امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

1 ساعت پیش, arminheidari گفت:

پدافند غیر عامل بخش بزرگ و لاینفک در سیستم دفاعی است و نشون داده هزینه دشمن رو به راحتی ده برابر بیشتر میکنه اونم با هزینه ای به مراتب کمتر از خود سیستم و تاسیسات ارزشمند

نکته ویژه در این بحث این هست که اگر مثلا ارتش سوریه برای بقا میجنگه و برای همین هزینه ها و تلفات را مجبوره تحمل کنه در محیطی مثل غوطه ولی ارتش آمریکا در نبرد احتمالی با ما برای منافع جنگ میکنه ( اون هم نه منافع حیاتی که تاکتیکی و دیکته ای! و زورآزمایانه ) و بنابراین هرگونه بالا رفتن هزینه برای اون حتی اگر این هزینه در قالب یک پرواز بیشتر و یک واحد احتمال بیشتر در خطای انسانی/نقص فنی و یا نهایتا اسقاط پرندش باشه در محاسباتش بازنگری مجددی میکنه.

برای کشوری چون ما هم که تقریبا بسیاری از مسیرهای متعارف تقویت بنیه دفاعیمون بسته شده استفاده از هر روشی برای افزایش این هزینه حتی مواردی که به نظر غیرمعمول و هزینه بر هستند ( در فقدان پیشنهادهای جایگزین ) گریزناپذیر هست. بنابراین ایده ایجاد یک شبکه زیرزمینی گسترده در مقیاس بزرگ برای بالا بردن هزینه دشمن در جمع آوری اطلاعات و کشف و هدف گیری است که خب قاعدتا بخش بزرگی از این شبکه مثلا در رابطه با اس-300 متحرک همیشه خالی خواهد بود و جا به جایی های تصادفی در مکان های مشخص شده تنها برای اینه که لقمه ساده ای برای امکانات وسیع دشمن نباشند. حتی اگر نهایتا هدف قرار بگیرند.

یک نکته خوب هم که خبرش پخش شد اگر ما بتونیم از موشک های بومی که به مراتب هزینه کمتری خواهند داشت در این سامانه استفاده کنیم که حتما پرتابگرهای بومی متناسبش را ( حتی گرم ) هم میتونیم طراحی کنیم اونوقت این شبکه میتونه باز هم گسترده تر بشه و جنگ نیروی هوایی قدرتمند دشمن با زیر زمین به مراتب سخت تر هست از جنگش با روی زمین. ولو در حد تحمل مخزن های اضافی سوخت بیشتر / مهمات سنگین تر / هدف های پرتعدادتر و ...

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
17 minutes قبل , ahmad212 گفت:

با سلام خدمت جناب حیدری شما یکی از پیشکسوت های سایت هستین و من همین جا عرض ادب می کنم و اما در مورد پدافند غیرعامل به شکل اینچنینی برای سامانه های پدافندی که بیاییم برای هر سامانه تونل کاری کنیم و لاجرم محدود به یک نقطه اش بکنیم موافق نیستم چون بهرحال تسلیحات دورایستای دشمن به آن نقطه خواهد رسید و به قول دوستمون جناب bds110 دشمن این تحرکات را می بینه و امکان برنامه ریزی و غافل گیری وجود داره مضافا بر اینکه تحرک سامانه محدود خواهد بود پس بهتر است پدافند غیرعامل نرم انجام بدیم و با تحرک و استتار و فریب سامانه های پدافندی را از گزند حملات دشمن محفوظ کنیم و در مورد خرید S300 بهرحال این سامانه بر طبق نیاز کشور سازنده هست و دیدین که در سوریه چطور معامله می کنه و به احتمال بسیار راهکارهای از کار انداختنش رو هم به هر طرفی می فروشه باز هم میگم ای کاش هزینه غرامت رو می گرفتیم و اون را صرف زیرساخت توسعه سامانه های پدافندی داخلی می کردیم والله با این همه استعداد و نیروی متخصص جوانی که داریم هیچ مشکلی در توسعه تسلیحات نداریم فقط نمیدونم چرا حکومت از این تونایی استفاده نمی کنه

 

سلام شما لطف دارید ولی هنوز در مقام شاگرد هستیم 

همانطور که گفتید قرار نیست پدافند غیرعامل باعث کندی سیستم شود بلکه بقا در صحنه نبرد رو بالا می برد 

