امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

راستي ، مثل اينكه از موضوع بحث دور شديم . بهتره برگرديم به اين سئوال كه آيا شكار ميگ 21 توسط تامكت افتخار محسوب مي‌شه يا نه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
F-14 Tomcat vs Su-27 Flanker در اين رويارويي قبل از اينكه فلانكر بتونه تامكت رو تو رادارش ببينه تامكت روش قفل و حتي شليك هم كرده!(چون برد رادار فلانكر در برابر تامكت عددي نيست!) اما مسلما سيستم اخطار سوخو در مورد قفل و شليك موشك فينيكس به سوي آن به خلبان آگاهي خواهد داد. اما چون فلانكر ها كه محصول دوران جنگ سرد هستند از سيستم هاي الكترونيكي وضد الكترونيكي خوبي بهره مند نيستند به احتمال قريب به يقين در اين مبارزه شكست خواهند خورد. در مورد Mig-29 هم به همين صورت است. يك مشكلي كه در مقايسه وجود دارد اين است كه مثلا بعد از اينكه تامكت موشك فينيكس رو به سمت Mig-29 شليك كرد با توجه به اينكه Mig-29 مانورپذيري بالايي داره و در صورت تبهر خلبان و با استفاده از سيستم هاي فريب موشك ممكن است بتواند از دست فينيكس و تامكت فرار كند.(البته اين كار بسيار بسيار سخت است) اما مهمتر از همه :تقابل Mig-31 , F-14 با اينكه به شدت عاشق تامكت هستم اما واقعيت اين است كه به نظر من در اين رويارويي احتمال شكست تامكت بيشتر است.هر دو جنگنده در صورت رويارويي از فاصله بسيار دور در حدود 300 كيلومتر اقدام به شليك موشكهاي خود به سمت هم مي كنند .اما چون Mig-31 از سرعت بالايي برخوردار است بلا فاصله پس از شليك موشك از مهلكه فرار خواهد كرد اما تامكت بيچاره به دليل سرعت و تحرك به مراتب كمتر نخواهد توانست از دست موشكي چون R-172 يا R-37 ( كه سرعتي بالاي5 يا 6 ماخ دارند) فرار كند و به احتمال بسيار زياد مغلوب خواهد شد.(اي كاش اين گونه نبود)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
عملکرد تامکت در جنگ تحمیلی بدون در نظر گرفتن کیفیت هواپیماهای طرفین فوق العاده بود. در این جنگ تامکت در چهار فاصله نزدیک (داگفایت) ، متوسط ، دور و فوق دور همواره پیروز میدان بود و چند شکست آن هم در فاصله نزدیک و به دلیل ضعف موتورهای این پرنده بوده است. بیش از 70 پرنده عراقی شکار موشکهای فونیکس شدن آن هم با یکی دو شلیک و در کل حدود 150 پرنده دشمن توسط تامکتهای ما نابود شد. تامکت در این جنگ فقط سه رقیب خطرناک داشت که خطرناکترین آنها میگ25 برای درگیری در فاصله متوسط بود که با هوشیاری خلبانان ایران حتی یک تامکت در نبرد با این غول آهنی منهدم نشد و حتی چند فروند میگ25 رو سرنگون کردیم! البته نمیتوان در نبرد تامکت با فاکسبت یکی را پیروز میدان قلمداد کرد. رقیب دیگر میراژ اف1 برای درگیری در فواصل نزدیک تا متوسط بود که چند بار موفق به سرنگونی تامکت شد هر چند 10 برابر این تعداد از تامکت ضربه خورد! رقیب خطرناک دیگر برای نبردهای نزدیک میگ29 بود که در طول جنگ این دو پرنده با هم برخورد نکردند. اما درباره سوخو27 در برابر اف14 قضیه تا حدود زیادی متفاوت است. سوخو27 مجهز به یک سیستم هشدار دهنده لیزری با توانایی کنترل 360 درجه اطراف جنگنده میباشد و با قفل راداری اف14 قبل از شلیک فونیکس از ماجرا باخبر خواهد شد. برد رادار سوخو27 آنقدرها هم کم نیست و با توجه به سطح مقطع راداری هر دو جنگنده که بیش از 10 متر مربع است! احتمالا هر دو شی در حداکثر