Recommended Posts

57 minutes قبل , aminf14 گفت:

گمانه زنی هایی وجود داره که جنگنده اف 16 توسط جنگنده جی اف 17 به زیر کشیده شده. این خبر و در صورت ادامه پیروزی های دیگه، میتونه با توجه به ظرفیت های جی اف 17، باعث اوج گیری این محصول و بیشتر شدن مشتریان خارجی ( مثل همین روند که باعث توسعه 40 ساله اف 16 شد) اون بشه.

عزیز جان، هند که اف-۱۶ نداره پاکستان بزندش

  • Like 1
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
6 hours قبل , hosm گفت:

عزیز جان، هند که اف-۱۶ نداره پاکستان بزندش

ممنون از دقت شما دوست عزیز. تصحیح شد.

پ.ن: یادم باشه قبل خوابیدن پست نزارم چون فقط موقع بیداری می فهمم به خاطر خواب آلودگی چه شاهکاری خلق کردم:D.

  • Like 2
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسم الله........

19 اسفند 1397

رهگیری زیردریایی هندی در  نزدیکی ابهای پاکستان

TeFEk9zm.jpg

thumb_D04_8cGXQAAcoRS.jpg

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در مورد کشمیر بعضی از اشخاص اظهاراتی می کنند که آدم فکر می کنه احتمالا ................. این اشخاص فکر نمی کنند که اگر کشمیر تحت تسلط پاکستان وهابی قرار بگیره اون اقلیت شیعه موجود در کشمیر حتی برای ناموسش هم امنیت نخواهد بود در حالی که در کشمیر تحت تسلط هند این شیعیان هستن که بیشتر مناصب حکومتی را در دست دارند من یادم نرفته که دو سال پیش فرمانده ارتش پاکستان تهدید به محو ایران از صفحه زمین کرد حالا این چه منطقی است که بعضی ها برای حمایت از پاکستان یقه پاره می کنند

 

https://www.farsnews.com/news/13980530000749/ضرورت-حمایت-از-مسلمانان-کشمیر

 

https://fa.alalamtv.net/news/4423881/توصیه-آیت-الله-نوری-همدانی-به-مردم-کشمیر؛-قاطعانه-در-برابر-توطئه-های-دشمن-مقاومت-کنید

  • Like 3
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 17 شهریور 1398 در 11:38 , ahmad212 گفت:

اگر کشمیر تحت تسلط پاکستان وهابی قرار بگیره اون اقلیت شیعه موجود در کشمیر حتی برای ناموسش هم امنیت نخواهد بود

 

خدا پدرت رو بیامرزه خدا خودت رو بیامرزه مرد.

 

من نمیدونم آبشخور بعضی افراد کجاست که از پاکستان(به عنوان یه واحد سیاسی) اینطور حمایت میکنن. پاکستانی که مرکز تولید تجزیه طلب و وهابیه و مشکلات عدیده برای همسایگانش درست کرده.

آقاجان هر مسلمانی که مومن نیست ما ازش حمایت کنیم. اصلا خود این نام پاکستان(در مقابل نجس های هندو) هم نماد نژادپرستی و تعصبه.

 

نظام حکومتی آذربایجان هم عینا مثلا پاکستان. تبلیغ تجزیه طلبی و نژادپرستی و رفتارهای ضد شیعی. آن وقت ما حق نداریم از ارمنستان حمایت کنیم؟

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ارتش هند در رژه ی روز ملی استقلال هند، از موشک ضد ماهواره A-SAT خود رونمایی کرد.

 

1887344267_IMG_20200126_200403_557(1).thumb.jpg.4808f966a70564b26b215f80743d7542.jpg1100934103_3dnk_img_20200126_195111_079(1).jpg.4f88143bc757fb42f6b35d45f435dd33.jpg

  • Like 1
  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در مورد موشک ضد ماهواره حتی در زمره یک سلاح استراتژیک بحث های زیادی کردیم. به نظر از چند منظر نیاز اساسی کشور ما محسوب میشه. هم تکیه بسیار شدید و منافع بی نظیر! دشمن فعلی ما از ماهواره ها که ضد ما در حیطه اطلاعاتی، جاسوسی، امنیتی، رسانه ای، نظامی داره استفاده میکنه. و در یک جنگ پیش رو خصوصا خط مقدم نبردهاش علیه ما خواهند بود که وظیفه محوله از بسیاری از نیروها (هوایی، دریایی، زمینی و ...) رابر عهده خواهد گرفت تا هدایت و راهبریشون کنه.

 

حالا به نظر در یک واقع بینی با پیشرفتهای موشکی این سلاح برای ما (به نسبت سایر سلاح ها) قابل دسترس تر هست و علاوه بر استفاده گرم و سخت از اون میتونه به عنوان یک سلاح بازدارنده قوی محسوب بشه. میلیاردها دلار هزینه فضایی و همچنین خطرات متعاقب ناشی از اون در حوزه در خطر قرار گرفتن سایر ماهواره های در مدار حتی برای اقتصاد جهانی بازدارندگی مناسبی ایجاد میکنه که ممکنه دشمن را در معادلات پیشاجنگ و حین جنگ و پساجنگش به تامل بیشتری وادار کنه تا لااقل مثل مورد ترور اخیر انقدر ساده نگیره یک جنگ پیش رو را.

