امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

داخل امرپ تایفون

حتی اگر هم این نمونه اولیه باشه که فقط برای نمایشگاه آماده شده باشه واقعا نا امید کننده هست اگه کار داخلی ماشین رو یکی از شرکتهای تیونینگ داخلی حتی بعضی از تزییناتی های تهران انجام داده بود نتیجه کار خیلی خیلی بهتر بود.باور کنید یه نجار و نقاش معمولی هم میتونست داشبرد بهتری بسازه کلیدهای کنترلی خیلی با کیفیت و ارزون زیادی تو بازار پیدا میشد که روش بزارن حتی غربیلک فرمان هم مال 50سال پیش هست حدااقل غربیلک نیسان روش میزاشتن

  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
کسی میدونه این تایفون از کجا اومده؟تحت لیسانسیه یا مستقیم خریداری شده؟ اصلا چرا در قراردادهای نظامی حتی دفاعی مثل این امرپ باید این همه پنهانکاری بشه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

احتمالا هدف از این امرپ اثبات این بوده که توانمندی ساخت در داخل هست و نیروهای مسلح اگر بودجه بدهند شرکت های داخلی این طرح ها رو تکمیل میکنن و بجای خرید از کشور چین میتونن در داخل همچین خودروهایی رو تولید کرد

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان یک سوال، از نظر حقوقی کپی برداری عینی از یک محصول کانادایی برای ما نمیتونه ایجاد مشکل بکنه؟ اگر اونها تصمیم بگیرن شکایت کنن به کجا میرسه قضیه؟

 

همین که حرکتی شروع شده در راستای توسعه زرهی واقعا قابل ستایش هست، ولی به نظرم اگر بعضی وقت ها به خودمون ایمان داشته باشیم و تغییرات قابل توجه در طراحی هم بدیم لزوما آسمان به زمین نمیاد. ما میتونیم دو یا چند محصول رو انتخاب کنیم و با الهام از اونها و ایجاد تغییرات نه لزوما دشوار، محصولی با حداقل ظاهری منحصر به فرد تولید کنیم. امیدوارم در قدم های بعدی به این سمت حرکت بشه.

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان یک سوال، از نظر حقوقی کپی برداری عینی از یک محصول کانادایی برای ما نمیتونه ایجاد مشکل بکنه؟ اگر اونها تصمیم بگیرن شکایت کنن به کجا میرسه قضیه؟
 
همین که حرکتی شروع شده در راستای توسعه زرهی واقعا قابل ستایش هست، ولی به نظرم اگر بعضی وقت ها به خودمون ایمان داشته باشیم و تغییرات قابل توجه در طراحی هم بدیم لزوما آسمان به زمین نمیاد. ما میتونیم دو یا چند محصول رو انتخاب کنیم و با الهام از اونها و ایجاد تغییرات نه لزوما دشوار، محصولی با حداقل ظاهری منحصر به فرد تولید کنیم. امیدوارم در قدم های بعدی به این سمت حرکت بشه.


سر قضیه کپی برداری از هلی کوپترهای شرکت بل از ماشکایت شد تو دادگاه محکوم هم شدیم ، اما وکلا با آوردن این دلیل که این کپی کاری هیچ ضرری به شرکت بل نرسونده(چون نه اونها حق صدرات به ما رو داشتن،نه ما اون هلی کوپترها رو صادر نکردیم)، تونستن از جریمه مالی ایران جلوگیری کنن
  • Upvote 10
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ما نه قراردادی با این شرکت داشتیم و نه اینکه نمونه ای از محصول در چهارچوب قرارداد فروش یا اجاره در اختیار ما قرار داشت! بنابراین نباید مشکلی وجود داشته باشه!
علاوه بر تمام این نکات ، نمونه ایرانی کپی کامل امرپ تایفون نیست و در یه جاهایی تفاوت هایی دیده میشه که دوستان اونها رو مشخص کردند!

در جنگ افزارهای غنیمتی هم ، احتمالا حق همه گونه استفاده ای وجود داره!
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خضموک مورد بحث رو بنده در کنار سایر دوستان از نزدیک دیدم و تصاویر زیر و هم ازش گرفتم ، و تایید می کنم که چیزی که باهاش مواجه بودیم قطعا یه لاشه ی بازسازی شده بود (البت اگه بشه اسمش رو بازسازی گذاشت !) ، نه چیزی به نام تولید تحت لیسانس و نه طراحی و تولید داخلی و نه مهندسی معکوس در کار نیست .
نوع اسیب اولیه هم به نحوی بوده که بیشترین از بین رفتگی رو قسمت های داخلی داشته که در همون قسمت ها شاهد هنرنمایی حضرات بودیم !
در سایر بخش ها و قطعات هم قطعات مستعمل در کنار قطعاتی که به وضوح نسباتا نو به نظر می اومدند بیان گر تعمییرات مذکور  بودند . در نهایت این خودرو هم به نظر من سرنوشتی بهتر از ته انبار پیدا نمی کنه ، به ویژه با شرایط اقتصادی وخیم فعلی . سایر موارد رو از دوستان و اساتید دیگر در این زمینه بشنوید بهتره 
 

