Recommended Posts

3 minutes قبل , Navard گفت:

یک شرکت فرهنگی نمیتونه سلاح بسازه مگر اینکه وصل باشه به شرکت های بزرگ سلاح سازی. شما فیلم شلیک از ذوالفقار دیدین!؟ اینکه یک سلاح در اون سطح اونم با هزینه شخصی ساخته بشه یک شانتاژ آب دوغ خیاری. سلاح مصاف فعلا بهترین تولید ایران است. که البته اونم باید با همکاری کشوری مثل ترکیه صورت گرفته باشه که امیدوارم اینطور نباشه. البته ته داستان اینه که بالاخره از شر ژ۳ چغر بد بدن راحت میشیم

سلاح آقا رائفی پور فقط شبیه اسکار بود و تنها مزیتش قشنگیش بود درمورد مصاف هم همکاری ترکیه رو نمیدونم ازکجا اومده اما بچه های همین انجمن با طراح سلاح صحبت کردن به اوایل تاپیک مراجعه کنید متوجه میشید درباره مصاف هم از زمان ساخت تا الان مطمئنا تست های خاص خودشو گذرونده

  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
33 minutes قبل , saeed55338 گفت:

سلاح آقا رائفی پور فقط شبیه اسکار بود و تنها مزیتش قشنگیش بود درمورد مصاف هم همکاری ترکیه رو نمیدونم ازکجا اومده اما بچه های همین انجمن با طراح سلاح صحبت کردن به اوایل تاپیک مراجعه کنید متوجه میشید درباره مصاف هم از زمان ساخت تا الان مطمئنا تست های خاص خودشو گذرونده

 

IMG_20200507_123605.jpg

 

من اون فیلم و دیدم و میدونم صحبت شما چیه. اما شباهت های غیر قابل انکاری با سلاح mpt-76 ساخت ترکیه دیده میشه. البته اگر همکاری مشترک هم باشه اصلا نکته منفی نیست. 

 

IMG_20200507_124930~0.jpg

 

ممکنه که دو طراح سلاح از الگو های مشابه در طراحی سلاح استفاده کرده باشند. البته یک اسلوب هایی در ساخت سلاح های مدرن در دنیا هست دیگه همگانی شده. البته تفاوت هایی هم بین مصاف و

 mpt-76 دیده میشه که میتونید خودتون ببینید. ولی خب باید یکم بیشتر بررسیمنشا سلاح رو بررسی کنیم. ایران به مصاف یک شبه نرسید ما از سلاح فاتح و فجر و ... به این جا رسیدیم. که البته همه الگو برداری و ترکیبی از ام۱۶ ساخت نورینکو با سلاح های مدرن جهانی بودن. نکته مثبت مصاف این هست که با تمام خوبی ها و بدی هاش و تمام شک ها در رابطه با سازنده و طراحش مارو از بن بست فرسودگی سلاح خارج میکنه. 

 

ویرایش شده در توسط Navard
  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
3 minutes قبل , Navard گفت:

من اون فیلم و دیدم و میدونم صحبت شما چیه. اما شباهت های غیر قابل انکاری با سلاح mpt-76 ساخت ترکیه دیده میشه. البته اگر همکاری مشترک هم باشه اصلا نکته منفی نیست. 

 

 

برادر من شبیه هستن چون هردو از یک پلتفرم الگو برداری کردن وگرنه شما به لول سلاح نگاه کنید به عنوان یکی از قسمت های اصلی سلاح تفاوت رو میبیند که مصاف از لول شیاردار استفاده میکنه و سلاح ترکی از لول معمولی  همین خودش فرضیه همکاری رو تا حدودی منتفی میکنه چون اگر جای برای همکاری بود یکی از قسمت ها لوله بود

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
13 minutes قبل , saeed55338 گفت:

برادر من شبیه هستن چون هردو از یک پلتفرم الگو برداری کردن وگرنه شما به لول سلاح نگاه کنید به عنوان یکی از قسمت های اصلی سلاح تفاوت رو میبیند که مصاف از لول شیاردار استفاده میکنه و سلاح ترکی از لول معمولی  همین خودش فرضیه همکاری رو تا حدودی منتفی میکنه چون اگر جای برای همکاری بود یکی از قسمت ها لوله بود

