امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

با تشکر از شما بابت مطلب خوبتون, چند نکته به نظرم جالب میاد رو خدمتتون میگم,
اول معاهده ۱۹۷۵ الجزایر هست, که بعد از انقلاب همه اون رو یکی از نشانه های خیانت شاه به ایران میدانستند, ولی در زمان جنگ یکی از هدفهای اصلی ما قبولاندن این معاهده به عراقی ها بود,
نکته بعدی در مورد حضور نیروها در جبه بود, همیشه عراق نیروهای پای کار بیشتری از ما در منطقه داشت, یعنی با اینکه تبلیغات.زیادی صورت میگیره, ولی عراق شرایط کل کشورش جنگی تر از ما بود, در کشور ما خیلی از نیروها نیمه وقت بودند, یعنی در حالت عادی در حال زندگی بودند و موقع عملیات به سمت جبهه میرفتند, این رو در بین صحبتهای سردار علایی میشه دید, که ما نیاز به ۵۰۰ گردان عملیاتی داشتیم ولی ۲۵۰ تا گردان تونستیم اماده کنیم,که من فکر میکنم حتی کمتر از این بوده, همچنین در مورد همایش در ورزشگاه ازادی که من در جایی خوندم که ورزشگاه پر نشد.
نکته بعدی در مورد تلفات ما در جنگ,فکر میکنم کمتر عملیاتی بوده باشه که تلفات ما کمتر از عراقی ها بوده باشه, حالا من نمیفهمم چطور تلفات کلی عراقی ها از ما بیشتر میشه, تلفات زیاد ما در سخنان شهید باقری که واقعا باید با طلا نوشت مشخصه, همچنین اصلا یکی از خواص عملیات تهاجمی با موج انسانی مخصوصا وقتی که نیروی مدافع مواضع خوش رو تقویت کرده تلفات بالاست. خود سردار علایی هم اشاره کرد در خیلی از موارد پشتیبانی از نیروهای عمل کننده ضعیف بود, همچنین در جایی به نقل از شهید باکری خوندم (راست و دروغش رو مطمین نیستم)که زمانی که از روی پلی که به سمت جزیره مجنون میرفتند گفتند همه ما شهید میشیم نه به خاطر اینکه خواب دیده باشم یا بهم الهام شده باشه, چون پشتیبانی نداریم.
در مورد لو رفتن عملیات کربلا ۴ خاطره ای رو میگم به نقل از ایت الله طاهری امام جمعه سابق اصفهان که میگویند, یکی دو شب قبل از عملیات در محل حضور داشتند و میدیدند که عراقی ها در حال نصب توپهای ضد هوایی در محل اروند بودند (اگر اشتباه نکنم) که سمت این توپها به سمت پایین بود, همچنین مکررا بر روی اروند منور میزدند, که ایشون از فرماندهی که همراهشون بود دلیل رو جویا میشن که بهشون میگن عراقی ها شک زیادی در مورد عملیات دارن, که ایشون میگن موضوع رو با اقای رفسنحانی مطرح میکنند, و در خواست لغو عملیات رو میکنند, که اقای رفسنجانی مدتی وقت میخواهند, و بعد از تماس دوباره میگن که عملیات باید انجام بشه. همچنین من در جایی از همین اقای کوثری ملی مذهبی ها و طیف بازرگان رو متهم به افشای عملیات به عراقی ها کردند, حالا چطور طیف بازرگان اصولا چگونه از عملیات اگاه بودند, وبه چه صورت عملیات رو لو دادند بماند.
همچنین این عملیات تقریبا بعد از قضیه مک فارلین اتفاق افتاد که باعث ابرو ریزی بزرگی برای امریکا شد, و بعید نیست امریکا که از قضیه مک فارلین به شدت عصبانی بودند, اطلاعات مربوط به تجمع نیروهای ما را به عراق داده باشند....
  • Upvote 12
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مثل معروف هیچ وقت دشمن رو دستکم نگیر تو این عملیات صدق پیدا میکنه
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مطلبی با عنوان "فراتر از مکان؛ مروری بر عملیات کربلای 5" منتسب به سردار حسین علایی در مورد عملیات‌های کربلای 4 و کربلای 5 برای پژوهشگاه علوم ومعارف دفاع مقدس تهیه شده است (تاریخ آن را نتوانستم پیدا کنم) و بخشی از آن که اختصاصا به کربلای 4 می‌پردازد از سایت پرتال پژوهشگاه علوم انسانی عینا در اینجا قرار می‌گیرد:

 

