امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

کی گفته فینکیس توان رسیدن به سرعت 7 ماخ رو داره ؟! نهایت سرعتی که برای فینیکس در منابع مختلف اومده 4.3 ماخ بوده یعنی 3 دهم ماخ بالاتر از اسپارو ؛ پس از این نظر تفاوتی ندارن و خیلی هم مهم نیست چون کمتر پیش میاد هواپیمای هدف بالاتر از 2 ماخ سرعت داشته باشه به اضافه این که سرعت هواپیمای حامل هم اضافه میشه.شما مثل این که هنوز تاریخچه طراحی پکیج تامکت ، AWG-9 و فینیکس رو مطالعه نکردید.بعد از ورود به خدمت بمب افکن های توپولوف Tu-16/22 شوروی که حامل موشک های کروز ضد کشتی بودند اصولاً برنامه F-111B مجهز به AWG-9 (با قابلیت ویژه درگیری همزمان با 6 هدف) و فینیکس برای هدف قراردادن این بمب افکن ها پیش از رسیدن به محدوده برد شلیک به ناوهای هواپیمابر و بعد از اون هدف قرار دادن موشک های کروز بوده کما این که گویا یک موشک کرم ابریشم هم توسط تامکت های ما شکار شده.استدلالتون در مورد چالاک تر بودن فینیکس نسبت به اسپارو هم برای من قابل قبول نبود.هیچ وقت ندیدم و نشندیم کسی از مانورپذیری اسپارو گلایه داشته باشه و عمده انتقادات سیستم هدایت نیمه فعال این موشک بود.

 

اتفاقاً من امرام روی برای همین عرض کردم.بد نیست نتایج تست های این موشک رو مطالعه کنید تا متوجه بشید اسپارو با کمی اصلاحات میتونه حتی در فواصل زیر 5 کیلومتر مورد استفاده قرار بگیره و الان به جرات امرام یکی از مانورپذیرترین موشک های میان برده ؛ یه مقایسه ای بین بدنه اسپارو و امرام بکنید.همه بحث من اینه که آمریکا یک راهی رو رفته و اسپارو رو به امرام تبدیل کرده و دلیلی نداره ما بخوایم آزمون و خطا کنیم.شما میگید ما بیایم فینیکس رو کوچک تر کنیم یعنی وزنش رو از 450 برسونیم به 200 کیلوگرم که بتونه روی بقیه هواپیماها هم نصب بشه ؛ خب این که شد همون که ! بدنه ، موتور ، سیستم هدایت ، محفظه سوخت ، سرجنگی و... همه باید از صفر طراحی بشن و این یک موشک جدیده و اسمش فینیکس کوچک شدست که شما باید از صفر تا صدش رو دوباره طراحی کنی و آخرش هم مشخص نیست که به نتیجه برسی یا نه.اما توسعه اسپارو یه چیزیه که آخرش به نتیجه رسیده و سالهاست در حال خدمته و نقشه راه هم مشخصه.

 

ما نیازی به نسخه های پیشرفته اسپارو نداریم ، قراره  فقط از بدنه اسپارو استفاده و اصلاح بشه و سیستم های هدایت ، سوخت ، سرجنگی و.. جدید خواهند بود و ما بعد از این همه سال باید تونسته باشیم همچین سیستم هایی رو تولید کنیم و فکر نمیکنم از این نظر مشکلی باشه.ما 8 سال با این موشک ها جنگیدیم و خلبانای ما کاملاً به ضعف و قوت موشک هاشون احاطه دارن چه برسه به فرماندهان.پس این صحبت که آمریکایی ها مال خودشون بوده ضعف و قوتش رو میدونستن اصلاً درست نیست و ما نباید راهی که آمریکایی ها رفتن و به نتیجه رسیدن رو ول کنیم یه راه جدید بریم که تهش معلوم نیست. باز هم میگم آمرام از نظر طول با اسپارو فرقی نداره ، وزنش پایین تره و قطرش هم کمتر ؛ حتماً هم میدونید که آمرام هدایت فعال هست و با این وجود قطرش از اسپارو هم کمتره فینیکس به کنار ! پس با این اطلاع ، نتیجه گیری پایانی شما هم غلطه ؛ ما برای ساخت یک موشک هدایت فعال نیازی به افزایش قطر اسپارو نداریم.

