امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

بر 11 شهریور 1397 در 11:51 , EMP گفت:

در شهریور 95 حسین دهقان و در 31 مرداد 95 سورنا ستاری در مورد ساخت موتور توربوجت بیان کرده اند که ظرف 2 سال و حداکثر در کمتر از 3 سال موتور توربوجت با قدرت بیش از 20000 پوند (یعنی چیزی نزدیک به قدرت موتور توربوفن TF30با پس سوز (20900 پوند) و به نظرم حتی قویتر از موتور توربوجت J-79) در یکی از شرکتهای دارای تجربه زیاد در ساخت توربین تولید خواهد شد و گام بعدی تهیه موتورهای توربوفن خواهد بود که مدل سابسونیک آن برای هواگردهای مسافربری قاعدتا زودتر قابل دستیابی است تا مدل خیلی مشکلتر سوپرسونیک.

عرض سلام و ادب

 

تنها پیشران توربوجت موجود در ایرانی که تراستش بیش از ۲۰۰۰۰ پونده موتور AL-21 هست و بعیده مهندسی معکوس بشه.

حتی J-79 هم که تراستش کمتر از اینه مهندسی معکوسش خیلی توجیه نداره و دلیلش هم اینه که زیادی بزرگ و سنگینه و تراستش هم به همون نسبت بالا نیست.

 

اما یک توربوجت دیگر داریم که برای مهندسی معکوس مناسبه.

ظاهرا RD-33 های میگ ۲۹ های ما از نوع توربوجت هستند! در تعدادی از وب سایتهای خارجی و حتی منابع روسی دیده بودم که RD-33 رو توربوجت معرفی کرده بودند به همین خاطر از یکی از دوستان در این رابطه سوال کردم که در ادامه جواب ایشون رو قرار میدم.

 

نقل قول

 

نه خیر تو مدل ام کی توربوفن شده ... تو مدل پایه توربوجته 

 

وی با اشاره به موتور رونمایی شده در وزارت دفاع گفت: این موتور با توان 5 هزار پوند ساخته شده است و موتور جدید با قدرت بیش از 20 هزار پوند برای استفاده در جنگنده های سنگین و صنایع دیگر در حال ساخت در شرکت دانش بنیان مپناست.

http://www.iribnews.ir/fa/news/1261696/موتورهای-جت-با-چهار-برابر-قدرت-کنونی-دردست-ساخت-است

 

 

بنابراین میشه احتمال داد که RD-33 در حال مهندسی معکوسه و چند وقت پیش مورد بهینه سازی هم قرار گرفته بود و در نمایشگاه توانمندی های دفاعی هم در غرفه پیشران های هوایی(تولیدی)قرار داشت. تراست RD-33 در مدل Mk بیست هزار پوند هست.

موتور اوج هم پیش از رونمایی در حاشیه نمایشگاه صنعت دفاعی سالهای گذشته دیده شده بود.

  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 23 شهریور 1397 در 23:27 , Skyhawk گفت:

به امتداد یافتگی کنار گذر تا نزدیکی های نازل بیرونی دقت کنید.

این تکنیک  در جهت خنک سازی محفظه پس سوز و ساندویچ کردن گازهای خروجی استفاده میشه.

 

من اخباری مبنی بر تلاش برای مهندسی معکوس rd33 شنیده بودم. اولا اولین سوال اینجاست که اگر این موتور تولید شود کاربرد ان چه خواهد بود. یک کاربرد استفاده از ان در میگ 29 های موجود است. ولی این استفاده برای توجیه تولید ان در کشور کافی نیست. یک دلیل دیگر میتواند استفاده از ان در اف 14 باشد که به نظر من این موتور برای اف 14 ضعیف محسوب میشود. کلا میگ 29 هواپیمای بسیار سبکتری از اف 14 است. توجیه سوم میتواند ساخت کوثر تک موتوره با rd33 باشد که در این حالت rd33 برای کوثر بسیار بزرگ است. اینکار باعث افزایش قابل توجه سرعت کوثر میشود که احتمالا سازه ان مقاومت این سرعت را ندارد. علاوه بر این تطبیق این موتو با این سایز روی کوثر مشکل است و بعید است قابل اجرا باشد

نکته بعدی اینکه ظاهرا هنوز عده ای امیدوارند که روسیه تکنولوژی سوخو 30  , al31  را به ما بدهد. تولید موتور هزینه بسیار بالایی دارد. بعید است کشور هم زمان روی 2 موتور سرمایه گذاری کند.

