تاپیک جامع عملیات مروارید تاپیک جامع عملیات مروارید

[F_35B 15]

البته تمام شهیدان این عملیات قهرمانان جاودان این مرز و بوم هستن ولی نقش سرلشکر خلبان شهید علیرضا یاسینی و رشادتهاشون از همه بیشتر در این عملیات محرز بوده

دوستان همین چند روز پیش یه مصاحبه از ایشون خوندم که به طور شگرفی منو تحت تاثیر قرار داد و واقعا ...... احساس حقارت بم دست داد . اینجا میزارمش بخونید خالی از لطف نیست.

[color=red]با عرض سلام ضمن معرفی خودتان بفرمایید بهترین خاطره شیرین شما از بدو ورود به ارتش چه بوده است ؟[/color]

■. بنده سرتیپ دوم خلبان علیرضا یاسینی هستم . خُب ، مسلما ما وقتی که وارد ارتش شدیم ، جوان بودیم . از دبیرستان تازه فارغ التحصیل شدم و آمدم به نیروی هوایی پیوستم ، تا آن موقع پرواز هم نکرده بودم ، ولی علاقه داشتم به شغل خلبانی ، بهترین خاطره ام آن روزی پود که فارغ التحصیل رشته خلبانی شدم و به هدف خودم رسیدم .



□

[color=red]تیمسار! تاکنون چند ماموریت داخل خاک عراق داشته اید و در اولین پرواز جنگی خود چه احساسی داشتید؟[/color]

■ من نزدیک به نود ماموریت جنگی روی خاک عراق دارم و در اولین ماموریت ، چون ما جنگ نکرده بودیم و ندیده بودیم تا آن زمان جنگ را بیشتر در کتابها ، آموزشها و فیلمهایی که به ما نمایش می دادند ، دیده بودیم . ولی در عمل دیدیم آن مسائلی را که در کتابها می گفتند و در فیلمها به ما نشان می دادند عملا نمی شد پیاده کرد و ما از همان روزهای اول جنگ روشهای جدیدی را نسبت به منطقه اتخاذ و پیاده کردیم . من یادم هست اولین ماموریتم را که رفتم ، برابر کتاب با سرعت کم با ارتفاع بالا پرواز کردم . وقتی روی سر دشمن رسیدم ، دیدم خیلی راحت دشمن می تواند ما را بزند و شروع کرد به تیراندازی ، حالا خواست خدا بود اتفاقی برای ما نیفتاد . سر عتمان کم بود ، ارتفاعمان بالا بود و هیچ گونه تجربه ای نداشتیم . از آن موقع به بعد ، نت ( از پرواز دوم ) تمام آن اتفاقاتی که افتاده بود مد نظر داشتم و سعی میکردم در پروازهای بعدی دیگر آن مسائل تکرار نشود . ما آمدیم و یک مقدار از آنها را برای خلبانهای دیگر هم گفتیم – که به این صورت نمی شود پرواز کرد – بهتر است ما از تاکتیک هایی که از بُرد دشمن خارج باشیم با سرعت بیشتر و ارتفاع پایین تر استفاده بکنیم تا از ضد هوایی و موشکهای دشمن در امان باشیم که این کار را کردیم .

[color=red]□ تیمسار! با توجه به اینکه ماموریتهای برون مرزی جناب عالی بیش از دیگران بوده است ، لطفا بفرمایید پروازهای شما کلا چگونه بوده است ؟[/color]

■ وقتی جنگ شروع شد ، در پایگاهی که ما بودیم ، تدادمان کم بود ، به این علت من فکر می کنم ، بنی صدر در جریان این مسایل بود که جنگی احتمالا اتفاق میافتد . لذا تمام آمادگیها را لغو کردند ، مرخصی ها را آزاد کردند و مهمات را از زیر هواپیما پیاده کردند ، تعداد زیادی از خلبانان را به عنوان کلاس آموزشی به تهران فرستادند و تعداد انگشت شماری ، بیشتر نبودیم که جنگ شروع شد . در این پایگاه ، تا زمانی که خلبانهایی که به کلاس رفته بودند – و ناراحت و دلخور هم بودند که چرا در این وضعیت به کلاس رفته اند – برگشتند ، ما مجبور بودیم که زیاد پرواز بکنیم و در حقیقت کار آن تعدادی هم که نبودند ما انجام بدهیم . روی این اصل ماموریتهای برون مرزی مان بیشتر از دیگران بود .