برد رادارها شناسایی خواهد شد. سوخو27 قادر است اف14 را از فاصله حدود 200 کیلومتری شناسایی کند و اف14 نیز از حدود 250 کیلومتر. اگر مدلهای اولیه را مقایسه کنیم برد نهایی موشک فونیکس 130 و مفید 80 کیلومتر و آلامو حداکثر 80 و مفید 40 کیلومتر است. با این شرایط اف14 پیروز نبرد خواهد شد چوندر صورت شلیک فونیکس از فاصله ای بیش از 50 کیلومتر سوخو27 فرصت شلیک موشک نخواهد داشت یا هم اگر شلیک کند امکان هدایت موشک نیم فعال راداری آلامو به سوی اف14 را ندارد و باید به فکر فرار از دست فونیکس باشد. برعکس سوخو27 اف14 با نبود هدایت راداری برای موشک آلامو و استفاده از چاف و یک مانور سریع میتواند از دست این موشک فرار کند. اما در فاصله کمتر از 50 کیلومتر نمیتوان پیروز میدان را مشخص کرد چون شرایط هر دو جنگنده تقریبا یکسان میباشد. قضیه در مدلهای پیشرفته تر سوخو27 و اف14 فرق میکند که در پستهای بعدی توضیح خواهم داد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام به همه اساتید در لابلای مطالب مختلف ارسال شده دیدم که اکثرا تعداد تامکت های عملیاتی ایران رو بین 30 تا 35 فروند اعلام می کنند. میخواستم بپرسم با این تعداد رهگیر میشه در برابر جنگنده های امریکایی ایستاد؟ و اگه میشه توضیح بدید که این رهگیر در برابر چه جنگنده ی فعلی امریکا موفق خواهد بود؟ و اینکه چه تعداد فونیکس در ایران موجوده؟ و سوال آخر اینکه ایا ایران میتونه موشک فونیکس تولید کنه؟ لطفا بصورت مشروح و با دلیل نظراتتون رو اعلام کید و نظر یک خطی ندید. چون من واقعا میخوام در این مورد از دوستان مطلع بشنوم. متشکرم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
طبق تحليل جالبي كه قبلاً آقا رضا داشتن، در صورت داشتن فونيكس، اين جنگنده‌ها در برابر F-15 و ّF-16 هاي امريكايي (و البته با تخفيف، هورنت‌هاشون) هيچ مشكلي ندارن و قبل از اينكه اونا حتي متوجه هم بشن، قابل رهگيري و انهدام هستن. ولي بدون اون (و با مشكلاتي كه رادارهاي تام‌كت‌هاي ايران داره و كمبود بعضي از قطعات)، در حال حاضر چندان به درد مقابله با USAF رو ندارن. مي‌شه گفت ما در نبرد هوايي، اگه فرض كنيم كه Su-30 و Fox-Hound نداريم و خبر داشتن‌شون، دروغ محض بوده و ضمناً باتوجه به تعداد اندك Mig-29 Fulcrum كه در اختيارمون هست، حرف زيادي براي گفتن نداريم (البته بايد منتظر بود و ديد آذرخش و صاعقه، چه كاري روشون صورت گرفته!). ولي نبرد در آسمان، چيزي رو تعيين نمي‌كنه. حزب‌الله حتي پدافند هوايي نيز در اختيار نداشت ولي ...!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آیا تامکت میتونه در مقابل رپتور کاری بکنه؟ و یه سوال دیگه ممکنه که تامکتی رو عملیاتی محسوب کنن ولی رادارش نتونه با فونیکس کار کنه؟ یعنی منظورم اینه که منظور کارشناسان از عملیاتی بودن این نیست که تمام تجهیزاتش از جمله رادارش فعال باشه؟ و یه سوال دیگه..چرادر مورد وجود فاکس هاوند در ایران این همه شبهه وجود داره؟ عده ای کاملا مطمئن میگن که ایران فاکس هاوند داره و خیلی ها هم قویاً تکذیب می کنند..مگه ممکنه؟ اگه جنگنده ای در خدمت کشوری باشه نباید جایی ثبت بشه یا دیده بشه/ یا اینکه دستگاه های اطلاعاتی کشورهای همسایه چیزی ازش بدونن؟ به نظر شما چقدر ممکنه ما فاکس هاوند داشته باشیم و مخفی کرده باشیم؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

