Ahmad6644

ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

Recommended Posts

نوع این هم دوستان مطلع مشخص کنند ممنون میشم

 

Screenshot_285229.png

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بازدید ادمیرال شهرام ایرانی از تسلیحات روسی سواستوپول کریمه 

ویدئو  

http://www.aparat.com/v/SRTtx

 

دوستان کسی میتونه نوع ریموت رو مشخص کنه هرچند احتمالا نیروی دریایی دنبال خرید سیستم دفاع نزدیک باشه   

ویدیو سلاح

https://www.youtube.com/watch?v=7WpyHbxPFYs

این یکی را امتحان کنید

ویرایش شده در توسط MR9
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اسلحه فجر 224 به نظر میاد که الان استفاده میشه (بعضی عکسها اینو نشون میده). منتهی این سلاحهای بر پایه M16 بیشتر بدرد همین نیروهای ویژه و حرفه ای میخوره و نه سرباز وظیفه به دلایلی مثل سختی در نگهداری و نظافت. واسه نیروهای وظیفه بهتره سلاحی بر پایه همین کلاشنیکوف تهیه بشه.
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

گزارش فارس از توجه کشورمان به سوخو 30

 

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13950605000306

 

به نظر من یکی از نکات مهم در مصاحبه های مسئولین امر و به خصوص وزیر دفاع این هست که تلویحا به فرسوده بودن ناوگان جنگنده و نیاز به جنگنده جدید و نوساز اذعان کردند ( که البته با استفاده از واژه هایی مثل ارتقا و ... سعی در کم کردن تلخی این حقیقت دارند ) !

 

و البته همچنان صدایی از نیروی هوایی در نمی آید !

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

گزارش فارس از توجه کشورمان به سوخو 30

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13950605000306

به نظر من یکی از نکات مهم در مصاحبه های مسئولین امر و به خصوص وزیر دفاع این هست که تلویحا به فرسوده بودن ناوگان جنگنده و نیاز به جنگنده جدید و نوساز اذعان کردند ( که البته با استفاده از واژه هایی مثل ارتقا و ... سعی در کم کردن تلخی این حقیقت دارند ) !

و البته همچنان صدایی از نیروی هوایی در نمی آید !

سکوتشون خیلی جالبه.میدونید با توجه به روند وقایع ما شاهد این موضوعیم که دستگاهای نظامی ما دارای سری اطلاعات مجزا هستند مگر اینکه قسمت هایی که لازم به اشتراک گذاری باشه.من تصورم بر اینه.نیروی هوایی در حال ساخت جنگنده هست.وزارت دفاع و دولت فقط از وجود این پروژه خبر دارن و نه جزییات .برای همین چون از کیفیت این پروژه اطلاعاتی ندارن فرض بر جدی نبون اون میزارن و دنبال رفع نیاز نیروی هوایی هستند.نیروی هواییم از موضوع به صورت سخت افزاری صود می بره.با سکوتش هم سوخو 30 گیرش می اد هم جنگنده بومی میسازه.برای همین سکوت کرده.اگر بگه خیر ما نیاز نداریم.سوخو 30 رو به عنوان مکمل از دست داده .و زیر ذربینداطلاعاتی میره .اگر بگه ما می خواییم.بعد از ارائه پروژش زیر انتقاد میره که پس چرا ابراز نیاز کردی.بنابراین سکوت کرده.اون بخش از افراد که تمام منابع اطلاعاتی در اختیار دارن به نظرم خرید + تولید بومی رو گزینه مناسبی می دونن ویرایش شده در توسط kebrit
  • Upvote 5
  • Downvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تحلیل جالبی بود
تقریبا هم درسته
همه اینا به شرطیه که روسیه بخواد این جنگنده قابل رو بهمون بفروشه
اگر از همین الان قرارداد نهایی بشه و روسیه کم و بیش شروع به ساخت کنه و خلبانان ما هم آموزش هاشون شروع بشه و تکنسین های تعمیر و نگهداری مون هم برن دوره ها رو بگذرونن اون وقته که بعد از اتمام زمان تحریم ها میتونیم در اولین روز حداقل ۱۰۰ فروند جنگنده آماده و خلبانهای آموزش دیده و غیره داشته باشیم ویرایش شده در توسط ESIBANDARI
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نظر من روسیه از بحث فروش جنگنده به ایران به عنوان کارت ایران با غرب بازی میکنه.درست مثل اس 300 که تا قضیه اوکراین پیش اومد اس 300 را دادن من تقریبا مطمینم اگر ماجرای اوکراین پیش نمیومد ما نه برجام داشتیم نه اس 300

  • Upvote 3
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
پس باید دعا کنیم که غرب با روسیه حسابی به اختلاف بخورن
چون خودمون وزن سیاسی و اقتصادی و نظامی نداریم که بتونیم ازش استفاده کنیم و اقلام مورد نیازمون رو راحت از روسها بگیریم
این روسیه با ما پیمان استراتژیک نمیبنده ویرایش شده در توسط ESIBANDARI
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

