توان نظامی چین "پایان خواب بلند اژدهای سرخ "

[Goebbels 38,197]

با سلام و تشکر

 

 

ماجرای ماتیاس روست مثال زده شده به این دلیل که اثبات شود ، الزاماً شبکه پدافند زمین پایه به تنهایی تامین کننده امنیت فضای یک کشور وسیع نیست ( حتی با وجود اینکه روسها بلحاظ کمیت در حوزه پدافند هواپایه هم حرفهایی برای گفتن داشتند و دارند )

 

 

تراکم شبکه دفاعی ارتش اتحاد شوروی مشخصاً کابوس هر مهاجمی بود .

 

 

طرح شماتیک از لایه پدافندی مسکو در اوایل ورود سامانه سام - یک به صحنه رزمی 

 

1- ایستگاه رادار پیش اخطار دوربرد A-100D

2- ایستگاه رادار کوتاه برد A-100B

3- مجموعه آتشبارهای کمربند بیرونی دفاع هوایی مسکو 

4- مجموعه آتشبارهای کمربند داخلی  دفاع هوایی مسکو

5- پست فرماندهی مرکزی دفاع هوایی مسکو ( شماره یک ) 

6-   پست فرماندهی مرکزی دفاع هوایی مسکو ( شماره دو ) 

7-  مقر جایگزین فرماندهی دفاع هوایی مسکو

 

 

بزرگوار

 

حرکت ماتیاس روست یک بعد کاملا سیاسی داره و از جهت نظامی قابل بررسی نیست (دلایل متعددی داره که در این تاپیک جای بحثش نیست)

 

ماجرای روست اثبات کننده ضعف پدافند مسکو یا اثباتگر ضعف اتکای صرف به پدافند زمین پایه نیست چون علاوه بر مسئله عنوان شده در مورد ماجرای روست (یک حرکت سیاسی) روس ها به صورت همزمان پدافند هواپایه رو در اختیار داشتند در اون زمان و نمیشه گفت که صرفا اتکای اون ها به پدافند زمین پایه بوده

 

هواپیمای روست پس از کشف توسط واحد راداری زمینی اولین بار در ابتدای ورود به خاک شوروی توسط جنگنده های واحد پدافندی هواپایه شوروی مورد رهگیری قرار گرفت

 

در بخش پدافند هواپایه صرفا کمیت نبوده مثال واضحش میگ 31 هست ، از کیفیت در سطح خودشون هم برخوردار بودند

 

براساس مندرجات کتاب چین امروز ، علوم و فناوری های دفاعی    بعد از جنگ کره ، چینی ها بخوبی متوجه شدند که در یک جنگ احتمالی به هیچ عنوانی نمی توانند روی کمک خارجی حساب باز کنند ، علاوه برآن ، در سر بزنگاه ، حتی کمیت سلاح هم به انها کمک نمی کند ، در نتیجه ، نیروی هوایی این کشور که تا اواسط دهه 80 میلادی ، تقریباً بزرگترین نیروی هوایی بلحاظ پرسنل و تجهیزات بود و صدها فروند جنگنده های از رده خارج روسی و نسخه های ساخت داخل آن را در اختیار داشت ، بتدریج متوجه شد که عملاً هزینه ای سنگین را متحمل می شود در حالی که امکان رویارویی مستقیم با دشمن را ندارد ( حالا چه روسها برسر مشکلات مرزی و چه با آمریکایی ها و متحدانش شامل ژاپن ، بریتانیا و استرالیا ) . همین مساله باعث شد تا در دوران پس از مائو ، یک  تحول اساسی در این نیرو صورت گیرد

 

 

تا پیش از رسیدن دنگ ژیائوپینگ به قدرت و ایجاد اصلاحات اقتصادی ، سیاسی و ایضا نظامی روند توسعه تسلیحاتی چین همانطور که عرض شد یک روند کمی بود

 

هر چند که هنوز هم در برخی بخش ها مثل نیروی زمینی این روند کمی دنبال شده ولی خوب با دستیابی چینی ها به فناوری های جدید بعد کیفی هم وارد شده

[Generalmohammad 3,177]

با تشکر از  مستر ناین عزیز، تاپیک خوب و پر باری هستش.