آیا تامکت میتونه در مقابل رپتور کاری بکنه؟
و یه سوال دیگه ممکنه که تامکتی رو عملیاتی محسوب کنن ولی رادارش نتونه با فونیکس کار کنه؟ یعنی منظورم اینه که منظور کارشناسان از عملیاتی بودن این نیست که تمام تجهیزاتش از جمله رادارش فعال باشه؟
و یه سوال دیگه..چرادر مورد وجود فاکس هاوند در ایران این همه شبهه وجود داره؟ عده ای کاملا مطمئن میگن که ایران فاکس هاوند داره و خیلی ها هم قویاً تکذیب می کنند..مگه ممکنه؟ اگه جنگنده ای در خدمت کشوری باشه نباید جایی ثبت بشه یا دیده بشه/ یا اینکه دستگاه های اطلاعاتی کشورهای همسایه چیزی ازش بدونن؟
به نظر شما چقدر ممکنه ما فاکس هاوند داشته باشیم و مخفی کرده باشیم؟

آخر کدام بابایی گفته است که رپتور قراره حالا حالاها عملیاتی شود :lol:(برای 15 سال بعد شاید)
رپتور ناونشین هم که هنوز ساخته نشده است فقط طرحش روی میز است :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تام‌كت در مقابل رپتور، خيلي ساده قرباني مي‌شه! يادتون نره، بزرگترين مشخصه‌ي رپتور، پنهان‌كاري‌اش هست! ولي همون‌طور كه سردار عزيز گفتن، رپتور حالا حالاها عملياتي نمي‌شه. دلايل زيادي هم داره! قيمت تمام شده‌اش، فعلاً‌ زيادي بالاس و درصورت درگيري، احمقانه‌اس كه ازشون استفاده شه! درمورد فاكس‌ هاوند، بايد بگم كه هيچ مقامي وجود نداره كه بتونه در اين زمينه، اظهار نظر درستي انجام بده! اصولاً از سال‌ها پيش تا به امروز، برنامه‌ي توسعه‌ي هوايي كشور، جزو اطلاعات محرمانه بوده و فقط گاهاً اطلاعات بسيار اندكي منتشر مي‌شه. احتمالش هست كه ايران داشته باشه. ولي مسلماً رو نخواهد كرد. اما درمورد رادارهاي تامكت‌ها، مسلماً تامكت‌هاي ما، همه مشكل رادار ندارن. ولي خوب، كم هم نيستن تامكت‌هايي كه قابليت پرواز و عمليات دارن، ولي تقريباً بدون رادار! با وجود اين، تامكت بدون فونيكس، مي‌شه گفت زياد هم پرفايده نمي‌تونه باشه!!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ببخشيد اقا مصطفي ولي توي صنايع هوايي نوشته بود صدمين F-22 تحويل USAF شد. فكر ميكنم 100 تا نه 20 تا F-22 براي نابود كردن IRIAF كافي باشه.براي شادي روح IRIAF صلوات.يك مساله ي مهمتر هم هست و اون اينه كه فونيكس رو حداقل 30 سال پيش خود امريكاييها ساختند و از تمام نقاط ضعف و قدرتش هم اطلاع كامل دارند.به اسراييل و چين توجه كنيد كه تمام تسليحات هواپيماهاي خود را در داخل طراحي كرده و ساخته اند. در كل اميدي به نيروي هوايي نميشه داشت و بهتره روي نيروي موشكي سرمايه گذاري كنيم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان شما نیروی هوایی رو خیلی دست کم گرفتین.ایران الان در حال حاضر در داخل کشور موشک فینیکس با نام آب سرد کن تولید می کنه که تقریبا مدل مشابه aim54c هست. در ضمن بر طبق منابع بسیار در حال حاضر تعداد تامکت هایی که اورهال شده اند بیش از 44 فروند هست بعد کی میگه 20 تا f22 می تونه تمام هواپیماهای نیروی هوایی رو نابود کنه؟ f22 دارای امکانات زیادی هستن ولی برد و رنج موشکهاشون نسبت به f14 کم است. درمورد قدرت نیروی هوایی آمریکا تنها به همین نکته بسنده می کنم: یکی از خلبانان هندی که در مانور مشترک هوایی هند وآمریکا شرکت کرده بود گفت: آمریکایی ها خیلی قوی هستند نمی توان جلویشان ایستاد اما آواکس آنها را بزن همان هواپیماهای پرقدرت مانند پرندگانی که مادر خود را گم کرده اند ضعیف می شوند و می توان به راحتی آنها را شکار کرد. :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