یکی از معروفترین و به یاد ماندنی‌ترین عملیاتی که در دوران دفاع مقدس صورت گرفته است و توانسته ذهن بسیاری از رزمندگان اسلام را به خود مشغول نماید، عملیات کربلای 5 است. این عملیات در تاریخ 19 دی ماه سال 1365، حدود یک سال و نیم قبل از پایان جنگ تحمیلی در منطقه غرب شهر خرمشهر و در محور شلمچه به سوی بصره انجام شد.
حال که حدود بیست و سه سال از سپری شدن و انجام عملیات کربلای 5 و نیز بیش از بیست سال از زمان پایان یافتن جنگ تحمیلی می‌گذرد، فرصت مناسبی است تا برخی از کمتر گفته‌ها و کمتر شنفته‌ها درباره مسائل جنگ از ابعاد گوناگون مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد. در این بررسی می‌بایستی در کنار بحث از پیروزی‌ها، رشادت‌ها، شجاعت‌ها و فداکاری‌هایی که بسیار مهم و غرور آفرین است، سایر اتفاقات، مسائل و مشکلات مربوط به هر دوره از جنگ، وضعیت و شرایط دشمن، فشارهای وارده بر رزمندگان اسلام و بر مردم کشور و نیز ارزیابی و تحلیل هر عملیات به صورت جداگانه و نیز مجموعه نبردها در کنار یکدیگر، صورت گیرد تا وقایع و حوادث جنگ، بهتر و واضح‌تر برای همگان و علاقمندان روشن شود. تاکنون، در اکثر مطالب انتشار یافته، بیشتر به شکل عاطفی و حماسیِ جنگ پرداخته شده است و کمتر ابعاد گوناگون و مؤلفه‌های مختلف هر عملیات به شکل تحلیلی و عمیق مورد بررسی، ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در این نوشتار سعی شده است که به نقاط قوت و ضعف شرایط تصمیم گیری در مورد اجرای عملیات کربلای 5 پرداخته شود و برخی از مشکلات آن مورد اشاره قرار گیرد و به شرایط سخت آن دوران، نگاهی هر چند مختصر، افکنده شود.
در سال‌های پایانی جنگ تحمیلی، توان رزمی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، فقط امکان انجام یک عملیات بزرگ را میسر می‌ساخت. زیرا توان اقتصادی و پشتیبانی کشور اجازه نمی‌داد که بیش از سالی یک بار، عملیاتی تعیین کننده و بزرگ انجام شود. از سال 1362 به بعد، معمولاً امکانات و تجهیزات لازم برای اجرای یک عملیات جمع آوری می‌شد و همه نیروها، بسیج می‌گردیدند تا یک عملیات بزرگ برنامه‌ریزی و تدارک شود.
در این سال ها، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، به عنوان تنها قدرت تهاجمی جمهوری اسلامی ایران، قادر بود تا سالانه حدود یکصد تا یکصد و پنجاه گردان نیروی آفندی را از بین مردم داوطلب سازماندهی نموده و با کمک آن‌ها یک نبرد بزرگ را انجام دهد. لازم به ذکر است که بهترین شرایط برای بسیج نیروهای مردمی در پاییز و زمستان هر سال بود. در آن زمان قدرت تهاجمی ارتش بعثی، معمولاً دو برابر توان آفندی رزمندگان اسلام بود.
عملیات کربلای 5 یکی از سخت‌ترین و دشوارترین عملیات دوران جنگ تحمیلی است که در 19 دی ماه سال 1365 هجری شمسی طرح‌ریزی و اجرا گردید. بخشی از این عملیات که به نام کربلای 4 خوانده می‌شد به دلیل عدم موفقیت و هوشیاری دشمن در ابتدای اجرا، کنار گذاشته شد و محور اصلی عملیات که از شلمچه به سمت بصره بود، انجام شد.