  با توجه به خریدهای کشورهای منطقه انتخاب عقلانی تر برای نیروی هوایی در درجه نخست فراهم آوردن شرایط دفاع مناسب از آسمان کشورمان در تکمیل پدافند زمین پایه است این امر ممکن است با  جنگنده سوخو 30 تا قسمتی میسر شود ولی با نگاهی به رقیبان منطقه ای آن از جمله استرایک-سایلنت ایگل، یوروفایتر تایفون، سوپر هورنت، فالکن ها در انواع بروزرسانی های مختلف، محتملا رافال و در آینده ای نه چندان دور اف-35 که اکثرا با سطح مقطع راداری کم و دارای رادارهای آرایه فازی فعال هستند سوخو 30 شانس کمی برای بقا در برابر این رقیبان پر تعداد و دارای اویونیک و جنگال مدرن غربی دارد.
 
در حالی که جنگنده های میگ 35 و سوخو 35 با داشتن خصوصیات نسل ++4 و اویونیک و جنگال نسبتا به روزتر و رادارهای آرایه فازی فعال انتخاب بسیار مناسبتری برای دفاع هوایی و در نقش رهگیر برای کشورمان میباشند.
در باب انتخاب بین میگ 35 و سوخو 35 طبیعی است که در اکثر پارامترها برتری با سوخو است به جز در اندازه سطح مقطع راداری که میگ با عدد تقریبی 0.3 مترمربع از روبرو دیرتر شناسایی خواهد شد؛ البته اینجا عوامل دیگری در میان است که میگ 35 را به عنوان جانشین یک رهگیر برای ما انتخاب مناسبتری میسازد که بصورت کوتاه بیان میکنم:
 
   1. هزینه خرید کمتر میگ 35 نسبت به سوخو 35 (سوخو35 یک جنگنده چند منظوره و همه کاره است که خصوصیات تهاجمی و برد بسیار زیادی دارد پس طبیعتا گرانتر است در حالی که نیروی هوایی سوخو 30 دوکابین را به عنوان جانشین فانتوم ها و ستون فقرات نیرو هوایی برگزیده که با توجه به جوانب امر و هزینه ها انتخابی منطقی است)
   2. هزینه های بسیار کمتر پشتیبانی میگ 35 و همچنین وجود زیر ساخت ها و کادر فنی به نسبت آشناتر با این جنگنده (با توجه به خدمت میگ 29 در کشورمان)
   3. سطح مقطع راداری کمتر میگ نسبت به سوخو 35 و بقاپذیری بیشتر به کمک رادارهای زمین پایه در مقابله با رادارگریزها.
   4. عامل دیگر تمایل کمتر روس ها به فروش سوخو 35 و در مقابل تمایل بیشتر به فروش میگ 35 است؛ با خرید میگ 35 خط تولید این جنگنده در کارخانه جات میگویان افتتاح میشود و این شرکت را از رکود خارج خواهد کرد، نتیجه میشود که با این خرید در صورت هشیاری مسئولین میتوان امتیازاتی در کنارش برای ما حاصل شود از جمله:  +درخواست مدل غیر صادراتی میگ 35  +درخواست تسلیحات هوا به هوا غیر صادراتی به خصوص R-77  +بازگشایی خط تولید داخلی همین جنگنده یا جنگنده های دیگر و یا موتور و قطعات  +و حتی امتیاز در خریدهای غیر هوایی
 
   .. در صورت وجود منابع مالی نامحدود! برای نهاجا و همچنین اراده بدون شرط طرف روس برای فروش سوخو 35 انتخاب مناسبتری در جایگاه رهگیر است.
 
 
  جمع بندی پر حرفی های بنده در بالا این است، حالا که بعد از چهل و اندی سال اراده ای برای بازسازی تجهیزات نیروی هوایی به وجود آماده بهتر این است که خریدها تخصصی و با بررسی همه جوانب و تهدیدات انجام شود این مثل روز روشن است که بیشترین تهدید و حملات توسط دشمنان منطقه ای و حتی فرا منطقه ای از طریق آسمان بر میهنمان تحمیل خواهد شد پس در این مسیر خدای ناکرده نباید کم کاری یا راحت طلبی در پیش گرفته شود.
خرید ترکیبی و تخصصی چند اسکادران میگ 35 در کنار تعداد بالا سوخو 30 و همچنین سوخو 34 به عنوان بمب افکن تاکتیکی حداقل نیاز و حق طبیعی نهاجا برای بوجود آوردن بازدارنگی و دفاع از آسمان ولایت است.
 