البته اینکه شیار دار هست باید گفت که یک کار اشتباه و نا هم خوان با یک سلاح هجومی و عمر لوله سلاح رو شدیدا پایین اورده که طبق اعلام وزارت دفاع هم همین نقص در عدد خودشو نشان داده. اما خب این لوله سلاح وقتی سلاح توانایی تغییر کالیبر داشته باشه و در واقع لوله عوض بشه. بنظرتون چیز عجیبیه که فرق کنند لوله دو سلاح؟ معنی همکاری اینه که یه چیز من میگذارم و یک چیز شما می گذارید. احتمال داره در اینده هم این شیار ها برداشته بشه. بازم میگم در منشا این سلاح باید تحقیقات بیشتری صورت بگیره. تقریبا در رابطه با مصاف کمتر صحبتی از منشا سلاح شده. 

  • Like 1
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ترکیه عضو ناتو است. با توجه به حساسیت های امریکا بعیده با ایران در امور نظامی همکازی کنه. احتمالا بحث الگو برداری است. یعنی هر دو از یک جا الگو برداری کردند یا ایران از سلاح ترک الگو گرفته

  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
22 minutes قبل , Navard گفت:

البته اینکه شیار دار هست باید گفت که یک کار اشتباه و نا هم خوان با یک سلاح هجومی و عمر لوله سلاح رو شدیدا پایین اورده که طبق اعلام وزارت دفاع هم همین نقص در عدد خودشو نشان داده. اما خب این لوله سلاح وقتی سلاح توانایی تغییر کالیبر داشته باشه و در واقع لوله عوض بشه. بنظرتون چیز عجیبیه که فرق کنند لوله دو سلاح؟ معنی همکاری اینه که یه چیز من میگذارم و یک چیز شما می گذارید. احتمال داره در اینده هم این شیار ها برداشته بشه. بازم میگم در منشا این سلاح باید تحقیقات بیشتری صورت بگیره. تقریبا در رابطه با مصاف کمتر صحبتی از منشا سلاح شده. 

اینکه نقص هست یا نه در تست و میدان عمل ثابت میشه و اگرم باشه به راحتی لوله قابل تعویض هست من باب منشا هم مشخصا از روی مدل موفقhk-416 الگوبرداری شده و در این راه وزارت دفاع سلاح و طرح های متفاوتی در طی سالها داده و با آزمون خطا رسیدن به مصاف یکدفعه از زیر اورکت که در نیومده انواع مدل های فاتح و فجر و خیبرو... که در انتها رسیده به مصاف من باب ترکیه هم برای این ردش میکنم چون کشور بلوک غرب و عضو ناتو است قطعا نه می تونه و نه میزارن همکاری نظامی با ما داشته باشه وگرنه همکاری نظامی خیلی هم خوبه و باعث میشه هزینه ها سرشکن بشه

ویرایش شده در توسط saeed55338
  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

همکاری با ترکیه برای تولید سلاح به صورت مشترک به دلائل فراوان بعید ترین فرضیه هست، عواملی هم که  بر مبناش بشه نتیجه گیری کرد که این دو یک ریشه دارن باز ضعیف ترین مستندات ممکن هست چون امروزه سلاح های بسیاری هستند که به هم شبیه هستن یا به دلیل اصول مشترک یا الگوبرداری از پلتفرم یکسان.

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , saeed55338 گفت:

سلاح آقا رائفی پور فقط شبیه اسکار بود و تنها مزیتش قشنگیش بود درمورد مصاف هم همکاری ترکیه رو نمیدونم ازکجا اومده اما بچه های همین انجمن با طراح سلاح صحبت کردن به اوایل تاپیک مراجعه کنید متوجه میشید درباره مصاف هم از زمان ساخت تا الان مطمئنا تست های خاص خودشو گذرونده

مصاف رائفی پور بیشتر شبیه به تیر بار بود تا یک سلاح تهاجی خودکار یا نیمه خودکار ولی اونم در نوع خودش بسیار جالب بود و کیفیت مهم هست تست های اولیه کلاش مو به تن ادم سیخ میکنه تو چه شرایط دمایی قرار دادن اونا رو بالاخره ما هم باید از یکجایی شروع کنیم چه خوب و چه بد بالاخره پیشرفت میکنیم اگه بودجه و هزینه مکفی باشه ......

