mostafa_by

تاپیک جامع تهاجم به جمهوری اسلامی ایران

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

1- اتفاقا خیلی رقم مناسبیه 100 هزار بشکه از مجموع حدود 2 میلیون بشکه کل صادرات!! یه مشتری با قرارداد درازمدت و میزان خرید به اندازه 5 درصد کل صادرات ایران اون هم مشتری که قبلا وجود نداشت و درنتیجه بازاریابی جدید وزارت نفت اضافه شده به مشتری های سنتی کشور ما. واقعا خیلی امیدوارکنندست.

 

2- نکته دوم که میدونستتم مطرح میشه بحث فروش 50 درصد محموله بصورت غیر نقدیه! که اون هم زیرکانست....

در واقع این پول به روبل روسیه نگهداری خواهد شد برای خریدهای آینده ایران از روسیه.  نکته زیرکانش اینجاست که ما میدونیم خرید واضحی داریم از روسیه بعد از اتمام تحریم تسلیحاتی در سال 2021 و باید برای اون خرید از منابع ارزیمون مبلغ چند میلیارد دلاری کنار بزاریم حداقل... کاری که امروز وزارت نفت کرد اینه که ما دیگه اون منابع ارزی فعلی رو که دلار یا یورو هستند، خرج میکنیم و با پول این نفت غیر نقدی در روسیه مبلغی رو ذخیره میکنیم در بانکهای روسیه برای مذاکره و شروع قراردادهایی از جمله خرید تسلیحات در 4 سال آینده.

 

3- به نظر من وزارت نفت کارش رو بخوبی پیش میبره، خصوصا برنامه ای که برای تولیدات گازی در پیش داره بسیار امیدوارکنندست و با پیوستن " ستاره خلیج فارس" خاموش که نتیجه مدت طولانی بی تدبیری ادوار قبل بود؛ امید میره بنزین کشور از میعانات گازی تامین بشه بخشیش؛ 

 

ایران امروز به 600 هزار بشکه میعانات گازی رسیده ظرفیتش و طبق وعده وزارت نفت تا 1 میلیون افزایش پیدا خواهد کرد و چه بسا با افزایش توان تولید در پارس جنوبی از این میزان هم عبور بشه. و قیمت میعانات گازی هم برابرنفته خامه در هر بشکه

 

ایران امروز 800 میلیون و حتی 1 میلیار مترمکعب تولید گاز رو هدف قرار داده که از این جهت و با نرخ برابری قیمتی (هزار متر مکعب=5 بشکه نفت خام) ایران در رقابت بزرگترین تولید کننده ها در چند سال اینده به نحو محسوسی بالا میکشه؛ در همین زمینه فازهای متعددی آماده بهره برداری دارند میشند و انشالله سریعتر بقیه وارد مدار بشند...

 

با احتساب موارد بالا ترس عربستان مشخص میشه که ایران در توئلیدات نفت و گاز به صورت زیر باشه:

4 میلیون نفت خام+ 1میلیون میعانات+ 3 یا 4 میلیون بشکه نفتی (معادل قیمتی گاز با نفت خام)

 

4- پالایشگاهای خوابیده کشور از جمله اناهیتای کرمانشاه در مسیر باز گشایی قرار گرفتند بعد از تامین قطعات (که دلیل مسکوت بودنشون بوده) امید میره انشالله با وعده وزارت نفت برای عبور از ظرفیت پالایش 3 میلیون بشکه ای نیاز صادرات نفت خام ما به حد 1 میلیون بشکه برسه؛ که اونجا میبینیم همون 100 هزار بشکه روسیه چقدر رنگ میگیره!!

 

 

 

پی نوشت:

1- اتهام زدن به عدم مطالعه و بی اطلاعی افراد بدون اینکه شناختی داشته باشیم؛ مشابه کاری که جناب EMP - که میگفت پراید از تویوتا بهتره - انجام داد، میشه قضاوت کردن در مورد افراد که یه خصوصیت بده و باید اصلاح بشه.

 

2- پستی رو نقل قول نکردم تا کمتر کنم این جو پر از جر و بحث رو

  • Upvote 10
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نام خدا

با سلام

 

ببینید دوستان، هیچ اتحادی میان روسیه و ایران مطرح نیست، روس ها هیچ گاه شریک ما نبوده، نیستن و نخواهند بود.

منافع ملی و سیاست خارجی ما و روس ها در تضادی آشکاره. به نظر بنده برای ما فدراسیون روسیه هیچ فرقی با ایالات متحده نداره. اینجا منطقه ی ماست و ما خواستار نفوذ بیشتر و خالت نکردن قدرت های فرا منطقه ای در اون هستیم که این در تضاد با منافع روس هاست. مثال میزنم:

ما میخواهیم در سوریه حرف اول رو بزنیم، روس ها هم همین رو میخوان.

