I-400 زیردریایی هواپیمابر

[hamed_713 242]

بمباران اتمي هيروشيما باعث پايان جنگ جهاني شد اما به قيمت كشته شدن صدها هزار نفر مردم بي گناه و غير نظامي. :mrgreen: آمريكاييها مي تونستند براي اتمام جنگ راه ديگه اي رو امتحان كنند.مثلا بمب اتم را توي اقيانوس و نزديك سواحل ژاپن منفجر مي كردند و با ايجاد ترس و وحشت بين ژاپنيها جنگ را به اتمام مي رسوندند.با اين حال خشم اين غول جهان خوار فقط با ريختن خون مردم بي گناه خاموش مي شه. :|

[babi_492 8]

ديدم بحث داره در جهتي پيش ميره كه بعضي دوستان ميگن مثلا اي كاش ژاپن پيروز جنگ بود!! يه سوال دارم كه دلم ميخواد در موردش فكر كنين و جواب بدين: آمريكا با اين همه شعار قشنگ از جمله دموكراسي و آزادي و عدالت و ... اومدند و الان دارن اين كارها رو تو دنيا ميكنن كه هممون شاهدش هستيم. شما فكر ميكنين ژاپنيهايي كه از همو اول با وحشيگري و آدم كشي و تجاوز داشتن دنيا رو ميگرفتن اگه الان قدرت اول دنيا بودن وضعيت دنيا و ما بهتر از اين بود؟ به نظر من بايد خدا رو 1000 بار هر روز شكر كنيم كه آمريكا تو جنگ به ژاپن پيروز شد

[amirhr 0]

کاملاً درسته

[hamed_713 242]

ما دو نوع ديكتاتوري داريم. 1- ديكتاتوري مطلق:كه هيچ كس حق حرف زدن نداره. 2- دموكراسي:همه حق دارن حرف بزنن ولي چون همهمه ميشه عملا حرفي به گوش كسي نمي رسه. :mrgreen: روش آمريكاييها از نوع دومه.

[SAEID 2,829]

کسی خواستار پیروزی ژاپن در جنگ نیست و اصلا چنین حرفی هم زده نشد. ژاپنیهای وحشی 700000 اسیر چینی را زنده زنده تشریح کرده و مانند موش آزمایشگاهی تکه تکه کردند! اما درباره انداختن بمب اتمی بر سر مردم بیگناه و غیرنظامی ژاپن و چرا این بمبها رو در اقیانوس ننداختند؟ با توجه به اطلاعات منتشر شده از کابینه دولت ترومن یکی از دلایل این تصمیم وارد آوردن ضربه روانی فوق العاده شدید به مردم ژاپن برای تسلیم بود. در یکی از جلسات کابینه یک نفر از نظامیان اینطور عنوان کرد که در بمباران دیشب شهر توکیو 20000 نفر کشته شدند اما ژاپنیها باز هم دست از مقاومت نمیکشند.

[RezaKiani 1,900]