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هم اکنون, sasasasa گفت:

توجیه سوم میتواند ساخت کوثر تک موتوره با rd33 باشد که در این حالت rd33 برای کوثر بسیار بزرگ است. اینکار باعث افزایش قابل توجه سرعت کوثر میشود که احتمالا سازه ان مقاومت این سرعت را ندارد. علاوه بر این تطبیق این موتو با این سایز روی کوثر مشکل است و بعید است قابل اجرا باشد

نکته بعدی اینکه ظاهرا هنوز عده ای امیدوارند که روسیه تکنولوژی سوخو 30  , al31  را به ما بدهد. تولید موتور هزینه بسیار بالایی دارد. بعید است کشور هم زمان روی 2 موتور سرمایه گذاری کند.

سلام
درباره موتور AL31 واقعا صحبت هایی با روس ها شده
ظاهرا هر دو کشور پروژه تک موتوره روی کاغذ مانده ای هم دارند
پروژه FB44 ایران و S54 روسیه
.
این تصویر
.
http://uupload.ir/files/8odq_1.jpg
.

 

کمااینکه پوسترهای صاعقه در نمایشگاه تبریز هم تک موتوره بود
.
از طرفی ایران به غیر از روسیه از طریق چین هم می تواند این فناوری را بگیرد و مشابه پرنده های جی15 و جی 11 پرنده های بومی خودش را طراحی کند
صحبت های فرمانده سابق ارتش برای رسیدن به توان ساخت هورنت جای تامل دارد با ارتقاء پلتفورم صاعقه می شود به این منظور رسید
مثل این تصویر
.

http://uupload.ir/files/29j0_4.jpg

.
اما درباره موتور RD33 هم روی پروژه شفق کارایی دارد و هم روی پلتفورم آینده و ارتقاء یافته قاهر
اگر فرض بگیریم قاهر مثل جی31 در حال ارتقاء هست با توجه به پلتفورم خاصی که دارد و استفاده از کانارد ، نزدیک ترین پرنده دو موتوره نیمه سنگین نسل پنجم به قاهر شاید پروژه KF-X باشد
به این تصاویر دقت کنید
.
قاهر و جی 31
.

http://uupload.ir/files/wqwu_11.jpg
.
پروژه KF-X
.
http://uupload.ir/files/cdrz_1b4a69620b158c258782c31dc68bc13a.jpg
.
در واقع فکر میکنم نسل بعدی جنگنده های ساخت وطن همین مسیر را طی کند که رسیدن به پیشران های AL31 , RD33 نیاز هست
شاید هم من اشتباه کنم
خاک پای همه دوستان و اساتید به ویژه استاد خودم آقا رضا که ذره پروری میکنند و همیشه سئوالات را جواب می دهند هم هستم
یاحق

 

 

  • Upvote 8
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
10 hours قبل , EMP گفت:

البته باند L  مشکلات خاص خودش را هم دارد که از جمله طول موج حدود 30 سانتی متر آن است که باعث می شود که Resolution-Cell که در آن هدف کشف می شود ابعاد وسیعی داشته باشد که دقت کافی برای هدف قرار دادن هدف را به دست نمی دهد.

البته به این شوری هم که جناب عالی میفرمایین نیست وگرنه اینقدر اصرار به ساخت رادار باند ال بی معنی میشد . چند وقت پیش با یکی از اساتید صحبت میکردم همین سوال رو ازشون پرسیدم جوابشون این بود که با الگو گیری از رادارهایی مثل گرین پاین ( EL/M2090 در فرکانس L-Band کار می‏کند) و جستجوگر الکترونیکی پیشرفته(ابر پردازش ) و استفاده از الگوریتمهای ابداعی متخصین ایرانی و همینطور بهره گیری از کامپیوترهای با قدرت پردازش بسیار بالا ( در حد نیمچه ابرکامپیوتر ) و  ... این رادارها میتونن هم نقش پیش اختار و هم نقش رادار کنترل آتش رو بازی کنن و ... ( من رشتم قدرت هست خیلی متوجه نشدم چی میگفت ولی کلیت حرفش همین بود )

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 25 شهریور 1397 در 19:14 , sasasasa گفت:

من اخباری مبنی بر تلاش برای مهندسی معکوس rd33 شنیده بودم. اولا اولین سوال اینجاست که اگر این موتور تولید شود کاربرد ان چه خواهد بود. یک کاربرد استفاده از ان در میگ 29 های موجود است. ولی این استفاده برای توجیه تولید ان در کشور کافی نیست. یک دلیل دیگر میتواند استفاده از ان در اف 14 باشد که به نظر من این موتور برای اف 14 ضعیف محسوب میشود. کلا میگ 29 هواپیمای بسیار سبکتری از اف 14 است. توجیه سوم میتواند ساخت کوثر تک موتوره با rd33 باشد که در این حالت rd33 برای کوثر بسیار بزرگ است. اینکار باعث افزایش قابل توجه سرعت کوثر میشود که احتمالا سازه ان مقاومت این سرعت را ندارد. علاوه بر این تطبیق این موتو با این سایز روی کوثر مشکل است و بعید است قابل اجرا باشد

نکته بعدی اینکه ظاهرا هنوز عده ای امیدوارند که روسیه تکنولوژی سوخو 30  , al31  را به ما بدهد. تولید موتور هزینه بسیار بالایی دارد. بعید است کشور هم زمان روی 2 موتور سرمایه گذاری کند.

