mostafa_by

تاپیک جامع تهاجم به جمهوری اسلامی ایران

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

مکانیسم ماشه یعنی ختم ظاهر برجام هرچند در باطن برجام رو مدتها قبل ترامپ تموم کرد. اقدام متقابل متوازن فقط و فقط خروج از ان پی تی هست تا دوباره برگردیم به منزل اول البته بعد خسارتی عظیم و غیر قابل تصور در طول این 15 سال.

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به هر حال هیچ چیز در این دنیا ان هم توسط آمریکا غیر ممکن نیست ولی به نظر من اجرای مکانیزم ماشه به این راحتی ها هم نیست. اولا مکانیزم ماشه از خود کمیته های برجام اغاز میشه. یعنی یکی از طرفین برجام در کمیته حل اختلاف اعلام میکنه که طرف مقابل به بندهای برجام پایبند نیست. سپس مراحلی برای حل اختلاف طی میشه و نهایتا کار به شورای امنیت میرسه. به عبارتی خود کمیته های برجام میتونن پرونده را به شورای امنیت ارجا بدن. اصلا امریکا الان عضو این کمیته ها نیست و رسما اعلام خروج داده. فکر نکنم بتونه از نظر قانونی این مراحل رو دور بزنه. 

روسیه اعلام کرده که این مسئله ایجاد بحران در شورای امنیت میکنه. من فکر میکنم منظورش اینه که اگر امریکا از طریقی و با اعمال نفوذ این مراحل قانونی رو دور بزنه ممکنه دیگران این تحریم ها را به رسمیت نشناسن و شورای امنیت دچار بحران مشروعیت بشه.

به هر حال کار به این راحتی نیست. باید نشست و دید. 

من اوضاع به این افتضاحی را به هیچ وجه به تنهایی به گردن تیم ظریف و روحانی نمی بینم به دلایل زیر

1- ایران طی سال ها بدون اطلاع اژانس در مراکزی اقدام به غنی سازی اورانیوم و اقداماتی به هدف رسیدن به بمب اتمی میکرد. به نظر من کشوری که کاملا مشخص است که در سطوح مختلف حتی در سطوح بسیار بالا دارای عوامل نفوذی است نباید اقدام به این فعالیت ها میکرد. کاملا قابل حدس بود که نهایتا این اقدامان لو میرفت. به نظر من این یک دام بود که ما داخلش افتادیم و هنوز داخل ان هستیم.

2- طی سال ها دولت احمدی نژاد بدون انجام اقدامات موثر دیپلماتیک و فقط با زدن حرف های سخیف اجازه داد این پرونده در شورای امنیت به مراحل بالاتر برسد. در صورتیکه با اقدامات موثر دیپلماتیک کار به اینجا نمی رسید 

3- در زمان این دولت کشور با درامد صدها میلیارد دلاری میتوانست الان دارای چند صد میلیارد دلار سپرده ارزی باشد که کشور در تحریم دچار این مشکلات نشود.

 

نهایتا کار به اینجا رسید. طبیعی است که وقتی ما اجازه دادیم کار ما به اینجا برسد مجبور میشویم امتیازاتی مثل مکانیزم ماشه را به طرف مقابل بدهیم. به نظر من مهمترین امتیازی که به دست اوردیم که باعث سوزش طرف مقابل شده این بود که بعد برجام با کمک پول های ازاد شده توانستیم ورق جنگ سوریه را به نفع خود برگردانیم. من اعتقاد دارم یکی از دلایلی که اوباما با ما برجام را بست این بود که تصور میکرد داعش عراق و سوریه را میگیرد و نهایتا ما درگیر یک جنگ طولانی با داعش که چند برابر بزرگتر شده میشویم و به این طریق مهار میشویم  که حسابش درست در نیامد.

الان امریکا زیر برجام زده. نکته مثبت این است که ما امتیازی ندادیم که غیرقابل برگشت باشد ما هم زیر برجام میزنیم و این بار با قدرت بیشتری به سمت نزدیک شدن به بمب اتم حرکت میکنیم. پس کاملا هم نباختیم. اگر امتیازی داده بودیم که غیر قابل برگشت بود الان شکست خورده کامل بودیم

