امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

آخر مستند:

امیر سرتیپ فرزاد اسماعیلی: من اعتقاد دارم که سامانه باور 373 در دوسال آینده از آنچه که امروز تحویل پدافند هوایی کشور خواهد شد بسیار بالاتر و بسیار پیچیده تر خواهد بود که حتی قابل مقایسه با اس 400 و اس 500 هم نباشد.

 

  • Like 3
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , iraniran گفت:

1b.png

 

به تاریخ تست باور 373 دقت کنید. 2016/10/23

 

اینطور چیز ها رو تو ادیت میشه به کلیپ اضافه کرد بعدا... 

  • Downvote 15

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 15 بهمن 1398 در 10:47 , SAEID گفت:

 

 

یک نکته رو اطلاع دارید؟ اینکه برد ضد بالستیک تقریبا دو برابر برد ضد هواپیما حساب میشه؟ یعنی همین باور با برد 200 کیلومتر در برابر بالستیک 400 کیلومتر برد داره!

 

محاسبه برد قطعی و غیر قابل فرار برای موشک صیاد4

با فرض سرعت 2800 متر بر ثانیه ، در برابر هواپیمایی با سرعت 800 متر بر ثانیه اگر از 200 کیلومتری شلیک انجام بشه در 155 کیلومتری بهش میرسه ، یعنی هدف میتونه 45 کیلومتر پرواز کنه و احتمال فرارش هست ، اما برد قطعی برای باور میشه 155 کیلومتر که در اینصورت امکان فرار نیست و در 200 کیلومتری زده میشه ، این برای هدفی با سرعت 2.6 ماخ هست و هیچ جنگنده ای سرعت عملیاتی این مقدار ندارد و حتی اف15 سرعتش به 1.73 ماخ محدود شده! برد قطعی باور برای جنگنده های فعلی در حدود 170 کیلومتر میباشد.

با فرض سرعت 2000 متر بر ثانیه ، در برابر هواپیمای با سرعت 800 متر بر ثانیه مثل حالت قبلی به ترتیب ، نقطه برخورد 142 کیلومتری با شلیک از 200 کیلومتر و برد قطعی 140 کیلومتر و برای هدفی با سرعت 500 متر بر ثانیه هم میشود 160 کیلومتر.

 

 

سلام به دوستان، با کلیت صحبت هاتون موافقم، تو جزئیات یکم نظرم متفاوت هست البته فقط بخش هایی.

 

ابتدا در مورد قابلیت ضد بالستیکی، تقریباً برد در قابلیت ضد بالستیکی کمتر از اهداف آیرودینامیک هست و اون هم به خاطر سرعت و ارتفاع بالاتر هست. یعنی رادار درگیری شما تا ارتفاع مثلاً ۱۰۰ کیلومتری میتونه آشکارسازی انجام بده و قفل کنه روی هدف، پس شما با هدفی که مثلاً ۱۴ ماخ سرعت داره میتونید در ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری موشکی رو براش شلیک کنید. فرضا موشک رهگیر شما با سرعت ۲۸۰۰ متر بر ثانیه حدوداً ۳۵ ثانیه فرصت میخواد تا به ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری برسد البته چون سرعت مسیر عمودی تر هست در عمل زمان بیشتر هم میشود، این در صورتی هست که هدف شما ۲۱ ثانیه زمان نیاز داره تا به زمین برسه. نمیدونم تونستم منظورم رو برسونم یا خیر. برای همین هست که اکثر سامانه های پدافندی قابلیت ضد بالستیکی تا ارتفاع حدودا ۲۵ کیلومتری و در برد حدودا تا ۴۰ کیلومتری هستند. در واقع برای موشک بالستیک همه چیز روی دور تند هست و خیلی زود دیر میشود.

 

در مورد برد قطعی و فعلی سامانه باور، باید بگم وقتی هدف در فاصله ۲۵۰ کیلومتری هست ما موشک رو شلیک میکنیم و در ۲۰۰ کیلومتری برای هدف نزدیک شونده ای با سرعت ۱/۶ ماخ موشک به هدف برخورد میکند. اگر سرعت موشک رو ۲۰۰۰ متر بر ثانیه در نظر بگیریم برای رسیدن به حداکثر برد ۱۰۰ ثانیه زمان لازم داره و هدف با سرعت ۵۳۰ متر بر ثانیه (۱/۶ ماخ) در این ۱۰۰ ثانیه ۵۳ کیلومتر نزدیک شده و در برد موشک قرار گرفته.

اگر موشک ۲۸۰۰ متر بر ثانیه سرعت داشته باشد، میتواند هدفی را که ۷۰۰ متر بر ثانیه (۲/۱۱ ماخ) نزدیک شونده است در ۲۰۰ کیلومتری هدف قرار بده، چون ۷۱ ثانیه زمان لازم داره تا به برد ۲۰۰ کیلومتر برسد.

در سامانه های پدافندی نقش اساسی رو رادار ها هستن که بازی میکنن. چون محدودیت اصلی برای اونهاست نه موشک ها. حالا اگر موشک پدافندی ما قابلیت هدایت راداری فعال داشته باشد، با یک آواکس در آسمان میتونیم بر این محدودیت غلبه کنیم.

 

همونطور که قبلاً هم گفته بودم، به نظر این حقیر پروژه باور ۳۷۳ یک پروژه بزرگ هست که هدف نهایی اون رسیدن به برد درگیری ۶۰۰ کیلومتر (۳۷۳ مایل) هست. مثل سامانه تلاش که با ۷۵ کیلومتر شروع شد و الان بردش به ۱۲۰ کیلومتر رسیده و البته احتمال میدم تا ۱۶۰-18۰ هم بره. باید دید در آینده چه پیش میاد.

و البته این چیزی که الان با اطلاعات نصفه و نیمه رونمایی شده چیزی هست که در سال ۹۵ دست پیدا کردیم.

خواهش میکنم نیروهای مسلح رو دست کم نگیید دوستان، در خیلی از بخش ها مشکلات هست و خیلی ها کاری انجام نمیدن، اما کسانی هستن که قابلیت های بسیار بالایی دارن و دارن به شدت کار میکنن البته در سایه. نه اینکه انتقاد نباشه نه، انتقاد سازنده موجب پیشرفت هست و این چیزیه که ما در میلیتاری دنبالش هستیم.

 امیدوارم روزی برسه که این تجهیزات رو در برابر دشمن صهیونیستی در سوریه و لبنان پیروز ببینیم و شاد بشیم.

 

  • Like 1
  • Upvote 10
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
5 hours قبل , Abed2 گفت:

سلام به دوستان، با کلیت صحبت هاتون موافقم، تو جزئیات یکم نظرم متفاوت هست البته فقط بخش هایی.