reichmarshal عزيزِ؛ براي ما، 100 تا رپتور خيلي زياده! ولي اين در امريكا، حتي به معناي توليد اوليه هم نيست! شما فكر كردين همين 100 تا رو امريكا سريع عملياتي مي‌كنه؟ خود F-16، چند سال طول كشيد كه رسماً به خدمت ايالات متحده دراومد؟ چند مدل ازش ساخته شد؟ چقدر تغيير كرد تا نهايتاً ايني شد كه چسبيده در گوش ما؟ همون‌طور كه عرض كردم، بهاي تمام شده (منظورم ب.ت.ش.ك.ف.ر حسابداراي صنعتي نيستا :lol: !! به اين مي‌گن سو‌ء‌ استفاده!!) اين هواپيماها، خيلي بالاست! ساده عرض كنم، نهايت حماقت جنگي هست كه همچين هواپيماهايي رو بخوان در حمله به ايران شركت بدن! شايد پنهان‌سازي‌هاي رپتور، براي هواپيماها تا حدود زيادي موثر باشه، ولي درصورت مشاهده‌ي راداري، ميلياردها دلار امريكا، با يك موشك راحت دود مي‌شه مي‌ره آسمون! رپتور حتي اينقدر توليد نشده كه روي ناوهاي امريكايي قرار بگيره! مي‌بينين كه تنها، در فيلم‌هاي هاليوودي‌ (مثل Transformers) حضور دارن و مي‌شه گفت اميد آينده‌ي امريكايي‌ها هستن. در كل، بنده هم عرض كردم كه ايران، بهتره روي پدافند موشكي‌اش سرمايه گذاري كنه كه مي‌كنه! يه سورپرايز بسيار جالب هم تو كشور سوريه براي اسرائيلي‌ها كنار گذاشته كه ان شاء الله اگه درگير شدن، خواهين ديد! سيستمي كه اسرائيلي‌ها رو وا داشته كه هي بيان فضولي كنن! ولي بدون اجازه‌ي ايران، اون‌ها استفاده نمي‌شن! iranianarmy گرامي؛ در حال حاضر، اخبار ساخت موشك فونيكس، رادارهاي تامكت و ابزارهاي اون، در حد حدس و گمان هست. چندي پيش، يكي از دوستان به نقل از يكي از تكنيسين‌هاي تامكت خبر داد كه در حال حاضر، بزرگترين مشكل ما، نبود فونيكس هست! و الا در ساخت ساير قطعات، تقريباً خودكفا شديم! F-22 برتري پنهان‌كاري‌اش كار دست F-14 مي‌ده. درسته كه فونيكس از فاصله‌اي بسيار دور مي‌تونه F-22 رو هدف قرار بده. ولي اين در صورتي هست كه رادار تامكت، اين هواپيما رو به موقع شناسايي كنه. ولي اين كار، تقريباً شدني نيست (چه به دليل ساختار قديمي رادارهاي تامكت و چه به دليل قابليت‌ پنهان‌كاري بسيار بالاي F-22). با اين حال، همه مي‌دونن كه اگه از ايالات متحده، آواكس رو بگيريم، راحت مي‌شه شكستشون داد! چرا كه با وجود داشتن خلبان‌هاي بسيار خوب و حرفه‌اي و تكنولوژي بسيار برتر، چون به آواكس اتكا دارن، درصورت نبود آواكس خيلي ساده مي‌تونن شكست بخورن! اتكاي بيش از اندازه‌ي خلبنانان امريكايي به آواكس، باعث شده كه اسرائيلي‌ها، امريكايي‌ها رو بي‌عرضه و بي‌لياقت بدونن و انگليسي‌ها هم از لقب گاوچران!، براشون استفاده كنن!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوست عزیز موضوع بحث در مورد IRIAF خیلی جالبه ولی متاسفانه یا شاید هم خوشبختانه ارتقا و توسعه اون به شدت تحت پنهان کاری هست و هر چیزی که گفته می شه فقط در حد حدس و گمانه ولی اون چزی که قطعیه اینکه نیروی هوایی به امید چند تا میگ29 و یه تعداد تامکت نمونده و کار توسعه با شدت و البته پنهان کاری بالا در ادامه هست. در مورد فاکس هاوندها یه نکته جالب وجود داره و اون اینکه اکثر سایت ها معتبر ایران رو جزو دارندگانش حساب کردند و جناب آرمان هم یه عکس البته با وضوح پایین از اون دارند ولی حالا چندتا هستند و از چه نوعی خدا می دونه. اون برنامه سوخو30 mkp معلوم نشد تا کجا پیش رفت!!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
