onin

موشک هوابه هوای دوربرد AIM-54 فینیکس

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

شنيده ها يا تاييد شده؟ فكر نكنم درست باشه به احتمال زياد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
شنیده ها یعنی اخباری که از منابع مختلف میرسد با توجه به حدس و گمانه زنی. ولی چیزی که مسلم شده توانایی ایران در دست یابی به فناوری ارتقای موشکهای AIM-54A باقیمانده به استاندارد C هست و این دست کمی از تولید خود موشک ندارد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مطلب زیر ممکنه که تکراری باشه.من اونو از روی سایت www.daneshju.ir کپی کردم.شاید مورد استفاده دوستان قرار بگیره Hughes AIM-54 Phoenix Raytheon AAM-N-11 AIM-54 Phoenix (فونيكس) يك موشك بسيار دوربرد هوا به هوا محسوب مي‎‏شود كه منحصرن در خدمت نيروي دريايي ايالات متحده بوده است و اكنون تنها كاربر آن، نيروي هوايي ايران مي‏باشد. اين موشك، منحصرن توسط جنگنده‏هاي F-14 Tomcat قابل استفاده مي‎باشد. طراحي فونيكس به اواخر دههء 1960 باز مي‏گردد. در آن زمان، نيروي دريايي ايالات متحده پروژهء ساخت هواپيماي F6D Missileer و موشكهاي دوربرد هوا به هواي AAM-N-10 Eagle را لغو نموده بود. بدين جهت، كمپاني هيوز اقدام به طراحي يك موشك جديد هوا به هواي بسيار دوربرد، بر اساس موشك AAM-N-11، و يك رادار كنترل آتش به نام AN/AWG-9 نمود. تكنولوژي به كار گرفته شده در طراحي موشك و سيستم كنترل آتش جديد، پيشتر توسط موشك AIM-47 Falcon و رادار كنترل آتش AN/ASG-18 در جنگندهء YF-12A به كار گرفته شده بود. تركيب دو سامانهء فونيكس و AWG-9، در ابتدا قرار بود بر روي جنگندهء F-111B كه مخصوص نيروي دريايي ساخته شده بود، نصب شوند. در آن زمان، طبق برنامه، قرار بود F-111B به عنوان جنگندهء برتري هوايي و همچنين رهگير دوربرد عمل نمايد. به تاريخ ژوئن 1963، موشك AAM-N-11 مجددن طراحي شدن و اين بار به نام AIM-54A معرفي گشت. برنامهء آزمونهاي پروازي موشك نمونهء XAIM-54A به سال 1965 آغاز گشتند و اولين رهگيري هدايت شده و انجام شكار توسط موشك، با موفقيت به تاريخ سپتامبر 1966 انجام شد. هنگامي كه برنامه‏هاي آزمايش موشك فونيكس در جريان بود، پروژهء‌ ساخت F-111B براي هميشه لغو شد و به همين دليل، موشك AIM-54 و رادار AN/AWG-9 با هواپيماي جديد F-14 Tomcat يكپارچه شدند كه براي انجام همان نقش هواپيماي F-111B جهت نيروي دريايي ساخته شده بود. اولين سري توليد از موشكهاي AIM-54A به سال 1973 تحويل نيروي دريايي ايالات متحده گشتند و در اختيار اولين اسكادران عملياتي F-14A به سال 1974 متعلق به نيروي دريايي ايالات متحده و نيروي هوايي شاهنشاهي ايران قرار گرفتند. يك جنگندهء F-14A/B قادر است تا 6 موشك فونيكس را به طور مجزا در پرتابگرهاي ويژهء LAU-9A/A و يك F-14D نيز تا 6 موشك را در پرتابگرهاي LAU-132/A حمل مي‏كند. AIM-54A رادار كنترل آتش بسيار قدرتمند AN/AWG-9 از تكنيك TWS يا رادار پالس – داپلر بهره مي‏گيرد. (Track While Scan = رهگيري به هنگام جستجو) بدين روش، تا مشخصات دقيق 24 هدف هوايي به طور جداگانه در فاصله‏اي تا 240 كيلومتر (130 ناتيكال مايل) در صفحهء رادار ثبت مي‏گردد. بدين جهت يك شكاري F-14 به راحتي قادر مي‎شود تا 6 هدف را به طور جداگانه و همزمان توسط موشكهاي