 

تنها نکته عدم قدرت سیاسی کشور هست ( مثلا وتو و حمایت وتویی) در مورد موشک ضد ماهواره چین، غربی ها به نظر در یک برنامه هماهنگ هنوز هم در مذمت اقدام چین و خطرات زباله های فضایی و شمارش هر روزشون و عبور از چند کیلومتری فلان قمر و ماهواره و ... دارند مطلب تولید میکنند به شکل انبوه ( هر چند در دوره ای بیشتر مذمتشون حول مذمت نظامی کردن فضا توسط چین بود که حتی امریکا ملامت میکرد که فضا برای صلح هست ولی حالا با دستور مستقیم ترامپ تروریست برای نظامی کردن فضا به شکلی! حالا این حربه لااقل در دست سیاستمداران آمریکایی نیست ) ، نتیجه اینکه هرگونه آسیب اقتصادی کشورها (ماهواره هاشون برای مثال یا بدتر اتفاق برای ایستگاه فضایی ) مشخص هست که چه هجمه ای علیه کشور را رقم میزنه و حتی مخاطرات اقتصادی و ضبط دارایی ها و اموال ( قاعدتا امریکا و غرب و قدرتهای شرق این نگرانی را ندارند، هر وقت احساس کنند نیاز هست چنین خواهند کرد علیه کشوری و ماهواره ها و فضاش و کسی هم قدرت مقابله حتی رسانه ای نداره چه برسه اقتصادی )

حالا باید سنجید در یک نبرد مرگ و زندگی و برای بازدارندگی باید از این امر ترسید یا خیر؟ قاعدتا اون بحث سلاح کشتار جمعی در این مورد دیگه وجود ندارد و ماجرا چندان پیچیده نیست. هزینه ای که غرب کرده در فضا هم سرمایه بزرگی است که ریسک به خطر افتادنش براشون گران تموم میشه. حالا ما اگر توان مقابله نرم (سلاح های پسیو اصطلاحا یا حتی لیزری و سایبری ) داشته باشیم که اصلا لحظه ای درنگ جایز نیست برای ارتقا دانش و توانمندیش ولی حتما باید فکر کنیم به جنبه بازدارندگی تعداد مشخصی موشک ضدماهواره که دشمن را حسابی وادار به تغییر تاکتیکهاش میکنه الاقل اگر نگیم یک بازدارندگی اساسی ایجاد مکینه ( برای دشمنی چون ایالات متحده و سرزمین دور از دسترسش شاید تنها موردی که منافع ملیش را به معنای واقعی کلمه بشه مورد تهدید قرار داد جوریکه مردمانش هم حسش کنند و طعم تلخش را بچشند شاید این مورد باشه ( هرچند در یک نبرد نهایی منظور هست )

 

ویرایش شده در توسط alala
  • Like 2
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 انچه به نظر می اید ایران پاکستان و چین در حال شکل گیری یک ائتلاف دریایی در اقیانوس هند علیه آمریکا هستند. البته اینطور به نظر می اید. چین در حال فروش ناوهای تایپ 54 به پاکستان است. تریمان های که نداجا برنامه ساخت انها را دارد به نظر من با کمک چین در حال ساخت هستند. به عبارتی چین در حال دادن بهترین تکنولوژی های دریایی خود به پاکستان و ایران است. چین متوجه شده که هدف امریکا در حضور در خاورمیانه کنترل منابع نفتی خاورمیانه و تهدید امنیت انرژی چین است. به نظر من چین برای مقابله با این هدف اولا در حال امضای قرارداد 25 ساله نفتی با ایران است دوما احتمالا(نظر من است) با اوردن ناوهواپیمابر به منطقه با کمک ایران و پاکستان میخواهد یک ائتلاف  دریایی تشکیل دهد.

در سمت مقابل هند در حال نزدیک شدن بیشتر به امریکا و غرب است. احتمالا غرب سعی می کند کارخانه های خود را از چین به هند منتقل کنند.  چین مشابه هند که در چابهار سرمایه گذاری کرده در حال سرمایه گذاری در بنادر پاکستان است تا با اتصال راه اهن پاکستان به ایران یک مسیر دیگر به راه ابریشم خود اضافه کند.

در مجموع به نظر من در اینده پاکستان متحد اصلی ایران خواهد شد. و منافع این دو به شدت به هم گره خورده است

ویرایش شده در توسط sasasasa
  • Upvote 3
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
3 hours قبل , sasasasa گفت:

 انچه به نظر می اید ایران پاکستان و چین در حال شکل گیری یک ائتلاف دریایی در اقیانوس هند علیه آمریکا هستند. البته اینطور به نظر می اید. چین در حال فروش ناوهای تایپ 54 به پاکستان است. تریمان های که نداجا برنامه ساخت انها را دارد به نظر من با کمک چین در حال ساخت هستند. به عبارتی چین در حال دادن بهترین تکنولوژی های دریایی خود به پاکستان و ایران است. چین متوجه شده که هدف امریکا در حضور در خاورمیانه کنترل منابع نفتی خاورمیانه و تهدید امنیت انرژی چین است. به نظر من چین برای مقابله با این هدف اولا در حال امضای قرارداد 25 ساله نفتی با ایران است دوما احتمالا(نظر من است) با اوردن ناوهواپیمابر به منطقه با کمک ایران و پاکستان میخواهد یک ائتلاف  دریایی تشکیل دهد.