آقایون طبق مطالعات این حقیر ماشین نظامی ژاپن به هیچ وجه قصد تسلیم شدن نداشت و فقط اصرار شخص امپراطور بود که سران نظامی ژاپن را وادار به عقب نشینی کرد. البته در صورت ادامه جنگ باز هم ژاپن بازنده جنگ بود چون تمام خطوط مواصلاتی اش توسط آمریکایی ها قطع شده بود. واردات آهن و فولاد و نفت و دیگر مواد اولیه به شدت کاهش پیداکرده بود و کارخانه های تسلیحاتی ژاپن با آنفارکتوس فاصله چندانی نداشتند. یه مطلب درباره زیردریایی های کلاس آی-400 در مجله جنگ افزار گذاشته بودم که کاملش رو با اجازه آقا حامد همین جا می ذارم. در ضمن یکی از دوستان گفته بود ایران باید از این سلاح داشته باشه. قربونت برم وقتی موشک بالستیک داریم این غول بیابونی رو می خواهیم چیکار کنیم؟ در سال 1942، دریاسالار یاماموتو برای حمله به خاک آمریکا نقشه ای بکر طرح کرد. اسطوره و مغز متفکر نیروی دریایی ژاپن در حمله به پرل هاربر کلیدی ترین نقش را به ناوهای هواپیمابرش واگذارکرده بود. اما اینبار، یاماموتو در خیال استفاده از سلاحی شگفت انگیز بود. مثل همیشه، مهمترین عنصر نقشه وی غافلگیرکردن دشمن بود. یاماماتو خیال داشت برای حمله به خاک آمریکا از زیردریایی هایی استفاده کند که هر کدام می توانستند چندین فروند هواپیما حمل کنند. حمل هواپیما و به پرواز درآوردن آن از روی عرشه زیردریایی امر سابقه داری بود و سابقه آن به جنگ جهانی اول می رسید. اولین هواپیماهای محمول توسط کشتی ها و زیردریایی ها هر دو به یک منظور بکارمی رفتند؛ شناسایی و دیده بانی. اولین حمله از این دست توسط 1 فروند هواپیمای آبنشین -که از زیردریایی آلمانی یو12برخواسته بود- انجام شد. این هواپیما در جنگ جهانی اول توانست خود را به لندن برساند ولی ظرفیت اندک این هواپیما باعث شد تا حمله اش خسارتی برجای نگذارد. ظرفیت کم زیردریایی ها از یک سو و مشکلات فنی از سوی دیگر باعث شده بود که قدرتهای دریایی آن زمان بکارگیری زیردریایی های هواپیمابر را خیلی جدی نگیرند. اما برخلاف طرح های قبلی، زیردریایی که یاماماموتو قصد استفاده از آن را داشت یک طرح کاملا جسارت آمیز بود. بنا بر طرح او باید در حدود 20 فروند زیردریایی بزرگ ساخته می شد که هریک توان حمل 3 فروند بمب افکن کوچک را داشته باشند. بدین سان، یک نیروی قابل توجه از 60 فروند بمب افکن می توانستند خسارت زیادی را به اهدافشان وارد کنند. اما جالبترین نکته طرح او استفاده از 3 فروند هواپیما در یک زیردریایی نبود بلکه اهدافی که یاماماتو انتخاب کرده بود طرح او را پیچیده و جالب توجه می ساختند. در طرح یاماماتو، زیردریایی های ژاپنی باید بدون سوختگیری از اقیانوس هند عبور می کردند و پس از دورزدن جنوب آفریقا وارد اقیانوس اطلس شده و به شهرهای واشنگتن، نیویورک و کانال پاناما حمله می کردند. این حمله، حمله ای بود که هیچ فرمانده آمریکایی انتظار آن را نداشت و کاملا واضح است که در صورت اجرا -مانند حمله به پرل هاربر- می توانست به خوبی مدافعین را غافلگیرکند. هدف اصلی یاماماتو تخریب کانال پاناما بود تا آمریکا نتواند از طریق آن لوازم و نفرات مورد نیازش را از اقیانوس اطلس به اقیانوس آرام منتقل کند. حمله به شهرهای آمریکا هدف دوم او بود و یاماماتو می خواست با کشاندن جنگ به خاک آمریکا روحیه مردم را ضعیف کرده و دولتمردان آمریکایی را به پای میز مذاکره بکشاند. در آن زمان ژاپن در جنگ دست بالا را داشت. فیلیپین و سنگاپور را از دست آمریکا و بریتانیا خارج کرده بود و سربازانش درحال پیشروی به سمت استرالیا و هندوستان بودند. اما یاماماتو می دانست که غول