SAEID

معرفی و بررسی کامل رادارهای قدرتمند Zhuk روسی

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

همینو میگم دیگه عزیز دل برادر! در صنعت نیمه هادی و الکترونیک نیاز به پیشرفت بیشتری داریم. البته بهتره این تاپیک رو منحرف نکنیم. اگه امروز قسمت سوم رو تموم کردم ارسالش میکنم. راستش نیاز به چند تا عکس از حالتهای مختلف رادار سوخو27 دارم که تو اینترنت چیزی پیدا نکردم! الان شبیه ساز lock on رو نصب کردم تا از صفحه نمایش این جنگنده عکسهایی تهیه کنم! icon_cool

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
zhuk http://usera.ImageCave.com/hightech_speed/radar/zhuk.jpg zhuk-27 http://usera.ImageCave.com/hightech_speed/radar/zhuk27.jpg zhuk-8-II http://usera.ImageCave.com/hightech_speed/radar/Zhuk-8II.jpg 1 از مدل F چیزی پیدا نکردم -مطلب کامل ومفیدی بود تشکر (آقا سعید خودتونو ناراحت نکنید؛ انگار دوستان خیلی به الکترونیک و مباحث مرتبط علاقه ندارن؛ برای منم پیش اومده!!!)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

انگار اکثر دوستان علاقه چندانی به مباحث الکترونیک هوایی ندارند!

به هر حال تا دو روز دیگر قسمت سوم مقاله شامل بررسی کارایی رادارهای Zhuk و Zhuk-8-ll و Zhuk-27 را ارسال خواهم کرد.

بهتره دوستان یکمی هم در بحثهای مفید سایت شرکت کنند و زین پس مباحث خبری به شدت محدود خواهد شد.


آقا سعید واقعا جالب بود منتظر بقیه مقالت هستم
اما رادار ها زیاد چنگی بدل نمی زنه اما برای جنگده های چند منظور مثل سوخو27 ومیگ29 مناسب هست
شنیدم رادار سوخو35 در فاصله375کیلومتر توانایی کشف اجسامی به اندازه 30سانتیمتر روداره icon_wink


رادار فوق سري N-014 که احتمالا روي جنگنده T-50 نصب خواهد شد تر بردش 420 کيلومتر هست و همزمان 40 هدف را شناسايي کرده و به 20 تا حمله ميکند.

اگر درباره رادار سوخو35 وتی50ومیگ31 هم اطلاعاتی درای ممنون می شوم اراعه بدیicon_question
  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خواهش میکنم قابلی نداشت. بخش دوم و پایانی مقاله همین الان به همراه مقاله معرفی رادار N019 و ... آماده است و ان شاء ا... بعد از قبول مدیریت بخش الکترونیک هوایی توسط seginem و یه خونه تکونی تعداد زیادی مطالب مفید به این بخش ارسال خواهد شد. ولی الان چون کاربر فعال در این زمینه کم هست و مباحث فعال نمیشن بهتره کمی صبر کنیم. با فعال بودن بحثها کم کم کاربران کم علاقه هم تمایل به شرکت در بحث خواهند یافت.
  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آقا سعید ما علاقه داریم اطلاعات الکترونیک راداری نداریم مطالب شما رو میخونیم و یاد میگیریم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ببخشيد...با توجه به اينكه سيستم هاي الكترونيك هوايي بايد از سيستم هاي بلادرنگ استفاده كنند و تاخير ميلي ثانيه اي يا هنگ نرمافزاري هيچ جايي در چيزي مثل رادار هواپيما نبايد داشته باشد...امثال سريهاي جديد اين رادارها به چه پردازنده هايي و سيستم حافظه اي استفاده ميكنند؟ فكر كنم حافظه ي نهاني كش داخل اين پردازنده ها خيلي مهم هستند نسبت به حافظه بيروني..يعني همين كش هاي با حجم 2 تا 8 مگابايت امروزي جواب چنين پردازش هايي رو ميده يا اساسا اين رادارها كش هاي پردازندشون مثل اين پردازنده هاي تجاري نيست؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با سلام و خدا قوت آقا سعید عاای بود کلی استفاده کردم اما یه سوال دارم رادار زاسلون هم محصول همین شرکته ؟ ممنون میشم در این مورد خاص هم اطلاعاتی به من بدید اگر در مورد رادار سيرانوي 4 ام (میراژF-1) اطاعاتی در خصوص تعمیر این نوع رادار در ایران دارید منو شرمنده کرده اید یاعلی