  • Like 2
  • Upvote 2
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

کلا این وضعیت نتیجه تنها سیاست ظریف یا روحانی نیست. روحانی در حال اتمام دولت دوم خود است و هر رئیس دولتی و کابینه ای در  پایان  دولت دوم در کمترین میزان محبوبیت بسر می برد و نتیجتا هر فردی میل به حمله به سیاست های آن دارد. کسی از مزایای برجام حرفی نمی زند و یا اینکه گزینه جانشین برجام چه بود؟ قرار بر بحث واقعی باشد ما باید به سمت یافتن ریشه برویم. 32 سال است که جنگ به پایان رسیده و تا قبل از حاد شدن بحران هسته ای در دولت احمدی نژاد ما سالها وقت داشتیم در مسیر چین، کره، مالزی و... برویم ولی نرفتیم. با حلوا حلوا گفتن دهان شیرین نمی شود، ما هیچ چیزی در دستمان نداشتیم که بخواهیم بر مبنای آن امتیاز بگیریم. فشار زیادی روی ما وجود داشت و احمدی نژاد هم که سالها به طور شعاری میگفت که تحریم ها ورق پاره هاست اذعان به فشار ان کرد. ما چوب مسئله ای را خوردیم که سالها جلوی چشم ما بود ولی برای حلش کاری نکردیم درست به سان این بدهی خارجی فوتبال ما که تا به بن بست و تهدید شدید نرسیم پرداخت نمیکنیم. ما نیز مشکلات زیادی داریم . از اقتصاد که سالها وابسته به نفت بود و در این ده پانزده اخیر به نظر بده میزان فساد در اقتصاد ایران روندی پر شتاب داشته است. ما نه برنامه ریزی درستی برای این امر داشتیم و نه مجری خوبی بودیم. منحصر به یکی دولت یا رئیس جمهورم نیست. چه عمدی و چه سهوی از بعد از زمان جنگ ما به سمت داشتن اقتصاد پویا نرفتیم و این قدر خصوصی سازی را کانالیزه و با شبهه انجام دادیم که همین اقتصاد دولتی معیوب را رسما نابود کرد. ما در زمینه دیپلماسی هم سالهاست که درجا زدیم و در حد نام ایران نبودیم. در زمینه سیاسی هیچ وقت دچار وحدت داخلی نبودیم، با دو سه طیف سیاسی روبرو هستیم که کلا دغدغه مردم  را ندارند یک طیف میلی به روشنفکری بعد از افراط زیاد در اول انقلاب دارد و طیفی ادعا و شعار اقای اسلام و دنیا را دارد در صورتی حتی از ایجاد اتحاد در جبهه خودشان یا رعایت اخلاق سیاسی و انتخاباتی ناتوان هستند. ایران سالها در فترت به سر برد و بحران هسته ای تلنگری بود برای اینکه به خود بیاییم و ببینید چقدر از دنیای مدرن عقبیم. در برجام و اعتماد سازی در سالهای قبل به نظرم ما خوی استکباری ایالات متحدینش را به جهانیان نشان دادیم و عدم وفای به عهد آنها ولی در عمل ترامپ با تکیه بر اقتصاد و دیپلماسی فشار خرد کننده ای را بر ما وارد کرد، ما شبیه دوران ملی شدن نفت هستیم، اراده ما و حقانیت ما ثابت شد ولی چوب سالها روزمرگی، تلاش نکردن و بی برنامه بودن را خوردیم و دشمن هم از این زاویه حسابی به ما تاخت. برای مذاکره یا کشمکش بعدی باید ما کلیشه های ذهنی اینکه چی بد یا خوب است را دور بریزیم و به دنبال این راه حل باشیم که چه باید کرد، چه اهرمی برای فشار در دست داشته باشیم؟ و این موارد نیاز به تغییرات گسترده در رویکرد و ذهنیات ما برای رسیدن به حرکتی پویا دارد چیزی که در این 32 سال بنده نشانه ای از آن را ندیدم.

ویرایش شده در توسط aminf14
  • Like 1
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

این مورد چند بار عنوان شده. میشه سیر تاریخی حوادث را و تقصیرها و قصورها را بررسی کرد که البته بهش زیاد پرداخته شده و قضایا تا حد زیادی روشن هست و اسامی تنها باور جناحی شدن را تزریق میکنه به تحلیلها. این که برنامه هسته ای ایران به خاطر مخفی کاری دچار مشکل شد ( زمان مورد نیاز برای اعلام تاسیسات ) یا به خاطر منشا آلودگی سانتریفیوژهای وارداتی یا تنها اراده غرب با بهانه گیری های مختلف و در حقیقت جوسازیها یک بحث ماجراست. اینکه دولت نهم میراث دار یک مذاکره ساده لوحانه و اعتماد کودکانه به اروپا و در نتیجه عواقب بعدش شد ( سعد آباد و اقدام تکلیفی دولت هشتم در برچیدن محدودیتهای اعمالی که اروپا بر خلاف تعهداتش زیر ماجرا زد و گفت باید دائمی بشند ) و ما شاهد تلافی اروپا و موضع سخت ترشون شدیم. ( چیزی که دولت نهم همون ابتدای کار بدون اینکه عملکردی داشته باشه باهاش مواجه شد ) و اینکه آیا گام های بعدیش در رویکرد تهاجمی و ایجاد برگهای برنده در یک فرصت کوتاه و ضربتی (غنی سازی 20 درصد و انباشت هسته ای و اراک و نسل جدید سانتریفیوژها و سرمایه گذاری در آفریقا و امریکای لاتین و نیروهای نظامی و ... ) چقدر به دولت یازدهم در مذاکرات و توافق برجام کمک کرد یا نکرد و یا اقدامات دولتهای نهم و دهم در زمنیه هسته ای و مذاکرات و پرونده در شورای امنیت خصوصا قطعنامه 1929 چقدرش حاصل موضوع هسته ای بود و چقدرش اتفاقات تاسف بار 1388 و چه تقصیر و قصورهایی هم متوجه دولت نهم و دهم بود باز به کنار. همه میتونند بررسی بشند و خب طبیعتا اختلاف نظر وجود داره و به وقتش دوستان شاید به یاد نداشته باشند در دولتهای نهم و دهم اتفاقا انجمن در اوج فعالیت سیاسی خودش اینجا پر بود از نقد و انتقادها به دولتهای نهم و دهم اون هم به شدیدترین و افراطی ترین شکل ممکنش ( خصوصا بعد 88 که رسما چیزی فراتر از شجاعت میخواست گفتگوی دو طرفه در مورد دولت ها ) پس نقد و انتقادها از دولت فعلی وقتی سر کار هست خیلی طبیعی است که برجسته تر باشه و این سوای عملکرد بسیار ضعیف ( از منظر لااقل امثال من ) دولت هست در حوزه سیاست خارجی و توافق برجام و هسته ای.

