Ahmad6644

ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

Recommended Posts

این تانک کرار همونطور که دلایل زیادی برای شبیه بودن به تی 90 ام اس داره از طرفی به همان اندازه دلایل زیادی برای مرتبط نبودن باهاش داره...بقول سردار حاجی زاده طراحی معکوسه!اونم فقط شکل ظاهری برجک :-?

شکل ظاهر نه..اول گفتن میخاییم بخریم بعد روسیه گفت ما میفروشیم..امریکا گفت تحرینم میکنم///سپاه گفت ما خودمون تانک داریم...وزارت دفاع گفت نمیخریم..روسیه اول گفت قراره تولید انبوه کنیم در ایران و بعدش گفت نمیفروشیم..اینا مشکوک نیس؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

این تانک کرار همونطور که دلایل زیادی برای شبیه بودن به تی 90 ام اس داره از طرفی به همان اندازه دلایل زیادی برای مرتبط نبودن باهاش داره...بقول سردار حاجی زاده طراحی معکوسه!اونم فقط شکل ظاهری برجک :-?

همون بار اولی که از T-90MS در نمایشگاهی رونمایی شد ، خبر بازدید هیئت ایرانی ازش منتشر شد..

اون موقع جدی نمیگرفتیم این قبیل اخبار رو .. اما الان چرا..

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

   قائدتا بعد از یک خرید کلی و عمده، منطقی و به صرفه نیست که جنگنده‌های باستانی ما همچنان به خدمت ادامه دهند (غیر از فنسرها که بروزتر و دارای عمر خدمتی کمتر هستند) این جایگزینی حتما بعد از گذشت زمانی از قرارداد و تحویل گرفتن تعداد مناسب جنگنده جانشین صورت می‌گیرد.
  خریدی در این حجم (حداقل صحبت از 150 فروند است) با رقم حدودی 10 میلیارد دلار قراردادی نیست که پشتیبانی قطعات در آن توسط طرفین پیش بینی نشود دیگر بحث چند عدد فنسر و فولکروم دست دوم نیست؛ طرف روسی که اراده فروش این مقدار تسلیحات گیم چنجر در مقابل مبلغی هنگفت را کرده است دیگر برای پشتیبانی به خواست دیگران عقب نمی‌کشد. (در ضمن قرارداد اس300 خوشبختانه نشانه‌ای از کسب تجربیات گذشته و هشیار بودن مسئولین در برابر روس‌هااست)
درحالی که کشورهای منطقه یک دهه است که جنگنده های نسل +4 را درخدمت دارند و امروزه به ++4 و نسل 5 مسلح میشوند آیا عقلانی است که ما جنگنده ای یک نسل قدیمتر را خریداری کنیم و تنها به آن امید ببندیم! متاسفانه جنگنده سوخو30 در برابر حریفان منطقه ای جنگنده‌ی کاملی نیست  اگر نه انتخاب فقط یک جنگنده مولتی رول به عنوان همه کاره در نیروی هوایی خیلی از کشورها صورت می‌گیرد (هرچند که کشورهای پیشرو همچنان از نیروی هوایی تخصصی بهره میبرند) اگر سوخو30 به اندازه رافال، تایفون، سوپر هورنت، استرایک ایگل و... به روز و کامل بود این امر پذیرفتنی بود. (متاسفانه بروزرسانی های مناسبی هم مثل ایگل و فالکن برای جنگنده های روسی ارائه نمیشود تا حداقل امیدی به آن داشته باشیم).  سوخو 35 روی کاغذ جنگنده ای هماورد اکثر رقیبان منطقه ای است و میتواند به تنهایی اکثر وظایف را به عهده بگیرد ولی به دلایلی نه از سوی نهاجا انتخاب میشود و نه روسها به واگذاری خط تولید آن که جزء هدفهای ما در این خرید است تمایل دارند.
 
