امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

در اینفوگرافیگی ، کمینه ارتفاع ، 10 متر ذکر شده که بنده به اشتباه 10 کیلومتر ذکر کردم 

 

 

 

بطور مشخص باید این قابلیت را داشته باشند و در صورت عدم وجود چنین قابلیتی ، این مساله باید در اولویت ایجاد قرار بگیرد . این مساله بطور مستقیم با وجود یک سامانه  کامل و غیر متمرکز C5ISR در ارتباط کامل هست . به اصطلاح ، این سامانه ها ( شامل هاوک ، سام-5 ، رپییر ، سام-6 ، تور ام-یک ، نمونه داخلی هاوک ، رعد ، صیاد  و... ) باید قابلیت " گفتگو" با هم را داشته باشند ( تبادل اطلاعات دریافتی و.... ) 

 

 

 

کاملاً - ویژگی اصلی سامانه های متحرک ، همین هست که نمی شود نقطه استقرار آن را (به مانند سامانه کُند ، قدیمی و ... سام-5) پیش بینی کرد 

 

اما این سامانه ، به اصطلاح ، اثر انگشت خاص خودش را دارد و با توجه به تجربه ارتش آمریکا در آزمایش نسخه های اولیه آن ( احتمالا"در میانه های دهه 90 )  ، می بایست فکر جدیدی برای استفاده صحیح از آن کرد 

 

 

سلام ممنونم

 

 

یک سئوال پیش میاد اینجا و اون اینکه خب بالاخره هر سامانه ای رادار خودش با مقدار توانایی خاص خودش رو داره . مطمئنا توانایی تفکیک کردن اشیا مختلف از چندین سانتیمتر  تا چند ده متر در رادار های اس 300 نهادینه شده بوسیله کارهای نرم افزاری و سخت افزاری . حالا چطور میخوایم شبکه ای یکدست داشته باشیم؟ به عبارت دیگر ممکن هست یک جنگنده پنهانکار در فضای تحت پوشش سامانه اس 200 باشه و  شناسایی نشه و در همون مکان اگر اس 300 باشه شناسایی بشه در نتیجه شاید شبکه وسیعی به جهت مقدار زمین تحت پوشش رو داشته باشیم اما اینکه کیفیت پوشش در همه جای اون یکسان باشه خودش بحث مهمی هست

 

 

نکته دوم اینکه ما در قسمت های غربی و شمال غربی کشور ارتفاعات پست و بلند زیادی رو داریم و نقاط کور راداری ما هم کم نیست با این اوصاف . آیا این عوارض جغرافیایی مشکل جدی برای عملکرد این سامانه ایجاد نمی کنن؟ یعنی اینکه درست هست که شعاع بر فرض 150 کیلومتری رو میتونه پوشش بده اما در این شعاع مسلما کوه ها و ارتفاعات زیادی موجود هستن . برای پوشش این نقاط در شعاع عملکرد اس 300  چه راهکار هایی هست؟

 

یک چیز مهم هم که میتونه توان ما رو در استفاده بهینه تر از این سامانه افزایش بده استفاده گسترده از ماکت های هوشمند (همراه با بروز دادن تشعشع و حرارت برای فریب رادار ها و ماهواره های جاسوسی دشمن)  هست در نقاط بسیار زیادی از کشور . عرض می کنم  "مهم" چون  قبلا که چنین سامانه ای رو در اختیار نداشتیم شاید نمی شد زیاد روی این قضیه مانور داد . اگر هم امکانش بود مسلما فایده ای جز بازدارندگی نمی داشت اما الان اگه این کار صورت بگیره جز بازدارندگی ای که عدم اطلاع صحیح اونا از محل پدافند های اس 300 ما داره مطمئنا تایم می خره برامون که اس 300 های واقعی شناسایی نشن و ما بتونیم راحت تر جنگنده مهاجم رو بدون اطلاع یافتن اونا از محل اصلی شلیک موشک های پدافندیمون مورد اصابت قرار بدیم . یعنی فریب ما جز ترسوندن حریف باعث ضربه زدن بهشم میشه

 

و نکته اخر هم اینکه ممنون میشم ارتفاع قابل عملیات کردن برای بمب افکن هایی مثل اسپریت ها و نایت هاوک ها هم ذکر بشه که بدونیم آیا بمباران در ارتفاع بالا می تونه به جهت مقابله با این سامانه صورت بگیره یا خیر