خفته صنعت آمریکا در حال بیدارشدن است و ژاپن برای حفظ پیروزی نظامی اش فرصت اندکی دارد. یاماماتو قصد داشت قبل از اینکه آمریکا بتواند از تمام ظرفیت صنتعی اش در جنگ استفاده کند رئیس جمهور آمریکا را به پای میز مذاکره بکشاند. برای انجام این ماموریت، صنایع دریایی کوره ژاپن در سال 1942 طراحی و ساخت بزرگترین زیردریایی دنیا را آغازنمود. سلاح جدید نیروی دریایی، زیردریایی کلاس "سن تکو آی400" نام گرفت. در ابتدا 18 فروند از زیردریایی جدید سفارش داده شد. در ژانویه سال 1943 ساخت اولین نمونه آغازشد ولی تعداد سفارش ها به 5 فروند کاسته شد و در انتها -به دلیل کمبود قطعات و فلزات مورد نیاز- تنها 3 فروند از این غولها ساخته و به نیروی دریایی سلطنتی ژاپن تحویل داده شدند. اما، ساخت این زیردریایی ها خیلی به طول انجامید و تعداد آنها کمتر از آن بود که بتوانند برای حمله ای موثر به خاک آمریکا بکارروند. حال، ژاپن به انتهای خط نزدیک شده بود. یاماماتو در اثر حمله جنگنده های آمریکایی به هواپیمایش کشته شد. نیروی دریایی آمریکا بر اقیانوس آرام مسلط بود و بمب افکنهای دورپرواز بی 29 هر روزه شهرهای ژاپن را بمباران می کردند. نیروی دریایی ژاپن کاملا در لاک دفاعی فرورفته بود و در وضعیتی نبود که بتواند یک تهاجم گسترده را سازمان دهد. از طرف دیگر تاکتیک های ضدزیردریایی متفقین در طول جنگ بهبود یافته بود و تجهیزات مناسبی برای مقابله با زیردریایی توسط شناورهای متفقین بکارگرفته می شد. با تغییر شرایط جنگ، اولویت نیروی دریایی ژاپن نیز تغییر کرد. ژاپنی ها متوجه شدند که نیروهای آمریکا قصد پیاده شدن در جزایر اصلی ژاپن را دارند. به همین دلیل استراتژیستهای ژاپنی تصمیم گرفتند تا سلاح مخفی خود را بر علیه پایگاه های دریای آمریکا بکارگیرند. اما بمباران اتمی شهرهای ژاپن این فرصت را نیز از آنها گرفت. در روز 22 آگوست سال 1945 به ناخدای آی 400 دستور داده شد که سلاح هایش را نابود کند. کاپیتان آریزومی به خدمه آی 400 دستور داد تا اژدرهای زیردریایی را بدون هدف شلیک کنند و هواپیماهایش را به دریا بیاندازند. وی پس از تسلیم کردن زیردریایی تحت فرمانش به یک ناوشکن آمریکایی خودکشی کرد. خدمه ناوشکن آمریکایی با دیدن ابعاد غول آسای آی 400 بهت زده شدند. آنها آنچه را که با چشمانشان می دیدند باور نمی کردند چراکه جثه آی 400 سه برابر بزرگتر از زیردریایی های معمول آن زمان بود. نیروی دریایی آمریکا توانست 24 فروند زیردریایی ژاپنی را سالم تصرف کند که 3 فروند زیردریایی کلاس آی 400 در میانشان بودند. روسها از آنها درخواست کردند که زیردریایی های ژاپنی را برای تحقیق در اختیار یک هیات کارشناسی روس قراردهند. اما دیگر جنگ به پایان رسیده بود و استالین دشمن جدید آمریکا بود نه شریک قدیمی. 20 فروند زیردریایی ژاپنی به میان دریا برده شده و توسط آمریکایی ها غرق شدند تا اسرار فنی آنها به دست روسها نیافتد. 4 فروند زیردریایی باقیمانده به هاوایی فرستاده شدند تا تحقیقات فنی بر روی آنها از سرگرفته شوند. این زیردریایی ها عبارت بودند از آی 400، آی 401، آی 201 و آی 203. اما در هاوایی هم روسها دست بردار نبودند و تقاضا کردند که هیات آنها زیردریایی های ژاپنی را در اختیار بگیرد. 10 ماه پس از پایان جنگ و پس از کسب اطلاعات فنی لازم از زیردریایی ها توسط متخصصین آمریکایی، آنها را به 60 کیلومتری ساحل برده و به زیردریایی یو اس اس کابـِـزون دستور داده شد تا زیردریایی های ژاپنی را به اژدر ببندد. 