احتمالا در فاز اول RD-33 توربوجت مهندسی معکوس میشه و در فاز بعدی این پیشران همچون نسل های جدید RD-33 به توربوفن تبدیل میشه.

به دلیل داشتن کنار گذر تبدیلش به توربوفن بدون افزایش قطر موتور از تبدیل جی ۸۵ به توربوفن نسبتا راحت تره.

 

این پیشران حتی در نوع توربوجت خیلی از نیازهای ما رو تامین میکنه.

میتونه در شفق آموزشی/رزمی و کوثر بکار گرفته بشه و همچنین امکان ساخت جنگنده ای در کلاس میگ ۳۵ و  سوپر هورنت رو میسر میکنه.

در کل سطح صنایع هواپیماسازی ایران و توانمندی هاش رو از ساخت جنگنده های سبک به توان ساخت جنگنده های نیمه سنگین ارتقاء میده و پس از مدتی پیشران های اصلاح شده و حتی جدیدتر ارائه میشن که میشه اونها رو جایگزین توربوجتها کرد، مشابه ارتقای تامکت های نیروی دریایی آمریکا و تغییر پیشرانهاشون از TF-30 به F-110.

همچنین تنها یک دستگاه از پیشران RD-33 توانمندی های جدیدی به قاهر ارائه میکنه و میشه نمونه مافوق صوت و چند منظوره این جنگنده رو هم تولید کرد.

 

پ.ن:

البته بکارگیری RD-33 بدون تغییرات سازه ای در تایگر و کوثر ممکن نیست و اگر قرار باشه این پیشران در کوثر استفاده بشه قطعا سازه هم تغییر میکنه.

F-20:

thumb_1515336889-4001774763_n.jpgthumb_nzr2d0iiu4rBA6psoj3-o.jpg

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نام خدا

سلام

استاد گرامی جناب EMP مطلبی در سطح تکنولوژی بیان فرمودند با اجازه دوستان بنده هم یک تحلیل سطح بالاتر ارائه می دهم :

می گویند یکی از دلایل فروپاشی شوروی وارد شدن به مسابقه تسلیحاتی با آمریکا می باشد . صرف نظر از مقدار تاثیر این موضوع در به وجود آمدن آن اتفاق ، به نظر می رسد که کشور آمریکا در دهه های پیشرو با مشکلی مشابه البته از نوع وارونش مواجه خواهد بود .

در حدود 25 سال گذشته تغییرات گسترده ای در شرایط جهانی به وجود آمده که به طبع آن  رویکردها ، دکترین ها و استراتژی های نوینی پا به عرصه وجود گذارده اند . در زمان کنونی پیشرفت صرف تکنولوژیک جای خود را به تقابل های هوشمندانه تری می دهند و المان های رایج جنگ (MOSSCOMES) با مفاهیم جدید و بلکه متفاوت تری در حال پیدایش و تکوین هستند . این امر باعث شده که وجود صنایع گسترده نظامی به تدریج جای خود را به صنایع کوچک تر اما چابک تر و بهینه تر بدهند و اینجا دقیقا جایی است که اقتصاد نظامی گری آمریکا در حال وارد شدن به چالش های نوینی می باشد . همانگونه که می دانید بخش قابل توجهی از تولید ثروت و همچنین علوم مختلف در آمریکا وابسته به صنایع به شدت گسترده نظامی آن است و این امر تاثیرات اجتماعی کلانی هم بر روی جامعه آمریکا گذاشته است .

حال سوال این است که اگر آمریکایی ها مجبور شوند که این ساختار را محدود تر کنند چگونه تاثیرات اجتماعی ، اقتصادی و ... آن را مدیریت خواهند کرد ؟ وقتی این سوال ، در کنار تغییرات موازنه در بخش های مختلفی از نظام بین الملل گذاشته می شود به نظر می رسد که رویای آمریکایی با بزرگترین چالش اش مواجه خواهد شد .

البته درستی تحلیلی که ارائه کردم با گذر زمان مشخص می شود ، اما توجه به این نکته داشته باشید که اگر بخش هایی از این تحلیل درست باشد آمریکایی ها برای خریدن زمان و اصلاح روند های خودشان بیش از گذشته نیازمند بحران آفرینی در جهان خواهند بود و این آینده گان هستند که جواب معماهای عصر ما را به درستی پاسخ خواهند داد و همچنین آنان که بتوانند آینده را به درستی پیش بینی نمایند برندگان این بازی هستند .

