امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

با سلام خدمت کاربرای گرامی
واقعیت این است که میراث شوروی از بعد نظامی و اقتصادی بصورت یکسان به روسیه نرسید و این کشور بیش از۸۰درصد قدرت نظامی شوروی را تحویل گرفت در حالی که کمتر از۶۰درصد اقتصاد شوروی رو واین اقتصاد پشتوانه ای کافی برای قدرت نظامی روسیه نبود و بخاطر همین هم سال به سال برمجموع تجهیزات زمین گیر و از رده خارج روسیه بعلت عدم بروز رسانی افزوده میشود خصوصا در بخش نیروی دریایی که یک نیروی فوق العاده پرهزینه و گران هستش
تحلیلی که دوستان در مورد اینده نیروی دریایی روسیه دادن خیلی خوشبینانه هستش و بودجه روسیه اصلا از پتانسیل لازم جهت تولید وعملیاتی کردن ۶ناو هواپیمابر برخوردار نیست و چنین کاری نه تنها روسیه بلکه از عهده هیچکدام از کشورهای فعلی دنیاغیر از امریکا ساخته نیست چون هر ناو هواپیمابربرای عملیاتی شدن نیازبه۸۰فروند جنگنده ناونشین مدرن و همچنین ناو گروه رزمی متشکل از حداقل ۷ناوشکن اسکورت جهت دفاع داره که روسیه علاوه بر ساخت ۶ناو هواپیمابر نیازبه تولید ۴۲رزم ناو شکن و حدود۶۰۰جنگنده ناونشین و مدرن دارد که فعلا ازعهده بودجه روسیه خارج هستش و خیلی بلند پروازانه هست و بیشتر یک بلوف هستش تا واقعیت با این وضعیت در اینده روسیه احتملا تبدیل به یک قدر ت منطقه ای میشه و نیروهاش بیشتر دفاعی میشه تا تهاجمی
البته استراتژی شوروی سابق هم بیشتر برپایه شلیک موشک از بمب افکن های بلند پروازی مثل tu95بود تا نبرد ناوبه ناو که اونهم بدلیل کمبود مالی ومحدودیت بودجه نظامی بود بصورتی که در اوج جنگ سرد درسال۱۹۸۲و رقابت بین بلوک شرق وغرب بودجه نظامی امریکا100میلیارد ودر مقابل بودجه نظامی اتحاد شوروی60میلیارد دلار بود
و مثال بارزش هم شناورهای اتحاد شوروی که بیشتر ناوچه و شناورهای کوچک بودن در مقابل15ناو هواپیمابر امریکا و اتفاقا عامل اصلی اینکه امریکا بسمت ساخت موشک ضد کشتی نرفت و فقط هارپون رو با برد۲۰۰کیلومتر ساخت عدم احساس خطر و نداشتن تهدید دریایی بود
در اینده هم روسیه بیشتر توان و بودجه خودش رو متمرکز بر پدافند موشکی و نیروی زمینی میکنه و با اهمیت کمترنیروی هوایی و در نیروی دریایی اگه موفق به عملیاتی نگه داشتن تعداد فعلی شناورهای رزمیش بشه کار بزرگی انجام داده و گرنه چنین ادعاهای بزرگی بیشتر به رویا میمونه تا واقعیت و فرمانده هان روسیه بیشتر ارزوهاشون رو انعکاس میدن تاافق اینده نیروی دریاییشون
  • Upvote 6
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با توجه به عملکرد و نحوه تجهیز و همچنین بودجه نظامی و مقدورات اقتصادی در اینده ای نچندان دور چین بعنوان دومین قدرت دنیا جای روسیه رو خواهد گرفت هرچند که تابحال هم عاملی که اونو به تعویق انداخته میراث بزرگی بود که از شوروی به روسیه رسید میراث ارزشمندی که به مرور زمان وبعلت محدودیت مالی و عدم سرویس وتعمییرات و نگهداری مؤثر یا از رده خارج شدن و یاتوسط مسؤلین روسیه چوب حراج خوردن مثل ناو هواپیمابر کیف که با مبلغ ناچیزی به هند فروخته شد و در حال حاضر نیروی دریایی روسیه با شمار زیادی از شناورهایی مواجه هست که یابسن بازنشستگی رسیدن و باید از رده خارج بشن و یا زمان تعمییرات میان دوره ای خدمتیشون رسیده و باید موقتااز خدمت خارج بشن و این در حالیه که هیچ جایگزینی ندارن مثل ناو ادمیرال کوزنتسف که مدتهاست از مؤعد پیش بینی شده برای بروزرسانی و تعمییراتش گذشته ولی بعلت کمبود بودجه تابحال برای انجام تعمییراتش اقدامی نشده و مطلب جالب اینجاست که با شروع تعمییرات اون دومین قدرت دنیا تا سه سال فاقد ناو هواپیمابر میشه در طرف مقابل چین در سالهای اخیر و با شکوفایی اقتصادش در عرصه نظامی با یک برنامه ریزی درست و سرمایه گذاری وسیع فاصله خودش رو با روسیه به حداقل رسونده خصوصا در حوزه دریایی که بنظر من حتی از روسیه قویتره و بعد از امریکا از نظر تناژ بیشترین تعداد ناوشکن رو در اختیار داره که همگی جوان و با عمر خدمتی پایین هستن دقیقا بالعکس روسیه که اکثر شناورهای سنگینش در شرف بازنشستگی و از عمر خدمتیشون گذشته روسیه در حوزه دریایی بیشتر توجه اش رو به ناوچه و شناورهای کوچک و ساحلی معطوف کرده تا شناورهای سنگین تهاجمی که این هم به سیاست روسیه که بسمت کوچک کردن ساختار ارتشش هست مربوط میشه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام

