بمب افکن استراتژیک بی-58 هاستلر ( b-58 hustler) بمب افکن استراتژیک بی-58 هاستلر ( B-58 Hustler)

[Davood 36]

سال ها بعد جنگ جهانی دوم سال شکوفایی صنعت هواپیماسازی بود.دیگر تمام کشورها اهمیت این موجودات پرنده را درک کرده بودند و می دانستند که یکی از آنها می تواند به اندازه بیست هزار نفر پیاده نظام دشمن را بترساند.در این میان باز هم کشورهایی چون آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی یک سر گردن از دیگر رقبا جلوتر بودند.در این مقاله شما را با یکی از هواپیماهای بمب افکن بعد از جنگ جهانی دوم آشنا می کنیم.هواپیمای بمب افکن ساخت شرکت بویینگ به نام b-47 و برادر بزرگترش به نامb-52 به عنوان هواپیمایی با موتورهای جت بعد از جنگ جهانی دوم آغاز به کار کردند البته هنوز هم هواپیمای b-52 در یگان هوایی آمریکا انجام وظیفه می کند.ولی این دو هواپیما مشکل بزرگی داشتند سرعتشان زیر صوت بود و اکثرا برای حمل بمب های غیر اتمی استفاده می شدند.اما در اواخر دهه 1940 میلادی در اوایل دهه 1950 یک فروند دیگر به خانواده بمب افکن های آمریکایی اضافه شد.این فروند یک وجه تمایز اساسی با بقیه هواپیماها داشت.سرعتش مافوق صوت بود.نامش را b-58 گذاشتند که حرف بی در هواپیماهای آمریکایی مشخص کننده نوع بمب افکن است و با لقب هاستلر به معنی آدم فعال صدایش می زدند.آمریکایی دریافته بودند که بمب افکن آینده باید سریع و بلند پرواز باشند تا از گزند رادارهای دشمن در امان بمانند و به همین خاطر تاکنون پروژه های بسیار قوی برای ساخت هواپیماهای مافوق صوت داشته اند مانند هواپیمای sr-71 ملقب به پرنده سیاه و پروژه ساخت b-58 نیز یکی از آن هاست.
این پرنده تیز پرواز با بال های دلتا شکل خود قرار بود به گونه ای ساخته شود که توانایی انجام عملیات اتمی نیز داشته باشد.یکی از مشخصات هواپیماهای بمب افکن برد آن هاست از طرفی موتورهای جت مصرف سوخت نسبتا بالایی دارند در b-58 قرار بود چهار موتور جت تعبیه شود.پس باید طراحان و مهندسان به میزان کافی جا برای ذخیره سوخت طراحی می کردند و این یکی از سخت ترین مسایل در ساخت این هواپیما بود زیرا همگان توقع داشتند که هاستلر برد زیادی هم داشته باشد.موسسه با سابقه ای به نام کانویر آمریکایی از سال 1954 به بعد به نام جنرال دینامیک شناخته شده و از سال 1946 شروع به مطالعه و تحقیق بر روی هواپیماهای بمب افکن مافوق صوت کرده است و اولین پروژه اش با نظارت خود نیروی هوایی آمریکا به عنوان GEBD شروع شد.شاید باورد نکنید اما در آن سال ها حدود 10000 طرح بر روی کاغذ آمد که هر کدام گونه ای خاصی از بمب افکن ها را نشان می داد.