فونيكس منهدم نمايد. وقتي يك موشك AIM-54A پرتاب مي‎شود، پيشرانهء آن كه به نام MXU-647/B شناخته مي‎شود و با سوخت جامد MK47 يا MK60 كار مي‏كند، روشن شده و موشك را فورن به سرعت بالاي 4 ماخ مي‏رساند. تا ميانهء‌ مسير، سيستم هدايت‏پذيري بسيار پيشرفتهء موشك كه AN/DSQ-26 نام دارد، به صورت خودكار، موشك را به سمت هدف مي‏راند، پس از آن، مختصات دقيق هدف، به روش هدفيابي نيمه فعال راداري، توسط رادار AWG-9 به موشك ارسال شده و مسير پرواز موشك،‌ تصحيح مي‎شود. AIM-54A در حال پرواز به سمت هدف رادار كنترل آتش، به صورت متناوب، هدفي را كه موشك به سمت آن ارسال شده است، در صفحهء رادار نوراني مي‏كند. براي اهداف بسيار دور، موشك به جهت كاهش پسا، در ارتفاعي بسيار بالا پرواز مي‏كند، و بدين طريق AIM-54A قادر مي‎شود اهدافي را كه خط سير آنها به سمت موشك مي‏باشد، به راحتي در فواصل بيش از 135 كيلومتر (72.5 ناتيكال مايل) مورد اصابت قرار دهد. در فاصلهء 18200 متري از هدف، فونيكس، سامانهء رادار داخلي خود را جهت آشيانه‏يابي فعال، و ايجاد حداكثر دقت در اصابت، به كار مي‏اندازد. حداقل فاصله براي شليك موشك، 3.7 كيلومتر مي‏باشد؛ زيرا اين فاصله‏اي است كه سيستم هدفياب فعال راداري موشك، شروع به كار مي‏كند. سرجنگي بسيار قدرتمند 60 كيلوگرمي (132 پوند) از نوع MK 82، به شكل تركشي چند تكه شونده، طراحي شده است. سرجنگي يا به وسيلهء فيوز مجاورتي داخل موشك كه به رادار MK 334 متصل است، منفجر مي‎شود، يا به وسيلهء سامانهء حساس به حرارت و يا به وسيلهء فيوز ضربه‏. گونه‏هاي غيرعملياتي مختلفي از موشك AIM-54A وجود دارد: * موشك ATM-54A يكي از اين گونه‏هاي مي‏باشد كه سرجنگي ندارد و براي شليكهاي آزمايشي استفاده مي‏شود. * موشك CATM-54A نوعي است كه براي شليك به كار نمي‏رود و تنها براي تمرين قفل بر روي اهداف به كار مي‏رود. * موشك DATM-54A يك موشك كاملن مشقي است و سامانه‏اي در آن وجود ندارد. اين موشك، براي آزمايش حمل و نصب پرسنل زميني موشك به كار برده مي‎شود. * موشك AEM-54A گونه‏اي مجهز به يك فاصله‏‎ياب الكترونيكي بسيار دقيق است و براي منظورهاي آزمايشي يا ارزيابي به كار برده مي‎شود. AIM-54B موشك AIM-54B بر اساس همان مدل A طراحي شده است، اما دچار تغييراتي شده است تا ساخت آن،‌ آسانتر شود. از جملهء‌ اين تغييرات،‌ استفاده از ورقه‏هاي فلزي به جاي شبكه‏ء توري شكل در بالچه‏ها و سطوح كنترلي موشك مي‏باشد. برخي منابع نظامي اعتقاد دارند كه توليد AIM-54B از سال 1977 آغاز شده است، در حالي كه برخي ديگر مي‏گويند در آن سال، هنوز توليد انبوه آن آغاز نشده بود. آنچه باورپذير به نظر مي‏رسد این است كه تا سال 2006، نيروي دريايي موشكهاي AIM-54A را در خدمت باقي داشت، در حالي كه هيچ موشك نوع B در خدمت نبوده است. احتمال ديگر اين است كه AIM-54B نوعي بهينه شده از همان AIM-54A مي‏باشد كه باز هم با همان نام A عرضه شده است. گونه‏هاي ATM-54B و AEM-54B نيز رسمن براي ماموريتهاي تمريني ساخته شده‏اند و نمونهء فاصله‏ياب تمريني AIM-54B نيز جداگانه ساخته شده است. AIM-54C به سال 1977، طراحي نوع بهبوديافته و پيشرفته شدهء فونيكس به نام AIM-54C آغاز شد. در طراحي موشك AIM-54C به طور كامل از سامانهء ديجيتال هدايت كنندهء WGU-11/B و كنترل كنندهء سطوح متحرك WCU-7/B بهره