با قدرت گرفتن ایران خواستار نقشی بیشتر در کشور های آسیای مرکزی و قفقاز که زمانی جزی از ایران بودن و اشتراکات بیشتری با ایران دران تا با روسیه، هست، که اینم برای روس ها خوب نیست.

مواردی از این دست باعث میشه که اتحادی بین ایران و روسیه شک نگیره.

به نظر بنده ما اگر به دنبال شریک راهبردی در عرصه ی بین الملل هستیم، باید نگاهمون رو بدوزیم به شرق. چینی ها و هندی ها متحدان خیلی بهتری خواهند بود.

  • Upvote 6
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در برابر کشورهای حوزه خلیج فارس باید تدبیر و سیاست پیشه کرد و هوچی گری و از دیوارها بالا رفتن نه تنها کمکی به دفع شیطنتها نمیکنه بلکه بیشتر ضرر به کشور میرسه!

 

اگه امارات با پیشنهاد خرید سوخو-35 میخواد رشوه بده به روسیه ما هم میتونیم پیشنهادی (رشوه ای) در همین زمینه بدیم که برای مسکو بسیار با ارزش تره!!

 

برای شرکت هواپیماسازی سوخو، فروختن su-35 خیلی هیجان انگیز نیست چرا که هیچکی نخره چین مشتاق دهها فروند دیگه هست و روسیه هم اینو میدونه اما در همین زمان این شرکت پروژه شکست خورده هواپیمای مسافربری سوخو-100 رو در دست اجرا داره که اتفاقا چشم امید بسیار زیادی به خرید ایران هم داره روسیه در این مورد!!

 

 

یعنی اگه امارات میتونه با خرید چند فروند سوخوی نظامی توجه روسیه رو جلب کنه ببینید قراردادی برای خرید یا مشارکت در ساخت صد فروندی از یک پروژه تقریبا مرده در زمینه هواپیما سازی روسیه چقدر خرسهای روس رو سر ذوق بیاره!!!

 

این رو عرض کردم که بدونید هنوز کارتهایی برای رو کردن وجود داره در دست ایران در بازی مراودات دوسویه.....

ویرایش شده در توسط Muting
  • Upvote 6
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

این رو عرض کردم که بدونید هنوز کارتهایی برای رو کردن وجود داره در دست ایران در بازی مراودات دوسویه.....

 

شما خودتون دارید میفرمایید باج دادن به کشور روسیه با خرید هواپیماهایی از یک پروژه مرده، اتلاف پول برای خرید هواپیمایی که از ابتدا با مشکل فنی در قسمت دم رنج میبرده، مخصوصا الان که امکان خرید برای ما مهیاست و رشوه دادن به روسیه از کی جزو مراودات دوسویه محسوب میشه؟ سیاست ایران از ابتدا برای برای خرید یک متحد، با خرید جنگنده ها و تجهیزات بی کیفیت و رشوه دادن از ابتدا غلط بوده است. مخصوصا الان که با برجام امکان خریدهای نظامی تا پنج سال بعد از امضای این توافق مهیا میشه، ایران باید از تمامی امکانات موجود برای نهایی کردن قراردادهای خرید و حتی توافق برای آماده سازی این تجهیزات برای تحویل در چهار سال آینده استفاده کنه، این سیاست بسیار اشتباهی بود که بعد از پیشنهاد چین برای فروش جنگنده، ایران برای جلب رضایت روسیه و بدون محک زدن و مقایسه توان این جنگنده به سرعت مخالفت خودش رو اعلام کرد و این سیاست ضعیف مسئولان رو نشون میده، ایران می بایست مثل سایر کشورهای جهان برنامه هایی برای ارزیابی توان جنگنده های روسی و چینی و حتی سایر کشورهای علاقه مند به فروش پس از لغو تحریم تسلیحات، برقرار میکرد و با این طرح روس هارو به چالش میکشید و با پافشاری نا به جا به خرید تسلیحاتی که خودمون در بزرگ نشان دادنشون نقش داشتیم این توهم و انتظار رو در روس ها بوجود نمی آوردیم که ما در زمینه تسلیحات نیازمند اون ها هستیم و باید برای خوشایند اون ها به هر باج و خریدهایی بی کیفیتی تن بدیم.