تدارک گسترده برای تأمین نیروهای داوطلب
از آنجا که طرح ریزی و اجرای هر نوع عملیاتی در جنگ با شرکت و حضور نیروهای داوطلب بسیجی امکان پذیر می‌بود، بنابراین قبل از شروع و اقدام به انجام عملیات کربلای4، تبلیغات گسترده‌ای صورت گرفت تا بتوان نیروی رزمنده مورد نیاز این عملیات را فراهم آورد. در توجیه فراخوان عمومی به مردم وعده انجام یک عملیات سرنوشت ساز داده شد. با تلاش‌های فراوان صورت گرفته، سپاهِ یکصد هزار نفریِ حضرت محمد (ص) برای انجام این عملیات بزرگ از بسیجیان داوطلب مردمی عازم جبهه‌های جنگ شدند. لازم به ذکر است که در آن روزها، اقبال مردم برای رفتن به جبهه‌های جنگ کاهش یافته بود؛ به گونه‌ای که برخی از مسئولان عالی رتبه کشور معتقد بودند که سپاه قادر به جمع کردن دو هزار نفر از مردم هم، نیست. این در حالی بود که طرح ریزی و انجام یک عملیات بزرگ نیاز به حضور ده‌ها هزار نفر از بسیجیان داوطلب داشت تا بتوان گردان‌های رزمی مورد نیاز را با کمک آنان سازماندهی نموده و واحدهای تهاجمی را برای شکستن خطوط مستحکم دشمن و انهدام وی شکل داد. بدین منظور واحد بسیج مستضعفین سپاه، دست به ابتکار جدید زد و اعزام سپاه یکصد هزار نفری حضرت محمد (ص) را برای هفته بسیج سال 1365 در سالگرد تأسیس بسیج در روز 5 آذر در دستور کار خود قرار داد. برای تشویق مردم به حضور گسترده در جبهه‌های جنگ، 21 هزار پایگاه مقاومت بسیج که در آن سال در سراسر کشور، توسعه یافته بودند مأمور شدند تا با تماس و ارتباط با مردم، چنین نیرویی را فراهم آورند. حجت الاسلام محمد علی رحمانی که در آن ایام مسئولیت واحد بسیج سپاه را برعهده داشتند می‌گویند که با تفأل بر قرآن، این سپاه به نام حضرت محمد (ص)، خوانده شد زیرا در مراجعه به قرآن مجید سوره محمد (ص) آمده بود. در آن سال حضرت امام خمینی از اینکه یکبار دیگر مردم با حضور گسترده خود در جبهه ها، توانستند قدرت جدیدی را بیافرینند اظهار رضایت نموده و مسئولین مربوطه را دعا می‌کردند.

نگاهی به روند برنامه ریزی و اجرای عملیات کربلای 4
از اوایل سال 1365 که پاتک‌های دشمن در منطقه عملیاتی والفجر8، دفع گردید و مثلث فاو به طور کامل تثبیت شد، نیاز به تعیین یک راهبرد جدید نظامی برای کشور بود تا بتوان براساس آن، سلسله عملیاتی را طراحی نمود تا دشمن را به زانو درآورد. در آن زمان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که تنها توان و قدرت و بازوی تهاجمی ایران بود می‌توانست سالانه یک عملیات بزرگ را برنامه ریزی و اجرا نماید. بدین منظور معمولاً سپاه سالانه بین 100 تا 150 گردان رزمی را آماده می‌کرد و در تابستان و پاییز تعداد عملیات کوچک و محدود و در فصل زمستان یک عملیات بزرگ را به ثمر می‌رساند. طبیعتاً چنین شیوه‌ای که دشمن با آن آشنا شده بود نمی‌توانست راهکار اساسی برای تعیین تکلیف جنگ باشد. بنابراین راهکار اساسی برای مقابله با تاکتیک پاتک‌های سنگین دشمن، پس از انجام یک عملیات از سوی رزمندگان اسلام و نیز غافلگیر کردن دشمن نسبت به محور تلاش اصلی تهاجم قوای اسلام، حمله به مواضع وی از چند محور و هر محور با استعدادی حدود 100 گردان تهاجمی بود. سپاه در چنین شرایط پیشنهاد کرد تا برای تصرف بصره نیرویی بیش از 400 گردان آماده شود. البته این طرح به دلایل مشکلات اقتصادی کشور، مورد موافقت مسئولین کشور قرار نگرفت و در نهایت قرار شد تا برای انجام عملیات سرنوشت ساز سال 1365، حدود 250 گردان رزمی آماده گردد.