اقدامات پدافند غیرعامل شامل پوشش، پراکندگی، تفرقه و جابجایی، فریب، مکان یابی، اعلام خبر، قابلیت بقا، استحکامات، استتار، اختفاء، ماکت فریبنده و سازه‌های امن میشه 

و اگه پدافند غیرعامل درست اجرا بشه و به راحتی هزینه دشمن در حمله بالا میره ( اگه درست و اجرا بشه نه دستوری و رفع مسئولیتی) 

ساخت تونل و خاکریز ساده ترین روش پدافند است در حالی که سیستم های فریب و ماکت های شبیه به واقعی عملا تعداد اهداف رو اونقدر بالا میبرن که دشمن در حمله دچار مشکل و اشتباه میشه و اگه هم هدف درست رو دشمن بخواد بزنه باید از موشک قوی تری استفاده کنه 

همه این ها باعث میشه هدف از یک هدف راحت به یک هدف سخت تبدیل بشه که بابت هزینه اش دشمن اون را بی خیال بشه 

 

در مورد اس 300 و امکان دستیابی به اهداف در ارتفاع بالا 

در گام اول دشمن باید هزینه بیشتری الان بده نسبت به قبل 

در گام دوم مشابه اسرائیل ما باید کدهای رمز و ارتباطات اس 300 رو به مدل و سازمان خودمان تغییر بدیم و اگرنه بلای سوریه و مصر سرمون میاد 

در گام سوم نحوه استفاده از این سیستم باید ترکیبی باشه و استفاده بصورت منفرد یعنی کاهش شانس موفقیت و بقایش

در گام چهارم لینک این سیستم به سامانه یکپارچه پدافند هوایی که بتوان از توان این سیستم و موشک یا رادار دیگر سامانه ها بهره برد

 

با وجود دریافت اس 300 ما هنوز به باور 273 نیاز داریم بویژه که اس 300 هنوز نیاز ما را به طور کامل پوشش نداده است 

 

 

 

 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

من که به شخصه مخالف جدی استفاده از تونل برای پدافند هستم   و بیشتر تمایل دارم  به سمت  سیستمهای پدافندی قوی در لایه آخر بریم و صد البته استفاده از چیزی شبیه سامانهGazetchikE (وظیفه آن هشدار دادن در مورد نزدیک شدن موشکهای ضد رادار  پخش امواج گمراه کننده و فریب دادن موشکهای ضد رادار است. همچنین سامانه های پخش کننده چف و فلیر و همچنین دودزا نیز برای این سامانه راداری تعبیه شده است.در منابع رسمی اعلام شده است که میزان موفقیت این سامانه دربرابر موشک های ضد رادار در حدود 85 تا 95 درصد است.)که در ایران هم موجود هست (فکر کنم با رادارهای گاما دریافت کردیم )و سرمایه گذاری در سیستم الکترواپتیک و سامانه های پسیو مثلavtobaza و ... / البته ناگفته پیداست که با دریافت پست فرماندهی و رله ارتباطی اس300 و ایده برداری از آن  میتونیم گامهای خیلی خوبی رو تو لینک کردن پدافندهای مختلف با هم با یک خط ارتباطی ایمن برداریم و شبکه پدافندی رو خیلی بقاپذیرش کنیم 

البته اگه با سیستم GazetchikE وقتی فهمیدیم موشک ضد رادار داره میاد سمتمون و نتونستیم روش اخلال کنیم اگه یه جور صفحه هیدرولیکی باشه که سامانه رو تو 30 ثانیه ببره پایین و بعد فیل شدن موشک بیاره بالا خیلی هم بد نیست  (البته به طوری که سامانه لینک باشه و بتونه موشک پرتاب کنه و با حمایت رادارهای دیگه به هدف هم حمله کنه ) 

یه سوال هم از دوستان دارم با توجه به گفته سردار جهت استفاده از موشک ایرانی در اس 300 آیا میشه تعداد پرتابگرها را با پرتابگرهای نمونه ایرانی زیاد کرد مثلا بجای 4 لانچر پرتاب با 16 موشک آماده 8 تا لانچر پرتابش کرد با 32 تا موشک ( با توجه به تعداد بالای مهاجمان احتمالی چه کروز و چه جنگنده و زمانبر بودن لود موشک به نظرم مسئله مهمی هست )

