hamed_713

اكرانوپلان هيولاي درياي خزر

Recommended Posts

در اواسط دهه 60 ميلادي، در بحبوحه جنگ سرد، ماهواره جاسوسي آمريكا از فراز پايگاه دريايي شوروي در «درياي خزر» توانست مجموعه تصاويري را ضبط كند. تحليل‌گران «سيا» با ديدن تصاوير، تنها دريافتند كه چيزي بسيار بزرگ و بسيار سريع در درياي خزر ظاهر شده است. تحليل‌گران حيران «سيا» اين شي عجيب را كه بيش از صد متر طول و 550 تن وزن داشت، «هيولاي درياي خزر» ناميدند. اما «هيولاي درياي خزر» نزد روس‌ها نامي به دور از هرگونه تخيل داشت: KM. اين هيولا اولين نمونه از سري ekranoplan (گونه‌اي از هواپيما كه مي‌تواند با ارتفاع اندك از سطح دريا به پرواز درآيد-م) بود كه توسط «روستيسلاو اوگنيويچ الكسيو» طراحي و توسعه يافته بود. KM، هشت توربوجت بر بدنه‌اش داشت كه دو تا نيز براي استفاده از سرعت بيشتر طي برخاستن در ناحيه دم قرار مي‌گرفت. هواپيما طي تست به شكل دايم تغيير داده مي‌شد؛ پهناي بال بين 32 تا 40 متر و طول از 92 تا 106 متر در تغيير بود. «هيولاي درياي خزر» بزرگ‌تر از جمبو جت و دو برابر سنگين‌تر از هواپيماهاي هم‌دوره خود بود و در عين حال هم تواناتر از آنها مي‌توانست سرعت خود را تا 400 كيلومتر بر ساعت برساند. در دهه 60، يعني زماني كه روي KM كار مي‌شد، پروژه ekranoplan بسيار محرمانه بود. هواپيما در «نيژي نووگورود» توسعه داده شد، شهري كه در تمام عمر «اتحاد جماهير شوروي» درهايش به روي خارجي‌ها بسته ماند. قابليت مهم KM، پرواز با فاصله چند متري از سطح دريا بود كه فوايد بسياري در بخش نظامي داشت. تمام اينها براي غرب معما بود تا اينكه سرانجام در سال 1991 اولين تصاوير از «هيولاي درياي خزر» منتشر شده و وجود آن تاييد شد. KM در سال 1980 به دليل بي‌دقتي و اشتباه خلبان سقوط مي‌كند. تلاش براي بازستاندن هيولا از اعماق دريا به دليل وزن زياد آن نيز با شكست مواجه مي‌شود. با اين حال، «راشا تودي» در سپتامبر سال گذشته خبر داد، مدلي جديد از «هيولاي درياي خزر» قرار است اولين تستش را در سال 2012 تجربه كند.

منبع: روزنامه شرق
دوستان عزیز مطالب زیادی هست درباره این هواپیما اگه دوستان همکاری کنن دربارش بحث میکنیم ...........لطفا عکساشو هم بزارید من بلد نیستم ...........فیلماشم دارم ولی بلد نیستم بزارم icon_cheesygrin :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]در اواسط دهه 60 ميلادي، در بحبوحه جنگ سرد، ماهواره جاسوسي آمريكا از فراز پايگاه دريايي شوروي در «درياي خزر» توانست مجموعه تصاويري را ضبط كند. تحليل‌گران «سيا» با ديدن تصاوير، تنها دريافتند كه چيزي بسيار بزرگ و بسيار سريع در درياي خزر ظاهر شده است. تحليل‌گران حيران «سيا» اين شي عجيب را كه بيش از صد متر طول و 550 تن وزن داشت، «هيولاي درياي خزر» ناميدند. اما «هيولاي درياي خزر» نزد روس‌ها نامي به دور از هرگونه تخيل داشت: KM. اين هيولا اولين نمونه از سري ekranoplan (گونه‌اي از هواپيما كه مي‌تواند با ارتفاع اندك از سطح دريا به پرواز درآيد-م) بود كه توسط «روستيسلاو اوگنيويچ الكسيو» طراحي و توسعه يافته بود. KM، هشت توربوجت بر بدنه‌اش داشت كه دو تا نيز براي استفاده از سرعت بيشتر طي برخاستن در ناحيه دم قرار مي‌گرفت. هواپيما طي تست به شكل دايم تغيير داده مي‌شد؛ پهناي بال بين 32 تا 40 متر و طول از 92 تا 106 متر در تغيير بود. «هيولاي درياي خزر» بزرگ‌تر از جمبو جت و دو برابر سنگين‌تر از هواپيماهاي هم‌دوره خود بود و در عين حال هم تواناتر از آنها مي‌توانست سرعت خود را تا 400 كيلومتر بر ساعت برساند. در دهه 60، يعني زماني كه روي KM كار مي‌شد، پروژه ekranoplan بسيار محرمانه بود. هواپيما در «نيژي نووگورود» توسعه داده شد، شهري كه در تمام عمر «اتحاد جماهير شوروي» درهايش به روي خارجي‌ها بسته ماند. قابليت مهم KM، پرواز با فاصله چند متري از سطح دريا بود كه فوايد بسياري در بخش نظامي داشت. تمام اينها براي غرب معما بود تا اينكه سرانجام در سال 1991 اولين تصاوير از «هيولاي درياي خزر» منتشر شده و وجود آن تاييد شد. KM در سال 1980 به دليل بي‌دقتي و اشتباه خلبان سقوط مي‌كند. تلاش براي بازستاندن هيولا از اعماق دريا به دليل وزن زياد آن نيز با شكست مواجه مي‌شود. با اين حال، «راشا تودي» در سپتامبر سال گذشته خبر داد، مدلي جديد از «هيولاي درياي خزر» قرار است اولين تستش را در سال 2012 تجربه كند.