موضوع سرعت فقط برای زدن هدف نیست بلکه برای موشک دوربرد رسیدن به هدف قبل از خروج از محدوده اثر موشک هست. 160 کیلومتر می دونید یعنی چی؟؟؟ یعنی اگر هواگرد دور بزنه و با تمام سرعت فرار کنه این موشک ماست که باید خودش رو به هدف برسونه.

 

تاریخچه خوبه ولی در عمل باید دید چه اتفاقی افتاده و همونطوری که جناب آرش و ایام پی فرمودن این موشک یکی از پر افتخارترین موشک های دینا هست که از همه رده و سرعت و اندازه هدفی رو زده.

 

آرمام بابا یک موشک جدید هست و چند بار دیگه گفتم وارد بحث ما نیتس ما داریم در مورد دو تا موشک داخلی حرف می زنیم که هر دو رو قبل از انقلاب گرفتیم و بعد از اون کلا ارتباط ما با سازنده قطع شده.

آمرام حاصل فناوری و تفکر جدید علمی آمریکا هست.

برخی مشکلات رو جنای ای ام پی گفتن ولی وقتی ما میگم طرح بر اساس یعنی چه طرح اسپارو و چه فینیکس یکی اساس کار هست. در اسپارو شما باید سوخت جدید و موتور جدید و سیستم هدایتی جدید و... بازم از صفر طراحی کنید چون این اسپارو هم اون اسپارو نیست.

در ضمن ایران هر سلاح جدیدی کهمی سازه فقط بدنه اش اون قبلی هست وگرنه تمام داخلش لاجرم عوض میشه

 

استدلال شما قابل قبول نیست نه فرماندهان و نه خلبانان با تمام علمشون نمی تونن مثلا در مورد نرم افزار و یا الکترونیک موشک اظهار نظر کنن چون این کار یک دکترای تخصصی اون رشته هست. یا شرکت سازنده که تمام مستندات رو داره...

 

ته فونیکس معلومه و ته هاوک و استاندارد هم هست اسپارو از اول ته نداشت البته اونی که ما داشتیم خوب ما ته سلاحی رو بریم که از اول هم ته اش برای ما معلوم نبود و نیست؟؟؟

 

در نهایت باز عرض می کنم اشکال شما این هست که بحثتون روی اسپارو موجود در کشور ما نیست که موشکی به تمام معنا کم توان هست بلکه توی بحثتون امرامی رو وارد می کنید که ما کلا نداریمش و محصول فناوری نو آمریکا هست پس کل مبحث شما پایه ای اشکال داره

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

مدل مینی فینیکس با رادار نیمه فعال با برد 60 ناتیکال مایل

 

اگر مینی فونیکس وطنی 60 ناتیکال مایل برابر با 108 کیلومتر برد دارد، پس برد 160 کیلومتری فینیکس وطنی نباید جای ابهام داشته باشد.

ویرایش شده در توسط MILAD110

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اگر مینی فونیکس وطنی 60 ناتیکال مایل برابر با 108 کیلومتر برد دارد، پس برد 160 کیلومتری فینیکس وطنی نباید جای ابهام داشته باشد.

270 کیلومتر رقمیه که یکی از افراد مطلع در  مطلبی ادعا کرده است  من مدرکی برای اون ندارم 

اما یک مطلب این گمان رو تقویت میکنه

دستیابی به نانو سوختهای پایه آلومینیوم جدید که در موشکهای جدید ما تاثیر بالائی در افزایش سرعت و برد داشته است

همچنین تغییر رادار و تجهیزات متعلقه به تکنولوژیهای روز موجب کاهش فضای لازم میشود

ادعا شده با کاهش ضخامت پوسته بدنه از طریق تغییر در نوع آلیاژ اون میشه باز هم محفظه  سوخت رو بیشتر کرد