 

این اختلاف نظرها حالا ممکنه دو طرف هر چه هم بگند بحث تعصب سیاسی و علاقه جناحی نیست ولی نهایتا چنین تفسیر میشه که کسیکه که گامهای هسته ای دولت نهم و دهم را خوب ارزیابی میکنه ( نه بی نقص) و توافق برجام را ضعیف(نه فقط و فقط ضرر) حتما به خاطر حمایت از شخص فلان رییس دولت یا بهمان شخصیت هست و هیچ ربطی به تحلیل و استدلال نداره و خب کنار گذاشته بشه بهتره و نتایج تحلیل بشه مفیدتر ولی:

 

ولی نکته مهم اینه، لطفا بند فاجعه بار "مکانیسم ماشه" را ذیل دعواهای سیاسی و جناحی نبریم و متصلش نکنیم به عباراتی مثل "مجبور بودیم" و "طبق توافق بود" و "امتیاز خاصی نبود" و ....

فاجعه مکانیسم ماشه چه در دولت احمدی نژآد چه روحانی چه خاتمی و چه پهلوی دوم و چه مظفرالدین شاه چه شاه اسماعیل صفوی! فرقی نمیکنه در هر توافقی یک  گاف بزرگ، اشتباه مرگبار، سهل انگاری غیرمسئولانه یا ساده لوحی افراطی محسوب میشه. مکانیسم ماشه بارها در تحلیلها اشاره شده و همون موقع هم گفته شد که در همون زمان هم که امضا شد در انجمن عنوان کردیم با امضای برجام ماشش هم کشیده شد و خودش اتفاقا موجب مرگ برجام شد. این اشتباه در تاریخ توافق نامه نویسی و یا قرارداد نویسی ایران باید ثبت بشه تا در آینده دیگه کسی دچار چنین اشتباهاتی در مذاکرات با طرف خارجی نشند. مثل همون ماجرای بحث بند موشکی در قطعنامه و یا بحث بند غروبها و انجام یکباره تعهدات ما در برابر تعهدات تدریجی دشمن.

 

این سه مورد به هیچ عنوان نه تنها عاقلانه نیستند در یک توافق حداقلی که میشه مطمئن بود در هر توافقی ضد همون توافق عمل میکنند. پس خوبه تنها بدون توجیه به عنوان یک عبرت ثبت بشند و در وزارت امور خارجه تدریس بشه برای دیپلمات های آینده که توافقی که مکانیسم ماشه داره امضا نشه بهتره از توافقی که چند تا امتیاز دیگه جای دیگه داده ولی این بند را نداره. ( واقعا هنوز هم گاهی آدم فکر میکنه تیم ایرانی حتما هیپنوتیزم شده بوده یا چیزخورش کرده بودند در موقع امضای این بند که زیر بار این بند رفته. خیلی عجیب و غریبه در حالیکه هر چه کتاب خاطرات و شرح مذاکرا ت میخونی مثل ماجرای بند تحریم تسلیحاتی ایران میبینی روش زیاد ایران چانه زنی و پافشاری و تلاش هم نکرده که نباشه، گویا یک اطمینان صد در صدی و ایمان گونه به غرب وجود داشته که هیچوقت اصلا به فکر به هم زدن برجام نخواهد بود چه برسه استفاده از مکانیسم ماشه لابد با این استدلال که ما که از خودمون مطمئنیم که هیچوقت نقضی در برجام انجام نمیدیم پس دلیلی نداره اونها برند سراغ مکانیسم ماشه، در حالیکه اینجا ماجرا اطمینان به خود نیست بلکه به طرف مقابل اون هم با اکثریت حق رای و لااقل چهار کشور مختلف در بهانه گیری در رجوع به این بند هست )

  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , sasasasa گفت:

 

1- ایران طی سال ها بدون اطلاع اژانس در مراکزی اقدام به غنی سازی اورانیوم و اقداماتی به هدف رسیدن به بمب اتمی میکرد. به نظر من کشوری که کاملا مشخص است که در سطوح مختلف حتی در سطوح بسیار بالا دارای عوامل نفوذی است نباید اقدام به این فعالیت ها میکرد. کاملا قابل حدس بود که نهایتا این اقدامان لو میرفت. به نظر من این یک دام بود که ما داخلش افتادیم و هنوز داخل ان هستیم.

 

شدت رسوخ نفوذیها در لایه های بالایی حکومت با این فجایعی که اتفاق افتاده دیگه برای همه مبرهن هست یادمه چندین سال پیش در یک گفتگوی ویژه خبری یکی از دلایل مشکلات سیاسی و اطلاعاتی لبنان دو تابعیتی بودن بیشتر مسیولینشون بوده الان بعد از گشت یک دهه شما یک مسیولین رده پایین استانی نمی تونی پیدا کنی که خودش یا خانواده اش دو یا چند تابعیتی نباشند چه برسه رده های بالا که که تقریبا بیشتر خانواده هاشون حتی ساکن ایران نیستد نمی دونم چطور از اینها وفا داری انتظار داریم در حالیکه قبله اونها جایی در آمریکا یا انگلیس یا استرالیاست 

 

ویرایش شده در توسط arjemandi
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 minutes قبل , Ghalam گفت:

 

مبنای حکومت داری فعلی ، پخش کردن غنایم و راضی نگه داشتن جناح های مشترک و ایجاد حس مشترک و همبستگی بین افراد مختلف برای حفظ نظام جهت بهره برداری از غنایم هست ...

زمانی که مبنای حکومت داری می شه « حفظ نظام » و گفته می شه « حفظ نظام از اوجب واجبات است » وضع همین می شه ...  معنی « حفظ نظام » در ذاتش خود یعنی « حفظ قدرت  و توانایی حکومت کردن »  است ... زمانی که مبنا می شه حفظ قدرت ، ارزش ها ، کشور ، مردم ، آینده و ... همه باید فدا بشوند .  چه اینکه در برابر اوباما ، خیلی راحت چندین سال فشار اقتصادی به ملت و هزینه های چند ده میلیاردی در حوزه ی اتمی رو فدای حفظ نظام کردند ، اگر ترامپ هم اینقدر دیوانه نبود و موجودیت نظام رو قبول می کرد ، باز مثالی از صلح امام حسن می زدند و با اون هم کنار می امدند ...