ورود موشکهای بالستیک قاره پیمای بولاوا آر-30 به سازمان رزم نیروی دریایی روسیه

1-273.jpg

 

به گزارش خبرگزاری تاس ، نیروی دریایی روسیه در نهایت پس از 14 سال آزمایش های مستمر ، سامانه موشکی بالستیک قاره پیمای R-30  بولاوا را بخدمت گرفت .  ورود بخدمت این جنگ افزار جدید که در قالب برنامه  موسوم به " آتش متقابل " دنبال میشد کامل گردید و قابلیت اطمینان رزمی آن به استانداردهای تعیین شده نیروی دریایی ارتش روسیه ارتقاء یافت .

براساس اطلاعات منتشر شده این خبرگزاری  ، اسناد تحویل این موشک در مجموعه نظامی- صنعتی توسط طرفین به امضاء رسید .موشک زیردریایی پایه بولاوا ( شناسه ناتو  SS-NX-30 ) یک موشک بالستیک قاره پیمای روسی است که  بخشی از سامانه شلیک D-30 بشمار می رود .

bulava_dimensions_1.jpg

این موشک برای حمل کلاهکهای چندگانه طراحی شده و در حدود 9500 کیلومتر برد دارد . موشک جدید تحویلی به نیروی دریایی روسیه ، به یک سامانه هدایت داخلی مبتنی بر ماهواره های ناوبری ارتقاء یافته گلوناس مجهز شده که دقت خطای دایره ای  (CEP) را به 350 متر میرساند . طراحی این موشک به گونه ای صورت گرفته  تا بتواند بر سامانه های دفاع ضد موشکی دشمن غلبه نماید ، که برای ایفای این نقش ، آرایه ای از فریب دهنده ها را نیز حمل می کند .

hevpe1brdda-580x363.jpg

زیردریایی K-535  یوری دالگورگی

علاوه براین ، کلاهکهای فریب دهنده این موشک روسی ، قابلیت اجرای مانور در زمان پرواز بسوی هدف را نیز در اختیار دارند تا تشخیص آنها از کلاهکهای واقعی برای سامانه های دفاع موشکی ، سخت تر گردد . این خبرگزاری روسی یاد آور شده است که از سال 2005 ، در حدود 30 آزمایش برای اطمینان از قابلیتهای استاندارد R-30 صورت گرفته که  یک سوم این تستها ، با مشکلات فنی مختلف روبرو شده است .