[color=red]□ جناب یاسینی ! لطفا چند خاطره از ماموریتهای برون مرزی که برای انهدام هدفهایی اعزام می شدید بیان بفرمایید؟
[/color]
■ چه سوالهای سختی می پرسید شما؟ تمام پروازها در حقیقت برای ما خاطره است . ماموریتهایی که من رفتم هر کدامش را که بگویم ، می شود گفت یک خاطره است ، ولی خُب ، چطوری بیان کنم ، چطوری تفکیک کنم ، شما ما را غافلگیر کردید با این سوال . بله ، من خودم شخصا ماموریتهای برون مرزی را بیشتر راغب بودم انجام بدهم چون در عمق بود و هدفهای نظامی و اقتصادی را در بر می گرفت . یا دمهست یک ماموریتی رفتیم به پایگا ام القصر برای انهدام ناوچه ها که در پایگاه مستقر بودند . از چهار فروندی که شروع کردیم به حمله و بمباران ، من شماره سه دسته بودم و می دیدم که دو فروند جلویی بمبهایشان به زمین می خورد ، به هدف می خورد و هدفها شعله ور می شدند . من هم وقتی رسیدم به هدف ، تمام بمبهایم را زدم و شروع کردم با مسلسل زدن . بعد از اینکه بمبها را زدم ، شماره 4 گفت : چنان این مسلسل را شما می زدید که ما گفتیم خودش هم با فشنگهاش داره به هدف می خورد . چون واقعا می دیدم که این ناوچه ها دارند به آتش کشیده میشوند و تاسیساتشان منهدم می شود ، من اصلا موقعیت خودم را در هواپیما نمی دانستم ، ارتفاعم را دیگر حس نمی کردم ، طوری که دوستان گفتند :«ما برای یک لحظه چشمانمان را بستیم و فکر کردیم که شما هم رفتید و خوردید به این ناوچه ها » این خاطره ای بود که از یکی از ماموریتهایم دارم .



[color=red]□ تیمسار! اگر در این ماموریتها که به شما محول می شد از امدادهای غیبی برخوردار بودید بیان بفرمایید؟
[/color]


