EBRAHIM

سامانه دفاع هوایی سام-21 تریموف/گراولر( SA-21/S-400/S-300PMU-3/Triumph/Growler)

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

یکی از راه هایی که می توان مواضع حساس را از دید ماهواره پنهان نگاه داشت جا دادن آنها در زیر زمین است.ولی این کار مواضع ما را از دید راداری دشمن مصون نگه نمی دارد.آیا موادی وجود دارند که از آنها بر روی سطح زمین استفاده شود و جلوی دیدی راداری دشمن را بگیرد.
لطفن اگر اطلاعای در این زمینه دارید و منبع ای را می شناسید من را راهنمای کنید

به فارسی برگردانده شد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بهترين راه مخفي كردن مواضع در ميان كوه ها و تپه ها مي باشد كه خوشبختانه ايران زياد داره ؟ i :D براي روي آونها براي جلوگيري از شناسايي توسط پرنده ها از دستگاه هاي ليزري و رنگ هاي جاذب امواج رادار مي توان استفاده كرد . :?

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با سلام به ehs1 لطفا طبق قوانین انجمن فقط از فونت فارسی استفاده کنید :?

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ولادیمیر میخاییلف فرمانده نیروی هوایی روسیه در روز 1ژوئن 2007 اظهار کرد سامانه های موشکی پدافند هوایی S-400 به زودی (احتمالا جولای 2007) در یک سایت نزدیک موسکو استقرار خواهند یافت.وی همچنین اضافه کرد البته قبل از اینکه این سامانه ها کاملا عملیاتی شوند چندین تست دیگر نیز در تاسیسات آشولوک انجام خواهد شد. http://i18.tinypic.com/623syer.jpg سامانه موشکی S-400 نسل پنجم سامانه پدافند پدافند دریایی و فضایی روسیه را تشکیل می دهد که در آن از بسیاری از مولفه های سامانه S-300 استفاده شده است.روسیه قصد دارد در راستای مدرنیزه کردن و افزایش قدرت سامانه های پدافند هوایی خود بیش از 30 واحد آن را که در حال حاضر مجهز به موشکهای S-300 هستند با موشک های S-400 تجهیز نماید. این اقدامات از سال 2006 آغاز شده است و البته مشکلات مالی و بودجه ای نیز تا حدی باعث تاخیر در انجام آنها شده است.البته در برخی واحد ها نیز همان موشک های S-300 باقی خواهد ماند و سامانه پدافند هوایی روسیه متشکل از ترکیب واحدهای موشکی S-300 و S-400 خواهد بود.انتظار می رود تا سال 2015 تعداد 23 گردان پدافند S-400 در روسیه عملیاتی شوند. http://i19.tinypic.com/630eafd.jpg اولین تست سامانه موشکی S-400 در 12فوریه 1999 صورت گرفت و پس از آن پروژه به دلیل مشکلات فنی و مالی و نیز انجام برخی تغییرات حدود یک سال متوقف گردید. سامانه S-400 (یا همان SAM-20 ) در واقع گونه ارتقا یافته خانواده موشکهای S-300 می باشد.ابتدا قرار بود نام این سامانه S-300 PMU-3 باشد اما به دلیل بهبود ها وتغییرات زیاد اعمال شده بر روی این سامانه نسبت به S-300 نام آن S-400 گذاشته شد. http://i14.tinypic.com/62qbg4w.jpgژ سامانه S-400 می تواند اهدافی را تا شعاع 400 کیلومتر تشخیص و منهدم سازد .برد S-400 حدود 2 الی2/5 برابر برد S-300PMU است.این سامانه که توسط چندین موسسه و شرکت روسی طراحی و ساخته شده است قادر است موشکهای بالستیک با سرعت 5 کیلومتر بر ثانیه و نیز جنگنده ها و بمب افکنهای دور پرواز و پنهانکار رانیز رهگیری و منهدم سازد.این سامانه از موشکهای 9M-96 بهره می برد که نسبت به موشکهای سیستم S-300 از وزن کم و سرعت بیشتری برخوردار است. http://i12.tinypic.com/63vrmko.jpg کارشناسان معتقدند روسیه در صدد است از تعداد انواع سامانه های پدافند هوایی خود بکاهد و برای بالا بردن توان دفاع موشکی خود فقط از چند نوع سیستم پدافندی استفاده نماید. http://i18.tinypic.com/4q7gvns.jpg http://i12.tinypic.com/6fq2c61.jpg منبع:ماهنامه هوافضا