  • Upvote 4
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

شما خودتون دارید میفرمایید باج دادن به کشور روسیه با خرید هواپیماهایی از یک پروژه مرده، اتلاف پول برای خرید هواپیمایی که از ابتدا با مشکل فنی در قسمت دم رنج میبرده، مخصوصا الان که امکان خرید برای ما مهیاست و رشوه دادن به روسیه از کی جزو مراودات دوسویه محسوب میشه؟ سیاست ایران از ابتدا برای برای خرید یک متحد، با خرید جنگنده ها و تجهیزات بی کیفیت و رشوه دادن از ابتدا غلط بوده است. مخصوصا الان که با برجام امکان خریدهای نظامی تا پنج سال بعد از امضای این توافق مهیا میشه، ایران باید از تمامی امکانات موجود برای نهایی کردن قراردادهای خرید و حتی توافق برای آماده سازی این تجهیزات برای تحویل در چهار سال آینده استفاده کنه، این سیاست بسیار اشتباهی بود که بعد از پیشنهاد چین برای فروش جنگنده، ایران برای جلب رضایت روسیه و بدون محک زدن و مقایسه توان این جنگنده به سرعت مخالفت خودش رو اعلام کرد و این سیاست ضعیف مسئولان رو نشون میده، ایران می بایست مثل سایر کشورهای جهان برنامه هایی برای ارزیابی توان جنگنده های روسی و چینی و حتی سایر کشورهای علاقه مند به فروش پس از لغو تحریم تسلیحات، برقرار میکرد و با این طرح روس هارو به چالش میکشید و با پافشاری نا به جا به خرید تسلیحاتی که خودمون در بزرگ نشان دادنشون نقش داشتیم این توهم و انتظار رو در روس ها بوجود نمی آوردیم که ما در زمینه تسلیحات نیازمند اون ها هستیم و باید برای خوشایند اون ها به هر باج و خریدهایی بی کیفیتی تن بدیم.

 

دوست خوبم،

هواپیماهای atr هم دارای مشکلاتی بودند و سقوطها داشته اند ...یا حتی Q-400 بمباردیر هم از لحاظ ارابه فرود مشکلاتی داشته....

 

این حقیقت که خرید رو میتونیم ازادتر از قبل انجام بدیم وجود داره اما  استارت یک تولید مشترک قطعاً فرصتی دوجانبست. بویینگ یا ایربایس یا امثالهم فقط به فروش فکر میکنند و بس!! این باج نیست بلکه بهره مند کردن روسیه از منفعتی دو جانبست. منفعتی که ما بیشتر سهم میبریم (همون وازه رشوه حداکثر بسشه چون در شرایط اقتصادی خوبی نیست شرکت روس هم و این لطف به اون هم میشه... و البته موارد قبلی این اقدامات در کشور سابقه زیادی هم داره که ذکر نمیکنم)

 

الان نسبت به روسیه یه دشمنی سیاسی وجود داره در یک بحث اقتصادی که این ضرر میزنه به قضیه یه طرف خودش رو برادر روسیه بدونه و یکی خودش رو دشمن جد اندر جدی روسیه باعث میشه تنوع حرکت مهره ها در صفحه اقتصاد و سیاست کم بشه.

 

در مورد دوم مطرح شده، با توجه به جمیع شرایط باید تشخیص داد سیاستی درسته یا غلط. الان با رویکرد ترکیه ، آیا رابطه تجاری با این کشور سیاستی اشتباه نیست؟ آیا ترکیه و روسیه در اوج اختلافات ناشی از انهدام هواپیمای روس قراردادهای اقتصادی کلان رو نادیده گرفتند؟!.... 

 

قطعاً در هر مورد باید بدور از پرداختن به سیاست صرف و تبلیغی عمل کرد، برای همین هم از وزارت نفت به عنوان وزارتی که اصولی و حرفه ای پیش میره یاد کردم. و برای منافع کشور هم شرق رو در نظر داره و هم غرب تا جایی که منافع ما رو در زمینه فروش نفتی بخوبی تونسته تامین کنه.

ویرایش شده در توسط Muting
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 


نجات الن ، ژنرال بازنشسته ی ترک در مصاحبه ای با اسپوتنیک ، در خصوص اطلاعات مربوط به احتمال خرید سامانه ی موشکی روسی توسط ترکیه نظر داد. وی خاطر نشان نمود که نبود سامانه ی پدافند هوایی در ترکیه ، مشکلات جدی را برای امنیت این کشور ایجاد کرده است. ضمن صحبت در خصوص موشک های بالستیکی کشورهای همسایه ، الن تاکید نمود که وجود سیستم پدافند هوایی برای ترکیه لازم و ضروریست.
الن گفت:

" ترکیه سیستم های پدافند هوایی برای تشخیص اهداف در ارتفاع بالا و متوسط ندارد. این مشکل جدی برای تضمین امنیت ترکیه است برای آنکه اگر به کشورهای همسایه منطقه نظر بیاندازیم در بین آنها کشورهایی هستند که موشک های بالستیکی دارند.

 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

کشوری که موشک بالستیک داره..بدون شک منظورش یونان و سوریه و عراق نیست.چون اونا پدافند قابل توجهی ندارند.میمونه ایران و اس 300 و موشکاش.

