7mmt

طوفان شکن: نگاهی انتقادی به پدافند برد کوتاه در ایران

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

3 hours قبل , 7mmt گفت:

 

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10300/Screenshot_1-29.jpg

 

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10300/Delilah_missile-hit-top.jpg

2 مورد هدف قرار گرفتن پنتسیر سوری توسط موشک های دلیله اسرائیل

 

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10300/Delilah_missile.jpg

موشک کروز هواپرتاب دلیله با برد 250 کیلومتر، سلاح اصلی اسرائیل در حمله به تاسیاست نظامی سوریه

 

 

 

https://southfront.org/wp-content/uploads/2018/05/1-91.jpg

 

با توجه به تصویری که از پانتسیر منهدم شده گذاشتم ، بعیده که دلیله با سرجنگی دارای 30 کیلوگرم ماده منفجره این سامانه را هدف قرار داده باشد.

  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یک نکته برای اینکه دوستان در این انتقاد کمی خوشحال بشن

اتفاقات سخت و دردناک برای کشور همیشه خوب تمام شده است 

در قضیه جنگ تحمیلی علارغم همه دردها و خون جیگرها توان دفاعی ایران روی پای خودش ایستاد

در قضیه حمله به عراق در چند جنگ متفاوت ایران از حالت دفاع کلاسیک خارج شد و بحث های دفاع گسسته رو در پیش گرفت

در نبرد با امریکا در خلیج فارس نیروی دریایی سپاه قوی شد 

در جنگ با اسرائیل توان موشکی و پهبادی بصورت تجاری رشد کرد کیفیت و سادگی در دستور کار قرار گرفت 

 

در این داستان سوریه هم شوک های دردناکی وارد شد که کمی نگرش ها رو تغییر داد

اولی بخش های زرهی بود و سامانه های ضد تاو

دومی بخش های پدافند هوایی و لزوم دفاع هوایی هست ( لزوم نیروی هوایی)

 

ویرایش شده در توسط arminheidari
  • Like 4
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
17 hours قبل , worior گفت:

 

 

کورال بصورت در خط دید میتونه پانتسیر رو اخلال کنه، اونم اگر برای این کار (اخلال رادار زمینی) طراحی شده باشه،..

 

چیزی که مورد زدن پانتسیر های سوری توسط ترکیه قابل مشاهده است اینه که اینها عمدا پهپاد ترک رو نمیزنن. چون سوای اینکه با استفاده از شبکه پدافندی میتونند پهپاد رو ببینند، و تجهیزات فروسرخ هم دارند ضمن اینکه پهپاد ترک خودکار نیست و ترانسپوندر فعال محسوب میشه. یعنی به سه روش قابل مشاهده است. در حالی که دلایلا های اسراییلی با هیچ کدام از این روشها براحتی قابل مشاهده نیستند.

پس به نظر میاد شکار شدن پانتسیر محصول :

- مشکلات در شبکه پدافندی سوری

- شلوغی آسمان

- عدم شلیک(داشتن دستور شلیک) با وجود شناسایی هدف.

 

 

تو همین مدت سوری ها ادعای سرنگون کردن 8 پهپاد رو داشتن که برا دست کم 4 موردش سند تصویری دارن، از جمله 2 فروند آنکا و بقیه بیرقدار، سناریوی شما خصوصا در مورد عدم شلیک تعمدی مطلقا منطقی نیست. شلوغی خاصی هم درکار نیست، نظر شخصی بنده همان مشکلاتی هست که مشروح در متن تاپیک اومده 

 

14 hours قبل , warjo گفت:

 

https://southfront.org/wp-content/uploads/2018/05/1-91.jpg

 

با توجه به تصویری که از پانتسیر منهدم شده گذاشتم ، بعیده که دلیله با سرجنگی دارای 30 کیلوگرم ماده منفجره این سامانه را هدف قرار داده باشد.