در نهایت به نظر حقیر خرید ترکیبی و تخصصی راه حلی برای مقابله با خیل جنگنده های به‌روز غربی در این منطقه سراسر تنش است. انتخاب سوخو 30 به عنوان جانشین فانتوم ها انتخابی خوب است ولی به تنهایی کافی نیست.
 
 
 
- تولید داخلی سوخو 30 که قرار است بدنه نهاجا را تشکیل دهد و در کنار آن خرید چند اسکادران میگ35 یا سوخو35 و سوخو34 با هم منافاتی ندارد!
- گویا کمترین سطح مقطع راداری مربوط به همان نسخه MKI است که با اعمال نظر هندی‌ها در طراحی ایجاد شده است (بنده برای این ادعا منبع معتبر ندارم و فقط نقل قول از دوستان مطلع در انجمن است)

اولا دوست عزیز دلایلی که بنده در رابطه با خرید سوخو 30 مطرح کردم دلایلی نیست که بنده اورده باشم. دلایلی است که از افرادی که در نهاجا هستند شنیدم. در این رابطه چند مطلب را باید اشاره کنم.
1- قرار داد سوخو اجرایی شدن ان که منجر به بازنشستگی هواپیماهای قدیمی نهاجا گردد سالها زمان میبرد. چون قرار است خط تولید ان در کشور ایجاد شود و تحویل تعدادی که گفته شده(حدود 150 فروند) تدریجی و طی یک پروسه چندین ساله خواهد بود. همچنین جا افتادن انها در سیستم نهاجا از نظر اموزش و غیره پروسه زمانبر است. بنابر این زود است کسی به بازنشستگی هواپیماهای قدیمی فکر کند.
2- حتی اگر ما اکنون تصمیم میگرفتیم هواپیماهای تخصصی مثل سوخو 35 یا سوخو 34 را بخریم به علت تحریم ممکن نیست. اگر مقاله بابک تقوایی را که در میلیتاری گذاشته شده بود ببینین. ظاهرا ایران و روسیه از تولید به عنوان راهکاری برای دور زدن تحریم ها میخواهند استفاده کنند. البته این راهکار نیز معلوم نیست از لحاض قانونی امکان پذیر باشد بنابراین قرارداد سوخو ها روی هوا است. ولی قطعی میتوان گفت خرید سوخو 34 و 35 فعلا ممکن نیست. چون خط تولید ان به ما داده نمیشود و خرید ان ممکن نیست. این تحریم بین 5 تا 8 سال برداشته میشود. که در این فاصله قرارداد سوخو 30 اجرایی میشود. بنابراین چه این علت چه علت قبلی را در نظر بگیریم خرید هواپیمای تخصصی حدود 8 سال دیگر امکان پذیر است.
3- ظاهرا علاقه نهاجا روی سوخو 50 دونفره است که هنوز عملیاتی نشده است.
4- نسبت به سوخو 30 کم لطفی نکنید. اگر سرچ کنید گزارشهایی در رابطه با تمرینات نیروی هوایی هند با اف 15 های امریکایی و یوروفایترهای انگلیسی وجود دارد که هر دو گزارش ها حاکی از پیروزی سوخوها بود. این گزارش ها از سوی نیروی هوایی هند منتشر شد. نیروی هوایی امریکا و انگلیس انرا رد نکردند فقط دلایل توجیهی برای شکست هواپیماهای خود اوردند. در هر حال بنده خود اطمینان ندارم این گزارش ها چقدر درست است ولی در کل سوخو 30 هواپیمای کمی نسیت.
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

همون بار اولی که از T-90MS در نمایشگاهی رونمایی شد ، خبر بازدید هیئت ایرانی ازش منتشر شد..

اون موقع جدی نمیگرفتیم این قبیل اخبار رو .. اما الان چرا..