DSC_0076_28Copy29.JPG

 

thumb_DSC_0078_28Copy29.JPG thumb_DSC_0079_28Copy29.JPG thumb_DSC_0080_28Copy29.JPG thumb_DSC_0081_28Copy29.JPG 

thumb_DSC_0082_28Copy29.JPG thumb_DSC_0083_28Copy29.JPG thumb_DSC_0084_28Copy29.JPG thumb_DSC_0085_28Copy29.JPG 

thumb_DSC_0086_28Copy29.JPG thumb_DSC_0075_28Copy29.JPG  thumb_1~11.jpg thumb_DSC_0087_28Copy29.JPG



بسیار عالی مهدی جان. کاش عکسی از فشار شکن فنر تخت های جلو هم میگذاشتی که سالم بود با وجود اینکه گفتن تست شده!!! درضمن همون فشار شکن با کاسه ای که براش قرار گرفته بود کلی فاصله داشت!!!
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 14 مهر 1396 در 19:56 , soldier گفت:

خضموک؟؟؟؟؟؟؟ متاسفانه بازم بی سلیقگی...

 

 طلاِئیه و هویزه دستخوش یک سری تغییرات شدن که نشون میده رها شده نیستند و میشه به آینده اینها امیدوار وار بود

 خودرو ضد مین و کمین  =خضموک(البته دوستان ان زمان در استاتوس اسمش رو گذاشتن  فکر کنم جناب واریور این اسم رو پیشنهاد کرده بودن و ماندگار شده )

این خودرو  ظاهر شبیه به تایفون Streit Group  داره  نمایشگاه ایپاس سال قبل 95 تصاویرش موجوده 

 

ویرایش شده در توسط bds110
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
23 minutes قبل , alala گفت:

به نظر با تجهیز چند مورد برای ما که از لحاظ هزینه شاید به تعداد کم و محدودی از طوفان الاقل این ورژن تولید خواهیم کرد و اصولا میزان بودجه بسیار محدود میکنه نیروها را در استفاده از تجهیزات گرانقیمت، میتونیم بقا و کارایی هر واحد را بیشتر کنیم با هزینه نه چندان زیادی، با این فرض که با توجه به شواهد هدف گذاری در این تولید بیشتر مقابله با اشرار فعلی ( و نه اشرار مدرن در راه که به سلاحهای نوین تجهیز خواهند شد برای مقابله با تجهیزات جدید ) در مرزها بوده:

 

مواردی مثل اضافه کردن زره قفسی، ردیاب جی پی اس، اخلالگر رادیویی و همچنین موارد فانتزی تری! چون یک واحد کوادکوپتر حتی شده تجاری که در هر ماموریت بر روی سقف آماده به پروار باشه ( با مهار مناسب که از داخل خودرو بدون بیرون امدن نیرو قابل رها شدن باشه، اینطور هم شعاع دید هر واحد گسترده تر میشه و هم در جداره مرز میشه تا عمق محدودی از خاک همسایه را هم پشت عوارض در نقاط مشکوک را بررسی کرد خصوصا در نقاط کوهستانی غرب )، یک سامانه منحنی زن تکاوری، یک سامانه الکترواپتیکی تلسکوپی در حد مثلا دیده بان که بر روی خودرو نصب بشه.

 

اینطور هم حفاظت از هر واحد و هم کارایی هر واحد به نسبت هزینه تولید شده بالا میره و هزینه بیشتر را توجیه میکنه. فقط باید در نظر داشت با تجهیز مرزبانی به امکانات جدید اشرار و تروریستها هم توسط دشمن به تاکتیکها و ابزار جدید مجهز میشن. خصوصا ied ها و موشک های ضد زره.

احتمالا در چندماه آینده اینها رو توی خیابان های کشور می بینی و برای گشت زنی در خیابان های کشور ، به این چیزهایی که گفتی نیاز نیست .... نمی خوام قسم بخورم ولی به احتمال زیاد ، 5 سال دیگه باز یک کلیپ از کشته شدن و به رگبار بستن سربازهامون توی همون تویوتاهای سر  باز  رو می بینیم و باز یک عده می گن « پس این خضموک ها چی شدند !!؟ » 

خود استفاده از این خضموک ها نیاز به آموزش خاص داره که نمی صرفه یک سرباز صفر رو که هنوز تیر اندازی رو درست یاد نگرفته ببری آموزش استفاده از خضموک بهش بدی ...  در ضمن ، خود پاسگاه های مرزی ما که بی در و پیکرند ، اصولا امکان میزبانی از این ماشین ها رو ندارند ... حداقل حداقلش اینه که نیاز به یک تعمیر کار داری که بتونه موتورهای دیزل توربوشارژ رو تعمیر کنه ... کسی هم چنین کاری بلد باشه مغز خر که نخورده با حقوق 2 تا 3 میلیون بره لب مرز ، میاد یک مغازه توی شهرش می زنه ، حداقلش ماهی 20 تا 30 میلیون تومان در آمد خواهد داشت . 

نمی شه با حقوق  پرسنلی ماهی 100 تا 200 دلار انتظار یک ارتش حرفه ای رو داشت . همینجور پیش بره همون ته مانده ی خلبان های نیروی هوایی و هوانیروز  و ملوان های کشور هم ایران رو رها می کنند و می روند .... به پیر ، به پیغمبر حقوق 70 تا 150 دلاری ماهانه ، توی 2 تا 3 سال اکثریت فنی کار ها  و مهندس های کشور رو وادار به مهاجرت می کنه و یک ملت هم چیزی نیست جزء مجموعه ی مردم آن !!! .... 

  • Upvote 4
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.