 

 

 

یعنی چی کار میکردند؟ من به هیج وجه جزو طرفدارهای دو اتیشه نظام نیستم. با بسیاری از کارهای این نظام و فساد سیستماتیکش هم مشکل دارم.  ولی در شرایط فعلی جهان و خاورمیانه و سیاست های تهاجمی  امریکا. وجود داعش القاعده. سیاست های گسترش طلبانه ترکیه و غیره..... الان حفظ نظام با حفظ تمامیت ارضی کشور تا حدی مترادف است. 

مثلا جلوی اوباما چی کار میکردند و به چه هدفی؟ منظور شما این است در مسیر کره شمالی شدن پیش میرفتن؟ اینکه همه چیز کشور فدای رسیدن به بمب هسته ای بشه.؟ در ان شرایط خود روسیه هم نمی پذیرفت ما دارای بمب هسته ای بشیم. 

برجام در زمان خود تصمیم غلطی نبود. ایرادش که ایراد بسیار بزرگی هم بود این مکانیزم ماشه بود که کل برجام را دارد نابود میکند. البته در مقابل ما هم میتوانیم برگردیم خانه اول. اصلا از برجام که هیچی از ان پی تی هم خارج شویم. یعنی برای دو طرف از این نظر یکسان است. انها پرونده ما را تو شورای امنیت میبرن خانه اول ما هم از نظر غنی سازی و زمان فرار هسته ای بر میگردیم خانه اول. از اول  نباید خود رو چه از نظر پرونده در شورای امنیت چه از نظر تک محصولی بودن و اقتصاد ضعیف و غیره در این شرایط میگذاشتیم که بعد انقدر راحت ما را تحریم کنند. م ما مجبور شویم مکانیزم ماشه را بپذیریم

اگر بعد از جنگ با ارتباط با دنیا و با دعوت از شرکت های بین المللی حداقل 7 الی 8 ملیون بشکه در روز بازار نفت دست ما بود در عین حال محصولات تولیدی و صادراتی دیگری هم داشتیم کسی نمی توانست مارا از بازار و اقتصاد دنیا بیرون کند. با ضعف مدیریت و با مدیران ضعیف و دزد سال ها فرصت پیشرفت را از دست دادیم. 

شرایط فعلی ما محصول 30 سال اشتباه است. نه یک سال و دو سال

  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 minute قبل , sasasasa گفت:

 

یعنی چی کار میکردند؟ من به هیج وجه جزو طرفدارهای دو اتیشه نظام نیستم. با بسیاری از کارهای این نظام و فساد سیستماتیکش هم مشکل دارم.  ولی در شرایط فعلی جهان و خاورمیانه و سیاست های تهاجمی  امریکا. وجود داعش القاعده. سیاست های گسترش طلبانه ترکیه و غیره..... الان حفظ نظام با حفظ تمامیت ارضی کشور تا حدی مترادف است. 

مثلا جلوی اوباما چی کار میکردند و به چه هدفی؟ منظور شما این است در مسیر کره شمالی شدن پیش میرفتن؟ اینکه همه چیز کشور فدای رسیدن به بمب هسته ای بشه.؟ در ان شرایط خود روسیه هم نمی پذیرفت ما دارای بمب هسته ای بشیم. 

برجام در زمان خود تصمیم غلطی نبود. ایرادش که ایراد بسیار بزرگی هم بود این مکانیزم ماشه بود که کل برجام را دارد نابود میکند. البته در مقابل ما هم میتوانیم برگردیم خانه اول. اصلا از برجام که هیچی از ان پی تی هم خارج شویم. یعنی برای دو طرف از این نظر یکسان است. انها پرونده ما را تو شورای امنیت میبرن خانه اول ما هم از نظر غنی سازی و زمان فرار هسته ای بر میگردیم خانه اول. از اول  نباید خود رو چه از نظر پرونده در شورای امنیت چه از نظر تک محصولی بودن و اقتصاد ضعیف و غیره در این شرایط میگذاشتیم که بعد انقدر راحت ما را تحریم کنند. م ما مجبور شویم مکانیزم ماشه را بپذیریم

اگر بعد از جنگ با ارتباط با دنیا و با دعوت از شرکت های بین المللی حداقل 7 الی 8 ملیون بشکه در روز بازار نفت دست ما بود در عین حال محصولات تولیدی و صادراتی دیگری هم داشتیم کسی نمی توانست مارا از بازار و اقتصاد دنیا بیرون کند. با ضعف مدیریت و با مدیران ضعیف و دزد سال ها فرصت پیشرفت را از دست دادیم. 

شرایط فعلی ما محصول 30 سال اشتباه است. نه یک سال و دو سال

 

کلا بحث برجام رو نمی کردم ...

این خانه ی اول هم مثلا این می مونه شما بگی یک شخصی با یک شرکتی قرارداد داره ، شخص 10 سال برای شرکت کار کنه ، بعد شرکت بدون پرداخت حقش بگه قرارداد کان لم یکن شده و همه به وضعیت پیش از بستن قرارداد بر می گردیم ... هر دو به خانه ی اول بر می گردند ، ولی شرکت ده سال از مزایای طرف مقابل به قرارداد بهره برده ولی هیچ بهایی نداده ، از اون طرف اون بدبخت ده سال به تعهدات عمل کرده ولی هیچی گیرش نیومده ...  این کجا  و آن کجا !!!

 

 

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
6 minutes قبل , Ghalam گفت:

 

کلا بحث برجام رو نمی کردم ...