 ام اس یک  طرحیه بین  ارماتا و تی  90...خب از لحاظ  زره  متاسفانه در حد ارما نیست اما  خب قابل قبوله..اما باز بنده معتقدم  در نبرد با اعراب و اسرائیل کار ساز نیست چون برد توپ تی 90 حداکثر 3500 متر است اما برد توپ   ابرامز یا لئوپارد های عربستان یا مرکاوا حدود 5000 متر است و این یعنی  قبل این که اونا بیان تو محدوده ما  شکار میشیم..یا مثلا زره تانک ابرامز و لئوپارد های عربستان بسیار  مقاوم تر از زره تی 90 است.در هر صورت از قدیم گفتن  لنگه کفشی در بیابان نعمت است...همینم بهمون شاید ندن

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام علیکم -

هرچند جایگزینی " تامکت کبیر" به این آسانی هایی که گفته می شود نیست ( با توجه به اینکه بعید هست حتی با ورود سوخوها روسی ، دست از سر پرنده های غربی برداشته شود ) اما نگاهی به خانواده محترم مستطاب ، سوخو-30 که احتملاً لباس IRIAF برتن خواهد کرد ( هر چند ...... ) خالی از لطف نخواهد بود .
 

 

بهتر نیست بحث سوخو-30 به این تاپیک برده شود !!!!!


جنگنده - رهگیر- SU-30SM

البته اگر از روند و سرعت بهینه سازی و نوسازی تامکت ها مطمئن تر می بودیم.شرایط دلگرم کننده تر میشد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

همون بار اولی که از T-90MS در نمایشگاهی رونمایی شد ، خبر بازدید هیئت ایرانی ازش منتشر شد..

اون موقع جدی نمیگرفتیم این قبیل اخبار رو .. اما الان چرا..

خب کسی منکر این نیست حتی خبرایی مبنی بر وجود یه نسخه تو ایران هم بود منتها این دوستمون گفتن تی نود برداشتیم پرچم ایران زدیم روش....خب همین اول کار شاسی مال تی 72 هست...بالای برجک هم تا حدودی متفاوته و جلوی برجک هم به نظر یک پارچه میاد...باز هم تاکید می کنم ما طراحی معکوس کردیم یعنی از این طرح صرفا استفاده کردیم

  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ام اس یک  طرحیه بین  ارماتا و تی  90...خب از لحاظ  زره  متاسفانه در حد ارما نیست اما  خب قابل قبوله..اما باز بنده معتقدم  در نبرد با اعراب و اسرائیل کار ساز نیست چون برد توپ تی 90 حداکثر 3500 متر است اما برد توپ   ابرامز یا لئوپارد های عربستان یا مرکاوا حدود 5000 متر است و این یعنی  قبل این که اونا بیان تو محدوده ما  شکار میشیم..یا مثلا زره تانک ابرامز و لئوپارد های عربستان بسیار  مقاوم تر از زره تی 90 است.در هر صورت از قدیم گفتن  لنگه کفشی در بیابان نعمت است...همینم بهمون شاید ندن


مگر درگیری در برد بلند چقدر رخ میده؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام علیکم 

 اما باز بنده معتقدم  در نبرد با اعراب و اسرائیل کار ساز نیست 

 

یک مساله ای را در نظر داشته باشید ، احتمال نبرد زمینی مستقیم ما با اعراب ، تقریباً نزدیک به 0 هست ، خوشبینانه ترین دلیل آن هم ، عدم وجود مرز زمینی با دشمنان بالفعل ماست . در این شرایط ، آن چیزی که تعیین کننده شرایط هست ، ترکیب دو نیروی موشکی و هوایی است . 

 