مسلما کسی اژدها رو جهت استفاده از نفس آتشین و زره فولادمانند محکوم نمی کنه چون این نقطه قوت اژدها هستش. به همین ترتیب نباید چین رو در دیدگاه کمی محکوم کردچون این موضوع نقطه قوت چین است.

[MR9 109,827]

با سلام 

 

بزرگوار-حرکت ماتیاس روست یک بعد کاملا سیاسی داره و از جهت نظامی قابل بررسی نیست (دلایل متعددی داره که در این تاپیک جای بحثش نیست)

 

خوب ، با توجه به اینکه اصولاً " در مثال ، مناقشه نیست " ، همانطور که عرض کردم ، ماتیاس روست یک نمونه بود ، بنده هم عرض نکردم  کار این شهروند آلمانی جنبه نظامی داشت ، فقط از این جهت ماجرای فوق الذکر بیان شد که نشان دهد چقدر نگاه کردن بصورت تک بُعدی ، که در حال حاضر وجود دارد ، اشتباه هست . اشتباهی که حتی روسها در یک زنجیره مرتکب آن شدند .

 

هر چند در یک نگاه وسیع تر ، شاید نگرش روسها را هم بیشتر زمین پایه بحساب آورد . ( با توجه به تنوع محصولات و کمیت تولید شده آتشبارها و همچنین وابستگی بیش از حد رهگیرهای تولید شده به کنترلر زمینی (GCI) 

شاید می شد عراق سال 1991 را مثال بهتری بشمار آورد .

 

 

 

 

تا پیش از رسیدن دنگ ژیائوپینگ به قدرت و ایجاد اصلاحات اقتصادی ، سیاسی و ایضا نظامی روند توسعه تسلحیاتی چین همانطور که عرض شد یک روند کمی بود

 

هر چند که هنوز هم در برخی بخش ها مثل نیروی زمینی این روند کمی دنبال شده ولی خوب با دستیابی چینی ها به فناوری های جدید بعد کیفی هم وارد شده

 

در یک بررسی خلاصه ، روند تولید پرنده های نظامی در چین می شود به 3 مرحله تقسیم کرد 

 

1- تولید تحت امتیاز ( میگ 15 ، 17 ) با شناسه J-5 در دهه 50 و بعدها میگ-19 ( J-6) که این خودش در 3 مدل J-6I ، J-6II و J-6III تولید شد 

 

2- تولید تحت امتیاز و کپی برخی قطعات MIG-21F.13 با شناسه J-7 که این هم در 3 نسخه وارد خط تولید و بکارگیری شد 

 

3- از اواسط دهه 60 ، طراحی و تولید J-8 شروع شد و تا امروز که نسخه های پیشرفته سری J را شاهد هستیم 

 

مشخصاً از یکطرف ، تجربه تلخی که چینی ها از همکاری برای ساخت جنگنده با مشارکت طرف خارجی داشتند و از طرف دیگر افزایش تهدیدات علیه انها ، اینها را مجبور کرد یک برنامه ربزی درست داشته باشند و این برنامه هر چند هنوز کامل نیست ولی بدون تعارف گام رو به جلویی هست .

با تشکر از  مستر ناین عزیز، تاپیک خوب و پر باری هستش.

مسلما کسی اژدها رو جهت استفاده از نفس آتشین و زره فولادمانند محکوم نمی کنه چون این نقطه قوت اژدها هستش. به همین ترتیب نباید چین رو در دیدگاه کمی محکوم کردچون این موضوع نقطه قوت چین است.

 

با سلام 

 

والا این MR9 ، آن MR که دوستان فکر می کنند ، نیست .  :winking: 

 

در حقیقت ، بنده درجایگاهی قرار ندارم که کسی را محکوم کنم ، صرفاً دیدگاه پژوهشگر موسسه رند را ترجمه کردم که شاید فتح بابی باشد برای مطالب ارزشمند تر دوستان . 

