امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

جالبه مقايسه خوبي بود هر چند كه من به شخصه به هواپيماهاي روسي اعتقاد ندارم . ديشب فرمانده محترم نيروي هوايي ارتش در شبكه خبر ضمن تكذيب خبر تامين قطعات يدكي تامكت از آمريكا و منابع ديگر اعلام كرد كه كليه اين قطعات در داخل كشور ساخته مي شود حتي اگر خبر 60-70 درصدي ساخت اين قطعات درست باشد باز هم جاي تقدير دارد. البته تامكت بدون موشك فونيكس بدرد نمي خورد و تلاشهايي كه از سالها قبل براي جايگزيني آن با موشك هاوك است نشانه اي از عزم نيروي هوايي براي حل اين مشكل هم است

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چون من هزینه سنگین، سیستم شناخته شده و قدیمی. ایران بایستی دنبال چیزی باشه که بی همتا باشه یعنی یه سیستم بومی جدید که وجود ندارد، نسبتن ارزان، سُبک، ۳ ماموریتی شکاری، جنگی، ردیاب ( شجر) .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان راجب چی جروبحث می کنند! اف-14 بومی خیلی وقته که ساخته شده! برد اون به 1100 کیومتر افزایش یافته و سیستم آویونیک جدید و رادار جدید! خوب به این می گن بومی دیگه! :oops: :oops:
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من هم با ساخت اف14 در داخل مخالفم ، و اعتقادم بر اينه كه اگه قراره چنين هواپيمايي توليد بشه ، مي‌شه مون هزينه رو بر روي هواپيماي شفق كه نسل 5 هست و قابليت پنهانكاري‌هم داره خرج كرد تا با يك تير دو نشان زد ، يعني هم هواپيمايي در حد تامكت مي‌تونيم بسازيم ( البته با سيستم‌ها و تسليحات جديدتر ) و هم هواپيماي نسل 5 كه مي‌شه گفت نمونه‌ي ضعيف شده‌ي رپتور آمريكا .
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
( اف 14 بومي ) . احتمالا يه تغيير در يه جايي ايجاد كردن بد يه اسم جديد ميزارن روش و ميگن بومي سازي يا نسل بدي هواپيما يه چند وقت ديگه هم اف 14 ( ار دي ) بدشم ( رو آ ) نسل اخر هم = اين هرف اخر رو ميزنه ( اف 14 ار دي ايكس )

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من فکر کنم جنگنده های میگ 29 و 31 خیلی بیشتر کاربرد داشته باشند تا اف-14 ولی این جنگنده دیگه توی هیچ کشوری از دنیا نیست و هیچ کشوری از اون استفاده نمی کنه . :oops:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اول از همه باید بگم که من یکی از طرفداران پروپا قرص این گربه افسانه ای هستم و حتی چند شب پیش خواب دیدم که از نزدیک در حال دیدن یک فروند تامکت هستم.... :lol: :lol: icon_cheesygrin ولی دوستان من حرکت در جهت تولید جنگنده ای نسبتا گران و پر هزینه از نسل چهارم که قابلیت پنهان کاری هم ندارد در شرایط فعلی کار سنجیده ای نیست. به نظر من در شرایط فعلی باید تامکت های موجود رو عملیاتی نگه داریم و برای تقویت توان بازدارنده هوایی تعدادی فاکس هاوند هم خریداری کنیم(که البته احتمالا قبلا این کار رو کردیم icon_cheesygrin ) و بعد از اون باید با تمام توان روی پروژه شفق که ذاتا از نظر طراحی، قابلیت پنهان کاری خوبی داره و با اویونیک و رادار مناسب می تونه یک جنگنده نسل پنجمی تمام عیار باشه بزاریم(که البته این رو هم احتمالا داریم انجام میدیم)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اف 14 جنگنده ی خوبی هست ولی برای جنگ های امروزی دیگه قدیمی شده ولی اگر ما بتونیم میگ های بیشتری رو جایگزین این جنگنده بکنیم خیلی عالی هست ولی در کل جنگنده ی خوبی هست ولی هزینه های بالایی داره . :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام به همگي !
من هم مخالفم ! من از يكي از استادهاي دانشگاه مالك اشتر پرسيدم كه ما مي تونيم اف-14 بسازيم يا نه ؟ گفت آره ! اما هزينه خيلي زيادي ميبره ! و براي ما صرف نميكنه ! همينطور گفت كپي كردن از روي يك چيزي مثل اف-14 به همين راحتي نيست و نياز به اجازه شركت سازنده داره ! و اگر ما بدون اجازه از روي چيزي كپي كنيم شركت اصلي سازنده ميتونه از دست ما در دادگاه هاي بين المللي شكايت كنه ! و...

خلاصه همانطور كه امير سرتيپ خلبان احمد ميقاني فرمانده ي محترم نيروي هوايي ارتش در برنامه 45 دقيقه شبكه خبر گفتند ما توانايي ساخت تمام قطعات اف-14 رو داريم و تمام اف-14 هاي ما عملياتي هستند پس نتيجه ميگيريم اگر بخواهيم مي تونيم از روي اف-14 هم بزنيم چون تكنولوژيشو داريم !