در سمت مقابل هند در حال نزدیک شدن بیشتر به امریکا و غرب است. احتمالا غرب سعی می کند کارخانه های خود را از چین به هند منتقل کنند.  چین مشابه هند که در چابهار سرمایه گذاری کرده در حال سرمایه گذاری در بنادر پاکستان است تا با اتصال راه اهن پاکستان به ایران یک مسیر دیگر به راه ابریشم خود اضافه کند.

در مجموع به نظر من در اینده پاکستان متحد اصلی ایران خواهد شد. و منافع این دو به شدت به هم گره خورده است

 

شما نظراتت محترمه ... ولی چین به فکر منافع خودش هست و به ما به عنوان سپر بلا نگاه می کنه ... انقلاب کردیم که نوکر و سپر بلا و نوچه ی کسی دیگه نباشیم نه اینکه از ژاندارم منطقه ای بودن ملتی اهل کتاب تبدیل به برده های بی جیره و مواجب مشتی کافر بشویم ...

 

پاکستان هم یک حکومت و یک ملت مصنوعی هست که حتی تاریخ هم ندارند و به زور خودشون رو همه ش به عثمانی می چسبونند و در مورد روابط حسنه ای که با عثمانی داشتند افسانه سرایی می کنند و  در آرزوی قتل عام شیعیان پاکستان و از بین بردن ایران هستند ... این ها گرگ هایی هستند که هنوز فرصت حمله پیدا نکردند ...

  • Upvote 4
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
9 hours قبل , Ghalam گفت:

 

شما نظراتت محترمه ... ولی چین به فکر منافع خودش هست و به ما به عنوان سپر بلا نگاه می کنه ... انقلاب کردیم که نوکر و سپر بلا و نوچه ی کسی دیگه نباشیم نه اینکه از ژاندارم منطقه ای بودن ملتی اهل کتاب تبدیل به برده های بی جیره و مواجب مشتی کافر بشویم ...

 

پاکستان هم یک حکومت و یک ملت مصنوعی هست که حتی تاریخ هم ندارند و به زور خودشون رو همه ش به عثمانی می چسبونند و در مورد روابط حسنه ای که با عثمانی داشتند افسانه سرایی می کنند و  در آرزوی قتل عام شیعیان پاکستان و از بین بردن ایران هستند ... این ها گرگ هایی هستند که هنوز فرصت حمله پیدا نکردند ...

 

من نمی دونم منظور شما از سپر بلا چیست. مگه دو کشور متحد بشن یکی میشه سپر بلای دیگری. 

چین داره تلاش میکنه یک ایرقدرت باشه. البته الان هم هست. ولی هنوز مونده تا به امریکا برسه. امریکه چه فاکتورهایی داره که چین نداره

1- پول امریکا پول بین المللی دنیا است.

2- امریکا متحدین قوی مثل اروپا ژاپن و کره داره که همشون با کمک امریکا اقتصادشون رشد کرده

3-امریکا بر بیشتر نفت تولیدی جهان مسلط است و از این طریق در اینده میتونه امنیت انرژی چین رو تهدید کنه

4-امریکا تکنولوژی بسیار بالاتری از چین داره

قرار داد چین با ایران و و تا حدی پاکستان در راستای 3 مولفه اول است. یعنی میخواد با ایران طبق این قرارداد با یوان معامله کنه تا با این اقدام و اقدامات اتی که حتما در نظر گرفته کمک کنه یوان پول بین المللی بشه. برای خودش متحدین نظامی و اقتصادی دست و پا کنه. امنیت انرژی خودش رو تضمین کنه و کنار مرکز اصلی نفت جهان پایگاه داشته باشه.

 

حالا این زرنگی ما است که از این سیاست استفاده کنیم ولی تبدیل به اروپا و ژاپن هم نشیم که صددرصد تسلیم امریکا هستند. امنیت خودمون دست خودمون باشه. با هند و بقیه دنیا هم کار کنیم و.....

چین جاده ابریشم خودش را هم از ایران میگذرونه که این هم درامد است برای ایران هم چین را میشه از این طریق در موقع لزوم تحت فشار قرارداد.

به نظر من اگر عاقلانه عمل بشه بیشتر از انکه چین به ما مسلط بشه به ما محتاج میشه

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در مرام چین و روسیه چیزی به نام متحد وجود نداره، چین و روسیه به دنبال کسب منافعی هستند که از دست ایالات متحده و انگلستان و فرانسه در رفته و همون رویه استعماری رو دارند. چین در قرارداد دریایی که با ایران داشت، کل محدوده ای که دستش بود رو درو کرد و این باید موردی باشه که ما در نظر داشته باشیم و در بین رقابتی که مابین چین، هند و پاکستان هست حداقل منافعی کسب کنیم و همین فرصت هارو هم دو دستی پیشکش چین نکنیم. زمزمه متحد بودن چین که از زبان نمایندگان مجلس شنیدم، راه خطرناکی است که بعدا برای ما دردسرساز خواهد شد.

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
44 minutes قبل , aminf14 گفت:

در مرام چین و روسیه چیزی به نام متحد وجود نداره، چین و روسیه به دنبال کسب منافعی هستند که از دست ایالات متحده و انگلستان و فرانسه در رفته و همون رویه استعماری رو دارند. چین در قرارداد دریایی که با ایران داشت، کل محدوده ای که دستش بود رو درو کرد و این باید موردی باشه که ما در نظر داشته باشیم و در بین رقابتی که مابین چین، هند و پاکستان هست حداقل منافعی کسب کنیم و همین فرصت هارو هم دو دستی پیشکش چین نکنیم. زمزمه متحد بودن چین که از زبان نمایندگان مجلس شنیدم، راه خطرناکی است که بعدا برای ما دردسرساز خواهد شد.