 

ابتدا در مورد قابلیت ضد بالستیکی، تقریباً برد در قابلیت ضد بالستیکی کمتر از اهداف آیرودینامیک هست و اون هم به خاطر سرعت و ارتفاع بالاتر هست. یعنی رادار درگیری شما تا ارتفاع مثلاً ۱۰۰ کیلومتری میتونه آشکارسازی انجام بده و قفل کنه روی هدف، پس شما با هدفی که مثلاً ۱۴ ماخ سرعت داره میتونید در ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری موشکی رو براش شلیک کنید. فرضا موشک رهگیر شما با سرعت ۲۸۰۰ متر بر ثانیه حدوداً ۳۵ ثانیه فرصت میخواد تا به ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری برسد البته چون سرعت مسیر عمودی تر هست در عمل زمان بیشتر هم میشود، این در صورتی هست که هدف شما ۲۱ ثانیه زمان نیاز داره تا به زمین برسه. نمیدونم تونستم منظورم رو برسونم یا خیر. برای همین هست که اکثر سامانه های پدافندی قابلیت ضد بالستیکی تا ارتفاع حدودا ۲۵ کیلومتری و در برد حدودا تا ۴۰ کیلومتری هستند. در واقع برای موشک بالستیک همه چیز روی دور تند هست و خیلی زود دیر میشود.

 

سلام

 

بله درست هست و خودتون در ادامه گفتید که نقش اصلی روی رادار و توان شناسایی و الگوریتم و پردازش میباشد و بنده هم شرط لازم رو رادار عنوان کردم.

عکس زیر رو ببینید متعلق به وزارت دفاع انگلیس در زمان جنگ سرد میباشد و توانایی سامانه گالوش رو ارزیابی کردن

thumb_Defe44-115fig456-stitched5B15D.jpg

برد سامانه ABM-1 Galosh بین 320 تا 350 کیلومتر عنوان شده بود ولی در محاسبات تا 800 ناتیکال مایل پیش بینی کردن و این برد حداکثر است و موشک اینرسی لازم برای تعقیب هدف و مانور سنگین رو نخواهد داشت اما باعث میشود در همون برد 350 کیلومتری هدف را بزند.

اینکه گفتم برد ضد بالستیک تقریبا دو برابر حساب میشه رو همین قضیه استوار است و منظور برد شلیک برای رهگیری هدف بالستیک در حداکثر برد مفید که موشک رهگیر انرژی جنبشی لازم را داشته باشد و همون برد اعلامی برای سامانه باور یا اس300 و ... می باشد. قبلا در یک مقاله خواندم که برد ضد بالستیک S-300PMU2 رو در حدود 400 کیلومتر تخمین زدن در مقابل بالستیک های میانبرد و مشخصه که با افزایش یا کاهش سرعت بالستیک این مقدار کم و زیاد میشه. مساله اینه که مشکل اس300 برای این رهگیری موشک نیست و بلکه رادار هست که برد 400 کیلومتری ندارد!

 

5 hours قبل , Abed2 گفت:

در مورد برد قطعی و فعلی سامانه باور، باید بگم وقتی هدف در فاصله ۲۵۰ کیلومتری هست ما موشک رو شلیک میکنیم و در ۲۰۰ کیلومتری برای هدف نزدیک شونده ای با سرعت ۱/۶ ماخ موشک به هدف برخورد میکند. اگر سرعت موشک رو ۲۰۰۰ متر بر ثانیه در نظر بگیریم برای رسیدن به حداکثر برد ۱۰۰ ثانیه زمان لازم داره و هدف با سرعت ۵۳۰ متر بر ثانیه (۱/۶ ماخ) در این ۱۰۰ ثانیه ۵۳ کیلومتر نزدیک شده و در برد موشک قرار گرفته.

اگر موشک ۲۸۰۰ متر بر ثانیه سرعت داشته باشد، میتواند هدفی را که ۷۰۰ متر بر ثانیه (۲/۱۱ ماخ) نزدیک شونده است در ۲۰۰ کیلومتری هدف قرار بده، چون ۷۱ ثانیه زمان لازم داره تا به برد ۲۰۰ کیلومتر برسد.

در سامانه های پدافندی نقش اساسی رو رادار ها هستن که بازی میکنن. چون محدودیت اصلی برای اونهاست نه موشک ها. حالا اگر موشک پدافندی ما قابلیت هدایت راداری فعال داشته باشد، با یک آواکس در آسمان میتونیم بر این محدودیت غلبه کنیم.

 

خوب در این حالت هواپیمای مهاجم نمی تونه وارد محدوده پدافندی نشه؟

هواپیما برخلاف بالستیک صرفا هدف نزدیک شونده نیست و امکان تغییر مسیر و حتی برگشت دارد و اگر قرار بر شلیک موشکها از 250 کیلومتری داشته باشید تنها باعث هدف رفت منابع و خالی شدن پرتابگرها میشه.

اون بردی که محاسبه کردم برای این هست که هدف وقتی وارد رینگ پدافندی شد حتی با گردش 180 درجه ای امکان فرار نداشته باشد.

البته اگر موشک بصورت اینرسیایی تا نزدیکی هدف در ارتفاع بالا پرواز کنه و در فاز نهایی با رادار فعال یا فروسرخ هدف رو کشف و رهگیری کند ، احتمالا بتوان به برد قطعی 200 کیلومتر دست یافت ولی هر روز سنسورهای هشدار دهنده پیشرفت میکنند و با دیتالینکی که هواپیماهای متخاصم دارند از شلیک موشک حتی بدون قفل راداری مطلع شده و واکنش دفاعی خواهند داد.

 

5 hours قبل , Abed2 گفت:

همونطور که قبلاً هم گفته بودم، به نظر این حقیر پروژه باور ۳۷۳ یک پروژه بزرگ هست که هدف نهایی اون رسیدن به برد درگیری ۶۰۰ کیلومتر (۳۷۳ مایل) هست. مثل سامانه تلاش که با ۷۵ کیلومتر شروع شد و الان بردش به ۱۲۰ کیلومتر رسیده و البته احتمال میدم تا ۱۶۰-18۰ هم بره. باید دید در آینده چه پیش میاد.

و البته این چیزی که الان با اطلاعات نصفه و نیمه رونمایی شده چیزی هست که در سال ۹۵ دست پیدا کردیم.

خواهش میکنم نیروهای مسلح رو دست کم نگیید دوستان، در خیلی از بخش ها مشکلات هست و خیلی ها کاری انجام نمیدن، اما کسانی هستن که قابلیت های بسیار بالایی دارن و دارن به شدت کار میکنن البته در سایه. نه اینکه انتقاد نباشه نه، انتقاد سازنده موجب پیشرفت هست و این چیزیه که ما در میلیتاری دنبالش هستیم.

 امیدوارم روزی برسه که این تجهیزات رو در برابر دشمن صهیونیستی در سوریه و لبنان پیروز ببینیم و شاد بشیم.

 

بنده هم امیدوارم برد باور در نهایت به 600 کیلومتر برسه تا کار روی کلیت پدافند تمام بشه و بتوان منابع رو صرف بازسازی نیروی هوایی اختصاص داد.

از موشک صیاد3 گفتید و باید بگم همین موشک باید بتونه به برد 150 کیلومتری هم برسه ولی مساله اصلی انرژی جنبشی و سرعت در اون برد هست که شاید نتونه با هواپیماهای مانورپذیر درگیر بشه.