در مورد اون مطلب آقا مصطفي كه به نقل از يكي از تكنسينهاي نيروي هوايي اعلام كردند مي تونم بگم كه بنده نيز اي موضوع را از يكي از خلبانان نيروي هوايي سئوال كردم ايشان نيز تاييد كردند كه تنها مشكل تامكتها در حال حاضر كمبود موشك فونيكس هست و از لحاظ بر روز آوري نيز بجز خستگي فيزيكي سازه تامكتها ديگر مشكلي نيست آن هم در حال حاضر با استفاده از بعضي كشورهاي دوست در حال فرايند هايي جهت بالا بردن عمر سازه هستند . اما مهمترين خبري كه مي خواهم بدم اينه كه بيشترين اميد نيروي هوايي به پروژه شفق مي باشد ولي تا آن موقع به نظر بنده نيز جز كارهاي در حال انجام نميشه كار ديگري كرد . :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
همینطور که حسین جان گفتند نیروی هوایی ایران به انتظار چندتا تامکت و سوخو ننشسته! همینطور که دوستان گفتند پنهانکاری اساس کار نیروهای نظامی کشورمونه! کلا فکر می کنم بخاطر تهدید آمیز جلوه دادن کشور باشه که تا این حد پنهان کاری می شه!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
درباره تامکتها شنیده بودم که نیروی هوایی درصدد تبدیل این جنگنده ها به میگ31 هست یعنی رادار و تسلیحات میگ31 و موتور سوخو27 را روی تامکت سوار کنن که این کار باعث صرفه جویی زیادی خواهد شد. روسها قبل از شروع به گرون فروشی هر فروند میگ31 را 40 میلیون پیشنهاد داده بودن که الان به کمتر از دو برابر این رقم راضی نیستن! اما با کاری که گفتم میتوان حدود 60 فروند میگ31 در ظاهر تامکت ایجاد کرد که هزینه ارتقای هر تامکت هم چیزی بیش از 10 میلیون دلار نخواهد بود.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط TANK
      تاريخچه هواپيما
      مدل Il-76 که ناتو آن را «کاندید» نامید یک هواپیمای باری است که برای جایگزینی با توربوپراپ های قدیمی تر An-12 تولید شد تا بتواند در پروازهای نظامی و غیر نظامی ایفای نقش کند. پس از طراحی هواپیما در اواخر دهه 1960 اولین ایلیوشین 76 در 25 مارس 1971 به پرواز درآمد. پس از انجام تست های موفق پروازی تولید رسمی Il-76 در سال 1975 آغاز شد و اولین هواپیما در همان سال به آئروفلوت تحویل شد. Il-76 دارای بال های بسیار بلند، چهار موتور، بالچه های سه شکافه لبه فرار، دم T شکل و درب بزرگ در عقب هواپیماست که انجام عملیات بارگیری را آسان می کند. همچنین یکی از معیارهای طراحی Il-76 این بود که نیازی به عملیات زمینی نداشته باشد تا بتواند در فرودگاه و حتی باندهای کوچک نیز کارایی داشته باشد. این نکته به ویژه در ماموریت های نظامی از اهمیت زیادی برخوردار است. انواع مختلفی از Il-76 ساخته شده است. بعضی از این مدلها عبارتند از: Il-76T با ظرفیت حمل سوخت بیشتر، Il-76TD با موتورهای D30KP2 و وزن برخاست بالاتر و وزن بار بیشتر و پرواز در ارتفاع بالاتر، Il-76MF نیز از کشیده شدن مدل پایه به دست آمده است که اولین پروازش را در 1 آگوست 1995 انجام داد. مشتری اصلی این مدل نیروی هوایی روسیه است. ایلیوشین همچنین استفاده از موتورهای غربی CFM56 را برای مدلهای قدرتمندتر در نظر گرفته است. از ایلوشین 76 برای ماموریت های مختلفی همچون آتش نشانی، کنترل و پیش اخطار هوابرد و سوخت رسان نیز استفاده می شود.

