behnamsniper

تاریخچه ای کوتاه از اهمیت ژئواستراتژیک منطقه دریای سیاه برای امریکا و ناتو

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

بسم الله الرحمن الرحیم 

 

 

thumb_170306_commentary_black_sea.jpg

 

 

لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم حسبنا الله و نعم الوکیل نعم المولی و نعم النصیر 

 

 

ناتو و روسیه در دریای سیاه: یک رویارویی جدید؟

 

با کامل شدن مانور سپر دریایی ناتو و  تایید ناتو مبنی بر حضور یک نیروی نظامی تقویت شده در دریای سیاه و  پرواز  هواگردهای روسی نزدیک به کشتی های امریکایی در این منطقه، این گزارش بر  پیامد های استراتژیک مضور نظامی ناتو در دریای سیاه تمرکز خواهد داشت.

 

 

مدت ها است که ناتو منطقه دریای سیاه را  منطقه ای "مهم برای امنیت یورو اتلانتیک توصیف می کند"، اما در جولای 2016 در اجلاس سران ناتو در شهر ورشو، سران ناتو متعهد شدند تا حضور متحدی  در منطقه  از طریق برنامه  حضور موثر در خطوط تماس ( مقدم )  داشته باشند. در جلسه 15-16 فوریه وزیر دفاع ناتو،  یک هماهنگی دریایی بین نیروهای دریایی استاندارد ناتو و  متحدان ناتو در منطقه دریای سیاه را تایید کرد تا سطح همکاری ها افزایش یافته و  حضور نظامی ناتو در زمین، هوا و دریای منطقه تقویت شود.  این خبر بدین منظور طراحی شده بود تا  "اتحاد بین امریکا و اروپا" را نشان دهد و  پیامی واضح و روشن به هر متجاوز بالقوه ای بفرستد، این موضوع کاملا با تصمیم امریکا برای ارسال 500 نیروی اضافی به رومانی در یک ردیف قرار دارد. این اخبار زمان برگزاری رزمایش ناتو در دریای سیاه -سپر دریایی 2017- که متشکل از8 کشتی از رومانی، دو کشتی از ترکیه و یک کشتی از هر کدام از کشورهای کانادا، بلغارستان، اسپانیا و امریکا می شد را به جلو انداخت. مقامات روسی به تازگی اعلام کرده اند که در حال بررسی تمام اقدامات ضروری هستند تا با اقدامات و تدارکات ناتو مقابله کنند، روسها اعلام کردند که رزمایش های نظامی اخیر ناتو امنیت و منافع روسیه را تهدید می کند. برخی تحلیل گران معتقدند که احتمالا  پرواز تجسسی دو هواپیمای Su-24 روسی در کنار کشتی USS Porter امریکا در تاریخ 10 فوریه در دریای سیاه، پاسخی به این تقویت های نظامی بوده است.

 

 

حضور ناتو در منطقه دریای سیاه که به عنوان حضور موثر در خطوط تماس (Tailored Forward Presence) شناخته می شود، شامل حضور زمینی، هوایی و دریایی می باشد. بخش  زمینی در شهر  کرایوا (Craiova ) رومانی (ششمین شهر بزرگ این کشور) مستقر است و  یک نیروی چند ملیتی ناتو در اندازه تیپ را شامل می شود. بخش دریایی نیز شامل حضور و سفر دریایی اعضا از بنادر رومانی و بلغارستان، تقویت و بهبود اموزش ها، رزمایش های معمول در سطح محدود و امادگی منطقه ای می شود. انتظار این بود تا بخش هوایی تنها نمادین باشد، اما به تازگی  انگلستان اعلام کرده است که قصد دارد چهار جنگنده تایقون خود را در سال 2017 در پایگاه Mihail Kogalniceanu مستقر کند، اما این اقدام نیز نمایدن بود زیرا به دنبال برگزرای همه پرسی ترک اتحادیه اروپا، تعهد انگلستان به ناتو نیز تغییر خواهد کرد.

 

 

منطقه دریای ساه مکان استقرار یکی از واحد های دفاع موشکی اصلی ناتو است. رومانی محل خانه  پایگاه موشک های بالستیک دفاعی اجیس اشور (Aegis Ashore ) است که در اگوست 2016 (با 24 موشک 3 SM3 Block IB) عملیاتی شد. در حالی که این پایگاه بدین منظور  طراحی شده تا  با تهدیدات موشک های بالستیکی که خارج از منطقه یورو اتلانتیک نشعت می گیرند  مقابله کند، تلاشی جدی و مهم  از سوی امریکا برای تقویت دفاع موشکی ناتو  نیز  هست و مسکو ان را چالشی برای منافع استراتژیک خود می داند. روسیه مشکلات و خطرات ناشی از حضور بلند مدت نظامی  ایالات متحده در پایگاه هوایی  ارتش رومانی در Deveselu را بخوبی تشخیص می دهد و بارها اعلام نموده که این پایگاه یک هدف مشروع برای حمله احتمالی روسیه خواهد بود و این به شکل خودکار اقدامات حفاظتی  داینامیک   ارتش آمریکا را افزایش می دهد.