 

بله کارکردن با چین خطرناکه. این قرارداد فی النفسه قرارداد بدی نیست ولی باید خیلی باید روش دقت بشه. چین تا الان متحدی نداشته ولی شاید سیاستش عوض شده باشد. اگر بخواهد با امریکا تقابل کند که متحدینی مثل اروپا ژاپن و کره دارد چین هم باید برای خودش متخدینی دست و پا کند

ویرایش شده در توسط sasasasa

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
7 minutes قبل , sasasasa گفت:

 

بله کارکردن با چین خطرناکه. این قرارداد فی النفسه قرارداد بدی نیست ولی باید خیلی باید روش دقت بشه. چین تا الان متحدی نداشته ولی شاید سیاستش عوض شده باشد. اگر بخواهد با امریکا تقابل کند که متحدینی مثل اروپا ژاپن و کره دارد چین هم باید برای خودش متخدینی دست و پا کند

اگه منافع ملی تامین بشه مشکلی نداره ولی ایراد از جاییه طرف مقابل مارو شریک تجاری می بینه و ما اون رو متحد و این مسیر منفعت رو به چین یا روسیه می رسونه و هزینه اش برای ما می مونه. کلا کشورهای مارکسیستی از جمله روسیه یا چین متحدی ندارن و حتی روابطتشون با هم چندان عمیق نیست و با هم رقابت هم دارن. این کشورها سیاستشون مبتنی بر صدور انقلابه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , aminf14 گفت:

اگه منافع ملی تامین بشه مشکلی نداره ولی ایراد از جاییه طرف مقابل مارو شریک تجاری می بینه و ما اون رو متحد و این مسیر منفعت رو به چین یا روسیه می رسونه و هزینه اش برای ما می مونه. کلا کشورهای مارکسیستی از جمله روسیه یا چین متحدی ندارن و حتی روابطتشون با هم چندان عمیق نیست و با هم رقابت هم دارن. این کشورها سیاستشون مبتنی بر صدور انقلابه.

 

از چه نظر هزینه برای ما میمونه منفعت برای چین؟ مگه شما قرارداد رو دیدید. 

بذارید من یک حساب سر انگشتی برای شما بکنم.

یکی از مقامات گفته بود که ایران برای اینکه در بازار نفت بمونه باید بیش از 7 ملیون بشکه در روز در بازار جهان سهم داشته باشه. الان ما حدود 2.5 ملیون در شرایط عدم تحریم میتوانیم نفت صادر کنیم یعنی احتمالا چین بین 4 تا 5 ملیون بشکه در ایران ظرفیت تولید ایجاد میکنه که خودش میبره. این عدد با قیمت 50 دلار میشه سالی صد میلیارد. که با سی درصد تخفیف به چین و با موعد پرداخت 2 ساله فروخته میشه. یعنی چین 30 میلیارد و ایران 70 میلیارد دلار سهم دارن. پس چین طی 25 سال حدود 800 میلیارد دلار سود داره. در ازای این 800 میلیارد دلار 400 میلیارد دلار در ایران سرمایه گذاری میکنه که اگر حدس من درست باشه معامله بدی نیست.

حالا چرا حاضر میشه به ازای 800 میلیارد 400 میلیارد دلار سرمایه گذاری کنه؟ چون این پرداخت رو با پول ملی که داره یعنی یوان انجام میده. یعنی کمک میکنه یوان به تدریج ارز بین المللی بشه. یعنی ایران با یوان چین ممکنه سعی کنه از کشورهای دیگر خرید کنه. این یعنی اینکه یوان بتدریح یک ارز بین المللی میشه. البته چین اقدامات دیگر هم خواهد کرد. اینکار یک مقدار از سهم دلار را در بازار را میگیره. یعنی چون حوزه دلار محدود میشه و حوزه یوان گسترده تر میشه چین میتونه یوان بیشتری چاپ کنه. آمریکا هر سال با رشد اقتصادی جهان مقداری دلار چاپ میکنه و به بازار تزریق میکنه.  و من فکر میکنم حداقل هزار میلیارد دلار در سال دلار چاپ میکنه که یک مقدار از قدرتش مال اینه.  حالا چین با گسترش یوان یک مقدار از این سهم رو مال خودش میکنه. به عبارتی با رشد اقتصاد جهان حجم پول مورد نیاز باید بیشتر بشه. بیشتر این پول سهم امریکا با دلار و کمی هم یورو است. چین به تدریج میخواهد در این بازار سهم بگیره با یوان. این رو بذارید کنار جاده ابریشم که از طریق ایران به اروپا میره و احتمالا چین سعی خواهد کرد سهمی از معاملات با اروپا رو هم با یوان انجام بده.

یعنی تو این دعوا به نظر من ضرر اصلی رو امریکا میده. ما و چین به نظر من سود میکنیم.

 

حالا میشه فهمید دعواهای خاورمیانه سر چی است. قطعا سر لحاف ملا نیست!!!! حتی سر اسراییل هم نیست. 