 

 

روس ها دارن به کی کمک میکنند؟؟به ترکیه ای که میدونه میگه برای مقابله با ایران پدافند میخام؟؟روسیه متحد ماست یا اونا؟

 

 

این در جواب دوستانی که قبلا منفی میدادند و طرفدار روسیه بودن است

 

 

 

اردوغان برای خرید S400 به روسیه می‌رود

http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1967397/%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%BA%D8%A7%D9%86+%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C+%D8%AE%D8%B1%DB%8C%D8%AF+S400+%D8%A8%D9%87+%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%87+%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%B1%D9%88%D8%AF.html

 


لازم میبینم در مورد هواپیمای سوپرجت سوخو-100 توضیح بیشتری بدم چرا که دیدم تعمدا تلاش شد برای بیان غیرواقعی ازمقصود گفته من.

 

1- اول از همه منظور از عبارت" پروزه شکست خورده" تنها در بعد اقتصادی قضیه و بازاریابی ناموفق روسها بود که منجر شده نتونن خطوط تولید این پرنده رو گسترش بدن که باز به قیمت ارائه شده نسبت به مشخصات میتونه مربوط بشه و منظور از جهت فنی نبود (که البته فکر کردم با توجه به تم اقتصادی پستهای اخیرم این مشخص باشه ولی ظاهرا نیاز به توضیح داره)

 

بنابراین اینکه فکر بشه این هواپیما از رده خارجه و اونو با دستاوردهای 50 سال پیش مقایسه کرد و اینطور تلقین کرد که ایران با یه معامله دوطرفه داره یه خرید عهد بوقی میکنه کاملا اشتباست... صحبت اینجاست که سازندگان هواپیما مختلفی در جهان هستند (کاناداییف برزیلی، چینی و ...) که هرکدوم شرایطی دارن و براحتی حاضر به خط تولید مشترک نمیشند. اما در اخرین اظهار نظر شرکت سوخو تمایل نشون داده که قطعاتی در ایران ساخته بشه (از جمله موتور) و خطوط تولیدی در ایران داشته باشه.

 

 

اگر تکنولوژی هایی که لبه های تکنولوژی ما هستند رو میدن خوبه در غیر این صورت خرید هواپیما شرقی برای ما که ناوگان و زیرساخت هایمان غربیست خرج اضافه است

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اگر تکنولوژی هایی که لبه های تکنولوژی ما هستند رو میدن خوبه در غیر این صورت خرید هواپیما شرقی برای ما که ناوگان و زیرساخت هایمان غربیست خرج اضافه است

 

زیر ساخت ما دوگانست چرا که ما سالها توپولوف و ایلوشین و اخیراً هم انتونوف در سیستم هوایی نظامی و غیرنظامی ما حضور داشتن و زیر ساخت فنی مورد نیاز اونها وجود داره که البته نیاز به توسعه داره همچنان که زیرساخت غربی هم برای ناوگانی چند برابر کافی نیست.

 

این هواپیمای روس دارای مشخصات پروازی منطقه ای هست که برای نیاز داخلی و منطقه ای در صورتی که قطعاتش بخشیش از تولید داخلی تامینه بشه و حتی بهتر از اون تولید مونتاژ داخل باشه، باعث میشه قیمتش هم برای ما بصرفه بشه چیزی که الان و با قیمت فروش فعلی مشتری ها تمایل نشون نمیدند بهش.

 

 

من  نیاز 400-500 فروندی به هواپیما برای صنعت هوایی کشور رو درک میکنم و از طرفی اعتقاد دارم برای پروازهای داخلی باید خط مونتاژی از یک هواپیما با قیمت و مشخصات مناسب و متناسب در داخل کشور وجود داشته باشه.... خرید بو ئینگی و ایرباسی که قیمت بالایی داره و مزیتش برد بالاشه برای پروازهای چندصد کیلومتری داخلی بصرفه نیست و نتیجش قیمت بسیار بالای بلیط در صورت عدم کمک دولتی خواهد بود.

 

ما نیاز داریم یک جت منطقه ای یا یک تربویراپ با مشخصاتی مثل Q-400 NextGen رو برای ناوگانمون داشته باشیم که قیمت خرید برای ایرلاین به ازای هر فروند زیر بیست میلیون دلار تموم بشه. این هدف  نیاز داره که بخشی از تولیدات در داخل باشه تا ضمن اشتغال زایی هزینه تموم شده پایین اومده و ایرلاین بتونه قیمت بلیطش رو متعادلتر کنه.