 آخرین شلیک ازمایشی این موشک در 22 ماه مه 2018 از زیردریایی K-535 ( یوری دالگورگی ) انجام شد که درجریان آن 4 تیر موشک فوق الذکر از دریای سفید بسوی هدف پرتاب گردید .  

صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

 

 

 

 

  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ورود سلاح های لیزری جدید به ارتش روسیه

putin.jpg

 

رئیس‌جمهور روسیه ولادمیر پوتین می‌گوید که انواع جدیدی از سلاح‌ های لیزری که در روسیه توسعه یافته ‌اند ، قابلیت های نظامی این کشور را به طرز قابل‌ توجهی افزایش خواهند داد .پوتین در طی نشست روز جمعه با مقامات ارشد روسیه ، به طور خاص به Peresvet ، اولین سلاح لیزری ارتش که در پاییز گذشته وارد خدمت شده است ، اشاره کرد.

 

peresvet-laser-system.jpg

 

Peresvet  یک لیزر با انرژی بالا است که اطلاعات و هدف خاص آن مخفی باقی مانده‌ است اما اعتقاد بر این است که این سلاح توانایی کور کردن تجهیزات الکترو-اپتیکال دشمن و همچنین واژگون کردن هواپیماهای بدون سرنشین را دارا می باشد .

پوتین به مقامات گفته است که برخی دیگر از سلاح‌ های جدید لیزری که در حال توسعه هستند تا همین اواخر فقط در داستان ‌های علمی‌ تخیلی یافت می شده اند . وی افزود که چنین سلاح‌هایی پتانسیل جنگی ارتش و نیروی دریایی روسیه را چند دهه جلوتر خواهد برد .


 

صرفاً برای میلیتاری / بن پایه  :  Navy Times

 

خبر مرتبط با این پست :

 

ویرایش شده در توسط HRA
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

توسعه ناوگان دریای خزر روسیه

caspian_sea.jpg

 

تا هنگامیکه که فدراسیون روسیه موشک‌های کروز را از طریق ناوگان دریای خزر خود بر علیه اهدافی در سوریه در اکتبر ۲۰۱۵ پرتاب نکرده بود  تعداد کمی درغرب توجه ای به این ناوگان ازناوگان کشتی‌ های جنگی روسیه می کردند و اغلب آن را یک نیروی کاملا دفاعی ساحلی می دیدند . اما در سه سال پس از آن، واحد نیروی دریایی روسیه - ناوگان دریایی نظامی - به طور چشمگیری توانایی‌ ها و نقش خود را در تفکر مسکو گسترش داده‌ است و این روند احتمالا با قرارگرفتن دریا سالار نیکولای یومنوف فرمانده پیشین ناوگان دریای خزر روسیه به عنوان فرمانده جدید نیروی دریایی روسیه VMF افزایش خواهد یافت . در این راستا ، دریا سالار سرگئی پینچوک فرمانده فعلی ناوگان دریای خزر روسیه ، اخیرا اعلام کرده که برای اولین بار، نیروی تحت امر وی شامل هواپیماهای نظامی آبی‌ خاکی و بالگرد می‌شود .

 

Be200-on-the-step.jpg

 

دریاسالار پینچوک خاطر نشان کرد که ما در حال تشکیل یک اسکادران هوایی هستیم که در Kaspiysk مستقر خواهد شد و متشکل هواپیماهای Be-200 و بالگرد های Mi-12PB خواهد بود که به ناوگان دریای‌ خزر روسیه توانایی بیشتری برای انجام عملیات‌های جستجو و نجات و ارائه خدمات درمانی را می‌ دهد . تا اینجای سخنان پینچوک قطعا درست است. اما وجود این قابلیت به ناوگان محلی روسیه اجازه می‌دهد تا قدرت موثرتری را به دست آورد ، به خصوص در حال حاضر که این نیرو نه تنها در آستاراخان که به صورت سنتی ناوگان شوروی در آن واقع شده بود بلکه درداغستان ، به مراتب پایین تر از ساحل غربی دریایی و نزدیک به آذربایجان ، ایران و ترکمنستان قرار گرفته است . در حقیقت مجموعه ‌ای از گام‌ هایی که دولت روسیه در طول یک سال گذشته برداشته در طول یک ماه قبل در طی تمرینات نظامی روسیه به تنهایی قویا نشان می‌دهد که مسکو قصد دارد از توانایی جدید خود به صورت تهاجمی تری استفاده کند .