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مقایسه ای کامل بین دو رقیب بی همتا: نویسنده: آرمان


MiG-31 Foxhound و F-14 Tomcat


بدون شک قدرت رهگیری نیروی هوایی است که به عنوان نخستین نیروی دفاعی هر کشوری در مقابل تهدید های هوایی دشمنان عمل می کند. اگر این قدرت رهگیری از توان بالقوه ای برخوردار بوده و بتواند با کمک خلبانان کارآزموده اولین تهاجم دشمن را به خوبی دفع نماید، باید مطمئن بود که دشمن فکر حمله از راه نیروی هوایی اش را فراموش خواهد کرد و برعکس این قضیه هم صادق است. در طول تاریخ هوانوردی، هواپیماهای جنگنده رهگیر همیشه از مهم ترین بخش های نیروی هوایی هر کشور بوده اند و قدرت آن ها به منزله قدرت کل نیروی هوایی آن کشور است. در مقاله زیر به بررسی توانایی های عملیاتی دو فروند از به نام ترین و مخوف ترین جنگنده رهگیر های جهان، هواپیماهای F-14 Tomcat و MiG-31 Foxhound پرداخته و قابلیت های این دو جنگنده را با یکدیگر مقایسه خواهیم کرد:


تاریخچه جنگنده F-14 Tomcat

گربه ملوس نیروی دریایی آمریکا برای نخستین بار پرواز خود را در سال 1970 انجام داد. تامکت به عنوان جانشینی برای فانتوم روی عرشه ناوهای هواپیمابر آمده بود تا به همه ثابت کند که افسانه ای ها تکرار هم می شوند. این هواپیما مجهز به سیستم های راداری بسیار قدرتمند و یک سیستم تسلیحاتی بی نظیر در زمان خود به نام فینیکس بود که شهرت عجیبی را برای این جنگنده ساخت گرومن به ارمغان آورد. همین آوازه باعث شد که توجه ایران به سمت این جنگنده جلب شده و تعداد 79 فروند از این جنگنده به نیروی هوایی آن زمان کشورمان تحویل شود. ساخت F-14 مقدمه ای شد برای احساس خطر شوروی در مقابل جنگنده جدید و طراحی نسل جدید جنگنده های روسی، مانند سوخو Su-27 و MiG-29 که هر دو با الهام از جنگنده F-14 ساخته شدند و شکل ظاهری آن ها مصداق این مدعاست. تامکت نقایص خود را به خوبی در سایه سیستم موشکی بی نظیرش پوشانده بود، اما یکی دو حادثه که منجر به سقوط تامکت گردید موجب آغاز تحقیقاتی برای اطلاع از علت سقوط شد که نتیجه، ضعف شدید موتورهای هواپیما برای چنین بدنه و سیستم های سنگین بود. سرانجام، تامکت های مدل A با موتورهای TF-30-P414A ساخت پرات اند ویتنی به تدریج با جنگنده های جدید تامکت +A، مدل B و در نهایت مدل D یا سوپر تامکت تعویض شدند. مدل های بعدی تامکت همگی از موتورهای قدرتمند GE-F110 ساخت جنرال الکتریک برای پرواز بهره می بردند. هر چند که حیات سی و شش ساله تامکت امسال-2006 ظاهراً با بازنشست کردن تامکت به پایان رسیده است، اما هنوز هم زمزمه هایی برای بازگشت این جنگنده به روی عرشه ناوها و حتی خدمت در نیروی هوایی شنیده می شود.


تاریخچه جنگنده MiG-31 Foxhound

اعلام آغاز به کار ساخت بمب افکن دوربرد و مافوق صوت XB-70 توسط آمریکا باعث بروز سر و صداهای بسیاری در شوروی سابق شد. ظاهراً همه حرف ها و احادیث حکایت از آن داشت که در آن زمان شوروی فاقد جنگنده رهگیری برای مقابله با بمب افکن عجیب و غریب آمریکا بود و این برای شوروی چیزی کمتر از یک فاجعه نبود. شرکت هواپیماسازی میکویان گورویچ به سرعت دست به کار شد و طرح جنگنده ای با سرعت بسیار زیاد و سقف پرواز بالا را به مقامات شوروی تسلیم کرد. این طرح بعد ها میگ MiG-25 با لقب Foxbat شناخته شد. فاکس بت جنگنده ای بزرگ و درشت اندام بود، موتورهای به مراتب بزرگتری نسبت به جنگنده های هم عصر خود داشت، بسیار سریع پرواز می کرد و گاه سرعت این جنگنده به 3 ماخ هم می رسید و ارتفاع پرواز آن بیش از 20 کیلومتر بود و ظاهراً چیزی از سرعت آن کم نداشت. اما میگ MiG-25 ضعفهای بسیای هم داشت. برای مثال قدرت مانورپذیری آن به طرز وحشتناکی ناچیز بود، رادار آن بسیار ناکارآمد بود و دریک کلام، این هواپیمایی نبود که از پس رهگیری هواپیماهایی مثل B-70 یا SR-71 بر بیاید. با این که میگ MiG-25 هرگز هواپیمایی نبود که بتواند چنان تهدید عمده ای برای آمریکا به وجود آورد، اما ترسناک ترین جنگنده برای خلبانان آمریکایی همین میگ MiG-25 بود. تا اینکه در سال 1976 یک فروند میگ MiG-25 نیروی هوایی شوروی به خلبانی ویکتور بلنکو در ژاپن به زمین نشست. هواپیمای فاکس بت به دست آمریکاییها افتاد و رازهای آن در مدت کمی بر ملا شد و دیگر واهمه ای برای خلبانان آمریکایی از این جنگنده باقی نگذاشت.