تصاویر داخل تاپیک مربوط به سیکر دلیله هست، تو یه مورد خیلی جالب که فیلمش هم منتشر شد از تصویر سیکر موشک دلیله برخورد موشک دلیله دیگه ای به هدف دیده میشه 

  • Like 1
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خیلی جالبه که کشوری مثل ما که سال ها است با تهدید امریکا مواجه است و همه هم میدونن که حملات امریکا همیشه با حملات گسترده کروز شروع میشه  تازه چند  سال  اخیر به فکر ساخت سامانه های قوی ضد کروز افتاده. 29 سامانه تور  ام 1 خریداری شده یک پنجم نیاز ما نیست. کشور ما دارای تاسیسات نظامی و صنعتی حساس و زیادی است که اطراف هر کدام و همچنین رادارها و پدافندهای اصلی باید چند سامانه تور و پانتسیر قرار داده بشه. یعنی ما نیاز به بیش از حداقل صد سامانه تور و یا بیشتر داریم. همین چند ماه اخیر چند بار تا نزدیکی جنگ با امریکا رفتیم. اگر درگیری گسترده ای اتفاق می افتاد بعید است سامانه های موجود جوابگو میبودند. همین فردا اگر سامانه های سپر و طوفان رونمایی بشن سالها طول میکشه که به تعداد کافی تولید بشن. 

ویرایش شده در توسط sasasasa
  • Like 2
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
12 minutes قبل , MR9 گفت:

 

بسم ا... 

 

d221d778af6d10388d324cea4cb022e4.jpg

 

به چند دلیل مشخص ، کمیت سامانه های خریداری شده یا تولید شده بومی ، موجبات افزایش  حفاظت ما را بطور مطلق فراهم نمی کند .

 

1- شکاف فناورانه زیاد بین ما و نوک پیکان تهاجمی دشمن 

2- آسیب پذیری شدید سامانه های زمین پایه در برابر جنگ  الکترونیک دشمن بدلیل استفاده از فناوری برتر 

3- وجود احتمال بالای غافلگیری 

4- فقدان سامانه های دفاع ضد بالستیک ( ABM) 

 

سال 1378 ، یک کار میدانی براساس سرشماری صورت گرفته سراسری ، صورت گرفته بود که در جریان ان در ایران 600 شهر و 6500 روستا تخمین زده بودند و یک ضرب و تقسیم ساده نشان داده بود  که  اگر در هر شهر 40 نقطه اسیب پذیر داشته باشیم و برای دفاع از آن 10 قبضه ZU-23 ( بعنوان ساده ترین و ارزان ترین جنگ افزار دفاع هوایی موجود )  استفاده شود ، نیاز به  240000 قبضه توپ و 1200000 خدمه هست . طبیعتا این حجم از سازمان رزم در طولانی مدت قابل تامین نیست ( بلحاظ نیروی انسانی ، استهلاک سلاح ها و ... )  برای همین یک نسبت مشخص بین تولید سامانه های پدافند ( دفاع عامل ) و  آمایش سرزمینی ( دفاع غیر عامل ) باید صورت بگیرد که برادر عزیز @7mmt در پست خودشون در خصوص پارس جنوبی به درستی آن را بیان کردند . 

 

به همین دلیل ما در کنار تقویت شبکه پدافند برد کوتاه خودمون ، باید استراتژی غیر مستقیم ، به معنای تقویت ساختار پدافند غیر عامل را بیشتر توسعه بدیم 

متوجه نمیشم. یعنی تعداد سامانه های ضد کروز خود را افزایش بدیم بی فایده است؟؟ طبیعتا اولین نقاط مورد تهاجم خود سامانه های پدافندی و رادارهای ما هستند. فکر نمی کنید باید کنار هر سامانه پدافند اصلی یک یا چند لایه پدافند ضد کروز و ضد موشک وجود داشته باشد  وگرنه در ابتدای جنگ بیشتر سامانه های ما ازبین میرود و فضای ما مورد اشغال جنگنده های انها و حتی مورد بمباران فرشی قرار میگیرد. اگر بخواهیم اینطور فکر کنیم شکاف فن اوارانه ما انها بسیار زیاد است اصلا نباید وارد این مناقشه ها بشویم. 

