mostafa_by

تاپیک جامع تهاجم به جمهوری اسلامی ایران

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

حمله از همه طرف و از همه ی کشورهای همجوار صورت میگیره ، البته اگر ناتو همچین حماقتی بکنه ویرایش شده در توسط RElectron
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

وقتی با این حجم استفاده کنند از نظرتون ناوگان پنجم دریاییشون تو بحرین ، مقرهای ناتو در ترکیه ، متحدین عربشون که رسما الان آلودگی هسته ای وسیع دارند قراره بشینند و فقط نگاه کنند؟
 
آلودگی هسته ای شوخی نیستا ! آلودگی هسته ای یعنی مرگ ، یعنی سرطان پوست ، مغز استخوان و ....
 
همچین کاری یک احتمال رو افزایش میده :
 
کاری می کنند که با سلاح خودشون که به بقیه فروخته اند کشته شوند !
 
این حجم استفاده به معنی جنگ با کل منطقه است !
 
بحث ویتنام و.... بحث هسته ای نبوده و خلط مبحث نکنید !
 
شما یه سری بزن به inventory تسلیحات ایالات متحده اونوقت میبینید نیازی نیست چنین ریسکی بکنند ...
 
راه های بهتری هم برای حمله وجود داره ... .
 
شما که تاجرید چرا! بحث سود و زیانه !

شما لطف کن برادر معادل پارسی لغت inventory رو بکار ببر.
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

inventory اینجا به معنای هر آنچیزی است که ایالات متحده در انبارها و در عمل و ذهن و تست دارد ... .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسم تعالی

 

 

برای مثال خودکشی حرام هست هیچ تبصره ای هم ندارد

 

اگه تبصره نداره نظرت راجع به کسی که خودشو روی نارنجک میندازه ( یعنی دقیقا خودکشی با نام ایثار) تا همقطارهاشو نجات بده چیه ؟

 

شکرا لله

ویرایش شده در توسط parvaaz
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسم تعالی

 

 

اگه تبصره نداره نظرت راجع به کسی که خودشو روی نارنجک میندازه ( یعنی دقیقا خودکشی با نام ایثار) تا همقطارهاشو نجات بده چیه ؟

 

شکرا لله

 

نکته قشنگی بیان فرمودید

در این حالت چندین نفر در حال مرگ هستند و فرد سبب نجات جان دیگران می شود در حالی که اگر این کار را نمی کرد باز خودش کشته می شد یا آسیب جدی می دید

در جنگ تحمیلی  شهدایی که روی میدان مین رفتند با این فرض بود که کشته شدن آنها سبب نجات جان رزمندگان زیادی می شد

 

حقیقتش اینجاست که حرف شما قابل تامل بوده و واقعا باید فقیه بود تا نظر درست داد چون تفسیر این موارد سخت است

چون کسانی که به جنگ می روند عملا مرگ را در آغوش می گیرند

بمب اتم هم به عنوان سلاح کشتار جمعی حرام است ولی ما می دانیم که ممکن است باعث نجات زمین در مقابل یک سیارک در حال برخورد شود

 

حالا شاید جالب باشد 

ترومن هم می گفت من با استفاده از بمب اتم جان هزاران سرباز آمریکایی و ژاپنی را نجات دادم

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

فکر کنم نیروی دریایی ایران و توانایی موشکی ایران در زمینه ساحل به دریا رو هم باید نابود بکنند .

یک سوال به ذهنم رسید ، این حملات برای تغییر حکومت ایران انجام میشه یا صرفا برای خنثی کردن تهدیدات آن ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

فکر کنم نیروی دریایی ایران و توانایی موشکی ایران در زمینه ساحل به دریا رو هم باید نابود بکنند .

