بیشتر برای ما خواهد شد یا نه.

• نقض محدودیت‌های موشکی قطعنامه، تاثیر بر برجام:

خب در این مورد خوشبختانه با اطمینان بالایی میشه گفت که نقض محدودیت‌های موشکی و یا سایر محدودیت‌هایی که در قطعنامه ذکر شده ولی در برجام نیومده، تاثیری بر برجام نخواهد داشت. از اونجایی که مساله اصلی ما در مذاکرات برداشته شدن تحریم ها بوده و این تحریم ها در صورت پایبندی ما به تعهداتمون برنخواهند گشت، این موضوع، یعنی تفکیک محدودیت‌های برجام و قطعنامه به گفته یکی از مذاکره کنندگانمان یکی از آخرین مشکلاتی بوده که حل شده. در شکل زیر و  در قسمت C (یا روز اجرایی) از پیوست پنجم برجام که به عنوان ضمیمه A به قطعنامه پیوست شده، در بند اول از پاراگراف 18، این موضوع مورد اشاره قرار گرفته:

در این بند ضمن اشاره به قطعنامه صادره (2231) میکنه و ضمن اعلام اینکه این قطعنامه محدودیت‌های قطعنامه های قبلی را لغو میکنه، باقی موندن برخی محدودیت‌ها را هم اعلام میکنه. در انتهای این بند به پانوشت شماره 3 اشاره شده که وقتی به این پانوشت سر میزنیم، اعلام شده : «محدودیت‌های این قطعنامه جزئی از برجام نیست» به عبارت دیگر اگر ما قطعنامه را نقض کنیم، برجام را نقض نکرده ایم و به این خاطر تحریم های لغو شده در برجام بر نخواهد گشت و ایران متهم به significant non-performance نخواهد شد.

• تاثیر نقض محدودیت‌های موشکی فارغ از بحث برجام:

خب این واضحه که بالاخره این یک قطعنامه شورای امنیت است، و به قول برخی کاغذپاره نیست، پس اگر ما آن را نقض کنیم چه میشود؟

ابتدا باید مد نظر داشت که عبارات و دستورات یک قطعنامه تا چه حد الزام‌آور است، موضوعی که برخی منتقدان از آن با عنوان بازی با کلمات یاد میکنند، اهمیتی بیش از این دارد و لغات به کار رفته در یک قطعنامه تاثیر مهمی بر الزام آور بودن یا نبودن آن دارند. مثلا در این تحقیق، به صورت مفصلی به این موضوع پرداخته شده:

گزارشی با هدف بررسی فعالیت های شورای امنیت تحت فصل هفت

این گزارش 47 صفحه ای که بسیار جالب هست و از دوستان تقاضا میکنم یک نگاهی بهش بیندازند، نکات قابل توجهی داره که به درد بحث مورد نظر ما میخوده، در صفحه ششم این تحقیق آورده شده:

در این مطلب اشاره شده که «غیرمعمول نیست که قطعنامه‌های تحت فصل صادر بشوند، ولی شامل ادبیات و بیانی هستند که به صورت واضحی به قصد اجباری بودن وضع نشدند». در ادامه دو مثال میزنه که جالبه، مثال دوم مربوط به قطعنامه 1803 مربوط به خودمونه... در اونجا ذکر میکنه که در این قطعنامه «نه تنها تحریم ها نسبت به قبل تشدید شده، اما شامل اقدامات غیراجباری، هم هست از قبیل درخواست (call upon) از کشورها برای مواردی از جمله بازرسی بارهایی که از/به ایران میرند.»

خب یعنی ما در مورد برنامه هسته ای خودمون، در حالی که کل قطعنامه تحت بند 41 بوده، بندهای غیرالزام آوری داشتیم که از قضا از فعل call upon در اونها استفاده شده.

در هر صورت این یک تحقیق هست و سندی رسمی نیست، و فقط جهت دریافت بهتر ما از ادبیات معمول در شورای امنیت به کار برده شده.

شاید یک روش دیگر بررسی یک نمونه مشابه باشه، و چه نمونه ای مشابه تر از کره شمالی. همونطور که مطلعید در سالهای اخیر کره‌شمالی هم به خاطر برنامه موشکی و هسته ایش با تحریم ‌هایی روبرو بوده و بر سر این موضوعات مذاکراتی داشته. البته نباید این تفاوت بزرگ را در نظر نگرفت که آن ها بمب اتم ساختند و آزمایش کردند و از منظر جهانی خیلی خیلی بیشتر از ما متهم هستند ولی، در این لینک سرگذشت زمانی وقایع مرتبط با برنامه هسته ای و موشکی کره شمالی ذکر شده. برخی از بازه‌های زمانی این سرگذشت میتونه برای ما جالب باشه:

در 5 اوریل 2009 کره شمالی پرتابگر اونها-2 که سه مرحله ای هست را به عنوان بخشی از برنامه فضاییش پرتاب میکنه، طبق اطلاعات این موشک بر پایه موشک تائپه دونگ-2 طراحی شده که بردی بین 4000 تا 8000 کیلومتر را در بنده تونستم براش پیدا کنم. (اطلاعات دقیقتر را سایر دوستان میتونند لطف کنند). هشت روز بعد یک بیانیه ریاستی از طرف شورای امنیت صادر میشه و این پرتاب رو محکوم میکنه (دقت کنید قطعنامه جدیدی صادر نمیشه) و این پرتاب را برخلاف قطعنامه 1718 شورای امنیت میدونه.