 

 

یا حق

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

باورو گفتن اخر امسال تستاش شروع میشه مثل اینکه تست گرم با رادارای باور
مسلما نیاز ما با چهار یا پنج سامانه مرتفع نخواهد شد
 
با سلام - از نظرات شما بهره مند می شویم ، ولی دقت بفرمایید ، سامانه باور برای خودش تاپیک مجزا باید داشته باشد . این تاپیک صرفاً برای تحلیل دوستان در خصوص سامانه اس-300 هست . متشکرم  / MR9

ممنون البته یکی از دوستان نوشته بود اس ۳۰۰هم تحویل شد اما از باور خبری نشد که من در اون مورد نوشتم حالا یه سوال تکلیف iffچی میشه اگه قرار باشه شبکه یکپارچه داشته باشیم تلفیق سیستم خودمون با این سیستم چطور صورت میگیره
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام ممنونم

 

 

یک سئوال پیش میاد اینجا و اون اینکه خب بالاخره هر سامانه ای رادار خودش با مقدار توانایی خاص خودش رو داره . مطمئنا توانایی تفکیک کردن اشیا مختلف از چندین سانتیمتر  تا چند ده متر در رادار های اس 300 نهادینه شده بوسیله کارهای نرم افزاری و سخت افزاری . حالا چطور میخوایم شبکه ای یکدست داشته باشیم؟ به عبارت دیگر ممکن هست یک جنگنده پنهانکار در فضای تحت پوشش سامانه اس 200 باشه و  شناسایی نشه و در همون مکان اگر اس 300 باشه شناسایی بشه در نتیجه شاید شبکه وسیعی به جهت مقدار زمین تحت پوشش رو داشته باشیم اما اینکه کیفیت پوشش در همه جای اون یکسان باشه خودش بحث مهمی هست

 

با سلام 

 

تا انجایی که اطلاع دارم ، در اینجا ماهیت چینش سامانه های پدافند از موشکهای دوش پرتاب تا سامانه های توپخانه ای و موشکی مهم خواهد شد و اینکه بعنوان مثال، از این سیستم دفاع هوایی در کجا استفاده می شود . بعنوان مثال آیا برای دفاع از پایتخت هست یا مراکز مهم در جنوب ، مرکز ، شرق ، غرب و یا حتی شمال غربی .

 

از طرفی ، براساس روال ، سامانه های پدافند به گونه ای چینش می شوند که به اصطلاح همدیگر را پوشش دهند ( این بطور مستقیم با مبحث تجزیه و تحلیل یک سامانه دفاع هوایی که یک کتاب 400 صفحه ای هست مرتبط خواهد بود ) 

 

" اتفاقاً یک تصویر جالب در این زمینه در آرشیو خودم دارم که در صورت پیدا شدن ، در همین تاپیک ارائه می کنم ) 

 

 

نکته دوم اینکه ما در قسمت های غربی و شمال غربی کشور ارتفاعات پست و بلند زیادی رو داریم و نقاط کور راداری ما هم کم نیست با این اوصاف . آیا این عوارض جغرافیایی مشکل جدی برای عملکرد این سامانه ایجاد نمی کنن؟ یعنی اینکه درست هست که شعاع بر فرض 150 کیلومتری رو میتونه پوشش بده اما در این شعاع مسلما کوه ها و ارتفاعات زیادی موجود هستن . برای پوشش این نقاط در شعاع عملکرد اس 300  چه راهکار هایی هست؟

 

 

این جاست که وجود حداقل 10 فروند آواکس یا تعداد بیشتری از نمونه کوچکتر آن ( که البته بستگی به  توان رادار و مداومت پروازی پرنده دارد ) اهمیت پیدا می کند . این پاشنه آشیل ، قبل از انقلاب اسلامی شناسایی شد ، اما همچنان خلاء آن مشهود هست .