پس از آشکار شدن توانایی های میگ MiG-25 برای غربیها، روس ها به فکر ساخت جنگنده ای بر پایه ی فاکس بت منتها با توانایی های کاملاً غیر قابل مقایسه با این جنگنده افتادند. البته ویکتور بلنکو پیشتر خبر از طراحی جنگنده ای کاملاً جدید و به روز با نام سوپر فاکس بت داده بود. نتیجه هواپیمای آزمایشی Ye-155MP بود که برای نخستین بار در سال 1975به پرواز درآمد. این پرنده نام MiG-31 را با لقب Foxhound به معنای سگ شکاری به خود اختصاص داد. فاکس هاوند در یک نگاه بسیار شبیه به میگ 25 بود، اما بزرگتر و مستحکم تر از فاکس بت بود. این جنگنده با اینکه بر پایه فاکس بت ساخته شده بود، اما هواپیمایی بسیار مدرن و البته قابل اطمینان بود. به کار بردن مقادیر بیشتری تیتانیوم و آلومینیوم در سازه این هواپیما باعث توانایی تحمل شتاب G بیشتر شده بود و موتورهای جدید توربوفن با مصرف کمتر، برد بیشتر هواپیما را تضمین می کردند. همچنین تسلیحات جدید و رادار قدرتمند از میگ MiG-31 یک رهگیر تمام عیار ساخته بود.

گربه نر آمریکایی به نبرد سگ شکاری روسی می رود!

در شرایط حال، به نظر می رسد قدرتمند ترین و مقتدر ترین رهگیرهای حال حاضر جهان، هواپیماهای F-14 و MiG-31 باشند. از این جهت که این دو جنگنده همیشه در مباحث مختلف مقابل یکدیگر قرار گرفته اند و خواه یا ناخواه به عنوان رقبای سرسخت یکدیگر به شمار می روند، مقایسه فنی این دو هواپیما خالی از لطف نخواهد بود. در این مقایسه، فاکتورهای مختلف و موارد گوناگون بین هر دو جنگنده سنجیده شده و نسبت به یکدیگر مقایسه می شوند. در هر بخش، ده امتیاز در نظر گرفته شده است. هر چه جنگنده مورد نظر امتیاز بالاتری کسب نماید، به منزله برتری آن جنگنده در داشتن شرایط فاکتور مقایسه است. حال به مقایسه فنی دو جنگنده می پردازیم و سعی خواهیم کرد که حتی الامکان بیشتر عوامل و فاکتور ها برای مقایسه در نظر گرفته شوند تا مقایسه هرچه بیشتر نمایانگر محاسن و معایب دو جنگنده نسبت به یکدیگر باشد:


*قابلیت خفاکاری- Stealth Capability:

قابلیت خفاکاری که از خصوصیات جنگنده های نسل پنجم است، با استفاده از مواد مخصوص جاذب راداری و طراحی ویژه بدنه هواپیما مانع تشخیص این گونه هواپیماها به وسیله رادار می شود. جنگنده های مورد مقایسه این بحث از نسل چهارم جنگنده ها هستند و در هیچ یک قابلیت های خفاکاری دیده نمی شود. امتیاز هر دو جنگنده از این بخش از ده امتیاز صفر امتیاز است.


*هزینه های خرید و نگهداری- Purchase and Maintenance Costs:

یکی از عواملی که ممکن است کشوری را به خرید یا عدم خرید یک جنگنده ترغیب و تشویق نماید، قیمت جنگنده و البته هزینه های نگهداری آن است. هواپیمای MiG-31BM چهل میلیون دلار قیمت دارد و تامکت های F-14D دارای قیمتی برابر با سی و هشت میلیون دلار می باشند. تفاوت قیمت خرید دو جنگنده تقریباً نسبت به کل قیمت ناچیز است، اما از قرار معلوم هزینه نگهداری تامکت بسیار بیشتر از هزینه های نگهداری MiG-31 است. ظاهراً دلیل نیروی دریایی آمریکا برای بازنشسته کردن این جنگنده پیشرفته نیز همین سرسام آور بودن هزینه های نگهداری آن بوده است. از این لحاظ، تامکت در رتبه پایین تری نسبت به فاکس هاوند قرار می گیرد. F-14 از ده امتیاز هفت امتیاز و MiG-31 از ده امتیاز نه امتیاز دریافت می کند.


جه گیری کلی مقایسه

همانطور که از نظرتان گذشت، در هر بخش امتیازات مربوطه با توجه به قابلیت های هر جنگنده به آن ها اعطا شد. جمع کلی امتیازات برابر با 84 امتیاز از 110 امتیاز برای MiG-31 فاکس هاوند و 82 امتیاز از 110 امتیاز برای F-14 تامکت است. در این مقایسه از نظر نتیجه کلی، میگ MiG-31 در رده بالاتری نسبت به F-14 تامکت قرار می گیرد و این بدین معنیست که فاکس هاوند در کل می تواند جنگنده-رهگیری موثرتر، ارزان قیمت تر و مجهزتر نسبت به تامکت برای نیروی هوایی کشورهای مختلف باشد و در عین حال از پشتیبانی قطعات یدکی و غیره تا سالیان سال بهره مند باشد. در ذیل جدول امتیازات هر بخش و کلیه امتیازات را از نظر می گذرانیم:


تصویر



نوشته شده در پنجشنبه دوم شهریور 1385ساعت 23:16 توسط خلبانان نیروی هوایی




نماهای شماتیک دو جنگنده F-14 تامکت و MiG-31 فاکس هاوند



تصویر





تصویر



سطفان سوتّی ،سوتّی دادی.
سالی هزار بار این رو باید ببینیم و بعدش بعد از کلّی بحث بفهمیم اساس این مقایسه غلط است.
برو این بخون.
اگه دوستان حوصله ندارند همین جا نقل قول میکنم.