 

جای خالی این دست مباحث در میلیتاری خالی هست . 

 

چینی ها هم به نوبه خودشون یکسری نقاط ضعف و قوتی دارند که باید نقاط ضعف آن را دید و نقاط قوتش را جذب کرد . کشوری که روزی محتاج  همسایه خودش بود و با برهم خوردن روابط ایدئولوژیک دو رهبر ( استالین و مائو) کل صنعت نظامی اش یک شبه خوابید ، با یک برنامه ریزی هدفمند ، الان به چنین جایگاهی رسیده که اگرچه هنوز در برخی از گلوگاه ها مثل پیشرانه دچار مشکل هست ولی قسمت سخت ماجرا را به نظرم پشت سر گذاشته . هرچند کسی از آینده خبرندارد . 

[Goebbels 38,197]

خوب ، با توجه به اینکه اصولاً " در مثال ، مناقشه نیست " ، همانطور که عرض کردم ، ماتیاس روست یک نمونه بود ، بنده هم عرض نکردم  کار این شهروند آلمانی جنبه نظامی داشت ، فقط از این جهت ماجرای فوق الذکر بیان شد که نشان دهد چقدر نگاه کردن بصورت تک بُعدی ، که در حال حاضر وجود دارد ، اشتباه هست . اشتباهی که حتی روسها در یک زنجیره مرتکب آن شدند .

 

هر چند در یک نگاه وسیع تر ، شاید نگرش روسها را هم بیشتر زمین پایه بحساب آورد . ( با توجه به تنوع محصولات و کمیت تولید شده آتشبارها و همچنین وابستگی بیش از حد رهگیرهای تولید شده به کنترلر زمینی (GCI) 

شاید می شد عراق سال 1991 را مثال بهتری بشمار آورد .

 

 

 

بزرگوار در مثال جای مناقشه نیست

 

ولی اینجا از مثال در اثبات یک مسئله مشخص و کاملا معین استفاده شده پس باید دقیق باشه

 

فرمایش شما رو نقل میکنم مجددا :
 

 

ماجرای ماتیاس روست مثال زده شده به این دلیل که اثبات شود ، الزاماً شبکه پدافند زمین پایه به تنهایی تامین کننده امنیت فضای یک کشور وسیع نیست

 

 

این مساله نیازمند سرمایه  سنگینی در پدافند هست که شاید بطور کامل هم اجرایی نشود ( اتکاء صرف بر شبکه پدافند هوایی زمین پایه ) ( ماجرای عبور ماتیاس روست از شبکه پدافند هوایی اتحاد شوروی و مسکو مشخصاً پیش روی ماست )

 

 

شما فرمودید تکیه صرف به پدافند زمین پایه ، خوب مثال روست در این باره درست نیست چرا صحیح نیست :

 

1- اتحاد جماهیر شوروی چند سال پس از تشکیل واحد های پدافندی زمین پایه پروژه ایجاد واحد های پدافندی هواپایه رو اجرا کرد ، پیش از این نیز جنگنده های نیروی هوایی شوروی با هدایت رادار های زمینی به سمت هدف میرفتند اما در نهایت این جنگنده ها هم در قالب پدافند و یگان های پدافندی هواپایه درآمدند

2- در زمان ماجرای روست تکیه شوروی بر پدافند زمین پایه صرف نبود و واحد های متعدد جنگنده برای پدافند هواپایه ایجاد شده بود از جمله مجهز به میگ 31

3- هواپیمای روست در ابتدا توسط رادارهای زمینی کشف و در نهایت برای مرحله اول توسط جنگنده های واحد پدافند هوایی شوروی رهگیری شد

4 ماجرای روست یک ماجرای بیشتر سیاسی هست تا نظامی در حالی که صحبت ما یک مبحث نظامی هست و در چهارچوب یک مورد کاملا نظامی : پدافند هوایی

5- و ..........