■ امدادهای غیبی را من زیاد شاهدش بودم . در ماموریتها با پدافند شدیدی که عراق داشت و همه به این مسئله اعتراف دارند که واقعا پدافند هوایی اش قوی هست ( از نظر ضد هوایی و موشکهای متحرک و انواع و اقسام موشکهایی که ابر قدرتها در اختیارش گذاشتند) در یکی دو ماهه اول جنگ ، من خودم شخصا با انجام ماموریتهای زیاد ، حتی یک گلوله هم به هواپیمایم اصابت نکرد ، خوشبختانه با الطافی که واقعا خداوند داشته ، - حالا ممکن است ما را زیاد دوست داشت – هیچ گونه برخوردی با ضد هوایی نداشتیم . دو ماهه اول جنگ بخصوص با آن شدتی که جنگ داشت ، این بزرگترین امداد غیبی بود و امدادهای بعدی هم این است که این همه پرواز کردیم و سالم هستیم . به هر حال این نشانه این است که واقعا دستی بالاتر از دست بشر نگه دارنده ما بوده . مسایل دیگر را در پروازها دیدم .
در دو ماموریت ، امداد غیبی را شاهد بوده ام . ماموریتی برای من پیش آمد ، انهدام ناوچه ها در خلیج فارس که یک ناوچه را من باید می زدم . ما رفتیم به هدف رسیدیم ، سعی کردیم که ناوچه را منهدم بکنیم ، ولی هر کاری که کردیم موشکها رها نشد . با مسلسل خواستیم بزنیم ، مسلسل هم تیراندازی نکرد ، بعد که آمدیم پایین ، گفتند:« خوب شد که نزدی ، آن ناوچه خودی بود .» گفتم : « وای اگر ناوچه خودی را ما می زدیم چی می شد » بعدها که بررسی کردیم ، یک کلیدی ما داریم ، که نوع مهمات را انتخاب می کنیم . کلید را من آن روز اصلا توی هواپیما ندیدم ، بعد که آمدم ، به متخصان مربوطه گفتم : این هواپیما اشکال دارده! آنها گفتند : « شما فلان کلید را زدی ؟» گفتم : « نه من فراموش کردم .» همین فراموش کردن من باعث شد که یک ناوچه خودمان واقعا نجات پیدا بکند و ما این ناوچه نزنیم . این امداد غیبی بود که به هر حال من شاهدش بودم .
یک مسئله دیگر هم که برایم پیش آمد ، در جنگ یک سری خلبان کم تجربه را در واحدهای جنگی می بردیم ، هم آموزش میدادیم و هم پروازهای جنگی را انجام می دادیم .
برای رها شدن موشک دو حالت داریم ، که یکی از آن حالتها باید قفل بکنند بعد خلبان دکمه را بزند تا موشک رها بشود . من یکی از خلبانهایی را که پرواز اولش بود ، داشتم با خودم می بردم ، ناوچه های دشمن را در خلیج فارس بزنیم . به او گفتم : ما قبل از اینکه به ناوچه ها برسیم در طول مسیرمان روی کشتی هایی که تجاری یا نفت کش هستند و در اطراف جزیره پارک شده اند ، چند تا تمرین بکنیم ، که وقتی وارد منطقه شدیم شما وارد شده باشی و بتوانی راحت هدف را بزنی . چندین بار من روی نفتکشها شیرجه کردم که وی بتواند قفل بکند ، اما روی کشتی به آن عظمت و بزرگی نتوانست قفل بکند . گفتم مسئله ای نیست ، چون دارد وقت می گذرد برویم در منطقه . وقتی وارد منطقه شدیم دو تا ناوچه عراقی بود ، شیرجه کردیم روی اولی ، به محض اینکه قفل کرد ، موشک هم همزمان رها شد . گفتم :« شما زدی ؟!»گفت : « نه من نزدم ، فقط قفل کردم .» گفتم : « خیلی خُب پس احتمالا موشک اشکال داشته .» دومی را به همین صورت روی ناوچه قفل کرد ، قبل از اینکه دکمه موشک را بزند موشک رها شد ، به هر حال ما چهار تا موشک به دو تا ناوچه زدیم و برگشتیم . وقتی برگشتیم و متخصصان سیستم را بررسی کردند ، دیدند که اشکال دارد . قبل از اینکه خلبان دکمه را بزند ، موشکها رها می شدند . اینجا باز امداد غیبی را به وضوح دیدم ، زیرا در تمرین روی کشتی های خودی که در اسکله پهلو گرفته بودند ، اگر این اتفاق می افتاد ، آنها را میزدیم . ولی آنجا قفل نشد و نزد اما در منطقه و روی ناوچه دشمن به محض قفل شدن موشک نیز رها می شد . این جز امداد غیبی ، چیز دیگری نمی تواند باشد.

من ماموریتهای زیادی روی خلیج فارس داشتم . ما دو نفر بودیم که در اوایل جنگ می توانستیم موشکها را بزنیم تنها دو نفر ، من بودم و شهید عباس دوران . لازمه اینجا اسمی از ایشان بریم . اکثر ماموریتهای خلیج فارس را ما انجام می دادیم وفکر کنم به جایی رساندیم نیروی دریای عراق را که رای دستگیری مان به افراد نیروی دریایی عراق اطلاعیه داده و برای دستگیری و یا زدن ما جایزه تعیین کرده بودند .

[color=red]□ تیمسار ! آیا تا کنون سانحه مهمی در ماموریتها برای شما پیش آ»ده لطفا بیان بفرمایید .[/color]
■بله در جنگ چند سانحه داشته ام که یک مورد آن منجر به ترک هواپیما شد ، ولی در موردهای بعدی که قسمتهایی از هواپیما و یا کاناپی هواپیما کنده شده ، چند بار داشتم . ترک هواپیما یک مورد بود که آن هم در یک درگیری هوایی پیش آمد . از همدان پرواز کردیم و در مرز ایران در ارتفاع بالا با 6 فروند هواپیمای عراقی در گیر شدیم . البته نمی دانستیم 6 فروند هستند . رادار ما هم آن قسمت را نمی دید چون ارتفاعمان خیلی بالا بود . دو فروند به عنوان طعمه فرستادند . با آن دو فروند درگیر شدیم ، چهار فروند از پشت سر به ما شلیک می کردند که در این درگیری هواپیمای من مورد اصابت قرار گرفت و مجبور شدم هواپیما را ترک کنم . با خلبان کابین عقب به نام فراهانی که در ماموریت دیگر به شهادت رسید برگشتیم به پایگاهمان و فردای آن روز مجددا پروازمان را شروع کردیم .