  • Like 1
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

من فکر میکنم شکار هواپیما در فواصل بسیار دور مثلا بالای 200 کیلومتر برای هر سامانه ای مشکل باشه. چون اگر هواپیما به طریقی مثلا رادار و سامانه های خود هواپیما یا اواکس ها و یا رادارهای زمینی مطلع بشه که موشک بهش نزدیک میشه میتونه به سمت زمین شیرجه بزنه و به علت گرد بودن زمین و با کاهش ارتفاع از دید رادار هدایت کننده موشک خارج بشه. اگر در این مدت موشک پدافندی به فاصله ای نرسیده باشه که رادار خود موشک هواپیما رو ببینه و موشک هنوز تحت هدایت رادار زمینی باشه موشک هواپیما رو گم میکنه. 

اگر در خلیج فارس نبردی اتفاق  بیافتد طبیعتا دشمن دارای اواکس است و این اتفاق بسیار محتمل است. من فکر میکنم بردهایی مثل 400 کیلومتر و بالاتر که در موشک اس 400 و اس 500 گزارش شده بیشتر به درد شکار موشک های بالستیک میخورد تا شکار جنگنده. شاید هم بتوان با ان هواپیمای سوخت رسان را شکار کرد و یا فضا را برای اواکس ها نا امن کرد. چون حتی اواکس هم میتواند با کاهش ارتفاع از دید رادار هادی موشک که در فاصله جند صد کیلومتری قرار دارد خارج شود. 

تنها راه حل  این مشکل این است که یک اواکس یا رادار جنگنده با موشک و رادار زمینی ان شبکه باشد. تا اگر هواپیمای هدف به سمت زمین شیرجه رفت اواکس موشک را به سمت ان هدایت کند. تا حدی هم که من شنیدم روس ها از اواکس استفاده میکنند. ما هم میتوانیم از شبکه کردن رادار اف 14 با رادار های موشک استفاده کنیم

ویرایش شده در توسط sasasasa
  • Like 1
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

انچه به نظر می اید این است که این سامانه رونمایی شده ولی کار ان نهایی نشده است. به نظر من یا عملیاتی نشده یا به تعداد بسیار کمی از ان ساخته میشود تا طرح ان کامل گردد. امروز روحانی نیز اشاره ای به این موضوع داشت که سامانه باور سال اینده کامل تر میگردد.  قرار بود این سامانه دارای سه نوع موشک باشد که ما در رونمایی یک نوع موشک دیدیم. برد ان هم شاید بهبود پیدا کند. به هر حال شاید یکی دو سال دیگر کار لازم داشته باشد. 

در رابطه با موشک صیاد 5 و ساخت موشکی شبیه استاندارد 3 امریکایی که برای زدن ماهواره ها و موشک های بالستیک در ارتفاعات  بالا به کار میرود من حدس میزنم که در قالب یک سامانه مستقل غیر از باور این کار انجام شود. احتمال هم دارد که به جای پدافند ارتش هوافضای سپاه مامور این کار شود. خود پیش ران سلمان نیز که به این منظور ساخته شده توسط سپاه رونمایی شد در صورتیکه سامانه باور توسط پدافند ارتش پیگیری شده است

ویرایش شده در توسط sasasasa
  • Like 2
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 18 بهمن 1398 در 09:03 , sasasasa گفت:

من فکر میکنم شکار هواپیما در فواصل بسیار دور مثلا بالای 200 کیلومتر برای هر سامانه ای مشکل باشه. چون اگر هواپیما به طریقی مثلا رادار و سامانه های خود هواپیما یا اواکس ها و یا رادارهای زمینی مطلع بشه که موشک بهش نزدیک میشه میتونه به سمت زمین شیرجه بزنه و به علت گرد بودن زمین و با کاهش ارتفاع از دید رادار هدایت کننده موشک خارج بشه. اگر در این مدت موشک پدافندی به فاصله ای نرسیده باشه که رادار خود موشک هواپیما رو ببینه و موشک هنوز تحت هدایت رادار زمینی باشه موشک هواپیما رو گم میکنه. 

اگر در خلیج فارس نبردی اتفاق  بیافتد طبیعتا دشمن دارای اواکس است و این اتفاق بسیار محتمل است. من فکر میکنم بردهایی مثل 400 کیلومتر و بالاتر که در موشک اس 400 و اس 500 گزارش شده بیشتر به درد شکار موشک های بالستیک میخورد تا شکار جنگنده. شاید هم بتوان با ان هواپیمای سوخت رسان را شکار کرد و یا فضا را برای اواکس ها نا امن کرد. چون حتی اواکس هم میتواند با کاهش ارتفاع از دید رادار هادی موشک که در فاصله جند صد کیلومتری قرار دارد خارج شود. 

تنها راه حل  این مشکل این است که یک اواکس یا رادار جنگنده با موشک و رادار زمینی ان شبکه باشد. تا اگر هواپیمای هدف به سمت زمین شیرجه رفت اواکس موشک را به سمت ان هدایت کند. تا حدی هم که من شنیدم روس ها از اواکس استفاده میکنند. ما هم میتوانیم از شبکه کردن رادار اف 14 با رادار های موشک استفاده کنیم

چند تا نکته کوچک را باید در نظر گرفت. تو فاصله 120 مایل انحنای زمین حدودن 1/8مایل هست. اواکس ها برای رسیدن به حداکثر برد معمولا تو ارتفاع بالای 30 هزار پا پرواز میکنن و با داشتن بشقاب رادار محدودیت‌های بسیار بالایی در پارامتر های پروازی دارن. اینجور نیست که شما فکر کنی کله هواپیما را پایین بندازه و با زیاد کردن گاز سریع به ارتفاع مورد نظر برسه. موشک‌های سرعت بالا فاصله 200 کیلومتر را در حد دقیقه طی میکنن. و اینجور هم نیست که شما شلیک کنی اواکس خبردار بشه از زمان شلیک تا متوجه شدن اواکس و فهمیدن اینکه خودش هدف قرار گرفته شاید بالای 15 ثانیه طول بکشه. و تو این زمان نمیتونه اینقدر ارتفاعش را کم کنه که از دست موشک فرار کنه. در موشکی مثل صیاد نظر من این هست  که موشک شاید از فاصله بالای 30 کیلومتر خودش اکتیو میشه و فرصت فرار را از حریف میگیره. مورد بعدی داشتن رادارهای فرا افق نگر هست که انحنای زمین تاثیری در آنها ندارد. هر چند دقیق نیست ولی محدوده هدف قابل تشخیص هست و ترکیب رادار های کیهانی با برد تقریبی 600 کیلومتر و رادارهای پسیو میتونه هدف را برای ما روشن کنه. اواکس در اصل یک رادار هست و قابل شناسایی برای سیستم‌های پسیو. و اگر در مقابل موشک از سیستم‌های جنگال استفاده کند مانند یک خورشید در آسمان تشخیص آن ساده خواهد بود (تشخیص نه هدف قرار دادن). نکته دیگر با داشتن سیستمهایی مانند پلنا و سیستم‌های جنگال داخلی برد رادارهای اواکس بسیار محدود خواهد بود و برای رصد داخل کشور مجبور است به مرز هوایی نزدیک شود. حضور آمریکایی ها در منطقه شاید حسن بزرگی که داشته باشد این هست که ما می‌توانیم سیستم‌ها را آپدیت کنیم و ببینیم با چه هدفی قرار هست درگیر شویم این هزینه ای هست که آمریکا مجبور هست بپردازد برای حضور در منطقه. بنابراین رادارهای ما در زمان پرواز بی 52 ها یا اواکس ها و سوخت رسانه‌ها آنها را زیر نظر دارند و رادارهای فراافق نگر برای تشخیص اینها کالیبره هستند یعنی هر روز شاید برای پدافند ایران یک تمرین نظامی باشد بنابراین به شما با تقریب 70 درصد اطمینان میدهم تا فاصله 300 کیلومتری هیچ سوخت رسان و اواکسی از دست پدافند ایران ایمن نیست 