در میان مهم ‌ترین پیشرفت‌ ها در بهار امسال ، این ناوگان کوچک اکنون در حال ساخت خانه ‌های جدید برای نیروی دریایی بسیار بزرگ ‌تر خود است. آموزش و عملیات آن نه تنها با منطقه نظامی جنوبی ، که دریای ‌خزر بخشی از آن است ، بلکه با ناحیه فدرال جنوبی که بر بخشی از روسیه در مجاورت قفقاز شمالی نظارت می‌کند، یکپارچه شده ‌است . آموزش و عملیات ناوگان در مقایسه با یک سال پیش به شدت افزایش‌ یافته و این فعالیت ‌ها توسط تلویزیون مسکو پوشش داده شده ‌اند، موضوعی که می تواند پیامی را ارسال ‌کند  و در نهایت - و شاید مهم ‌ترین تغییرات برای ناوگان دریای ‌خزراین است که در گذشته اغلب از مانورهای نظامی روسیه و جشن‌های روز پیروزی خارج می‌ شد اما در ماه گذشته در هر دو نقش برجسته ای داشته است .

 

russian-flotilla.jpg

 

قطعا این مورد وجود دارد که ناوگان دریای خزر روسیه در حال حاضر ظرفیت آتش بیشتر و ظرفیت‌های زمینی - دریایی بیشتری نسبت به نیروهای دریایی دیگر کشورهای ساحلی خزر دارد. این فقط یک نیروی عملیات جستجو و نجات نیست که فرمانده آن می‌خواهد مردم آن را باور کنند .  ناوگان دریای‌ خزر به طور فزاینده‌ ای یک نیروی نظامی است که باید به حساب آید، به خصوص اگر درگیری در اوکراین ادامه یابد یا اختلاف بین ایران و ایالات ‌متحده از جنگ لفظی به چیزی فراتر افزایش یابد .

 

ترجمه و تلخیص صرفاً برای میلیتاری / بن پایه  : Jamestown

  • Upvote 14

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

روسیه پیشرفته‌ترین زیردریایی دیزلی خود را به آب انداخت

 

https://www.tabnak.ir/fa/news/939847/%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%87-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%87%E2%80%8C%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D8%AF%D8%B1%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%D8%B2%D9%84%DB%8C-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D9%87-%D8%A2%D8%A8-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%AE%D8%AA

زیردریایی «پتروپاولوفسک کامچاتسکی» که بر اساس طرح «وارشاویانکا» ساخته شده است، طی مراسمی در سن‌پترزبورگ به آب انداخته شد.
این زیردریایی در کارخانه کشتی سازی «آدمیرالتیسکی ورفی» ساخته شده است و روسها دو سال روی آن کار کردند.

زیردریایی پتروپاولوفسک کامچاتسکی به دستور دریادار نیکلای یومنوف فرمانده نیروی دریایی روسیه ساخته شده است و به ناوگان اقیانوس آرام این کشور داده شده است.

این زیردریایی به موشک‌های کروز مجهز است که بردی حدود یک هزار و ۵۰۰ کیلومتر دارند و پیشرفته ترین موشک های هدایت شونده روسیه به حساب می‌آیند.

روسیه در سال‌های اخیر چند فروند زیردریایی برقی دیزلی از نوع طرح وارشاویانکا به آب انداخته که به ناوگان‌های این کشور در دریای بالتیک و سیاه داده شده است.