یک مطلب دیگه هم هست

کاهش نرخ سوخت بدلیل افزایش قدرت احتراق ترکیب جدید

دراین حالت هم با حفظ ابعاد محفظه قیلی - برد بیشتر میشه

 

برد موشک فونیکس درحالت ایده ال 184 کیلومتر اعلام شده و اون 160 کیلومتر برد عملیاتی در تست ها و جنگ  بوده است (هر ناتیکال هوائی 1.8 کیلومتر)

این برد در حالت بالستیک هست و درصورت برد سینتیک مستقیم لااقل نصف میشود

برای مثال موشک R-37 دارای برد حداقل  300 کیلومتر است که درمدرکی دیدم درحالت غیر بالستیک به 150 کیلومتر تقلیل پیدا میکند

 

 

من بیشتر از آنچه درباره برد نظر دوستان جلب شده      روی سطح تکنولوژی راداریمون حتی در حد رادار فعال  و هموینگ روی جمینگ بحث دارم و به نظرم همچنان موشکهای فونیکس وطنیمون هم برای سطح اول خط مقدم دفاع هوائیمون هنوزکافی نیستند و منحرف میشوند

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نظر این حقیر به دلیل تفاوت زیاد تکنولوژیکی اگه ما بتونیم  یه سیستم دیدبان بصری مثل تامکتهای آمریکایی درست کنیم و رو جنگنده هامون نصب کنیم  تمام مشکلاتمون حل میشه مخصوصا مشکل مقابله با رادار گریز ها (چون ما ابدا توانایی ساخت رادار هوایی که بتونه رادارگریزو شناسایی کنه نداریم) .در ضمن این سیستم احتیاجی به قفل راداری ندارد بنابراین   برتری مهمی برای جنگنده های ما خواهد بود .و با این کار نداشتن جنگنده نسل 5 هم تا حدی جبران میشه .البته از یک بنده خدایی شنیدم به شدت دنبالشن و آر کیو هم خیلی تو این زمینه کمکشون کرده  میگفت با کمک شاید تا 3 سال دیگه بهش برسیم. پاینده باد ایران

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

 

برد موشک فونیکس درحالت ایده ال 184 کیلومتر اعلام شده

 

در همین نیروی هوایی خودمون فینیکس رکورد انهدام هدف پرنده از 213 کیلومتری را دارد.

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در همین نیروی هوایی خودمون فینیکس رکورد انهدام هدف پرنده از 213 کیلومتری را دارد.

دو موضوع رو باید از هم تفکیک کرد .

( فاصله دو پرنده در هنگام شلیک موشک ) و ( مسافت طی شده توسط موشک در هنگام برخورد ) .

گمان کنم در مورد آنتن رادار تامکت خونده بودم که حداکثر برد رادار رو به 230 کیلومتر یا 213 کیلومتر محدود میکنه و این موضوع حتی حالت اول رو هم با اما و اگر همراه میکنه .

لطفا منبعی برای این ادعا ارائه بکنید

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نظر این حقیر به دلیل تفاوت زیاد تکنولوژیکی اگه ما بتونیم  یه سیستم دیدبان بصری مثل تامکتهای آمریکایی درست کنیم و رو جنگنده هامون نصب کنیم  تمام مشکلاتمون حل میشه مخصوصا مشکل مقابله با رادار گریز ها (چون ما ابدا توانایی ساخت رادار هوایی که بتونه رادارگریزو شناسایی کنه نداریم) .در ضمن این سیستم احتیاجی به قفل راداری ندارد بنابراین   برتری مهمی برای جنگنده های ما خواهد بود .و با این کار نداشتن جنگنده نسل 5 هم تا حدی جبران میشه .البته از یک بنده خدایی شنیدم به شدت دنبالشن و آر کیو هم خیلی تو این زمینه کمکشون کرده  میگفت با کمک شاید تا 3 سال دیگه بهش برسیم. پاینده باد ایران

هیچ چیز مطلق نیست برادر من.

ابدا واژه سنگینی برای این موضوع هست.

شاید نتونیم ، شاید بتونیم ، شاید هم تونستیم. خدا عالمه و بعضی ها :)

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

موتور رو از پیش خودش نوشته!