[color=red]تیمسار! لطفا بفرمایید رمز موفقیت یک فرمانده را در چه می دانید و مدیر خوب چه کسی می باشد ؟[/color]

■ به نظ من مز موفقیت یک فرمانده این است که از تخصص بالایی برخوردار باشد . در جنگ شرکت کرده باشد بخصوص الآن که دوران بعد از جنگ را داریم می گذرانیم ، فعالیت چشمگیری در جنگ داشته باشد ، متعهد باشد ، همه را به یک چشم نگاه بکند . تبعیض قایل نشود . سفارش نپذیرد و به حرف زیر دستانش گوش دهد . حرفهای منطقی را بپذیرد ، حرفهای غیر منطقی را منطقی جواب دهد ، سوالی را بدون جواب نگذارد تا بتواند راحت کار بکند و پرسنل زیر دست هم وقتی چنین شخصی را ببینند ، به نظر من می تونند خوب با او کار بکنند و مسئله ای نداشته باشند .

[color=red]□ جناب یاسینی ! وقتی که به یاد خاطره های همکاران شهید خود می افتید چه احساسی به شما دست می دهد ؟[/color]

■ والا ، چطوری بگویم ، به هر حال تعداد زیادی از دوستانمان به شهادت رسیدند ، چه آنهایی که همراه خودمان به ماموریت رفته بودند و چه آنهایی که در ماموریتهای انفرادی خودشان رفتند و به شهادت رسیدند ولی یک مسئله مهم که هست ، ما در حقیقت باورمان نمی شود که اینها بین ما نیستند ، همیشه فکر می کنیم که اینها در کنار ما هستند، احساس جدایی از آنها نمی کنیم . روی این اصل هیچ گونه احساسی نسبت به آنها ندارم . فکر می کنم هستند ، فکر می کنم یک ماموریت کوتاه مدت ، یک مرخصی کوتاه مدت رفته اند . حتی در زندگی خصوصی مان ، در رفت و آمدهایی که با خانواده هایشان داریم ، اینها حضور دارند

اصا یک چنین احساسی هست که واقعا اینه در کنار ما هستند و مسئله ای نیست برایمان

. فکر می کنم که همین روزها آنها را میبینم . یک چنین حالتی دارم

.

منبع:http://parvazidigar.persianblog.ir/post/284

[bell214 24]

تشکر جناب احسان...

[aryobarzan 254]

دوستان گرامي
ايكاش يه جستجو توي سايت مي كرديد!
تايپيك
[color=darkblue]شرح کامل عملیات مروارید ( ایران - عراق )[/color]
از پست هاي دوست عزيزمان FLANKER
كه قبلا موجود بود !!
http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=4584&highlight=%D8%AE%D9%84%D8%B9%D8%AA%D8%A8%D8%B1%DB%8C
.
.
ضمنا
و صد البته
حيف نبود

اينقدر زحمت كشيديد
و مطالب را با اين شيوايي نقل قول كرديد

از تيمسار ياسيني گفتيدو ازبزرگ مرداني كه در راه وطن از جان گذشتند
....ولي و
اما اسمي از حسين خلعتبري (حسين ماوريك ) بزرگترين شكارچي اوزا در تاريخ عمليات هاي نظامي نبريد!!
[img]http://www.ibna.ir/images/docs/000122/n00122112-b.jpg[/img]

مردي كه با رشادت هاي بي نظيرش در هر عملياتي كه حضور پيدا مي كرد از خودش اثري به ياد ماندني به جاي مي گذاشت.
كسي كه صدام براي مرده يا زنده اش جايزه گذاشته بود.

حقيقتا چندين بار مطلب بالا را زير رو كردم
باور نداشتم اسمي از مرواريد بيايد
اما نامي از حسين خلعتبري نباشد
افسوس!!

در پايان : عرايضم را با جمله اي از اين بزرگوار كه وصيت نامه اش مزين به آن بود به پايان مي برم

( [size=18][color=red]اگر ذره‌ای از خاک وطنم به پوتین سرباز دشمن چسبیده باشد، آن را با خونم در خاک وطن می‌شویم و مرگ در این راه را افتخار می‌دانم و اگر ارزشمندتر از جانم هدیه‌ای داشتم، حتما به این مردم خوب تقدیم می‌کردم[/color][/size])