ایجاد زیربسترهای لازم برای اجرای  آتشباری  شدید در زمان بحران ( بعنوان مثال تعداد N شلیک در روز و در شرایط همه گونه آب و هوایی و اشباع توان پدافند ضد موشکی حریف با شلیکهای متعدد و با در نظر گرفتن ذخیره موشکی  و...  ) به اهداف در دسترس ( به یاد بیاورید تعداد شلیکهای ارتش عراق را در جنگ 1991 که اگر این شلیکها بیشتر و طولانی تر بود ، شاید وضعیت به گونه ای متفاوت  در حوزه سیاسی و نظامی پیش میرفت )(1)و در عین حال وجود یک نیروی هوایی آماده  برای اجرای ماموریتهایی نظیر SEAD  ، MIG CAP و .... و همزمان بر عهده  گرفتن ماموریت خطیر پدافند هوایی ، هواپایه و اجرای ماموریتهای ضد شناور در شمال و مرکز و جنوب خلیج پارس و به چالش کشیدن برتری هوایی دشمن ( در صورتی که ایالات متحده و متحدین اروپایی و رژیم  عبری ، دخالت نکنند که بعید هست ) بر فراز آب های شمال و جنوب خلیج پارس  ، بخش عمده سناریو درگیری ما با اعراب هست . 

 

پی نوشت : 

 

1- پیش رفتن وضعیت به گونه متفاوت ، پیش بینی پیروزی عراق نیست ، بلکه وجود یک حالت متوازن ( بالانس )  میان بمباران شدید عراق با موشکباران عراقی هاست . 

 

2- به نظرم  چیزی شبیه به مفهومی که WAR GAME یا شبیه سازی و سناریو نویسی برای یک جنگ احتمالی با اعراب ، رژیم عبری ، ایالات متحده و یا ترکیبی از آنها خوانده می شود در  میلیتاری خالی است .

 

3- با توجه به شرایط ،  تقریباً 50 درصد توان ما روی حوزه موشکی و بدون شک 50 درصد توان رزمی دیگر ما  روی یک نیروی هوایی آماده خواهد بود . حال خودتان تحلیل کنید که اولویت کدام هست ، برنامه ریزی بلند مدت برای تقویت زرهی  و یک برنامه ریزی سه گانه  ( کوتاه / میان و بلند مدت ) برای نیروی هوایی . 

 

4- بعنوان مثال ، اگر مجموع اهداف ارزشمند بلحاظ نظامی و اقتصادی  دشمنان ما در منطقه 100 پایگاه باشد ( در مثل مناقشه نیست ) و برای از کار انداختن هر پایگاه به حداقل 5 تیر موشک نیاز داشته باشید ، شما باید روزی 500 تیر موشک شلیک کنید و این تداوم آتشباری را با توجه به میزان حملات هوایی دشمن و ذخیره موشکی موجود ( با در نظر گرفتن این احتمال که ممکن هست تولید موشک در زمان بحران امکان نداشته باشد ) ، احتمال کشف سکوی های پرتاب متحر ک ، میزان آمادگی پدافند ضد موشکی حریف و ...  تنظیم بفرمایید .

  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مگر درگیری در برد بلند چقدر رخ میده؟

یکی از عوامل برتری یگان های زرهی ارتش آمریکا در جنگ عراق، استفاده از تجهیزات دید در شب و سیستم های ماهواره ای بود که قابلیت هدف گیری در برد بلند تری نسبت به تی 72 های عراقی بهشون می داد که در ترکیب با زره ضعیف تانک های عراقی و مهمات موثر آمریکایی، شانسی برای یگان های زرهی ارتش عراق باقی نمی گذاشت مگر چند کمین که چندان هم موفقیت آمیز نبودند.

درگیری در فاصله پنج هزار متری امری محتمل است. با توجه به رنج وسیع تسلیحات تانک های امروزی، از گلوله های انرژی جنبشی گرفته تا موشک های شلیک شونده از لوله توپ مثل اسنایپر* و کبرای روسی و لاهات اسرائیلی؛ و با استفاده از تجهیزات نوین ایستار**؛ برد درگیری ها نسبت به جنگ های پیشین، افزایش یافته است.

 

 

------------------

پی نوشت:

* ایران نمونه ای از این سلاح رو با نام تندر تولید یا مونتاژ می کنه.