 

چالش های حفظ اتحاد ناتو در دریای سیاه

 

برخلاف کشورهای حوزه دریای بالتیک  که خواستار افزایش حضور نظامی ناتو در منطقه خود هستند،  کشورهای منطقه دریای سیاه (به استثنای رومانی) خوهان کاهش حضور نظامی ناتو در منطقه دریای سیاه هستند، به همین علت هم ناتو به دنبال یافتن نگرش و چشم اندازی  مشترک و پایدار برای این منطقه استراتژیک است. از انجا که ناتو در ابتدا  از نظر نظامی بر منطقه دریای بالتیک تمرکز کرد، برخی تحلیل گران دریای سیاه را به عنوان نقطه ضعف پیمان ناتو می دانند.

 

رومانی. در حالی که رومانی بر ادامه گفت و گو با روسیه تاکید می کند، به شدت تلاش کرده است تا حضور نیروهای ناتو و امریکا را در منطقه افزایش دهد. بخارست به دنبال کمک از لهستان، استونی، لتونی و لیتوانی است تا تعادل نیروی بهتری  بین منطقه بالتیک و دریای سیاه برقرار شود. گروه بندی های چند جانبه ی نیز  -همچون هیئت بخارست (Bucharest Format)- ایجاد شده اند که 9 تن از اعضای ناتو را به رهبری رومانی در کنار هم گرد اورده تا تعهدات اخیر ناتو را دنبال کنند. این 9 کشور نگرانی ها و دیدگاه های  مشترکی در مورد احیای حضور نظامی روسیه در کریمه دارند و از ادامه توسعه ناتو حمایت می کنند. این کشورها به دنبال افزایش بودجه نظامی  خود هستند تا سطح ان را به 2 درصد تولید ناخالص داخلی ( GDP) خود برسانند. علاوه بر تمامی این موارد، این چند کشور ناتو به دنبال  روابط چندجانبه دفاعی مشترک نیز هستند. از سال 2009، لهستان و رومانی همکاری چندجانبه خود را تقویت کرده اند. اگر چه نشانه پیشرفت کمی مشاهده شده است، هر دو کشور خواهان شرکت برابر در نیروهای چند ملیتی ذخیره در قلمروهای خود هستند. اگر چه هیئت بخارست و همکاری های دفاعی چندجانبه بزرگتر مثبت و خوب است، اما دغدغه اولیه این کشورها دفاع از منطقه خود است و بنابراین دستیابی منابع برای تقویت دیگر کشورهای عضو ناتو ناکافی خواهد بود. کشورهای  عضو ناتو حوزه  بالتیک، اروپای مرکزی و دریای سیاه به رقابت و همکاری خود ادامه می دهند تا حمایت و توجه پیمان را به سمت مناطق خود جلب کنند.

 

بلغارستان. برخلاف ورود این کشور به ناتو و اتحادیه اروپا در سالهای 2004 و 2007،  بلغارستان بیشتر به عنوان مدافعی میانه که قدرت نظامی اش در دهه 1990 کاهش یافت (در سال 2016 میلادی، 1.2 تولید ناخالص داخلی این کشور به بودجه نظامی احتصاص یافت)  شناخته می شود و  نخبگان سیاسی ان نیز روابط تجاری و سیاسی نزدیک خود با روسیه را حفظ کرده اند. بنابراین، تعجبی ندارد که گفت و گو ها و مناظره های سیاسی قاطعی برای برداشتن تحریم های اتحادیه اروپا بر علیه روسیه به وجود امده است و  زمانی که امریکا و ناتو دست به اقدامات ضد روسی می زنند، گرفتاری های سیاسی ایجاد می شود. برخلاف بی میلی صوفیه ( پایتخت بلغارستان) برای ایفا کردن نقشی در تقویت حضور نظامی ناتو در منطقه، بلغارستان اعلام کرده است که 400 سرباز  به  تیپ چند ملیتی مستقر در رومانی می فرستد.

 