منبع: روزنامه شرق
دوستان عزیز مطالب زیادی هست درباره این هواپیما اگه دوستان همکاری کنن دربارش بحث میکنیم ...........لطفا عکساشو هم بزارید من بلد نیستم ...........فیلماشم دارم ولی بلد نیستم بزارم icon_cheesygrin :mrgreen:[/quote]

دوست عزیز روش خاصی لازم نیست. فیلم و یا عکس رو در یه آپلودسنتر رایگان آپلود کنید و بعد لینک رو بزارید اینجا...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با تشکر از King of heaven عزیز برای باز کردن این بحث

[img]http://www.fas.org/man/dod-101/sys/ship/row/rus/project-903-image1.jpg[/img]

پروژه ی 903 که بعدها به Ekroplan کلاس Lun مشهور شد ، یک خودروی اثر زمینی (Ground effect Vehicle) ساخت کارخانه ی کشتی سازی "Volga" با همکاری دفتر طراحی "TsKB po SPK" است که با استفاده از دینامیک جریان هوای بین بالها و سطح آب قابلیت پرواز در ارتفاع بسیار کم (1 تا 5 متر) از سطح دریا پرواز کند که این کار با از بین بردن اثر اصطکاک آب ، باعث افزایش شدید سرعت هواپیما خواهد شد .

از این شناور تنها یک نمونه بنام MD-160 ساخته شد . این غول دریایی 400 تنی برای حرکت مجهز به 8 موتور توربوفن NK-87 با قدرت 127.4 کیلونیوتون در طرفین بخش جلوی شناور بود (برخی عکسها از نصب دو موتور اضافی در بالای کاکپیت نیز حکایت دارد) و سرعت آن در حالت کروز به 550 کیلومتر بر ساعت نیز میرسید . این شناور که نهادهای اطلاعاتی آمریکا نام "هیولای دریایی خزر" را برای آن انتخاب کردند ، ظرفیت حمل 100 تن بار را داشت.

[img]http://www.moscowtopnews.com/image/article/8/4/3/843.jpeg[/img]

سلاح اصلی این شناور ، موشکهای کروز ضدکشتی P-270 Moskit که در ناتو با نام Sunburn شناخته میشود ، بود که در 6 لانچر روی بدنه ی اصلی شناور جای میگرفت ، این موشک هدایت راداری با سرعت 3 ماخ یکی از مرگبارترین موشکهای ضد کشتی جهان به شمار میرود . چندین قبضه تیربار 23 میلیمتری Pl-23 نیز برای دفاع نزدیک شناور در نظر گرفته شد .

[img]http://www.moscowtopnews.com/image/article/8/4/1/841.jpeg[/img]

سرعت بالا ، ظرفیت حمل وسیع و تسلیحات مرگبار ، هیولای دریای خزر را به یکی مخوف ترین ماشین های ساخته شده در جنگ سرد تبدیل کرد . پس از سانحه ی زیردریایی اتمی Komsomolets سال 1989 ، تصمیم بر این گرفته شد که نمونه ی دوم شناور کلاس Lun موسوم به Spasatel به عنوان یک شناور جستجو و نجات دریایی و بیمارستان سیار مورد استفاده قرار گیرد . اما نمونه ی دوم تا امروز تکمیل نشده است . در سال 2007 ، فدراسیون روسیه اعلام کرد نمونه ی جدیدی از شناور های اثر زمینی کلاس Lun تا سال 2012 ساخته میشود .