ویرایش شده در توسط sasasasa
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
42 minutes قبل , sasasasa گفت:

 

از چه نظر هزینه برای ما میمونه منفعت برای چین؟ مگه شما قرارداد رو دیدید. بذارید من یک حساب سر انگشتی برای شما بکنم. یکی از مقامات گفته بود که ایران برای اینکه در بازار نفت بمونه باید بیش از 7 ملیون بشکه در روز در بازار جهان سهم داشته باشه. الان ما حدود 2.5 ملیون در شرایط عدم تحریم میتوانیم نفت صادر کنیم یعنی احتمالا چین بین 4 تا 5 ملیون بشکه در ایران ظرفیت تولید ایجاد میکنه که خودش میبره. این عدد با قیمت 50 دلار میشه سالی صد میلیارد. که با سی درصد تخفیف به چین و با موعد پرداخت 2 ساله فروخته میشه. یعنی چین 30 میلیارد و ایران 70 میلیارد دلار سهم دارن. پس چین طی 25 سال حدود 800 میلیارد دلار سود داره. در ازای این 800 میلیارد دلار 400 میلیارد دلار در ایران سرمایه گذاری میکنه که اگر حدس من درست باشه معامله بدی نیست.

 

من سیاست های کلی چین و روسیه رو میگم. کاری به قرارداد ندارم.  اگر همچین چیزی رخ داد و شواهدی مبنی بر وجودش بود بد نبود ولی چیزی که من می بینم اینه فعلا  در  ایران منتظرند که ترامپ سقوط کنه و دوباره دست به دامن توتال شیم. فعلا که چین سرمایه گذاری نکرده و در خیلی بخش های غیر نفتی جا برای سرمایه گذاری هست ولی چین همچین خطری رو انجام نمیده چون نمیخوام شریک عمده تری به نام ایالات متحده رو به خاطر ایران از دست بده. قبلا در بحران کوبا و با از دست دادن متحدین قدیمش شوروی شکر کوبا رو بازاری برای فروش داشت رو می خرید و حکومتشون رو سراپا نگه می داشت. الان هم اگه چین یا روسیه متحد هستند باید کاری کنند ایران از این بحرانی که به نهایت شدت خودش رسیده رد شه تا بتونن به بهترین سهم رو از بازار ایران داشته باشن.

 

اون مقامی که می فرمایید فکر کنم جناب آقا محمدی بود که همچین موردی رو مطرح کرد و خیلی ها به این فرمایششون نقد داشتن همچنین شرط همچین موردی، نبود تحریمه که فعلا تا گردن غرق تحریمیم.

 

 

ویرایش شده در توسط aminf14

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم

       



      هفدهم سپتامبر 2010 بود که ژاپن با انتشار استراتژی جدید نظامی خود نخستین «نشانه های جدی» برای خروج از «انزوای نظامی» را نشان داد. ژاپن برای این استراتژی نظامی، رقمی بالغ بر 280 میلیارد دلار برای پنج سال (2010 تا 2014) اختصاص داده و اعلام کرد قصد دارد در این سال ها مواضع دفاعی خود در جنوب و غرب این کشور(مناطق مرزی چین) را تقویت کرده، روی پروژه های موشکی بالستیک سرمایه گذاری کند. در این استراتژی همچنین بر گسترش روابط با همپیمانان کلیدی از جمله آمریکا و افزایش شمار زیر دریایی‌ها و .... تاکید شده است.
       



      اکنون در سال 2014 هستیم و نزدیک به 5 سال از انتشار این استراتژی می گذرد که خبر می رسد، ژاپن برای نخستین بار پس از جنگ جهانی دوم اعلام می کند ضمن شرکت در عملیات نظامی برون‌مرزی، به دنبال فروش تجهیزات نظامی در بازارهای بین المللی است.
      حضور ارتش ژاپن در عملیات جنگی برون مرزی نیز به رغم مخالفت‌های گسترده مردمی و محدودیت های قانونی گویا در حال عملیاتی شدن است. شاهد این ادعا اظهارات اخیر شینزو آبه، نخست وزیر ژاپن است که اخیرا از داشتن یک «ارتش قدرتمند» سخن رانده و گفته این ارتش حق دارد در جنگ های بین المللی حضور داشته باشد.
      طبق اعلام مقامات ژاپنی، این کشور در تلاش است محدودیت‌های قانونی در زمینه صادرات سلاح را نیز برداشته و به بهانه های مختلف از جمله گسترش فعالیت های اقتصادی، به جرگه صادرکنندگان تجهیزات جنگی بپیوندد و از قرار معلوم، آمریکا نخستین بازار ژاپن در این عرصه خواهد بود.
      قانون اساسی ژاپن در سال 1947 نوشته و با فشار نظامیان آمریکایی‌ها به این کشور تحمیل شده است. طبق این قانون، ژاپن اجازه داشتن «ارتش» به معنی مصطلح آن را ندارد و در مقابل می تواند نیروهای محدود نظامی موسوم به «نیروهای دفاع از خود» داشته باشد.
      البته بخشی از این محدودیت ها در ماه آوریل سال جاری( اواخر فروردین) برداشته شد و به احتمال قریب به یقین اواخر ماه جاری میلادی تصمیم نهایی در این زمینه نیز اتخاذ خواهد شد.
      اما سوالاتی که در اینجا مطرح می شود این است که آیا ژاپن حقیقتا به دنبال خروج از انزوای نظامی و احیای امپراتوری سابق است؟ موضع کشورهای غربی، چین و کشورهای آسیایی و همسایه به این تغییر استراتژی چگونه خواهد بود؟