اهداف عملیات کربلای 4
در همه دوران جنگ تحمیلی، رسیدن به شهر بصره، به دلیل اهمیت سیاسی و نظامی آن، جزء اهداف قوای نظامی ایران به شمار می‌رفته است. عملیات کربلای 4، در تلاش بود تا با عبور یگان‌های رزمی از اروند از یک سو و حمله از محور شلمچه به عنوان یکی از معابر وصولی به شهر بصره، بخشی از اهداف عملیات بیت المقدس در سال 1361 را که به دلیل کمبود نیرو و توان رزمی، نتوانسته بود به آن دسترسی پیدا بکند، تحقق بخشد. در چنین شرایطی برنامه ریزی برای انجام عملیات کربلای4 به منظور رسیدن به «شرق بصره و منطقه تنومه» در محدوده سپاه سوم ارتش بعثی از یک سو و «عبور از اروند رود و رسیدن به منطقه زبیر» در محدوده سپاه هفتم ارتش بعثی از سویی دیگر در دستور کار قرار گرفت. عملیات کربلای 4 در تاریخ سوم دی ماه سال 1365 در منطقه‌ای به عرض حدود 40 کیلومتر از پاسگاه زید عراق تا تقاطع رودخانه‌های اروند و کارون، انجام پذیرفت. برنامه این نبرد، عبور رزمندگان اسلام از اروند رود، در جنوب شهر خرمشهر و مقابل شهر آبادان و آن سوی جزیره مینو، طرح ریزی شده بود و قرار براین بود تا منطقه جزیره ام الرصاص و ابوالخصیب واقع در 12 کیلومتری جنوب بصره، به تصرف قوای ایران درآید و در نهایت رزمندگان اسلام، بتوانند خود را به منطقه زبیر برسانند. محور اصلی تک در این عملیات، عبور از اروند رود بود و محور شلمچه و پنج ضلعی به عنوان محور تک پشتیبانی، در نظر گرفته شده بود.

اقدامات دشمن
غافلگیر شدن ارتش بعثی در عملیات والفجر 8 که حدود یک سال قبل ازآن، از سوی لشکرها و تیپ‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی انجام شده بود، باعث شده بود تا دشمن تدابیر و اقدامات لازم را برای کشف مکان و زمان عملیات بعدی جمهوری اسلامی ایران به کار گیرد. ارتش بعثی در این راه از تصاویر ماهواره‌ای و از عکس‌های هوایی هواپیماهای آواکس آمریکایی، مستقر در کشور عربستان و نیز از نفوذ جاسوسی سازمان منافقین، بهره می‌برد. فرماندهان ارتش بعثی پس از انجام یک بازرسی میدانی، در آذر ماه سال1365 از خطوط مقدم جبهه در اروند رود، امکان عبور رزمندگان اسلام از اروندرود را منتفی دانسته و با توجه به تجربیات بدست آمده از عملیات والفجر 8 و نیز تمرکز قوای ایران در شلمچه و در حاشیه اروند رود، احتمال عملیات نیروهای ایرانی را در این منطقه و نیز منطقه هورالهویزه، متصور می‌دانستند. لازم به ذکر است که سپاه هفتم ارتش بعثی که در حاشیه اروند رود مستقر بود، با استفاده از تجربیات عملیات فاو، روش‌ها و تاکتیک‌های جدیدی را برای مقابله با عبور غواصان از اروند رود و نیز شکستن خطوط اول خود، ابداع کرده که آنها را در زمان اجرای عملیات کربلای 4 علیه قوای اسلام، بکار گرفت.

تاکتیک‌های ارتش بعثی
تاکتیک مهم دشمن برای ممانعت از عبور رزمندگان اسلام از اروند رود، عبارت بود از
1-کسب هوشیاری مداوم نسبت به تحرکات رزمندگان اسلام از طریق جمع آوری اطلاعات از برنامه‌های قوای اسلام با کمک عکس‌های هوایی، شنود مخابراتی و مشاهده فعل و انفعالات جبهه خودی از طریق دکل‌های دیده بانی و بازجویی از اسرا.
2-پرتاب مرتب منورهای مختلف به منظور روشن نمودن فضای اروند رود در شب
3-تیراندازی مداوم از طریق تیربارهای مستقر در خط اول خود در کنار اروند رود بر روی رودخانه به منظور جلوگیری از حرکت غواص‌ها
4-زیر آتش قرار دادن عقبه گردان‌های خط شکن با آتش سلاح‌های مختلف.