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
صادر نکنید به نظر من که S-300PMU2 بسیار بهتر از S-400 عمل میکند و این یکی برای صادرات هست! تنها برتریهای S-400 نسبت به این سیستم یکی برد بیشتر و دیگری سرعت هدف بیشتر است که چندان مهم نیست! به دلیل تمرکز بیش از حد برای رهگیری موشکهای مهاجم امکان درگیری همزمان با 36 هدف در PMU2 به 12 هدف در S-400 کاهش یافته است! ما هم نیاز به ضد هوایی داریم نه ضد موشک بالستیک پس همون بهتر که اس400 نفروشن چون بجز هزینه بیشتر فایده دیگه ندارد!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برد بیشتر در زدن هواپیماها مهم نیست چون مثال میزنم. شما s-300pmu2 رو در نظر بگیر که بردش 200 کیلومتر و سرعت موشک 2 کیلومتر بر ثانیه است. حدود 10 ثانیه هم طول میکشه تا موشک از صفر به ارتفاع 10 کیلومتری برسد. فرض کنیم یک جنگنده با سرعت 1800 کیلومتر بر ساعت یعنی 500 متر بر ثانیه در ارتفاع 10 کیلومتری پرواز به سمت سایت s-300 میکند. حالا یه موشک بش شلیک میشه که 10 ثانیش رو بیخیال چون موشک باید اوجگیری کنه که در این مدت جنگنده 5 کیلومتر طی مسیر میکنه خوب فاصله شد 190 کیلومتر، موشک که سرعت گرفته به طرف هدف میره و در فاصله 142.5 کیلومتری به هم میرسن و تمام. پس جنگنده مهاجم نتونست با وجود حداکثر سرعت به محدوده قرمز پایگاه حتی نزدیک شود! فرض کنید جنگنده مفروض هورنت بود. حالا s-300pmu2 میتونه همزمان با 36 هدف درگیر بشه که برای شلیک استاندارد یعنی دو موشک به هر هدف باید تعداد پرتابگرهای هر گردان رزمی رو از 12 به 18 افزایش بدیم بدین صورت از حداکثر توانایی این سیستم استفاده شده و همزمان 72 موشک به سوی 36 هدف شلیک میشود. حالا سرعت و ارتفاع هدفها هر چقدر که باشه در فاصله 100 الی 150 کیلومتری منهدم خواهند شد! یعنی 36 هدف از این فاصله که میشه دو اسکادران هوایی! حالا اگه یکم بیشتر هزینه کرده و تعداد پرتابگرها رو بازم زیاد و به 36 برسونیم امکان زدن 36 هدف دیگر از فاصله 50 الی 100 کیلومتری هم وجود دارد. در فاصله کمتر از 50 کیلومتر هم فرض کنیم 12 جنگنده با امداد غیبی از موشکهای 48n6e2 فرار کردن! خوب به یه سیستم مشابه sa-17 میرسن که همزمان با هر 12 تاشون درگیر میشه و کارشون رو میسازه! اگه از این لایه هم عبور کنن به سیستم کوتاه بردی مشابه sa-15 میرسن که دقتش از دو پدافند قبلی بیشتره! پس برای زدن هواپیماهای دشمن نیازی به s-400 نداریم. این سیستم فقط میتونه مکملی برای رهگیری موشکهای بالستیک دوربرد باشد که موشکهای میانبرد و کوتاه برد رو s-300 میتونه بزنه بجز شهاب3 که سرعتش در کلاس موشکهای قاره پیما هست! فکر نکنم بهتر از این سیستم پدافندی چیز دیگه در جهان باشه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
به گزارش «جهان» معاون دومای روسیه، در جلسه علنی دوما گفت: باید هر چه زودتر سلاح های سي ـ 400 را به ایران تحویل دهیم تا آنها حریم هوایی خود را پوشش دفاعی دهند. وی در مورد حمله احتمالی آمریکا به ایران، گفت: در صورت بروز چنین وضعیتی، اوضاع کل منطقه قفقاز جنوبی بی ثبات خواهد شد که به نفع روسیه نیست. ولادیمیر ژیرینوفسکی نایب رییس مجلس دوما و رهبر حزب لیبرال دموکرات روسیه که حملات و انتقادات دائم وی به دولت آمریکا شهرت دارد، پیشنهاد می کند که مجموعه‌های زنیت ضدموشکی فوق مدرن روسی سي- 400 را برای دفاع در برابر حملات هوایی احتمالی آمریکا به ایران در اختیار تهران قرار داده شود. وی تصريح كرد: باید هر چه سریعتر С-400 به ایران صادر شود که آنها حریم هوایی آن را تحت پوشش قراردهند. پیش از این روزنامه انگلیسی ساندی تایمز به نقل از آلکسیس دبت کارشناس امور امنیت ملی آمریکا از مرکز نیکسون گزارش داد ، پنتاگون نقشه ای برای حملات هوایی سنگین و گسترده ای به 1200 هدف در ایران را طراحی کرده است. هدف این نقشه بنا به گزارش این روزنامه تخریب کامل قوای نظامی ایران طی سه روز است. ژیرینوفسکی معتقد است که در صورت چنین وضعیتی اوضاع در کل قفقاز جنوبی بی ثبات خواهد شد که مطابق منافع روسیه نیست. مجموعه‌های زنیت ضد موشکی С-400 برای انهدام همه گونه جسم پرنده مانند هواپیما، هواپیماهای بدون سرنشین و موشک‌های بالدار در نظر گرفته شده است. حداکثر برد این موشک‌ها به اهداف آئرودینامیکی در حدود 400 کیلومتر و سقف پرواز بیش از 30 کیلومتر است.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
MRG عزيز
خبر شما تكراري و مربوط به روز هاي قبل بود
لطفا دفعات بعد در ارسال خبر دقت بيشتري نماييد
با تشكر
salar_jetline