  • Upvote 12
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
13 hours قبل , sezar گفت:

چند تا نکته کوچک را باید در نظر گرفت. تو فاصله 120 مایل انحنای زمین حدودن 1/8مایل هست. اواکس ها برای رسیدن به حداکثر برد معمولا تو ارتفاع بالای 30 هزار پا پرواز میکنن و با داشتن بشقاب رادار محدودیت‌های بسیار بالایی در پارامتر های پروازی دارن. اینجور نیست که شما فکر کنی کله هواپیما را پایین بندازه و با زیاد کردن گاز سریع به ارتفاع مورد نظر برسه. موشک‌های سرعت بالا فاصله 200 کیلومتر را در حد دقیقه طی میکنن. و اینجور هم نیست که شما شلیک کنی اواکس خبردار بشه از زمان شلیک تا متوجه شدن اواکس و فهمیدن اینکه خودش هدف قرار گرفته شاید بالای 15 ثانیه طول بکشه. و تو این زمان نمیتونه اینقدر ارتفاعش را کم کنه که از دست موشک فرار کنه. در موشکی مثل صیاد نظر من این هست  که موشک شاید از فاصله بالای 30 کیلومتر خودش اکتیو میشه و فرصت فرار را از حریف میگیره. مورد بعدی داشتن رادارهای فرا افق نگر هست که انحنای زمین تاثیری در آنها ندارد. هر چند دقیق نیست ولی محدوده هدف قابل تشخیص هست و ترکیب رادار های کیهانی با برد تقریبی 600 کیلومتر و رادارهای پسیو میتونه هدف را برای ما روشن کنه. اواکس در اصل یک رادار هست و قابل شناسایی برای سیستم‌های پسیو. و اگر در مقابل موشک از سیستم‌های جنگال استفاده کند مانند یک خورشید در آسمان تشخیص آن ساده خواهد بود (تشخیص نه هدف قرار دادن). نکته دیگر با داشتن سیستمهایی مانند پلنا و سیستم‌های جنگال داخلی برد رادارهای اواکس بسیار محدود خواهد بود و برای رصد داخل کشور مجبور است به مرز هوایی نزدیک شود. حضور آمریکایی ها در منطقه شاید حسن بزرگی که داشته باشد این هست که ما می‌توانیم سیستم‌ها را آپدیت کنیم و ببینیم با چه هدفی قرار هست درگیر شویم این هزینه ای هست که آمریکا مجبور هست بپردازد برای حضور در منطقه. بنابراین رادارهای ما در زمان پرواز بی 52 ها یا اواکس ها و سوخت رسانه‌ها آنها را زیر نظر دارند و رادارهای فراافق نگر برای تشخیص اینها کالیبره هستند یعنی هر روز شاید برای پدافند ایران یک تمرین نظامی باشد بنابراین به شما با تقریب 70 درصد اطمینان میدهم تا فاصله 300 کیلومتری هیچ سوخت رسان و اواکسی از دست پدافند ایران ایمن نیست 

 

استاد شما که پاسخ دادید به نظر می اید اصلا متن من رو دقیق نخوندید. بالا با دقت بخونید. من نوشتم که این سامانه ها میتونن برای شکار تانکرهای سوخت رسان به کار روند یا فضا را برای اواکس ها نا امن کنند. یعنی رد نکردم که با این نوع سامانه ها میتوان از فاصله بالا اواکس یا تانکر سوخت رسان را شکار کرد یا به عبارتی انها را مجبور کرد از مرز های ما فاصله بگیرند. . یا ارتفاع کم کنند.منظور من این بود که وقتی اواکس وجود دارد اواکس ها میتوانند از فاصله دور اگر جنگنده مورد هدف قرار گرفت به جنگنده اطلاع دهند علاوه بر این خود جنگنده های امروزی نیز با رادار و سنسورهای خود میتوانند از این موضوع مطلع شده و با شیرجه به سطح زمین از برد رادار خارج شوند. رادارهای کیهانی برد بالایی دارند ولی دقت انها در حدی بالایی نیست و فقط میتوانند نقش هشدار زود هنگام را بازی کنند و فکر نمی کنم بتوانند نقش رادار هادی موشک را به عهده داشته باشند.رادارهای کیهانی ابعاد بزرگی دارند و اکثرا ثابت هستند به احتمال زیاد در اوایل جنگ با امریکا مورد هدف قرار بگیرند دفاع از انها بسیار سخت است تنها مزیت انها این است که باعث میشود ما غافلگیر نشویم. ولی در ادامه جنگ نمی شود روی انها حساب کرد. رادار خود موشک صیاد چقدر است و از چه فاصله ای اکتیو میشود اطلاع ندارم. ولی در نظر داشته باشید که در شرایط جنگی دشمن دست به جنگ الکترونیک هم میزند.  و هر بردی رادار این موشک داشته باشد در شرایط جنگی کاهش مییابد یک مورد مشابه برایتان تعریف کنم. چند سال قبل یک میگ 29 در تهران ارتفاع کم کرد و تو شهر سرو صدا راه انداخت. من شنیدم حالا نمی دانم چقدر موثق بوده. من شنیدم که سامانه تور سپاه بهش موشک شلیک کرده و خلبان برای فرار از موشک به سمت زمین شیرجه رفته. حالا با وجود فاصله نه چندان زیاد و اینکه کلا تور ام 1 برای اهداف ارتفاع پایین ساخته شده باز تونسته از موشک در بره. موشک فونیکس گفته میشه 180 کیلومتر برد داره. ولی با وجود داشتن رادار هوایی خلبانان معمولا از فواصل کمتر شلیک میکردند تا احتمال اصابت بیشتر شود.