 

دوستان اهل زکات زبان! بشتابید به ترجمه! حی علی الترجمه!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

موتور رو از پیش خودش نوشته!

 

دوستان اهل زکات زبان! بشتابید به ترجمه! حی علی الترجمه!

 

مطالب تصاویر پست شماره 23 در کلیت خودشون شبیه به همون مقاله اصلی این تاپیک هستند و چیز جدید و خاصی (البته از نظر بنده) ذکر نکرده به جز این که:

  • در انتها ذکر کرده در سال 2014 ششمین f-14 am (مدرنیزه شده) هم تحویل به اسکادران مربوطه شده... یعنی تا 2014 شش تا از اف 14 ها مدرنیزه شدن...
  • یک نکته دیگه هم که ذکر کرده اینه در سال 1990 ما توانایی اورهال سالی 6 فروند تامکت داشتیم...
  • نکته مهم دیگه سفارش 150 فروند موشک فکور تا سال 2016 و اینکه در سال 2013 یک تست موفق علیه کرار داشته..
  • نکته آخر قرار بر عملیاتی بودن 62 فروند تامکت موجود تا سال 2030 هست...
  • البته خیلی موذیانه اشاره ای هم به موضوع محاکمه سرتیپ زندی کرده و جوری جلوه داده که شهد بابایی کاملا مقصر بوده، (در حالی که طبق شنیده ها بیشتر تقصیر متوجه سرهنگ طهانی بوده که دستور پرواز رو داده)
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

1- این تصویر واقعا برای همون رژه معروف 24 فروندی هست !

 

من اینو قبلا تو اینترنت دیده بودم و فکر می کردم که فتوشاپ هست !

 

2014-12-21_083137.jpg

2- منبع این تصاویر سنترال کلاب هست و که بنا بر توصیه مدیران در زمان تاپیک فانتوم ها ، دیگر از ذکر این منبع ( ثانویه ) خودداری کردم ، ولی همچنان از کاربر gava که زحمت قراردادن این تصاویر در سنترال رو می کشیدن ، تشکر می کردم !

 

حال از این بعد ، منبع ثانویه که سنترال باشد را مجدد ذکر خواهم کرد !

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
امیدوارم این پست خارج از موضوع تاپیک نباشه، لینک زیر از خبرگزاری فارس حاوی 43 تصویر از آورهال تامکتهای نیروی هواییست، بنظر من که جالب بود:

http://www.farsnews.com/imgrep.php?nn=13931118001715

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

والا با توجه به بقیه کار های نیرو هوایی و بدبینی ذاتی خودم نسبت به این نیرو رو به اضمحلال ! یه حسی به من میگه این فکور 90 هم یه جور عمر دهی انقلابی به ایم 54 هایی هستن که دارن به اخر عمر عملیاتیشون نزدیک میشن مثل کاری که با اف5 ها دارن میکنن !!

  • Upvote 4
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط TANK
      تاريخچه هواپيما
      مدل Il-76 که ناتو آن را «کاندید» نامید یک هواپیمای باری است که برای جایگزینی با توربوپراپ های قدیمی تر An-12 تولید شد تا بتواند در پروازهای نظامی و غیر نظامی ایفای نقش کند. پس از طراحی هواپیما در اواخر دهه 1960 اولین ایلیوشین 76 در 25 مارس 1971 به پرواز درآمد. پس از انجام تست های موفق پروازی تولید رسمی Il-76 در سال 1975 آغاز شد و اولین هواپیما در همان سال به آئروفلوت تحویل شد. Il-76 دارای بال های بسیار بلند، چهار موتور، بالچه های سه شکافه لبه فرار، دم T شکل و درب بزرگ در عقب هواپیماست که انجام عملیات بارگیری را آسان می کند. همچنین یکی از معیارهای طراحی Il-76 این بود که نیازی به عملیات زمینی نداشته باشد تا بتواند در فرودگاه و حتی باندهای کوچک نیز کارایی داشته باشد. این نکته به ویژه در ماموریت های نظامی از اهمیت زیادی برخوردار است. انواع مختلفی از Il-76 ساخته شده است. بعضی از این مدلها عبارتند از: Il-76T با ظرفیت حمل سوخت بیشتر، Il-76TD با موتورهای D30KP2 و وزن برخاست بالاتر و وزن بار بیشتر و پرواز در ارتفاع بالاتر، Il-76MF نیز از کشیده شدن مدل پایه به دست آمده است که اولین پروازش را در 1 آگوست 1995 انجام داد. مشتری اصلی این مدل نیروی هوایی روسیه است. ایلیوشین همچنین استفاده از موتورهای غربی CFM56 را برای مدلهای قدرتمندتر در نظر گرفته است. از ایلوشین 76 برای ماموریت های مختلفی همچون آتش نشانی، کنترل و پیش اخطار هوابرد و سوخت رسان نیز استفاده می شود.