یک سوال به ذهنم رسید ، این حملات برای تغییر حکومت ایران انجام میشه یا صرفا برای خنثی کردن تهدیدات آن ؟

 

بیشتر تضعیف کشور هست 

 

و تبدیل حکومت به چیزی شبیه قاجار ، حالا اسمش هر چه می خواهد باشد

ویرایش شده در توسط arminheidari
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

نظر منه شاید ربطی هم نداشته باشه به موضوع ...من میگم توان هسته ای مون رو اونقدری ببریم بالا که اگه دیدیم تهدیدات در این حد  جدی شد بتونیم یه بمب اتمی مثل تزار بسازیم بعد رو نمایی کنیم و اعلام کنیم صد در صد ازش علیه  حمله احتمالی استفاده میکنیم ...البته فقط تهدید کنیم ..مسلما اونقدری قدرتش بالا هست که هیچ کشوری جرات حمله حتی هسته ای رو به ما نداشته باشه...ولی بعدش .احتمالا اونقدر ولی تحریم میشیم که...

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یه بمب اتمی مثل تزار بسازیم بعد رو نمایی کنیم و اعلام کنیم صد در صد ازش علیه  حمله احتمالی استفاده میکنیم ...البته فقط تهدید کنیم ..مسلما اونقدری قدرتش بالا هست که هیچ کشوری جرات حمله حتی هسته ای رو به ما نداشته باشه

البته بنده نظرم رو درباره موضوع تاپیک در ارسال قبلی خودم گفتم ، ولی چون شما مطلبی رو فرمودید ، لازم دیدم توضیح بدم.

 

برادر گرامی بمبی با ابعاد تزار به هیچ عنوان کوچکترین ارزش استراتژیک و یا حتی تاکتیکی نداره. در زمان شوروی هم فقط و فقط سر کل کل و لج و لجبازی با آمریکا و در دوره ای خاص ساخته و تست شد. زمانی که پیمان ممنوعیت آزمایشات هسته ای درون جو ، توسط دو طرف نقض شده بود و دو طرف همدیگر رو متهم به نقض یکجانبه این پیمان میکردن و خلاصه داستانش مفصله.

 

ساختنش تا بگن ما هم میتونیم ولی خودشون هم همون موقع میدونستن که چنین بمبی قابلیت استفاده در جنگ واقعی رو نداره.اولا هزینه ساختش به طرز نامعقولی زیاده ، ثانیا هیچ هدفی که متناسب با قدرتش باشه وجود نداره و در واقع بیش از اندازه قدرتمنده و ثالثا با اون ابعاد بزرگ و وزن زیاد و سرعت فرود حلزونی ، هر پدافندی با تکنولوژی همون زمان هم میتونست اون رو ، لحظاتی پس از جدا شدن از هواپیما ، رهگیری و نابود کنه.

 

الان و در حال حاضر ، سرجنگی موشک بالستیک ICBM و با توانایی MIRV و MARV ارزش استراتژیک داره و در یک یا دو دهه آینده ، سلاح های متعارف هایپرسونیک اتمسفریک گلاید و یا انواع اسکرم جت.

 

ما حداقل باید به دنبال گزینه اول باشیم نه چیزایی که دیگه بچه ها هم گولش رو نمیخورند.

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

از پیش فرض خارج بشین ، بیاین روی ایران ، آمریکا در بدترین حالت تا کجا پیش روی میکنه ؟ میاد تمام پایگاه های نظامی ایران رو میزنه ؟ اینترنت قطع میشه یا نمیشه ؟ به سیلوهای مواد غذایی دست میزنه یا نه ؟ فوردو رو بمباران میکنه یا نه ؟ راکتور بوشهر رومیزنه یا نه ؟ مثلا گنبد راکتور رو میزنه یا سایر تاسیسات رو ؟ در خارج ایران ، عوامل ، وابسته ها و حتی سفارت های ایران در امان هستند یا نه ؟ نیروی دریایی ایران رو میزنه یا نه ؟ فرودگاه ها رو چی ؟ حزب الله رو میزنن یا نه ؟ بشار رو چی ؟ حوزه های علمیه رو چی ؟ اماکن مقدس رو چی ؟ ساختمان های سیویل مهم حکومتی رو چی ؟ و قص علی هذه ... .
فرض کنید ایران رو گوشه رینگ گیر انداختن ، تا کجا میزنن ؟ چرا میزنن ؟ با چی میزنن ؟