حالا قطعنامه 1718 که در 14 اکتبر 2006 و 5 روز پس از ازمایش زیرزمینی هسته­ای کره شمالی صادر شد، در مورد برنامه موشکی کره شمالی چی میگه:

اولا که قطعنامه به طور کلی تحت فصل هفت بوده (و نه بند خاصی از فصل هفت و تنها اقدامات کشورها را مختص به بند 41 میکنه، یعنی قطعنامه ای با الزام آوری شدیدتر حتی نسبت به 1929 ما، و بسیار شدیدتر نسبت به 2231)

نکته دوم این که قطعنامه لحن بسیار شدیدی در مورد برنامه موشکی کره شمالی داره، این لحن در سه بند اصلی و مستقیما به برنامه موشکی میپردازه، (فارغ از موراد مرتبط با انتقال تکنولوژی):

1. 
   اول از همه از کره شمالی میخواد تا هیچ گونه پرتاب موشک بالستیک بیشتری انجام نده، لغت further از اونجا مهمه که منظور از این بند از قطعنامه، البته از نظر بنده، توقف وضعیت موجود با توجه به حاد بودنش هست. این تحلیل با توجه به 2 بند بعدی به نظر قابل قبول میرسه.
2. 
   در مورد دوم تعلیق تمام فعالیتهای مرتبط با موشک های بالستیک کره (بدون ذکر داشتن قابلیت حمل کلاهک) را الزام میکند. Decides that shall suspend
3. 
   در مورد سوم پا را فراتر میگذاره، و واگذاری کل برنامه موشکی بالستیک را به صورتی کامل، قابل تایید و غیرقابل بازگشت الزام میکنه. باز هم با فعل decides و در ترکیب با shall abandon.

حالا جالبه که در برابر چنین قطعنامه سنگینی، کره شمالی یک موشک سه مرحله ای با برد حدود 4000  تا 8000 کیلومتر تست میکنه و واکنش یه بیانیه ریاستی هست. گرچه حکومت کره شمالی به واسطه طبل توخالی بودنش در واکنش به این بیانیه اقدامات دیگری انجام میده که نهایتا منجر میشه به یک تست اتمی دیگه.

نکته جالب اینه که مَثَل این قطعنامه 1718 در برابر قطعنامه ای که در مورد عراق و از جمله برنامه موشک بالستیکش (قطعنامه 687 که در ادامه و در بخش بازرسی مرتبط با موشکی بهش پرداخته میشه) صادر شد، مَثَل فنجون و فیل هست، اون وقت یکسری از منتقدان ناجوانمردانه وضعیت ما پس از توافق و قطعنامه را مشابه وضعیت عراق بعد از 1991 میدانند.

 

بازرسی های مرتبط با موشکی چه میشه؟ نکنه وضعمون بشه وضع عراق که تا فیها خالدونشونم گشتن برای پیدا کردن موشک؟

 

خب همونطور که ذکر شد بعد از انتشار متن قطعنامه، بسیاری از منتقدان با تمرکز بر بند موشکی مطرح در قطعنامه و فقط با تمرکز بر عبارت be capable of و نادیده گرفتن عبارت قبلش یعنی designed to، شروع به تفسیر عبارت اول کردند و گفتند: «خب این قابلیت برای هر موشک با برد بیش از 300 کیلومتر و سرجنگی بیش از 300 کیلوگرم وجود داره، پس حالا بازرسان آژانس یا سازمان ملل تمام سوراخ سمبه های کشور و تاسیسات نظامی ما را خواهند گشت و درخواست بازرسی خواهند داد تا نبود موشک با مشخصات فوق را بررسی کنند و وا اسلاما که وضعیت ما چنان عراق پس از 1991 خواهد شد و عملا ما در آستانه جنگ قرار گرفتیم با این توافق و قس علیهذا»

خب در این موضوع چند محور را مورد بررسی قرار خواهیم داد:

1. اول از همه بهتره یک نگاهی به قطعنامه اخری که در مورد عراق صادر شد بندازیم، تا بی جهت از یک کاه را برابر یک کوه ندونیم:

پس از اشغال کویت توسط عراق از آگوست 1990 تا مارس 1991 سیزده قطعنامه علیه عراق صادر کرد تا در اوریل 1991 قطعنامه 687 را تصویب کرد، برخی از بندهای قطعنامه که مرتبط با مساله موشکی عراق هست را در ادامه مورد بررسی قرار میدیم:

• خب مورد اول تماما تحت فصل هفت بودن اقدامات لازم برای به انجام رساندن اهداف این قطعنامه است:

• اولین بندی که به موضوع موشکی میپردازه، واقعا مو به تن آدم سیخ میکنه...