** ISTAR

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مگر درگیری در برد بلند چقدر رخ میده؟

ایران و عربستان درگیری زمینی بینشون رخ نمیده اگرم بده به دلیل تعرض  عربستان به عراق و محور مقاومت احتمالش هست در اون صورت با اون کویر های  بی ابو علف  عراق  کارمون مشکله..اما بیشتر درگیری های ایران و عربا و اسرائیل هوایی و دریاییه


سلام علیکم 

 

بله من  قبل از دیدن پاسخ شما اون جوابو  به دوستمون دادم...درگیری اصلی ما در اسمانهاست ...اما درصورت تعرض عربستان به بحرین و کشتار شیعیان شک نکنید بعد از یک حدی ما هم باید واکنش نشون بدیم و باز نیاز به نیروی زمینیه..هرچند درصد کمی احتمال داره...درسته خودمون جتگی در پیش نداریم موقتا اما متحدانمون چی؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یکی از عوامل برتری یگان های زرهی ارتش آمریکا در جنگ عراق، استفاده از تجهیزات دید در شب و سیستم های ماهواره ای بود که قابلیت هدف گیری در برد بلند تری نسبت به تی 72 های عراقی بهشون می داد که در ترکیب با زره ضعیف تانک های عراقی و مهمات موثر آمریکایی، شانسی برای یگان های زرهی ارتش عراق باقی نمی گذاشت مگر چند کمین که چندان هم موفقیت آمیز نبودند.

درگیری در فاصله پنج هزار متری امری محتمل است. با توجه به رنج وسیع تسلیحات تانک های امروزی، از گلوله های انرژی جنبشی گرفته تا موشک های شلیک شونده از لوله توپ مثل اسنایپر* و کبرای روسی و لاهات اسرائیلی؛ و با استفاده از تجهیزات نوین ایستار**؛ برد درگیری ها نسبت به جنگ های پیشین، افزایش یافته است.

 

 

------------------

پی نوشت:

* ایران نمونه ای از این سلاح رو با نام تندر تولید یا مونتاژ می کنه.

** ISTAR

 

 

در جهت تکمیل فرمایشات این دوستمون میخوام اشاره ای داشته باشم به یکی از  پر سر و صداترین دستاوردهای عرصه "تانک" امسال. دوستانی که نمایشگاه eurosatory امسال رو دنبال کرده باشند از نمایش توپ جدید 130 م.م. شرکت راین متال اگاه هستند.

 

به طرز عجیبی از همون لحظه معرفی در اکثر گزارش ها از این توپ به عنوان قاتل آرماتا و T-90 های روس یاد شده و میشه! توپی که حضورش بر روی لئوپارد قطعیه و بر روی تانکهای غربی از جمله ابرامز هم درصورت نیاز امکانپذیره.

 

حرکت از 120mm به توپ 130mm با حفظ تمام شرایط کیفی قبل این امکان رو میده به تانک المانی تا با مهمات سنگینترش نسبت به قبل توان بیشتری رو در نفوذ به زره ایجاد کنه!

 

جهت مطالعه: https://www.rt.com/news/346496-rheinmetall-new-tank-gun/

 

 

بنابراین تنها بحث اعداد و ارقام نیست و تانکها در مسیر پیشرفتشون اینکه فقط گلوله ای شلیک کنن کافی نیست و باید هم تکنولوژی خود گلوله و هم تکنولوژِ توپ بروز باشه تا از پس زره هایی که هر روز پیچیده تر میشند بر بیاد. همینطور یه اشاره ای کنم به اخباری که مبنی بر ارتقا نرم افزارهای و سیستمهای هدایت و ارتباطی ابرامز بود! در گفته های دوستمون اگه کمی دقت بشه ارش ارتقا نرم افزاری مشخص میشه ، که نه فقط در بحث کنترل اتش و هدایت تانک بلکه در توان ارتباط بهتر و بیشتر با منابع مختلف هم مورد نیازه.

 

---------------------------------------------------------

 

نکته دوم؛ دسیسه ها و حرکتهای فعلی دشمن رو در اینه اینده ببینید!! 