 

رویکرد پدافندی شوروی در بخش زمین پایه تمرکز بیشتری داشت و این کاملا درسته و البته دلایل متعددی هم دارد منتهی هیچ گاه تکیه شوروی به پدافند زمین پایه صرف نبوده مگر در دهه نخست ورود پدافند شوروی به عرصه مدرن و موشکی که البته در این دهه هم از جنگنده ها به عنوان مکمل استفاده میشد ولی نه در قالب یک واحد پدافندی! در قالب جنگنده ای از نیروی هوایی شوروی با هدایت رادارهای پدافند هوایی

 

مشخصاً از یکطرف ، تجربه تلخی که چینی ها از همکاری برای ساخت جنگنده با مشارکت طرف خارجی داشتند و از طرف دیگر افزایش تهدیدات علیه انها ، اینها را مجبور کرد یک برنامه ربزی درست داشته باشند و این برنامه هر چند هنوز کامل نیست ولی بدون تعارف گام رو به جلویی هست .

 

 

قطعا رو به جلو هست و شکی هم در این مسئله وجود نداره مگر میشه با این سطح از سرمایه گذاری حالت سکون داشته باشه و توسعه و حرکت رو به جلویی نباشه

 

 

---------------

 

در مورد ماجرای روست

 

 

3- نقطه ای که جنگنده ها برای رهگیری روست ارسال شدند (کشف توسط رادار زمینی ، ارسال فرمان برخاست و رهگیری جنگنده ها توسط واحد فرماندهی پدافند)

5- نقطه ای که رادار واحد پدافندی Torzhok هواپیمای روست رو رهگیری کرد (بدون هیچ واکنشی)

 

شوروی امکان مقابله با حرکت روست در دو حالت زمین پایه و هواپایه رو داشت ولی هیچ واکنش قابل توجهی جز رهگیری کوتاه مدت و بدون مقابله با هواپیمای روست صورت نگرفت که نشان میده مسئله یک مسئله نظامی نیست و از جای دیگری آب میخورد

 

دیگه بیش از این مبحث رو ادامه نمیدم تا تاپیک از موضوع اصلی منحرف نشه

[MR9 109,827]

با سلام 

 

4 ماجرای روست یک ماجرای بیشتر سیاسی هست تا نظامی در حالی که صحبت ما یک مبحث نظامی هست و در چهارچوب یک مورد کاملا نظامی : پدافند هوایی

 

 

البته به همین خاطر هست که یک مقداری اعتقاد دارم ماجرای روست ابهام دارد و اینکه بطور مثال چرا از بین این همه روزهای سال ، درست در روز پدافند هوایی این حرکت صورت گرفت  و سئوالات دیگر ؟؟ حداقل تاحال حاضر پاسخ درستی برای این انتخاب ندیدم ..... با این حال بفرموده شما  بگذریم .

 

در خصوص زمین پایه بودن ساختارپدافند هوایی روسها که شاید نقطه ضعف انها هم محسوب می شود ، همین بس که همین دکترین رزمی به کشورهای همپیمان منتقل و نقاط ضعف آن هم در عمل  مشخص شد ، چرا که خلبان بدون راهنمایی کنترلر زمینی (بدلیل عدم وجود سامانه های لازم )  قادر نیست ماموریتهای خودش را با آزادی عمل اجرا کند . تفاوت آموزش به سبک غربی و شرقی طبیعتاً  بخوبی در جریان نبردهای هوایی میان ایران و عراق ، و اینکه خلبان چقدر آزادی عمل دارد ، روشن هست و هر دوطرف به آن اذعان دارند . 