ضمنا با تشكر از دوست عزيز saiedtomcat
بابت تايپيك
[color=darkblue]آرش کمانگیر ایران کیست؟ [/color]
به آدرس : http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=15475&highlight=%D8%AE%D9%84%D8%B9%D8%AA%D8%A8%D8%B1%DB%8C
كه شرح مختصري از آن سردار جاويدان است

يادش گرامي و روحش شاد
باشد كه ما از او (تمامي سرفرازان اين آب و خاك) زندگاني و جانبازي را ياد بگيريم

بدرود

[IRINavy 6,246]

بسم رب الشهدا

سلام
همه دوستان مطلع اند که هفتم آذر روز نیروی دریایی ارتش و سالروز حماسه عملیات مروارید و گرامیداشت شهدای نیروی دریایی بویژه ناوچه قهرمان پیکان است. به همین مناسبت تعدادی عکس از روزهای دفاع مقدس از سایت بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس برای دوستان انتخاب کردم تا یادی از شهدای نداجا بویژه شهید دریادار همتی فرمانده ناوچه پیکان کرده باشیم.

هزینه دیدن هر عکس یه ذکر صلوات هدیه نثار روح امام راحل (ره) و همه شهدای انقلاب اسلامی بویژه شهدای عملیات مروارید (جمعا 14 صلوات)
















----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

منبع: new.sajed.ir
بد نیست این تصاویر در گالری سایت هم باشه. دوستانی که از دستشون برمیاد لطف کنن منتقل کنن.

[Che 2,529]

ممنون
من هزینه اش رور پرداخت کردم

[Ehsan_animator 3,011]

ناخدا سیاری یعنی چی ؟؟!!!

ناخدا در نیروی دریایی معادل سرهنگ در سایر نیروهاست ... جناب سیاری امیر هستند نه افسر .... درجه های نظامی به سه دسته تقسیم می شود ... درجه دار ، افسر و امیر ... رده ی افسری با سرهنگ تمامی تمام می شود و بعد از آن رده ی امیری آغاز می شود ...

[arminheidari 24,182]

یاد باد مردانی که با نیروی ایمان و تفکر آهن و فولاد را به سلاحی قدرتمند تبدیل کردند و نشان دادند که کسانی چون نظامی ، فردوسی و ... از خیال خود داستان درباره این مردمان ننوشتند

یادشان گرامی و راهشان پررهرو باد

[aZ0zA9 229]

بچه من شنیدم ناوچه پیکان برای پوشش و پشتیبانی نیروهای کوماندیی ارتش یعنی همون اس بی اس های نداجا وارد عمل شد که تکاوران نداجا سکوی نفتی الامیه رو نابود کردند بعد با همون ناوچه پیکان فرار میکنند که درگیریها شروع میشه

[bell214 24]

تشکر دوست عزیز واقعا تصاویر قشنگی هستن ...

سایت ساجد واقعا یه سایت عالی و مغذی و غنی از نظر عکس ای مربوط به دفاع مقدس هستش ...

[F14AA 5,205]

به بهانه حماسه 7 آذر ؛ عملیات مروارید

 

 

 

قهرمان جنگ شهید داوود اکرادی ، ستاره عملیات مروارید

 

داوود اکرادی قهرمان بلامنازعه حماسه ناوچه پیکان در روز ۷ آذر ۱۳۵۹ بود، در حالی که فانتومهای شرکت کننده در نابود سازی نیروی دریایی عراق (عملیات مروارید) در حال بازگشت به پایگاه خود بودند خبر میرسد که ناوچه پیکان توسط یکی از ناوچه های اوزا که از تیررس اف ۴ ها پنهان مانده بود مورد اصابت قرار گرفته و ناوچه عراقی در حال فرار به سوی عراق میباشد، داوود اکرادی علی رغم هشدار اف ۱۴ حاضر در منطقه در مورد نزدیک شدن هواپیماهای عراقی ؛ دستور ترک منطقه را نادیده گرفته و به طرف منطقه بازمیگردد و به تعقیب ناوچه عراقی میپردازد و ضارب ناوچه پیکان را به قعر آبهای خلیج فارس میفرستد.عقاب تیزپرواز آسمان نیلگون ایران یک سال بعد در ۸ آبان ۱۳۶۰ در منطقه کرکوک مورد اصابت قرار میگیرد و پس از خروج از هواپیما به چنگ عراقی ها افتاده و پس از ضرب و شتم زیاد بدن نیمه جانش به جیپ میبندند و میکشند, پیکر پاک وی هیچگاه بدست نیامد.

 

یادش گرامی