شکار موشک کروز اگر سامانه مناسب وجود داشته باشد زیاد سخت نیست. با وجود رادارهای هشدار زود هنگامی که هم داریم احتمال غافلگیری کم است. حالا ممکن است در ادامه رادارها توسط دشمن از بین بروند ولی غافلگیر نمی شویم. فقط کافی است شبکه پدافندی ما حداقل یک هفته مقاومت کند. در این حالت سامانه های موشکی ما فرصت کافی برای نابودی پایگاه های دشمن در شعاع حداقل هزار کیلومتری کشور  و دور کردن ناوهای هواپیمابر دشمن را پیدا میکند. در این حالت ضرب حمله دشمن به شدت کاهش میابد.  

 

 

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 minute قبل , sasasasa گفت:

متوجه نمیشم. یعنی تعداد سامانه های ضد کروز خود را افزایش بدیم بی فایده است؟؟ طبیعتا اولین نقاط مورد تهاجم خود سامانه های پدافندی و رادارهای ما هستند. فکر نمی کنید باید کنار هر سامانه پدافند اصلی یک یا چند لایه پدافند ضد کروز و ضد موشک وجود داشته باشد  وگرنه در ابتدای جنگ بیشتر سامانه های ما ازبین میرود و فضای ما مورد اشغال جنگنده های انها و حتی مورد بمباران فرشی قرار میگیرد. اگر بخواهیم اینطور فکر کنیم شکاف فن اوارانه ما انها بسیار زیاد است اصلا نباید وارد این مناقشه ها بشویم. 

 

خیر ، منظور این بود که  اتکاء صرف روی تولید یا خرید سخت افزار  ، مشکل ما را جلوی یک  آفند همه جانبه و پرحجم ، حل نمی کند ، قاعده این هست که به موازات طراحی و تولید چنین سامانه هایی و ارتقاء نظام مند آنها در بازه های زمانی مشخص ، استراتژی هم زمان یعنی دفاع غیر عامل را هم پیگیری کنیم ، چون امکان دفاع فعال از همه زیرساختهای حیاتی بطور همزمان و با کیفیت یکسان وجود ندارد 

  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 14 اسفند 1398 در 17:27 , 7mmt گفت:
21772342_0.jpg21772342_1.jpg
مجموعه پدفندی روسیه در پایگاه لاذقیه در سوریه متشکل از 5 تلار پنتسیر، 1 واحد تور ام-2 ، خودروی بارگذار و رادار اکتساب هدف  L696
 
 

 

باتشکر

همین تصویر که خود شما گذاشتین بهش توجه کنید. روس ها از ترکیب دو سامانه تور  و پانتسیر استفاده کرده اند. در واقع تور برای انها یک راه حل گران قیمت یا کارایی بالا و پانتسیر یک راه حل ارزان تر با کارایی کمتر است. با توجه به نوع تهاجم سیستم تصمیم میگیرد از چه سامانه ای استفاده کند. غیر از این بود اصلا این دو سامانه ساخته نمیشد یک سامانه از این دو کافی بود. 

اینکه سامانه پانتسیر سوری ها چند بار مغلوب شده ملاک نیست. میدانیم که بهترین سامانه حتی سامانه کامل  و پیشرفته ای مثل اس 400  نیز اگر در یک ارنجمنت هوشمند با سامانه های دیگر که هر یک وظیفه ای دارند قرار نگیرد اسیب پذیر است. اینکه یک سامانه نقطه ای دز یک مکان قرار داده شود و پوشش لازم و مناسب از طرف سامانه ها و رادارهای دیگر برایش فراهم نشود در برابر یک تهاجم انهم از نوع عبری ان طبیعتا اسیب پذیر است. 