یا علی 

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , baktari گفت:

مصاف رائفی پور بیشتر شبیه به تیر بار بود تا یک سلاح تهاجی خودکار یا نیمه خودکار ولی اونم در نوع خودش بسیار جالب بود و کیفیت مهم هست تست های اولیه کلاش مو به تن ادم سیخ میکنه تو چه شرایط دمایی قرار دادن اونا رو بالاخره ما هم باید از یکجایی شروع کنیم چه خوب و چه بد بالاخره پیشرفت میکنیم اگه بودجه و هزینه مکفی باشه ......

یا علی 

اون سلاح اسمش ذوالفقار بود مصاف نام موسسه رائفی پور هست

 

ویرایش شده در توسط arjemandi
  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
7 hours قبل , saeed55338 گفت:

اینکه نقص هست یا نه در تست و میدان عمل ثابت میشه و اگرم باشه به راحتی لوله قابل تعویض هست 

 

IMG_20200507_175258.jpg

 

 این شیار ها که حاصل عمل آرایش شیاری یا fluting میباشد در واقع جدا سازی بخشی از سطح لوله هستند که دلایلی متنوعی جهت اجراش  وجود داره مثل:

۱-کاهش وزن جزعی

۲- برخورد بیشتر هوا با لوله در نتیجه خنک شدن بهتر و گیر های کمتر و ...

تا حالا این کار بصورت خیلی محدود روی سلاح های تک تیرانداز و تیربار ها  انجام شده اونم نه بصورت گسترده. و دلیل این استفاده غیرگسترده در سطح دنیا هم با تست های میدانی بدست  آمده!

شیار عمر لوله را به شدت پایین میاورد. دقت  یک سلاح  با نواخت بالا را کم میکند و صد البته انچه بسیار مهم است عمل fluting بسیار پر هزینه و خاص است! این عمل تا آنجا مفید است که با لوله با کیفیت رو به رو باشید که عمر لوله حفظ شود و در این صورت شما یک سلاح مناسب تر از باقی سلاح ها خواهید داشت. اما این مطلب باعث گران تر شدن طرح خیلی گران قبلی میشود. و برای سلاحی که قرار است به تعداد زیاد دست کم  ۳ میلیون قبضه ساخته شود توجیه اقتصادی ندارد. 

 

IMG_20200507_173651_399.jpg

 

نکته قابل تامل عمر اعلام شده این سلاح است که رقم ۶ هزار شلیک ذکر شده که مصداق حرف من هستش. این عدد گویای استفاده از متریال ضعیف در سلاح مصاف است. برای مثال اسلحه HK416 قابلیت ۲۰ هزار شلیک را دارد که نزدیک به ۴ برابر اختلاف با سلاح ایرانی است! که البته باید بگم که این عدد به سلاح M4امریکایی نزدیک است.که جنبه مثبت قضیه را نشان میدهد. احتمالا دلیل این عمر پایین در کنار طراحی مناسب این سلاح همین fluting باشد. در آخر مصاف سلاح مناسبی برای نیاز فعلی است ولی احتمال دارد در یگان های ویژه سلاح های دیگری هم ورود کنند. مصاف بعنوان یک سلاح ملی یاید تیراژ ملی داشته باشد تا بهره اقتصادی داشته باشیم. اعم مطلب اینه که ایران همچین سلاحی را در داخل تولید کند حال تنها یا با همکاری توفیق نمیکند.

 

 

 یک حرف در پرانتز با دوستان :

(ما دو نوع پاسخ و تحقیق و نگرش داریم. یک پاسخ عقلی و دیگری پاسخ تجربی(علمی). پاسخ عقلی حاصل عملکرد عقل هستش مثل احساسات و مکاشفات و ...  که البته در بعضی علوم مفیده؛ مانند علوم انسانی و ادبیات و ... اما نوع پاسخ و نگرش دیگر تجربی و علمی است که در علوم دیگر مانند مهندسی مثل  البتهنجوم و صنایع  هوایی و تسلیحات نظامی نقش پر رنگی دارد. اینکه بگیم نه مگه میشه ایران این کارو کنه دقیقا مشابه حرفایی است که در باقی این وب اتفاق میوفته! که اکثرا احساسی هستند( پاسخ عقلی) این که دلایل ارتباط منفی ترکیه رو گوشزد میکنید. بخاطر داشته باشید ترکیه یکی از کشورهایی است که در تمام این سال های تحریم در دور زدنش به ما کمک کرد. خطوط انتقال گاز رو هم که نیاز به توضیح نداره. در لیبی همه طرف خلیفه حفتر و گرفتن ایران و ترکیه طرف دولت وفاق گرفتن! ترکیه در سوریه علیه ما جنگید ولی تنها کشوری بود که حوادث ابان رو به ایران هشدار داد!!!