در این بند اولا از فعل decides استفاده شده، ثانیا از عبارت غیرمعمول shall unconditionally accept استفاده شده،

ترجمه کامل قسمت اصلی پاراگراف و بند ب که مرتبط با موشکی استک « تصمیم میگیرد که عراق باید بدون قید و شرط بپذیرد، تخریب، حذف و یا بی خطر نمودن، تحت نظارت بین المللی: (بند ب) تمام موشک های بالستیک با بردی بیشتر از 150 کیلومتر و قطعات مرتبط و تاسیسات تعمیر و تولید را»

خب دوستانی که دست به تفسیر مفاد قطعنامه 2231 میزنند و عملا پاس گل برای طرف مقابل میدهند، مشاهده کنند که اگر قرار بر نظارت باشه، یا برد مشخصی از موشک های بالستیک مد نظر باشه، در قطعنامه ذکر میشه، و مبهم، درخواست بودن، با شرایط تفسیر زیاد بودن بند مربوط به برنامه موشکی ما در 2231 باعث شده تا وضعیت ما زمین تا آسمان با شرایطی که منتقدین آن را قابل مقایسه با وضعیت عراق میدانند تفاوت داشته باشد.

• بند دوم در مورد بازرسی ها به خاطر رعایت بند فوق (بند هشت) هست:

خب دوستان یک ملاحظه ای بفرماند، آیا واقعا قطعنامه 2231 شرایطی ماشبه با وضعیت عراق پس از 1991 برای ما ایجاد میکنه...؟ به نظرتون این قضاوت منصفانه است، در بند فوق عراق باید تمام محل ها و مقادیر اقلام مرتبط با بند هشت را اعلام کند. و با بازرسی در محل و بی وقفه موافقت کند... همچنین این بازرسی ها بر مبنای اطلاعاتی که عراق می دهد و نظرات کمیسیون مخصوص صورت میپذیره، حتی در مورد مکان های جدید. نابودی تمام توان موشکی مذکور در بندهشت از جمله لانچرهای پرتاب جز متن قطعنامه است.

دوستان دقت کنند این موارد صریحا در قطعنامه ذکر شده، بعد یکسری از دوستان این قطعنامه را باعث تبدیل وضعیت ایران به وضعیت عراق میدونند اون هم فقط به خاطر تنها بند سوم ضمیمه B قطعنامه که تازه از فعل called upon استفاده کرده و با شرایط و تفسیرهایی که اضافه شده

 

آیا واقعا این تحلیل ها منصفانه و بدون غرض هست؟ قضاوت با دوستان

1. مورد دوم که در مورد بازرسی ها در موضوع بحث موشکی باید به اون توجه کرد این هست که در قطعنامه 2231 هیچ کجا از آژانس یا مدیرکل درخواست نظارت بر حسن اجرای بند مربوط به بند موشکی نشده و تنها ناظر بر تعهدات هسته ای ایران هست. اگر دوستان جایی چنین موردی پیدا کردند بفرماند، ولی با توجه به اشارات قطعنامه عراق، ملاحظه میفرمایند که اگر قرار بر رژیم بازرسی خاصی باشد برای هر هدفی، در قطعنامه ذکر خواهد شد. پس دوستان لطفا دیگه جو ندهند که این بند سوم ضمیمه ب قطعنامه باعث بازرسی از مراکز ما به خاطر بحث موشکی خواهد شد. و اگر چنین ادعایی دارند با دلیل و مستند و مثل برخی پست های قبل شامل کلی گویی نباشد لطفا.

یعنی هیچ نگرانی وجود نداره؟ هرکاری میشه کرد؟

 

تمام مطالبی که در بندهای فوق گفته شد به معنی عدم نگرانی و رها کردن موضوع نیست. مطالبی که در ادامه ارائه میشه تنها نظر بنده است و یک نوع پیشنهاد:

با توجه به مسائل مطرح شده در مورد برنامه موشکی و به منظور جلوگیری از دادن بهانه جدید به دست دشمن یا طرف مقابل به نظر من پیشنهادات زیر قابل بررسی هست:

1. به حداقل رساندن بعد رسانه ای برنامه موشکی بالستیک در حال حاضر و افزایش اون به مرور گذشت زمان (که در اثر این مرور زمان و سرمایه گذاری بیشتر کشورهای خارجی، تحریم کردن ایران بر سر یک موضوع جدید و نه چندان حاد سخت تر خواهد شد.) دوستان جو ندهدن لطفا، منظورم توقف برنامه موشکی نیست، بعد رسانه ای برنامه موشکی هست. ممکنه برخی که با رزمایش های موشکی دلشون خنک میشد (مثل خودم) بگند اصلا اثر برنامه موشکی در رسانه ای کردن اون هست، اما باید دقت داشته بشاید که رزمایش های مذکور هم در زمان اوج تهدیدهای نظامی طرف مقابل با شدت برگزار میشد. سون تزو یک جمله داره که میگه وقتی قوی هستی خودت را ضعیف نشون بده و وقتی ضعیف هستی خودت را قوی نشون بده.
2. به جای تمرکز بر مسائل جذابی (برای ما) مثل افزایش برد که از قضا میزان حساسیت برانگیز بودنش هم بالا هست، بهتره به خصوص در دو سال آتی تمرکز بر افزایش کیفیت موشک های موجود قرار بگیره... قطعا ایران ذخیره بالایی از موشکهای شهاب 2 و 3 معمولی نسل اول داره، اگر در این مدت همون برنامه ای که برای زلزال ها (هدایت پذیر شدن) اجرا شد، برای افزایش دقت این ذخیره عظیم اجرا بشه (مثلا دقت اعلامی شهاب 3 cep 1000 متر هست) و مثلا دقت شهاب 3 در حد 30 متر یا کمتر برسه، (البته اگر تا حالا اجرا نشده) قطعا میزان قدرت و کیفیت قدرت ما افزایش چشمگیری خواهد داشت. گفتنی است تمام اقادامات لازم برای چنین تحقیق و توسعه هایی اگر در سکوت رسانه ای انجام بگیره (بله قطعا آمریکا خواهد فهمید) ولی جو رسانه ای و فضار متعاقب احتمالی را در بر نخواهد داشت.
3. تمرکز بیشتر بر برنامه موشکی کروز: خب این فرصت مناسبی هست که با توجه به منابع ایجاد شده ظرفیت عظیمی از موشک های کروز برای خودمون ایجاد کنیم. این موشک ها در قیاس با موشک های بالستیک مزیت مهمشون زمان آماده سازی کم و حمل و نقل راحت تر هست. دقت کنید که این موضوع هم محدود به موضوع موشک های کروز فروصوت نمیشه و قطعا مجهز شدن به دانش و سپس ساخت تعداد قابل توجهی موشک کروز ما فوق سرعت صوت، تاثیر کمی بر قدرت ما نخواهد داشت.