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
در یک رادار نیاز به پردازنده خیلی قدرتمند نیست و حجم داده ورودی به نسبت پردازشهای رایانه های عادی مثل انجام بازی کمتر است. روسها تا یه دهه قبل از پردازنده های شرکت اراگون استفاده میکردن که یه شرکت روسی هست ولی توان پردازنده هاش کم بود. الان از پردازنده های شرکت AMD استفاده میکنن که تغییراتی درش داده شده. البته از نظر میزان کش احتمالا در رادار نیاز چندانی به کش نباشد و بیشتر داده ها جدید هستن و نیاز به پردازش مجدد است.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خيلي ممنون. جالبه...پس فكر كنم داخل كابين دوم جنگنده ها كه مخصوص رديابي اهداف توسط رادار هست احتياج به پردازنده هاي قدرتمند هست؟؟؟ يعني با فرض اينكه اطلاعات رادار توسط يك پردازنده ي نرمال به كابين ميرسه و اونجا احتياج به پردازنده هاي قدرتمند براي اقدامات جنگ الكترونيك يا ضد اون هستش ؟؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سعید عزیز بسیار عالی بود. تو یه تاپیک دیگه سوالامو کردم. اینجا هم می پرسم. می تونی فرق بین رادار فعال رو با نیمه فعال یا غیر فعال بگی؟ انتن کاوشگر مکانیکی با انتن کاوشگر الکترونیکی چه فرقی داره؟ در مورد رادار روزنه ساختگی هم اگه توضیح بدی ممنون میشم.شما اطلاعات بالایی در مورد رادار دارید برای همین این سوالها را کردم. من چیز زیادی در این مورد نمی دونم icon_wink

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سعید عزیز بسیار عالی بود. تو یه تاپیک دیگه سوالامو کردم. اینجا هم می پرسم.
می تونی فرق بین رادار فعال رو با نیمه فعال یا غیر فعال بگی؟
انتن کاوشگر مکانیکی با انتن کاوشگر الکترونیکی چه فرقی داره؟
در مورد رادار روزنه ساختگی هم اگه توضیح بدی ممنون میشم.شما اطلاعات بالایی در مورد رادار دارید برای همین این سوالها را کردم.
من چیز زیادی در این مورد نمی دونم icon_wink

* رادارهاي غير فعال Passive Radar

در رادرهاي غير فعال، هدف، آشكار سازي اهداف پرنده است، به گونه‌اي كه هيچ تشعشعي توسط حسگر (رادار) صورت نگيرد.

اصولا سامانه‌هاي راداري غير فعال به دو دسته منواستاتيك و باي استاتيك تقسيم بندي مي‌شوند.

1- سامانده راداري غير فعال منواستاتيك: (تك پايه)

در اين نوع رادارها فرستنده وجود نداشته، از تشعشعات ساطع شده از هدف استفاده شده و مشخصات آن استخراج مي‌شود. در واقع سامانه‌ راداري غير فعال منواستاتيك گيرنده‌اي است كه سيگنالهاي ارسالي از طرف هدف را شنود مي‌كند.

2- سامانه راداري غير فعال براي استاتيك: (دو پايه)

اين سامانه از امواج غير راداري پراكنده در فضا استفاده مي‌كند در واقع فرستنده سيگنال، فرستنده‌هاي راديو و تلويزيوني، موبايل و يا ماهواره مي‌باشند. اين سيگنالها پس از برخورد با هدف منعكس شده و در گيرنده‌هاي رادار غير فعال دريافت مي‌شوند. ضمنا مي‌توان در مرزهاي و نواحي مرزي از فرستنده‌هاي تلويزيوني كشورهاي همسايه نيز استفاده كر

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بستگی به حجم داده های ورودی از گیرنده رادار دارد. بطور مثال اگر راداری دارای 100 واحد ارسال و دریافت امواج هر کدام با توان ارسال 10 موج با فرکانس متفاوت در یک ثانیه باشد این رادار در هر ثانیه یک دسته موج متشکل از 1000 موج ارسال میکند که اگر فرض را بر بازگشت همه امواج بگذاریم در همان ثانیه 1000 موج به رادار خواهد رسید. این امواج توسط رادار دریافت شده و برای پردازش به رایانه مرکزی ارسال میشود. رایانه مرکزی باید قادر به پردازش 1000 بسته داده که هر کدام شامل قدرت موج ، زمان رفت و برگشت ، زاویه رفت و برگشت و ... است باشد. اگر هر بسته موج دریافتی را متشکل از این سه مورد فرض کنیم در نتیجه در هر ثانیه پردازنده مجبور به پردازش 3000 محاسبه ریاضی است. پردازش چندان سختی نیست و یه پردازنده چند مگاهرتز هم از عهدش برمیاد! در اسکن مکانیکی که رادارهای قدیمی از آن استفاده میکنند یک منبع مولد امواج وجود دارد که آنتن نامیده میشود. این آنتن در گردش بوده و امواج را ارسال و دریافت میکند و چون یک منبع تغذیه است با محدودیت اسکن روبروست. در اسکن الکترونیکی مانند رادارهای آرایه فازی یک دسته منبع مولد امواج وجود دارد که بصورت پشت سر هم و در فرکانسهای مختلف امواج رادار را ارسال میکنند و در یک بازه از فرکانسها کار میکند مثلا در فرکانس 1 الی 1.5 گیگاهرتز. یعنی آنتن گردش نمیکند و فرکانس امواج ارسالی بصورت متناوب تغییر میکند. رادارهای فعال و غیرفعال رو هم که دوستمون توضیح داد. درباره رادار روزنه ساختگی هم چیزی نمیدونم! چی هست؟! icon_wink