این خانه ی اول هم مثلا این می مونه شما بگی یک شخصی با یک شرکتی قرارداد داره ، شخص 10 سال برای شرکت کار کنه ، بعد شرکت بدون پرداخت حقش بگه قرارداد کان لم یکن شده و همه به وضعیت پیش از بستن قرارداد بر می گردیم ... هر دو به خانه ی اول بر می گردند ، ولی شرکت ده سال از مزایای طرف مقابل به قرارداد بهره برده ولی هیچ بهایی نداده ، از اون طرف اون بدبخت ده سال به تعهدات عمل کرده ولی هیچی گیرش نیومده ...  این کجا  و آن کجا !!!

 

 

 

اینطور هم نیست. به نظر من پیروزی در جنگ سوریه و نابودی داعش بی ارتباط با برجام نبود. ما با پول های ازاد شده در برجام حکومت بشار را حفظ کردیم. اتحاد جهانی رو علیه خود تضعیف کردیم. اتحادی که روسیه و چین هم علیه ما در شورای امنیت رای میدادند. فرصتی شد تا در بعضی از محصولات کلیدی مثل بنزین و گندم خود کفا بشیم که در این مرحله از تحریم به کار ما امد. پدافند هوایی خود را قوی کردیم و الان امریکا و دنیا میدانند که حمله هوایی به تاسیسات هسته ای ما راحت نیست و.....

اصلا به نظر من دبه امریکا در مورد برجام یک علتش پیروزی ما در سوریه است. انها فکر میکردند داعشی در کنار ما ایجاد کرده اند که سال ها شیره جان و توان اقتصادی ما را میکشد. قبل یرجام داعش داشت کل سوریه و عراق را میگرفت و ما با یک جنگ در کنار مرز خود مواجه بودیم

ویرایش شده در توسط sasasasa
  • Upvote 4
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

علاوه بر اینکه رسانه های غربی خبر میدند امریکا به دنبال صدور و رای گیری یک قطعنامه ضد ایران هست در آژانس، گزارش دبیرخانه سازمان ملل در اقدامی غیرمعمول هم با توجه به استناد حتی زودتر آمریکا در دو هفته پیش به محتوای این گزارش نشون میده برای قطعنامه تحریم تسلیحاتی بخشی از توسلشون به نقض 2231 توسط ایران هست. اینطوری احتمالا اروپا خیلی ریلکس ضد ایران رای میده و میگه من همچنان به برجام پایبندم ولی این ربطی به برجام نداره و ایران قطعنامه 2231 را نقض کرده.

 

نقل قول

مجید تخت روانچی سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل در توئیتی در واکنش به گزارش ادعایی دبیرخانه سازمان ملل در توئیتر نوشت: ایران ادعاهای موجود در گزارش دبیرخانه سازمان ملل را رد می کند:
‏  - «منشأ ایرانی» تسلیحات یک مغالطه است
‏ - دبیرخانه فاقد ظرفیت، تخصص و دانش لازم برای انجام تحقیقات است.

وی افزود: به نظر می رسد آمریکا - با تاریخچه عداوت با ایران-در صندلی راننده نشسته است تا «ارزیابی» سازمان ملل را شکل دهد.

 

آمریکا زمان حمله اعلام کرد تصاویر و اسناد حمله از مبدا ایران را هم در دست داره که بعدها چیزی منتشر نشد. اگر اقداماتش هدفمند باشه الان فرصت مناسبی احتمالا ببینه که تصاویر راست و دروغی را منتشر کنه.

 

پ ن: با توجه به خبر زیر به نظر پمپئو میخواد از چند هفته پریدن به چین و چنگ و دندان نشان دادن حالا بهره خودش را ببره، یک زبان نرم تر و مذاکره مستقیم شاید ( در یکی از موارد ) چانه زنی در مورد همراهی با قطعنامه ضد ایرانی در عوض پایین کشیدن فیتیله آمریکا در مورد کرونا، هنگ کنگ، دریای چین جنوبی و تایوان و بحث های تجاری. فعلا که بستر قطعنامه با گزارش از پیش هماهنگ شده دبیر کل در مورد نقض تحریمهای یمن توسط ایران کلید خورده.

 

نقل قول

پولیتیکو به نقل از دو منبع آگاه از قصد مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا برای دیدار با مقامات رسمی دولت چین خبر داد.

ظاهراً این دیدار که هنوز نهایی نشده در هاوایی انجام خواهد شد و قصد پمپئو که زبان تندی در نقد دولت پکن دارد این بوده که قضیه را حتی‌الامکان بی سر و صدا به سرانجام برساند.

 

ویرایش شده در توسط alala
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نقل قول

بیشترین کشوری که در کتاب جان بولتون مشاور سابق امنیت ملی دولت آمریکا نام آن ذکر شده، «ایران» است که بیش از ۷۵۰ بار تکرار شده است.

 

حالا اطلاعات ما محدود هست ولی در رابطه با کاخ سفید و حاکمیت آمریکا و افراد به صورت مجزا چند نظر میشه داشت:

 

جنس وسواس بیمارگونه بولتن نسبت به ایران به نظر متفاوت هست با جنس وسواس پمپئو به ایران.در بولتن به نظر آمریکایی تر هست این وسواس و ناشی از یک جور ملی گرایی دشمن با هر نیروی مخالف ایالات متحده است فارغ از ارتباطش با صهیونیسم ( برای همین براش کره شمالی و چین و لیبی و عراق یکی هستند ولی در رابطه با ایارن چون این تقابل حیثیتی تر و بزرگتر و البته تندتر هست رویکرد خصمانه تری هم داره نسبت بهش و البته به عنوان چند درگیری  پررنگ (ماجرای دستگیری نیروهاشون و انهدام پهپاد و رودررویی چهل ساله از تسخیر سفارت به این سمت ) یک جور هدف نهایی و غائی هم براش محسوب میشه ایران.