یکی از آن ها مافوق صوت بود یکی دوربرد و دیگری رادار گریز و البته در ان زمان تاکید خاصی بر روی تکنولوژی رادار گریزی نبود.در این میان نیروی هوایی آمریکا از شرکت های هواپیماسازی تقاضا ساخت بمب افکن با مشخصات حدودی:وزن کل 200 هزار پوند شعاع عملیاتی 2000 مایل و قدرت عمل 10 هزار پوند تسلیحات و جنگ افزار نظامی کرد.شرکت بویینگ دست به کار شد و طرحی با عنوان xb-65 چهار موتور توربوبراپ پیشنهاد شده بود.هیچکدام از این دو طرح مورد قبول واقع نشد.شرکت بویینگ دلسرد نشد و به زودی پروژه دیگری با نام mx-1022 را رایه داد که حدود 1/3 ماخ سرعت داشت ولی باز رد شد.در هشت دسامبر سال 1951 نیروی هوایی آمریکا باز هم به تقاضای ساخت بمب افکنی با خصوصیات 50 هزار پا ارتفاع پرواز 2300 مایل شعاع عملیاتی و سرعت مافوق صوت را کرد.هر دو شرکت بویینگ و کانویر دست به کار شدند.شرکت کانویر مدلی را با نام mx-1964 ارایه داد که بسیار شبیه یک مدل قدیمی ام-ایکس-1962 بود ولی با این تفاوت بزرگ.mx-1964 به چهار موتور جت با پس سوز تجهیز شده بود که در زیر بال هایش قرار داشت و قدرت برخاست با وزنی معادل 140 پای مربع بود.زاویه بال و بدنه 60 درجه بود.در همان زمان شرکت بویینگ نیز روی پروژه mx-1965 کار می کرد ولی سنجش تحقیقات و توسعه صنایع هوایی آمریکا در 9 اکتبر سال 1952 با طرح شرکت کانویر را با نام b-58 می شناسد.شرکت کانویر سر این طرح بسیار زحمت کشید و حتی بعد از تصویب آن شروع به طراحی ها متفاوتی کرد تا بهترین هواپیمای بمب افکن عملیاتی را بسازد.تغییرات شروع شد.مساحت سطح بال ها از 1400 به 1542 فوت مربع افزایش یافت.یک منبع ذخیره سوخت در زیر بدنه اصلی تعبیه شد تا برد و شعاع عملیاتی b-58 بیشتر شود.اولین پروازش را در 11 نوامبر سال 1956 انجام داد.در آن پرواز مهندسان ساخت بی-58 به نکته ای پی بردند.اگر این هواپیما می خواست با سرعت 2 ماخ پرواز کند به علت اصطکاک هوا حرارتی حدود 250 درجه بسیاری از قسمت های بدنه را فرا می گرفت و به همین خاطر بعضی از قسمت ها و قطعات تقویت شدند.هواپیمای فوق دارای چهار موتور جت بود و مصرف سوخت بالایی داشت.مهندسان آن مجبور بودند تا جایگاه های زیادی در بال و بدنه برای ذخیره سوخت در نظر بگیرند.