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مقاله مفيدي بود. خسته نباشي.
اگر زحمتي نيست مي خواستم درباره اين موضوع ها در زير اورده ام توضيح دهيد. چگونگي اين اعمال را توضيح دهيد.

تعیین نوع و کلاس هدف مورد نظر

قفل بر روی چندین هدف مجزا با یا بدون اسکن هوایی

تعیین نوع و کلاس هدف مورد نظر

جستجوی ماورای دید خلبان


اگر دوستان اجازه دهند مي خواهم مقاله اي درباره رادارهاي ليزري بنويسم البته چيزي در الكترونيك هوايي پيدا نكردم اگه چيزي هست به من بگيد كه بي خودي تلاش نكنم.
منبع هم مجله صنايع هوايي است.
با تشكر

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با سلام
SAEID
یه عکس پیدا کردم مربوط به ZHUK -27 فکر کنم به کارتو ن بیاد.
تصویر

مطالب آموزنده ای بود باتشکر و خسته نباشی

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط MR9
      فکور90 ، در اصل ، یک پروژه داخلی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (IRIAF)  بشمار می رفت که تاریخ آغاز آن به اوایل دهه نخست قرن بیست و یکم ( 2000 میلادی ) برمی گردد . به اعتقاد برخی ، در آن زمان هیچ  موشک هوا به هوای عملیاتی AIM-54A فونیکس در فهرست موجودی نیرو وجود نداشت ، در نتیجه  متخصصان نیروی هوایی پیشنهاد دادند  تا قطعات و اجزاء فونیکس ها را با قطعات موشکهای تغییر یافته هاوک ( پروژه سجیل ) بهبود دهند و موشکهای موجود را بحالت عملیاتی بازگردانند .
      با کلید خوردن این پروژه ، به شکل همزمان نیروی هوایی یک قرارداد همکاری را با صنایع شهید بابایی وابسته به وزارت دفاع و پشتبانی نیرو های مسلح با هدف بازگرداندن چند تیر موشک فونیکس بحالت عملیاتی در یک بازه زمانی یکساله (2007-2006) به امضاء رساندند  و برای اطمینان از صحت کار ، چند کارشناس بازنشسته فنی نیروی هوایی ارتش نیز به این پروژه پیوسته و این ایده دنبال شد.
      براساس گزارشهای تایید نشده ، در اوایل کار ، موشکهای از رده خارج فونیکس با استفاده از جستجوگر موشک MIM-23B دوباره عملیاتی شدند . با این حال ، در سالهای بعد (2009-2008) ، زمانی که صنایع شهید بابایی ، یک نسخه بهبود یافته از موشک پدافند هوایی MIM-23B را با رادار و اویونیک جدید برای نیروی هوایی توسعه داد ، این ایده برای کارشناسان بوجود آمد که تمامی موشکهای فونیکس باقی مانده را با اویونیک جدید و رادار موشک شلمچه ، ( نسخه بهبود یافته MIM-23B) به حالت عملیاتی درآورند .
      این موشک با موفقیت کامل مابین سالهای 2009 تا 2010 آزمایش شد ، اما علی الظاهر  در خط تولید انبوه قرار نگرفت . نسخه جدید سجیل / شلمچه  با جستجوگر و اویونیک پیشرفته با شناسه سجیل هوابرد برای تجهیز تامکتهای نیروی هوایی ، فانتوم ومیراژهای اف-یک در حال توسعه است .
      پی نوشت : 
      این تحلیل ، صرفاً یک نظر بشمار می رود و نه تایید و نه رد می گردد . با این حال امیدواریم نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، بیش از پیش ، از قابلیتهای تدافعی ، تهاجمی برخوردار گردد . 
    • توسط MR9
      تسلیحات هایپرسونیک ، حوزه جدید برای رقابت
      اعطاء قرارداد توسعه جنگ افزارهای هواپایه فراصوت به لاکهید – مارتین