 ولی امیدوارم تمام دوستان همانطور که نیمه پر لیوان را میبینند؛ نیمه خالی رو هم ببینند تا بحث مثبت ادامه پیدا کنه نه بحث منفی و بقولی جدال!)

 

ویرایش شده در توسط Navard
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
29 minutes قبل , Navard گفت:

 

 

 

 

 

نکته قابل تامل عمر اعلام شده این سلاح است که رقم ۶ هزار شلیک ذکر شده که مصداق حرف من هستش. این عدد گویای استفاده از متریال ضعیف در سلاح مصاف است. برای مثال اسلحه HK416 قابلیت ۲۰ هزار شلیک را دارد که نزدیک به ۴ برابر اختلاف با سلاح ایرانی است! که البته باید بگم که این عدد به سلاح M4امریکایی نزدیک است.که جنبه مثبت قضیه را نشان میدهد. احتمالا دلیل این عمر پایین در کنار طراحی مناسب اینسلاحهمین fluting باشد. در آخر مصاف سلاح مناسبی برای نیاز فعلی است ولی احتمال دارد در یگان های ویژه سلاح های دیگری هم ورود کنند. مصاف بعنوان یک سلاح ملی یاید تیراژ ملی داشته باشد تا بهره اقتصادی داشته باشیم. اعم مطلب اینه که ایران همچین سلاحی را در داخل تولید کند حال تنها یا با همکاری توفیق نمیکند.

 

درباره عمر لوله سلاح دوعامل دخیله هم جنس لوله هم نوع کارتریج که هرکدام از اینها  به اندازه خودشون دخیل هستند چه بسا نو گلوله بیشتر.بطور خلاصه هرچقدر شتاب گیری گلوله و ایضا سرعت دهانه بالاتر بره عمر لوله پایین میاد حالا برای سلاح هایی که عمردهی لوله اصطلاحا باید بالا باشه و در دقت اثر نذاره از تکنیک هایی مثل کروم کاری استفاده میشه تا جای ممکن عمر لوله بره بالا اما این تکنیک ها بشدت گران قیمت هستند برای همین یک سلاح اسنایپر ممکنه بالای پنج هزار دلار هم قیمت بخوره درباره مصاف هم باید دید اگر واقعا لوله ۶۰۰۰ تا عمر داره و بعد اوراق میشه که باید یک فکر اساسی برای لوله بکنند و اگر دقت لوله بعد ۶۰۰۰ میاد پایین اما هنوز کار میده خوب بد نیس تاحدودی تازه باید بررسی کنیم گروپش در ۴۰۰ متری چجوریاست تا ۵الی ۱۰ سانت در ۴۰۰ متری عالیه برای یک سلاح هجومی هرچند که به شخصه با کالیر۵.۵۶ مخالفم شاید از نظر بالستیکی خوب باشه اما تخریب و قدرت نفوذ ۷.۶۲ رو نداره

ویرایش شده در توسط saeed55338
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اگر منظور شما 7.62*39 هست

ریسک طراحی مجدد سیستم متحرک سلاح با توجه به اینکه شرکت طراح همچین کالیبر رو توسعه نداده بالا هست. 

و با توجه به اینکه قرار هست در تیراژ چند صد هزارتا تولید بشه این ریسک پذیرفتنی نیست. 

  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 minutes قبل , ak2 گفت:

اگر منظور شما 7.62*39 هست

ریسک طراحی مجدد سیستم متحرک سلاح با توجه به اینکه شرکت طراح همچین کالیبر رو توسعه نداده بالا هست. 

و با توجه به اینکه قرار هست در تیراژ چند صد هزارتا تولید بشه این ریسک پذیرفتنی نیست. 

