امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote] نیستی ، کم پیدایی؟ [/quote]
کم سعادتیم. بالاخره بودنمون یک جور دردسره گفتیم نباشیم چند وقتی تا بعضی دوستان راحت تر باشند.

[quote] اون تاپیکی که توی پیام سریع قول داده بودی چی شد؟[/quote]
من قولی ندادم.(گر چه که بعضی مطالبش حاضره)
در اصل میخواستم نظر دوستان رو بدونم که متوجه شدم ارزشی براشون نداره به همین خاطر هم منصرف شدم.(کلا تا وضع اینطوری باشه باید همون تاپیک خبری رو کپی پیست کرد)

[quote] که اون هم با دسترسی به سورس کدها یا تغییر نرم افزار قابل انحلال ( یعنی حل شدن!) هست. [/quote]
خوب چطور میشه به این منابع دسترسی پیدا کرد؟

[quote] اما دلیل اینکه پیشنهاد ندادم این بود که واقعا به امکان دسترسی به تکنولوژی اون در ایران اطمینان نداشتم [/quote]
با یکی از دوستانم که در این مورد صحبت میکردم میگفت سخت افزارش مشکل چندانی نداره ولی مهم محاسباتش هست که باید خیلی دقیق و اصولی (به قول خودش میلیمتری) انجام بگیره تا در فاز های آخر به خصوص مشکلی پیش نیاد.
البته میگفت که گویا خود آمریکا برای AIM_9X از چند ابر کامپیوتر برای شبیه سازی و محاسبات استفاده کرده!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مقاله خيلي جالبي بود. نفس وجود تصوير موشك فاطر چي بود؟ آيا موشك فاطر بر مبناي طراحي شبيه آلامو ساخته شده؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]...بکار گیری این نوع موتور می تونه قدرت درگیری آلامو را از اهدافی با 9 جی مانور به راحتی به 12 جی برسونه ( قدرت مانور هدف رو عرض کردم ) اما دلیل اینکه پیشنهاد ندادم این بود که واقعا به امکان دسترسی به تکنولوژی اون در ایران اطمینان نداشتم...[/quote]
[align=justify]جناب ستوان! درجه جديد تبريك٬ اولاً! من با اين تغيير مخالفم(!!!!!) دوماً icon_cheesygrin (يكى نيست بگه سرپيازى يا ته پياز icon_wink )! دليلش اينه كه تقريباً مى تون گفت 100٪ هواپيمايى نداريم كه بخواهد با تسليحات خارجى(دست خالى كه نمى آيد؟! مثلاً جنگ هست!!) بيش از 7 يا 6 جى مانور بدهد. با چشم پوشى از اين كار مى‌توان بخشى از هزينه غيرضرورى و تقريباً غيركاربردى رو حذف كرد. مگر اين كه با اين آلاموها بخواهيم به كاربرى ضدموشك برسيم كه در اون صورت نياز به مانور بالاتر احساس مى شود. وگرنه به نظرم اين كار خرج انرژى و هزينه اضافه هست.