      مشخصات فني
      موتور:
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل(سولیف) D30KP
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل PS90AN برای Il-76MF

      بیشترین رانش موتور:
      117.7kN :D30KP معادل 26,455lb
      156.9kN :PS90AN معادل 35,275lb

      عملکرد:
      بیشترین سرعت کروز: 780km/h
      برد: 5,200km معادل 2,805nm با 40 تن بار

      اوزان:
      وزن خالی عملیاتی: 101,000kg معادل 222,665lb
      بیشترین وزن برخاستن: 200,000kg معادل 440,925lb

      ابعاد:
      طول: 53m معادل 174ft
      ارتفاع: 14.76m معادل 48ft
      دهانه بال: 50.50m معادل 165ft
      مساحت بال: 300m² معادل 3,229.2sq ft

      گنجایش:
      خدمه پرواز: شامل 5 نفر از جمله دو خلبان، مهندس پرواز، ناوبر و کاربر ارتباطات رادیویی.
      بار: قادر به حمل 44 تن بار.

      سفارش و تولید:
      بیش از 900 فروند Il-76 ساخته شده است.


      منبع:takeoff
    • توسط F14AA
      تیمسار سرتیپ دوم جلیل زندی، خلبان قهار شکاری تامکت و تکخال برتر نیروی هوایی ایران بود. او که در تمام دوران جنگ ایران و عراق به خدمت مشغول بود، دارای کارنامه درخشانی است و رکوردهایی که در شکار جنگنده های عراقی بر جای گذاشت عنوان بهترین تکخال تامکت جهان را برایش به ارمغان آورد.جلیل زندی در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۰ در شهرستان گرمسار دیده به جهان گشود. پدرش عزت اله زندی تکنسین راه آهن و مادرش گوهرتاج فولادی خانه‌دار بود. جلیل به همراه خانواده اش تا پایان کلاس نهم دبیرستان (سال ۱۳۴۴) در گرمسار زندگی می‌کرد و به علت انتقالی پدرش به تهران (محله خانی آباد) آمد . او دوره دبیرستان را در تهران، دبیرستان وحید به پایان رساند و در سال ۱۳۴۷ دیپلم گرفت .در آن دوران او در آزمون ورودی دانشگاه پهلوی شیراز در رشته مهندسی کشاورزی پذیرفته شد، اما به علت زیادی مخارج از رفتن به شیراز بازماند. به دلیل آن که سن اعزام به سربازی در آن دوران بیست سالگی بود او باید دو سال صبر می‌کرد و چون بدون کارت پایان خدمت سربازی، اجازه استخدام در ادارات را نداشت به ارتش پیوست. او در اواخر سال ۱۳۴۸ به عنوان همافر به نیروی هوایی ارتش پیوست، اما پس از چند ماه در اوایل سال ۱۳۴۹ به علت علاقه‌ای که به خلبانی داشت به عنوان هنرآموز خلبانی به آمریکا اعزام شد و پس ازگذراندن یک دوره ۱۴ ماهه در آمریکا به عنوان خلبان به ایران بازگشت.
       