اینکه امروز عربستان تهدید به لندینگ نیرو در سوریه میکنه شاید با پوزخند مواجه بشه یا اینکه صحبت از ارتش سنی در کشورهای عراق و سوریه میشه شاید به نظر غیر محتمل بیاد اما همه اینها نشان دهنده مسیریه که در اون رویارویی زمینی نه تنها غیر محتمل نیست بلکه خیلی حتمیت پیدا میکنه!!

 

تنها صحبت از زمانه، واژه ای با ارزش که قدرش رو ندونسته ولی دشمنان ما به خوبی ارزشش رو میدونن!...

 

سومین مورد؛

دوستمون که فرمود بالاخره باید کاری کرد ....

خدمت اون عزیز عرض میکنم شما اگر از روی عجله و تنها برای اینکه سریعتر کاری کرده باشید قلعه ای بر روی شنهای روان بسازید که هر ان امکان ترک خوردن و از هم پاشیدن داره، تنها وقت، انرژی و منابع با ارزشی که میتونست در یک عمل با فکر و جامع بهتر بکار برده بشه رو هدر دادید! لازمه این موضوع درک و تصمیم درست درباره آنچه میتوانیم و انچه می توانند هست... که امیدواریم بالاخره این رویه هم روزی در پیش گرفته بشه.

  • Upvote 14

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در جهت تکمیل فرمایشات این دوستمون میخوام اشاره ای داشته باشم به یکی از پر سر و صداترین دستاوردهای عرصه "تانک" امسال. دوستانی که نمایشگاه eurosatory امسال رو دنبال کرده باشند از نمایش توپ جدید 130 م.م. شرکت راین متال اگاه هستند.

به طرز عجیبی از همون لحظه معرفی در اکثر گزارش ها از این توپ به عنوان قاتل آرماتا و T-90 های روس یاد شده و میشه! توپی که حضورش بر روی لئوپارد قطعیه و بر روی تانکهای غربی از جمله ابرامز هم درصورت نیاز امکانپذیره.

حرکت از 120mm به توپ 130mm با حفظ تمام شرایط کیفی قبل این امکان رو میده به تانک المانی تا با مهمات سنگینترش نسبت به قبل توان بیشتری رو در نفوذ به زره ایجاد کنه!

جهت مطالعه: https://www.rt.com/news/346496-rheinmetall-new-tank-gun/


بنابراین تنها بحث اعداد و ارقام نیست و تانکها در مسیر پیشرفتشون اینکه فقط گلوله ای شلیک کنن کافی نیست و باید هم تکنولوژی خود گلوله و هم تکنولوژِ توپ بروز باشه تا از پس زره هایی که هر روز پیچیده تر میشند بر بیاد. همینطور یه اشاره ای کنم به اخباری که مبنی بر ارتقا نرم افزارهای و سیستمهای هدایت و ارتباطی ابرامز بود! در گفته های دوستمون اگه کمی دقت بشه ارش ارتقا نرم افزاری مشخص میشه ، که نه فقط در بحث کنترل اتش و هدایت تانک بلکه در توان ارتباط بهتر و بیشتر با منابع مختلف هم مورد نیازه.

---------------------------------------------------------

نکته دوم؛ دسیسه ها و حرکتهای فعلی دشمن رو در اینه اینده ببینید!!
اینکه امروز عربستان تهدید به لندینگ نیرو در سوریه میکنه شاید با پوزخند مواجه بشه یا اینکه صحبت از ارتش سنی در کشورهای عراق و سوریه میشه شاید به نظر غیر محتمل بیاد اما همه اینها نشان دهنده مسیریه که در اون رویارویی زمینی نه تنها غیر محتمل نیست بلکه خیلی حتمیت پیدا میکنه!!

تنها صحبت از زمانه، واژه ای با ارزش که قدرش رو ندونسته ولی دشمنان ما به خوبی ارزشش رو میدونن!...