      مشخصات فني
      موتور:
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل(سولیف) D30KP
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل PS90AN برای Il-76MF

      بیشترین رانش موتور:
      117.7kN :D30KP معادل 26,455lb
      156.9kN :PS90AN معادل 35,275lb

      عملکرد:
      بیشترین سرعت کروز: 780km/h
      برد: 5,200km معادل 2,805nm با 40 تن بار

      اوزان:
      وزن خالی عملیاتی: 101,000kg معادل 222,665lb
      بیشترین وزن برخاستن: 200,000kg معادل 440,925lb

      ابعاد:
      طول: 53m معادل 174ft
      ارتفاع: 14.76m معادل 48ft
      دهانه بال: 50.50m معادل 165ft
      مساحت بال: 300m² معادل 3,229.2sq ft

      گنجایش:
      خدمه پرواز: شامل 5 نفر از جمله دو خلبان، مهندس پرواز، ناوبر و کاربر ارتباطات رادیویی.
      بار: قادر به حمل 44 تن بار.

      سفارش و تولید:
      بیش از 900 فروند Il-76 ساخته شده است.


      منبع:takeoff
    • توسط F14AA
      تیمسار سرتیپ دوم جلیل زندی، خلبان قهار شکاری تامکت و تکخال برتر نیروی هوایی ایران بود. او که در تمام دوران جنگ ایران و عراق به خدمت مشغول بود، دارای کارنامه درخشانی است و رکوردهایی که در شکار جنگنده های عراقی بر جای گذاشت عنوان بهترین تکخال تامکت جهان را برایش به ارمغان آورد.جلیل زندی در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۰ در شهرستان گرمسار دیده به جهان گشود. پدرش عزت اله زندی تکنسین راه آهن و مادرش گوهرتاج فولادی خانه‌دار بود. جلیل به همراه خانواده اش تا پایان کلاس نهم دبیرستان (سال ۱۳۴۴) در گرمسار زندگی می‌کرد و به علت انتقالی پدرش به تهران (محله خانی آباد) آمد . او دوره دبیرستان را در تهران، دبیرستان وحید به پایان رساند و در سال ۱۳۴۷ دیپلم گرفت .در آن دوران او در آزمون ورودی دانشگاه پهلوی شیراز در رشته مهندسی کشاورزی پذیرفته شد، اما به علت زیادی مخارج از رفتن به شیراز بازماند. به دلیل آن که سن اعزام به سربازی در آن دوران بیست سالگی بود او باید دو سال صبر می‌کرد و چون بدون کارت پایان خدمت سربازی، اجازه استخدام در ادارات را نداشت به ارتش پیوست. او در اواخر سال ۱۳۴۸ به عنوان همافر به نیروی هوایی ارتش پیوست، اما پس از چند ماه در اوایل سال ۱۳۴۹ به علت علاقه‌ای که به خلبانی داشت به عنوان هنرآموز خلبانی به آمریکا اعزام شد و پس ازگذراندن یک دوره ۱۴ ماهه در آمریکا به عنوان خلبان به ایران بازگشت.
       