      در بازگشت زیر نظر شهرام رستمی که به تازگی به عنوان معلم پرواز معرفی شده بود به فراگیری پرواز با هواپیمای F4 -E گمارده شد. او مطابق معمول دوره‌ها را به خوبی گذراند. این موضوع باعث دوستی زندی با ایشان شد که همواره تحت الشعاع احترام متقابل استاد-شاگردی بود.وی درتاریخ بیست و ششم آبان ماه ۱۳۵۷ دوره خلبانی اف-۱۴ای را گذرانده و از آن پس در پایگاه هشتم شکاری اصفهان به خدمت ادامه داد. زندی که پیش از پیروزی انقلاب از خلبانان با تجربه تامکت بود، پس از انقلاب نیز سابقه درخشانی با F-14 از خود به جای گذاشت.در نخستین روز جنگ هنگامی که هواپیماهای عراقی فرودگاه مهراباد را بمباران کردند او برای دیدن بستگانش در تهران به سر می‌برد که با شنیدن خبر بمباران فورا به اصفهان بازگشت. پس از آغاز جنگ نیز در خدمت نیروی هوایی ایران باقی ماند و در کنار دوستان و همرزمانش به دفاع از مرزهای کشور پرداخت. سروان زندی در عملیات معروف به 140 فروندی در روز اول مهرماه 1359 در پرواز پوشش هوایی شرکت فعال داشت.
       



      زندی گرچه ابتدا با فانتوم پرواز می کرد، اما شهرتش بیشتر به‌عنوان خلبان جنگنده F-14 است. وی دارای دست کم 9 پیروزی هوایی تایید شده و 2 پیروزی احتمالی است. این لیست بلندبالا شامل ۴ فروند میگ 23، ۲ فروند سوخو 22، ۲ فروند میگ 21 و ۳ فروند میراژ اف1 می‌باشد.از این رو او به عنوان موفقترین خلبان شکاری ایرانی و موفقترین خلبان اف-۱۴ شناخته می‌شود.زندی چندین سال در پایگاه هشتم شکاری اصفهان خدمت می کرد که یکی از پایگاههای اصلی تامکتهای ایرانی به شمار می رفت و نقشی بسزا در تامین امنیت آسمان کشور و مقابله با تجاوزات هواپیماهای عراقی ایفا می کرد. بهمن ماه 1366یکی از ماههای پربار برای گردان 81 شکاری بود. خلبانان این گردان 5 پیروزی تثبیت شده و دو پیروزی احتمالی، ضد جنگنده های F1EQ-5/6 به اضافه انهدام یک فروند بمب افکن B-6D را در کارنامه خود ثبت کردند. درباره دو پیروزی احتمالی گفتنی است این پیروزیها در نخستین نبرد هوایی که گردان 81 شکاری نخستین F-14 خود را از دست داد، حاصل شدند. در این نبرد سرگرد خلبان جلیل زندی نبرد بسیار سنگینی با 8 جنگنده میراژ عراقی آغاز و دو تیر موشک سایدوایندر به سمت آنها شلیک کرد.
       



      با توجه به حجم فوق العاده درگیری، خلبانان تامکت فرصت ردیابی موشکهای خود را پیدا نکردند. متأسفانه در این درگیری نابرابر تامکت سرگرد زندی هدف چندین تیر موشک R550 و یک تیر موشک سوپر 530D قرار گرفت، اما خلبان زبردست ما لاشه عقاب را از دست کفتارها بیرون کشید و با یک موتور صدمه دیده راه بازگشت را پیش گرفت. ولی تنها موتور باقیمانده دیگر یارای همراهی هواپیما را نداشت و با کمال تأسف، خلبانان ما مجبور شدند خروج اضطراری کرده و تامکت را به آغوش آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس بسپارند.این آخرین مأموریت جنگی سرگرد خلبان زندی بود که تا آن تاریخ با 9 پیروزی تثبیت شده و 2پیروزی احتمالی، لقب پرافتخارترین خلبان F-14 را به خود اختصاص داده بود. زندی در اواخر دوران خدمت به درجهٔ سرتیپ دومی ارتقای درجه یافت و در سال 1370 بازنشسته شد.امیر سرتیپ خلبان فضل الله جاوید نیا در کتاب "نبرد در آسمان" از زندی به نیکی یاد کرده و در مورد همرزمش چنین گفته است: "از مرحوم زندی می توان به عنوان یکی از برترین خلبانان اف 14 نام برد. ایشان در همه موارد نمونه بود. خط، سخنرانی، آواز و در مرحله آخر در پرواز با هواپیمای اف 14 جزو بهترین خلبانان بود. مرحوم زندی تا پایان جنگ پروازهای زیادی انجام داد و بعد از جنگ هم به عنوان مدیر طرح و برنامه منصوب شد. سپس معاون برنامه نیروی هوایی شد و تا زمان بازنشستگی هم در همین پست باقی ماند... مرحوم زندی از دوستان شجاع و باسواد من بود. خاطراتی را که با ایشان داشتم، هرگز فراموش نمی کنم."
       