      واشنگتن : وزارت دفاع ایالات متحده در 13 اوت 2018  اعلام نمود که مناقصه  طراحی و توسعه دومین نمونه از تسلیحات فراصوت مورد نیاز ارتش این کشور را به ارزش 480 میلون دلار به  دپارتمان موشک و سامانه های کنترل شرکت لاکهید- مارتین اعطاء نموده است .
      خبر امضاء این قرارداد در حالی منتشر گردید که پیش از این گمانه زنی هایی در خصوص نیازمندی فوری ارتش این کشور برای طراحی و و تولید تسلیحات هوا- پایه واکنش سریع وجود داشت و گفته شده بود که پشتیبانی های لازم از برنده مناقصه نیز بخوبی انجام خواهد شد این قرارداد ، در واقع ، ایجاد بستر مناسب برای طراحی ، تست و آمادگی برای تولید مهمات واکنش سریع هواپایه (ARRW) بشمار  می آید .

      وزیر نیروی هوایی  ، هدر . ای . ویلسون در این زمینه می گوید :" ما قصد داریم تا بسرعت و با بهره گیری از بهترین فناوری در دسترس ، در کوتاه ترن بازه زمانی ممکن ، قابلیت رزم هایپرسونیک را در اختیار نیروی هوایی قرار دهیم "

      پروژه ARRW ، یکی از دو تلاش ارتش ایالات متحده  برای نمونه سازی تسلیحات ماوراء صوت است که به نیروی هوایی  در توسعه قابلیتهای رزمی کمک می کند . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  ، با استفاده از دسترسی های داده شده  بخش 804 از اجازه نامه FY16 قانون دفاع ملی ، مجاز است تا سرمایه گذاری لازم برای توسعه این تسلیحات تا سال 2021 را داشته باشد . این پروژه قرار است تا در شعبه اورلاندو (فلوریدا ) شرکت لاکهید- مارتین اجرا گردد و انتظار می رود تا اواخر نوامبر 2021 به نتیجه قطعی برسد .

      از سویی دیگر ، مدیران ارشد وزارت دفاع  ، آژانش دفاع موشکی ، نیروی هوایی ، نیروی دریایی ، و ارتش روز 28 ژوئن  سال جاری توافقنامه ای را بصورت مشترک به امضاء رساندند که در آن بر همکاری و توسعه فناوری مهمات هایپرسونیک سُرشی ، تاکید وجود داشت .

      ژنرال دیوید . ال . گلدفین ، رییس ستاد نیروی هوایی ، در این زمینه می گوید :
      " این تیم مشترک  برای رقابت نیازمند ایجاد چابک سازی سازمانی خواهد داشت ، مرزهای فناوری در این برنامه بطور قطع جابه جا میشود و ما می بایست سهم خود را از این رقابت جدید ، داشته باشیم "
      انعقاد این قرار داد ، به دولت اجازه می دهد تا به نیاز فوری نیروهای مسلح ، پاسخ مناسب دهد ، به همین دلیل شروع به کار این پروژه ، به فاصله 180 روز پس از امضاء تعیین شده است .

      برنامه دوم نیروی هوایی برای طراحی تسلیحات هواپایه  فراصوت ، سرمایه گذاری برروی پروژه  جنگ افزار ضربتی متعارف فراصوت (HCSW) نام دارد . در مجموع ، این دو برنامه ، قابلیتهای منحصربفردی را برای ارتش فراهم می کند ، گرچه  هرکدام ازاین دو طرح ، رویکردهای فنی متفاوتی را دنبال می کنند . چنانکه برنامه ARRW تلاشی است میان نیروی هوایی و دارپا برای توسعه فناوری که امکان ارتقاء آن وجود دارد ، در حالی که برنامه HCSW ، بیشتر بر روی استفاده از فناوری هایی که وارد دوره بلوغ خود شده ، متمرکز شده است .
      پی نوشت :
      1- در یک دهه اخیر ، مفهوم جدیدی واردسازمانهای مسلح شده و آن ، " چابک سازی " سازمان است ، طبیعتا" سازمان های به اصطلاح " تنبل" در چنین وضعیتی ، محلی از اِعراب ، نخواهند داشت .
      2- نکته جالب اینجاست که مدیریت حاضر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( بعنوان متولی این دوبرنامه ) ، آنچنان به این فناوری علاقه مند شده که روی دو برنامه مشابه ، همزمان سرمایه گذاری می کند ، طبیعتا" در اینجا ( و نه الزاما"در یک سازمان قرن بیست و یکمی نظیر پنتاگون )  پول به هیچ عنوان مطرح نیست ، بلکه ، پیش فرضها ، عملکرد و آینده نگری مدیریت سازمان ، تاثیر گذار خواهد بود .
       
      صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.