[f117 7]

ااولین بمب افکن مافوق صوت جهان، همان بمب افکن B-58 ملقب به هاستلر می باشد که اولین بار در سال 1954 برای نیروی هوایی آمریکا سفارش داده شد. از ابتدای عمر عملیاتی این هواپیما، هاستلر رکوردهای جدیدی را از خود برجای گذاشت که ممکن است دیگر هیچ گاه این رکوردها به وسیله هواپیمای بمب افکن نظامی دیگری شکسته نشود.
بی 58 هواپیمایی بی نظیر در کلاس و حد و اندازه های خود است که می تواند با بیش از دو برابر سرعت صوت پرواز کرده، هدف ها را از ارتفاع 20 کیلومتری شناسایی کرده و از دیده شدن توسط رادار با پرواز کردن در ارتفاع پایین 200 متر با سرعت بالای صوت، خودداری کند. در ارتفاعات، این هواپیما همانطوری که گفته شد می تواند بسیار بالاتر از این سرعت ها به کروز و گشت زنی بپردازد که هیچ بمب افکن دیگری در جهان قادر به انجام این کار نیست. این بمب افکن با چهار موتور، دقیقاً از همان موتورهای به کار رفته در هواپیمای اف-4 فانتوم، یعنی موتورهای توربوجت GE J-79 که هریک کششی معادل 15.000 پوند در حالت پس سوز دارند، بهره می برد.
هاستلر می تواند فاصله 7.000 کیلومتری را بدون سوخت گیری مجدد طی نماید که رقم بسیار خوبی برای یک بمب افکن در این کلاس است. با انجام سوخت گیری هوا به هوا، این بمب افکن به یک بمب افکن میان قاره ای تبدیل می شود که قادر است به طور نامحدود به هر منطقه از جهان پرواز کند. سیستم های بمب افکنی این هواپیما، حدود 10 برابر دقیق تر از نمونه های قبلی خود است در حالی که حدود دو سوم فضای آن ها را اشغال کرده و وزنی تنها نصف آن ها دارد
ساختار بدنی این هواپیما با استفاده از بدنه لانه زنبوری و توخالی و همچنین طراحی مثلثی شکل، آن را برای پرواز در سرعت های مافوق صوت بسیار مناسب می سازد. این هواپیما ساخت شرکت کانویر است که بعدها به جنرال داینامیکز تغییر نام داد. هاستلر از معدود هواپیماهای آمریکایی است که از بال های دلتا شکل بهره می جوید در حالی که این نوع طراحی به وفور در جنگنده های اروپایی یافت می شود. این بمب افکن، اولین هواپیمای مافوق صوت جهان است که موتور های آن در خارج از بدنه و در زیر بال ها نصب گشته اند. طول این هواپیما، حدود 30 متر و طول دو سر بال های آن حدود 17 متر می باشد که ابعادی نسبتاً متوسط است.
هاستلر دارای سه خدمه در کاکپیت های جداگانه است که به ترتیب از جلو به عقب خلبان، افسر تسلیحات نظامی و ناوبر یا مهندس پرواز می باشد. این هواپیما می تواند با حداکثر وزنی معادل 76 تن از زمین تیک آف یا برخاست نماید. مهمترین ویژگی این بمب افکن توانایی حمل سلاح اتمی می باشد که قادر است در زیر بدنه و همچنین در زیر بال ها بمب های اتمی را حمل و در بمباران به کار گیرد. سرانجام به دلیل هزینه های بالای نگهداری و از دست دادن امکان حمل تسلیحات بیشتر در مقابل سرعت در سال های 1960، به تدریج تلاش ها در جهت هرچه کمرنگ تر ساختن نقش این بمب افکن افسانه ای به عمل آمده وسرانجام پس از تولید 116 فروند از این هواپیما، هاستلر در ژانویه 1970 پس از 20 سال خدمت بازنشسته گردید و بمب افکن جدید تر F-111 که یک بمب افکن نسبتاً سبک وزن و یک جنگنده تهاجمی نیز است، جایگزین هاستلر شد.
مشخصات:
نوع كاربرد: بمب افكن
شركت سازنده: كانوير
تعداد خدمه: 3 تفر شامل ناوبر خلبان و افسر تسليحات
آخرين قيمت: 12442000
نيروي محركه: 4 عدد جنرال الكتريك مدل J79s با پس سوز و با تراست 15000 پوند
طول: 29.49 متر
عرض: 17.32 متر
ارتفاع:9.58 متر
وزن خالي: 25200 كيلو گرم
حداكثر وزن: 74000 كيلو گرم
حداكثر سرعت: 2132 كيلومتر بر ساعت
حداكثر ارتفاع پروازي: 64800 پا
حداكثر برد: 7080 كيلومتر
تاريخچه: اولين پزواز در 11 نوامبر 1956 و پايان خدمت ان در سال 1970 ميلادي بوره و تاكنون 116 فروند از ان ساخته شده است
نويسندگان: ارمان(وبلاگ هوانوردي اير)و حامد فقرايي

[wargeneral 6]