 

این مساله تا جایی ادامه پیدا کرد که در جنگ ویتنام ، شلیک به خودی توسط آتشبارهای ویتنامی در یک مقطع آنچنان زیاد شد که  ویتنامی ها مجبور شدند برای افزایش امنیت جنگنده های خودی ، از بین رینگ های پدافندی یک دالان را مشخص کنند تا میزان شلیک های اشتباهی کاهش پیدا کند . ( بعلت ضعف شبکه راداری و کنترلرهای ویتنامی و بعضاً روس که قادر به برقراری ارتباط درست با خلبان نبودند ) 

[Goebbels 38,197]

با سلام 

 

 

البته به همین خاطر هست که یک مقداری اعتقاد دارم ماجرای روست ابهام دارد و اینکه بطور مثال چرا از بین این همه روزهای سال ، درست در روز پدافند هوایی این حرکت صورت گرفت  و سئوالات دیگر ؟؟ حداقل تاحال حاضر پاسخ درستی برای این انتخاب ندیدم ..... با این حال بفرموده شما  بگذریم .

 

در خصوص زمین پایه بودن ساختارپدافند هوایی روسها که شاید نقطه ضعف انها هم محسوب می شود ، همین بس که همین دکترین رزمی به کشورهای همپیمان منتقل و نقاط ضعف آن هم در عمل  مشخص شد ، چرا که خلبان بدون راهنمایی کنترلر زمینی (بدلیل عدم وجود سامانه های لازم )  قادر نیست ماموریتهای خودش را با آزادی عمل اجرا کند . تفاوت آموزش به سبک غربی و شرقی طبیعتاً  بخوبی در جریان نبردهای هوایی میان ایران و عراق ، و اینکه خلبان چقدر آزادی عمل دارد ، روشن هست و هر دوطرف به آن اذعان دارند . 

 

این مساله تا جایی ادامه پیدا کرد که در جنگ ویتنام ، شلیک به خودی توسط آتشبارهای ویتنامی در یک مقطع آنچنان زیاد شد که  ویتنامی ها مجبور شدند برای افزایش امنیت جنگنده های خودی ، از بین رینگ های پدافندی یک دالان را مشخص کنند تا میزان شلیک های اشتباهی کاهش پیدا کند . ( بعلت ضعف شبکه راداری و کنترلرهای ویتنامی و بعضاً روس که قادر به برقراری ارتباط درست با خلبان نبودند ) 

 

بزرگوار

 

اینکه هدایت جنگنده ها به صورت زمین پایه صورت بگیره نشان از اهمیت واحد پدافندی زمین پایه هست ولی نشان از تکیه صرف به پدافند زمین پایه در شوروی نیست

 

خصوصا اینکه شوروی با توسعه رادار های هوابرد (امثال Beriev A-50) و ایضا هواپیماهای فرماندهی و کنترل میدان نبرد عملا از فاز کنترل و هدایت زمینی برای جنگنده های رهگیر هم خارج شده بود

 

در کنار اینکه رهگیر هایی مثل میگ 31 به جهت قابلیت های بالا در جستجو و کشف اهداف هوایی صرفا به پیش اخطاری و ارائه مختصات اولیه از هواگرد دشمن توسط رادار زمینی نیاز داشتند (مثل هر واحد دفاع هواپایه دیگری و ایضا مثل ما که در ابتدا با کشف رادار زمینی جنگنده های اف 14 به سمت موقعیت هدف رهسپار میشن) و نه کنترل و هدایت مرحله به مرحله

 

بحث کنترل و هدایت مرحله به مرحله رادار های پدافندی زمینی مسئله ای بود که با ورود امثال میگ 31 رفع شد و برای همان دهه پیش از ورود شوروی به عرصه نوین پدافند هست نه سال های دهه هشتاد و نود میلادی

 

در آخر اینکه صرف استفاده از جنگنده های رهگیر در پدافند ، عدم رویکرد استفاده صرف از پدافند زمین پایه رو نشان میده

 

------------

 

در مورد  PVO یا Troops of National Air Defense شوروی و تمام صحبت هایی که مد نظر بنده هست در مورد پدافند در شوروی

 

 

 

http://www.globalsecurity.org/military/world/russia/pvo.htm

[Brave_Heart 1,962]

 

مشخصاً از یکطرف ، تجربه تلخی که چینی ها از همکاری برای ساخت جنگنده با مشارکت طرف خارجی داشتند

چه تجربه تلخی؟ تا زمانی که متحد شوروی بودند که خطوط توليد انواع جنگنده و بمب افکن را با تمام جزئيات به آنها داده بودند. پس از نزديکی به غرب و تا پيش حوادث ميدان تيان آنمن هم که هر چه می خواستند به دليل سياست درست و دورانديشی از غرب گرفتند. در دهه گذشته هم که هرچه خواستند از غرب و شرق گرفته اند.