[quote]...نفس وجود تصوير موشك فاطر چي بود؟ آيا موشك فاطر بر مبناي طراحي شبيه آلامو ساخته شده؟[/quote]
نفس وجودش اشاره به توانايى و سابقه كار ايرانيان بر موشك هاى هوايى است. وگرنه «فاطر» با نگاهى به موشك آمريكايى سايدواندر(AIM-9 Sidewinder) ساخته شده است. اين موشك حرارتى اولين سلاح موشكى نيروى هوايى ما محسوب مى شود(تاريخى و تيراژ).[/align]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تغییر نوع سوخت هم میتونه موثر باشه
میگفتن زمان جنگ موشکهای روسی با پرنده ها هماهنگ شده (اف 14)این چی بوده؟
خوب فرک کنم اگه بشه برد موشک الامو رو یه کم افزایش داد بشه به جای هاوک در اف 14 استفاده کرد البته درسته که هیچ ربطی به هم ندارن و قدرت هاوک کجا و قدرت این کجا ولی میشه از ترکیب هاوک الامو به جای هاوک اسپارو استفاده کرد
به نظر من اسپارو موشک خوبی نیست و باید حذف بشه به چند علت 1- نداشتن قدرت شلیک کن فراموش کن2- داشتن دود عقب و شناسایی شدن بصری3- عدم ارائه کارنامه خوب
البته من عذر میخوام که توی این بحث کاملا کارشناسی و بالا تر از توان فکر خودم شرکت کردم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
علاوه بر ان طرح هایی در دست تهیه بوده که پس از پایان تشکیل گروههای رزمی لشگرها نسبت به توسعه ظرفیت مراکز اموزشی هوانیروز طوری اقدام گردد تا چنانچه کشورهای همسایه با ایران وبویژه کشورهای حوزه خلیج فارس بخواهند نسبت به اموزش پرسنل خلبانی و فنی هوانیروز خود اقئام نماید هر ساله تعدادی بورسهای اموزشی و فنی در اختیار کشورهای متقاضی قرار داده شود و سرانجام این مرکز به صورت یکی از مراکز بزرگ اموزشی هلیکوپتر در منطقه دراید.
شرکت امریکایی هلیکوپتر بل از طریق شاخه ایتالیایی خود به نام هلیکوپتر بل تکسترون در ایجاد و توسعه هلیکوپتر سازی ایران فعالیت گسترده ای داشت این شرکت در ابتدا هلیکوپترهای دو موتوره مدل ال-212 با ظرفیت 15 نفر و هلیکوپترهای یک موتوره دوبرد مدل ال-206 با ظرفیت 7 نفر در ایتالیا (حومه میلان) میساخت وسپس خلبانهای ایرانی اموزش یافته در ایتالیا را (از طریق فضای هوایی ایتالیا یونان و ترکیه )به ایران میفرستاد و لی پس از تکمیل تاسیسات هلیکوپتر سازی ایران کلیه صنایع مونتاژدر ایران انجام میگرفت.
بدیهی است که نیروی دریایی ایران هم سازمان جداگانه ای داشت که مستقیما زیر امر و تابعیت فرماندهی نیروی دریایی انجام وظیفه میکرد و این سازمان را (هوادریا) مینامیدند سازمان صنایع نظامی ایران پشتیبانی های لجستکی و فنی این سازمان (هوادریا) را از لحاظ تامین هلیکوپتر تعمیرات فنی و اساسی هلیکوپتر و تدارک قطعات یدکی لازمه را برعهده داشت و سازمان هوادریا همانند هوانیروز در حال توسعه و تکمیل بود با این ترتیب پیشبینی شده بود که استعداد رزمی و پشتیبانی رزمی یگانهای هوانیروز و هوادریا پس از استعداد رزمی و پشتیبانی رزمی ارتشهای امریکا و روسیه (شوروی) مقام سوم (چه از لحاظ کیفیت چه از لحاظ کمیت)را در بین همه کشورهای بالوک شرق و غرب عهده دار گرددو انتظار می رفت که تاسیسات فوق الذکر (چه در تهران چه در اصفهان)ایران را در ردیف کشورهای مهم سازنده هلیکوپتر دراورد .
بر اساس گزارش مجلات معتبر نظامی هوانیروز در استانه فرو پاشی رژیم پهلوی از تجهیزات زیر برخوردار بود
یگان هواپیمایی مرکب از:
-40 فروند سسنا-185
-6 فروند سسنا-310
-10 فروند سسنا-او2 ایی
-2 فروند اف-27
5 فروند شریک کماندر
-2 فروند فالکن
یگان هلیکوپتری مرکب از:
-205 فروند ا/اچ1 جی
-285 فروند بل 214 آ
-50 فروند بل 205 آ
-20 فروند بل -206
-90 فروند سی/اچ 47 سی(شینوک)
(نیروهای ویژه هوابرد) نوهد