ویرایش شده در توسط Muting
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

کشورهای خلیج فارس بازی شروع کردن که در طولانی مدت اونها رو زمین میزنه 

چون با نقطه قوتشون دارن بازی می کنن و اگه نتونن اون رو به چیزای پایدار تبدیل کنن اتفاقات بدی برایشون می افته 

نقطه قوت کشورهای حاشیه خلیج فارس پول و سرمایشون هست و دارن همین جوری خرج می کنن 

کارهایی برای انتقال تکنولوژی هم انجام دادن مثل سلول های خورشیدی و ساخت زیرساخت قوی مثل راه ها و تولید آب 

 

ولی در بحث نظامی هزینه زیاد و غیرمنطقی دارن انجام میدن 

که این هزینه با این روش بازگشت بالایی نداشته بلکه همش ضرره 

 

در سمت ما 

سیستم هدف گذاری نظامی مان درست است اگرچه که مدیریت منابع مان فاجعه هست 

فشار آمریکا و کشورهای عربی و اسرائیل خواهد بود حداقل برای 5 سال ولی بعد از اون باکاهش منابع شرایط تغییر می کند 

در این 5 سال ما باید چند چیز را در کشور بسازیم

تقویت و ایمن سازی زیرساخت ها ، مثل راه ها و مدیریت و تولید آب مصرفی شهری و کشاورزی 

تولید منابع انرژی جایگزین در کنار  نفت و گاز 

ایجاد سیستم چرخه اقتصادی داخلی ( تولید در داخل و خرید داخلی) در کنار چرخه اقتصادی با خارج ( آوردن تکنولوژی های پایه )

اصلاح آموزش در کشور به سمت کاربردی تا تئوری و مدرک گرایی 

  • Upvote 12
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام علیکم

کشورهای خلیج فارس بازی شروع کردن که در طولانی مدت اونها رو زمین میزنه 

 

چند سال پیش ، احتمالاً تحلیلگر واشنگتن پست یا یک منبع دیگر، (دقیقاً به یاد نمی آورم ) در واکنش به خریدهای انبوه تسلیحاتی اعراب معتقد بود " اعراب خلیج فارس ، امنیت می خرند " و بعد در ادامه این مساله معتقد بود که " امنیت ، قابل خرید و فروش نیست " .شاید این گفته در تایید فرموده شما باشد . مفهوم " امنیت " که خودش به زیرمجموعه های متعدد تقسیم میشود ،ذاتاً  باید به شکل درونی ایجاد شود و هر کدام از بازیگران حاضر در منطقه ( ایران ، آمریکا ، روسها ، رژیم عبری ، کشورهای حاشیه خلیج فارس ، بریتانیا و.... ) در این زمینه دچاریک کمبود نسبی هستند . حالا برخی از این بازیگران ، مکمل راهبردی هم هستند ( یک به یک ، دو به دو ، و... )  ولی بدلایلی (سیاسی ، اقتصادی ، امنیتی ، تاریخی و.... )نمی توانند همدیگر را پوشش داده و در نتیجه پازل منطقه ای کامل نمیشود . اعراب هم از این قاعده مستثنی نیستند . البته دارند سعی می کنند که بین خودشان یک قابلیت محدود ایجاد کنند ( سپر صحرا ، سپر جزیره ، شورای همکاری خلیج فارس و ... )  ولی باز هم به دلایل مختلف امکان تکمیل شدن را ندارند . حالا از یک جنبه ، اگر هر کدام از طرفین ، هوشمندی بیشتری از خودش نشان دهد و با آرامش و خونسردی بیشتری مهره های خودش را در صفحه شطرنج فعلی حرکت دهد و از ورود هیجانی به حوادث خودداری کند ( که یک چنین اتفاقی  بین ما و عراق و ایالات متحده در جنگ 1991 روی داد ) آن وقت به احتمال بسیار زیاد ، برنده نهایی ماجرا خواهد بود

 

البته صحت یا عدم صحت این تحلیل را گذر زمان مشخص می کند ولی علی الظاهر ، فعلاً این شرایط حکمفرماست تا یک حادثه خاص ( تضعیف شدید یکی از طرفین که وضعیت بالانس فعلی را بر هم زند ) روی دهد .

  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

کشورهای خلیج فارس بازی شروع کردن که در طولانی مدت اونها رو زمین میزنه 

چون با نقطه قوتشون دارن بازی می کنن و اگه نتونن اون رو به چیزای پایدار تبدیل کنن اتفاقات بدی برایشون می افته 

نقطه قوت کشورهای حاشیه خلیج فارس پول و سرمایشون هست و دارن همین جوری خرج می کنن 

کارهایی برای انتقال تکنولوژی هم انجام دادن مثل سلول های خورشیدی و ساخت زیرساخت قوی مثل راه ها و تولید آب 

 

ولی در بحث نظامی هزینه زیاد و غیرمنطقی دارن انجام میدن 

که این هزینه با این روش بازگشت بالایی نداشته بلکه همش ضرره 

 