متیاز دهی به شكل اون مقاله كاملا غیر منطقی هست.

در مقایسه هر چیزی با چیز دیگری باید یك معیار وجود داشته باشه وقتی فقط بین 2 چیز مقایسه میكنیم معیار میشه اونی كه بهتره و حداكثر امتیاز رو میگیره مثلا در مانور باید امتیاز تامكت بشه 10 و امتیاز میگ-31 كمتر باشه یا در هزینه نگهداری میگ-31 بشه 10 و تامكت كمتر باشه یا در دید كاكپیت تامكت بشه 10 و میگ-31 كمتر باشه.

این شكل صحیح امتیاز دهی هست.

ولی وقتی حداكثر امتیاز رو به اونی كه بهتره نمیدیم یعنی مثلا به مانور تامكت میدیم 8 و به میگ-31 میدیم 6 اونوقت باید معیار كه حداكثر امتیاز مربوط به اونه ذكر بشه.
مثلا باید گفته بشه كه معیار 10 امتیاز در مانورپذیری مانور سوخو-30 هست كه 10 امتیاز رو میگیره و تامكت در مقایسه با سوخو-30 امتیاز 8 و میگ-31 در مقایسه با سوخو-30 امتیاز 6 رو میگیره.

یا مثلا باید گفته بشه معیار دید كاكپیت دید كاكپیت اف-16 هست كه 10 امتیاز رو میگیره و اف-14 و میگ-31 امتیازهای كمتر دیگری میگیرند.

به طور كل من مقایسه اون مقاله رو ناقص و نا مشخص میدونم.

همینطور مقایسه شما Mr.Fox عزیز هیچ معیاری برای حداكثر امتیاز مشخص نكردید و من مقایسه شما رو هم قبول ندارم.



2: دوستان کیگفته هواپیمای 40 سال پیش است؟!
همان 40 سال پیش فنّاوری اش مربوط به 50 سال آینده بود(اف 14 آ رو میگم نه دی(که بالا تره)) یعنی امروز.
هیچ کشوری هم قنّاوری 50 سال آینده را نداشت.و ندارد .پس اف 14 بی همتا است.
3: اف 22 فنّاوری اش مال 30 یا 40 سال آینده است.اگه این جوری حساب کنیم پس ما به آمریکا نمیرسیم؟!
در صورتی که ما به یک رهگیر قدرتمند نیاز داریم.
خود شما ها میگید اف 22 واستیلث جماعت تو عراق و ایران که گرم است غیر قابل استفاده است.با اینکه حرف شما رو قبول ندارم ولی اگه قبول کنیم پس ما با اف 16 و 18 و 15 ربرو هستیم که فنّاوریشان هنوز به اف 14 نمیرسد.(حالا کلّی تغییر میشه داد.)
ما اگه رو اف 14 کار کنیم خیلی خوبه.هر کاری هزینه های خودش رو داره.تا زمانی که نخوای خرج کنی هیچ جایی رو نمیگیری.
سیستم IRST رو کا ندارم چون نداریم.ولی این سیتم قدرت خفاکاری به اف 14 میده که هواپیمای دشمن رو بدون جلب توجّه رهگیری میکنه.و... .
ما همین سیستم ساده خودمون رو میگیم.
خداییش چند بار خلبان رادار رو استند بای کرد و فلاگر یا فاکس بت و.... عراقی صهیونیستی رو رهگیری و منهدم بدون متوجّه شدن کرد؟!
آره اگه خرجش رو بگی زیاده.
اگه آمریکا (با کمک پولی شاه) اف 14 نمیساخت و به فنّاوری امروز نمرسید امروز هم به اف 22 نمیرسید.پرنده ای که حدود 20 سال رویش تحقیق شد.اف 15 و اف 14 کمتر از 5 سال روشون تحقیق شد.
رسیدن به قلّه های رفیع علم احتیاج به خرج کردن داره نه خصیص بازی .

چون من هزینه سنگین، سیستم شناخته شده و قدیمی. ایران بایستی دنبال چیزی باشه که بی همتا باشه یعنی یه سیستم بومی جدید که وجود ندارد، نسبتن ارزان، سُبک، ۳ ماموریتی شکاری، جنگی، ردیاب ( شجر) .


چیزی که شما میگی خرجی کمتر از ساخت اف 14 نداره.میخوای پول ندی بهترین چیز رو داشته باشی.کی گفته سیستمش رو دنیا میشناسه.اگه دنیا بدونه واسه آمریکا بد میشه.یادتون باشه حتّی به اسراییل هم ندادند.البته اف 22 بهش دادند(حالا این شنیده است نمیدونم واقعاً بهش اف 22 دادن یا نه)

البته تامكت بدون موشك فونيكس بدرد نمي خورد


کی گفته؟! تو داگ فایت میگ 29 و سوخو راحت شکار میکنه کاری که نه اف 15 میکنه نه اف 16 و نه اف 18 و فقط کار اف 22 است.نمونه های روسی مثل آر77 کاملش میکنه.