همزمان با با تجهیز ارتش به جنک افزارهای مدرن کمبود یک یگان هوابرد کاملا محسوس بود برای شروع فن چتر بازی بنا به تصمیم مقامات مربوطه یک افسر از نیروی هوایی انتخاب و برای اموزش به شهر (پو) در فرانسه اعزام گردید.افسر مذکور در اخرین پرش در اثر سقوط بر روی درختان مجروه و پس از 1 ماه معالجه در فرانسه در گذشت بلافاصله افسر دیگری به اتفاق 6 رجه دار از نیروی هوایی انتخاب و به شهر (پو) اعزام گردیدند و با وجود نداشتن اشنایی به زبان فرانسه پس از فارغ التحصیلی و پرش با چترهای خود کار و سقوط ازاد به ایران مراجعت کردند و با مدارکی که به خود اورده بودند برجها و انواع سرسره های مربوطه توسط سازمان صنایع نظامی ساخته و در پایگاه باغ شاه نصب گردید. اولین دوره اموزش چتر بازی که در ان زمان یکی از یگانهای دانشگاه نظامی بود از افسران و درجه داران یگانهای مختلف ارتش شروع به فعالیت کرد.
الف)زمان اموزش 4 ماه
ب)متد اموزش فرانسوی
پ)تعداد پرش برای فارغ التحصیلی 8 پرش روز و شب از هواپیما
ت)نوع چتر تی-7 امریکایی
ث)نوع هواپیما سی-47 داکوتا
از دوره دوم اموزشی به بعد به سه علت زیر تعداد شرکت کنندگان در دوره به 50 نفر افزایش یافت
1-یگانی پر از فعالیت و ورزش بود
2-در تهران مستقر بود
3-فوق العاده و مزایای چتر بازی قابل توجه بود
همزمان با دورهه ای اموزشی تعداد قابل توجهی از افسزان جوان گارد جاویدان داوطلب طی دوره اموزشی می شدند .
اداره مستشاری امریکایی در سال 1954 تصمیم گرفت که وسایل اموزشی و شوه های اموزشی بر مبنای اموزش امریکایی باشد بنابراین سرهنگ دوم تراب ترکی فرمانده یگان چتر باز به اتفاق ستوان یکم نصرتی که افسری بود فعال (قهرمان ملی دو 110 متر با مانع کشور)و به زبان انگلیسی مسلط بود به امریکا اعزام شدند.پس از تمام دوره مقدماتی چتر بازی و طی دوره معلمی و مربیگری چتر بازی ستوان نصرتی به دوره رینچر اعزام گردید (فقط درجه داران و افسران تا درجه سروانی میبایست در این اموزش شرکت کنند)
پس از مراجعت به ایران تا انجا که در توان وقدرت داشته و وسایل و امکانات اجازه میداد پرسنل یگان چتر باز را اموزش داد.در ان هنگام چون تعداد افسران و درجه داران چتر باز به حد نصاب رسیده بود مقرر گردید که از انان نیروهای ویژه هوابرد تشکیل شود.
بنابراین اولین اولین فرمانده نیروهای ویژه هوابرد سرلشگر خسروداد شو و سرهنگ تراب ترکی به علت داشتن تمایلات کمونیستی از ارتش اخراج شد.از بدو تاسیس نوهد جنگ افزارهای سازمانی پرسنل تیربار سبک یوزی بود چترها به نوع چترهای مدرن تی-10 و نوع هواپیما به هواپیماهای غول پیکر سی-130 هرکولس تبدیل گردیده بود.
توضیح دیگر انکه در تیپ هوابرد ایران در اغاز به جای استفاده از توپهای با کالیبر متوسط و سنگین از خمپاره اندازهای 60 و120 میلیمتری استفاده میشد ات عمل بارریزی از راه هوا نسبت به باریزی توپ خانه اسان تر انجام پذیرد و دست و پاگیری توپخانه را نداشته باشد. بنابراین تیپ هوابرد شیراز علاوه بر تیربارهای سبک و سنگین و خمپاره اندازهایی با کالیبر 60 میلیمتری مخصوص یگان های پیاده و جنگ افزارهای ض تانک مانند ار-پی-جی 7 و بازوکا از نظر قدرت اتش رزمی به خمپاره اندازهای فوق الذکر مجهز بود که در مانورها نتایج مطلوبی از خود نشان می داد .
(هوادریا)
یگانی مشابه هوانیروز در نیروی دریایی متشکل از هواپیما و هلیکوپتر بود و برای انجام خدمات و سرویس پایگاه ها ناوها و ناوگان ها مورد استفاده قرار میگرفت در نیروی دریایی ایران یگان هاورکرافت (هواناو) نیز درسازما هوادریا قرار داشت.
هوادریا در استانه فروپاشی رژیم پهلوی متشکل از تجهیزات ذیل بود:
-یک اسکادران هواپیمای شناسایی با 3 فروند هواپیمای پی-3 ف اوریون
-یک اسمادران افندی با 6 فروند اس-65آ
-یک اسکادران با 20 فروند هلیکوپتر اس/اچ-3 دی
-یک اسکادران با 6 فروند هلیکوپتر ار/اچ 53دی
-یک اسکادران ترابری با 6 فروند شریک کماندر 4 فرود اف-27 و یک فروند میستر-20
یگانهای هلیکوپتر مرکب از:
-4 فروند بل 205آ
-14 فروند بل 206
-6 فروند بل 212
(ضمنا سه فروند هواپیمای پی/3 سی اوریون و 17 فروند هلیکوپتر اس/اچ-3 دی نیز سفارش داده شده بود)
(رویا رویی با نفوذ اردوگاه شرق)
توسعه بیش از پیش نفوذ شوروی در خاورمیانه بخصوص درمصر در دوران جمال عبدالناصر و نیز در سوریه باعث شد تا انها به دنبال جای پایی در منطقه اقیانوس هند و در نهایت در خلیج فارس برایند. از این جهت روس ها حضور خود را در بهار 1969 در اقیانوس هند با استقرار ناوگان نظامی خود دایمی کردند و نظارت خود را در دریای عمان و خلیج فارس افزایش دادند.هوشیاری مقامات ایرانی باعث شد تا بیش از پیش به تقویت نیروی دریایی خود پرداخته و از توسعه نفوذ شوروی به دست ایادی ان در حوزه جنوبی خلیج فارس جلوگیری نماید. افزون بر ان شاه کرارا از جمله در گفتگو با خبرگزاری المان(اوریل1967)تاکید کرد که ایران حضور ناصر رادر خلیج فارس تحمل نمیکند. از سوی دیگر دولت لیبی ایران را تهدید به لشگر کشی و نبرد با سربازان ایرانی در خلیج فارس کرد(توضیح. روزنامه رستاخیز15/4/54) دولت یمن جنوبی نیز تهدیدات مشابهی را در منطقه ایجاد نمود . استقرار 1500 سرباز روسی همراه با یک گردان توپخانه در یمن و نیز هدایت جنگنده های میگ-23 توسط خلبانان روسی استقرار بیش از 1000 سرباز کوبایی و اموزش خلبانان یمنی برای هدایت میگهای روسی 17و21 مسئله ای نبود که شاه بتواند ان را تحمل کند. پس از شوروی و کوبا دولتهای المان شرقی و چین نیز کمکهای خود رابه یمن می رساندند .افزون بر ان یمن جنوبی پایگاهی برای فعالیت مخالفین دولت ایران ا ز کشورهای مصر سوریه عراق و لیبی و الجزایر شده بود. از طرفی دولت عراق روز به روز ب ر اختلافات خود با ایران در زمینه کشتیرانی در اروند رود جزایر سه گانه و پناه دادن مخالفین ایرانی دامن میزد .
این خطر فوق العاده جدی به سلاح های پیشرفته ای که از شوروی خریداری میکرد رژیم شاه را وادار به وارد شدن در یک مسابقه تسلیحاتی کرد.
پس از امضای قراردا دوستی بین اتحاد شوروی و عراق(1972) همکاری های نظامی بین دوکشور بیش از پیش افزایش یافت و ارتش ان به بمب افکنهای مدرن توپولوف-22 جنگنده های میگ-23 هواپیماهای ترابری ایلیوشین -76 و انتونوف-12 مجهز گردید.
روابط ویژه عراق با فرانسه باعث شد تا سیل جنگ افزارهای میراژو هلیکوپترهای الوئت به زرادخانه عراق سرازیر شود . به این ترتیب ارتش این کشور در سال 1974 به 218 فروند هواپیما 101 فروند هلیکوپتر و1390 دستگاه تانک مجهز شد و تهدید بزرگی علیه ایران اغازیدن گرفت.
اشتیاق شخص شاه نیز به خرید تسلیحات پیشرفته دامن میزد و وی به ان مباهات میکرد . در گفتگو با خبرنگار المانی مجله اشپیگل در سال 1353/1974 این اشتیاق به خوبی نشان داده شده است.
شاه گفت:
ما اکنون 80 فانتوم داریم که هرکدام 5/2 میلیون دلار ارزش دارد و 100 هواپیمای دیگر دیافت می کنیم که بهای هرکدام 5 میلیون دلار است و شمار انها به تدریج به 300 فروند میرسد. با داشتن 50 هواپیمای ترابری سی-130 هرکولس 50 فروند هواپیمای دیگر هرکدام به قیمت 5/2 تا 5 میلیون دلار تیز سفارش داده ایم ما 700 فروند هلیکوپتر از جمله 220 فروند از نوع توپدار ان را سفارش داده ایم که ارزش انها 500 میلیون دلار خواهد بود. ما 800 دستگاه تانک چیفتن را از انگلستان خریداری می کنیم که برای ما 480 میلیون دلار تمام خواهد شد و به برنامه مدرنیزه کردن 400 تانک ام-47 و460 تانک ام-60 اقدام خواهیم کرد . این امر به ما کمک میکند که دارای یک نیروی زرهی با 1700 دستگاه ماشین جنگی باشیم اندازه نیروی دریایی ما دوبرابر خواهد شد و هم اکنون ای نیرو دارای بزرگترین ناوگان هاور کرافت است. ما همچنین بمبهای اسمارت لیزری و تلوزیونی را دریافت کردیم ماهرگونه سلاح غیر اتمی که امریکا در اختیار دار را دریافت میکنیم.