هوشیاری و آگاهی دشمن
از دو هفته قبل از عملیات کربلای4، قرارگاه خاتم الانبیاء (ص) ـ مرکز عملیات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ـ که در محلی به نام فاطمیه مستقر بود، احساس کرده بود که دشمن تا حدی از انجام این عملیات با خبر شده است. سردار احمد سوداگر در مصاحبه با پایگاه اینترنتی بازتاب، در هفته دفاع مقدس سال 1385 می‌گوید: من در حین عملیات کربلای5،کالکی را از یکی از سنگر‌های دشمن در جزیره بوارین پیدا کردم و نشان فرمانده سپاه دادم و گفتم که این کالک، نقشه عملیات خودمان و مربوط به طرح عملیاتی کربلای 4 است که به زبان عربی نوشته شده است. در آن هنگام یکی از کالک‌های خودمان نیز همراهم بود و آن را در کنار کالک پیدا شده گذاشتم و دیدم بسیار شبیه به هم هستند. در کالک پیدا شده، نام همه لشکرها و یگان‌های عمل کننده سپاه در عملیات کربلای 4، نوشته شده بود. مفهوم یافتن آن کالک از سنگر دشمن، این بود که در عملیات کربلای4، فردی، اطلاعات را برده و به ارتش بعثی داده است. البته بعداً معلوم شد که این کالک، نقشه مربوط به برنامه ریزی‌های دو دوره پیش از طراحی نهایی عملیات کربلای4 است و 3 ماه با تصمیم نهایی و نقشه قطعی عملیات فاصله دارد.
شب عملیات وقتی که نبردها آغاز شد و یگان‌ها برای شکستن خط اول دشمن دست به کار شدند، معلوم شد که واحد‌های دشمن، هوشیار وآماده رویارویی با رزمندگان اسلام بوده و کاملاً مجهز و مهیا برای درگیری می‌باشند. در واقع می‌توان گفت که ارتش بعثی به تاکتیک ویژه این عملیات که عبور غواصان خط شکن از بین دو جزیره ام الرصاص و ام الطویل و رسیدن به ساحل جنوبی اروند رود را متوجه شده بود. با آغاز تهاجم قوای اسلام، ارتش بعثی بلافاصله علیه رزمندگان اسلام وارد عمل شد و پاتک‌های خود را آغاز کرد. صدام، این ضد حمله را حصاد الاکبر یعنی «دروی بزرگ» نامگذاری کرد.

ناکامی عملیات کربلای 4
فرمانده کل سپاه، پس از اطمینان از اینکه ادامه عملیات و تهاجم، موفقیت چندانی را در پی نخواهد داشت علیرغم اینکه برخی از یگان‌ها توانسته بودند تا از اروند رود عبور کرده و تا حدی جلو بروند و خطوط اول دشمن را شکسته و حتی قسمتی از منطقه ابوالخصیب را نیز تصرف کرده بودند، ادامه عملیات را متوقف کرده و در اوایل صبح به نیروها دستور بازگشت داده شد و تا اندکی گذشته از بعدازظهرِ روز اول عملیات، همگی لشکرها و تیپ‌های تک کننده، به مواضع قبلی خود بازگشتند.

دلایل عدم موفقیت عملیات کربلای 4
به نظر می‌رسد که این عملیات به علل و دلایل ذیل با ناکامی مواجه شد.
1- نَشت اطلاعاتی و تلاش دشمن جهت کسب آگاهی از نیروهای خودی از طریق برخی افراد جاسوس
2- اخبار و اطلاعاتی که دشمن از ماهواره‌های خارجی دریافت می‌کرد.
3- پی بردن دشمن به تاکتیک‌های قوای ایران در عبور از رودخانه و نحوه ی شکستن خط و حمله به مواضع دشمن
نکات فوق را می‌توان از عمده عوامل عدم موفقیت در عملیات کربلای 4 به شمار آورد. بدین ترتیب، عملیات یک روزه کربلای 4، بدون نتیجه قابل قبول و به منظور کم شدن تلفات خودی متوقف شد و از ادامه تک توسط سایر یگان‌های دنبال پشتیبان جلوگیری به عمل آمد.
لازم به ذکر است که در آن زمان، برای شناسایی، برنامه ریزی و طراحی عملیات کربلای4، و نیز برای بازسازی و تجهیز لشکرها و تیپ‌های سپاه، بیش از هشت ماه وقت صرف شده بود تا آمادگی لازم برای اجرای عملیات به وجود آید. از سوی دیگر برای انجام این عملیات 270 گردان نیروی رزمی از سوی سپاه تدارک دیده شده بود که به دلیل متوقف شدن عملیات، حدود 210 گردان آن هنوز وارد عمل علیه دشمن نشده بودند.

 

ادامه مطلب که به عملیات کربلای 5 می‌پردازد در لینک زیر:

http://www.ensani.ir/fa/content/72536/default.aspx

  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من فكر ميكنم براي بو بردن از اين عمليات نيازي به آواكس و ماهواره جاسوسي نبوده . عراقي ها كه كور يا كودن نبودن ٢٥٠ گردان نيرو چيزي نيست كه بشه لجستيك و انتقالشون به خط رو پنهان كرد مخصوصا اينكه خود فرماندهان نيز ميگن تا اونموقع اين استعداد رزمي رو يكجا جمع نكرده بودن و تجربه مديريت و حفاظت اطلاعات همچين مجموعه اي رو نداشتن
از طرفي دست كم گرفتن دشمن كاملا آشكار هست . يعني چي كه فرض رو بر اين گذاشتن چون يكبار از اروند رد شدن باز ميتونن همون تاكتيك رو اجرا كنند ؟ ویرایش شده در توسط mardekohan

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام 

 

ضمن تشکر از دوست بسیار عزیز ، جناب مصطفی ، از همه دوستان فاضل و دانشمند ، تقاضا دارم ، بدون وارد شدن به حواشی و بدون شکستن حرمت فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی ایران ، صرفاً این عملیات  را براساس اِلمان های نظامی تحلیل بفرمایند . 