60 سال بعد -مارس 2005 - و در طی یک پروژه تحقیقاتی، بدنه آی 400 در عمق 820 متری اقیانوس آرام یافت شد. آی 400 دارای 120 متر و 6500 تن وزن داشت. این زیردریایی تا زمان ساخته شدن زیردریایی های حامل موشکهای هسته ای در دهه 60، بزرگترین زیردریایی ساخته شده در تاریخ باقی ماند. 4 فروند موتور دیزل -که هرکدام 3000 اسب بخار توان داشتند- وظیفه به جلو راندن آی 400 را برعهده گرفته بودند. ذخیره سوخت آی 400 به اندازه ای بود که می توانست بدون نیاز به سوختگیری مجدد 1.5 برابر محیط کره زمین را طی کند. رسیدن به این رکورد تا سالها پس از جنگ جهانی دوم برای آمریکا امکان پذیر نشد. آی 400 به 8 قبضه اژدر افکن مسلح شده بود. اژدرهای آی 400 "نیزه بلند" نام داشتند و بزرگترین و خطرناکترین اژدرهای آن دوران محسوب می شدند. علاوه بر اژدر، برای دفاع در برابر هواپیماهای مهاجم 4 قبضه توپ ضدهوایی و یک قبضه توپ سنگین بر روی عرشه آن کارگذاشته شده بود. بدنه آی 400 به صورت یک 8 انگلیسی ساخته شده بود. در قسمت بالای بدنه یک آشیانه ضدآب ساخته شده بود که در آن از جلو باز می شد و ظرفیت حمل 3 فروند هواپیما داشت. برای این زیردریایی ها هواپیمای مخصوصی ساخته شد که تا زمان تسلیم شدن ژاپن برای سرویس های اطلاعاتی متفقین کاملا ناشناخته بود. این هواپیما "ام6 سیران" نام داشت و می توانست یک بمب 800 کیلوگرمی را با سرعت 470 کیلومتر و تا فاصله 1000 کیلومتر حمل کند. سیران 11.6 متر طول و 12 متر عرض داشت اما برای سوارشدن در آشیانه زیردریایی بالها و سکانهای عمودی و افقی آن تا می شدند. تنها 4 نفر خدمه مورد نیاز بود تا بتوانند در زمان 45 دقیقه 3 هواپیمای موجود در آشیانه آی 400 را آماده پرواز کرده و به پرواز درآوردند. بر روی عرشه زیردریایی یک منجنیق به طول 37 متر نصب شده بود که نیروی مورد نیاز برای بلندشدن هواپیما را تامین می کرد. از این هواپیما تنها یک نمونه باقی مانده است که اکنون در موزه هوافضای شهر واشنگتن از آن نگهداری می شود. ژاپن تا انتهای جنگ جهانی دوم 47 فروند زیردریایی هواپیمابر تولید کرد که اغلب آنها تنها یک فروند هواپیما حمل می کردند. قرار بود که آی 400 به مانند وی 2 هیتلر سرنوشت جنگ را عوض کند . اما بر خلاف وی 2 که افقهای جدیدی را بر روی بشر گشود و نوع دیگری از جنگ را عرضه کرد، آی 400 بکارنگرفته شده از رده خارج شد. نسل این غولها بلافاصله پس از پایان جنگ جهانی دوم منقرض شد. طرح بدنه آی 400 در زیردریایی هایی که پس از جنگ ساخته شدند کمترین نفوذ را داشت. در حقیقت فاتحین به کپی از زیردریایی های آلمانی پرداختند و طرح های ژاپن به کنارگذاشته شدند. سالها پس از پایان جنگ و ورود موشکهای بالستیک به عرشه زیردریایی ها، نیاز به ساخت زیردریایی های هواپیمابر کاملا مرتفع شد. دیگر لزومی نداشت که یک زیردریایی با زحمت زیاد به حمل هواپیماهای بمب افکن بپردازد تا بتواند به شهرها و مراکز نظامی دشمن حمله کند. خطر اصلی هنگامی بود که زیردریایی به روی آب می آمد و با صرف وقت زیاد هواپیمایش را به هوا می فرستاد. در این زمان زیردریایی کاملا نسبت به حملات هوایی و سطحی آسیب پذیر و بی دفاع بود. اولین زیردریایی های حامل موشک برای پرتاب موشکهای بالستیک خود باید مانند آی 400 به سطح آب می آمدند ولی برای پرتاب موشک زمان خیلی کمتری را صرف می کردند. به زودی پیشرفتهای فنی سبب شدند تا زیردریایی ها بتواند از زیر آب هم اقدام به شلیک موشکهای بالستیک کند. با این روش، امکان کشف زیردریایی توسط هواپیماها و شناورهای دشمن به مقدار زیادی کاسته می شد. موشکهای بالستیک در حقیقت میخی بر تابوت زیردریایی های هواپیمابر بودند.