 

در مقابل پمپئو هست که جنس مشکلش با ایران؛ در ارتباط با صهیونیسم و بیشتر به نظر ایدئولوژیک و مبتنی بر منافع و مبانی فکری و ایدئولوژیکی مشترک با صهیونیستهاست.

 

اینجا جایی هست که مثلا قابل تحلیل میشه چرایی تضاد دو شخص به شدت ضد ایرانی ( پمپئو و بولتن ) و نقطه افتراقشون. جایی که احتمالا یکیشون هرطور شده یک جنگ را میخواسته (بولتن) و پمپئو در مقابل با برنامه اسراییلی که از تل آویو طرح ریزی میشه طرح بزرگ تر و فراگیر تری را دنبال میکرده که لااقل در اون مقطع قصدش پرهیز از جنگ بوده (میشه اینطور برداشت کرد که برای بولتن گرفتار شدن اسراییل در هرگونه حمله به ایران اهمیتی نداره ولی پمپئو و تل آویو مهمه براشون چون هرگونه درگیری به منزله وسط ماجرا بودن تل اویو هم هست )

 

برای همین مثلا کار به اینجا میکشه که در کمال تعجب شاهد درگیری شدید* دو طرف میشیم که هدف یکسانی دارند لااقل در مورد ایران. ( این کتاب شاید انتقام بولتن هست اول از پمپئو که روی ترامپ تاثیر زیادی داره و اجازه تاثیرگذاری بولتن روی ترامپ را نداده برای پیشبرد هدفش و بعد هم خود ترامپ که پمپئو را در این نزاع ترجیح داده)

 

* البته یک تئوری توطئه هم وجود داره که نهایتا شاید این کتاب بولتن در راستای کمپین انتخاباتی ترامپ محسوب بشه برای تقویت جایگاهش با شیوه های تاثیرگذاری روانی ( حالا محتوای کامل کتاب منتشر بشه بهتر میشه فهمید دمکورات ها در دام اون خلاصه مطالبی که ابتدا منتشر شد افتادند و ذوق زده این کتاب را برجسته کردند یا خیر؟ )

ویرایش شده در توسط alala
  • Like 1
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان هم اگر پست بزارند اینطور پست های من پشت سر هم نمیشه. عذرخواهی میکنم. ( برای کتاب بولتن میشه تاپیک مجزا داشت یا به همین ترتیب هر بخشیش را (با توجه به اطلاعات دست اول از درون کاخ سفید) دوستان در بخش های مرتبط بزارند که به نظرم اینطوری بهتر هم هست و بیشتر بهش مراجعه میشه و ارتباطش با قضایا برقرار میشه )

 

نقل قول

مشاور سابق امنیت ملی آمریکا در بخشی از روایت خود از حمله نکردن ترامپ به ایران در پاسخ به انهدام پهپاد گلوبال هاوک اشاره می کند که مسئول وزارت دفاع آمریکا و ریس ستاد مشترک ارتش آمریکا علاوه بر اینکه دچار ترس شدید از حمله به ایران شده بودند، تلاش می‌کردند که حتی با خرید زمان و اطلاعات غلط ، انگلیس را نیز برای حمله احتمالی با خود همراه و شریک کنند.

 

یکی از دلایل تشکیل ائتلاف دریایی بالا بردن قدرت بازدارندگی برای امریکا بود، که اگر بر اثر اتفاقی با ایران درگیر شدند پای باقی کشورها ناخواسته باز بشه به جنگ. این دیگه یا حماقت کشورهای دیگه را نشون میده برای درگیر کردن خودشون در شراکت در حماقت کاخ سفید یا واقعا خودشون هم بی علاقه نیستند در حمله به ایران مشارکت کنند.

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تفاوت در دیدگاه ها اعم از ترامپ، پمپئو، بولتون یا حتی جرج بوش پسر  چندان مهم نیست چون به ویژه جمهوریخواه ها ضعف ما و راه فشار  حداکثری رو پیدا کردند. این موارد حتی چندان بر روی انتخابات 2020 آمریکا هم تاثیر ندارد.

ویرایش شده در توسط aminf14
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

جان بولتون در کتاب خاطرات خود مدعی شده است که :

«جلسه [کنگره] ساعت ۴:۲۰ دقیقه عصر به پایان رسید و تدارکات برای حمله [به ایران] سرعت گرفت. با این تصور که ممکن است مجبور شوم تمام شب را در کاخ سفید باقی بمانم، ساعت۵:۳۰ تصمیم گرفتم برای تعویض لباس به خانه بروم. ژنرال دانفورد (رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا) ساعت ۷ شب را برای تست حمله به سه سایت در ایران تایید کرده بود؛ بنابراین قبل از حمله واقعی که قرار بود ساعت ۹ شب انجام شود، زمان کافی را در اختیار داشتم.

حدودا ساعت ۵:۳۵ دقیقه از داخل خودروی متعلق به سرویس مخفی با ترامپ تماس گرفتم و همه‌چیز را درباره حمله به او گفتم و او با گفتن «اوکی» موافقت خود را اعلام کرد.

ساعت ۵:۴۰ دقیقه با پاتریک شاناهان (وزیر دفاع موقت) درباره جزئیات بیانیه‌ای که او و دانفورد باید بلافاصله پس از حمله صادر می‌کردند صحبت کردم و اینکه آیا آن‌ها باید در پنتاگون به سوالات [خبرنگاران] هم پاسخ دهند یا فقط به قرائت بیانیه اکتفا کنند.