ولی اینکه بهبود هایی در ان داده شود مثلا حداقل  بتواند با دوهدف همزمان درگیر شود موافقم

  • Like 1
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
9 hours قبل , sasasasa گفت:

 

باتشکر

همین تصویر که خود شما گذاشتین بهش توجه کنید. روس ها از ترکیب دو سامانه تور  و پانتسیر استفاده کرده اند. در واقع تور برای انها یک راه حل گران قیمت یا کارایی بالا و پانتسیر یک راه حل ارزان تر با کارایی کمتر است. با توجه به نوع تهاجم سیستم تصمیم میگیرد از چه سامانه ای استفاده کند. غیر از این بود اصلا این دو سامانه ساخته نمیشد یک سامانه از این دو کافی بود. 

اینکه سامانه پانتسیر سوری ها چند بار مغلوب شده ملاک نیست. میدانیم که بهترین سامانه حتی سامانه کامل  و پیشرفته ای مثل اس 400  نیز اگر در یک ارنجمنت هوشمند با سامانه های دیگر که هر یک وظیفه ای دارند قرار نگیرد اسیب پذیر است. اینکه یک سامانه نقطه ای دز یک مکان قرار داده شود و پوشش لازم و مناسب از طرف سامانه ها و رادارهای دیگر برایش فراهم نشود در برابر یک تهاجم انهم از نوع عبری ان طبیعتا اسیب پذیر است. 

ولی اینکه بهبود هایی در ان داده شود مثلا حداقل  بتواند با دوهدف همزمان درگیر شود موافقم

 

این سناریویی بود که قرار بود اتفاق بیافته و روس ها به اون دلخوش بودند نه واقعیت میدانی که اول سوری ها و بعد حتی خود روس ها باهاش مواجه شدند و در گزارش خود روس ها بهش اشاره شد. و دقیقا عطف به همون کارنامه ضعیف که عدم مطابقت با نیاز های عملیاتی میدان نبرد بود که باعث شد تولید نسل جدیدی از این سیستم در دستور کار قرار بگیره که حتی اون نسل جدید هم درصوتی که اشکالات عمده ای که در تاپیک بهش اشاره شد رو مرتفع نکنه باز هم کارنامه موفقی نخواهد داشت، به ویژه در بحث پیکره بندی

مساله دوم اینه که تولید 2 سامانه ارزان قیمت و گران قیمت همیشه به تولید راه حل ارزان تری ختم نمیشه، تولید 2 سامانه مجزا اون هم به این شکل با حداقل ممکن مشابهت و استفاده از زیر سیستم های مشترک، کاملا بر خلاف رویه ای که در تاپیک توصیه شده، هزنیه های طراحی، تست، تولید، آموزش، پشتیبانی، لجستیک و تعمییر و نگه داری و ... اتفاقا ممکنه باعث افزایش شدید هزینه ها بشه، در آخر هم کارایی لازم رو نداشته باشه سیستم ارزان قیمت شما و برید همون سیستم گرانتر که تور باشه رو مستقر کنید، دقیقا همون کاری که روس ها کردن، استقرار تور و پنتسیر هم زمان نبود، بعد از مشکلات پنتسیر تور اضافه شد، و البته همون طور که در متن تاپیک به اختصار اومد، حتی تور هم به رغم تواناتر بودن مشکلات خاص خودش رو داره و بر همون اساس طرح پیشنهادی از سوی نگارنده مطرح شد.

نکته آخر و مهم تر اینه که اصلا بحث ما در مورد روسیه نیست! بحث اصلی نگرانی از الگو گیری غلطی هست که از روش روسی انجام میشه و قطعا در سیستم فعلی ما مشکلاتش 2 چندان میشه، در روسیه اگه 2 سیستم موازی تولید میشه در مقیاس انبوه ، اینجا چندین پروژه موازی استارت می خوره، هیچ کدوم هم خط تولید صنعتی و انبوه ندارن، تعداد انگشت شمار هم در نهایت از هر کدوم تولید میشه، و اضافه میشه به همون دریایی از اش شعله قلمکار قبلی که هزار مدل سامانه با تعداد محدود با منشا فناوری ها و طراحی های مختلف موجوده و هزینه های سرسام آوری رو به مجموعه پدافند تحمیل می کنه