 

 

یک چیز مهم هم که میتونه توان ما رو در استفاده بهینه تر از این سامانه افزایش بده استفاده گسترده از ماکت های هوشمند (همراه با بروز دادن تشعشع و حرارت برای فریب رادار ها و ماهواره های جاسوسی دشمن)  هست در نقاط بسیار زیادی از کشور . عرض می کنم  "مهم" چون  قبلا که چنین سامانه ای رو در اختیار نداشتیم شاید نمی شد زیاد روی این قضیه مانور داد . اگر هم امکانش بود مسلما فایده ای جز بازدارندگی نمی داشت اما الان اگه این کار صورت بگیره جز بازدارندگی ای که عدم اطلاع صحیح اونا از محل پدافند های اس 300 ما داره مطمئنا تایم می خره برامون که اس 300 های واقعی شناسایی نشن و ما بتونیم راحت تر جنگنده مهاجم رو بدون اطلاع یافتن اونا از محل اصلی شلیک موشک های پدافندیمون مورد اصابت قرار بدیم . یعنی فریب ما جز ترسوندن حریف باعث ضربه زدن بهشم میشه

 

این فرموده شما ، بطور کامل در حوزه پدافند غیر عامل قرار می گیرد که باید جداگانه در مورد آن صحبت کرد 

 

 

و نکته اخر هم اینکه ممنون میشم ارتفاع قابل عملیات کردن برای بمب افکن هایی مثل اسپریت ها و نایت هاوک ها هم ذکر بشه که بدونیم آیا بمباران در ارتفاع بالا می تونه به جهت مقابله با این سامانه صورت بگیره یا خیر

 

این فرموده شما هم بایک نمودار قابل توجیه هست که باید آن راپیدا کنم  . 

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ممنونم از جناب MR9

 

 

---

 

 

یک چیزی بود که در این همه مدت زیاد می شنیدیم و اون این شایعه بود که روسیه در قبال هزینه هایی و امتیازاتی کد های این سامانه رو به رژیم اسرائیل فروخته و از این دست مسائل

 

اما چیزی که دوستانمون فراموش کردن این بود که کل کشور روسیه رو همین سامانه پوشش میده و روسیه کشوری نیست که با امنیت ملی خودش بازی کنه . مانند این هست که ما سامانه باور رو داشته باشیم و تمام کشور رو باهاش پوشش بدیم از اونور به خواطر چند میلیون دلار (یا حتی میلیارد دلار)  کد های این سامانه رو بطور غیر مستقیم در اختیار دشمنمون قرار بدیم  ( در این مورد بالاخره دادن کد ها به اسرائیل = دادن کد ها به آمریکا= دادن کد ها به ناتو)

 

حال از این نکته هم بگذریم که چنین کد هایی وجود خارجی دارن یا خیر ( یعنی کد هایی که با دونستن اونها بشه یک سامانه رو از مدار خارج کرد و در عین حال اون کد های خاص قابل تعویض نباشن) . چون بالاخره در تمام دنیا سلاح های مختلفی داریم که نمونه هائیش در دست دشمن هاشون قرار داره .  مثلا همین سامانه های سام (از مدل های اول تا اخر) به وفور در اختیار بلوک غرب هست اما این باعث نشده که هیچوقت این سامانه ها از سازمان رزم پدافند های هوایی کشور های مختلف کنار گذاشته بشن چون لزوما داشتن یک سامانه ویا حتی رمز گشائی از قسمت های مختلف اون مساوی نیست با بی مصرف شدنش چون بالاخره به همون تعداد هم روش هست برای ابدیت کردنش بطوری که فقط ظاهر سلاح شبیه مدل همسان خودش در کشور دشمنش باشه

 

 

یا حق

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
در کتاب راکتها و موشکهای استراتژیک جهان نوشته سرهنگ یعقوب ارسلانی ، جلد ششم که مربوط به موشکهای سطح به هواست ، دقیقا ذکر شده که ایران دارنده سبیتم موشکی اس 300 میباشد . این کتاب بسیار پیشتر از شبکه المنار به این موضوع اشاره کرد و سال چاپ آن حدود سال 2000 میلادیه .
جالب توجه اینکه علاوه بر نویسنده که خود ارتشی بوده ، ناشر کتاب نیز عقیدتی سیاسی ارتش میباشد .
  • Upvote 9
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در کتاب راکتها و موشکهای استراتژیک جهان نوشته سرهنگ یعقوب ارسلانی ، جلد ششم که مربوط به موشکهای سطح به هواست ، دقیقا ذکر شده که ایران دارنده سبیتم موشکی اس 300 میباشد . این کتاب بسیار پیشتر از شبکه المنار به این موضوع اشاره کرد و سال چاپ آن حدود سال 2000 میلادیه .
جالب توجه اینکه علاوه بر نویسنده که خود ارتشی بوده ، ناشر کتاب نیز عقیدتی سیاسی ارتش میباشد .