در سمت ما 

سیستم هدف گذاری نظامی مان درست است اگرچه که مدیریت منابع مان فاجعه هست 

فشار آمریکا و کشورهای عربی و اسرائیل خواهد بود حداقل برای 5 سال ولی بعد از اون باکاهش منابع شرایط تغییر می کند 

در این 5 سال ما باید چند چیز را در کشور بسازیم

تقویت و ایمن سازی زیرساخت ها ، مثل راه ها و مدیریت و تولید آب مصرفی شهری و کشاورزی 

تولید منابع انرژی جایگزین در کنار  نفت و گاز 

ایجاد سیستم چرخه اقتصادی داخلی ( تولید در داخل و خرید داخلی) در کنار چرخه اقتصادی با خارج ( آوردن تکنولوژی های پایه )

اصلاح آموزش در کشور به سمت کاربردی تا تئوری و مدرک گرایی 

 

 

برای بحث انرژی باید ابتدا اولویت رو روی تصحیح مصرف گذاشت تا ایجاد منابع گران قیمت جایگزین...

 

1- ایران با داشتن 7 میلیون خودرو همون قدری بنزین مصرف میکنه که یه کشور اروپایی با داشتن 25 میلیون خودرو

2- میزان زیادی قاچاق گازوییل در کشور وجود داره و مصرف داخلی این محصول هم بشدت بالاست

3-نیروگاهای قدمی ما که با سوخت مازوت  کار میکنن علاوه بر راندمان پایین و مصرف بالا الودگی زیادی هم دارند که باید اونها رو با نیروگاهای جدید جایگزین کرد

4- پرت بالای برق در مسیر انتقال که ظاهرا در حال کمتر شدن هست هنوز خیلی بالاست و هزینه برای کمتر کردن اون باید در اولویت باشه تا نیاز به ایجاد نیروگاه جدید کمتر بشه.

5-پالایشگاهای قدیمی که بیشتر از نصف خروجیشون نفت کورست باید سریعتر از مدار خارج بشند (نفت کوره ارزش قیمتی کمتر از نفت خام داره و به امارات فروخته میشه اکثرا با بهای ناچیز)

6-گسترش زیرساخت ریلی بین شهری با بهره گیری از قطارهای الکتریک و سیستم قطارهای شهری تراموا و مترو در کلان شهرا

 

همین موارد بالا اینقدر هزینه بر هستن دیگه چیزی نمیمونه برای سرمایه گذاری کلان روی طرح های جایگزین برای تولید انرژی

 

-------------------------------------------

 

در طرف اعراب ...

 

کاری که باید بکنیم اینه حداقل بازارهای اونا رو در خلیج فارس در موارد مختلف ازشون بگیریم

 

1- ساخت اسکله استاندارد برای پهلوگیری کشتیهای غول پیکر و عدم نیاز به بارگیری اولیه در دبی

2-راه اندازی تجهیزات کامل سوخت گیری و خدمات کامل مرتبط برای همون کشتی های غول پیکر در اسکله های ساخته شده. در این مورد درامد زیادی از جهت سوخت رسانی و خدمات نصیب دبی داره میشه.

3-کم کردن در امد ایرلاینهای امارات با برنامه ای اصولیتر (سخته ولی کمی میشه اثر گذاشت)

4- تولید سریعتر گاز از سهم ما در پارس جنوبی/گنبد شمالی و کم کردن مشتری های قطر از این سوخت خصوصا در بحث میعانات گازی

5- ورود به عرصه بازارهای نفتی و همکاری با عراق برای کنترل تولید کشورهای حوزه خلیج فارس

6- تبدیل شدن به یک پالایشکر بزرگ نفتی در منطقه و در دست گرفتن بازار سوخت بنزین و گازوئیل در کشورهای همسایه و منطقه که هزینه حمل و نقل اضافی رو برای سوخت تولیدی توسط پالایشگاههای عربستان برای بازاریابی تحمیل میکنه.

 

7- کنترل قیمت نفت و ارائه پیشنهادات جذاب سرمایه گذاری برای جلوگیری از فروش سهام آرامکوی عربستان به قیمت بالا

8-بالابردن هزینه های اجرایی کشورهای منطقه از طریق سرویس های امنیتی ( خدا رو چه دیدی شاید خطه لوله گازی که برای پاکستان از افغانستان رد میشه نا امن بشه و هیچوقت ساختش تکمیل نشه که میشه هزینه اضافی و بازی دو سرباخت برای عربستان که هزینش رو متقبل داره میشه)

  • Upvote 14
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام علیکم

 

چند سال پیش ، احتمالاً تحلیلگر واشنگتن پست یا یک منبع دیگر، (دقیقاً به یاد نمی آورم ) در واکنش به خریدهای انبوه تسلیحاتی اعراب معتقد بود " اعراب خلیج فارس ، امنیت می خرند " و بعد در ادامه این مساله معتقد بود که " امنیت ، قابل خرید و فروش نیست " .