[img]http://cdn.globalaircraft.org/media/img/planes/lowres/lun_ekran3.jpg[/img]

[img]http://www.moscowtopnews.com/image/article/8/4/5/845.jpeg[/img]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
یه مقاله ای در مورد محاسن این پرنده نوشته بودم:

http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=7918

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
، یكی از غیر متعارفترین ، بزرگترین و یكی از شاهكارهای صنایع هوائی اتحاد جماهیر شوروی بود. این قایق پرنده عظیم الچثه ،‌مانند یك هواپیما عمل میكند ولی فرق اساسی آن در این است كه اساس حركت آن بر اساس اثر متقابل زمین است. این نوع وسائل پرنده در ارتفاع كمی از سطح آب قادر به پرواز هستند و بر اثر دمیده شدن هوا به زیر بالها ، بالشتكی از هوا بین بالها و سطح (زمین- دریا) ایجاد شده كه باعث حركتی بدون مشكل میشود. بر اساس اندازه این نوع وسایل پرنده (Ground effect vehicles یا GEV) ارتفاع آنها بر فراز زمینهای مسطح، یخها و آبها فرق میكند. اكرانوپلان توسط طراح مشهور شوروی روستیسلاو الكسیف طراحی شد.

در خلال جنگ سرد، اكرانوپلان بارها در دریای خزر دیده شد. یك غول بزرگ و سریع. نام هیولای دریای خزر توسط سرویسهای جاسوسی آمریكا روی آن گذاشته شد. در میانه دهه 1960، در اوج جنگ سرد، عكسهای شناسائی (جاسوسی) آمریكا وجود هواپیمائی با ابعاد غول آسا (100 متر)را در آبهای دریای خزر شناسائی كردند. این هیولای عظیم دارای 540 تن حداكثر وزن برخاست،‌ قادر به حركت با سرعت 400 كیلومتر بر ساعت،‌با بالهایی چهار گوش و به طرز باورنكردنی كوتاه بود. از دیگر قابلیتهای آن میتوان به پرواز در نزدیكی سطح (بین 1 تا 4 متر)،‌ذخیره كردن انرژی و پرواز در زیر دید رادار ها اشاره كرد. نامی كه روسها برای این مدل از اكرانوپلان گذاشتند KM كه مخفف korabl-maket بود.

نیروی رانش اكرانوپلان KM از هشت موتور بزرگ Dobryin VD-7 توربوجت مستقر در جلوی بدنه و پشت كابین خلبان تامین میشود كه با دمیدن هوا به زیر بالها باعث ایجاد بالشتكی از هوا گردیده و در نتیجه هواپیما را از روی سطح آب بلند میكند. یكبار كه اكرانوپلان به اندازه كافی سرعت گرفت تا از سطح آب بلند شود دیگر با سطح آب تماسی نخواهد داشت. وظیفه اكرانوپلان حمل و نقل نظامی اساسا در دریای خزر و سیاه با سرعت بالا و زیر دید رادارها بود. در خلال توسعه طرح KM، الكسیف شروع با آغاز پروژه ای با نام A-90 "Orlyonok" كه قابلیت حمل و نقل نظامی با ابعادی كوچكتر (58 متر طول، 140 تن وزن ) بود را كرد. A-90 دارای دو موتور توربوجت در جلوی بدنه و یك موتور توربوپراپ در انتهای دم است كه قادر میسازد تا با سرعتی معادل 400 كیلومتر بر ساعت در 1500 كیلومتر و در ارتفاعی بین 5 تا 10 متر به ماموریت بپردازد. اولین پرواز A-90 در سال 1972 بود.

حدود 120 فروند A-90 در ابتدا برای ورود به خدمت برنامه ریزی شده بود اما بعدها به 30 فروند برای ناوگان دریای سیاه و بالتیك كاهش پیدا كرد. توسعه اكرانوپلانها توسط وزیر دفاع شوروی ، دیمیتری یوستینوف حمایت میشد ، اما پس از مرگ مارشال یوستینوف در سال 1985، جانشین او، مارشال سوكولوف حمایت مالی از طرح را متوقف نمود. فقط 3 فروند اكرانوپلان از نوع A-90 ساخته شد. اكرانوپلان KM در سال 1980 بر اثر اشتباه خلبان سقوط كرد. كوششها برای به سطح آب آوردن آن به علت وزن و ابعاد بسیار بزرگ آن ناكام ماند. پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، اكرانوپلانها در كارخانه كشتی سازی ولگا ساخته شدند (مدلهای مختلف و تجاری).