من هم با ساخت اف14 در داخل مخالفم ، و اعتقادم بر اينه كه اگه قراره چنين هواپيمايي توليد بشه ، مي‌شه مون هزينه رو بر روي هواپيماي شفق كه نسل 5 هست و قابليت پنهانكاري‌هم داره خرج كرد تا با يك تير دو نشان زد ، يعني هم هواپيمايي در حد تامكت مي‌تونيم بسازيم ( البته با سيستم‌ها و تسليحات جديدتر ) و هم هواپيماي نسل 5 كه مي‌شه گفت نمونه‌ي ضعيف شده‌ي رپتور آمريكا .


منظور شما از نمونه ضعیف شده چی؟
ما به نمونه ضعیف شده نیازی نداریم .چون درمقابلش میشه کبریت بی خطر.هواپیمای تمرینی احتیاجی به خرج زیاد نداره.پول هدر ددن است.صاعقه بهترین هواپیما برای تمیرین است.جی 10 هم خوبه.ولی جی 10 چینی است.هر چی باشه بهتر از اف 4 های دارای خستگی شدید بدنه است.
بازم بگم یا دوستان کافی میدونن.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با سلام خدمت رفقا من با ساخت جنگنده موافقم اما توجه كنيد كه ما نمي تونيم راهي رو كه ديگران حدود صد ساله كه رفتن يك شبه طي كنيم . ما هنوز نتونستيم موتور جنگنده بسازيم(البته به اميد خدا به زودي اين كار رو هم ميكنيم) تا ساخت و طراحي صد در صد بومي يك جنگنده هنوز مراحلي مونده كه بايد پشت سر بزاريم. ولي متاسفانه بايد بگم كه پيش بردن سريع اين پروژه ها احتيج به كارگروهي بسيار نيرومندي داره و ما هم در كارگروهي بسيار بسيار ضعيف هستيم. اللهم عجل لوليك الفرج

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
عجيبه ! اينجا كسى از mig35 يا su37 صحبتى نميكنه !

چرا همه گير دادند به mig29 و mig31 ؟!!



ميگ 35 كه لقب بالهاى روسيه را گرفته

تصویر


MiG-35 Wings of Russia 2007

http://fr.youtube.com/watch?v=KG_EgwoEQdk&feature=related



سوخوي 37

تصویر


Su-37 The Terminator

http://fr.youtube.com/watch?v=JFIUP9tmbZk&NR=1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جناب Sotfan-Sooti گرامی. اگه من مدیر بودم پستت رو پاک میکردم.چون ربطی به اینجا نداره. میگ 29 هم که دیدی بحثش شد قضیه چیز دیگه بود.نه سوخو ونه میگ 35 رهگیر نیستند.ینمیگم نیستند.تخصصشان نیست. بحث سر تولید یک رهگیر است. بیش از این ادامه نده چون داری بحث رو منحرف میکنی. موفّق باشید Mr.Fox

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من هم مخالفم.اين جنگنده علاوه بر قديمي بودن ساخت بزرگترين دشمن ماست.امريكاييها بعد از انقلاب كاملا خودشان را براي مقابله با تامكتهاي ما آماده كرده اند.براي درك بهتر اين موضوع به داستان پهلوان بزرگ شهر و بهترين شاگردش توجه كنيد.خلاصه ي ماجرا از اين قرار است.پهلواني به يكي از شاگردانش كه از ديگران با استعدادتر بود تقريبا تمامي فنون كشتي را آموخته بود.وقتي كه پهلوان پير شد,همان شاگرد از سر غرور او را به مبارزه طلبيد.پهلوان كه چنين روزي را پيش بيني كرده بود توانست شاگرد را شكست دهد.پهلوان تمام فنون كشتي را به غير از يكي به او آموخته بود تا در چنين زماني از همان يك فن استفاده كند و شاگردش را شكست دهد. پس استفاده از اين جنگنده در برابر امريكا كاملا بي فايده خواهد بود.ضمنا ما ديگر خلبانان ماهري چون شهيد بابايي يا شهيد دوران را در اختيار نداريم. به نظر من فعلا بايد بر روي ساخت شفق و خريد SU-30 و MIG-35 و MIG-31 سرمايه گذاري كنيم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

من هم مخالفم.اين جنگنده علاوه بر قديمي بودن ساخت بزرگترين دشمن ماست.امريكاييها بعد از انقلاب كاملا خودشان را براي مقابله با تامكتهاي ما آماده كرده اند.براي درك بهتر اين موضوع به

داستان پهلوان بزرگ شهر و بهترين شاگردش توجه كنيد.خلاصه ي ماجرا از اين قرار است.پهلواني به يكي از شاگردانش كه از ديگران با استعدادتر بود تقريبا تمامي فنون كشتي را آموخته بود.وقتي كه

پهلوان پير شد,همان شاگرد از سر غرور او را به مبارزه طلبيد.پهلوان كه چنين روزي را پيش بيني كرده بود توانست شاگرد را شكست دهد.پهلوان تمام فنون كشتي را به غير از يكي به او آموخته بود تا

در چنين زماني از همان يك فن استفاده كند و شاگردش را شكست دهد.

پس استفاده از اين جنگنده در برابر امريكا كاملا بي فايده خواهد بود.ضمنا ما ديگر خلبانان ماهري چون شهيد بابايي يا شهيد دوران را در اختيار نداريم.

به نظر من فعلا بايد بر روي ساخت شفق و خريد SU-30 و MIG-35 و MIG-31 سرمايه گذاري كنيم.