زیردریایی‌هایی از نوع وارشاویانکا در زیر آب ۱۷ گره دریایی و در سطح آب ۲۰ گره دریایی سرعت دارند و دارای ۵۰ خدمه هستند و می‌توانند ۴۵ روز زیر آب بمانند.

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

شمار کشورهایی که فناوری پیشرفته طراحی، ساخت و راهبری ناوهای هواپیمابر (Aircraft carrier) را در اختیار دارند، از ۲۰ کشور تجاوز نمی کند. در بین کشورهایی که این غول های دریایی را در چند دهه اخیر طراحی و تولید کرده اند،  فرانسه، چین، ایالات متحده و روسیه، بیش از سایرین پیشتاز بوده و توانسته اند تا کلاس های متنوعی از این سازه ­های دریایی غول پیکر را روانه آب­های آزاد کنند.

 
s24

تصویر جنگنده  su33 قبل از پرواز از عرشه ناو آدمیرال کوزنتسوف روسیه در سواحل روسیه در دریای مدیترانه

s25

تصویری از جنگنده su33 در زمان فرود بر عرشه ناو هواپیمابر کوزنتسف روسیه



 
ویرایش شده در توسط fencer
  • Like 1
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسم رب الشهدا

 

US-Navy-And-Russian-Navy-Submarines-Compared.jpg

 

مقایسه زیردریایی Yasen-M روسیه با Virginia Block V نیروی دریایی ایالات متحده

 

 

 

 

روسیه به سرعت در حال نوسازی ناوگان زیردریایی  مجهز به موشک های کروز خود است. در عین حال ، نیروی دریایی ایالات متحده در حال ساخت نسخه های بزرگتر و تواناتر از کلاس ویرجینیا است که موشک های بیشتری حمل می کند. آخرین کلاس زیردریایی ها از نظر توان حمل سلاح در چه وضعی هستند؟

 

U.S. Navy's Virginia Class Submarines To Get 76% More Firepower - Naval News

زیر دریایی کلاس ویرجینیا بلاک 5

 

Russia's most stealthy submarine; Yasen-M Class ...in MS Paint.  [OC][2880x1440]: ThingsCutInHalfPorn

زیر دریایی Yasen-M

 

روسیه جدیدترین زیردریایی خود با نام Krasnoyarsk k-571 را در مراسمی در 30 جولای 2021 به آب انداخت . این زیردریایی با سه نوع موشک کروز و همچنین اژدرهای معمولی و موشک های ضد زیردریایی مسلح خواهد شد. موشک های کروز باید شامل موشک ضد کشتی جدید مافوق صوت زیرکون باشند که در حال آزمایش در قطب شمال است و در مجموع می تواند 32 موشک کروز را حمل کند.

SS-N-33 - T3K22 Zircon / Tsirkon / 3M22 rocket

موشک ابر فراصوت ضد کشتی زیرکون

 

کراسنویارسک یک شناور کلاس 885M یا همان Yasen-M  (معروف به کلاس Severodvinsk-II) است که سومین شناور از 8 عدد برنامه ریزی شده است. که مدرن ترین و قدرتمندترین زیردریایی های تهاجمی موجود در روسیه هستند. و اغلب هم تراز با جدیدترین مدل های همتایان غربی خود در نظر گرفته می شوند. اما  این هم ترازی چگونه اندازه گیری می شود؟

 

Nuclear submarine KRASNOYARSK sunk by Russian Navy to extinguish fire,  Pacific - FleetMon Maritime News

زیر دریایی کراسنویارسک

 

مخصوصاً در زمینه تسلیحات؟ با توجه به ماهیت حساس این موضوعات ، مقایسه جنبه های دیگر مانند سونار ، سنسورها و پنهان کاری سخت تر است. اعتقاد بر این است که مقابله با هر دو زیردریایی بسیار دشوار است. با این حال ، سلاح های دور ایستا بخش مهمی از توان تهاجمی زیر دریایی هستند.