[hans 162]

از رضای عزیز ممنونم و همین طور از بقیه دوستان. یکی از عللی که امریکا شهرها رو مورد حمله ی اتمی قرار داد کینه ایی بود که ار حمله ی پرل هاربر داشتند. هر کشور دیگری هم بود همین کار را می کرد. زیرا امریکاییها حساب کردند اگر بخواهند همین جوری برای هر منطقه بجنگند تا به توکیو برسند و ان را اشغال کنند باید حدود 2 میلیون نفر تلفات می دادند و این جدا از هزینه ها و خسارتهای اقتصادی بود که باید متحمل می شدند. خلاصه که سابقه نداشته در کمتر از 100 سال میلیونها نفر کشته بشوند. این وحشیگری همشون رو می رساند. icon_cool

[amirandamir 0]

آدم آدمه ديگه.اينطور نيست؟ چه چشماش ريز باشه چه درشت.فرقي نميكنه.

[RezaKiani 1,900]

کلا من کار آمریکایی ها درباره استفاده از بمب اتمی رو تایید می کنم چون اگر اینکارو نمی کردن تلفات زیادی هم به مردم غیرنظامی و هم نظامیان دو طرف وارد می شد. اینکه اون زمان هریمن قصد جنایت داشت یا قصد انتقام گرفتن رو نمی دونم ولی در کل با کارش موافق هستم . بعضی وقتها باید توی جنگ یه تلفات حتی به نیروهای خودت وارد کنی تا از تلفات خیلی بیشتر در آینده جلوگیری بشه دشمن که دیگه جای خودشو داره.

[SAEID 2,829]

یعنی با کشتن چند صد هزار غیرنظامی موافق هستید؟

[Mr_Fox 137]

آقا سعید اینو حتماً شنیدی که : خداوند ظالمین رو به وسیله ظالمین نابود میکنه. اون ژاپنی ها هم یک نقشه کثیف تر داشتن.خودتون میگین.چهطور مردم بی گناه باید تو آمریکا میمردن ولی بی دین ها و بت پرست های ژاپنی نباید؟ آمریکا بمب اتم زد میگیم پانصد هزار نفر کشته شدند و 2 نسل اثرش رو دید. اگه این کار رو نمیکرد الان اون ژاپنی های وحشی با همون بمباران میکروبی که شما میگی جنایتی 10000 برابر بدتر رو انجام میدادند. پس آفرین بر آمریکا.کاشکی 3 تا می انداخت. Mr.Fox

[selfcontrol 1]

اين حرف نمي تونه درست باشه icon_cool كشتن يه سري آدم بيگناه براي پايان جنگ راه حل خوبي به نظر نمي ياد به نظر من اين كارها حتي اگر ماثر باشند در آينده مصوب جنگ ديگري خواهند بود.

[RezaKiani 1,900]

اون چیزی که دراینجا ازش به جنایت نام برده شده در حقیقت یه جور استراتژی جنگی هستش برای تحت فشار قراردادن دستگاه رهبری حریف. همونجور که گفتم رهبران نظامی ژاپن حتی پس از اصابت این دو بمب هم می خواستند جنگ را ادامه بدهند. به هرحال یادتون باشه که در جنگ صحبت کردن درباره اصول اخلاقی یه مقداری بی مزه بازی هستش. نمونه هاش هم زیاده. خود ایران در زمان جنگ با عراق اولهاش شهرها رو نمی زد بعد که دیدند این صدام هیچ چیزی حالیش نمی شه به مقابله به مثل دست می زدند و بعد از اعلام اینکه فردا فلان شهر بمباران می شه شهرهای عراق رو به توپ می بستند. با زخداپدر ومادر مسئولان ما رو بیامرزه که قبلش اخطار میدادند. به هرحال کار از یه جایی که گذشت صحبت از اخلاق بی فایده می شه. در مورد اینکه این تفکر من امپریالیستی هستش یا نه من خودم چیزی نمی دونم چون سوات کافی ندارم تا ازاین ایسم ها سردربیارم. فقط گفتم که اگر من جای ترومن بودم همین کارو می کردم. بعدش هم شما چرا فقط به این دوتا شهر گیر دادید بمباران هوایی شهرهایی مثه کلن، درسن، هامبورگ، برلین و خود توکیو رو فراموش کردید. در شب 9-10 مارس 1945 با بمباران ناپالم شهر توکیو در حدود 200 هزار نفر یعنی جمع کشته های هیروشیما و نکازاکی جزغاله شدند. البته آمار دقیقش هنوز هم درنیومده. من تا به حال ندیدیم درباره این شهرها کسی اعتراض کنه. اگر جنایته این شهرها بیشتر توشون جنایت شده. فقط چون اون بمبها گنده تر بودن همه گیر دادند به هیروشیما وناکازاکی. به هر حال...........