اشتباه کردی.
1: آمریکایی ها طوری ما رو وابسته کرده بودند که مثل شاگردی احمق باشیم نه زرنگ پس فکر چنین روزی را نکرده بودند.
2: اونا اصلاً فکر نمیکردن ما با این همه تحریم ها به اینجا برسیم.باز اون استاد میدونست که شاگردش خیلی زرنگه ولی اینا نه.
3: قرار نیست اف 14 آ که خودشون ساختن بدون هیچ تغییری و هیچ به روز رسانی بره به جنگ.فکر کن ما میگ 31 چند تا داشته باشیم.
تلفیق زاسلون و AWG-9 چی میشه؟ آلترا زاسلو آ دبلیو جی ++++++ میشه..یا Ultra Zaslon_AWG-9++++++ میشه.
بابا خلّاقیّت به خرج بدین.البته گفتن این تلفیق راحته ولی انجامش باید سخت باشه.چون زاسلون یک چیزه و AWG-9 یک چیز دیگه.
کی گفته ما نداریم؟!
بهترین ها تو ایران هستند.
اونقدر استاد های ما خوب هستند که تاپ گان داخلی داریم.
یکی از دوستان (با نام کاربری MohammadTomcat در سایت ایرواسپیس ) بهم گفت:
پدر یکی از دوستای قدیمش(زمانی که محصّل بوووود نه حالا) که فرمانده فکر کنم بود تو ایران مدال تاپ گان ایرانی را گرفت.خلبان اف 14 بود.
فکر میکنی شهید شیرودی(بهترین خلبان کبری و در حالت کلّی بهترین خلبان دنیا) مال ایران نبود؟!
فکر میکنی شهید بابایی(یکی از بهترین خلبانان اف 14 و اف5 ) ایرانی نبود؟
فکر میکنی شهید عبّاس دوران (بهترین خلبان اف 4 فانتوم) از مرّیخ اومده بود؟
نه عزیزم.ایرانی بودند.
به خلبانان عزیز توهین نکن که توهین به اونا مثل توهین به من و ناموسم میمونه.و عصبانی ام میکنه.(اینکه میگی بقیه که هستن گاو هستند و خوب بابایی و دوران بودند و بس یعنی بقه کشک)
سوخو 37 سوپر فلنکر بهتر از سوخو 30 است. میگ 35 عالیه ولی باید هواپیمایی جایگزین فانتوم خودمون درست کنیم و از سوخو 37 و میگ 35 نبرو های پشتیبانی.
ولی به جای میگ 31 باید اف 14 به روز رسانی شده طبق تارخ همین الان(یعنی اف 14 نوین ) درست کنیم.و ادّعا که داریم باید حسابی تغییرش بدیم(نه از لحاظ قیافه بلکه آویونیک و...)
پیروز و سربلند باشید Mr.Fox

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط TANK
      تاريخچه هواپيما
      مدل Il-76 که ناتو آن را «کاندید» نامید یک هواپیمای باری است که برای جایگزینی با توربوپراپ های قدیمی تر An-12 تولید شد تا بتواند در پروازهای نظامی و غیر نظامی ایفای نقش کند. پس از طراحی هواپیما در اواخر دهه 1960 اولین ایلیوشین 76 در 25 مارس 1971 به پرواز درآمد. پس از انجام تست های موفق پروازی تولید رسمی Il-76 در سال 1975 آغاز شد و اولین هواپیما در همان سال به آئروفلوت تحویل شد. Il-76 دارای بال های بسیار بلند، چهار موتور، بالچه های سه شکافه لبه فرار، دم T شکل و درب بزرگ در عقب هواپیماست که انجام عملیات بارگیری را آسان می کند. همچنین یکی از معیارهای طراحی Il-76 این بود که نیازی به عملیات زمینی نداشته باشد تا بتواند در فرودگاه و حتی باندهای کوچک نیز کارایی داشته باشد. این نکته به ویژه در ماموریت های نظامی از اهمیت زیادی برخوردار است. انواع مختلفی از Il-76 ساخته شده است. بعضی از این مدلها عبارتند از: Il-76T با ظرفیت حمل سوخت بیشتر، Il-76TD با موتورهای D30KP2 و وزن برخاست بالاتر و وزن بار بیشتر و پرواز در ارتفاع بالاتر، Il-76MF نیز از کشیده شدن مدل پایه به دست آمده است که اولین پروازش را در 1 آگوست 1995 انجام داد. مشتری اصلی این مدل نیروی هوایی روسیه است. ایلیوشین همچنین استفاده از موتورهای غربی CFM56 را برای مدلهای قدرتمندتر در نظر گرفته است. از ایلوشین 76 برای ماموریت های مختلفی همچون آتش نشانی، کنترل و پیش اخطار هوابرد و سوخت رسان نیز استفاده می شود.

      مشخصات فني
      موتور:
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل(سولیف) D30KP
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل PS90AN برای Il-76MF

      بیشترین رانش موتور:
      117.7kN :D30KP معادل 26,455lb
      156.9kN :PS90AN معادل 35,275lb

      عملکرد:
      بیشترین سرعت کروز: 780km/h
      برد: 5,200km معادل 2,805nm با 40 تن بار

      اوزان:
      وزن خالی عملیاتی: 101,000kg معادل 222,665lb
      بیشترین وزن برخاستن: 200,000kg معادل 440,925lb

      ابعاد:
      طول: 53m معادل 174ft
      ارتفاع: 14.76m معادل 48ft
      دهانه بال: 50.50m معادل 165ft
      مساحت بال: 300m² معادل 3,229.2sq ft

      گنجایش:
      خدمه پرواز: شامل 5 نفر از جمله دو خلبان، مهندس پرواز، ناوبر و کاربر ارتباطات رادیویی.
      بار: قادر به حمل 44 تن بار.