 
 
 
 
 
 
پی نوشت:
  همیشه سخن از تولید داخلی جنگنده و رفع نیاز بوسیله آن در میان بوده و هست؛ واقعیت، گفتن واقعیت زمانی که پای حیات یک ملت در میان است خیانت نیست. واقعیت این است در طول این چند دهه و از زمان شروع تلاش هوشمندانه امیر شهید ستاری پروژه های مختلفی معرفی شده است ولی هیچکدام بصورت عملیاتی نتیجه نداد و به تولید انبوه نرسید. ما در حال حاضر حتی یک طرح برای جانشینی هیچ یک از سه جنگنده پیشنهادی بالا نداریم. فرآیند تبدیل شدن یک طرح جنگنده به نمونه آزمایشی رفع اشکال و ساخت نمونه های اولیه تا رسیدن به مرحله تولید زمان بسیار زیادی میبرد که حتی کشورهای پیشرو در این صنعت هم توانایی جهش از روی آن را ندارند؛ حتی اگر معجزه ای رخ دهد طرحی همین فردا کامل بیرون بیاید و باز هم معجزه ی دیگری شامل حالمان شود و این طرح در طول پنج! سال به مرحله تولید برسد آن وقت غول راه اندازی خط تولید صنعتی که پاشنه آشیلمان است در پیش رو داریم (با تولید کارگاهی سالانه 4/5 عدد که مشکلی از ما حل نخواهد شد) ... بنظر شما عقلانیست امنیت کشوری با این میزان تهدیدات را به اما، اگر و شاید گره بزنیم؟!
  هیچوقت، ما هیچوقت نباید پروژه های ساخت جنگنده داخلی را کنار بگذاریم حتی زمانی که رویای نیروی هوایی چندصد فروندی از جنگندهای نو به حقیقت پیوسته است؛ اگر ترس ما از این خرید انبوه، کنار گذاشتن پروژه های داخلی توسط مسئولین است همان بهتر که از همین حالا بخاطر امنیت آینده وطنمان که در دستان خدای ناکرده چنین مسئولین کوته اندیشی است در ترس باشیم.

دوست عزیز بنده این متن رو ننوشتم فقط کپی پیست کردم ولی چند نکنه هست که در رابطه با صحبت های شما و این متن میتونم اشاره کنم.
1- میگ 35 ارتقا یافته میگ 29 است. خود میگ 29 جنگنده خیلی خوشنامی نیست. این جنگنده که به تعداد زیادی در دنیا فروخته شده تاکنون حتی یک پیروزی هوایی تایید شده نداشته است. تاکنون هم مشتری خارجی نداشته یا مشتریان کمی داشته. برعکس بسیاری سوخو 27 را که پایه سوخو 30 است جزو شاهکارهای طراحی روس ها میدانند. خود روسیه عمدتا دارد نیروی هوایی خود را بر مبنای مدل های مختلف سوخو گسترش میدهد.انواع مختلف این خانواده جنگنده مشتریان زیادی مانند هند چین و چند کشور ذیگر داشته است
2- سوخو سطح مقطع راداری بزرگتری دارد بنابراین زودتر کشف میشود. ولی از طرفی به علت بزرگتر بوده و دماغه بزرگتر داشتن میتوان روی ان رادارهای قویتری کار گذاشت. شاید بتوان روسها را متقاعد کرد مجموعه رادارهای نصب شده بر روی سوخو 35 یا پکفا را به ما بصورت سفارشی بدهند. رادار سوخو 35 حدود 400 کیلومتر برد دارد روی این هواپیما چند رادار دیگر نیز نصب شده که تقریبا به خلبان دید 360 درجه میدهد. یک راار باند ال نیز برای کشف پرنده های رادار گریز دارد. میگ به علت کوچکی قابلیت نصب این مجموعه راداری را ندارد. خود کشورمان نیز پیشرفت های خوبی روی رادار داشته و شاید بتواند بتدریج خود رادارهایی طراحی کرده و روی ان قرار دهد. علاوه بر این به علت بزرگی این جنگنده احتمالا بتواند موشک های هوا به هوای سنگین مثل فونیکس که ظاهرا بومی سازی شده بر روی ان نصب کرد. ولی میگ 35 جنگنده کوچکتری است و بعید است این قابلیت را داشته باشد.
3- از ابتدا در کشور ما سیاست این بوده که دو پلت فرم، یک جنگنده سبک و یک سنگین یا نیمه سنگین انتخاب گردد. جنگنده سبک نیروی هوایی صاعقه است که دو کابینه شده و برنامه هایی نیز برای کاهش سطح مقطع راداری ان وجود دارد. موتور ان نیز اخیرا بومی سازی شد. سوخو 30 به عنوان پلت فرم جنکنده سنگین انتخاب شده. که ظاهرا قرار است در ایران تولید شده و ما اجازه ارتقا و تغییراتی را نیز در ان داشته باشیم. خود روس ها از این جنگنده سوخو 35 و سوخو 50 را خلق کردند. میگ 35 یا 29 در رده تقریبا سبک طبقه بندی میشوند.
4- سیاست نهاجاتولید جنگنده است. روسها به راحتی اجازه تولید سوخو 35 که جنگنده روز انها است را به ما نمی دهند ویرایش شده در توسط sasasasa
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.