 

ارادتمند - MR

:rose: :rose:

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اتفاقا... یکی از بچه های حفاظت اطلاعات لشکر 31 عاشورا، هم این مطلب تایید کرده!

در کتاب لشکر خوبان، مهدیقلی رضایی، از بچه های حفاظت اون عملیات، گفته که به نظر میرسه عملیات لو رفته و ادامه کار یک ریسک نظامیه

===============================

چه تمرین هایی برای اون نبرد انجام دادن! تمرین هایی که هیچ کسی نتونه الان انجام بده، حتی نیروهای نیوی سیلز آمریکا هم انگشت کوچیکه اون

غواص های کربلا 4 نمیشدن...ساعت ها تمرین شنا با تجهیزات در سرمای پاییز، با لباس خیس غواصی شب گذتشه...10 کیلومتر شنا!!

  • Upvote 14

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با تشکر از تاپیک و بحث خوبتان 

شاید بد نباشد عملیات کربلای 5 که قرار بود عملیات انحرافی برای کربلای 4 باشد در شروعش مورد بررسی قرار گیرد 

در عملیات کربلای 5 گفته می شود حدود نیم ساعت قبل از شروع حمله ، ماهواره های آمریکایی متوجه عملیات شدند و این اطلاع باعث شد عراقی ها سریعا خود را مهیا کنند که در صورت موفقیت این عملیات بصره احتمالا سقوط می کرد 

 

از این رو بی شک نقش ماهوارهای آمریکایی در گرفتن اطلاعات و آگاه سازی عراقی غیرقابل نادیده گرفتن است 

در صحبت های فرماندهی از ارتش عراق در کتاب ویرانی دروازه های شرقی ، بیان شده بود که ما از عملیات ایرانی ها و استعداد تقریبی آنها اطلاع پیدا کرده بودیم و این اطلاع بیشتر از سمت آمریکایی ها بوده است ولی از کانال های دیگر نیز ما خبر هایی داشتیم برای مثال  دیدن تحرکات در نیروهای ایرانی، شنودهای اطلاعاتی و جاسوس های موجود در منطقه و شهرهای ایران

 

 

در مجموع می توان گفت نقش ماهواره های آمریکایی بسیار مهم و شاید اساسی بوده است 

ولی مجموعه عواملی مثل جاسوسی، عدم رعایت حفاظت اطلاعات و ... همه و همه با هم دست دادند که دشمن به بهترین نحوه برای این شرایط آماده شود 

چون ما قبلا در عملیات هایی با آگاهی دشمن از عملیات برخورد داشته بودیم مثل همین فتح خرمشهر ولی بدلیل عدم آگاهی به محل معبر حمله و موقعیت نیروها و حتی زمان حمله ، در شب اول و دوم غافلگیر شده و ضربه بدی می دید و در روزهای بد با تک های زرهی اقدام به جبران می نمود ولی در این عملیات همان اول کار راه را بر غواصان ما بست

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

بسیار مشتاقم که منبع این قسمت فرمایشات شما را بدانم. چون برای اولین بار بود که می شنیدم :

 

 

چون درخصوص ارائه ی اطلاعات ماهواره ای توسط امریکا به عراق در عملیات کربلای 4، مطالبی وجود دارد. اما درمورد عملیات کربلای 5، من به شخصه چیزی ندیده بودم.

پس ارائه ی این مطلب می تواند در پربارتر شدن این تاپیک کمک زیادی نماید.