      سفارش و تولید:
      بیش از 900 فروند Il-76 ساخته شده است.


      منبع:takeoff
    • توسط F14AA
      تیمسار سرتیپ دوم جلیل زندی، خلبان قهار شکاری تامکت و تکخال برتر نیروی هوایی ایران بود. او که در تمام دوران جنگ ایران و عراق به خدمت مشغول بود، دارای کارنامه درخشانی است و رکوردهایی که در شکار جنگنده های عراقی بر جای گذاشت عنوان بهترین تکخال تامکت جهان را برایش به ارمغان آورد.جلیل زندی در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۰ در شهرستان گرمسار دیده به جهان گشود. پدرش عزت اله زندی تکنسین راه آهن و مادرش گوهرتاج فولادی خانه‌دار بود. جلیل به همراه خانواده اش تا پایان کلاس نهم دبیرستان (سال ۱۳۴۴) در گرمسار زندگی می‌کرد و به علت انتقالی پدرش به تهران (محله خانی آباد) آمد . او دوره دبیرستان را در تهران، دبیرستان وحید به پایان رساند و در سال ۱۳۴۷ دیپلم گرفت .در آن دوران او در آزمون ورودی دانشگاه پهلوی شیراز در رشته مهندسی کشاورزی پذیرفته شد، اما به علت زیادی مخارج از رفتن به شیراز بازماند. به دلیل آن که سن اعزام به سربازی در آن دوران بیست سالگی بود او باید دو سال صبر می‌کرد و چون بدون کارت پایان خدمت سربازی، اجازه استخدام در ادارات را نداشت به ارتش پیوست. او در اواخر سال ۱۳۴۸ به عنوان همافر به نیروی هوایی ارتش پیوست، اما پس از چند ماه در اوایل سال ۱۳۴۹ به علت علاقه‌ای که به خلبانی داشت به عنوان هنرآموز خلبانی به آمریکا اعزام شد و پس ازگذراندن یک دوره ۱۴ ماهه در آمریکا به عنوان خلبان به ایران بازگشت.
       



      در بازگشت زیر نظر شهرام رستمی که به تازگی به عنوان معلم پرواز معرفی شده بود به فراگیری پرواز با هواپیمای F4 -E گمارده شد. او مطابق معمول دوره‌ها را به خوبی گذراند. این موضوع باعث دوستی زندی با ایشان شد که همواره تحت الشعاع احترام متقابل استاد-شاگردی بود.وی درتاریخ بیست و ششم آبان ماه ۱۳۵۷ دوره خلبانی اف-۱۴ای را گذرانده و از آن پس در پایگاه هشتم شکاری اصفهان به خدمت ادامه داد. زندی که پیش از پیروزی انقلاب از خلبانان با تجربه تامکت بود، پس از انقلاب نیز سابقه درخشانی با F-14 از خود به جای گذاشت.در نخستین روز جنگ هنگامی که هواپیماهای عراقی فرودگاه مهراباد را بمباران کردند او برای دیدن بستگانش در تهران به سر می‌برد که با شنیدن خبر بمباران فورا به اصفهان بازگشت. پس از آغاز جنگ نیز در خدمت نیروی هوایی ایران باقی ماند و در کنار دوستان و همرزمانش به دفاع از مرزهای کشور پرداخت. سروان زندی در عملیات معروف به 140 فروندی در روز اول مهرماه 1359 در پرواز پوشش هوایی شرکت فعال داشت.
       



      زندی گرچه ابتدا با فانتوم پرواز می کرد، اما شهرتش بیشتر به‌عنوان خلبان جنگنده F-14 است. وی دارای دست کم 9 پیروزی هوایی تایید شده و 2 پیروزی احتمالی است. این لیست بلندبالا شامل ۴ فروند میگ 23، ۲ فروند سوخو 22، ۲ فروند میگ 21 و ۳ فروند میراژ اف1 می‌باشد.از این رو او به عنوان موفقترین خلبان شکاری ایرانی و موفقترین خلبان اف-۱۴ شناخته می‌شود.زندی چندین سال در پایگاه هشتم شکاری اصفهان خدمت می کرد که یکی از پایگاههای اصلی تامکتهای ایرانی به شمار می رفت و نقشی بسزا در تامین امنیت آسمان کشور و مقابله با تجاوزات هواپیماهای عراقی ایفا می کرد. بهمن ماه 1366یکی از ماههای پربار برای گردان 81 شکاری بود. خلبانان این گردان 5 پیروزی تثبیت شده و دو پیروزی احتمالی، ضد جنگنده های F1EQ-5/6 به اضافه انهدام یک فروند بمب افکن B-6D را در کارنامه خود ثبت کردند. درباره دو پیروزی احتمالی گفتنی است این پیروزیها در نخستین نبرد هوایی که گردان 81 شکاری نخستین F-14 خود را از دست داد، حاصل شدند. در این نبرد سرگرد خلبان جلیل زندی نبرد بسیار سنگینی با 8 جنگنده میراژ عراقی آغاز و دو تیر موشک سایدوایندر به سمت آنها شلیک کرد.
       