 

حالا از یک جنبه ، اگر هر کدام از طرفین ، هوشمندی بیشتری از خودش نشان دهد و با آرامش و خونسردی بیشتری مهره های خودش را در صفحه شطرنج فعلی حرکت دهد و از ورود هیجانی به حوادث خودداری کند ( که یک چنین اتفاقی  بین ما و عراق و ایالات متحده در جنگ 1991 روی داد ) آن وقت به احتمال بسیار زیاد ، برنده نهایی ماجرا خواهد بود

 

 

برای بحث انرژی باید ابتدا اولویت رو روی تصحیح مصرف گذاشت تا ایجاد منابع گران قیمت جایگزین...

 

 

-------------------------------------------

 

در طرف اعراب ...

 

کاری که باید بکنیم اینه حداقل بازارهای اونا رو در خلیج فارس در موارد مختلف ازشون بگیریم

 

 

 

 

صحبت هر دو عزیز درسته 

این بازی رو نباید در چند حرکت که باید در یک مدت زمان طولانی دید ، در بازه این 5 الی 10 ساله 

برنده هم کسی است که در این مدت خود را از حرکت های احساسی درامان دارد و به تقویت بنیه و زیرساخت خود بپردازد

 

فرآیند طولانی و زمان بری هست و تنها شطرنج بازان ماهر و صبور از این بازی سربلند می آیند 

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

فرآیند طولانی و زمان بری هست و تنها شطرنج بازان ماهر و صبور از این بازی سربلند می آیند 

 

کاملا درسته این فرایند نیازمند تکمیل طول خدمت  چندین دولت در ایرانه. وضع بیکاری و اوضاع اقتصادی الان خیلی درداور شده برای قشرهای مختلف مردم و نیازه برای اشتغال زایی این سیاسی بازی های بیهوده و قدرطلبانه جناحی کنار گذاشته بشه و تفکرات کمی این وضع مردم رو هم در نظر بگیرن در منع کردن های سیاسی و اقتصادی.

 

-----------------

در همین موارد مرتبط به درامدهایی که باید از کشورهای حاشیه خلیج فارس به ایران برگردوند یک مقاله در مورد بحث سوخترسانی به کشتی ها هست که مطالب جالبی داره:

 

http://www.khabaronline.ir/detail/629351/Economy/commerce

 

".... یکی از فرصت های تازه پسابرجام که ایران درآن تقریبا هیچ نقشی نداشت، بانکرینگ (Bunkering) یا سوخت گیری و سوخت رسانی است. طرحی که بیش از یک دهه است،راه اندازی آن جز اهداف بوده و حالا بعد از اجرای برجام و رفع تحریم‌های بین‌المللی فرصت اجرایی کردن آن ایجاد شد. هدف، برنامه ریزی برای افزایش سهم ایران از بازاری است که در غیاب ایران فجیره تصاحب کرده است.بازاری که به گفته کارشناسان، می تواند 8 میلیارد دلار سالانه برای ایران به ارمغان بیاورد.حال آنکه به گفته محمد سعیدی مدیرعامل کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران یک و نیم میلیارد دلار از درآمدهای صادرات پتروشیمی نصیب بروکرها می شود...."

"مدیرعامل کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران با بیان اینکه 42 درصد هزینه‌های کشتی مربوط به سوخت است گفت: اگر زیرساخت مناسب سوخت‌رسانی در کشور را فراهم کنیم کشتی‌ها به جای انحراف 130 مایلی که به فجیره می‌روند در سایت‌های سوخت‌رسانی ایران تامین سوخت کرده که این مسئله باعث ایجاد ارزش افزوده و اشتغال‌زایی سالم برای مردم ایران خواهد شد."...

 

"براساس برنامه‌ریزی صورت گرفته ظرفیت سایت بانکرینگ سلخ در فاز‌های 50 هزار تنی به 500 هزارتن افزایش می‌یابد. با این کار در وضعیت پسابرجام که 17 خط بین‌المللی به آب‌های ایران تردد دارند می‌توانیم بهترین بازارها را برای سوخت رسانی به کشورها به دست بیاوریم."

----------------------------------

 

میبینیم که با یک تدبیر مناسب در جهت اسفاده از موقعیت استراتژیک جزیره های خودمون تنها با کمی سرمایه گذاری و ایجاد زیرساخت میشه علاوه با اشتغالزایی و کسب درامد، از درامد امارات متحده عربی هم کرد.... در همین مورد باید باز سرمایه گذار جذب کرد تا حداقل بشه شرایط مناسبی رو از نظر اسکله بوجود اورد تا بنادر ما محتاج بند دبی نباشن برای بارگیری کالاهایی که مقصد شون ایرانه ....