به خانه رسیدم، لباس‌هایم را عوض کردم و فورا راهی کاخ سفید شدم. در مسیر بازگشت، سوار بر اتومبیل بودم که شاناهان با من تماس گرفت و گفت سفارت انگلیس در ایران مورد حمله قرار گرفته و به همین دلیل با دانفورد تصمیم گرفته‌اند که زمان حمله را یک ساعت به عقب (ساعت ۱۰ شب) بیندازند. بعدا مشخص شد که گزارش حمله به سفارت انگلیس در تهران نادرست بوده و فقط «یک تصادف جزئی» در مقابل ساختمان آن رخ داده بوده است.

 

باورم نمی‌شد که پنتاگون با نظر خود زمان حمله را تغییر داده باشد؛ بویژه با توجه به اینکه اطلاعات آن در مورد حمله به سفارت انگلیس در تهران کامل و دقیق نبود. با ترامپ تماس گرفتم و گفتم که ممکن است مجبور شویم حمله را یک ساعت به عقب بیندازیم. ترامپ متوجه نشد چرا ما حمله را به تعویق انداختیم و مخالفتی هم نکرد.

 

نگران از اینکه مبادا شاناهان و دانفورد در تصمیمی که برای حمله گرفته‌اند سست شوند با پمپئو (وزیر خارجه) تماس گرفتم. او معتقد بود که شاناهان و دانفورد دچار ترس شده‌اند و گمان می‌کنند اگر چند روز دیگر صبر کنند شاید بتوانند انگلیس را هم  در این حمله دخیل کنند.

در همین فاصله، همچنان که با پمپئو مشغول صحبت بودم، به ما اطلاع داده شد که ترامپ می‌خواهد با ما دو نفر و همچنین شاناهان و دانفورد کنفرانس تلفنی برقرار کند.

حدودا ساعت ۷:۲۰ دقیقه عصر بود که ترامپ روی خط آمد و گفت که تصمیم گرفته است حمله [تلافی‌جویانه به ایران] را لغو کند، چون از نظر او این حمله [با حمله‌ای که ایران به پهپاد گلوبال‌هاوک] کرده بود، «متناسب» نبود. ترامپ در کنفرانس تلفنی گفت یک نفر به او گفته است که ممکن است در این حمله ۱۵۰ ایرانی کشته شوند و او مایل نیست این ریسک را در مقابل سرنگون شدن یک پهپاد بدون ‌سرنشین بپذیرد.

پمپئو با استدلالات خود سعی کرد ترامپ را برای انجام حمله قانع کند، اما او توجهی نکرد و با گفتن اینکه «همیشه برای حمله کردن زمان هست" تلفن را قطع کرد. تلاش من هم برای تغییر نظر او به جایی نرسید. این غیرمنطقی‌ترین تصمیم یک رئیس‌جمهور بود که به چشم دیده بودم!»

منبع

 

 

به نظر می رسد ترامپ منطقی ترین آدم تو کاخ سفید بوده باشد! واقعا تصور اینها از واکنش ایران به حمله به 3 سایت چی بوده؟ با وجود امثال پمپئو باید آمادگی جنگی رو بیش از پیش حفظ کرد.

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 3 تیر 1399 در 02:22 , alexandre گفت:

جان بولتون در کتاب خاطرات خود مدعی شده است که :

«جلسه [کنگره] ساعت ۴:۲۰ دقیقه عصر به پایان رسید و تدارکات برای حمله [به ایران] سرعت گرفت. با این تصور که ممکن است مجبور شوم تمام شب را در کاخ سفید باقی بمانم، ساعت۵:۳۰ تصمیم گرفتم برای تعویض لباس به خانه بروم. ژنرال دانفورد (رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا) ساعت ۷ شب را برای تست حمله به سه سایت در ایران تایید کرده بود؛ بنابراین قبل از حمله واقعی که قرار بود ساعت ۹ شب انجام شود، زمان کافی را در اختیار داشتم.

حدودا ساعت ۵:۳۵ دقیقه از داخل خودروی متعلق به سرویس مخفی با ترامپ تماس گرفتم و همه‌چیز را درباره حمله به او گفتم و او با گفتن «اوکی» موافقت خود را اعلام کرد.

ساعت ۵:۴۰ دقیقه با پاتریک شاناهان (وزیر دفاع موقت) درباره جزئیات بیانیه‌ای که او و دانفورد باید بلافاصله پس از حمله صادر می‌کردند صحبت کردم و اینکه آیا آن‌ها باید در پنتاگون به سوالات [خبرنگاران] هم پاسخ دهند یا فقط به قرائت بیانیه اکتفا کنند.

به خانه رسیدم، لباس‌هایم را عوض کردم و فورا راهی کاخ سفید شدم. در مسیر بازگشت، سوار بر اتومبیل بودم که شاناهان با من تماس گرفت و گفت سفارت انگلیس در ایران مورد حمله قرار گرفته و به همین دلیل با دانفورد تصمیم گرفته‌اند که زمان حمله را یک ساعت به عقب (ساعت ۱۰ شب) بیندازند. بعدا مشخص شد که گزارش حمله به سفارت انگلیس در تهران نادرست بوده و فقط «یک تصادف جزئی» در مقابل ساختمان آن رخ داده بوده است.

 

باورم نمی‌شد که پنتاگون با نظر خود زمان حمله را تغییر داده باشد؛ بویژه با توجه به اینکه اطلاعات آن در مورد حمله به سفارت انگلیس در تهران کامل و دقیق نبود. با ترامپ تماس گرفتم و گفتم که ممکن است مجبور شویم حمله را یک ساعت به عقب بیندازیم. ترامپ متوجه نشد چرا ما حمله را به تعویق انداختیم و مخالفتی هم نکرد.