سوال دوم متاسفانه با سابقه روسها در مورد جاسوسی و ... خیلی نسبت به این موضوع بدبین هستم حالا جاسوسی رو میشه تا حدی چک کرد ولی میخوام بدونم آیا تو برنامه ریزی این سیستم چقدر احتمال وجود داره که در صورت شلیک به یه پرنده روسی بتونه اون رو ساقط کنه (یک بار این بلا رو چینیها سرمون آوردن سر زدن میگ 25 البته با توجه به آنالوگ بودنش درستش کردیم )

ولی آیا ما به سورس و نوع الگوریتم پردازشی و ... دسترسی داریم که از این لحاظ مطمئن بشیم ؟ البته با مقدار تحقیقاتی که کردم به نظرم این شگرد با سیگنال شناسایی دوست از دشمن کار میکنه 

نسبت به این موضوع حساسیت فکری پیدا کردم و اگه امکانش بود iff را خاموش میکردم  و از جنگنده خودی هم در اون محدوده استفاده نمیکردم  

آیا راه دیگی ای هم برای غیر فعال کردن سیستم اس 300 مثلا با ارسال یه پالس بخصوص از ماهواره یا .... هست ؟ چطور میتوان این موضوه را چک کرد ؟؟؟؟؟

به باور بیشتر باور دارم !!!!!!!

پاینده باد ایران

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یکی از مسائلی که درباره اس-300 های کشور شدیدا جای سوال داره اینه که نه در هنگام انتقالش به کشور، نه در دو رزمایشی که این سامانه تست شد و نه در رژه های که این سامانه حضور داشت، اثری از موشک 9m96 مشاهده نشده و با توجه به نقشی که این موشک در دفاع از خود سامانه در برابر حملات دشمن میتونه داشته باشه، مشخص نیست چه برنامه ای برای این حوزه در نظر دارن، در حال حاضر کارآمدترین سامانه کشور  برای ایفای نقش در این حوزه سامانه تورام-1 هست که هم تعداد کم این سامانه در کشور و هم متفاوت بودن یگان بکار گیرنده، این سامانه رو نمیشه به عنوان مدافع اس300 در نظر داشت، میمونه سامانه هایی مثل یازهرا-3 و توپهای مصباح که هر دوی این موارد بدلیل کم بودن تعداد موشکهای آماده به شلیک در یازهرا-3 و نواخت تیر پایین و طراحی نامناسب در زمینه خشاب گذاری در مصباح، عملا با ایده آلها برای حفاظت از موقعیتی با اهمیت بالا مثل یک سایت اس-300 فاصله دارن و در اینجاست که نیاز به داشتن یک سامانه پدافندی تخصصی ارتفاع پست مطابق با استانداردهای روز  شدیدا احساس میشه

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با عرض سلام

باید دید که چه نوع حملاتی مد نظر است .تهدیدات جدی بیشتر از سوی موشک‌های کروز و مهمات پرتاب شونده دور ایستا توسط هوپیماهاست .

روش‌های دفاعی

دو روش مبارزه با موشک‌های کروز :  ۱- هواپایه از طریق شلیک راکت‌های هوا به هوا توسط جنگنده ها        ۲- زمین پایه

  در مدل دفاع زمینی‌ بهترین تکنیک برای دفع این نوع حملات و حفاظت از تاسیسات حیاتی‌ و همچنین خود سامانه‌های پدافند موشکی ایجاد دو حلقه دفاعی می‌باشد :  حلقه درونی متشکل از توپ‌های هدایت شونده توسط رادار وسامانه‌های الکترواپتیکی است و حلقه خارجی‌ را پدافندهای موشکی برد متوسط و برد بلند تشکیل میدهند . همچنین باید اضافه کرد که ترکیب توپ‌های ضد هوایی و موشک‌های کوتاه برد چالاک به همراه رادار کشف اهداف پَست شانس خوبی‌ برای شکار کروز‌ها دارند (مانند پانتسیر).

کشف هدف و رهگیری آن

   بایستی‌ در نظر داشت که فاکتور اساسی‌ و چالشی کشف اهداف هستند که به علت پرواز موشک‌های کروز در ارتفاع پایین بایستی از بالا رهگیری بشوند! البته به صورت تئوری راه حل ساده است اما در عمل مشکل  !! : بایستی‌ چندین حسگر در ارتفاع بالا با یکدیگر شبکه شوند تا اینکه موشک کروز از زمان پرتاپ تا رسیدن به هدف رهگیری شود ( این حسگرها میتوانند در قله کوهها ، بالن‌ها ، هواگردها و یا ماهواره‌های مدار پایین جا گذاری شوند)   همچنین با استفاده از تکنیک‌های جدید رادار همانند رادار- سار میتوان موشک‌های کروز را کشف و رهگیری کرد.