ترکیه. به دنبال هدف قرار گرفتن یک جنگنده Su-24M روسیه توسط ترکیه در نوامبر 2015، در سال 2016 تنش بین ترکیه و روسیه به اوج خود رسید که منجر به تحریم های شدید و اظهار نظرهای تند علیه یکدیگر شد. در طول این تنش ها، ترکیه لب به شکایت گشود که دریای سیاه در حال تبدیل به "دریاچه ای روسی" است و از ناتو درخواست کمک برای منطقه دریای ساه و مرزهای جنوبی خود که سیستم های دفاع هوایی ناتو برای خطرات احتمالی از سمت سوریه مستقر هستند را کرد. با این وجود، با گذشت زمان، تغییر موضع کاملی  در روابط بین روسیه و ترکیه ایجاد شد که  به افزایش همکاری و امضای تواهم گازی بین دو کشور در ماه جولای و همکاری نظامی در سوریه منجر شد.  به تازگی ترکیه به روسیه پیشنهاد شرکت در مناقصه قرار داد سیستم دفاع هوایی چند میلیارد دلاری خود را داده است که باعث ایجاد نگرانی در ناتو شده است (ترکیه قبلا به چین پیشنهاد شرکت در مناقصه برنامه  دفاع هوایی موشکی خود را داده بود). بر خلاف این چالش ها و افزایش تنش بین ترکیه و اروپا بر سر  اینده مسیر داخلی ترکیه، با این همه ترکیه از تقویت محدود ناتو در دریای سیاه تا زمانی که بر  کنترل ترکیه بر تنگه های بوسفور و داردانل (Montreux Convention) تاثیر نگذارد، حمایت می کند.

 

حضور موثر در خطوط تماس ناتو: یک پاسخ متعادل

 

 

ناتو راهی محدود اما جدی برای پاسخ به  وضعیت وخیم امنیتی در منطقه دریای سیاه دارد. در تاثیرگذارترین حالت نظامی و  صرف بودجه ها، در حالی که همزمان باید جلوی خطرات و احتمالات گسترش نظامی گرفته شود، هدف باید اثبات و نشان دادن اتحاد نظامی ناتو  و  بازداشتن روسیه از پیشروی بیشتر در منطقه باشد. یک حضور متعادل در دریای سیاه که لزوما تعادل نیروها در منطقه را تغییر نمی دهد می تواند کرملین را قانع کند که اقدامات نظامای دارای نتیجه معکوس خواهد بود و فضای گفت و گو را حفظ کند.

 

سطح متعادلی از تجهیزات نظامی در منطقه پاسخ مناسبی به وضعیت فعلی است.  تجهیزات زمینی، همان طور که اکنون تعریف می شوند، به خاطر ابعاد محدودشان باید نگرانی کمی ایجاد کنند در  حالی که باید پیغام روشنی از اتحاد و همبستگی و تعهد برای حفاظت از اعضای ناتو را بفرستند. به نظر می رسد  هماهنگی دریایی جدید بین متحدان دریای سیاه و نیروهای ناتو بر جای پای کوچکی دلالت دارد که نشان از  تغییر بزرگی در سطح عملیات های ناتو در منطقه نیست. موضع سیاسی و نظامی قبل در مورد مسائل اصلی همچون سامانه دفاع موشکی سطح بالا به قوت خود باقی است.  به عنوان مثال، اگر چه ناتو در کنفرانس ورسای درخواست پاسخ و تدابیر اقدامات لازم را داد اما  هیچ گونه پیشنهادی برای افزایش امنیت و حفاظت  پایگاه اجیس اشور  در برابر قابلیت های رزمی موشکی و هوایی روسیه داده نشده است.

 

نبود تغییر محسوس در حظور نظامی روسیه در منطقه دریای سیاه یا یک اغتشاش دیپلماتیک غیر منتظره، باعث شد تا موضع  نیروهای ناتو در منطقه که در اکتبر 2016 اعلام شده بود ، در فوریه 2017 اقدامات عملی برای  تقویت بازدارندگی و پاسخ به موقعیت موجود با نشان دادن اتحاد و همبستگی و جلوگیری از  بدتر شدن اوضاع و دستیابی به یک دیدگاه مشترک در ناتو در منطقه، انجام گیرد. همانند منطقه بالتیک، احتمال رویارویی متسقیم نظامی بین ناتو و روسیه به علت هزینه های بسیار بالا برای طرفین با نتیجه استراتژیک بی حاصل  بسیار پایین است، البته باید در نظر داشت که  نمی توان کاملا این مسئله را منتفی دانست. در دسترس ترین گزینه موجود برای ناتو و روسیه کاستن احتمال برخورد و رویارویی تصادفی نظامی است و به نشانه حسن نیت، رئیس کل کمیته نظامی ناتو تماسی تلفنی با رئیس ستاد کل نیروهای مسلح روسیه ژنرال والری جراسیموف برقرار کرد، گفت و گویی که بعد از سه سال صورت گرفت.

 

 

مترجم: محمد رجبعلی

 

 

منبع: https://www.csis.org/analysis/nato-and-russia-black-sea-new-confrontation

 

 

استفاده با ذکر منبع بلا مانع است 

 

 

شادی ارواح طیبه امام ، شهدا ، شهدای مدافع حرم (شهدای اتش نشان) 

 

سلامتی و پیروزی رزمندگان جبهه مقاومت 

 

سلامتی و تعجیل در فرج اقا ، مولا و صاحب اختیارمون 

 

مهدی قائم (عج) 

 

و نائب بر حق ایشان   امام خامنه ای (مد ضله العالی) 

 

 

5 صلوات محمدی عنایت کنید 

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.