در کل به نظر من شکار یک جنگنده از فواصل بالای 200 کیلومتر در شرایط واقعی جنگی بسیار مشکل باشد. خود روس ها یک اواکس را با اس 400 شبکه میکنند. خود امریکایی ها شاید بی علت نباشد که اصلا برد پاتریوت را زیر 200 کیلومتر ساخته اند. سامانه تاد را نیز بیشتر برای شکار بالستیک ساخته اند. به نظر من فایده این سامانه ها میتوانند دور کردن اواکس ها و تانکرهای سوخت رسان و یا بمب افکن هایی مثل بی 2 باشد که ممکن است از دور به ما کروز شلیک کنند. که البته میتوانند این کار را از ارتفاع پایین تر انجام دهند

ویرایش شده در توسط sasasasa
  • Like 1
  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
12 hours قبل , sasasasa گفت:

به نظر می اید اصلا متن من رو دقیق نخوندید

از معایب انجام دادن چندکار بصورت همزمان هست .شرمنده 

12 hours قبل , sasasasa گفت:

اواکس ها میتوانند از فاصله دور اگر جنگنده مورد هدف قرار گرفت به جنگنده اطلاع دهند

معمولا خود هواپیما ها وقتی روشون کار راداری انجام بشه یا قفل راداری روشون انجام بشه متوجه میشن و اصلا نیازی به این نیست که آواکس بهشون اطلاع بده . با توجه به سیستمهای جنگ الکترونیک تو بعضی مقاله ها دیدم که برد رادار آواکس را حدود 200الی 250 کیلومتر تخمین میزنن . یک اصل در مورد پدافند وجود داره اونم این هست که جنگنده یا حتی موشک های کروز هوشمند سعی بر این دارن که در مرحله اول شناسایی نشن . اواکس با جنگنده از طریق لینک 16 ارتباط برقرار میکنه درست ؟ لینک16 میدونی چطوری کار میکنه ؟ (سیسـتم JTIDS از تکنیـک کدگـذاری جرخشـی (CRC )اسـتفاده میکند. این روش کدگـذاری فقـط قابلیـت تشـخیص خطـا را دار اسـت. زمــانی کــه در گیرنــده خطــایی تشــخیص داده میشــود از فرســتنده درخواست میشود که این رشته داده را دوباره ارسال نماید. در پیامهای با قالب ثابت و متغیـر، قبـل از کدگـذاری RS ،دوازده بیـت پریتـی بـرای تشخیص خطا در هر بلوک ۲۱۰ بیتی داده تولید میشوند. دوازده بیـت پریتی به سه گروه چهار بیتی تقسیم میشوند و یک بیت صفر به ابتـدای هر چهار بیت اضافه میشود تا بایت پریتی را تکمیل نماید. ایـن بایتهـا سپس با هفتاد بیت داده ترکیب میشـوند تـا کلمـات ۷۵بیتـی را ایجـاد نمایند. کدگذاری RS این اطمینان را ایجاد میکند که حتی اگـر نیمـی از دادهها در حین ارتباط از دست بروند، مکانیسـم تشـخیص و تصـحیح خطــا قابلیــت بازیــابی داده اصــلی را دار ا اســت ) .تا اینجا فهمیدیم سیستم جوری هست که واقعا امن و اخلال هم نمیتونه اطلاعات را خیلی تحت تاثیر قرار بده . حالا بریم سراغ نوع ارتباط در لینک 16 (در سامانه لینک ۱۶ تمـامی ارتباطهـا از شـیارهای زمـانی بـه طـول 8125/7 میلیثانیه اسـتفاده میکننـد. در هـر شـیار زمـانی، اطلاعـات بهصورت رشته ای از پالسها ارسال میگردد که هر پالس حـاوی۵ بیـت اطلاعــات ارسال شــده توســط مدولهســازی ترکیبــی( CCSK و MSK5 4)است. ازآنجاکه هر پالس دارای۳۲ چیپ CCSK و طول هـر چیـپ ۲/۰ میکروثانیه است، طول هر پالس برابر ۴/۶ میکروثانیه است. پالسها ۱۳ میکروثانیه از هم فاصله دارند که معنـی آن خـاموش بـودن فرسـتنده بـه طول ۶/۶ میکروثانیه است.) . حالا میرسیم به اثر انگشت این لینک که مثل گاو پیشونی سفید هست یعنی به زبان ساده سـیگنال لینـک ۱۶ دارای ویژگـی پالسی است که در آن فرستنده به مدت ۴/۶ میکروثانیه روشن و به مدت6/۶ ثانیــه خــاموش اســت. ایــن ویژگــی پالســی بــودن موجــب نــرخ خاموش/روشن شدن برابر با ۷۶۹۲۳ بار در ثانیه میشود که ویژگی بـارز این لینک است و برادران پدافند خیلی راحت به وسیله رادارهای پسیو این نوع لینک را تشخیص میدن و از همین طریق هویت جنگنده که میتونه سیستم تشخیص دوست از دشمن ما را فریب بده لو میره و همینطور مکان جنگنده هم لو میره و این بزرگترین تهدید برای یک جنگنده هست وقتی میخواد در محیطی عملیات کنه که دارای شبکه یکپارچه پدافندی هست . ایضا اف 35 و رپتور را هم بخاطر حجم زیاد ارسال و دریافت اطلاعات از همین طریق میشه شناسایی کرد . الگوریتمها نوشته شده بر این اساس 

12 hours قبل , sasasasa گفت:

رادارهای کیهانی ابعاد بزرگی دارند و اکثرا ثابت هستند

رادارهای کیهانی تمام متحرک هستند و ابعاد بزرگی هم ندارند احتمالا با رادار فرا افق نگر اشتباه گرفته اید 

12 hours قبل , sasasasa گفت:

ولی در نظر داشته باشید که در شرایط جنگی دشمن دست به جنگ الکترونیک هم میزند.  و هر بردی رادار این موشک داشته باشد در شرایط جنگی کاهش مییابد

یکی از دلایلی که به سرعت داریم به سمت موشک های هدایت چند گانه میریم همین است . موشک در فازهای مختلف از سیستم هومینگ یا فروسرخ یا راداری اکتیو استفاده میکنه ایشالا هر چه زودتر رونمایی بشه 

 

12 hours قبل , sasasasa گفت:

وشک فونیکس گفته میشه 180 کیلومتر برد داره. ولی با وجود داشتن رادار هوایی خلبانان معمولا از فواصل کمتر شلیک میکردند تا احتمال اصابت بیشتر شود

حرف درستی هست ولی بیشتر به دلیل محدود بودن تعداد موشک و برای اطمینان از اصابت موشک همیشه سعی میشد با بهترین پارامترها شلیک انجام بشه و گرنه رادار آگ ناین مودی دارد که در آن بدون قفل داراری میتونه موشک فینیکس را به نزدیکی هدف هدایت کنه و بقیه کار را رادار داخلی موشک انجام بده  . یا اگر با دقت مستندرادار را نگاه کرده باشی وقتی اپراتور موشک سام 2 داشت ماجرای زدن میگ25 را شرح میداد گفت ما اومدیم ابتکاری فقط با رادار سرچ و بدون رادار رهگیری اولین موشک را زدیم و به هدف هم اصابت کرد یا رمانی که جناب ستاری به آقای غلامی مختصات هدف میده و میگه بصورت کور شلیک کن و هدف هم منهدم میشه یا ... این اتفاقات شروعی بود برای استفاده از اطلاعات یک رادار برای درگیری در راداری دیگر  و این موضوع در شبکه پدافند به حد اعلای خودش رسیده و باور کن دوست عزیز با لینک رادارها دیگه احتیاجی به آواکس حداقل در مناطق مرزی و فلت ایران نیست . بنابراین داریم به سمتی میریم که سیستمهای پدافندی قادر هستند بدون قفل راداری موشک شلیک کنن و این موضوع فرصت عکس العمل را از خلبان میگیره و سیستمهای جنگنده وقتی قفل راداری روشون میشه معمولا آلارم میدن یا وقتی موشک حرارتی بع یک مسافت مشخص برسه سنسورها تشخیص میدن بنابراین اینجوریا هم نیست که نشه از فاصله دور هدفی را شکار کرد . تکنیک های خاصی داره که ...