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[align=center]SA-21 Growler S-300PMU-3 [/align]



تاریخچه:

کاملا شبیه سیستم قبلی سام , یعنی سام 20 ( S-400 / S-300PMU-2 ) بوده اما با کمی تغییرات S-400 / S-300PMU-3 و در نهایت SA-21
نام گرفته . توسعه ی آن از پایان دهه ی 90 آغاز , و در سال 1999 تست های مقدماتی آن شروع شد .
اولین شلیک آزمایشی آن در همین سال و در ایالت آستراخان با موفقیت همراه بود و برنامه ی ورود آن به خدمت به بعد از سال 2001 موکول
گردید .
سرانجام تکمیل طرح در فوریه ی2004به پایان رسید ودر ماه آوریل همین سال سیستم برای اولین بار با موشک قدرتمند 48N6DM از آزمایش
خود سربلند بیرون آمد .



[align=center]تصویر[/align]



قابلیت ها و توانایی ها:

این سامانه قادر به رهگیری انواع هواگرد ها نظیر جنگنده ها و بمب افکن های بلند پرواز , موشک های بالستیک , موشک های کروز و... تا
فاصله ی 400 کیلومتری ( 250 مایل ) است که از این لحاظ بیش از 2 برابر از MIM-104 پاتریوت قدرتمند تر است .
رادار آن توانمندی عجیبی در شناسایی اهداف با سطح مقطع بسیار کم و حتی هواپیماهای رادار گریز و استیلث دارد ( چندی پیش چین
توانسته بود یک فروند بمب افکن پنهانکار F-117 را چند صد کیلومتر خارج مرز های خود با استفاده از این سامانه شناسایی کند ).همچنین
برد شناسایی رادار آن به رقم فوق العاده ی 500 تا 600 کیلومتر می رسد .