      سرانجام عقاب تیزپرواز آسمان ایران، موفقترین خلبان شکاری ایرانی و تکخال تامکت جهان پروازی ابدی را آغاز کرد. تیمسار جلیل زندی در 12 فروردین ماه سال ۱۳۸۰ در جریان یک سانحه رانندگی در جاده هراز و در منطقه رودهن یا یک دستگاه کامیون تصادف کرد و به همراه همسرش زهرا محب شاهدین جان باخت. از وی 3 فرزند پسر به یادگار مانده است. بی گمان زندی یکی از خلبانان شاخص ایران و آسیاست که با توجه به بازنشستگی تامکت در آمریکا، نزدیک شدن به رکورد او به عنوان برترین تکخال تامکت دست نیافتنی به نظر می رسد.

       



       
      *****************************************

       
      منبع
    • توسط Arash
      من چند وقت پیش یه فیلم دیدم که در اون با جناب سپهبد برزین مصاحبه شده بود در مورد زمانی که قرار بود بین اف 14 و اف 15 یک هواپیما انتخاب بشه

      که صحبت ها ایشون من رو به فکر فرو برد
      که ما با خرید 70 فروند اف 14 و عدم تحویل موشک های سایدواندر و اسپاروی قابل نصب بر روی این هواپیما . مشکل استفاده از موشک فونیکس در سال های 65 و 66 و مشکل ذاتی موتور این پرنده افسانه ای در کنار نکات مثبت اون مثل رادارش که خود مینی آواکس بود و برای پوشش کشور ما که مناطق کوهستانی زیای داره بهترین انتخاب ممکن است .

      در مقابل 280 اف 15 به هزینه نگهداری پایین تر و مچ بودن موشک های مورد استفاده فانتوم ها و تایگر ها بر روی این پرنده ، عدم نیاز به به خرید تجهیزات اضافی ( البته اگه شاهکار هایی که خلبان ها عربستانی با این هواپیما انجام میدن رو در نظر نگیریم )

      که البته این مقایسه رو ما با وجود پیروزی انقلاب و اتفاقات بعد از آن باید بررسی کنیم ( چون اگر تمام موشک های مورد نیاز اف 14 تحویل میشد و مشکل موتور هم با تعویض اون حل میشد به نظر من اف 14 حتی با تعداد کمتر نسبت به اف 15 انتخاب خیلی بهتری برای ما بود ) که اگر با تمام شرایط انقلاب و جنگ اگر اف 14 خریده بودیم برای ما بهتر بود یا اگر اف 15 خریده بودیم .
      ممنون میشم نظر شما رو هم بدونم
       
      دانلود فیلم
    • توسط HIT-LER
      همه چیز درباره بشقاب پرنده ها هر اطلاعات شواهد فیلم عکس معرفی کتاب و.....
      در ..


      برای نمونه چند عکس در اختیارتون میذارم :


      ناشناخته های فرازمینی
      ناشناخته های فرازمینی

      http://img30.picoodle.com/img/img30/4/3/16/f_Disc039m_2d3060b.jpg
      http://img02.picoodle.com/img/img02/4/3/16/f_ufodomirm_d752a27.gif
      http://www.bia2upload.com/files/9ckj9chpfg191e6qel3o.gif



      عکسها را به سایت imagecave.com آپلود کنید.
      از ارسال یک پست در چند تاپیک هم خودداری کنید.
      SAEID
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.