دوستان حتما یادشون هست که یکی از بزرگ ترین نگرانی های ما میلیتاریستی ها در برابر حمله احتمالی آمریکا، پس از نیروی هوایی، سیل ویرانگر و بی پایان موشک ها کروز آنها بود. و چه بحثهایی که برای مقابله با اونها در این سایت نشد. حالا فرض کنید ما ذخیره عظیمی از موشک های کروز زیر سرعت صوت و مافوق صوت تهیه کنیم، قطعا این کم تهدیدی برای طرف مقابل نیست.

به نظر بنده در صورتی که رویکرد صحیح، عقل مندانه و فارغ از احساسات و جوی در رابطه با موضوع موشکی در پی گرفته بشه و همین خویشتنداری خودخواسته و هوشمند هم به مرور کنار گذاشته بشه، کشور ما بعد از 5 یا 6 سال دیگه انشالله قدرتی به مراتب گسترده تر و عمیق تر از امروز خواهد داشت.

دوستان در تحلیل هاشون و در گوشه ذهنشون این را در نظر داشته باشند که شرایط سخت اقتصادی حتی بر تولیدات نظامی عادی ما هم به خاطر کمبود بودجه تاثیر گذاشته بود و این فارغ از تهدیدات اجتماعی احتمالی بود. به نظر بنده در صورت هوشمند بودن و دقت نظر طرف خودی در طی سال های آتی این توافق را میتونیم تبدیل به سکوی پرشی در همه زمینه ها بکنیم مثل آنچه در مورد صلح حدیبیه اتفاق افتاد... ولی شرط لازمش، هشومندی، پرهیز از احساسات و جناح بازی و مدیریت صحیح و دقیق هست.

 

امیدوارم کسی حوصله کرده باشه و همه متن رو خونده باشه... و بی صبرانه و بیشتر از مثبت، منتظر بحث های داغ در ادامه در این تاپیک هستم.

 

پی نوشت

 

لازم به ذکر هست که همچنان مشتاقانه منتظر نظر دقیق و مستدل دوستان برای رد محتوای این مطلب هستم، ولی خواهشا دقیق و جز به جز بحث کنیم، مثلا فلان قسمت ذکر بشه و مثلا نقض حرف بنده آورده بشه، نه این که یه جمله کلی گفته بشه، و کلا نویسنده مورد لطف قرار بگیره به جای متن...

این هم از مطلب دوم که متن بود نه حاشیه... J مطلب سوم انشاالله در مورد موضوع حساس و مهم بازرسیهای موجود در قطعنامه و برجام خواهد بود، البته این موضوع واقعا گسترده و توانفرساست و معلوم نیست کی آماده بشه...

[MR9 109,872]

با سلام -

هیچ مشکلی وجود ندارد ، فقط در تحلیل ها ، مقداری از حوزه موشکی و اقتصادی فاصله بگیرید و روی بحث مهمتر  رژیم بازرسی ها ، متمرکز شوید .

 

متشکرم //MR9 :rose:  :rose: 

[hasanjj2 1,229]

با سلام -

هیچ مشکلی وجود ندارد ، فقط در تحلیل ها ، مقداری از حوزه موشکی و اقتصادی فاصله بگیرید و روی بحث مهمتر  رژیم بازرسی ها ، متمرکز شوید .

 

متشکرم //MR9 :rose:  :rose: 

 

انشاالله... گرچه همونطور که گفتم حوزه بازرسی ها بسیار زمانبر تر هست و بررسی دقیقش وقت بیشتری میطلبه...

 

ضمن اینکه مشارکت تقریبا صفر دوستان، خیلی انگیزه ای باقی نمیذاره... پرورش و رشد این جور بحثها به مشارکت و مباحثه دقیق (و نه مجادله) نیاز داره که خیلی خبری نیست... روی سخنم به خصوص با دوستانی هست که منتقد توافقند و انگار نه انگار که ایده ای و نظری بر خلاف دیدگاهشون گذاشته شده و فرصت مناسبی هست برای بحث دقیق تر و بیشتر... ولی بیشتر رویکردها احساسی است متاسفانه...