حالا برگردیم به داخل ساختار متحد ؛
 
- این ساختار متحد میتونه یک سازمان باشه ، یک شرکت باشه ، یک دولت باشه ، یک ارتش باشه و یا هرچیزی که نظم داره و هدف مشخصی دنبال میکنه و برای این هدف استراتژی داره ؛
اصل موضوع در مورد این ساختار کنشگر ؛
 
ضعف ها ، قوت ها ، تهدیدات ، فرصت های این ساختار ، با نگاه به عوامل عمل کننده در داخل این ساختار هست ،

در داخل ساختار اداره یک کشور ، تعدادی شبکه وجود داره که هماهنگ و یکپارچه عمل می کنن تا موجودیت این ساختار واحد را حفظ کنن .
 
هر شبکه ای خصوصیاتی داره مثل پیکره و گستره شبکه ، ورودی ها ، خروجی ها ، ظرفیت و توان ، کنترل و مغز شبکه ، ارتباط با دیگر شبکه و ...
 
کافیه این شبکه ها را شناسایی کنی ، گره های کلیدی و درجه اهمیت هر کدام از اونها را پیدا کنی و با شناختی که از توانایی مهاجم سراغ داری روی نقاط حساس دست بگذاری . 
مثل بدن اسنان می مونه ، کافیه دو تا از شبکه های حساس بدن انسان مثل شبکه خونرسانی و عصبی با هم دچار اخلال بشن تا آدم از نفس بیافته .
 
ترجیح می دم دیگه چیزی نگم ...

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسم تعالی

 

 

اگه تبصره نداره نظرت راجع به کسی که خودشو روی نارنجک میندازه ( یعنی دقیقا خودکشی با نام ایثار) تا همقطارهاشو نجات بده چیه ؟

 

شکرا لله

خودکشی برای پیرو ابن عربی حرامه!

  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان ، عامدا یک حالت غیر منطقی خیلی بد در نظر گرفتم ، فرض بر اینه که هیچ عذری برای ایران موجود نیست . دست ائتلاف در زدن ایران کاملا بازه ، حتی اگر بخوان میتونن شهر ها رو هم کارپت بمبینگ بکنن و دنیا هم براشون کف میزنه .

از پیش فرض خارج بشین ، بیاین روی ایران ، آمریکا در بدترین حالت تا کجا پیش روی میکنه ؟ میاد تمام پایگاه های نظامی ایران رو میزنه ؟ اینترنت قطع میشه یا نمیشه ؟ به سیلوهای مواد غذایی دست میزنه یا نه ؟ فوردو رو بمباران میکنه یا نه ؟ راکتور بوشهر رومیزنه یا نه ؟ مثلا گنبد راکتور رو میزنه یا سایر تاسیسات رو ؟ در خارج ایران ، عوامل ، وابسته ها و حتی سفارت های ایران در امان هستند یا نه ؟  نیروی دریایی ایران رو میزنه یا نه ؟ فرودگاه ها رو چی ؟ حزب الله رو میزنن یا نه ؟ بشار رو چی ؟ حوزه های علمیه رو چی ؟ اماکن مقدس رو چی ؟ ساختمان های سیویل مهم حکومتی رو چی ؟  و قص علی هذه ... .