      به نظر می رسد، لا اقل بخشی از پاسخ این سوال را باید در روحیات خاص ژاپنی ها و در تاریخ این کشور جست و جو کرد.
      در طول تاریخ، برخي آيين ها و اعتقادات خاص مذهبي، همواره زمينه رشد افراط گونه روحيات ملي گرايانه و صد البته نظامي گري ژاپني ها بوده است.
      مقامات نظامي ژاپن به خصوص در دهه30 تحت تاثير فيلسوفي با نام «تويوما» به شدت اعتقاد داشتند كه خداوند ملت ژاپن را برگزيده و يكايك مردم اين كشور موظفند براي ايجاد «ژاپن بزرگ» بكوشند. براساس آيين معروف «شينتوي پاك» نیز امپراتور ژاپن خداي تمام دنيا معرفی شده و ملت ژاپن نيز «مأموريت» دارد سايرين را تحت هدايت بي چون و چراي این امپراتور درآورد.
      بحران شديد اقتصادي دهه 30 ژاپن نیز بر دامنه اين اعتقادات افزود و رشد شديد احساسات ملي گرايانه ايده توسعه ارضي و ايجاد جامعه بزرگ به زعامت ژاپن را در بين توده مردم اين كشور لازم و واجب نشان داد.
      ژاپن با چنین زمینه های تاریخی پس از پایان جنگ جهانی اول توانست یکی از پنج قدرت بزرگ نظامی و صنعتی جهان شده و در «شورای جامعه ملل» آن زمان، صاحب کرسی دائم بود.
      این کشور در همان ماه های نخست جنگ جهانی دوم توانست حدود 50 میلیون کیلومتر مربع از کره زمین(یک ششم جهان) را تحت استیلا و کنترل خود درآورد. اما به دنبال حملات ناجوانمردانه اتمی آمریکا، از حرکت باز ایستاد. البته نباید فراموش کرد، عده ای نیز معتقدند، ژاپن پیش از حمله اتمی آمریکا به این کشور شکست خورده بود و آمریکا با حمله به این کشور خواست هژمونی خود را به جهانیان تحمیل کند.


       
      این کشور به هر حال پس از جنگ جهانی دوم دیگر اجازه داشتن ارتش به معنی مصطلح امروز و اختیارات کامل را نداشت و خود نیز با وضع قوانینی، محدودیت هایی در ابعاد بین المللی حوزه نظامی وضع کرد.

      اما اکنون رشد اقتصادی بالا این کشور را از شرایط اسفناک پس از جنگ جهانی خارج کرده است و شرایطی که این کشور را به انزوای نظامی کشاند، دیگر وجود ندارد!
      پاسخ دومی نیز برای تحلیل چرایی اتخاذ چنین رویکردی از سوی چشم بادامی ها وجود دارد و آن چیزی نیست جز منافع اقتصادی و سیاسی.
      «جان ميرشاير» صاحب نظريه «رئاليسم تهاجمي» می گوید، قدرت‌هاي بزرگ هميشه مترصد فرصتي هستند تا قدرت خود را در برابر رقبا فزوني بخشند. وي سپس جمعيت و ثروت را به عنوان «پايه‌هاي اصلي قدرت نظامي» تعريف و تصريح مي كند چنانچه كشوري داراي اين مولفه ها باشد، فرصت لازم براي خروش مقابل قدرت ها را به دست آورده است.
      با توجه به مولفه هایی که در جامعه امروز ژاپن دیده می شود، هیچ بعید نیست که این کشور واقعا قصد خروش مقابل سایر قدرت‌ها را داشته باشد.

       

      ژاپن اگر چه به لحاظ سیاسی، استقلال لازم را هنوز کسب نکرده و مانند بسیاری از کشورهای غربی دیگر، پیرو سیاست های آمریکا است؛ اما این کشور حداقل در بعد نظامی، تحرکات جدی از خود نشان داده است.
      وجود پایگاه های متعدد نظامی آمریکا در ژاپن، همواره هزینه‌هایی برای توکیو داشته و این کشور با وجود تقاضاهای زیاد مردمی، هرگز نتوانسته آمریکایی ها را از این کشور بیرون کند. این ناتوانی حتی بعضا باعث سقوط رهبران این کشور شده، همان طور که گاهی شعار علیه حضور نظامی آمریکا، باعث روی کار آمدن رهبرانی در این کشور شده است.
      «یوکیو هاتویاما»، نخست وزیر اسبق ژاپن با شعار جمع آوری پایگاه‌های نظامی آمریکا بود که توانست بر رقیب قدرتمند خود پیروز شود. اما همین فرد به دلیل ناتوانی در عمل به وعده انتخاباتی اش، خرداد ماه سال 89 استعفا کرد و جای خود را به «نائوتو کان» داد. «کان» نیز ماه ها جرئت نکرد راجع به پایگاه های آمریکایی که یکی از قدیمی‌ترین و بزرگترین مشکلات مردم کشورش است، صحبتی به میان آورد.
      بنا بر این به نظر می رسد، ژاپن هنوز پیشرفتی را که در حوزه اقتصاد کسب کرده، در حوزه سیاسی به دست نیاورده است.
      «اقتصاد» نیز می تواند یکی از انگیزه های قوی برای ژاپنی ها جهت ورود جدی به عرصه نظامی باشد.
      ژاپن کشوری است که در حوزه اقتصادی جایگاه ویژه ای دارد. تولید ناخالص ملی ژاپن نزدیک به 6 تریلیون دلار و جمعیت این کشور نیز حدود 128 میلیون نفر است. دو فاکتوری که به اعتقاد «میر شایر» برای خروش کافی است!
      همین چند سال پیش بود که خبر رسید، غول خودروسازی آمریکا یعنی جنرال موتورز، جای خود را به تویوتای ژاپن داده است. آمریکا امروز خود یکی از واردکنندگان اصلی محصولات ژاپنی است. ژاپن در عرصه تکنولوژی و تجهیزات الکترونیکی نیز یکی از پیشرفته ترین کشورهای دنیا است.
      کشوری با چنین مختصات اقتصادی و جمعتی طبیعتا نمی تواند خود را محصور نگاه دارد. بنابر این ورود ژاپن به فاز صادرات تجهیزات نظامی را می توان از این منظر به تحلیل نشست.
       