گرفته شده است. در نوع C از يك پردازندهء ديجيتال 16 بيتي قابل برنامه‏ريزي استفاده شده است و خلبان خودكار، وظيفهء سيستم ناوبري اينرسيايي را نيز به انجام مي‏رساند. يك مورد بسيار مهم از جزئيات AIM-54C، مقاومت آن در برابر اقدامات متقابل الكترونيكي دشمن است كه اين امر با استفاده از سامانهء بهبود يافته و بسيار پيشرفته شدهء ضدضدعمل‏الكترونيك (ECCM) به انجام مي‏‎رسد. مورد ديگر، بهبود راكت موشك مي‏باشد كه باعث افزايش برد و سرعت موشك شده است. همچنين سامانهء جديد DSU-28/B كه جهت كشف و شناسايي اهداف به كار مي‎رود، از يك فيوز مقاوم در برابر اخلال الكترونيكي دشمن بهره مي‎برد كه اين سامانه در برابر اهداف بسيار كوچك و كم ارتفاع نيز حساس مي‏باشد. اولين نمونهء آزمايشي سري C به نام XAIM-54C به تاريخ آگوست 1979 تحويل نيروي دريايي ايالات متحده شد. پس از انجام آزمايشات با XAIM-54C، توليد فونيكس نوع C به سال 1982 كليد خورد. اولين سري از موشكهاي عملياتي AIM-54C، به سال 1986 در دسترس قرار گرفتند. انواع تمريني اين موشك شامل ATM-54C جهت تمرين شليك، CATM-54C جهت تمرين هدفيابي و قفل بر روي آن، و AEM-54C مجهز به فاصله‏ياب الكترونيكي بسيار دقيق جهت منظورهاي آزمايشي ساخته شدند. اما نوع DATM-54C هيچگاه ساخته نشد، زيرا همان نوع DATM-54A به منظور تمرين حمل و نقل AIM-54C جهت پرسنل زميني كفايت مي‏كرد. AIM-54C در حال نصب AIM-54 ECCM / Sealed AIM-54C در طول دوران توليد، بارها مورد ارتقاء و بهبود قرار گرفت. اندكي پس از آغاز توليد، سرجنگي نوع MK 82 با نوع جديدتر WDU-29/B كه درون محفظهء WAU-16/B يا WAU-20/B قرار مي‏گرفت، جايگزين گشت. WDU/20/B حدود 20 تا 25 درصد تاثير بيشتري بر جاي مي‏گذاشت. بهبود ديگر، افزودن يك خنثاكنندهء (خنك كننده) دما درون موشك بود كه اف14 را از حمل مايع مخصوص خنك‏كنندگي در حين پرواز، بي‏نياز مي‎كرد. موشكهايي كه داراي چنين خصيصه‏اي باشند، اولين بار به سال 1986 تحويل گشتند و از آنها با نام Sealed يا گاهي اوقات + AIM-54C ياد مي‎شود. در طول مدت توليد فونيكس، قابليت ECCM مدام دچار پيشرفته و بهينه سازي شده است. موشكهاي Sealed و AIM-54C كه داراي ECCM بهبود يافته مي‏باشند، در نيروي دريايي ايالات متحده به نام‏هاي AIM-54C ECCM / Sealed شناخته مي‎شوند. اين نوع از فونيكس، به سال 1988 رسمن در اختيار نيروي دريايي قرار گرفت. هدايت‏پذيري و سطوح كنترلي موشك نوع ECCM/Sealed جداگانه و با اسامي WGU-17/B و WCU-12/B معرفي شده‏اند. در اين موشكها، از محفظه‏هاي سرجنگي WAU-19/B و WAU-21/B استفاده شده است. بهبود ديگر، افزودن يك حافظهء قابل برنامه‏ريزي و نرم‏افزار جديد جهت پردازشگر سيگنال مي‏باشد. هنگامي كه توليد AIM-54 در اوئل دههء 1990 متوقف شد، بيش از 5000 موشك AIM-54 از تمامي گونه‏ها ساخته شده بود، كه حدود نيمي از اين تعداد، AIM-54C بود؛ همچنين آنچه از موجودي AIM-54A باقي مانده بود، روانهء انبارهاي نيروي دريايي شد. پاپان كار فونيكس از آنجا كه فونيكس تنها توسط جنگندهء شكاري F-14 Tomcat قابل استفاده مي‏باشد، اين موشك قرار بود تا زماني كه اف14 در خدمت است، همچنان به حيات خود ادامه دهد. طبق برنامه‏ريزي انجام شده، قرار شده بود كه اف14 تا سال 2007 از رده خارج شود؛ با اين حال نيروي دريايي، طي بيانيه‏اي