موشک ها:

1- موشک 9M96 / 9M96E :
طول موشک : 4.75 متر
قطر موشک : 0.24 متر
وزن موشک : 333 کیلوگرم
سر جنگی : 26 کیلوگرمی از نوع انفجاری شدید - ترکش شونده
حداکثر سرعت : 900 متر بر ثانیه
حداقل و حداکثر برد : 1 - 40 کیلومتر
حداقل و حداکثر ارتفاع درگیری : 5 - 20000 متر

2- موشک 9M96M / 9M96E2 :
طول موشک : 5.65 متر
قطر موشک : 0.24 متر
وزن موشک : 420 کیلوگرم
سر جنگی : 26 کیلوگرمی از نوع انفجاری شدید - ترکش شونده
حداکثر سرعت : 1000 متر بر ثانیه
حداقل و حداکثر برد : 1 - 120 کیلومتر
حداقل و حداکثر ارتفاع درگیری : 5 - 30000 متر



[align=center]تصویر[/align]



3- موشک 40N6 :
طول , قطر , وزن و سر جنگی موشک : نامعلوم
حداکثر سرعت : 4000 متر بر ثانیه
حداکثر برد : بیش از 400 کیلومتر
حداکثر ارتفاع درگیری : بیش از 185 کیلومتر

4- موشک 48N6DM :
طول موشک : 7.5 متر
قطر موشک : 0.519 متر
وزن موشک : 1800 کیلوگرم
سر جنگی : انفجاری - ترکش شونده
حداکثر سرعت : 2100 متر بر ثانیه
حداقل و حداکثر برد : 3 - 250 کیلومتر
حداقل و حداکثر ارتفاع درگیری : 10 - 25000 متر

سیستم هدایت تمام موشک ها از نوع هدایت راداری آشیانه یاب فعال و موشک 48N6DM علاوه بر آن از سیستم( TVM ( Track Via Missile
نیز بهره می برد .



[align=center]تصویر[/align]



روند ورود به خدمت:

در ژانویه ی 2006 اولین هنگ ارتش روسیه طریقه ی کار با SA-21 را فراگرفته و کمی بعد تصمیم گرفته شد 35 مجموعه ی دفاع هوایی سام
21 به تدریج جایگزین S-300 ها و S-200 ها شوند .
در 21 می 2007 , نیروی هوایی روسیه خبر از به کارگیری سامانه در اطراف مسکو و مرکز کشور داد و منابع دیگر از استقرار سام 21 ها
در نزدیکی شهر Electrostal خبر داده اند .
در 6 اگوست 2007 , نیز رسانه های روسیه گزارش داده اند اولین واحد S-300PMU-3عملیاتی به طور رسمی در همین سایت فعال شده است .
روس ها تصمیمات زیادی برای صادرات آن گرفته اند . طبق معمول چین به عنوان اولین مشتری با قراردادی به ارزش 500 میلیون دلار خواهان
دریافت آن است . همچنین روسیه پیشنهاد فروش آن را به امارات متحده ی عربی , یونان ( و ایران ) داده است . که بیشتر مشکلات در راه
رسیدن به ایران را می توان متوجه آمریکا دانست . یکی از نمایندگان دومای روسیه ولادیمیر ژیرونوفسکی در پی تصمیم آمریکا برای استقرار
سامانه ی ضد موشکی در منطقه خواستار انتقال سریع آن به ایران جهت مقابله به مثل شده است .
اخیرا کره ی جنوبی نمونه ای مشابه SA-21 ( البته با توانایی های بسیار کمتر ) را با نام Cheolmae - 2 با کمک Almaz ( سازنده ی سام 21 )
ارتقا داده است . Cheolmae-2 بر روی رادار خود کششی چند منظوره باند X که توسط آلماز ساخته شده , قرار گرفته و پست فرماندهی و
چندین TEL نیز وظیفه ی هدایت نسخه ی کره ای موشک 9M96 را بر عهده دارند . سامسونگ الکترونیکز و Thales از فرانسه نیز از مشارکت
کنندگان در این طرح هستند .