منظورم۵۱×۷.۶۲که ارتش هم به تعدا بالا دراختیار داره مهمات اش رو

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 18 اردیبهشت 1399 در 12:59 , Navard گفت:

 

IMG_20200507_123605.jpg

 

تو عکس پایین اشتباه سلاح رو تو دست نگرفته؟ دست جلو خشاب رو گرفته

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط seyedmohammad
      بسمه تعالی 
       

       
      نیروهای مسلح و مساله ی نخبگان  
       
       
       
      پیشگفتار: مساله ی نخبگی و نخبگان امروزه در هر سازمانی مطرح است . سازمان های غیر دولتی معمولا به دنبال سیاست هایی برای جذب نخبگان هستند. سازمان های دولتی عموما  از سیاست هایی همچون نوآوری باز[1] برای بهره بردن از نخبگان بدون نیاز به جذب و استخدام ایشان را دنبال میکنند. در برخی سازمان های دولتی مانند مجموعه های نظامی، امنیتی به دلیل سیاست های مرتبط با طبقه بندی اطلاعات ، موضوع نخبگان و نحوه ی تعامل سازمان با ایشان پیچیده تر است .
      دو خلاصه ی سیاستی  زیر توسط دو نویسنده نوشته شده اند ولی ایده ی مولف در هر دو تقریبا یکسان است. هر یک از مقالات میکوشد استدلال کند که رویکرد توجه به نخبگان از اساس دارای مشکلاتی است و نهاد های نظامی بایستی رویکرد دیگری را پیش بگیرند. استدلال ها  بر مبنای لزوم  توجه به نیازها و تعریف درست آنها بجای حمایت از ابزارها، ایده ها و وسایل است. با این استدلال سرمایه انسانی(شامل نخبگان) نیز بخشی از ابزارهای نیل به حل مسائل و نیازها در نظر گرفته می شود. مقاله دوم توسط واریور نوشته شده و در پست بعدی منتشر می شود انشالله. 
      ***
       
       
       
      سازمان های نظامی در جمهوری اسلامی ایران، به دلیل شرایط خاص عقیدتی و ایدئولوژیک مصداق سازمان های ارزش محور در علم مدیریت هستند.
      در علوم مدیریتی گفته میشود که  سازمان های ارزش محور، معمولا دارای فرصت هایی هستند: ارزش هاي محوري سازمان و مديريت سازمان بر اساس اين ارزشها مي تواند راهنماي بسيار خوبي جهت رشد و ادامه حيات سازمان باشد ، زیرا اين سازمان ها، به عنوان واكنش در برابر تغييرات محيطي ، ارزش هاي محوري خود را تغيير نمي دهند بلكه در صورت لزوم سعي مي كنند محيط خود يا ساختار هاي قبلي خود را تغيير دهند ، تا بتوانند ارزشهاي سازمان خود را حفظ نمايند. ارزش محوری موجب ایجاد و رشد سازمان هايي می شود كه رفتارشان حاصل تصميم و انتخاب آگاهانه خودشان و مبتني بر ارزش هاست نه ثمره اوضاع و شرايط محیطی. فرصت دیگر آن است که این سازمان ها عموما سازمان هايي عامل ، موثر و مسئوليت پذيرند . همچنین، این نوع سازمان دهی جهت مديريت استراتژيك نیز مناسب اسب زیرا در همه جنبه هاي تدوين ، اجرا و ارزيابي استراتژي ها و به هنگام تصميم گيري در اين زمينه ها بايد ارزش هاي محوري رعايت شوند و مورد توجه قرار گيرند.
      گذشته از نوع طراحی سازمانی در نیروهای مسلح ایران، نوع مدیریت نیز غالبا ارزش محور[2] است. در مديريت بر مبناي ارزش ها همه طرح ها ، تصميمات و عمليات در سازمان بر اساس ارزش ها هدايت و رهبري مي گردند. در این رویکرد هدف کلی به حداکثر رساندن ارزش سازمان است. این بدان معناست که تصمیمات صرفاً برای دستیابی به سود کوتاه‌مدت نباشند. گفته می شود که اگر تأثیرات بلندمدت تصمیمات بر سودآوری و پایداری سازمان در نظر گرفته شود، بازتاب آن را درآینده و در موفقیت های  به دست آمده توسط سازمان، مشاهده خواهد شد.
      اما این سازمان ها دارای نقاط ضعف و آسیب هایی نیز هستند. مهمترین آسیب ارزش محوری چه در طراحی سازمانی و چه در نوع مدیریت  آن است که در صورت تصویب و پذیرش یک ارزش از سوی سازمان – توسط فرهنگ غالب جامعه، فرهنگ سازمان یا اجبار مدیران – ارزش به عنوان هدف غایی سازمان تلقی شده و در صورت تامین آن ارزش ها، سازمان به هدف خویش رسیده است حتی اگر هیچ کار مفیدی درون سازمان صورت نگرفته باشد.
      در میان ارزشهایی که حقیقتا جزو ارزشهای اصیل هستند ولی به دلیل نوع و ساختار سازمان نیروهای مسلح ما آسیب زا شده اند می توان به برخی موارد اشاره نمود. به دلیل نوع وابستگی به حاکمیت، در ساختار نیروهای مسلح ایران مهمترین ارزش پیش فرض که همواره در معرض آسیب زایی قرار دارد، ارزش بودجه است. ارزش های دیگری که میتوان در این حوزه شناسایی نمود به شرح ذیل است:
      توجه بیش از حد به دفاع مقدس[3]،
      ارزش های موقت مربوط به تحولات سیاسی،
      تحقق شعار ما می توانیم،
      ارزش تبلیغات
      و به نظرمی رسد رویکرد توجه به نخبگان نیز با توجه موارد پیش گفته رویکرد صحیحی نبوده و موجب آسیب زایی می گردد.
       