 

13 hours قبل , sasasasa گفت:

بمب افکن هایی مثل بی 2 باشد که ممکن است از دور به ما کروز شلیک کنند. که البته میتوانند این کار را از ارتفاع پایین تر انجام دهند

در ما مثلا 100فروند یا 200 فروند کروزی که شلیک میشود نیست . درد ما بمب های کم قطر اس دی بی هیت که یک ایگل تعداد بالایی از آنها را میتواند حمل کندو در صورت شلیک از ارتفاع پایین برد زیادی هم ندارند  

  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
10 hours قبل , sezar گفت:

از معایب انجام دادن چندکار بصورت همزمان هست .شرمنده 

معمولا خود هواپیما ها وقتی روشون کار راداری انجام بشه یا قفل راداری روشون انجام بشه متوجه میشن و اصلا نیازی به این نیست که آواکس بهشون اطلاع بده . با توجه به سیستمهای جنگ الکترونیک تو بعضی مقاله ها دیدم که برد رادار آواکس را حدود 200الی 250 کیلومتر تخمین میزنن . یک اصل در مورد پدافند وجود داره اونم این هست که جنگنده یا حتی موشک های کروز هوشمند سعی بر این دارن که در مرحله اول شناسایی نشن . اواکس با جنگنده از طریق لینک 16 ارتباط برقرار میکنه درست ؟ لینک16 میدونی چطوری کار میکنه ؟ (سیسـتم JTIDS از تکنیـک کدگـذاری جرخشـی (CRC )اسـتفاده میکند. این روش کدگـذاری فقـط قابلیـت تشـخیص خطـا را دار اسـت. زمــانی کــه در گیرنــده خطــایی تشــخیص داده میشــود از فرســتنده درخواست میشود که این رشته داده را دوباره ارسال نماید. در پیامهای با قالب ثابت و متغیـر، قبـل از کدگـذاری RS ،دوازده بیـت پریتـی بـرای تشخیص خطا در هر بلوک ۲۱۰ بیتی داده تولید میشوند. دوازده بیـت پریتی به سه گروه چهار بیتی تقسیم میشوند و یک بیت صفر به ابتـدای هر چهار بیت اضافه میشود تا بایت پریتی را تکمیل نماید. ایـن بایتهـا سپس با هفتاد بیت داده ترکیب میشـوند تـا کلمـات ۷۵بیتـی را ایجـاد نمایند. کدگذاری RS این اطمینان را ایجاد میکند که حتی اگـر نیمـی از دادهها در حین ارتباط از دست بروند، مکانیسـم تشـخیص و تصـحیح خطــا قابلیــت بازیــابی داده اصــلی را دار ا اســت ) .تا اینجا فهمیدیم سیستم جوری هست که واقعا امن و اخلال هم نمیتونه اطلاعات را خیلی تحت تاثیر قرار بده . حالا بریم سراغ نوع ارتباط در لینک 16 (در سامانه لینک ۱۶ تمـامی ارتباطهـا از شـیارهای زمـانی بـه طـول 8125/7 میلیثانیه اسـتفاده میکننـد. در هـر شـیار زمـانی، اطلاعـات بهصورت رشته ای از پالسها ارسال میگردد که هر پالس حـاوی۵ بیـت اطلاعــات ارسال شــده توســط مدولهســازی ترکیبــی( CCSK و MSK5 4)است. ازآنجاکه هر پالس دارای۳۲ چیپ CCSK و طول هـر چیـپ ۲/۰ میکروثانیه است، طول هر پالس برابر ۴/۶ میکروثانیه است. پالسها ۱۳ میکروثانیه از هم فاصله دارند که معنـی آن خـاموش بـودن فرسـتنده بـه طول ۶/۶ میکروثانیه است.) . حالا میرسیم به اثر انگشت این لینک که مثل گاو پیشونی سفید هست یعنی به زبان ساده سـیگنال لینـک ۱۶ دارای ویژگـی پالسی است که در آن فرستنده به مدت ۴/۶ میکروثانیه روشن و به مدت6/۶ ثانیــه خــاموش اســت. ایــن ویژگــی پالســی بــودن موجــب نــرخ خاموش/روشن شدن برابر با ۷۶۹۲۳ بار در ثانیه میشود که ویژگی بـارز این لینک است و برادران پدافند خیلی راحت به وسیله رادارهای پسیو این نوع لینک را تشخیص میدن و از همین طریق هویت جنگنده که میتونه سیستم تشخیص دوست از دشمن ما را فریب بده لو میره و همینطور مکان جنگنده هم لو میره و این بزرگترین تهدید برای یک جنگنده هست وقتی میخواد در محیطی عملیات کنه که دارای شبکه یکپارچه پدافندی هست . ایضا اف 35 و رپتور را هم بخاطر حجم زیاد ارسال و دریافت اطلاعات از همین طریق میشه شناسایی کرد . الگوریتمها نوشته شده بر این اساس 

رادارهای کیهانی تمام متحرک هستند و ابعاد بزرگی هم ندارند احتمالا با رادار فرا افق نگر اشتباه گرفته اید 

یکی از دلایلی که به سرعت داریم به سمت موشک های هدایت چند گانه میریم همین است . موشک در فازهای مختلف از سیستم هومینگ یا فروسرخ یا راداری اکتیو استفاده میکنه ایشالا هر چه زودتر رونمایی بشه 

 

حرف درستی هست ولی بیشتر به دلیل محدود بودن تعداد موشک و برای اطمینان از اصابت موشک همیشه سعی میشد با بهترین پارامترها شلیک انجام بشه و گرنه رادار آگ ناین مودی دارد که در آن بدون قفل داراری میتونه موشک فینیکس را به نزدیکی هدف هدایت کنه و بقیه کار را رادار داخلی موشک انجام بده  . یا اگر با دقت مستندرادار را نگاه کرده باشی وقتی اپراتور موشک سام 2 داشت ماجرای زدن میگ25 را شرح میداد گفت ما اومدیم ابتکاری فقط با رادار سرچ و بدون رادار رهگیری اولین موشک را زدیم و به هدف هم اصابت کرد یا رمانی که جناب ستاری به آقای غلامی مختصات هدف میده و میگه بصورت کور شلیک کن و هدف هم منهدم میشه یا ... این اتفاقات شروعی بود برای استفاده از اطلاعات یک رادار برای درگیری در راداری دیگر  و این موضوع در شبکه پدافند به حد اعلای خودش رسیده و باور کن دوست عزیز با لینک رادارها دیگه احتیاجی به آواکس حداقل در مناطق مرزی و فلت ایران نیست . بنابراین داریم به سمتی میریم که سیستمهای پدافندی قادر هستند بدون قفل راداری موشک شلیک کنن و این موضوع فرصت عکس العمل را از خلبان میگیره و سیستمهای جنگنده وقتی قفل راداری روشون میشه معمولا آلارم میدن یا وقتی موشک حرارتی بع یک مسافت مشخص برسه سنسورها تشخیص میدن بنابراین اینجوریا هم نیست که نشه از فاصله دور هدفی را شکار کرد . تکنیک های خاصی داره که ...