[MR9 109,827]

چه تجربه تلخی؟ تا زمانی که متحد شوروی بودند که خطوط توليد انواع جنگنده و بمب افکن را با تمام جزئيات به آنها داده بودند. پس از نزديکی به غرب و تا پيش حوادث ميدان تيان آنمن هم که هر چه می خواستند به دليل سياست درست و دورانديشی از غرب گرفتند. در دهه گذشته هم که هرچه خواستند از غرب و شرق گرفته اند.

 

سئوال این هست ، چرا تجربه تلخ ؟؟؟

 

1- نخستین تجربه روسها و چینی ها ، 14 فوریه 1950 ، اعطای یک وام 300 میلیون دلاری از سوی عمو ژوزف به مائوتسه تونگ که تمام این مبلغ صرف خرید قبضه های توپ ، صدها دستگاه تانک  و نیمی از این صرف تشکیل نیروی دریایی نوین چین شد .

 

2- در آغاز جنگ کره ،( فوریه 1951 ) روسها تعهد دادند که  یکسری زیرساختهای ویژه را برای پشتیبانی از پرنده های رزمی موجود در نیروی هوایی چین را ایجاد کنند . چین که یکی از فقیرترین کشورهای جهان بود ، تا پایان این جنگ بیش از 3000 هواپیمای رزمی ( شامل میگهای 15 ،17 و 21)  و بمب افکن های سبک il--28 را دراختیار داشت . اما نکته جالب اینجا بود که اگر چه عمو ژوزف از تجهیز بیش از 60 لشکر چینی بسیار خرسند بود ، اما هرگز قصد نداشت صنعت نظامی تمام عیاری را در اختیار پسرعموهای چینی خودش بگذارد 

 

مائو بارها رییس ستاد خودش را به مسکو فرستاد و سرانجام پس از رایزنی های گسترده ، روسها حاضر شدند خط تولید 7 نوع سلاح سبک را در اختیار چینی ها بگذارند و نه بیشتر از این . 

 

3- سال 1952 ، به شکل جالب توجهی ، مائو با استفاده از روابط چوئن لای با عمو ژوزف ، به وی فشار وارد می کرد تا دقیقاً 147 کارخانه تولید سلاح برای تولید هواپیما ، تانک ، کشتی جنگی  را بطور کامل و به شکل وام بلند مدت در اختیار چین بگذارد . اما عمو ژوزف با همان حیله گری مشهور خودش ، از امضاء لیست بلند بالای چوئن لای امتناع کرد . 

 

 

4- بعد از مرگ عمو ژوزف مهربان !!!!! ، نیکیتا سرگیوویچ خروشچف سرکار آمد ( همون مرد خپله اتحاد شوروی که با کفش و به سبک موژیکها ، روی میز مجمع عمومی کوبید ) . در 4 فوریه 1959 ، براساس یک قرارداد حیرت آور ، روسها متعهد شدند تا به چینی ها برای ساخت شناورهای نظامی و تسلیحات فوق پیشرفته  از جمله زیرسطحی های مسلح به موشکهای قاره پیما ، کمک کنند 

 

5- اما علی الظاهر مائو بیش از اندازه لازم به روسهای غیر قابل اطمینان ، اطمینان پیدا کرده بود ، درست دو هفته قبل از برگزاری اجلاس چهار قدرت جهانی در پاریس ( 1960) ، روسها موفق شدند پرنده شناسایی u-2 را ساقط کنند ، آیزنهاور حاضر به عذرخواهی از روسها نشد ، اجلاس قدرتها برگزار نشد ، به همین دلیل ، مائو در اجلاس "فدراسیون جهانی اتحادیه کارگری "  در 5 ژوئن 1960 ، حال مرد خپله اتحاد شوروی را به شکل اساسی گرفت .