 

----------------------------------------------------------------------

 

فرمایش شما در زمینه کربلای 5  دقیق تر است و تایید می کنم

 

این قسمت از نوشته ها، متاسفانه منبع شنیداری دارد و از یکی از کسانی که در عملیات حضور داشتند و اکنون در قید حیات بودند نقل شد 

شاید در بحث نیم ساعت تردیدی باشد ولی باتوجه به مجموعه اطلاعاتی که از فرماندهان عراقی گفته شده است منابع ماهواره ای آمریکا در جمع کردن نیروهای عراقی و تعیین اهداف عملیات و نقاط اصل تهاجم نقش اساسی داشتند که موجب زمین گیر شدن بخشی از عملیات و عدم دستیابی به بصره شد

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چرا عملیاتی که وقتی به ساعت شروع عملیات هرچقدر نزدیک تر میشن درصد موفقیت کمتر میشه باید چنین ریسکی رو انجام بدن که باعث اون اتفاق ناخوشایند بشه
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

کاری با لو رفتن عملیات نیست ولی این که خود سردار کوثری اشاره میکنن میدنستن عملیات پر خطره

و به اون شکل درورزشگاه اعلام کردن و کاملا عملیات مشخص بوده

خصوصا بعد والفجر و فاو که عراقی ها تجربه کسب کردن و مشخصا دوباره از همون سوراخ گزیده نمیشدن

چطور با این ریسک بالا نیرو اعزام شده

هرچند بسیار تحت فشار بودن ولی فکر نکنم در عرصه عمل زیاد حفظ جان نیرو ها سیاست عزیزان بوده

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ضمن تشکر از تمامی دوستانی که در بحث مشارکت می فرمایند؛

 

خواهشی که از دوستان عزیز دارم این است که در بحث های خود، صرفاً مباحث و جوانب نظامی بحث را مورد توجه قرار دهند.

هیچ یک از ما نه در آن دوران بوده ایم و نه اساساً در جایگاه فرماندهی نیروها بوده ایم که بدانیم بهترین تصمیم در آن روزها چه بوده است.

به همین دلیل قضاوت در این خصوص کاملاً ناعادلانه و بی پایه و اساس بوده و ممکن است خدای نکرده موجب شکسته شدن حرمت و وهن فرماندهان محترم؛ بالاخص برخی از فرماندهان گرانقدری که بعدها به شهادت می رسند (نظیر شهید خرازی که در کربلای چهار و پنج فرمانده بوده و در کربلای پنج نیز به شهادت می رسند) گردد.

 

استاد بزرگوار MR9 نیز در همین تاپیک فرمودند :

 

از همه دوستان فاضل و دانشمند ، تقاضا دارم ، بدون وارد شدن به حواشی و بدون شکستن حرمت فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی ایران ، صرفاً این عملیات  را براساس اِلمان های نظامی تحلیل بفرمایند .

 

پاسخ بسیاری از مواردی که دوستان مطرح فرمودند را دو سردار در لابلای فرمایشات خود ارائه نموده اند.

پاسخ مواردی نظیر اهمیت به جان سربازان، چرایی تصمیم به اجرای عملیات، چرایی عدم توجه به آگاهی عراقی ها و ...!

 

بطور مثال سردار علائی می فرمایند :

 

از ابتدای جنگ تا آخر عراق از همه عملیات‌های ما اطلاع داشت. همه عملیات‌های ما به طور رسمی اعلام می‌شد و عراق از همه آن‌ها مطلع بود. مثلا وقتی امام فرمود حصر آبادان باید شکسته شود؛ اولین عملیات بزرگ منسجمی که انجام دادیم ثامن‌الائمه بود که برای شکست حصر آبادان بود و عراقی‌ها از آن اطلاع داشتند. حتی در بعضی از عملیات‌های ما عراق محورهای عملیات را هم می‌دانست. مثلا عملیات فتح‌المبین عراقی‌ها دو روز قبل از عملیات به محور شوش که یکی از محورهای اصلی ما بود حمله کردند و آرایش جبهه ما و خط مقدم را به هم ریختند و حتی مناطقی را تصرف کردند. بنابراین کاملا برای عراق مشخص بود که ما قصد داریم در آن منطقه عملیات کنیم. حتی قبل از عملیات فتح‌المبین در خطبه‌های نماز جمعه دزفول از مردم خواسته بودند کمک کنند. یا بعد از آن در عملیات بیت‌المقدس و آزادسازی خرمشهر عراقی‌ها مطمئن بودند ما قصد عملیات داریم. تمام تدابیرشان را هم به کار گرفتند اما اصلا تصور نمی‌کردند ما بتوانیم از رودخانه رد شویم. بنابراین ما در طول جنگ هیچ عملیاتی نداشتیم که عراقی‌ها متوجه عملیات نشده باشند.

 

البته ما غافلگیری تاکتیکی را بر عراقی‌ها تحمیل کردیم. یعنی عراقی‌ها در عین حال که می‌دانستند عملیات در کجا انجام می‌شود اما نمی‌دانستند محور تلاش اصلی ما کجاست. در والفجر ۸ هم عراقی‌ها می‌دانستند در منطقه فاو قرار است کاری انجام دهیم اما باور نمی‌کردند که بتوانیم از اروند رود رد شویم. نه اینکه نمی‌دانستند. یعنی بررسی کردند و بعد در ستادشان تجزیه و تحلیل کردند که ایران قصد فریب ما را دارد و می‌خواهد جای دیگر عملیات کند.