    • توسط worior
      به نام حق
       
      پیشگفتار
      این تاپیک جهت بررسی و طرح ایده های مختلف در زمینه تهاجم موشکی کروز و پاسخ پدافند بصورت ارزان و گسترده ایجاد گشته است.
      سایر سناریو ها نظیر حملات موشک های بالستیک، و یا بمب های دورایستا(گلاید، بدون موتور)، همچنین موشک های هایپرسونیک موضوع این تاپیک نیست.
       
      طرح حمله:
      در دسترس بودن سامانه های موشکی کروز در خدمت بسیاری از ارتشهای منطقه و استفاده گسترده از این سامانه ها در منطقه خاورمیانه، لزوم دارا بودن یک سامانه مقاومت پدافندی موثر را گوشزد میکند، اما چنین سامانه ای با چه وضعیتی روبروست و چگونه باید پاسخ بدهد؟
       


       
      فرض کنیم، در تهاجم یک روزه 8 ساعته، با هدف گشایش مسیر پدافند و بدست گرفتن آسمان ایران، ائتلاف مهاجم، اقدام به اجرای تهاجمی با مشخصات ذیل بنماید:
      - 4000 موشک کروز، در برد های مختلف، بدون خطا(فرض میشود، این تعداد موشکی هست که به هدف خواهد رسید)
      - اهداف عمقی و مرزی
      - شانس اصابت موشک های پدافندی در صورت رهگیری 75 درصد.
      مشاهده میکنید که با شلیک 4000 موشک پدافندی، تنها قادر به انهدام 3000 موشک کروز مهاجم خواهیم بود، و این به معنای اصابت دست کم 1000 موشک به هدف و مشغولیت 8 ساعته پدافند بر روی تعداد بسیار زیادی هدف خواهیم بود. با توجه به تصویر فوق این رقم حتی بیش از موشک هایی ست که در سال 2003 به عراق شلیک شده است. 
      آیا چنین حمله ای از نظر هزینه ای و لجستیک برای ائتلاف مهاجم دشوار خواهد بود؟
      - قیمت هر موشک تاماهاوک کلاس 4 که از آخرین و بیشترین حجم امکانات مسیریابی بهره میجوید، 1.87 میلیون دلار با نرخ شناور 2017 محاسبه شده است، بنابراین 4000 موشک حداکثر 8 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت و این رقم حتی اگر به 10 یا 20 میلیارد دلار نیز برسد، با توجه بودجه نظامی کشورهایی مانند آمریکا و اعراب منطقه، همچنین تامین هزینه در چند سال مالی، رقمی دور از ذهن و دست نیافتنی نیست. هم اکنون نیز فقط دو کشور عربستان و امارات در حدود 1200 موشک کروز در اختیار دارند. اگر به دو کشور، سایرین چون ایالات متحده، فرانسه، انگلستان و ... اضافه شوند، مقدار 4000 موشک رقم کاملا دست یافتنی خواهد بود.
      - از نظر لجستیک نیز، با توجه به تعداد بسیار پایگاه های اجاره ای و تسخیری دشمن در منطقه، و گستردگی پهنه جغرافیایی مرزهای کشورمان، استقرار چنین موشک هایی فقط به ناوها محدود نمیشود، و تمامی پایگاه های زمینی میتوانند به عنوان محل پرتاب استفاده شوند، و میتوان این فرض را گرفت که طی سالهای اخیر این انبار سازی موشک های کروز صورت گرفته باشد و به زمان حمله موکول نگردیده است.
       
      هزینه مقابله؟
      - دفع موثر 4000 موشک بالستیک برای پدافند به تنهایی بسیار دشوار به نظر میرسد، و طبیعی ست که برای این منظور نمیتوان صرفا بر پدافند موشکی متکی بود. اگر خطای 0.75  برای پدافند را بپذیریم، به رقمی در حدود 5400 موشک پدافندی،مقدار بسیاری تجهیزات کشف و شناسایی و مقدار بالایی شانس نیاز است. فلذا عقلانه است که پایگاه ها و محل های شلیک دشمن پیش از اقدام یا در همان دقایق اولیه حمله شود (که این موضوع بحث این تاپیک نیست).
      - اخلال gps و حتی انهدام ماهواره های هدایت کننده نیز با توجه به تجهیزات مدرن ترکام و وجود عوارض طبیعی بسیار در ایران مزیتی در حدود بالابرد چند درصد خطا به سامانه های کروز وارد میکند. این میزان خطا را بدلیل عدم وجود اطلاعات کافی از کیفیت و دقت سامانه های مهاجم همچنین بروز پیشرفت های آینده باید فاکتور گرفت و به تنها به برخورد سخت پدافند متکی بود.
       