[parvaaz 844]

بسم الله

 

جناب حسن جی جی

 

احتراما نکات قابل تامل و مطالب خوبی ارائه فرمودید که قابل تقدیر و تشکر میباشد و مطمئنا قابل بحث و بررسی منتقدانه ( و نه منفعلانه ) توسط کاردانان و کاربلدان میباشد . و بدینوسیله شخصا بنده از زحمتی که متحمل شده اید کمال تشکر را مینمایم . اما از آنجائیکه سن بنده ایجاب مینماید میباید برخی مطالبی که خود بنده در این گذشت عمر تجربه نموده ام را با آنکه به موضوع آن تاپیک و یا هرتاپیک دیگری مربوط نمیشود ، به جوانان پر شوری همچون جنابعالی و یا سایر دوستان متذکر گردم .

البته پس از مطالعه مطالب خوبتان ، دو موردی که در موضوع شما موجب میگردد تا عاملی برای جبهه گیری ( هر چند شاید معقول و یا نا معقول ) در برابر مطلبتان گردد و از همه مهمتر بدلیل حضور نوعی جانب گرائی و بدلیل القاء وجود حس تعصب ( عصبیت صرف ) موجب افت ارزشی مطالبتان گردد ، تقدیم حضور میگردد .

 

 

خب این واضحه که بالاخره این یک قطعنامه شورای امنیت است، و به قول برخی کاغذپاره نیست

 

خب همونطور که ذکر شد بعد از انتشار متن قطعنامه، بسیاری از منتقدان با تمرکز بر بند موشکی مطرح در قطعنامه و فقط با تمرکز بر عبارت be capable of و نادیده گرفتن عبارت قبلش یعنی designed to، شروع به تفسیر عبارت اول کردند و گفتند: «خب این قابلیت برای هر موشک با برد بیش از 300 کیلومتر و سرجنگی بیش از 300 کیلوگرم وجود داره، پس حالا بازرسان آژانس یا سازمان ملل تمام سوراخ سمبه های کشور و تاسیسات نظامی ما را خواهند گشت و درخواست بازرسی خواهند داد تا نبود موشک با مشخصات فوق را بررسی کنند و وا اسلاما که وضعیت ما چنان عراق پس از 1991 خواهد شد و عملا ما در آستانه جنگ قرار گرفتیم با این توافق و قس علیهذا»

 

با عرض پوزش از اینکه بنده شاید صلاحیت این را نداشته باشم که شما را پند دهم ، اما منتقدانه با طرز نوشتار شما برخورد نموده ام که گویا مسدع اوقات عزیزتان شده است . تنها و تنها اگر همین دو مطلبی که با رنگ قرمز اشاره شده در مطالبتان و ایضا چند نقطه دیگر در مطالب پیشترتان یافت نمیشد ، شاید موجب حساسیت و نهایتا دودستگی افراد شرکت کننده در بحث مذکور نمیگشت ! حالا که شما انگلیسیتان خوب است ، اعتراض بنده نیز صرفا ( آگرسیو ) بودن مطلبتان بوده و نه موضوع بحثتان ! بنده همانطورکه قبلا نیز توضیح داده ام شخصا احم....ژادی نیستم و به ایشان نیز رای نداده ام ، اما این را میدانم که اولا اگر این علاقه به روال اح....ژاد جرم و مستلزم بی حرمتی و یا تمسخر باشد ، آنوقت باید شاهد بی حرمتی به افراد پیش از ایشان نیز بود که کلا کار اشتباه و موجب نفاق بین دوستان و شعف دشمنان خواهد گردید . ثانیا بهتر است با احترام به عقاید اکثریت ملت و عدم استفاده از جملات و کلمات توبیخی ( وا اسلاما ) عقیده خود را تضعیف نفرمائید .

 

با تشکر

[MOHAMMAD 6,332]

 

 

ما اصلا چیزی به اسم تحمیل خواسته به ولی فقیه رو داریم؟ اصلا همچین چیزی ممکنه؟

 

بله عزیزم چرا ممکن نباشه؟!

 

به امام معصوم توسط بظاهر مسلمانها تحمیل خواسته شده، می خوای به نایب امام نشه؟!

 

ابوموسای این دوران کی می خواد باشه خدا رحم کنه . . .

 

----------------------------------------------------------

 

یه نکته ای رو لازم می دونم ذکر کنم:

 

از شخص رییس دولت بگیر تا خیلی از افراد توی همین سایت، به دلیل اینکه مخالفان توافق هسته ای اخیر( به قول آنها دلواپسان) و جناحی در اسراییل، هر دو مخالف توافق هستند، این دو را در کنار هم قرار داده و همراه و همگام هم تصور می کنند(!) و پیروزی خود بر این دو را با هم، جشن میگیرند!!

 

یکبار برای همیشه، تفاوت این دو مخالفت را شرح می دهم، تا سیه روی شود هر که درو غش باشد:

 

1- اسراییلی ها و جناحی در کنگره، مخالف توافق هسته ای اخیر هستند چون معتقدند امتیازات گرفته شده از ایران بسیار کم بوده ومی بایست امتیازات بیشتری از ایران گرفته می شد.

 

2- مخالفان داخلی توافق، مخالف توافق هسته ای اخیر هستند چون با اسناد و ادله ثابت نموده اند که امتیازات داده شده به طرف مقابل بسیار بیشتر از امتیازات گرفته شده از آن می باشد و توازن در داده-ستاده توافق وجود ندارد و مضافا اینکه خطوط قرمز نظام (بیان شده از سوی رهبری)، تقریبا به تمامی در این توافق نقض شده اند.