فرض کنید ایران رو گوشه رینگ گیر انداختن ، تا کجا میزنن ؟ چرا میزنن ؟ با چی میزنن ؟

 

 

سلام

 

چند وقت پیش یکی از جلسات موسسه بروکینگز رو میدیدم که در مورد یک احتمال تهاجم به ایران البته نه از بعد میلیتاریستی بلکه از بعد اجتماعی و سیاسی بحث میکردن (یک جور وار گیم و وار تئوری منتهی از جنبه ای که اندیشکده بروکینگز درش تخصص داره تحلیل سیاسی و اجتماعی)

 

دو گروه در نقطه مقابل هم نظر میدادن که نظر تهاجمی این بود که ما مبنا رو اگر بگزاریم بر زیرساخت های شهری و رفاهی در یک بازه زمانی میشه از طریق ایجاد بحران رفاهی (مثلا قطعی برق ، آب و ....... از طریق زدن نیروگاه ها و سد ها و مراکز انتقال و ...) با از بین بردن صبر مردم و ایجاد نارضایتی اجتماعی ، حکومت رو با فشار داخلی وادار به عقب نشینی و امتیاز دهی کرد یا حتی گزینه های پیشرفته تر از این

 

نقطه مقابلش نظر این بود که اگر حکومت بتواند این بحران رو مدیریت کنه وضعیت تفاوت خواهد داشت و یک نظر دیگر هم این بود که چطور میشه حد تقابل رو در این سطح نگه داشت تا گسترده تر نشه؟ و آیا در این مورد عامل سیاسی راه گشا خواهد بود یا نه؟

 

این صرفا یک سناریو بود حالا این مسئله ای که شما مطرح کردید رو در سناریو های مختلف میشه به صورت وار گیم با دو طرف ماجرا (متشکل از تعدادی  دوستان مهاجم و در نقطه مقابل مدافع) بررسی کرد جالب میشه (به شرط همراهی دوستان و عدم به ورود به حواشی)

 

اینطوری میشه تک به تک سناریوها رو از منظر دوستان در سایت بررسی کرد و نتایجی به دست آورد از  جنبه های مختلف از جمله میلیتاریستی!

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسم الله

 

جناب گوبلز

 

این تفکر شما در سعی برای ایجاد یک اطاق فکر در میلیتاری قابل ستایش است اما مشابه همین تفکر توسط برخی از دیگر دوستان از جمله خود بنده به صورت غیر مستقیم ( با همان ترفند شما ) و یا مستقیم ( از جمله تاپیک دشمن شناسی ) بارها مطرح گردیده و منجر به شکست گردیده است . گویا ما ایرانیها زیاد حوصله علاج قبل از واقعه را نداریم و صرفا بعد از گذشت مدت مدیدی از حادثه اقدام به درمان میکنیم ! امیدوارم حداقل شما موفق گردید تا ما هم خوشحال شویم که اقلا یک فرد از ما توانست چنین انسجامی را بوجود بیاورد .

 

ضمنا پیشنهاد مینمایم زیر بخشی در سایت به نام اطاق فکر با تاپیکهای گوناگون جهت بحث ایجاد گردد ، شاید مفید فایده باشد .اجرکم عندالله

 

تشکر میکنم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام 

 

ایده بسیار خوبی است  اما ، شبیه سازی محیط رزم  ، یک فرآیند بسیار پیچیده است که در جریان آن باید صدها و شاید هزاران اِلمان و فرآیند را بررسی کرد . صرف بررسی جنبه نظامی ، موجب در نظر نگرفتن  بسیاری از زوایای  اصلی و در عین حال  پنهان یک درگیری نظامی است . ایالات متحده بعنوان پیشگام طراحی آنچه که امروز war game شناخته می شود  از دهه 80 میلادی و برای مقابله با تهدید روسها در اروپا و همچنین تهدید کره شمالی و بعدها ، برای رودر رو شدن با ج.ا. ایران ، شروع به ایجاد چهارچوبهای لازم برای این مساله نمود .