      با توجه به موارد فوق یک مجتمع پاسخ برای مقابله طراحی کنید، به نحوی که قادر باشد:
      - 100 درصد موج اول حمله که علیه پدافند و تجهیزات راداری ثابت است را از کار بی اندازد
      - 80 درصد کل موشک ها در موج های بعدی را منهدم کند
      - بعد از 8 ساعت تهاجم سنگین همزمان با انواع اخلال با دست خالی مواجه نشود.
      - اقدام سخت یا hard kill باشد.
      - این پاسخ در سامانه خلاصه شود. اقدامات غیر عامل نظیر استتار، تعدد و اخلال نادیده گرفته شود.
      - موج اول 800 موشک
      - موج دوم 1200 موشک
      - موج سوم 600 موشک
      - موج چهارم 1400 موشک
      - هر موج حمله 2 ساعت.
      - از همه مهمتر، سیستم بسیار ارزان و موثر باشد.
       

       
       
       
      دارایی کنونی پدافند موشکی ایران:

       
       
      با تشکر، از حضورتون در بحث
       
       
       
       
       
       
    • توسط karkas
      [align=center]در پی پرتاب دست کم دو موشک از داخل نوار غزه به شهر سدروت، در جنوب اسرائیل، مقامات اسرائیلی می گویند واکنش به این حمله را مد نظر قرار داده اند. [/align]

      [align=center][/align]



      [align=center]از هنگام به اجرا گذاشته شدن آتش بس توسط حماس و اسرائیل در هفته گذشته، این اولین بار است که آتش بس نقض شده است.

      از تلفات این حمله خبری در دست نیست
      جنبش حماس از سایر گروه های فلسطینی خواسته آتش بس را رعایت کنند. گروه فلسطینی جهاد اسلامی مسئولیت پرتاب موشک را به عهده گرفته است.جهاد اسلامی پیشتر تهدید کرده بود که به حمله اسرائیل به ساحل غربی پاسخ خواهد داد.
      در جریان این حمله نیروهای اسرائیلی به ساختمان یک خوابگاه دانشجویی در شهر نابلس در ساحل غربی یورش برده و دو فلسطینی را به قتل رساندند.
      یکی از کشته شدگان از اعضای گروه فلسطینی جهاد اسلامی بود.
      طبق گزارش های محلی، دومین مقتول پیکارجو نبوده و صرفا یک دانشجو بوده است.
      ارتش اسرائیل می گوید هر دو فلسطینی مسلح بوده اند.
      به گفته ارتش اسرائیل طارق ابوقالی که به جهاد اسلامی تعلق داشته در حال برنامه ریزی برای انفجار بمب بوده ودر اتاقش اسلحه و مواد منفجره کشف شده است.
      خبرگزاری رسمی فلسطینیان اعلام داشته که چندین گلوله به هر دو فلسطینی اصابت کرده و یکی از قربانیان را با شلیک گلوله به سرش از فاصله نزدیک، کشته اند.
      یک سخنگو، اسرائیل را مسئول نقض آش بس دانست و گفت سربازان اسرائیلی همچنین به سوی ماهیگیران فلسطینی در آب های نزدیک به سواحل غزه تیراندازی کرده بودند.
      آتش بسی که بر سر آن توافق شده بود رسما تنها شامل غزه می شود ولی گروه های فلسطینی درخواست کرده بودند که این آتش بس شامل ساحل غربی نیز بشود.
      [/align]

      منبع : بی بی سی

      این هم از دوستی خاله خرسه
      icon_cool
    • توسط hamed_713
      "آنسات" به هلی کوپتر آموزشی نیروی هوایی روسیه مبدل خواهد شد

      ژنرال "ویکتور ایوانوف" رییس اداره نیروی هوایی نظامی ارتش روسیه روز سه شنبه به خبرنگاران گفت که "آنسات" بعد از پایان آزمایشات دولتی مشترک و بهره برداری تجربی در نیروها تا سال 2010 به هلیکوپتر اصلی آموزشی نیروی هوایی کشور مبدل خواهد شد.

      وی یادآوری نمود که این تصمیم در سال 2001 توسط مسئولین وقت وزارت دفاع اتخاذ شده بود.

      ژنرال ایوانوف گفت: آزمایش "آنسات" برای آنکه به صورت نمونه آموزشی در آید، به مدت یک و نیم تا دو سال طول خواهد کشید. طی این مدت باید آن را تکمیل کرد.

      وی توضیح داد که در حال حاضر خلبانان مدرسه عالی خلبانی "سیرزانسک" از هلی کوپترهای "می-2" بعنوان هلی کوپتر آموزشی استفاده می کنند.

      وی گفت: نیروی هوایی برای آموزش خلبانی در ابتدا به 25-30 فروند "آنسات" نیاز دارد. بعد از آن این میزان افزایش داده خواهد شد.

      هلی کوپتر سبک چند منظوره "آنسات" با توان حمل 1-1,3 تن، حداکثر وزن پروازی 3,3 تن و حمل تا 9 سرنشین در دفتر طراحی کمپانی "KVZ" با همراهی دیگر سازمان های و موسساتی که در امور تجهیزات هوایی مشغول هستند، ساخته شده است.

      اولین پرواز "آنسات" در ماه اوت سال 1999 انجام شد. "آنسات" بر خلاف نمونه های مشابه غربی خود دارای دو موتور است که به مراتب ضریب اطمینان و امنیت آن را بالا می برد.

      نووستی
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.