deserthawk

نبرد اسماعیلیه، شکست ها و پیروزی ها

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

ارسال شده در · مخفی شده توسط MR9، 12 آبان 1394 - دلیلی ارایه نشده است
مخفی شده توسط MR9، 12 آبان 1394 - دلیلی ارایه نشده است

فکر کنم قبلا این تاپیک رو داشتیم از جناب تلاش بود فکر کنم 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست

مثبت به تنهایی کمه

 

واقعا ازتون تشکر می کنم

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

برادر گرامی ضمن تشکر از مطلب جالب وپربارتون/بازهم بنازم به غیرت ومردانگی نیروهای مصری که کاش یکم ازش تو خون ارتش سوریه بود که حزب الله ونیروهای مردمی بابدبختی یک منطقه رو تصرف وتحویل ارتش میدن ارتش هم اون منطقه رو با مقداری سلاح وتجهیزات روش تقدیم برادران تروریست پابرهنه میکنه
 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
به نظر شما چرا باید مصری هایی که این همه تلفات و خون و هزینه برای جنگ با صهیونیست ها پرداختند طی چهل سال این همه تغییر موضع بدهند!؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نظر شما چرا باید مصری هایی که این همه تلفات و خون و هزینه برای جنگ با صهیونیست ها پرداختند طی چهل سال این همه تغییر موضع بدهند!؟

 

سوال جالبی فرمودید که جواب مفصلی لازم دارد ولی سعی می کنم به طور خلاصه بیان کنم.

 

اول باید پرسید که علت دشمنی مصر و اسرائیل چه بود و در مورد بعد باید توان مقابله دو طرف را در طی این سال ها بررسی کرد. در مورد علت دشمنی مصر و رژیم صهیونیستی به مسئله فلسطین و موجودیت رژیم اسرائیل بر میگردد. مصر به عنوان یک کشور عربی چه در دوران سلطنت و چه جمهوری با توجه به همسایگی با فلسطین و جمعیت زیاد و ارتش نسبتا قوی نمی توانست در مورد این مسئله بی تفاوت بماند. ولی آن چه که در عمل اتفاق افتاد این بود که این دشمنی برای مصر بسیار گران تمام شد. علت اصلی این امر هم سیستم فاسد و ناکارآمد دولتی مصر و سطح حمایت ابرقدرت های جنگ سرد از ارتش و دولت های دو طرف بود. ارتش مصر در جنگ 1948 نتوانست مانع ایجاد رژیم غاصب اسرائیل شود. در جنگ سوئز نیز بطور نابرابری مورد حمله 3 ارتش انگلستان، فرانسه و اسرائیل قرار گرفت و این جنگ نیز اگر التیماتوم اتمی شوروی برای بمباران پاریس و لندن نبود به احتمال زیاد به شکست مصر منجر می شد.

اما مصر از زمان جنگ کانال سوئز تا زمان نبرد شش روزه یک فرصت استثنائی را برای تقویت خود و به روزرسانی ارتش و کارآمد سازی دولتش از دست داد. این امر نیز دلایل زیادی دارد که در این بحث نمی گنجد. اما نتیجه آن بود که ارتش کوچکتر اسرائیل در یک حمله پیش دستانه در جنگ شش روزه خسارت فراوانی بر ارتش مصر و سایر ارتش های عربی منطقه وارد آورد. علت هم علاوه بر اشتباهات فرماندهی ارتش های عربی به تفکر پوسیده آن فرماندهان و تجهیزات تضعیف شده روسی در مقابل تفکر خلاق صهیونیست ها و تسلیحات غربی با کیفیت و به روز و حمایت قوی غرب بر میگشت.

بعد از جنگ شش روزه اتفاق مهمی که افتاد این بود که جمال عبدالناصر با کمک به گروه های فلسطینی امر آزادسازی فلسطین را به خود انها محول نمود و اعلام داشت که ارتش مصر (و به تبع آن سایر ارتش های عربی) تنها به حمایت از گروه های مقاومت فلسطینی برای آزادسازی سرزمین خود مبادرت خواهند ورزید و کار اصلی به دوش فلسطینیان است. اما نکته ای که وجود داشت وجود سرزمین های اشغالی در صحرای سینا و جولان بود که ارتش های مصر و سوریه باید خود ان را آزاد می کردند. به این ترتیب جنگ رمضان یا یوم کیپور اتفاق افتاد.