      ارزش بودجه: ارزش بودجه به معنی آن است که نیروهای مسلح ایران به عنوان مصرف کننده ی بودجه دارای ارزش های سازمانی جهت جذب حداکثر ممکن از بودجه، گسترش حداکثر بوروکراسی سازمانی برای مصرف این بودجه و تضمین ادامه دار بودن این جریان بودجه می باشد. نمود این مساله را نیز می توان در تعریف پروژه ها بدون در نظر گرفتن نیازهای واقعی نیروهای مسلح جهت مصرف بودجه های تحقیقاتی پژوهشی و یا سیاست گران تمام کردن پروژه ها توسط وزارت دفاع دید که مورد اخیر موجب گسترش نهاد های موازی در سپاه، ارتش و ناجا ( ساتخ ها) و تامین نیاز های اصلی این مجموعه ها به صورت درون سازمانی شده است.
       
      توجه بیش از حد به دفاع مقدس: در نظر گرفتن توجه به دفاع مقدس اگر به عنوان یک تجربه ی تاریخی عظیم و یک گنج بزرگ جهت تجربه اندوزی و شناخت تهدیدات و راهکارهای دفاعی و نظامی باشد میتواند بسیار سودمند باشد ولی هنگامی که به عنوان یکی از ارزش های محوری سازمان های نیروهای مسلح در نظر گرفته می شود موجب آسیب هایی از این دست می شود.
      ·        عدم گردش نسلی و عدم اطمینان به نسل های جدیدتر به بهانه عدم حضور ایشان در دفاع مقدس و یا لزوم حفظ فرماندهان دفاع مقدس.
      ·        عدم به روز آوری جدی و عملی تاکتیک ها و تجهیزات به بهانه جواب گو بودن آنها در زمان دفاع مقدس و تهدیدات آن زمان.
      ·        برگزاری مراسمات یادواره های شهدا و بزرگداشت مناسبات دفاع مقدس و صرف بودجه های کلان جهت امور فوق که در این مورد می توان به انتقاد مقام معظم رهبری و نارضایتی ایشان از صرف بودجه ی کلان جهت ساختمان یادمان شهدا در جریان بازدید از دانشگاه افسری امام حسین علیه السلام اشاره نمود. در صورتی که مطابق موارد گفته شده توجه به دفاع مقدس به عنوان یکی از ارزش های محوری سازمان درآید، با توجه به ارزش محور بودن سازمان نیروهای مسلح ایران،  با حاصل شدن نتایجی که منجر به بزرگداشت یاد دفاع مقدس گردد اهداف سازمان محقق شده است.
       