  • Upvote 13
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

من 3 صفحه اخرو خوندم تقریبا گریم گرفت

امیدوارم این جریانات بشه

ولی باید دید چی میشه

باید سیاست خارجی ما عین وزارت نفت عمل کنه

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

چطور میشه عربستان رو دربازار نفت محدود کرد؟

 

این سوال خیلی مهمیه که در نبرد نفتی اینده و البته جنگی سیاسی برای ما اهمیت داره تا بتونیم از نفوذ و قدرت عربستان به عنوان بزرگترین تولیدکننده نفت جهان کم کنیم. اما در شرایطی که کشور عربستان نفتی بسیار ارزان تولید میکنه (خیلی کم هزینه در استخراج) و با خرید سهام چندین پالایشگاه خارجی برای فروش بخشی از نفت خام خودش تضمین ایجاد کرده چطور با این غول نفتی میشه وارد مبارزه شد و چه تدبیری میتونه راهگشا باشه؟

 

ایران برای ورود به عرصه تقابل دو امتیاز مهم داره : 1- کیفیت برتر نفت ایران   2- ورود قدرتمند عراق به بازار نفت

 

1- کیفیت نفت :

قبلا هم شنیدیم که خیلی از پالایشگاهای اسیایی نفت ایران رو بخاطر بنزین سازی بهتر ترجیح میدن به نفت عربستان از نظر فنی این مسئله به وجود سولفور کمتر در نفت استخراج شده ایران بر میگرده:

 

ایران:

اکثریت نفت تولیدی ایران دارای API بین 30 تا 38  هست  (هرچه رقم بالاتر باشه نفت سبکتر خواهد بود و ارزش خریدش بالاتر میره چون هزینه و تکنولوژی کمتری برای پالایش میخواد)

 

نفت سنگین ایران =31 ، نفت لاوان = 34-35، نفت فروزان=29-31، نفت سبک ایران=34

 

عراق:

این موضوهع برای عراق متفاوت تره؛ نفت شمالی عراق خصوصا کردستان بسیار سبک و 48 هست API اون که قطعا مشتری بیشتری در بازار داره و نفت کرکوک 35 هست؛ نفت جنوبشکمتر از کیفیت ایران 22-35 که اکثریت اون زیر 28 هست که همچنان از اکثریت نفت تولیدی عربستان با کیفیت تره.

 

عربستان:

نفت عربستان دارای درصد سولفور بیشتریه به طوریکه به گفته یک پالایشگاه سریلانکایی نفت سنگین عربستان در مقایسه با نفت سنگین ایران توان بنزین دهیش نصف هست و از هر 5 هزار تن نفت عربستان 1400 تن بنزین بدست میاد در اونجا و برای نفت ایران ازهر 5000 تن 2400 تن بنزین.

 

اکثریت نفت عربستان دارای API بین 27 تا 33 هست و برای نفت فوق سبکش هم 37 تا 40  (که چون دارای سولفور بالایی هست (2.2 تا 2.9) از ارزش سبک بودن خیلی زیادش کم میکنه)

 

 

نتیجه این مطلب اینه در بازار امروز درسته که توان بالای تولید و فشارهای سیاسی عربستان و قیمت کم تولیدیش کمکش میکنه تا تخفیف بیشتر بده، اما کیفیت برتر نفت ما در کشورهای اسیایی مثل هند دست بالا رو برای ما به ارمغان میاره که توان چانه زنی برای فروش بیشتر رو داشته باشیم. همینوطر این مطلب برای عراق هم صادقه و این کشور سهم زیادی از عربستان در هند رو این روزها به خودش اختصاص داده.

 

2- حضور عراق در بازار نفت:

 

نفت عراق هم از نفتهاییه که در زمینه هزینه تولید بسیار ارزان محسوب میشه. این کشور سرمایه گذارهای متنوعی هم در شمال و هم جنوب به خودش جذب کرده و میزان تولیدش رو به شکل تصادعدی داره افزایش میده. قطعا با ورود عراق به بازارهای نفتی کشوری که بیشترین خسارت رو خواهد دید عربستان صعودی خواهد بود چرا که کیفیت نفت عراق از اونها بهتر و شرایط فروششون هم منعطفتره.(برای مثال برای فروش به امریکا)

 

درسته که عراق رقیب ایرانه اما سیاست نفتی ما باید در جهت تقویت توان فروش نفت عراق باشه تا بتونه از فشارهای نفتی عربستان کم کرده و اجازه نده عربستان تولید نفتش رو از 11 میلیون بشکه بیشتر کنه.

  • Upvote 13
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.