 

به تمامی بزرگواران توصیه می کنم حتماً وقت گذاشته و مصاحبه ی مندرج در اولین پست را یکبار مطالعه فرمایند.

اگرچه کمی مطول است، ولی ارزش مطالعه دارد و نکات ارزشمند زیادی را داراست.

  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
در زمینه عملیات کربلا ۵ که جناب مصطفی فرمودند در واقع همون کربلای ۴ بود در یک محور از دو محور عملیات کربلای ۴. در مورد اطلاع دادن امریکایی ها نیم ساعت قبل از شروع عملیات اگر هم حقیقت داشته باشه که بعید میدونم, نمیتونسته اثر چندانی داشته باشه, چون خبر دار شدن از شروع عملیات باید همراه باشه با تقویت خطوط دفاعی در محوری که عملیات قراره انجام بشه, و این هم مستلزم جابجایی نیروها و ادوات می باشد ک امریست زمانبر.
نکته ای که میخواهم بهش بپردازم در مورد جنگ تحمیلی این هست که یکی از مهمترین مسایل در مورد هر جنگی, حتی شاید مهمتر از خود جنگ داشتن برنامه ای مشخص و "دست یافتنی" بر اساس توانایی ها, برای خاتمه دادن به جنگ است(مثال کنونیش حمله عربستان به یمن هست چون از ابتدا جنگ سعودی ها اهداف مشخصی رو تعیین نکردند که در صورت تحقق انهابه جنگ خاتمه دهند در صورتی که کل یمن رو تصرف نکنند بازنده جنگ خواهند بود).
در مورد جنگ تحمیلی, ما با اینکه شروع کننده جنگ نبودیم باید از ابتدا یک هدف معین و تا حد ممکن دقیق رو تعیین میکردیم تا با تحقق تقریبی انها بتوانیم جنگ رو خاتمه بدیم.
جنگ جنگ تا رفع فتنه بیشتر از اینکه هدفگذاری باشد,شعار است اون هم شعاری قابل تفسیر, چون هرکس ممکنه برداشتی متفاوت از فتنه داشته باشه, به همین دلیل هست که بعد از ازادسازی خرمشهر و بیرون راندن متجاوز از اکثر خاکمون, مقداری شکاف بین کسانی که قایل به پایان دادن جنگ بودن و کسانی که مایل به ادامه جنگ بودن بوجود امد, واین باعث تحلیل نیروهای خودی میشد, همچنین باعث شد که بعد از گرفتن فاو با جانفشانی بهترین فرزندان این کشور که میتونستیم زمانی که دست بالا رو داشتیم به جنگ خاتمه بدیم این کار رو نکردیم, ودر زمانی که در موضع ضعف قرار داشتیم این کار رو کردیم, حتی اگر بنا بر بعضی روایات هدف گذاریمون رو محاصره بصره گذاشته بودیم این هدف نیز با توجه به توانایی هامون دست نیافتنی بود, من فقط نمیدونم چرا بعضی ها منتقد اتمام جنگ در اون شرایط بودند, واقعا ما چگونه و بر چه اساس میتونستیم جنگ رو ادامه بدیم.؟!!!!!
  • Upvote 6
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
کتاب در کمین گل سرخ.شهید صیاد شیرازی...
ایشون دلیل اصلی این شکست ها رو جدایی ارتش و سپاه میدونن و مجموع همین عوامل باعث استعفا ایشون از نیروی زمینی میشه.شهید صیاد مخالف سرسخت جدایی عملیات ها بودن و معتقد بودن اینجوری عملیات کردن فایده نداره.البته عامل این جدایی فرماندهان ارتش و سپاه با هم بودن.سپاه بعد از تصرف فاو فکر میکرد به تنهایی توان عملیات داره و ارتش نهایتا میتونه ازشون پشتیبانی کنه.اما راز پیروزی فاو غافلگیری بود.در حالی که ما تو شکست حصر آبادان و خرمشهر دیدیم با وجود اطلاع بعثیا از عملیات ایران به دلیل مشارکت باهم ارتش و سپاه پیروزی نصیب ما شد.تو کربلای 4و 5 بعثیا از عملیات مطلع بودند و سپاه هم تنهایی قدرت شکستن خطوط دشمنو نداشت
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.