سومین مورد؛
دوستمون که فرمود بالاخره باید کاری کرد ....
خدمت اون عزیز عرض میکنم شما اگر از روی عجله و تنها برای اینکه سریعتر کاری کرده باشید قلعه ای بر روی شنهای روان بسازید که هر ان امکان ترک خوردن و از هم پاشیدن داره، تنها وقت، انرژی و منابع با ارزشی که میتونست در یک عمل با فکر و جامع بهتر بکار برده بشه رو هدر دادید! لازمه این موضوع درک و تصمیم درست درباره آنچه میتوانیم و انچه می توانند هست... که امیدواریم بالاخره این رویه هم روزی در پیش گرفته بشه.

توجه داشته باشید که روسها هم به سمت توپ 152 م م رفتتد و چینی ها توپ 125 م م ساختند با نسبت قطر به طول 1 به 60 حالا شما تصور کنید گلوله جنبشی توپ 152 م م می تونه چه بلایی سر زره بیاره.
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

توجه داشته باشید که روسها هم به سمت توپ 152 م م رفتتد و چینی ها توپ 125 م م ساختند با نسبت قطر به طول 1 به 60 حالا شما تصور کنید گلوله جنبشی توپ 152 م م می تونه چه بلایی سر زره بیاره.

مهم نیست دشمن سمت چی رفته...مهم اینه ما سمت چی رفتیم الان؟

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام علیکم

 

ایران و عربستان درگیری زمینی بینشون رخ نمیده اگرم بده به دلیل تعرض  عربستان به عراق و محور مقاومت احتمالش هست در اون صورت با اون کویر های  بی ابو علف  عراق  کارمون مشکله..اما بیشتر درگیری های ایران و عربا و اسرائیل هوایی و دریاییه

 

دقت بفرمایید ، حتی در این کویرهای بدون آب و علف جنوب عراق ، (اگر سناریوی مد نظر شما رخ دهد ) بازهم نیروی زمینی به تنهایی و بدون پشتیبانی هوایی ، سرانجامی جز قتل عام مطلق نخواهد داشت .

 

این را هم در نظر داشته باشید که فلسفه اصلی ماموریت نیروی هوایی ، مدتها از بمباران با مهمات غیر هوشمندی نظبر بمب های آهنی مارک82 و خانواده آن عبور کرده و در حال حاضر ، نیروی هوایی هرکشوری ، بتواند با دقت بیشتری هدف گیری نموده و با دقت بسیار بیشتری آن را با مهمات هدایت دقیق هدف قرار دهد ، مشخصاً پیروز میدان لقب خواهد گرفت .

 

یک تجربه تاریخی "

 

وفیق السامرایی ، در کتاب خودش "ویرانه دروازه شرقی " به نکته جالبی اشاره می کند :

 

نقل به مضمون از کتاب وی ، او در جریان جلسه ای در قرارگاه اصلی اطلاعات نظامی ارتش عراق ، جمله ای را در خصوص  وضعیت نیروی زمینی عراق مستقر در کویت نسبت به برتری هوایی متحدین به صدام می گوید که بطور خلاصه در صورتی که واحدهای عراقی از جنوب کویت و نوار ساحلی عقب نشینی نکرده ، و در طول نوار مرزی عراق/ کویت ،مستقر نشوند ، آمریکایی ها با استفاده از توان هوایی بالا و آتشباری شدید دریایی ، مسیر عقب نشینی (فرار)این نیروها را خواهند بست ( یک استراتژی منطقی برای نابود کردن واحدهای زمینی دشمن ) . صدام در پاسخ به این استدلال ؛ به شکل نامتعارفی پاسخ داد که " مگر درب صندوقچه است که آن را به روی ما ببندند "!!!!!

 

خوب دیدیم که اینگونه هم شد . نکته جالب اینجاست که در روزهای آخر منتهی به شروع تهاجم متحدین ، اسکادران های تهاجمی متحدین ، عملاً بصورت روزانه تمرینات مشترک را در دید واحدهای عراقی انجام می دادند که خوب این خودش یک جنگ روانی موثر محسوب می شد .