      در بازگشت زیر نظر شهرام رستمی که به تازگی به عنوان معلم پرواز معرفی شده بود به فراگیری پرواز با هواپیمای F4 -E گمارده شد. او مطابق معمول دوره‌ها را به خوبی گذراند. این موضوع باعث دوستی زندی با ایشان شد که همواره تحت الشعاع احترام متقابل استاد-شاگردی بود.وی درتاریخ بیست و ششم آبان ماه ۱۳۵۷ دوره خلبانی اف-۱۴ای را گذرانده و از آن پس در پایگاه هشتم شکاری اصفهان به خدمت ادامه داد. زندی که پیش از پیروزی انقلاب از خلبانان با تجربه تامکت بود، پس از انقلاب نیز سابقه درخشانی با F-14 از خود به جای گذاشت.در نخستین روز جنگ هنگامی که هواپیماهای عراقی فرودگاه مهراباد را بمباران کردند او برای دیدن بستگانش در تهران به سر می‌برد که با شنیدن خبر بمباران فورا به اصفهان بازگشت. پس از آغاز جنگ نیز در خدمت نیروی هوایی ایران باقی ماند و در کنار دوستان و همرزمانش به دفاع از مرزهای کشور پرداخت. سروان زندی در عملیات معروف به 140 فروندی در روز اول مهرماه 1359 در پرواز پوشش هوایی شرکت فعال داشت.
       



      زندی گرچه ابتدا با فانتوم پرواز می کرد، اما شهرتش بیشتر به‌عنوان خلبان جنگنده F-14 است. وی دارای دست کم 9 پیروزی هوایی تایید شده و 2 پیروزی احتمالی است. این لیست بلندبالا شامل ۴ فروند میگ 23، ۲ فروند سوخو 22، ۲ فروند میگ 21 و ۳ فروند میراژ اف1 می‌باشد.از این رو او به عنوان موفقترین خلبان شکاری ایرانی و موفقترین خلبان اف-۱۴ شناخته می‌شود.زندی چندین سال در پایگاه هشتم شکاری اصفهان خدمت می کرد که یکی از پایگاههای اصلی تامکتهای ایرانی به شمار می رفت و نقشی بسزا در تامین امنیت آسمان کشور و مقابله با تجاوزات هواپیماهای عراقی ایفا می کرد. بهمن ماه 1366یکی از ماههای پربار برای گردان 81 شکاری بود. خلبانان این گردان 5 پیروزی تثبیت شده و دو پیروزی احتمالی، ضد جنگنده های F1EQ-5/6 به اضافه انهدام یک فروند بمب افکن B-6D را در کارنامه خود ثبت کردند. درباره دو پیروزی احتمالی گفتنی است این پیروزیها در نخستین نبرد هوایی که گردان 81 شکاری نخستین F-14 خود را از دست داد، حاصل شدند. در این نبرد سرگرد خلبان جلیل زندی نبرد بسیار سنگینی با 8 جنگنده میراژ عراقی آغاز و دو تیر موشک سایدوایندر به سمت آنها شلیک کرد.
       



      با توجه به حجم فوق العاده درگیری، خلبانان تامکت فرصت ردیابی موشکهای خود را پیدا نکردند. متأسفانه در این درگیری نابرابر تامکت سرگرد زندی هدف چندین تیر موشک R550 و یک تیر موشک سوپر 530D قرار گرفت، اما خلبان زبردست ما لاشه عقاب را از دست کفتارها بیرون کشید و با یک موتور صدمه دیده راه بازگشت را پیش گرفت. ولی تنها موتور باقیمانده دیگر یارای همراهی هواپیما را نداشت و با کمال تأسف، خلبانان ما مجبور شدند خروج اضطراری کرده و تامکت را به آغوش آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس بسپارند.این آخرین مأموریت جنگی سرگرد خلبان زندی بود که تا آن تاریخ با 9 پیروزی تثبیت شده و 2پیروزی احتمالی، لقب پرافتخارترین خلبان F-14 را به خود اختصاص داده بود. زندی در اواخر دوران خدمت به درجهٔ سرتیپ دومی ارتقای درجه یافت و در سال 1370 بازنشسته شد.امیر سرتیپ خلبان فضل الله جاوید نیا در کتاب "نبرد در آسمان" از زندی به نیکی یاد کرده و در مورد همرزمش چنین گفته است: "از مرحوم زندی می توان به عنوان یکی از برترین خلبانان اف 14 نام برد. ایشان در همه موارد نمونه بود. خط، سخنرانی، آواز و در مرحله آخر در پرواز با هواپیمای اف 14 جزو بهترین خلبانان بود. مرحوم زندی تا پایان جنگ پروازهای زیادی انجام داد و بعد از جنگ هم به عنوان مدیر طرح و برنامه منصوب شد. سپس معاون برنامه نیروی هوایی شد و تا زمان بازنشستگی هم در همین پست باقی ماند... مرحوم زندی از دوستان شجاع و باسواد من بود. خاطراتی را که با ایشان داشتم، هرگز فراموش نمی کنم."
       