 

خوب ، با توجه به روحیات آشنای روسها ، خروشچف ، بلافاصله پس از بازگشت از سفر مجارستان ، دستور بازگشت 1000 مستشار روسی را که در 155 پروژه صنعتی نظامی چین شرکت داشتند را صادر کرد . 

 

به همین دلیل مائو که تمام رویای ابرقدرتی اش ، از بین رفته بود ، مجبور شد عذر خواهی کند (1961) ، اما با وجود همه عذر خواهی ها ، روسها فقط با اتمام 66 پروژه از 155 پروژه موافقت کردند و این تعداد به هیچ عنوان در زمره انتقال دانش نظامی پیشرفته به چینی ها نبود .

 

تجربه تــــــــــــــــــــــلخ ........................................ :mrgreen: 

 

این خلاصه شده 400 صفحه کتاب هست . 

 

 و به احتمال زیاد ، خواب بلند اژدهای سرخ ، از همین نقطه ، بتدریج  پایان یافت .  :winking: 

[abodi 241]

 این خلاصه شده 400 صفحه کتاب هست . 

 

 

 اسم کتاب؟

[MR9 109,827]

با سلام 

 

 اسم کتاب؟

 

کتاب " مائو. داستان ناشناخته " ، نوشته جانگ چنگ ، جان هالیدی ، ترجمه بیژن اشتری ،نشر تات 

 

این کتاب 974 صفحه است که به شکل مفصل این شخص و شرایط چین را تا زمان مرگ وی به تصویر کشیده است . مطالعه این کتاب به صبر و حوصله زیادی نیاز دارد ، با این حال تجربه خوبی برای شناخت اژدهای سرخ شرق آسیا ، روابطش با همسایه پردردسرش ، کره شمالی و همچنی روسها بشمار می آید . 

[rozbeh 1,059]

حرکت ماتیاس روست یک بعد کاملا سیاسی داره و از جهت نظامی قابل بررسی نیست (دلایل متعددی داره که در این تاپیک جای بحثش نیست)

با سلام ، هرچند به تاپیک مربوط نمیشه.
جسارتا منظور از بعد سیاسی استفاده ابزاری گورباچف از ماجرای Mathias Rust در برکناری وزیر دفاع Sergei Sokolov و فرمانده نیروی هوایی اتحادیه شوروی Alexander Koldunov و بسیاری دیگر از افسران مخالف اصلاحات سیاسی-اقتصادی است؟؟؟؟

[Goebbels 38,197]

با سلام ، هرچند به تاپیک مربوط نمیشه.
جسارتا منظور از بعد سیاسی استفاده ابزاری گورباچف از ماجرای Mathias Rust در برکناری وزیر دفاع Sergei Sokolov و فرمانده نیروی هوایی اتحادیه شوروی Alexander Koldunov و بسیاری دیگر از افسران مخالف اصلاحات سیاسی-اقتصادی است؟؟؟؟

 

یک وجه ماجرا این هست ، از جنبه های دیگری هم میشه به این قضیه نگاه کرد

[Brave_Heart 1,962]

سئوال این هست ، چرا تجربه تلخ ؟؟؟

 

 

این خلاصه شده 400 صفحه کتاب هست . 

 

 و به احتمال زیاد ، خواب بلند اژدهای سرخ ، از همین نقطه ، بتدریج  پایان یافت .  :winking: 

 

ممنون از اينکه وقت گذاشتيد و پاسخ داديد، ولی همانگونه که از متن پاسخ خودتان هم آشکار است هيچ تجربه تلخی - با توجه به معنای آن - در صنعت هوايی چين وجود ندارد.