 

Yasen در اصل زیردریایی  کروز پرتاپ است و اغلب به جای طبقه بندی Vanilla SSN طبقه بندی شناورهای ویژه "SSGN" را دریافت می کنند. "G" مخفف "موشک های هدایت شونده" است و نشان می دهد که موشک های کروز قابلیت تعیین کننده آنهاست . معادل اصلی غربی برای آن ، کلاس ویرجینیا نیروی دریایی ایالات متحده و Astute نیروی دریایی سلطنتی ، به طور قابل توجهی کوچکتر هستند. اینها SSN نامیده می شوند و اگرچه موشک های کروز Tomahawk را حمل می کنند ، اما توان حمل آنها بسیار کمتر است.

 

Opinion: How Budget Pressure Prompted the Success of Virginia-Class  Submarine Program - USNI News

زیر دریایی کلاس ویرجینیا

 

Haynes dives deep into the Astute Class Nuclear Submarine | Haynes  Publishing

زیر دریایی Asute نیروی دریایی سلطنتی یریتانیا

 

8 عدد Yasen-M و 8 عدد Virginia بلاک 5

نیروی دریایی ایالات متحده در حال ساخت حداقل 8 زیردریایی جدید است که از نظر ظرفیت حمل سلاح معادل Yasen-Ms است. 8 مورد از 10 عدد کلاس جدید ویرجینیا بلاک 5 دارای تیوب های موشکی اضافی خواهند بود. که یک افزایش قابل توجه 76 درصدی در تسلیحات نسبت به ویرجینیاهای کنونی است. همه این محل پرتاب های اضافی جزو سیستم های پرتاب عمودی جدید هستند که برای موشک های کروز بهینه شده است. با این کار تعداد موشک های کروز در حالت بارگیری معمولی از 12 به 40 مورد افزایش می یابد به علاوه محل های پرتابی در اتاق اژدر (که معمولاً موشک کروز را حمل نمی کند)، پس در مجموع ظرفیت حمل و پرتاب به عدد 66 می رسد.

با این وجود Yasen-M هنوز دارای ظرفیت پرتاب بیشتری در حدود 72 عدد است. با این حال ، تعداد کمی از آنها در تیوب های پرتاب عمودی قرار دارند. اتاق اژدر بسیار بزرگتر بوده و دارای 10 لوله پرتاب اژدر ( در برخی گزارش ها 8 عدد ) در مقابل 4 در ویرجینیاها است. در واقع می توان آن را با کلاس Seawolf مقایسه کرد که دارای طرح اژدر مشابهی است. اتاق اژدر یاسن در دو طبقه توسعه یافته است.


SSN-21 Seawolf-class - Navy Ships

زیردریایی کلاس SeaWolf

 

ترکیب موشک کروز

32 لوله عمودی Yasen-M می تواند سه نوع موشک را در خود جای دهد. روی کاغذ این انعطاف پذیری می تواند مزایایی را به همراه داشته باشد ، اگرچه عملکرد موفق موشک های کروز توماهاوک نیروی دریایی ایالات متحده جای بحث ندارد معادل روسی تامهاوک، 3M14K Kalibr (ناتو:SS-N-30A SIZZLER) است. این موشک برد بلند در شرایط جنگی در سوریه آزمایش شده است و اکنون می توان آن را یک سیستم بالغ در نظر گرفت و چندین زیردریایی قدیمی روسی نیز برای حمل آن در حال ارتقا هستند.

 

3M-54 Kalibr - Wikipedia

3M14K Kalibr

 

Tomahawk Block IV cruise missile -crop.jpg

Tomahawk

 

دومین نوع موشک روسی  P-800 (3M55) Oniks)  (ناتو: SS-N-26 STROBILE) است. این موشک مافوق صوت است که عموماً برد کمتری نسبت به کالیبر دارد. اگرچه هر از گاهی گزارش هایی مبنی بر نسخه ای با برد بیشتر نیز منتشر می شود. اهداف اصلی اونیکس، شناورهای جنگی با ارزش بالا هستند اما می توانند اهداف زمینی را نیز مورد هدف قرار دهند.