به تاريخ 30 سپتامبر 2004 رسمن اعلام كرد كه موشك AIM-54 Phoenix را از خدمت خارج كرده است. موشك AIM-54 در اصل براي رهگيري و منهدم كردن بمب‏افكن‏‎هاي استراتژيك شوروي و تهديدات آنها عليه ناوگان نيروي دريايي ايالات متحده ساخته شده بود و امروزه ديگر هيچ تهديدي براي ناوگان نيروي دريايي وجود ندارد. اگرچه به لحاظ تئوري، فونيكس بر عليه موشكهاي ضدكشتي، كه داراي سرعت بالا و ارتفاع پروازي كم هستند، مي‏تواند به كار گرفته شود، اما امروزه، سلاح‏هاي موثري غير از فونيكس براي اين امر وجود دارند. امروزه،‌ هيج برنامه‏اي براي ساخت موشكي با قابليتها و توان مشابه به جاي فونيكس وجود ندارد. با از رده خارج شدن تركيب جنگنده‏هاي F-14 و موشكهاي AIM-54، وظيفهء دفاع هوايي بر عهدهء جنگنده‏هاي F/A-18 Super Hornet مي‏باشد كه قرار است به زودي به موشكهاي ميان برد AIM-120C/D AMRAAM تجهيز شوند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تشکر مطلب جالبی بود. مترجم مطلب کیه اسمش رو ننوشتی! icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
شنیدن کی بود مانند دیدن
ایران به ازای تحویل این موشک به روسیه تکنولوژی ان را انتقال واز ان به نفع خود استفاده کرد
که حاصل ان طراحی R-33 و R-37 و ساخت AIM-54 میباشد .
امتحانش مجانیه
عکسهای AIM-54و R-33 و R-37 را مقایسه کنید.
icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
شباهت ظاهری دلیل بر کپی برداری نیست. ایران هم هرگز چنین کاری نمیکند که بهترین سلاح خود را دو دستی تقدیم کشوری کند که چشم طمع به خاک ما دارد. حتی در صورت فروش میگ31 هم ما این موشکها را به روسیه نخواهیم داد. به سال ساخت موشک هم دقت کنید میبینید که این پروژه زمانی شروع شد که هنوز انقلاب نشده بود و میگ31 اولین پرواز خود را در سال 1979 انجام داد که همان رادار Zaslon S-800 بر روی آن نصب بود و بعدها نقشه های این رادار بدست سیا افتاد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام این موشک نمونه آموزشی (Training) از موشک فونیکس است.و غالبا با کد T شناخته می شه.در ضمن ایران هنوز توانایی تولید هیچ موشک هوا به هوای راداری را نداشته.بجز بهبود موشک هاوک با نام سجیل.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوست عزيز و گرامي! اين موشك از نوع ارتقا يافته AA-9 آموس مي باشد كه در واقع كپيه اي از موشك AIM-54C مي باشد. توضيح اينكه موشك هاي فينيكس مورد استفاده در نهاجا از نوع AIM-54A بودند. لازم به ذكر است كه ايران قادر به توليد انبوه فينيكس نيست اما بعضي ار قطعات سخت افزاري و بعضي آپديت هاي نرم افزاري را قادر است در سطح محدود و بنا به نياز نيرو ( Need To Feed) توليد كند. موفق باشي!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من فكر ميكنم ايران توان توليد موشك در هد محدودراداشته باشد :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
همینطور که دوست عزیز گفتند این رنگ ابی در موشکها برای مهمات تمرینی استفاده میشه...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
در حال حاضر موشك فونيكس روي كدوم هواپيماي عملياتي امريكا نصب ميشه وبعد از فونيكس از كدوم موشك مشابه امريكا استفاده ميكنه ورقيب روسي فونيكس چيه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.