در مورد نگرانی دوست عزیز و بابت جبران نبود راکت ۹م۹۶ ، فکر کنم و امیدوارم که در کشورمان به حد کیفی و کمی‌ سامانه‌های موشکی مختلف در بردهای متفاوت وجود دارد که جای خالی‌ آن را پر کند . اما واقعا کمبود تسلیحاتی مانند پانتسییر و تور احساس میشود و جای سوال است که چرا این سامانه‌های مهم و کاربردی را خریداری نمیکنند .

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بازدارندگی در برابر غرب !!!

برنامه روسیه برای تسلیح سامانه های اس-300 ایران به موشکهای جدید

 

000_NM8V5-1-e1492719785684.jpg

 

مسکو: بدنبال  تحویل چند گردان از سامانه های دفاع هوایی برد بلند  S-300 PMU.2(IR) به نیروهای مسلح ایران در سال 2017 ، ساختار و شبکه پدافند هوایی این کشور پس از مدتها کش و قوس ، به یک سامانه جدید دفاع هوایی با فناوری های روز مسلح گردید تا قابلیت دفاع از خود دربرابر تهدیدات موجود از سوی ایالات متحده و ناتو را بازیابی و ترمیم نماید . براساس اخبار موجود ، سامانه های اس-300 که به طرف ایرانی تحویل داده شدند از نوع استاندارد PMU.2 نبوده و به گفته برخی ناظران نظامی ، براساس نیاز شبکه دفاع هوایی ایران ، اصلاحاتی را بخود دیدند . با این حال ، گرچه  این سیستم از سال 1997در خدمت نیروهای مسلح  روسیه قرار دارد ، اما هنوز در ردیف آتشبارهای دفاع هوایی خط مقدم و روز دنیا قرار داشته  و توانایی درگیری با 32 هدف را بطور همزمان ، در اختیار کاربرآن قرار می دهد .

 

iranmissiles-e1472424311660.jpg

 

اگر چه هنوز از نوع و کیفیت نمونه های تحویلی به ایران اطلاعاتی در دست نیست ، اما  گزارشهایی وجود دارد که نشان می دهد ، ایران برای سامانه های اس-300 موجود خود ، موشکهای جدیدی را تحویل گرفته  که احتمالا" بخشی از قرارداد منعقده با روسیه  که درسالهای گذشته میان طرفین به امضاء رسیده   بشمار می آید ( بدین معنی که احتمالا" در قرارداد ، تبصره ای بعنوان حق خرید مجدد برای ایران در نظر گرفته شده بود . م )  

براساس داده های موجود در خصوص سامانه PMU.2 ، برای این سیستم دفاع هوایی ، حداکثر برد درگیری  چیزی در 250 کیلومتر ذکر شده  که فقط در صورت مسلح شدن آن به موشکهای 48N6E3 یا 48N6DM قابل دستیابی است . اما موشکی که در ردیف سیستم های تسلیحاتی روسیه برای اس-300 قرار داشته و به تعداد زیاد صادر شده ، موشک 48N6E2 است که بردی در حدود 200 کیلومتر با سرعتی در حدود8 ماخ را در اختیار کاربر قرار میدهد که در مقایسه با  سرعت 14 ماخ نمونه های فوق الذکر ، بصورت قابل توجهی کند تر است .

 

7-19-2020_9-44-27_AM.jpg

اگر چه  تا کنون اخبار مربوط به تحویل 48N6E3 یا 48N6DM به ایران با دسته نخست اس-300 های ارسال شده به این کشور ، تایید نشده ، این احتمال وجود دارد که روسیه ، درصدد باشد تا زرادخانه پدافند هوایی ایران را برای مقابله با تهدیدات احتمالی به موشکهای پیشرفته تر مسلح نماید .