 

نتیجه منطقی بازهم کفه ترازو را به نفع نیروی هوایی ، چه در عملیات آفندی و چه در عملیات پدافندی ، سنگین می کند . هر چند بازهم نمی توان از نقش موثر و انکار ناپذیر واحدهای مکانیزه زمینی عبور کرد .

 

--------------------------

 

البته عده ای هم ممکن هست از این سطور نتیجه گیری کنند که خوب ، چرا قبلاً این کار انجام نشده ؟؟؟

 

پاسخ آن وجود دارد . دقت کنید ، در اواسط دفاع مقدس و اگر اشتباه نکنم ، بعد از عملیات خیبر ، فرمانده محترم وقت سپاه " جناب محسن رضایی " تحلیلی را ارائه کردند که بعدها توسط " دفتر سیاسی سپاه" بصورت یک جزوه مفصل منتشر شد . خلاصه استدلال جناب رضایی این بود که  ارتش عراق ، بعد از فتح خرمشهر ، یک برنامه ریزی استراتژیک را برای دو نیروی اصلی درگیر خودش (زمینی و هوایی ) تدوین کرد و این مساله آنقدر مهم بود که رییس وقت صنایع نظامی عراق " ژنرال حسین کامل " در باب اهمیت این کار چنین گفت :

 

" اگر شده ، مردم عراق ، نان و پیاز بخورند ، باید فناوری مورد نیاز را بومی کرد ( که خوب منجر به نابودی اقتصاداین کشور در دراز مدت شد ) /

 

(البته این به معنای نفی توسعه فناوری بومی نیست )

 

اگر چه بخشی از این برنامه ریزی توسط مستشاران خارجی انجام شد ، اما منجر به گسترش کمّی ارتش عراق از 5 سپاه در سال 1361 به 12 سپاه در سال 1368 ( 1000000 سرباز در سال 1989) گردید .

 

نتیجتا" این تجربه تاریخی وجود دارد و باید براساس این تجربه و روزآمد سازی آن با تهدیدات فعلی عمل کرد .

 

حلقه گمشده ما ، وجود برنامه ریزی در سه بازه " کوتاه مدت / میان مدت / بلند مدت " هست و اینکه اولویت را باید به کدام داد . حالا که بنابر نیاز ، سالها توسعه موشکی در اولویت قرار داشت ، با توجه به تغییر ماهیت تهدید ، نیاز هست تا متناسب با وضعیت فعلی ، اولویتها نیز دستخوش تغییر شود . بدین معنی که در عین حفظ روند  توسعه موشکی ، اولویت به تقویت سایر نیروها از جمله نیروی هوایی داده شود

 

 

بله من  قبل از دیدن پاسخ شما اون جوابو  به دوستمون دادم...درگیری اصلی ما در اسمانهاست ...اما درصورت تعرض عربستان به بحرین و کشتار شیعیان شک نکنید بعد از یک حدی ما هم باید واکنش نشون بدیم و باز نیاز به نیروی زمینیه..هرچند درصد کمی احتمال داره...درسته خودمون جتگی در پیش نداریم موقتا اما متحدانمون چی؟

 

نظر شخصی بنده این هست ، تا زمانی که میشود با دشمن به شکل نیابتی جنگید ، درگیر کردن کشور در یک جنگ مستقیم ، منطبق بر محاسبات عاقلانه نیست .

 

 

======================

 

پی نوشت :

 

1- نقل قول از شخصیتها ، الزاماً به معنای تایید استدلال های آنها نیست ، صرفاً استفاده از تجاربی است که باید مورد توجه قرار بگیرد .

 

2- این قضیه اولویت دادن به نیروی موشکی یا نیروی هوایی ، نیاز به یک بحث جامع دارد ولی علی الحساب ، برای آنهایی که امکان دارد دچار سوء تفاهم شوند ، باید گفت "هرکسی از ظن خود شد یار من" . این سطور نظر شخصی بوده و امکان دارد نقدهایی هم به آن وارد باشد .

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.