      سرانجام عقاب تیزپرواز آسمان ایران، موفقترین خلبان شکاری ایرانی و تکخال تامکت جهان پروازی ابدی را آغاز کرد. تیمسار جلیل زندی در 12 فروردین ماه سال ۱۳۸۰ در جریان یک سانحه رانندگی در جاده هراز و در منطقه رودهن یا یک دستگاه کامیون تصادف کرد و به همراه همسرش زهرا محب شاهدین جان باخت. از وی 3 فرزند پسر به یادگار مانده است. بی گمان زندی یکی از خلبانان شاخص ایران و آسیاست که با توجه به بازنشستگی تامکت در آمریکا، نزدیک شدن به رکورد او به عنوان برترین تکخال تامکت دست نیافتنی به نظر می رسد.

       



       
      *****************************************

       
      منبع
    • توسط Arash
      من چند وقت پیش یه فیلم دیدم که در اون با جناب سپهبد برزین مصاحبه شده بود در مورد زمانی که قرار بود بین اف 14 و اف 15 یک هواپیما انتخاب بشه

      که صحبت ها ایشون من رو به فکر فرو برد
      که ما با خرید 70 فروند اف 14 و عدم تحویل موشک های سایدواندر و اسپاروی قابل نصب بر روی این هواپیما . مشکل استفاده از موشک فونیکس در سال های 65 و 66 و مشکل ذاتی موتور این پرنده افسانه ای در کنار نکات مثبت اون مثل رادارش که خود مینی آواکس بود و برای پوشش کشور ما که مناطق کوهستانی زیای داره بهترین انتخاب ممکن است .

      در مقابل 280 اف 15 به هزینه نگهداری پایین تر و مچ بودن موشک های مورد استفاده فانتوم ها و تایگر ها بر روی این پرنده ، عدم نیاز به به خرید تجهیزات اضافی ( البته اگه شاهکار هایی که خلبان ها عربستانی با این هواپیما انجام میدن رو در نظر نگیریم )

      که البته این مقایسه رو ما با وجود پیروزی انقلاب و اتفاقات بعد از آن باید بررسی کنیم ( چون اگر تمام موشک های مورد نیاز اف 14 تحویل میشد و مشکل موتور هم با تعویض اون حل میشد به نظر من اف 14 حتی با تعداد کمتر نسبت به اف 15 انتخاب خیلی بهتری برای ما بود ) که اگر با تمام شرایط انقلاب و جنگ اگر اف 14 خریده بودیم برای ما بهتر بود یا اگر اف 15 خریده بودیم .
      ممنون میشم نظر شما رو هم بدونم
       
      دانلود فیلم
    • توسط HIT-LER
      همه چیز درباره بشقاب پرنده ها هر اطلاعات شواهد فیلم عکس معرفی کتاب و.....
      در ..


      برای نمونه چند عکس در اختیارتون میذارم :


      ناشناخته های فرازمینی
      ناشناخته های فرازمینی

      http://img30.picoodle.com/img/img30/4/3/16/f_Disc039m_2d3060b.jpg
      http://img02.picoodle.com/img/img02/4/3/16/f_ufodomirm_d752a27.gif
      http://www.bia2upload.com/files/9ckj9chpfg191e6qel3o.gif



      عکسها را به سایت imagecave.com آپلود کنید.
      از ارسال یک پست در چند تاپیک هم خودداری کنید.
      SAEID
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.