اكرانوپلان دارای مدلهای مختلفی است از جمله آن، مدل اكرانوپلان كلاس Lun میباشد كه مدلیست كاملا نظامی و یكی از جالبترین و موفقیت امیزترین طرحهای اكرانوپلان به حساب میامد. Lun در سال 1987 پروازهای آزمایشی خود را در دریای خزر (برخی گزارشها در دریای سیاه)شروع كرد. Lun مشابه طرح KM بود اما دارای ابعادی كوچكتر (73 متر) و با قابلیت حمله با سرعت زیاد بوسیله 6 فروند موشك كروز ضد كشتی SS-N-22 Sunburn بر علیه شناورهای آمریكائی بود. 8 موتور توربوجت Motorostroitel NK-37 ، قادر به نیروی كششی معادل kn 127.4 (هركدام) برای Lun بودند. در تاریخ 12-07-2007, دو فروند اكرانوپلان توسط Google Earth در كاسپیسك مشاهده شد.اکنون روسیه همانند دیگر طرحهای نظامیش که کاملا سری میباشند برروی چند مدل در حال ساخت دارد فعالیت میکند که گفته میشود تا سال 2011 میلادی دارای دو اسکادران مدرن از اکروپلان خواهد شد و تنها کشور دارای روپلان نظامی خواهد بود همانند پدرش شوروی!!!!!!

حتی در حال حاضر نیز كشورهائی چون امریكا،‌چین، انگلیس، آلمان،‌استرالیا در حال تحقیقات بر روی این هواپیماهای روسی هستند.

مشخصات كلاس Lun

خدمه: بین 6 تا 9 نفر
طول: 73.8 متر
فاصله دو نوك بال: 44 متر
ارتفاع: 19.2 متر
وزن خالی: 286 تن
وزن بارگیری شده: 350 تن
حداكثر سرعت: 450 كیلومتر بر ساعت

تسلیحات:

شش فروند موشك ضد كشتی SS-N-22 Sunburn
یك قبضه توپ PI-23 . بیست و سه میلیمتری

آویونیك:

رادار جستجو گر

پایداری

5 روز

نیروی الكتریكی:

دو توربین گازی 200kw

مدل توسعه داده شده KM-08[/align]


http://www.aerospaceweb.org/question/aerodynamics/ground-effect/pelican01.jpg
http://patfalc.blog.lemonde.fr/files/2008/05/monstremercaspienne_alekseiv_km_11.1210413641.jpg
http://bse.sci-lib.com/pictures/18/06/262434421.jpg
http://www.testpilot.ru/russia/bartini/vva/img/300/vva14-3.gif
http://cdn-www.airliners.net/aviation-photos/photos/0/9/4/0788490.jpg
http://cdn-www.airliners.net/aviation-photos/photos/9/8/5/0932589.jpg
http://lh6.ggpht.com/_iRCt-m6tg6Y/SY0vPCUcnJI/AAAAAAAADyM/UpOgYe2KZwU/Ekranoplans-19.jpg

http://military-technology.mihanblog.com/post/284

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
باز هم طرح های بی خود و عجیب غریب و هزینه بر روسها با این همه موتور چقدر سوخت مصرف می کرد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هدف این طرح ، انتقال سریع نیرو در طول دریای خزر به همراه فراهم کردن آتش پشتیبانی بود که اکروپلان هر دو رو داشت ، اگر این پروژه به تولید انبوه میرسید مسلما سواحل شمالی ایران در معرض خطر جدی قرار میگرفتند .

..................................

نکته : از عکسهای مقاله فقط عکس دوم و عکسهای وبسایت Airlines هست که واقعیه و نشون دهنده ی یک نمونه ی ساخته شده از این هیولاست ، بقیه عکسها طرح مفهومی هستند فقط

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
واقعا طرح جالبيه.تو عكس پنجمي باله هاش كجا هستن.راستي به نظرتون صرفه اقتصادي داره كه از اينا بسازي؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سید جان در مورد قایق های پرنده خودمون که شوروی تو سال های 1960 تولید میکرد هم مطلب بگذار

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='arash666' timestamp='1405008298' post='391938']
سید جان در مورد قایق های پرنده خودمون که شوروی تو سال های 1960 تولید میکرد هم مطلب بگذار
[/quote]
بنده چیزی تا به حال در این مورد نشنیده ام . اصولا نمونه های ایرانی همونطور که در متن اشاره شده از پیکر بندی نوع B استفاده میکنن که نمونه ی امریکایی و مربوط به پس از انتقال دکتر لیپیش در عملیات " گیره ی کاغذ " هست ( فی الواقع گویی نمونه ی ساخت ایران یه کپی از طرح x -113 هست ) ... در حالی که نمونه های روسی از نوع پیکر بندی A هستند .
.....................................
به نظرم اگر طرح قاهر به نتیجه برسه میشه اون رو هم به نوعی از نتایج طرح های دکتر لیپیش به حساب آورد .
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.