بعد از این جنگ روایت ها از باقی قضایا فراوان است. در حالی که سوریه همچنان جنگ را راه رهایی جولان می دانست ولی مصر دیگر دنبال جنگ نبود. البته این عمل از پیش از جنگ 1973 دنبال می شد و از نظر مصر باید پیش از راه حل سیاسی با جنگ به اسرائیل نشان داده می شد که مصر برای بازپس گیری سینا از هیچ کاری فروگذار نمی کند. هیکل در کتاب خود با نام به سوی رمضان به خوبی وضعیت مذاکرات با کسینجر قبل از جنگ را توضیح می دهد و از علاقه و تلاش های سادات به مذاکره سخن می گوید.

البته روایت دیگری وجود دارد که حاکی از خیانت سادات به مصر و اعراب است و نشانه هایی برای آن نیز وجود دارد. در همین نوشتار نیز اقداماتی به سادات نسبت داده شده است که از یک فرمانده جنگی بعید است صادر شده باشد. اقداماتی که منجر به نفوذ شارون به کرانه غربی کانال و مصائب بعد از آن شد. سعدالدین شاذلی در کتاب خود با نام عبور از سوئز یا جنگ اکتبر 1973 به خوبی این اقدامات را شرح داده است.

بعد از سادات نیز حسنی مبارک که دنباله رو و منتخب سادات بود برای ریاست جمهوری مصر انتخاب شد و به همان روش قبلی ادامه داد.

جالب است بدانید که بعد از صلح با اسرائیل صدام اولین کسی بود که باعث خروج مصر از اتحادیه عرب و منزوی شدن آن شد و همین صدام بعد از 10 سال دوباره مصر را به جمع اعراب و اتحادیه عرب باز گرداند. اکنون دیگر این بلا همه گیر شده است.

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

درسته مصر این نبرد رو  برد ولی جنگ رو باخت شکست های متوالی باعث شد مصر به نقطه ای برسه که فکر  کنه شکست اسرائیل غیر ممکن است و اسرائیل رو به عنوان یه جقیقت موجود در منطقه به رسمیت بشناسه

البته دوستمون توضیح خیلی کامل تری دادن !

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام

 

البته یک نکته ای در این زمینه به صورت کامل فراموش شده و آن سیاست سادات معدوم در مواجه با رژیم صهیونیستی است . وی معتقد بود مواجه اعراب با این رژیم باید  بر اساس " استراتژی معانقه تا جایی که خفه شود" پی ریزی گردد که علی الظاهر نظریه جالبی به نظر می رسید ولی طبق معمول بعد از کمپ دیوید ، به جای رژیم صهیونیستی ، این اعراب بودند که به جای سیاستمداران تل آویو ، دچار فراموشی و سپس خفگی شدند .

 

 

thumb_20151109_223001.jpg

 

ارتش کشورهای عربی خطاب به حزب ا.... 

 

"عیب ما را بپوشان ، خدا خیرت دهد "

 

 

این کاریکاتوری بود که در اثنای جنگ 33 روزه در یکی از روزنامه های عربی به چاپ رسید .

 

 

پی نوشت :

 

ضعف اعراب را بخوبی در اظهارات اخیر اشتون کارتر می شود تشخیص داد. 

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نظر شما چرا باید مصری هایی که این همه تلفات و خون و هزینه برای جنگ با صهیونیست ها پرداختند طی چهل سال این همه تغییر موضع بدهند!؟