 

File:3M55 Yakhont Onyx SS-N-26 Armia 2018.jpg

P-800 (3M55) Oniks

 

سرانجام مدل جدید زیرکون 3M22 وجود دارد. این موشک ضد کشتی ابر فرا صوت است که در حال آزمایش است. زیرکون زیردریایی های روسی را به ویژه در حمله ضد کشتی متمایز می کند ، اما نیروی دریایی ایالات متحده نیز در حال برنامه ریزی برای استقرار موشک های ابر فرا صوت است.

 

hypersonic 3M22 Zircon Tsirkon SS-N-33

3M22 Zircon

 

Yasen-M تأکید بیشتری بر موشک های کروز ضد کشتی دارد. برای جدیدترین موشک توماهاوک که به طور تصادفی بلاک 5 نیز نامیده می شود ، نقش ضد کشتی نیز دوباره تعریف شده ست . این سلاح دو منظوره است و قابلیت حملات زمینی خود را حفظ می کند.

The US Navy's New Tomahawk Missile (Block V) is a Real Killer - YouTube

 Tomahawk Block V

 

نیروی دریایی ایالات متحده در حال حاضر همچنین از چهار زیردریایی بالستیک پرتاب کلاس اوهایو در نقش SSGN بهره می برد. اینها به دلیل ظرفیت زیاد سیلوهای موشکی خود، توان حمل سلاح بی نظیری دارند. با این حال ، در آخرین سالهای عمر عملیاتی خود هستند ولی یاسنها و ویرجینیاها عمر عملیاتی طولانی خواهند داشت. بلاک 5 نزدیک ترین مورد نیروی دریایی ایالات متحده به SSGN خواهد بود.

US Navy Ohio Class Submarine Cutaway

زیر دریایی کلاس اوهایو

 

شناورهای کلاس Yasen-M بزرگتر بوده و سلاح بیشتری نسبت به معادل غربی خود حمل می کنند. آنها همچنین با سرعت بیشتری به سمت سلاح های مافوق صوت می روند ( اگرچه ورود به خدمت آن با سرعت کمتری از آنچه قبلاً گزارش شده بود، انجام می شود). اما آنها موشک های کروز کمتری نسبت به کلاس ویرجینیا بلاک 5 حمل می کنند. این امر حتی قبل از آنکه نیروی دریایی آمریکا سلاح های مافوق صوت و تامهاوکس ضد کشتی را وارد خدمت کند ، فاصله را بطور قابل توجهی کاهش می دهد.

 

 

 

 

منابع :

https://www.navalnews.com/naval-news/2021/08/how-russias-yasen-m-submarine-compares-to-the-u-s-navys-block-v-virginia/#prettyPhoto

بیشتر تصاویر از منبع اصلی نبوده و از اینترنت گردآوری شده است

 

 

پی نوشت:

1- مسلما کار نیاز به اصلاحاتی دارد پس لطفا با نظرات و انتقادات خودتون، در بهبود اون کمک کنین
2- در صورت امکان تصاویر به گالری منتقل بشه، متاسفانه بنده اکانت گالری ندارم

ویرایش شده در توسط morteza69hb
  • Like 1
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط MR9
      تسلیحات هایپرسونیک ، حوزه جدید برای رقابت
      اعطاء قرارداد توسعه جنگ افزارهای هواپایه فراصوت به لاکهید – مارتین

      واشنگتن : وزارت دفاع ایالات متحده در 13 اوت 2018  اعلام نمود که مناقصه  طراحی و توسعه دومین نمونه از تسلیحات فراصوت مورد نیاز ارتش این کشور را به ارزش 480 میلون دلار به  دپارتمان موشک و سامانه های کنترل شرکت لاکهید- مارتین اعطاء نموده است .
      خبر امضاء این قرارداد در حالی منتشر گردید که پیش از این گمانه زنی هایی در خصوص نیازمندی فوری ارتش این کشور برای طراحی و و تولید تسلیحات هوا- پایه واکنش سریع وجود داشت و گفته شده بود که پشتیبانی های لازم از برنده مناقصه نیز بخوبی انجام خواهد شد این قرارداد ، در واقع ، ایجاد بستر مناسب برای طراحی ، تست و آمادگی برای تولید مهمات واکنش سریع هواپایه (ARRW) بشمار  می آید .