      ارزش های موقت مربوط به تحولات سیاسی:  آسیب های متعدد ارین ناحیه را می توان از ارزش های دوره ای و گذرای سیاسی در سازمان نیروهای مسلح نیز مشاهده نمود. مهم ترین نمود آن به خصوص در وزارت دفاع به دلیل وابستگی به دولت و تغییر جناح های سیاسی قابل مشاهده است. بدین ترتیب که در دوره ی قدرت هر یک از جناح های سیاسی گفتمان آن جناح غالب با تغییرات مدیریتی و هدایت جریان بودجه بر روال کاری وزارت خانه مذکور اثرات عمده گذاشته و بعضا مسیر برنامه های کلان را نیز دست خوش تغییر می سازد. برای مثال در دوره دولت احمدی نژاد بودجه های کلان فضایی برای اهداف غیر واقعی و دور از نیازهای کشور اختصاص داده شد در حالی که با سیاست های تنش زدایی دولت روحانی نه تنها مسیر بودجه فضایی به کل مسدودشد بلکه تلاش شد کل سازمان های مرتبط با این دانش ازبین رفته و دانشمندان فضایی نیز با سرخوردگی جذب کارهای دیگر شوند. 
       
      تحقق شعار ما می توانیم: شعار "ما می توانیم" نیز گرچه یکی از هوشمندانه ترین راهبرد های مطرح شده از سوی رهبر انقلاب در همه عرصه های اقتصادی، نظامی و صنعتی ست، ولی توجه افراطی به این شعار به عنوان یک ارزش مستقل به خصوص در عرصه نظامی موجب تعریف نمودن پروژه های بی حاصل و بدون استفاده در سازمان رزم نیروهای مسلح ایران، حمایت از ایده های نامتناسب با میدان و رشد نامتوازن فناوری ها جهت اثبات توانایی داخلی شده است که در نهایت نیز خروجی این پروژه ها پس از هزینه بسیار زیاد جهت کسب فناوری و ساخت پیش نمونه های اولیه بایگانی شده و هیچگاه به صحنه ی عمل و استفاده نرسیده است. در صورتی که چنانچه جنبش" ما می توانیم  " به معنی بهره گیری از حداکثر ظرفیت تولید داخلی جهت برآورده کردن نیازهای واقعی نیروهای مسلح به کار گرفته شود موجب جهش عظیم هم در تولیدات نظامی و هم در اقتصاد ایران خواهد شد. 
       
      ارزش تبلیغات: آرامش روانی جامعه، حس امنیت و اقتدار در بعد داخلی، و قدرت نمایی در بعد خارجی نیز مطلبی مهم و بسیار حیاتی ست. اما هنگامی که به عنوان یکی از ارزش های محوری سازمان نیروهای مسلح ایران قرار بگیرد، نتیجه ی آن رونمایی از محصولاتی که هنوز مراحل تست را نیز پشت سر نگذاشته اند، و یا رونمایی های متعدد از برخی پروژه های تکراری با نام های جدید، بزرگ نمایی های خارج از قاعده، و کوچک نمایی های غیر واقعی در مورد تهدیدات موجود است. اوج این مشکل را می توان در رژه ی هر ساله نیروهای مسلح دید که به بدترین شکل ممکن بدون نظم و ترتیب و رعایت اصول رژه دو بار در سال اجرا می شود.پیش ازین نیز مقاله ای با عنوان " نظام رونمایی ها : امنیت زایی و امنیت زدایی" در مورد همین آسیب منتشر شده است. 
       