      با توجه به حجم فوق العاده درگیری، خلبانان تامکت فرصت ردیابی موشکهای خود را پیدا نکردند. متأسفانه در این درگیری نابرابر تامکت سرگرد زندی هدف چندین تیر موشک R550 و یک تیر موشک سوپر 530D قرار گرفت، اما خلبان زبردست ما لاشه عقاب را از دست کفتارها بیرون کشید و با یک موتور صدمه دیده راه بازگشت را پیش گرفت. ولی تنها موتور باقیمانده دیگر یارای همراهی هواپیما را نداشت و با کمال تأسف، خلبانان ما مجبور شدند خروج اضطراری کرده و تامکت را به آغوش آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس بسپارند.این آخرین مأموریت جنگی سرگرد خلبان زندی بود که تا آن تاریخ با 9 پیروزی تثبیت شده و 2پیروزی احتمالی، لقب پرافتخارترین خلبان F-14 را به خود اختصاص داده بود. زندی در اواخر دوران خدمت به درجهٔ سرتیپ دومی ارتقای درجه یافت و در سال 1370 بازنشسته شد.امیر سرتیپ خلبان فضل الله جاوید نیا در کتاب "نبرد در آسمان" از زندی به نیکی یاد کرده و در مورد همرزمش چنین گفته است: "از مرحوم زندی می توان به عنوان یکی از برترین خلبانان اف 14 نام برد. ایشان در همه موارد نمونه بود. خط، سخنرانی، آواز و در مرحله آخر در پرواز با هواپیمای اف 14 جزو بهترین خلبانان بود. مرحوم زندی تا پایان جنگ پروازهای زیادی انجام داد و بعد از جنگ هم به عنوان مدیر طرح و برنامه منصوب شد. سپس معاون برنامه نیروی هوایی شد و تا زمان بازنشستگی هم در همین پست باقی ماند... مرحوم زندی از دوستان شجاع و باسواد من بود. خاطراتی را که با ایشان داشتم، هرگز فراموش نمی کنم."
       



      سرانجام عقاب تیزپرواز آسمان ایران، موفقترین خلبان شکاری ایرانی و تکخال تامکت جهان پروازی ابدی را آغاز کرد. تیمسار جلیل زندی در 12 فروردین ماه سال ۱۳۸۰ در جریان یک سانحه رانندگی در جاده هراز و در منطقه رودهن یا یک دستگاه کامیون تصادف کرد و به همراه همسرش زهرا محب شاهدین جان باخت. از وی 3 فرزند پسر به یادگار مانده است. بی گمان زندی یکی از خلبانان شاخص ایران و آسیاست که با توجه به بازنشستگی تامکت در آمریکا، نزدیک شدن به رکورد او به عنوان برترین تکخال تامکت دست نیافتنی به نظر می رسد.

       



       
      *****************************************

       
      منبع
    • توسط Arash
      من چند وقت پیش یه فیلم دیدم که در اون با جناب سپهبد برزین مصاحبه شده بود در مورد زمانی که قرار بود بین اف 14 و اف 15 یک هواپیما انتخاب بشه

      که صحبت ها ایشون من رو به فکر فرو برد
      که ما با خرید 70 فروند اف 14 و عدم تحویل موشک های سایدواندر و اسپاروی قابل نصب بر روی این هواپیما . مشکل استفاده از موشک فونیکس در سال های 65 و 66 و مشکل ذاتی موتور این پرنده افسانه ای در کنار نکات مثبت اون مثل رادارش که خود مینی آواکس بود و برای پوشش کشور ما که مناطق کوهستانی زیای داره بهترین انتخاب ممکن است .

      در مقابل 280 اف 15 به هزینه نگهداری پایین تر و مچ بودن موشک های مورد استفاده فانتوم ها و تایگر ها بر روی این پرنده ، عدم نیاز به به خرید تجهیزات اضافی ( البته اگه شاهکار هایی که خلبان ها عربستانی با این هواپیما انجام میدن رو در نظر نگیریم )

      که البته این مقایسه رو ما با وجود پیروزی انقلاب و اتفاقات بعد از آن باید بررسی کنیم ( چون اگر تمام موشک های مورد نیاز اف 14 تحویل میشد و مشکل موتور هم با تعویض اون حل میشد به نظر من اف 14 حتی با تعداد کمتر نسبت به اف 15 انتخاب خیلی بهتری برای ما بود ) که اگر با تمام شرایط انقلاب و جنگ اگر اف 14 خریده بودیم برای ما بهتر بود یا اگر اف 15 خریده بودیم .
      ممنون میشم نظر شما رو هم بدونم
       
      دانلود فیلم
    • توسط HIT-LER
      همه چیز درباره بشقاب پرنده ها هر اطلاعات شواهد فیلم عکس معرفی کتاب و.....
      در ..


      برای نمونه چند عکس در اختیارتون میذارم :


      ناشناخته های فرازمینی
      ناشناخته های فرازمینی

      http://img30.picoodle.com/img/img30/4/3/16/f_Disc039m_2d3060b.jpg
      http://img02.picoodle.com/img/img02/4/3/16/f_ufodomirm_d752a27.gif
      http://www.bia2upload.com/files/9ckj9chpfg191e6qel3o.gif



      عکسها را به سایت imagecave.com آپلود کنید.
      از ارسال یک پست در چند تاپیک هم خودداری کنید.
      SAEID
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.