 

امیدوارم تفاوت مشهود و قابل درک باشد( البته برای آن دسته که نمی خواهند تفاوت را ببینند فرقی نخواهد کرد ...)

[Juicer 1,034]

بله عزیزم چرا ممکن نباشه؟!

 

به امام معصوم توسط بظاهر مسلمانها تحمیل خواسته شده، می خوای به نایب امام نشه؟!

 

ابوموسای این دوران کی می خواد باشه خدا رحم کنه . . .

 

----------------------------------------------------------

 

یه نکته ای رو لازم می دونم ذکر کنم:

 

از شخص رییس دولت بگیر تا خیلی از افراد توی همین سایت، به دلیل اینکه مخالفان توافق هسته ای اخیر( به قول آنها دلواپسان) و جناحی در اسراییل، هر دو مخالف توافق هستند، این دو را در کنار هم قرار داده و همراه و همگام هم تصور می کنند(!) و پیروزی خود بر این دو را با هم، جشن میگیرند!!

 

یکبار برای همیشه، تفاوت این دو مخالفت را شرح می دهم، تا سیه روی شود هر که درو غش باشد:

 

1- اسراییلی ها و جناحی در کنگره، مخالف توافق هسته ای اخیر هستند چون معتقدند امتیازات گرفته شده از ایران بسیار کم بوده ومی بایست امتیازات بیشتری از ایران گرفته می شد.

 

2- مخالفان داخلی توافق، مخالف توافق هسته ای اخیر هستند چون با اسناد و ادله ثابت نموده اند که امتیازات داده شده به طرف مقابل بسیار بیشتر از امتیازات گرفته شده از آن می باشد و توازن در داده-ستاده توافق وجود ندارد و مضافا اینکه خطوط قرمز نظام (بیان شده از سوی رهبری)، تقریبا به تمامی در این توافق نقض شده اند.

 

امیدوارم تفاوت مشهود و قابل درک باشد( البته برای آن دسته که نمی خواهند تفاوت را ببینند فرقی نخواهد کرد ...)

 

عزیزان موافق اعتدال و آزاد اندیش و آزادی بیان ، با تمام ادعاشون ، با استفاده از این حربه می خواند منتقدین رو ساکت کنند ...

دیکتاتور مآبی توی این سایت هم باب شده ... جدیدا باید هر چی دیگران صلاح می دانند بنویسی ...

 

این توافق در موارد زیر مشکل داره :

 

1- هیچ تضمینی وجود نداره که به بهانه های دیگه همین تحریم ها اجرا نشند ( که یکی از موافقان این توافق ، era92 عملا خودش این رو گفته ، در حالی که یادش رفته که تحریم ها رو به بهانه ی انرژی اتمی صادر کردند و در حین اینکه تنور داغ بود ، دو سه تا بند دیگه هم بهش بستند!!! )

 

2- از نظر امنیتی این توافق عملا برای ما مشکل ایجاد می کنه ... نظام جامع بازرسی ها ، بخونید جاسوسی ها ....

 

3- این توافق عملا برنامه ی هسته ای ما رو نابود کرد ... چون طبق مصاحبه های قبل از توافق هم ، حداقل برای تست غنی سازی و کار با سانتریفیوژها باید یک آبشار 184 تایی باشه که ما حداکثر آبشارمون 50-60 تاست !!! ( نکته ای که عزیزان از بی اطلاعی مردم استفاده می کنند )

 

4- این توافق عملا ما رو مستعمره ی نه یک کشور بلکه 6 کشور کرده !!! حالا باید برای هر خرید خارجی یا هر کاری از شورای امنیت اجازه بگیریم ... نیازی نیست به مشکلات امنیتی ، نظامی ، اقتصادی این موارد اشاره کنم ...

 

5- محدودیت هایی برای ما وضع شد که عملا رهبری مجبور شد از « چه تصویب بشود چه نشود » استفاده کنند ... یعنی به صورت رسمی بخشی از توافق رو رد کردیم !!

 

رهبری گفتن منتظر تصویب این طرح در مجلس می مانند ، ولی آقایون عملا می گند مجلس نباید در این مورد نظر بده !!! قانون اساسی ما رو هم به سخره گرفتند !!!

ویرایش شده در مرداد 94 توسط Juicer

[oldmagina 9,075]

...

 

رهبری گفتن منتظر تصویب این طرح در مجلس می مانند ، ولی آقایون عملا می گند مجلس نباید در این مورد نظر بده !!! قانون اساسی ما رو هم به سخره گرفتند !!!

سلام

گرامی رهبری همچنین چیزی نگفتند . 

ایشان فرمودند :"برای تصویب این متن، یک مسیر قانونی پیش‌بینی‌ شده‌ای وجود دارد که باید این مسیر را طی کند و خواهد کرد".

ایشان این را هم فرمودند : " ملت ایران نیز باید متحد باشد و قضایای هسته ای نباید زمینه ساز دو دستگی در کشور شود زیرا موضوع هسته ای بوسیله مسئولان مربوطه خود در حال پیگیری است و مسئولان بدنبال منافع ملی هستند. "

در مورد قانون اساسی هم اگر یک سری به اصل 176 بزنید ، دیگه این حکم " قانون اساسی ما رو هم به سخره گرفتند !!! " رو نخواهید داد . 