 

پی نوشت 1 – در اینجا جناب EMP درباره هزینه های F35 مطلب گذاشته اند اما با مطالعه در بقیه صنایع نظامی آمریکا متوجه می شویم که تمام این صنایع با گذر زمان دچار ایجاد سر ریز های غیر ضرور بیشتری شده اند که البته اصلاح این روند بر خلاف تصورعده ای سهل نمی باشد .

پی نوشت 2 – در یکی از مطالبی که چند ماه پیش درباره اقتصاد نظامی گری آمریکا قرار دادم گفتم که اگر با آن هوشمندانه برخورد نشود باعث تقویت آن خواهد شد . این هوشمندی در کشور های مختلف در حال شکل گیری می باشد .

پی نوشت 3 – جدول عملیات های تاثیر محوری که گاها جناب MR9 قرار می دهند و توجه به نقاط ثقل دشمن در کنار آن ، نکاتی کلیدی در تقابل های پیش رو هستند .

 

موفق و سربلند باشید

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
13 hours قبل , EMP گفت:

درود به دوستان گرامی

وبگاه میلیتاری واچ اعتقاد داشت که در صورتی که تامکت ها با فناوری جدید در ایران ارتقاء یافته و آماده عملیات باشند برای حفظ تعادل نظامی در منطقه باید از شکاری هایی مانند F-35 استفاده کرد. چندی بعد تعدادی F-35 در یکی از مستعمرات آمریکا در نزدیکی تنگه هرمز مستقر شدند. به این بهانه متن زیر تهیه شده است باشد که برای دوست داران گربه و صنعت هوایی و نظامیان آموزنده باشد.

 

با تشکر از جناب EMP

به نظر من مهمترین فایده ای که پروژه اف 35 برای آمریکا دارد، کسب تجربه به کار بردن تکنولوژی های مختلف به صورت یکجا در یک پرنده، و همین طور دستیابی به تکنولوژی های جدیدتر در حین ساخت چنین پرنده ای است.این موضوع باعث میشود صرف نظر از هزینه هایی که چنین پروژه ای دارد، از نظر قابلیت رزمی در این حوزه، آمریکا از بقیه کشورها برای چند سال ( بسته به تلاش طرف های مقابل شاید بشود 2 سال شاید،شاید بشود 20 سال) جلورتر باشد.

البته بحث هزینه در مقابل بهره وری خیلی مهم است و حتی در خود آمریکا هم پروژه های فراوانی بوده اند که از نظر تکنولوژیک دستاورد بسیار بزرگی داشته اند، اما به دلیل عدم بازدهی کافی در مقابل هزینه کنسل شده اند. اما پروژه اف 35 به هر نحوی که بوده، از این موضوع جان سالم به در برده و الان دیگر حتی اگر کلا تولید اف 35 را متوقف کنند و اصلا اف 35 های موجود را هم به انبار بفرستند، آمریکا دستاورد تکنولوژیک این پروژه را در اختیار دارد و در صورت لزوم میتواند آن را در زمینه های لازم اعمال کند.

از طرف دیگر در عرصه نظامی و کلا در همه عرصه ها، چیزی که اهمیت دارد نتیجه است.تنها چیزی که در این میان برای کشور ایران و نیروی هوایی و تامکت های ما اهمیت دارد این است که توانایی مقابله با اف 35 و از آن بدتر اف 22 به طور موثر وجود ندارد.اف 14 ها در حال حاضر یکی از دوربرد ترین موشک های هوا به هوا را در دنیا در اختیار دارند.اما نکته اینجاست که این دوربرد بودن در مقابل جنگنده های غیر پنهان کار است.اگر دشمن فقط اف 15 و اف 18 در اختیار داشت، آن موقع میتوانستیم بگوییم در نبرد هوایی میتوانیم امیدوار باشیم (فعلا تعداد جنگنده خودی و دشمن را در نظر نگیریم).اما مسئله اینجاست که زمانی که اف 35 و اف 22 را وارد معادله میکنیم، در مقابل این جنگنده ها، تامکت ها به دوربردترین موشک مجهز نیستند و در عمل، برد موشک دشمن بیشتر است و میتواند زودتر شلیک کند.این موضوعی است که باید فکری به حال آن کرد.

برای هر مشکلی هم راه حل های مختلفی وجود دارد.شاید بگوییم باید ما هم جنگنده پنهان کار بسازیم.شاید بتوان تسلیحاتی برای تامکت ساخت که بتواند واقعا از فاصله دور با پرنده های پنهانکار درگیر شود (که در این حالت دیگر به آنها نمیتوان گفت پنهانکار) و شاید راه حل کلا در زمینه دیگری باشد ولی چیزی که مشخص است این است که باید راه حلی پیدا کرد.

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.