ااولین بمب افکن مافوق صوت جهان، همان بمب افکن B-58 ملقب به هاستلر می باشد که اولین بار در سال 1954 برای نیروی هوایی آمریکا سفارش داده شد. از ابتدای عمر عملیاتی این هواپیما، هاستلر رکوردهای جدیدی را از خود برجای گذاشت که ممکن است دیگر هیچ گاه این رکوردها به وسیله هواپیمای بمب افکن نظامی دیگری شکسته نشود. بی 58 هواپیمایی بی نظیر در کلاس و حد و اندازه های خود است که می تواند با بیش از دو برابر سرعت صوت پرواز کرده، هدف ها را از ارتفاع 20 کیلومتری شناسایی کرده و از دیده شدن توسط رادار با پرواز کردن در ارتفاع پایین 200 متر با سرعت بالای صوت، خودداری کند. در ارتفاعات، این هواپیما همانطوری که گفته شد می تواند بسیار بالاتر از این سرعت ها به کروز و گشت زنی بپردازد که هیچ بمب افکن دیگری در جهان قادر به انجام این کار نیست. این بمب افکن با چهار موتور، دقیقاً از همان موتورهای به کار رفته در هواپیمای اف-4 فانتوم، یعنی موتورهای توربوجت GE J-79 که هریک کششی معادل 15.000 پوند در حالت پس سوز دارند، بهره می برد. هاستلر می تواند فاصله 7.000 کیلومتری را بدون سوخت گیری مجدد طی نماید که رقم بسیار خوبی برای یک بمب افکن در این کلاس است. با انجام سوخت گیری هوا به هوا، این بمب افکن به یک بمب افکن میان قاره ای تبدیل می شود که قادر است به طور نامحدود به هر منطقه از جهان پرواز کند. سیستم های بمب افکنی این هواپیما، حدود 10 برابر دقیق تر از نمونه های قبلی خود است در حالی که حدود دو سوم فضای آن ها را اشغال کرده و وزنی تنها نصف آن ها دارد ساختار بدنی این هواپیما با استفاده از بدنه لانه زنبوری و توخالی و همچنین طراحی مثلثی شکل، آن را برای پرواز در سرعت های مافوق صوت بسیار مناسب می سازد. این هواپیما ساخت شرکت کانویر است که بعدها به جنرال داینامیکز تغییر نام داد. هاستلر از معدود هواپیماهای آمریکایی است که از بال های دلتا شکل بهره می جوید در حالی که این نوع طراحی به وفور در جنگنده های اروپایی یافت می شود. این بمب افکن، اولین هواپیمای مافوق صوت جهان است که موتور های آن در خارج از بدنه و در زیر بال ها نصب گشته اند. طول این هواپیما، حدود 30 متر و طول دو سر بال های آن حدود 17 متر می باشد که ابعادی نسبتاً متوسط است. هاستلر دارای سه خدمه در کاکپیت های جداگانه است که به ترتیب از جلو به عقب خلبان، افسر تسلیحات نظامی و ناوبر یا مهندس پرواز می باشد. این هواپیما می تواند با حداکثر وزنی معادل 76 تن از زمین تیک آف یا برخاست نماید. مهمترین ویژگی این بمب افکن توانایی حمل سلاح اتمی می باشد که قادر است در زیر بدنه و همچنین در زیر بال ها بمب های اتمی را حمل و در بمباران به کار گیرد. سرانجام به دلیل هزینه های بالای نگهداری و از دست دادن امکان حمل تسلیحات بیشتر در مقابل سرعت در سال های 1960، به تدریج تلاش ها در جهت هرچه کمرنگ تر ساختن نقش این بمب افکن افسانه ای به عمل آمده وسرانجام پس از تولید 116 فروند از این هواپیما، هاستلر در ژانویه 1970 پس از 20 سال خدمت بازنشسته گردید و بمب افکن جدید تر F-111 که یک بمب افکن نسبتاً سبک وزن و یک جنگنده تهاجمی نیز است، جایگزین هاستلر شد. مشخصات: نوع كاربرد: بمب افكن شركت سازنده: كانوير تعداد خدمه: 3 تفر شامل ناوبر خلبان و افسر تسليحات آخرين قيمت: 12442000 نيروي محركه: 4 عدد جنرال الكتريك مدل J79s با پس سوز و با تراست 15000 پوند طول: 29.49 متر عرض: 17.32 متر ارتفاع:9.58 متر وزن خالي: 25200 كيلو گرم حداكثر وزن: 74000 كيلو گرم حداكثر سرعت: 2132 كيلومتر بر ساعت حداكثر ارتفاع پروازي: 64800 پا حداكثر برد: 7080 كيلومتر تاريخچه: اولين پزواز در 11 نوامبر 1956 و پايان خدمت ان در سال 1970 ميلادي بوره و تاكنون 116 فروند از ان ساخته شده است منبع : www.flyboy.blogsky.com

[F14AA 5,205]

[color=red] بمب افکن اتمی مافوق صوت هاستلر [/color]

اولین بمب افکن مافوق صوت جهان، همان بمب افکن B-58 ملقب به هاستلر می باشد که اولین بار در سال 1954 برای نیروی هوایی آمریکا سفارش داده شد. از ابتدای عمر عملیاتی این هواپیما، هاستلر رکوردهای جدیدی را از خود برجای گذاشت که ممکن است دیگر هیچ گاه این رکوردها به وسیله هواپیمای بمب افکن نظامی دیگری شکسته نشود.