[hans 162]

باید استفاده میکرد. اقایون خودتون رو جای امریکاییها بگذارید بعدانتخاب کنید. وقتی بدونید باید 2 میلیون تلفات بدید و کلی هزینه ی اقتصادی هنگفت رو متحمل بشوید. حاضر می شوید این همه خسارت ببینید یا نه 2 تا بمب بندازید قضیه تموم شود. حالا این که چرا بین مردم شهرها انداخت هم به نظرم ساده لوحانه هست که فقط جنگ رو با رهبران ژاپن ببینیم.کل ملتشون طرفدار جنگ و رهبراشون بودند. تازه اگر ببینید با اینکه شهرها بمباران می شد باز حاضر به تسلیم نبودند. حالا اگر تو دریا می انداخت یا مراکز نظامی رو می زد که مسلم بود اصلا اثری ندارد. حالا سر اینکه مسلمون ها هم می توانند استفاده کنند یا نه هم چرا نباید بکنند؟ خداوند گفته اشداء على الكفار. حالا شما فکر کن ایران داشت با ژاپن می جنگید و از طرف ژاپن هم جنگ شروع شده بود. شما حساب می کنی می بینی برای ادامه ی جنگ باید 2 میلیون مسلمان رو به کشتن بدی . ان وقت ببینی می تونی با یه بمب که کمتر از 200 هزار نفر تلفات به دشمن وارد می کنه هم دشمن اسلام و مسلمانان رو از بین ببریو تسلیمشان کنی و هم جان اینهمه مسلمان رو نجات بدهی. icon_cool

[hosseingmn 72]

جدا شنیدن این حرف ها هم جای تاسف دارد.
پیروزی در جنگ به هر قیمتی؟
اگر به سازندگان و استفاده کنندگان بمب های اتمی، میکروبی، شیمیایی و ناپالم توجه کنید می بینید که بویی از انسانیت نبردند.

در ضمن امریکا برای تقسیم نکردن غنائم با شوروی در ژاپن بمب اتم را استفاده کرد تا هر چه سریعتر ژاپن وادار به تسلیم شود زیرا که شوروی با پایان یافتن جنگ در اروپا کم کم داشت نگاهش را متوجه شرق می کرد.

RezaKiani

منکه یادم نمی یاد ادعای مسلمونی کرده باشم.اما این شعر رو از طرف رضاکیانی یادگار داشته باش. فکر کنم مال ابوعلی سینا باشه
کفر چو منی گزاف وآسان نبود
محکم تر از ایمان من ایمان نبود
در بحر یکی همچو رضا آنهم کافر
پس در همه بحر یک مسلمان نبود.

این شعر از این سینا در مباحثه سنگینش با محمد غزالی بود که محمد، ابن سینا رو تکفیر کرد و این سینا هم این چنین جواب داد.

جنگ جای این بحثهای نیس. بکش یا کشته می شی.

اما برمیگردیم سر حرف اصلی خودمون
اگر به رفتار حضرت رسول و حضرت امیر در جنگ ها توجه کنید متوجه می شوید که در مبانی اسلامی پیروزی در جنگ به هر قیمتی، به هیچ و جه نتنها موضوعیت نداره بلکه کاملا رد شده. به جنگ صفین توجه کنید، آیا حضرت امیر آب رو بر شامیان بست؟ حتی در جنگ هم می توان جوانمرد بود.