 

پی نوشت : در صورتی که قانون اساسی که می فرمائید و قبولش دارید ، همانی باشد که در این کشور حاکم است :)

[arminheidari 24,182]

بدبختی ما این است که در فکر جشن یا عزا هستیم در حالی که الان وقت کار و سازندگی است 

هرکس ادعای کشورش را دارد باید امروز یک سازندگی در کشورش بکند شده از خانه خود شروع کند و سعی کند جنس خارجی کمتر بخرد و به سمت جنس ایرانی برود 

اگرچه می دانم بعضی از جنس های داخلی مثل ایران خودرو افتضاح است ولی می شود با بهینه کردن هزینه ها کلی به کشور کمک کرد 

 

از مصرف برق گرفته 

تا مفید کار کردن در هر جا که هستیم ( سر خودمان کلاه نزاریم)

کمک به همدیگر 

و خیلی چیزهایی که روزانه جلوی خود می بینیم

 

امروز روز حرف نیست روز عمل کردن است و فردا این عمل ما عزا یا جشن را می سازد

اگر مردم زمان قاجار کشور را می ساختند و وابسته غرب نبودیم دیگر ترکمنچای نداشتیم

[Juicer 1,034]

سلام

گرامی رهبری همچنین چیزی نگفتند . 

ایشان فرمودند :"برای تصویب این متن، یک مسیر قانونی پیش‌بینی‌ شده‌ای وجود دارد که باید این مسیر را طی کند و خواهد کرد".

در مورد قانون اساسی هم اگر یک سری به اصل 176 بزنید ، دیگه این حکم " قانون اساسی ما رو هم به سخره گرفتند !!! " رو نخواهید داد . 

 

پی نوشت : در صورتی که قانون اساسی که می فرمائید و قبولش دارید ، همانی باشد که در این کشور حاکم است :)

 

 

عهدنامه‌ها، مقاوله‌نامه‌ها، قراردادها و موافقت‌نامه‌های بین‌المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.^[۱۹]

 

 

و ما هم عملا یک مصوبه ی مجلس برای ممنوعیت اجرای پروتکل الحاقی داریم ...

بدبختی ما این است که در فکر جشن یا عزا هستیم در حالی که الان وقت کار و سازندگی است 

هرکس ادعای کشورش را دارد باید امروز یک سازندگی در کشورش بکند شده از خانه خود شروع کند و سعی کند جنس خارجی کمتر بخرد و به سمت جنس ایرانی برود 

اگرچه می دانم بعضی از جنس های داخلی مثل ایران خودرو افتضاح است ولی می شود با بهینه کردن هزینه ها کلی به کشور کمک کرد 

 

از مصرف برق گرفته 

تا مفید کار کردن در هر جا که هستیم ( سر خودمان کلاه نزاریم)

کمک به همدیگر 

و خیلی چیزهایی که روزانه جلوی خود می بینیم

 

امروز روز حرف نیست روز عمل کردن است و فردا این عمل ما عزا یا جشن را می سازد

اگر مردم زمان قاجار کشور را می ساختند و وابسته غرب نبودیم دیگر ترکمنچای نداشتیم

 

نمیشه از پیرمردهایی که توی ده هه ی 70 و توی 50 سالگیشون این اقتصاد رو پایه ریزی کردند ، انتظار اصلاحات یا بهبودی رو توی دهه ی 90 و 70 سالگیشون داشت ...

ویرایش شده در مرداد 94 توسط Juicer

[arminheidari 24,182]

و ما هم عملا یک مصوبه ی مجلس برای ممنوعیت اجرای پروتکل الحاقی داریم ...

 

با پیرمردهایی که خودشون وضع اقتصادی موجود رو توی 50 سالگیشون ( دهه ی 70 )  به وجود آوردن ، نمی شه توی 70 سالگیشون انتظار اصلاحات ازشون داشت ...

 

اشتباه ما این است که همه تقصیر ها را گردن یک نفر می اندازیم 

در حالی هر کس به سهم خود در این اشتباهات سهم دارد 

تا حالا که را دیدی بگوید من سهم اشتباه خود را می پذیرم

 

اگر هر کس در جای خود درست رفتار کند و زیر بار حرف زور دیگران نرود وضع درست می شود 

اگر کسی مسئولیتی را دارد چرا باید برای حفظ صندلی اش اشتباه را ادامه دهد یا حرف دیگران را اجرا کند و بعد بگوید فلانی گفت 

اگر ادعا داریم در جای خود درست رفتار کنیم 

ولی الان خیلی از ما می گوییم دیگران این کار را می کنند و ما هم انجام دادیم و کسی نیست بپرسد مگر خودتان عقل و اختیار نداشتید که اختیارتان را به دیگران سپردید

 

فکر کنم دیگر کافی باشد مدام بگوییم هاشمی فلان کرد احمدی نژاد فلان کرد 

اگر آنها این کارها را کردند ما هم در اشتباه آنها سهم داریم که اجازه این کار را دادیم با سکوتمان در عمل 

 

به خدا این شعار نیست: 

کودک که بودم می خواستم دنیا را تغییر دهم . 