       
      آخرین ارزش موجود در سازمان نیروهای مسلح که به تازگی مورد توجه قرار گرفته است و به اندازه ارزش های پیش گفته مورد توجه نیست ولی بیم آن می رود که مانند ارزش های پیش گفته نهایتا منجر به آسب هایی بشود، مساله نخبگی و توجه به نخبگان است. شکی در بهره بردن در نیروهای نخبه و لزوم شایسته سالاری در هیچ سازمانی از جمله سازمان های نظامی وجود ندارد؛ ولی مشکل آنجاست که در یک سازمان ارزش محور، اگر مساله توجه به نخبگان خود به یک ارزش تبدیل شود، هیچگاه نتایج مورد نظر از بکار گیری نخبگان حاصل نخواهد آمد. نمود این داستان در جشنواره ها و فراخوان های ایده ها و جذب نخبگان که مدتی ست در نیروهای مسلح اتفاق می افتد قابل مشاهده است. اگر چنانچه که در ادامه گفته خواهد شد نیروهای مسلح ایران با رویکرد نیاز محور به سراغ نخبگان رفته و از ایشان برای حل مسائل کمک بگیرند، قطعا در یک رابطه ی دو سویه هم نخبگان امکان خدمت به کشور و مورد حمایت قرار گرفتن را بدست خواهند آورد و هم نیروهای مسلح از خدمات آنها به درستی بهره مند می شوند. اما چنانچه توجه به نخبگان خود به ارزش تبدیل شود، رویکرد مورد نظر منجر به جذب، استخدام، و یا حمایت های مقطعی در بعد مالی و مطرح ساختن حاصل دانش نخبگان در سمینار ها، همایش ها و مجلات تخصصی در قالب مقالات و پژوهش هایی که از روی کاغذ فراتر نمی روند خواهد بود.
      حقیقت آن است که در طول سال هایی که مساله توجه به نخبگان در نیروهای مسلح مورد توجه قرار گرفته است خروجی این سیاست نهایتا منجر به خمودگی و سرد شدن نخبگان، و در بسیاری از موارد جذب و هضم آنان در نظام بروکراتیک و سلسله مراتب سازمان های نظامی شده است. بنابر این  جهت بهره بردن از دانش نخبگان، نبایستی مساله توجه به نخبگان، خود تبدیل به یک ارزش در نیروهای مسلح شود، که در نهایت، مانعی برای بهره بردن از نخبگان و وصول به نتایج مورد نظر خواهد شد.
      اکنون و با در نظر گرفتن مطالبی که در مورد دیگر ارزش های حاکم بر سازمان نیروهای مسلح ایران گفته شد دوباره به مساله ی نخبگان نظر کنیم. در یک سازمان ارزش محور، نه تنها تعریف نخبگی تابع ارزش های سازمان است بلکه نحوه ی رفتار با نخبگان نیز مشمول همین قاعده است.
      ارزش هایی چون تظاهر به دینداری و یا ارتباطات خانوادگی که در عرف نیروهای مسلح با عبارت " منًا بودن" از آن تعبیر می شود ( تعریف نخبگی ) و داشتن برخی عقاید سیاسی خاص در دوره های سیاسی ( رفتار با نخبگان) و بسیاری مثال های دیگر از مصادیق غلبه ارزشهای بالاتر در سلسله مراتب ارزش ها بر بر ارزش های پایین تر مانند همین موضوع نخبه سالاری است. این موضوع  تا کنون باعث عدم امکان بهره مندی شایسته نیروهای مسلح از ظرفیت جامعه نخبگانی کشور شده است. در صورتی که با رویکرد نیاز محور و با به روزآوری برخی نکات حفاظتی ( حفاظت اطلاعات هوشمند شامل روش های برون سپاری و تقسیم پروژه) می توان از طیف وسیعی از نخبگان جهت براورده ساختن نیازهای دفاعی و نظامی کشور و رفع تهدیدات پیشرو مدد گرفت. 
      البته کل سازمان نیروهای مسلح، در یک حالت آرمانی بایستی دچار تحول در طراحی سازمانی شده، و از طراحی ارزش محور به طراحی فرایند محور میل کنند. از آنجا که امر فوق در کوتاه مدت و میان مدت امکان پذیر به نظر نمی رسد، پیشنهاد می شود که در مدل مدیریتی، بجای مدیریت مبتنی بر ارزش، رویکرد نیازمحور مورد توجه قرار گیرد. در این رویکرد بایستی نیازهای واقعی نیروهای مسلح (در میدان، آینده ی نزدیک و آینده ی دور ) مرتبا نیاز سنجی شده و جهت پاسخ به این نیاز ها از نخبگان به صورت هدفمند بهره گیری شود.
      در یک مدل پایه نیاز محوری از فرآیند زیر پیروی میکند:
       
       

       
       
       
      نکته ی مهم در این مدل و یا دیگر مدل های پایه در مورد عملکرد نیاز محور آن است که بایستی همواره پایش دقیقی جهت دانستن نیاز های واقعی و تشخیص اولویت آنها و ورود به مراحل بعدی انجام گردد. 
       
       
       
       
       
        [1] Open innovation
      [2] VBM
      [3] مساله ی عظمت دفاع مقدس و مقام رفیع شهداو وجوب توجه به آن از اصول مسلم است ولی ما دراینجا در مقام آسیب شناسی بوده و ناگزیراز بررسی دقیق موضوعات می باشیم.
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.