[MR9 109,827]

ممنون از اينکه وقت گذاشتيد و پاسخ داديد، ولی همانگونه که از متن پاسخ خودتان هم آشکار است هيچ تجربه تلخی - با توجه به معنای آن - در صنعت هوايی چين وجود ندارد.

 

با سلام

 

مشخصاً اطلاع ندارم منظور شما از عدم وجود تجربه تلخ چه چیزی هست ؟؟؟ آیا خالی شدن مراکز نظامی ارتش چین از کارشناسان نظامی روس ، تجربه خوشایندی هست ؟؟ که ناگهان کالبد دفاعی یکشبه از متخصصین نظامی تهی شود !!!! و برای آنها جایگزینی (حداقل در کوتاه مدت) راهی وجود نداشته باشد!!!!

 

نکته جالب اینجاست که پس از خروج روسها اگر چه چینی ها موفق به ادامه کار شدند ولی کیفیت آنچنان پایین بود که در جریان یکی از رژه های نظامی ، بالگرد ساخت این کشور ناگهان بدلیل از دست دادن قدرت پروانه دم ، ساقط شد و هر دو خلبان بلافاصله کشته شدند.

 

و یا اینکه کیفیت ساخت این بالگرد در آن زمان چنان پایین بود که وقتی نخست وزیر این کشور قصد اهداء یک بالگرد ساخت چین را به رهبر کره شمالی داشت ، کارشناسان نظامی از ترس ساقط شدن ، آن را به شکل زمینی به کره شمالی حمل کردند .

 

و صدها دلیل دیگر ......................

 

 

نکته جالب اینجاست که در کنار ارتش چین ، ارتش کوبا هم تجربه تلخ کوتاهی روسها را بطور کامل تجربه کردند ( پس از بحران موشکی کوبا ) تا جایی که فیدل کاسترو در یک میهمانی در آلمان شرقی و در ملاقات با خروشچف ، صراحتاً این مساله را به وی متذکر شد و این ماجرا حتی به دوران یلتسین و پس از فروپاشی اتحاد شوروی هم کشیده شد تا جایی که دستمایه طنز مطبوعات هم قرار گرفت .

[naserr 7,220]

گزینه های محدود ارتش ایالات متحده :

 

پراکنده کردن سازمان رزم نیروی هوایی در پایگاه ها

 

اجرای اقدامات فریب  

 

وجود تحرک  

 

با سپاس بی پایان از برادر بزرگ و دانش پژوه ، MR9 عزیز. به گزینه های نیروی های نظامی آمریکا اشاره فرمودین که بسیار مهم هستند و باید در موردشون کار مطالعاتی گسترده صورت بگیره تا بشه باهاش مقابله کرد.

 

در چند سال گذشته همیشه تلاش میکردم تا گزارشات مفصّل و پرمحتوای RAND رو در زمینه تهدیدات چین و ایجاد منطقه A2/AD در فواصل دور از مرزهای خود ، به صورت مرتّب مطالعه و پیگیری کنم . در تمامی این تحلیل ها به نکاتی که شما در مطلب اشاره فرمودی و بنده نقل قول کردم ، به کرّات تاکید شده . یعنی ایجاد واحدهای کوچک ، سبک ، چابک که از حداقل ادوات استفاده کنند و در سریع ترین زمان ممکن جا به جا شوند.

 

در کنار این اقدامات ، بهره گیری از استراتژی ضربت جهانیِ سریع که بر اساس اجزایی چون LRSB ، موشک های هایپرسونیک هواپرتاب ، مهمات هایپرسونیک گلاید کننده زمین پایه و موشک های LRASM تشکیل میشه ، در دستور کار نیروهای نظامی آمریکا قرار گرفته. 

 

تقویت توان تهاجمی ویرانگر و بازدارنده به موازات تقویت توان دفاع موشکی میتونه برتری نظامی و ژئوپلتیک رو در منطقه شرق آسیا و دریای چین جنوبی تا چندین دهه برای آمریکا تضمین کنه.