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/B-58_flight_116.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_B-58_flight_116.jpg[/img][/url]

بی 58 هواپیمایی بی نظیر در کلاس و حد و اندازه های خود است که می تواند با بیش از دو برابر سرعت صوت پرواز کرده، هدف ها را از ارتفاع 20 کیلومتری شناسایی کرده و از دیده شدن توسط رادار با پرواز کردن در ارتفاع پایین 200 متر با سرعت بالای صوت، خودداری کند. در ارتفاعات، این هواپیما همانطوری که گفته شد می تواند بسیار بالاتر از این سرعت ها به کروز و گشت زنی بپردازد که هیچ بمب افکن دیگری در جهان قادر به انجام این کار نیست. این بمب افکن با چهار موتور، دقیقاً از همان موتورهای به کار رفته در هواپیمای اف-4 فانتوم، یعنی موتورهای توربوجت GE J-79 که هریک کششی معادل 15.000 پوند در حالت پس سوز دارند، بهره می برد.

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/b58a_juengerich.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_b58a_juengerich.jpg[/img][/url]

هاستلر می تواند فاصله 7.000 کیلومتری را بدون سوخت گیری مجدد طی نماید که رقم بسیار خوبی برای یک بمب افکن در این کلاس است. با انجام سوخت گیری هوا به هوا، این بمب افکن به یک بمب افکن میان قاره ای تبدیل می شود که قادر است به طور نامحدود به هر منطقه از جهان پرواز کند. سیستم های بمب افکنی این هواپیما، حدود 10 برابر دقیق تر از نمونه های قبلی خود است در حالی که حدود دو سوم فضای آن ها را اشغال کرده و وزنی تنها نصف آن ها دارد.

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/B-58A-20-CF_61-2080_Tucson.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_B-58A-20-CF_61-2080_Tucson.JPG[/img][/url]

ساختار بدنی این هواپیما با استفاده از بدنه لانه زنبوری و توخالی و همچنین طراحی مثلثی شکل، آن را برای پرواز در سرعت های مافوق صوت بسیار مناسب می سازد. این هواپیما ساخت شرکت کانویر است که بعدها به جنرال داینامیکز تغییر نام داد. هاستلر از معدود هواپیماهای آمریکایی است که از بال های دلتا شکل بهره می جوید در حالی که این نوع طراحی به وفور در جنگنده های اروپایی یافت می شود. این بمب افکن، اولین هواپیمای مافوق صوت جهان است که موتور های آن در خارج از بدنه و در زیر بال ها نصب گشته اند. طول این هواپیما، حدود 30 متر و طول دو سر بال های آن حدود 17 متر می باشد که ابعادی نسبتاً متوسط است.


[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/b58sh_3.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_b58sh_3.jpg[/img][/url]

هاستلر دارای سه خدمه در کاکپیت های جداگانه است که به ترتیب از جلو به عقب خلبان، افسر تسلیحات نظامی و ناوبر یا مهندس پرواز می باشد. این هواپیما می تواند با حداکثر وزنی معادل 76 تن از زمین تیک آف یا برخاست نماید. مهمترین ویژگی این بمب افکن توانایی حمل سلاح اتمی می باشد که قادر است در زیر بدنه و همچنین در زیر بال ها بمب های اتمی را حمل و در بمباران به کار گیرد. سرانجام به دلیل هزینه های بالای نگهداری و از دست دادن امکان حمل تسلیحات بیشتر در مقابل سرعت در سال های 1960، به تدریج تلاش ها در جهت هرچه کمرنگ تر ساختن نقش این بمب افکن افسانه ای به عمل آمده وسرانجام پس از تولید 116 فروند از این هواپیما، هاستلر در ژانویه 1970 پس از 20 سال خدمت بازنشسته گردید و بمب افکن جدید تر F-111 که یک بمب افکن نسبتاً سبک وزن و یک جنگنده تهاجمی نیز است، جایگزین هاستلر شد.


منبع :

http://air.blogfa.com/post-91.aspx