 

برای این کار باید نخست زمین اقدام را شناخت ، بعد قواعد و روش اقدام را بررسی کرد ، میدان تولید قدرت را شناخت ، میدان کنش امنیتی ( امنیت تهدید محور و فرصت محور ) را بررسی کرد ، دکترین های تهاجمی و تدافعی را بطور کامل آنالیز نمود ، استراتژی های دو طرف را نکته به نکته ، واژه به واژه واکاوی کرد ، بعد به سراغ تاکتیکها رفت و درنهایت ابزار لازم برای اجرای آن را شناخت . ترکیب این موارد ( البته تا جایی که حضور ذهن داشتم ) یک سناریو کامل برای برای شبیه سازی محیط رزم فراهم می کند . 

 

در ایالات متحده تا جایی که خاطرم هست ، در ابتدا عوامل انسانی بودند که  بنا بر ظرفیت خود ( از مراکز مختلف ، نیروی های چهارگانه ارتش ، اطلاعات مرکزی ، تینک تانکهای دانشگاهی ، مراکز مطالعات امنیتی خصوصی و .... ) جمع شده و این فرآیند را اجرا می کردند . اما بتدریج با اضافه شدن عوامل ، تجزیه و تحلیل و ارتباط دادن سرنخ ها به هم ، از عهده انسان خارج و بر عهده رایانه های قدرتمند نظامی گذاشته شد . 

 

بعنوان یک مثال کوچک ، بررسی ماهیت و چگونگی سیستم های کنترل و فرماندهی دو طرف ، یکی از فرآیندهایی است که باید در شبیه سازی محیط رزمی مورد توجه قرار داد. 

 

3~0.gif

 

 

 

ویا بعنوان یک مثال کوچک دیگر ، بررسی و تمرکز برروی کد واژه " مدیریت صحنه رزم " یا " مدیریت فضای نبرد" ، جالب و آموزنده خواهد بود. 

 

مطالعه این تاپیک هم برای آشنایی مقدماتی ، بسیار مفید هست 

 

http://www.military.ir/forums/topic/28974-%D9%81%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%87%DB%8C-%D9%88-%DA%A9%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%84-command-and-control/

 

 

پی نوشت : 

 

این ایده ، اصولاً ارتباط کمی با کند و کاو در حوزه سخت افزارنظامی  دارد . بنابراین ، وارد کردن مقایسه سلاح ها ، هیچ نتیجه ای را بدنبال نخواهد داشت .

  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

وار گیم و وار تئوری رو در سطوح مختلفی میشه اجرا کرد و اینطور نیست که ما صرفا یک سطح خاص و مشخصا بالا داشته باشیم که در نهایت به یک فرایند پیچیده ختم بشه (که در تصمیم گیری مورد استفاده قرار بگیره مشابه آنچه که اندیشکده ها و پژوهشکده ها انجام میدن). در سطوح مختلفی میشه این کار رو انجام داد بر اساس درجات مختلفی از اطلاعات ، حالا ما میتونیم این وار گیم رو در سطح انجمنی مثل میلیتاری تجربه کنیم که البته نتایجش ممکنه منطبق با واقعیت هم نباشه و فاصله داشته باشه (با توجه به سطح اطلاعات موجود)

 

البته همانطور که گفته شد در وار گیم مقایسه تجهیزات جایگاه قابل توجهی ندارد در حقیقت جایگاه ویژه به استراتژی داده شده! شما با استراتژی خودتون به استراتژی دشمن حمله میکنید حالا در این میان یک اشاره ای هم به تسلیحات میشود ولی نه در حد مقایسه سلاح با سلاح

 

امیدوارم حداقل شما موفق گردید تا ما هم خوشحال شویم که اقلا یک فرد از ما توانست چنین انسجامی را بوجود بیاورد .

 

 

بنده پیشنهادش رو دادم ولی اجرایی شدندش همانطور که اطلاع دارید نیازمند حرکت دوستانه
 

 

ضمنا پیشنهاد مینمایم زیر بخشی در سایت به نام اطاق فکر با تاپیکهای گوناگون جهت بحث ایجاد گردد ، شاید مفید فایده باشد .اجرکم عندالله

 

 

 این پیشنهاد رو هم باید مدیران پیگیری کنن (در صورت موافقت البته)

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.