براساس روندی که هم اکنون در جریان است ، ایران با توجه به تنشهای طولانی مدت با اسراییل ، با یک جنگ قریب الوقوع روبرو است  و درصورتی که  استراتژیستهای تل آویو ضرورت اقدام نظامی علیه ایران را در پاسخ به  عکس العمل تهران در قبال توافق هسته ای و برداشتن محدودیتهای خودخواسته در حوزه برنامه اتمی بعنوان اولویت اصلی در داشته باشند ، ( این نظر نویسنده متن هست و انجمن میلیتاری این تحلیل را تایید یا رد نمی کند )  ، در کنار توجه به این مساله که احتمالا در اکتبر 2020 تحریم های تسلیحاتی علیه تهران به پایان خواهد رسید ، آن گاه شایعات مربوط به تحویل موشکهای جدید به ایران ، می تواند رنگ واقعیت بخود گیرد .

 

7-19-2020_9-42-50_AM.jpg7-19-2020_9-44-02_AM.jpg

 

راست :نمای شماتیک از ساختار جستجوی سامانه اس-300 (نسخه PMU)

چپ : محدوده درگیری نسخه PMU

 

 

علاوه براین ، سلسله انفجارات اخیر در خاک ایران و بخصوص تاسیسات هسته ای این کشور که برخی ناظران  بر دخالت اسراییل در آن ، تاکید دارند ، می تواند به این تحلیل منجر شود که تقویت شبکه پدافندی ایران ، با تحویل موشکها و یا حتی سیستم های افزون تر ( دومی نظر مترجم متن هست ) می تواند محتمل باشد . درواقع ، ایران از سالهای گذشته ، علاقه خود را برای خرید سامانه های دفاع هوایی پیشرفته تر روسی نظیر اس-400 و همچنین هواگردهای رزمی میگ-35 و سوخو-30 اس ام نشان داده و انتظار می رود که برخی از سفارشات اندکی پس از اعلام پایان ممنوعیت فروش سلاح به ایران ، تحویل این کشور گردد .

 

پی نوشت :

1-بن پایه

2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به  ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9

  • Like 2
  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بر پایه گفتار صریح وزیر دفاع، ‌موشکهای پیشین تحویل شده به ایران دارای برد ۱۵۰ کیلومتر بودند. از این ‌‌رو ایشان یکی از برتری های سامانه باور بر اس ۳۰۰ را برد ۲۰۰ کیلومتری موشکهای آن نسبت به اس-۳۰۰ بر شمردند. اگر ایران بتواند موشکهای برد بلندتر اس ۲۰۰ را که تا ۳۰۰ کیلومتر برد داشتند (نسخه دوبنا) هم دریافت کند، خیلی خوب می شود.

ویرایش شده در توسط Brave_Heart
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

هدف اول باید شناسایی بشه بعد موشک به سمتش شلیک بشه برد این موشک ها هرچقدر هم باشه تا هدفی شناسایی نشه اهمیتی نداره هزینه هر موشک چقدر هستبه چه تعداد قراره تحویل بشه 

اگر روسیه می خواد سیستم دفاعی ایران تقویت بشه  چرا روسیه سامانه ای مثل تو ام 2 یا اس 350 را به ایران نمیده 

کلا حساب کردن رو روسیه اشتباه هست 

 

 

  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
4 hours قبل , majid363 گفت:

اگر روسیه می خواد سیستم دفاعی ایران تقویت بشه  چرا روسیه سامانه ای مثل تو ام 2 یا اس 350 را به ایران نمیده

مگر چنین درخواستی از سمت ایران به روسیه ارائه شده به صورت رسمی ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
5 hours قبل , MR9 گفت:

 

براساس داده های موجود در خصوص سامانه PMU.2 ، برای این سیستم دفاع هوایی ، حداکثر برد درگیری  چیزی در 250 کیلومتر ذکر شده  که فقط در صورت مسلح شدن آن به موشکهای 48N6E3 یا 48N6DM قابل دستیابی است . اما موشکی که در ردیف سیستم های تسلیحاتی روسیه برای اس-300 قرار داشته و به تعداد زیاد صادر شده ، موشک 48N6E2 است که بردی در حدود 200 کیلومتر با سرعتی در حدود8 ماخ را در اختیار کاربر قرار میدهد که در مقایسه با  سرعت 14 ماخ نمونه های فوق الذکر ، بصورت قابل توجهی کند تر است .

 

 

 

البته این سرعتهای 8 ماخ و 14 ماخ موشکهای ذکر شده. به نظر میرسه حداکثر سرعت هدف باشن نه خود موشک. 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.