بزرگتر که شدم متوجه شدم دنیا خیلی بزرگ است و من باید انگلستان را تغییر دهم . 

بعدها انگلستان را هم بزرگ دیدم و تصمیم گرفتم شهرم را تغییر دهم و در سالخوردگی تصمیم گرفتم خانواده را متحول کنم 

و اینک در آستانه مرگ هستم فهمیدم که اگر روز اول خودم را تغییر داده بودم شاید می توانستم دنیا را هم تغییر دهم !!

 

در مورد موضوع هسته ای هم همه صحبت می کنیم و عده کمی کار 

آیا وقت آن نرسیده که دل های مؤمنان دربرابر ذکرخدا و آنچه ازحق نازل شده است خاشع گردد و مانند کسانی نباشد که در گذشته به آنها کتاب آسمانی داده شد،سپس زمانی طولانی بر آنها گذشت و قلبهایشان قساوت پیدا کرد و بسیاری از آنان فاسقند. الحدید 16

[oldmagina 9,075]

و ما هم عملا یک مصوبه ی مجلس برای ممنوعیت اجرای پروتکل الحاقی داریم ...

 

گرامی این متن آخرین  قانون مصوب مجلس در زمینه هسته ای است که بعد از این مصوبه ای است که می فرمائید و طبق آن تقریبا تمام داستان را در زمینه مذاکرات و نتایج و توافقنامه هسته ای  به مصوبات شورای امنیت ملی واگذار کرده است و عملا خودش را کنار کشیده است. :

 

"

قانون الزام دولت به حفظ دستاوردها و حقوق هسته‌ای ملت ایران
ماده واحده- در راستای صیانت از منافع ملی و رعایت مقررات پادمان معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، هرگونه نتایج مذاکرات هسته‌ای با کشورهای (1+5) درصورتی معتبر است که الزامات زیر به‌صورت شفاف رعایت شود:
1 - لغو تحریم‌ها باید به‌طور یکجا و کامل در متن توافقنامه درج شده و در روز آغاز اجرای تعهدات جمهوری اسلامی ایران انجام شود.
2 - آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در چهارچوب توافقنامه پادمان، مجاز به انجام نظارت‌های متعارف از سایت‌های هسته‌ای است و دسترسی به اماکن نظامی، امنیتی و حساس غیرهسته‌ای، اسناد و دانشمندان ممنوع است و باید مصوبات شورای‌عالی امنیت ملی رعایت شود.
3 - هیچ محدودیتی برای کسب دانش و فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای و تحقیق و توسعه، پذیرفته نیست و باید مصوبات شورای‌عالی امنیت ملی رعایت شود.

تبصره 1 - براساس اصول هفتاد و هفتم (77) و یکصد و بیست و پنجم (125) قانون اساسی، نتیجه مذاکرات باید به مجلس شورای اسلامی ارائه شود.
تبصره 2 - وزیر امور خارجه موظف است روند اجرای توافقنامه را هر شش‌ماه یک‌بار به مجلس شورای اسلامی گزارش دهد. کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هر شش‌ماه یک‌بار گزارش روند حسن اجرای توافقنامه را به نمایندگان مجلس شورای اسلامی ارائه می‌کند.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و دو تبصره در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ دوم تیرماه یکهزار و سیصد و نود و چهار مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ 1394.4.3 به تأیید شورای نگهبان رسید.

 

"

متن اصل 176 قانون اساسی :

 

"

اصل صد و هفتاد و ششم (176) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:
به منظور تأمین منافع ملی و پاسداری از انقلاب اسلامی و تمامیت ارضی و حاکمیت ملی "شورای عالی امنیت ملی" به ریاست رییس جمهور، با وظایف زیر تشکیل می‌گرد.

1. تعیین سیاستهای دفاعی - امنیتی کشور در محدوده سیاستهای کلی تعیین شده از طرف مقام رهبری.
2. هماهنگ نمودن فعالیت‏های سیاسی، اطلاعاتی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در ارتباط با تدابیر کلی دفاعی - امنیتی.
3. بهره ‏گیری از امکانات مادی و معنوی کشور برای مقابله با تهدیدهای داخلی و خارجی.

اعضای شورا عبارتند از:

1. روسای قوای سه گانه
2. رییس ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح
3. مسوول امور برنامه و بودجه
4. دو نماینده به انتخاب مقام رهبری
5. وزرای امور خارجه، کشور، اطلاعات
6. حسب مورد وزیر مربوط و عالیترین مقام ارتش و سپاه

شورای عالی امنیت ملی به تناسب وظایف خود شوراهای فرعی از قبیل شورای دفاع و شورای امنیت کشور تشکیل میدهد. ریاست هر یک از شوراهای فرعی با رییس جمهور یا یکی از اعضای شورای عالی است که از طرف رییس جمهور تعیین می‌شود. حدود اختیارات و وظایف شوراهای فرعی را قانونی معین می‌کند و تشکیلات آنها به تصویب شورای عالی می‌رسد.

مصوبات شورای عالی امنیت ملی پس از تأیید مقام رهبری قابل اجراست.

"

ضمنا از روز اول مذاکرات هم با دستور رهبری موضوع مذاکرات هسته‌ای نه در حوزه قوه مجریه و نه در حوزه قوه مقننه بلکه در حوزه شورای عالی امنیت ملی بوده است .