 

در ما مثلا 100فروند یا 200 فروند کروزی که شلیک میشود نیست . درد ما بمب های کم قطر اس دی بی هیت که یک ایگل تعداد بالایی از آنها را میتواند حمل کندو در صورت شلیک از ارتفاع پایین برد زیادی هم ندارند  

یک سری مطالب تخصصی در مورد ارتباط جنگنه با اواکس گفتید که من چون رشته ام مکانیک است خیلی متوجه نمی شم. 

فقط چند موضوع

1- برد رادار اواکس حدود 700 کیلومتر است نه 250 کیلومتر. امروزه رادار جنگنده ها نیز بیش از این حرف ها است. رادار اف 14 دی فکر میکنم حدود 400 کیلومتر بوده. گفته شده رادار اف 14 های ما که اخیرا ارتقا یافته در این حدود است. رادار سوخو 35 نیز حدود 400 کیلومتر برای پرنده ها با ابعا معمولی(نه رادار گریز) است. رادار اواکس رو حداقل 700 کیلومتر برد براش فرض کنید. که اگر با تهدید های پدافندی ما اواکس های دشمن در فاصله 300 تا 400 کیلومتری مرز ما باشند تا عمق 300 تا 400 کیلومتری داخل مرز ما را رصد میکنند.

2- حتی اف 14 های ایران که تکنولوژی انها دارای عمری بیش از 45 سال است دارای یک مود هستند که بدون قفل راداری برای اینکه جنگنده دشمن متوجه نشه فونیکس را شلیک میکنند. البته ظاهرا در مراحل اخر قفل صورت میگیرد. این را در مصاخبه خلبان های اف 14 شنیده ام. بنابراین جنگنده ممکن است متوجه شلیک موشک نشود. البته خود شما هم اشاره کردید که بدون قفل رادارای امکان شلیک موشک وجود دارد. در این حالت اواکس میتواند به جنگنده اطلاع دهد. 

3-اینکه به علت تعداد کم موشک های فونیکس ما خلبان ها سعی میکردند از فاصله کمتر شلیک کنند تایید این حرف است که با افزایش فاصله احتمال اصابت کم میشود. گرچه اف 14 رادار هوایی است و عراقی ها هم اواکس نداشتند و امکان شیرجه جنگنده دشمن به سطح زمین و خارج شدن از برد رادار خودی وجود نداشت.

4-با تمام صحبت ها من هنوز فکر میکنم که اگر مثلا ما اس 400 میداشتیم و از بالای فاصله 200 کیلومتر و حتی 150 کیلومتر اقدام به شلیک به یک جنگنده کنیم بعید است که اصابت کند چون جنگنده به راحتی به سمت زمین شیرجه میره. حالا شما میگید بدون قفل به صورت کور شلیک شود. در این حالت جنگنده میتواند با مانورهای مناسب امکان برخورد کور موشک را از ان بگیرد. 

 

  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط worior
      باور 373 ناکافی در حلقه پدافند، پایان ناپذیر در دفتر دشمن.
       
       
       
      مقدمه
      هیچ نیروی مدافعی وجود ندارد که صرفا بخواهد یا بتواند با تکیه بر سلاح های دفاعی و پدافندی خود را حفظ کند، هر سیستم نظامی میبایست از حملات متقابل یا حتی پیشدستانه برای دفع قابلیت های تهاجمی دشمن بهره جوید، در کنگفو یک جمله معروف وجود دارد؛  دستی که برای حمله میرود برای دفاع بازمیگردد 
      . هیچ سامانه پدافندی اختراع نشده که قادر باشد در برابر یک حمله وسیع و پرتعداد موفق باشد، حتی اگر بتواند با هر موشکی که دارد یک هدف از مهاجمان را بزند بالاخره موشکهایش تمام میشوند و مهاجم پرتعداد میتواند موفقیتی بدست آورد. با این وجود پدافند توانسته است امکان غافلگیر شدن را با ایجاد یک سد در گام نخست حمله دشمن، از بین ببرد، همچنان که ریسک و هزینه های حمله را ابالا برده است. دشمنان یک پدافند هوایی از پایین ترین ارتفاع که متعلق به پهپادهای سبک و موشک های کروز است تا ارتفاع بلند که متعلق به رادارهای هوابرد، موشک های بالستیک و حتی مدارگردهای لئو میتواند باشند، همیشه حرفی برای گفتن و طرحی برای عبور از پدافند دارند. اما پدافندها هم در همه این سطوح نیز اقداماتی در لیست دارایی خود تهیه دیده اند، از اخلالگرهای برد بلند، سلاح های انرژی مستقیم DEW تا موشک های پدافندی که از برد 500 متر تا 700 کیلومتر . اما آنچه در برابر یک پدافند امروزی بسیار مرسوم است و انتظار میرود در ساعات اولیه جنگ ها با آن روبرو شود، حملات پیچیده و پر تعداد کروز و پهپاد میباشد.
      رقبای منطقه ای ایران و دولت های دوست و همجوار، قابلیت های تهاجمی بسیار وسیعی دارند، بسیاری از آنها از موشک های کروز و بالستیک بهره مند هستند، عربستان سعودی، امارات و حتی قطر، بیش از 1000 فروند موشک کروز هواپرتاب استورم شدو (شاهین سیاه) در اختیار دارند که یک تهدید پیچیده جدی برای زیرساخت های نظامی و اقتصادی ایران محسوب میشود. ترکیه نیز با ساخت موشک بومی SOM  توانسته است بخوبی به بازار تولید تسلیحات کروز وارد شود، ائتلاف غربی متجاوز در منطقه خلیج فارس و کشورهای اسلامی نیز به مقادیر انبوهی از موشک های کروز مجهزند. آمریکا قصد دارد بیش از 10هزار فروند کروز JASSM تولید کند، مقادیر سایر موشک های کروز و بمب های بالدار مشخص نیست، ولیکن انتظار میرود در  شرایط قوی اقتصادی و در جغرافیای امن ایالات متحده مقدار این موشکها انتهایی نداشته باشد. در کنار این انبوهی موشک های کروز، پهپادهای لوییتر قرار دارند که بر علیه پدافند ها بسیار موفق عمل میکنند و حتی از نظر گونه نیز قابل شمارش نیستند چه رسد به شمارش تعداد از هر گونه.
      عربستان سعودی موشک های بالستیک چینی DF-3 و DF-21A با قابلیت حمل کلاهک هسته ای با برد بیش از 2000 کیلومتر در اختیار دارد که میتوانند تهران را هدف قرار دهند. اسراییل نیز از موشک های میانبرد جریکو با بردی بالغ بر 5هزار کیلومتر بهره مند است. موشک های اسراییل حتی قادرند موسکو را هدف قراردهند. گرچه شناسایی و رهگیری موشک های کروز بسیار دشوار است اما تجربیات مختلفی وجود دارد که میگوید میتوان با موشک های کروز بوسیله جنگنده های سبک مانند اف 5، یا پدافند های کوتاه برد و میانبرد، اخلال وسیع الکترونیک در مناطق هدف بخوبی درگیر شد و آنها را منهدم یا منحرف ساخت،  راه های بسیاری برای انحراف انان وجود دارد و حملات اخیر بوسیله آنها از موفقیت زیر 60 درصدی سخن میگویند، تجربه های سوریه و عراق. اما موشک های بالستیک خیر، مقابله با آنها نیازمند زیرساخت پدافندی پیچیده ایست و هنوز جنگنده ها این امکان را بدست نیاورده اند که موشک های بالستیک را در آسمان منهدم کنند، تاکنون سلاح انرژی مستقیمی نیز دیده نشده که بتواند پاسخ موثری به این نوع از تسلیحات بدهد. کشور پهناور ایران برای مقابله با موشک های بالستیک تنها دو سامانه در اختیار دارد که هنوز موفقیت میدانی آنها به ثبت نرسیده است، اس 300 و باور 373.
       