مترجم : salar_jetline

منابع :
www.dtig.org
www.wikipedia.org

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مطلب جالبی بود دستت درد نکند. با امکان استفاده ترکیبی از انواع موشکها جهت انواع هدف این سیستم میتواند بهترین و بی رقیبترین در جهان باشد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مطلب مفيدي بود.

مطلب جالبی بود دستت درد نکند

قابلي نداشت مرسي از اينكه خوانديد

با امکان استفاده ترکیبی از انواع موشکها جهت انواع هدف این سیستم میتواند بهترین و بی رقیبترین در جهان باشد.

بله , برای افزایش دقت و حداکثر دفاع در برابر حملات دشمن , سری موشک های سام باید به صورت مکمل یکدیگر باشند .نه اینکه فقط بر روی استفاده از یک نوع از اونها تاکید کرد.
مثلا S-400 باید برای مقابله با موشک های بالستیک و کروز, S-300PMU-1/2/3 برای انهدام جنگنده ها , موشک های میانبرد مثل سام 17 برای مقابله با تهدیدات ارتفاع متوسط , سامانه های ضد هوایی کوتاه برد مثل Tor-M1 برای ارتفاع پایین و در نهایت سیستم های دفاع هوایی بسیار کوتاه برد مثل Pantsir S-1 برای هلیکوپتر های تهاجمی کاربرد دارند.
به نظر من برای کشور عزیزمان ما باید ترکیب زیر را اجرا کنیم:
5 مجموعه ی کامل S-300PMU-3 برای هواپیماهای جنگنده و بمب افکن های استیلث
2 مجموعه ی کامل S-400 برای دفاع هوایی ضد موشک های کروز
50 مجموعه ی کامل تور ام 1 برای دفاع نقطه ای در مناطق حساس و همچنین محافظت از سیستم های موشکی دور برد اس300
در بخش میانبرد هم با توجه به وجود انبوه موشک های هاوک مشکل زیادی وجود نداره

اگر دوستان مايل بودند وارد بحث شوند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مطلب جالب و مفيدي بود. ممنون از گزينش و ترجمه‌ي خوبتون. ولي يه چيزي. سرعت اكثر موشك‌هاي اون٬ نهايتاْ تا اسكاد-بي رو ساپورت مي‌كرد. حالا شهاب-3 خودمون هيچي. ولي اكثر موشك‌هاي اين سامانه٬ سرعت مقابله با موشك‌هاي بالستيك ميان‌برد با سرعت مثلاْ بيش از 2 كيلومتر در ثانيه رو ندارن كه! البته شايد بنده اشتباه كردم!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
The Israeli f 16 got away

the panjsir didn't catch them

few days ago over syria

چند روز گذشته جنگنده های اسرائیلی بر فراز سوریه پرواز کردند و سپس فرار نمودند و سامانه های پانتزیر سوریه نتوانست آن ها را هدف قرار دهد

به فارسی بر گردانده شد...
salar_jetline

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

The Israeli f 16 got away

the panjsir didn't catch them

few days ago over syria


هنوز بعید به نظر میرسه سوريه مجموعه های دفاع هوایی pantsir S-1 خود را دریافت کرده باشه . اما حتی اگر دارای همچین سلاحی هم داشته باشه به سوی اسرائیلی ها شلیک نکرده چون این مجموعه مخصوص دفاع هوایی کوتاه برد و بسیار کوتاه برد هست و جنگنده های اسرائیلی در ارتفاع بالا پرواز کرده اند.
همچنین لطف کنید به فارسی بنویسید

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.