      وزیر نیروی هوایی  ، هدر . ای . ویلسون در این زمینه می گوید :" ما قصد داریم تا بسرعت و با بهره گیری از بهترین فناوری در دسترس ، در کوتاه ترن بازه زمانی ممکن ، قابلیت رزم هایپرسونیک را در اختیار نیروی هوایی قرار دهیم "

      پروژه ARRW ، یکی از دو تلاش ارتش ایالات متحده  برای نمونه سازی تسلیحات ماوراء صوت است که به نیروی هوایی  در توسعه قابلیتهای رزمی کمک می کند . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  ، با استفاده از دسترسی های داده شده  بخش 804 از اجازه نامه FY16 قانون دفاع ملی ، مجاز است تا سرمایه گذاری لازم برای توسعه این تسلیحات تا سال 2021 را داشته باشد . این پروژه قرار است تا در شعبه اورلاندو (فلوریدا ) شرکت لاکهید- مارتین اجرا گردد و انتظار می رود تا اواخر نوامبر 2021 به نتیجه قطعی برسد .

      از سویی دیگر ، مدیران ارشد وزارت دفاع  ، آژانش دفاع موشکی ، نیروی هوایی ، نیروی دریایی ، و ارتش روز 28 ژوئن  سال جاری توافقنامه ای را بصورت مشترک به امضاء رساندند که در آن بر همکاری و توسعه فناوری مهمات هایپرسونیک سُرشی ، تاکید وجود داشت .

      ژنرال دیوید . ال . گلدفین ، رییس ستاد نیروی هوایی ، در این زمینه می گوید :
      " این تیم مشترک  برای رقابت نیازمند ایجاد چابک سازی سازمانی خواهد داشت ، مرزهای فناوری در این برنامه بطور قطع جابه جا میشود و ما می بایست سهم خود را از این رقابت جدید ، داشته باشیم "
      انعقاد این قرار داد ، به دولت اجازه می دهد تا به نیاز فوری نیروهای مسلح ، پاسخ مناسب دهد ، به همین دلیل شروع به کار این پروژه ، به فاصله 180 روز پس از امضاء تعیین شده است .

      برنامه دوم نیروی هوایی برای طراحی تسلیحات هواپایه  فراصوت ، سرمایه گذاری برروی پروژه  جنگ افزار ضربتی متعارف فراصوت (HCSW) نام دارد . در مجموع ، این دو برنامه ، قابلیتهای منحصربفردی را برای ارتش فراهم می کند ، گرچه  هرکدام ازاین دو طرح ، رویکردهای فنی متفاوتی را دنبال می کنند . چنانکه برنامه ARRW تلاشی است میان نیروی هوایی و دارپا برای توسعه فناوری که امکان ارتقاء آن وجود دارد ، در حالی که برنامه HCSW ، بیشتر بر روی استفاده از فناوری هایی که وارد دوره بلوغ خود شده ، متمرکز شده است .
      پی نوشت :
      1- در یک دهه اخیر ، مفهوم جدیدی واردسازمانهای مسلح شده و آن ، " چابک سازی " سازمان است ، طبیعتا" سازمان های به اصطلاح " تنبل" در چنین وضعیتی ، محلی از اِعراب ، نخواهند داشت .
      2- نکته جالب اینجاست که مدیریت حاضر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( بعنوان متولی این دوبرنامه ) ، آنچنان به این فناوری علاقه مند شده که روی دو برنامه مشابه ، همزمان سرمایه گذاری می کند ، طبیعتا" در اینجا ( و نه الزاما"در یک سازمان قرن بیست و یکمی نظیر پنتاگون )  پول به هیچ عنوان مطرح نیست ، بلکه ، پیش فرضها ، عملکرد و آینده نگری مدیریت سازمان ، تاثیر گذار خواهد بود .
       
      صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.