به نوع سیستم اشاره نشده بود؟
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نوع سیستم اشاره نشده بود؟

 

در جلد ششم از مجموعه راکت و موشکهای استراتژیک ( موشکهای سطح به هوا ) ، صفحه 226 ، نوع سیستم را PMU-1 ذکر کرده  که علی الظاهر نسخه PMU-2 تحویل شده (طبق  شنیده ها ) 

 

منبع مورد استفاده هم نشریه جینز (2000-1967 )بوده ، اما به نظر می رسد  مبنای چنین اطلاعاتی ، ورود بخشی از اجزاء این سامانه نظیر رادارها ، باشد 

  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مدلی که به ایران داره تحویل می شه چه مدلی هست؟

 

با توجه به تهدید جدید هوایی عربستان از نظر تئوری چقدر قابلیت مقابله با نیروی هوایی عربستان داره

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مجبورم کردید کتابی را بعد از 6 سال بیرون بیارم 
سال چاپ 1380 
 
thumb_IMG_1992.JPG
 
صفحه ای که نام ایران آمده است
thumb_IMG_1993.JPG


حالا ایران هیچی، سوریه هم نوشته بود! شگفتا، حیرتا،...
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

حالا ایران هیچی، سوریه هم نوشته بود! شگفتا، حیرتا،...

 

ویکی گفته احتمالا سوریه دارد 

https://en.wikipedia.org/wiki/S-300_(missile)

 

ولی باتوجه به حضور اسرائیل و توانایی اسرائیل بعید است

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام

 

  : سامانه pmu2

 

توسعه فراتر S-300P در سال‌های 1995 تا 1997 زمینه را برای سیستم S-300PMU2 Favorit به عنوان رقیب مستقیم Antey S-300V و پاتریوت PAC-2/3 در زمینه دفاع ضد بالستیک فراهم کرد. Favorit از رادار ارتقا یافته 30N6E2، رادار 64N6E2، پست فرماندهی 54K6E2 و نیز رادار هشدار زودهنگام جدید 96L6E بهره می‌برد. علاوه بر موشک‌های موجود 48N6 یک نمونه جدید آن با برد افزوده 200 کیلومتر تحت عنوان 46N6E2 نیز به سیستم افزوده شد. ظاهرا سرعت آن نسبت به نسل قبل تغییری نداشت ولی سرجنگی آن برای مقابله با موشک‌های بالستیک بهبود یافت و 35 کیلوگرم سنگین‌تر شد.

 

 

 ما اگه این برد رو در نظر بگیریم به طور متوسط چنین محوطه ای رو پوشش میده: 

 

نقشه رو با مقیاس 1/2.500.000 در نظر گرفتم

 

map_-_Copy.png

 

منتقل شد / MR9

 

 

ممنونم ازتون

 

با توجه به مساحت ایران که ۱٬۶۴۸٬۰۰۰ کیلومتر مربع هستش و مساحت تحت پوشش هر سامانه اس 300 که عبارت هست از 125600 کیلومتر مربع وبا یک تقسیم ساده متوجه میشیم برای پوشش کل کشور 13.12 عدد سامانه نیاز هست ( به 14 گرد می کنیم)  البته چون شکل هندسی ای که این سامانه پوشش میده (دایره) و شکل نا منظم کشور ما همخوانی ندارند مجبور هستیم از تعداد سامانه های بیشتری استفاده کنیم که در خیلی جاها  همپوشانی دارند  .  اگه یک تقریب بزنیم میشه گفت حدود 18 سامانه می تونه نیاز ما رو بر آورده کنه یعنی 9 هنگ (هر هنگ2 گردان) سامانه اس 300 pmu2 .

 
 

 

یا حق

ویرایش شده در توسط Anonymous
  • Upvote 14

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ویکی گفته احتمالا سوریه دارد
https://en.wikipedia.org/wiki/S-300_(missile)

ولی باتوجه به حضور اسرائیل و توانایی اسرائیل بعید است

روسها به اسرائیل در مورد معامله تسلیحاتی با اکراین هشدار دادن که به سوریه اس 300 می دن، این مسئله نشاندهنده ضعف سوریه در این مورد هست
=-------------------
دبکا مطالبی را در مورد اس 300 و توان تهاجمی اسراییل منتشر کرده، منتهی مطالبش در دسترس عموم نیست. ویرایش شده در توسط warjo
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.