 

نگران از اینکه مبادا شاناهان و دانفورد در تصمیمی که برای حمله گرفته‌اند سست شوند با پمپئو (وزیر خارجه) تماس گرفتم. او معتقد بود که شاناهان و دانفورد دچار ترس شده‌اند و گمان می‌کنند اگر چند روز دیگر صبر کنند شاید بتوانند انگلیس را هم  در این حمله دخیل کنند.

در همین فاصله، همچنان که با پمپئو مشغول صحبت بودم، به ما اطلاع داده شد که ترامپ می‌خواهد با ما دو نفر و همچنین شاناهان و دانفورد کنفرانس تلفنی برقرار کند.

حدودا ساعت ۷:۲۰ دقیقه عصر بود که ترامپ روی خط آمد و گفت که تصمیم گرفته است حمله [تلافی‌جویانه به ایران] را لغو کند، چون از نظر او این حمله [با حمله‌ای که ایران به پهپاد گلوبال‌هاوک] کرده بود، «متناسب» نبود. ترامپ در کنفرانس تلفنی گفت یک نفر به او گفته است که ممکن است در این حمله ۱۵۰ ایرانی کشته شوند و او مایل نیست این ریسک را در مقابل سرنگون شدن یک پهپاد بدون ‌سرنشین بپذیرد.

پمپئو با استدلالات خود سعی کرد ترامپ را برای انجام حمله قانع کند، اما او توجهی نکرد و با گفتن اینکه «همیشه برای حمله کردن زمان هست" تلفن را قطع کرد. تلاش من هم برای تغییر نظر او به جایی نرسید. این غیرمنطقی‌ترین تصمیم یک رئیس‌جمهور بود که به چشم دیده بودم!»

منبع

 

 

به نظر می رسد ترامپ منطقی ترین آدم تو کاخ سفید بوده باشد! واقعا تصور اینها از واکنش ایران به حمله به 3 سایت چی بوده؟ با وجود امثال پمپئو باید آمادگی جنگی رو بیش از پیش حفظ کرد.

با سلام خدمت همه دوستان گرامی

فارغ از اینکه در نهایت ترامپ ریسک درگیری با ایران به واسطه به شهادت رساندن سردار سلیمانی را پذیرفت ، این نکته جالب است که به محض اینکه احساس کردند می توانند پای انگلیس را هم وسط بکشند در تصمیم خود تجدید نظر کردند . این کار هزینه را تقسیم و نتیجه را افزایش می داد و ما مجبور بودیم هم به آمریکا و هم به انگلیس حمله کنیم و در نهایت کار از یک خودسری شخصی آمریکا به وسط کشیدن پای ناتو ختم می شد و هزینه سیاسی این کار برای ما بسیار بالاتر می رفت . البته نقشه آنها منجر به توقیف کشتی گریس 1 ما در جبل اطارق شد که با مقابله به مثل ما روبرو شدند و در نهایت از همراهی انگلیس هم نتیجه خاصی عایدشان نشد . این مسئله سبب بالا رفتن جسارت ما شد و همین مسئله گارد دفاعی ما را پایین آورد و حالت تهاجمی ما موجب کاهش احتیاط در تصمیم گیری ها شد و سرانجام به وقایع ترور شهید سلیمانی و حمله به عین الاسد و البته شلیک به هواپیمای اوکراینی شد .

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام

بعد از مدت ها که تحلیل ها و نظرات دوستان را خوانده و مشاهده کرده ایم در زیر بخش هایی از کتاب عوامل ژئوپلیتیکی موثر بر راهبرد دفاعی ایران در تقابل با آمریکا از مبدا سرزمینی عراق را قرار می دهم .

 

62933.jpg

 

این کتاب برگرفته از رساله دکترای نویسنده در زمان مذاکرات هسته ای است و شاید بتوان بخشی از نظرات  افراد حاضر در بدنه نیروهای مسلح را در آن جستجو کرد . کما اینکه از سرلشکر رشید  ، سرتیپ علی باباخانی و سرهنگ نوروزانی به عنوان کمک کنندگان در تالیف کتاب در مقدمه آن نام برده شده است .

 

  • آمریکا پس از آزمودن قدرت سخت و قدرت نرم خود ، در پی به کارگیری قدرت هوشمند در منطقه است و در این مسیر در پی ایجاد "شبکه پایدار دیپلماسی" ، "بی اعتنایی به سازمان های سنتی و ناکارآمد بین المللی " و "ترویج ارزش های آمریکایی" است .
  • نظم مورد نظر انگلیسی ها مبتنی بر انشقاق ژئوپلیتیکی بود ، اما نظم نوین آمریکایی ها ، انشقاق های معنایی و ایدئولوژیک را دنبال می کند و این برای آمریکا بسیار کم هزینه تر است .
  • مذاکرات هسته ای ما با آمریکا بر مبنای تعامل نیست ... از این رو ، ادامه وضعیت کنونی شکننده است و شکست مذاکرات قطعا تهدید علیه ما را افزایش خواهد داد ... و چنانچه کارکرد سرمایه اجتماعی در ایران کاهش یابد این خطر دوچندان خواهد شد ... و ادامه روند مذاکرات در بعد اقتصادی بسیار برای ما زیان بار است .
  • گرچه حضور نظامی آمریکا در خلیج فارس به لحاظ کمی ، اندکی کاهش داشته ، اما آمریکا این کار را با جایگزین ساختن تجهیزات کیفی تر دنبال می نماید .
  • آمریکایی ها در منطقه به نحوی عمل کرده اند که ضمن تاثیرگذاری بر حوزه های سیاسی منطقه ، اتهام ناکارآمدی از خود به دلیل حمایت از رژیم های وابسته را به حداقل رسانده اند ... و در عین حال سیاست پایداری بی ثباتی را با قدرت در منطقه دنبال می کنند .  

 

  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.