      نیاز ایران به تولید انبوه پدافند های کوتاه برد.
      به بسیاری از تهدیدات کروز و پهپاد را نمیتوان در منطقه شروع تهاجم  واکنش نشان، اما همه آنها به سوی اهداف مهم می آیند و آنجا جاییست که نیازی به برد بلند و اغماض در تعیین هدف نیست، در برد کوتاه و در منطقه هدف همه اهداف پرنده مهاجم اعم از دیکوی و یا تهدید واقعی میبایست بسرعت تجزیه و منهدم شوند.
      بنابراین، وجود پدافند های پرتعداد دفاع نقطه ای و کوتاه برد با برد هایی در حد افق دید، از 12 تا 20 کیلومتر بسیار حیاتی تر از داشتن سامانه هایی با برد های بالای 100 کیلومتر است. طرح های موجود در ایران نظیر تولید موشک ها تور، راپیر، اف ام 80، انواع دوشپرتاب و سامانه در دست ساخت و ناشناخته کوتاه برد نه دی با برد ادعایی 30 کیلومتر، نشان از توجه به این محدوده است.
       

      شکل 1تصویر موشک 9 دی در نمایشگاه اقتدار 40
      محافظت از باور با روشهای نرم
      اگر سامانه های پدافندی را عنصری اساسی برای جلوگیری از جنگ فراگیر و آسان هوایی بدانیم، آنها را میبایست در طول نبرد حفظ کنیم، سامانه های انحراف دهنده موشک های ضد تشعشع برای حفاظت از فیلد های پدافندی و سامانه های برد بلند متحرک مانند باور و اس 300 طراحی شده اند. سامانه یاور از آن دسته از تجهیزات اقدام متقابل الکترونیک هستند که فیلد های پدافندی و رادارهای غیر واقعی را شبیه سازی میکند.
       
       
       شکل2 تصویر سامانه اخلال موشکی یاور در حاشیه نمایشگاه اقتدار 40
       
      قرارگیری در مسیر برد های بلند تر.
      سامانه پدافند هوایی باور 373 را میتوان بزرگترین دستاورد مهندسی چند حوزه مختلف موشکی و الکترونیک دانست، موشک های صیاد قادرند با اهداف بالستیک در حال نزدیک شدن با سرعت 8 تا 10 ماخ درگیر شوند. به نظر میرسد باور برای موفقیت های بیشتر و انهدام اهداف بالستیک نیازمند تست های بسیاری باشد. اگر سامانه های دیگر کوتاه برد، جنگال و مدیریت میدان نبرد موفق ظاهر شوند، باور میتواند اهداف پرنده را در حداکثر مسافت خود مورد اصابت قرار دهد. این سامانه قادر است هواگرد ها را در فاصله 200 کیلومتری و ارتفاع 27 کیلومتری منهدم کند. برای موفقیت در این فاصله، آنچه نیازمند پیشرفت بیشتری در تجهیزات الکترونیک و دقت کشف این سامانه است که هم اکنون بنابر گفته هایی قادر است میان اس 300 و اس 400 را پر کند.
      ایران از رادارهای ماورا افق و پیش اخطارهای بلند برد قدرتمندی بهره مند است، اما از اقدام سخت در دور دست بازمانده و لازم دارد سامانه های پدافندی ضد سوخترسانها، رادارهای هوابرد و بمب افکن های دورپرواز در عمق آسمان و در دور دست صورت دهد، اما نه مشابه آنچه روسها در سامانه A-135  در اختیار دارند. بلکه سامانه پدافندی ابداعی که بتواند یک هواگرد شناسایی را در زمان جنگ از فاصله بیش از 500 کیلومتر منهدم نماید. از جهت زیرساخت، تحقیقات و امکانات، همه چیز برای ساخت چنین سامانه ای اماده است.
       
      توسعه روز افزون تکنولوژی باور در نسخه های بعدی.
      باور 373 راهگشای تجربیات و بروز رسانی های بسیاری خواهد بود، از آنجا که تولید این پدافند بصورت بومی انجام شده است، ایران قادر خواهد بود آن را به اشکال مختلف از ایجاد سیلوهای زیرزمینی مخفی و سخت حفاظت شده در برابر انفجار و ترکش در مکانهای  ناشناخته، همراه با رادارهای ابتکاری که به ناگاه از موقعیت چریکی خود در فاصله ای غافلگیر کننده دشمن را پس از شلیک ردگیری میکنند بهره جوید، آسمان ایران از هم اکنون در برابر هیچ جنگ هوایی برای مهاجم ایمن نخواهد بود، وجود سامانه های بومی این امکان را فراهم می آورد که دشمن نتواند از اتمام آن یا حذف کامل آنها از روی زمین هیچ گاه مطمئن باشد، راه همیشه برای ورود بمب افکن های سنگین بسته میماند و اقدام به جنگ هوایی گسترده همراه با حضور فراوان جنگنده های دشمن تقریبا غیر ممکن خواهد شد.
      البته تهدیدات مربوط به هواگرد های جدید و بمب های دوربرد همچنان پابرجاست، ولیکن وظیفه مقابله با آنان بر عهده سامانه های کوچکتر و یا رده های دیگر پدافندی ست. اما ایران این قابلیت را بدست آورده که پدافند خود را متناسب با این تهدیدات توسعه دهد و محتاج سامانه های خارجی که هم داده های آن از قبل فروخته شده  و هم مقدار دقیق تلاشی که مهاجم برای انهدام آن باید صورت دهد مشخص است، نخواهد بود.
       
      کلام آخر
      دشمن سامانه پدافندی ایران در محاسبات خود ممکن است در مورد خریدهای ایران که چند رادار از کشور سوم خریده است و با انهدام مثلا چند لانچر یا رادار رهگیر کل سامانه از رده خارج خواهد شد محاسبات راحتی داشته باشد، و با مقدار کافی شبیه سازی به هر چه میخواهد دست پیدا کند، اما در مورد تجهیزات بومی وضعیت متفاوت هست، تنها یک رادار بومی و یک موشک میتواند همیشه در جغرافیای ایران ناشناخته باقی بماند و تا پایان درگیری مشخص نشود که فضا برای کنترل آسمان امن است یا خیر...

       
      تهیه شده برای www.military.ir/forum
      https://msai.ir/2020/07/01/smells-like-deterrence-spirit/
      @worior
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.