باسلام خدمت شما به همان دلیل که لهستان و رومانی بعد از سالها عضویت در ورشو و بودن زیر بیرق شوروی با یک چرخش۱۸۰درجه ای باعضویت ناتو زیر نفوذ امریکایی رفتن که روزی دشمن ایدوئولوژیشون بود
واونهم منافع ملی و درک درست از شرایط هستش که مصر زود فهمید و از تحمیل خسارات سنگین به کشورش جلوگیری کرد و سوریه نفهمیدو نتیجه اش جنگ۱۹۸۲ وتحمل یک شکست سنگین و پر هزینه و خروج خفت بار از لبنان بود
مصر وسایر اعراب سالها جهت تحقق رویای نابودی اسراییل جنگیدن و با وعده نابودی اسراییل و انهم بزودی دادن خسارت و تلفات سنگین رو توجیه کنن ولی بعد از جنگ یوم الکیپور و شکست سنگین مصر و سوریه انهم درشرایطی که جنگ را با استفاده از عنصر غافلگیری کامل شروع کرده بودن مصر را به این جواب رساند که نابودی اسراییل امری محال و دستکم از توان فعلی اعراب خارج هستش و ادامه این وضعیت علاوه براینکه هیچ سودی برایشان ندارد باعث به خطر افتادن موجودیت شان هم میشود بخصوص اینکه رابطه اسراییل و امریکا مستحکمتر و امریکا برخلاف گذشته که بنوعی میانداری میکرد با تمام توان از اسراییل حمایت میکرد که این مساله موازنه حمایت ابرقدرتهارا که تا ان زمان و باحمایت همه جانبه شوروی به نفع اعراب بود رو به نفع اسراییل تغییر میداد خصوصا که اعراب بعد از سال ۱۹۷۳به مسلح بودن اسراییل به سلاح اتمی پی بردن که واین یعنی خط بطلان بر رویای نابودی اسراییل واضافه براینها اشتباه شوروی در درگیر کردن مستقیم خود در مناقشه اعراب و اسراییل با ارسال شکاریهای رهگیرهای خود جهت دفاع هوایی به مصرو شکسته شدن ابهت این ابرقدرت توسط اسراییل و کم رنگ شدن نقش تعادل و بازدارندگیش مثال اجتناب اکید جنگنده های اسراییل از درگیر شدن با شکاری های شوروی ولی با گذشت زمان و کم رنگ شدن ترس اسراییل شکار جنگنده های شوروی توسط نیروی هوایی اسراییل و همچنین جایگزین شدن استراتژی قبول اسراییل در مقابل گرفتن امتیاز از این کشور بجای استراتژی نابودی اسراییل
همچنین قبول واقعیت قدرت اسراییل از طرف مصر بجای رویا پردازی و دادن شعارهای توخالی که جز مصرف داخلی استفاده دیگه ای ندارن وفقط کمک به مظلوم نمایی اسراییلی هامیکنن کاری که برخی از کشورهای دیگه در حال انجام اون هستن

درسته مصر این نبرد رو برد ولی جنگ رو باخت شکست های متوالی باعث شد مصر به نقطه ای برسه که فکر کنه شکست اسرائیل غیر ممکن است و اسرائیل رو به عنوان یه جقیقت موجود در منطقه به رسمیت بشناسه
البته دوستمون توضیح خیلی کامل تری دادن !

برادر گرامی شما کدوم برد رو میگین؟
دفاع نیمه نصفه و دستپاچه ازیک شهر در ده ها کیلومتر در داخل خاک کشورخودت رو برد میدونین اونهم جلوگیری ازسقوط اون فقط برا یکی دو روز و اونهم نه در شرایط محاصره رو اسمشو پیروزی میدونین و ایا اگر یکی دوروز دیگه این جنگ ادامه پیدا میکرد باز مصریها میتونستن از اشغال شهر جلوگیری کنن؟

واقعیت اینه که کشورهای عربی فاقد یک استراتژی برای شکست اسراییل بودن
شکست اعراب بخاطر ضعف فرماندهی ونبود فرماندهان باکفایت هستش
الان بیشتر توضیح بدم متهم به جانبداری و تعریف و تمجید از یهودیها میشم ولی شمااستعداد نیروهای دو طرف رو نگاه کنید کیفیت تسلیحات و جنگ افزارهای طرفین رو هم نگاه کنید تا متوجه اختلاف فاحش اونها بشین بعد سیر جنگ رو پیگیری کنید جبهه اعراب پر از فرصت سوزی عقب نشینی دستپاچه و بزدلانه اهدای قنائم سالم و دست نخورده اونهم با تیراژ بالا که اسراییل تعدادزیادی از تانکهای تی۶۲رو به کشورهای دیگه صادر کرد و تی۵۵ هارو ارتقا و بکار گیری کرد اونوقت جبهه اسراییل پر از نبوغ و حرکات شجاعانه است ویرایش شده در توسط mina68
  • Downvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ممنون بابت تاپیک زیبا و کامل

ویرایش شده در توسط ak2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.