یک دور دیگه با دقت بیشتر تاپیک رو مطالعه بفرمایید رفع شبه خواهد شد 

ویرایش شده در توسط 7mmt
  • Like 1
  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سامانه مغلوب پهپاد و موشکهای دور ایستا شد.فلسفه طراحی پنتسیر مقابله با این اهداف بود و ظاهرا ضریب موفقیت یک پنجم داشته که کاملا غیر قابل قبوله

ویرایش شده در توسط arjemandi
  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

https://www.mashreghnews.ir/news/1049457/تحلیلی-بر-حملات-پهپادی-ارتش-ترکیه-علیه-پدافند-سوریه-دلیل-ناتوانی

اینطور که این مقاله نوشته مشکل اصلی سامانه ضعف در برابر اخلال الکترونیک است. گفته شده در این مقاله که این ضعف در pantsir-sm رفع شده. امیدواریم در سامانه سپر ایرانی روی این مشکل کار کرده باشند. البته اگر هم این کار را نکرده باشند با تجربه حاصل در سوریه قطعا قبل تولید انبوه  سعی میکنند مشکل را حل کنند.

این جنگ سوریه با تمام مسائلی که برای ملت ما ایجاد کرد و شهدایی که دادیم یک فایده داشت انهم این بود که با جنگ های نوین اشنا شدیم. همین ترکیه به هر حال ارتش دوم ناتو است. 

ویرایش شده در توسط sasasasa
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام

تشکر از کاربر ۷mmt بابت ایده پردازی مناسب و نزدیک به واقعیت و ارایه اون.

به عقیده من ظرفیت های موجود در کشور برای تولید پدافند برد کوتاه با استقامت راداری و تسلیحاتی (حداقل ۱۲موشک ) و برای دفاع بر علیه طیف وسیعی از اهداف موجود بوده و زودتر از اینها باید به ثمر می نشست.از رادار ،  سلاح سامانه(شهاب ثاقب ، راپییر یا فاطر) موتور موشک جدید برای سرعت های بیشتر یا استفاده از انواع روشهای هدف‌یابی موشک یا انواع سیستم های هدایت موشک همگی موجود بوده و قابل تولید محصول با ماندگاری بالا و با قابلیت انواع تغییرات و بروزرسانی.

نیاز به پدافند برد کوتاه بسیار مهمه حداقل برای دفاع از دیگر مجموعه‌ای پدافندی

 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 19 اسفند 1398 در 12:17 , sasasasa گفت:

https://www.mashreghnews.ir/news/1049457/تحلیلی-بر-حملات-پهپادی-ارتش-ترکیه-علیه-پدافند-سوریه-دلیل-ناتوانی

اینطور که این مقاله نوشته مشکل اصلی سامانه ضعف در برابر اخلال الکترونیک است. گفته شده در این مقاله که این ضعف در pantsir-sm رفع شده. امیدواریم در سامانه سپر ایرانی روی این مشکل کار کرده باشند. البته اگر هم این کار را نکرده باشند با تجربه حاصل در سوریه قطعا قبل تولید انبوه  سعی میکنند مشکل را حل کنند.

این جنگ سوریه با تمام مسائلی که برای ملت ما ایجاد کرد و شهدایی که دادیم یک فایده داشت انهم این بود که با جنگ های نوین اشنا شدیم. همین ترکیه به هر حال ارتش دوم ناتو است. 

دوست عزیز بعید هست پهبادهای ترکیه اونچنان سیستم جنگ الکترونیکی داشته باشند که پانتسیر را از کار بیاندازن

خبری هم جایی نبود که اف 16 ترکیه هم تو مناطق درگیری باشند که جنگ الکترونیکی را انجام داده باشند

روسیه همینه تو همه جنگ ها فاتحه پدافند هواییش خونده میشه بعد میگه ارتقا میده و درگیری بعدی دوباره 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.