ادامه دارد.....

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام

MOHAMMAD عزيز ، خواهش ميكنم ؛ وظيفه بود.

يك مشكل اسپلروي هاي مدل ئي-2 ، زمان كم سوزش موتور بود.

در رابطه با سامانه ي كنترل بردار رانش ، بايد توجه داشت ، تاوقتي پيشران در حال كار هست ، ارزش داره و در شليك هاي دوربرد كه در اواخر مسير ، موشك با پيشران خاموش حركت مي كنه ، عملا اظافه وزن هست.

مثلاً كروتال ، دوبخش سوخت داره(در يك مرحله) كه اولي حدود 2.5 و دومي حدود 2.4 ثانيه(تا جائيكه يادمه) ميسوزه ، در حاليكه در اين 4.9 ثانيه ، نهايتاً به برد 3500 رسيده ، و بقيه رو موتور خاموش ميره ، به همين دليل در برد هاي بيشتر با اهداف كندتري ميتونه درگير بشه.

خلاصه اينكه براي TVC لازم هست زمان سوزش موتور زياد باشه كه فكر كنم آلامو شيران ديرسوزي داشته باشه.

اگر دوستان بتونن از منابع زمان سوزش موتورش رو دربيارن خيلي خوب ميشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
متاسفانه تو بررسی های موجود کسی به طور دقیق به خرید های بعد انقلاب تپرداخته اند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]اگر دوستان بتونن از منابع زمان سوزش موتورش رو دربيارن خيلي خوب ميشه[/quote] از موارد اینچنینی اطلاع دقيق و بدردبخوري نميشه پيدا كرد ... خصوصا اينكه تاثير زمان سوزش در برد وابسته به ارتفاع جنگنده خودي ارتفاع دشمن و ارتفاع سراسري لحظه شليك هست ..
هر چند كه مسايل ايروديناميك هم خيلي موثر هستند ..


معمولا اطلاعات محاسباتی و تست های مختلف رو در مورد موتور یک موشک رو بصورت گراف های جدول زمانی ارایه میدن .. که حتما باید این مدلها باشند و شما با توجه به آزمودن نتایج شبیه سازی با الگوهای موجود از موشک ها اونها رو مورد قضاوت (امکانپذیر بودن) قرار بدید ..
تصا ویر تزیینی هستن :


[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/beta_a_single_stage_reusable_ballistic_space_shuttle_concept_6.gif[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Survivability-vs-Salvo-Size.png[/img]


[quote]چرا قابل کنترل نباشه؟ کاناردها رو میگی؟ ضمنا بوستر جدا میشه و الا بهش دیگه بوستر نمی گفتن.[/quote] اگر نخواهيم تغييراتي در موشك جز افزودن برد ايجاد كنيم بوستر اتصالي شما به موشك بايد جدا بشه ... به همين خاطر پس از اتمام سوخت بوستر و جداشدنش موشك هدف گيري رو آغاز كنه تا نيازي به تغييرات خاصي روي موشك نباشه .. در اين حالت زمان سوزش براي افزايش برد مطرح هست و نيازي به سرعت نيست ! . با توجه به اين ميشه موشك رو با سرعت تقريبي 2.5 ماخ حدود 20 يا 30 كيلومتر دور كرد و چون هدف در اين فاصله (مثلا 100 يا 150 كيلومتر )‌مانور خاصي براي انحراف موشك نميتونه بزاره تا اتمام سوزش بوستر ميشه بصورت راديويي يا اينرسيال در راستاي هدف كنترلش كرد ... بعدش بوستر جدا بشه و اين جداشدن ( يعني تمام پارامتر هاي موشك اوليهبدون تغيير ) از اينجا به بعد فاز ديگر هدايت (يا اطلاحا مياني شروع ميشه) ...

به اين خاطر بود كه گفتم اگر بوستر جدا بشه موافقم ... و به همين خاطر هست كه زير فاصله سوزش بوستر (با توجه به سعي ما در عدم دخالت در اصل موشك) هدف گيري صحيح نيست ...

البته موشكهايي مثل فينكيس رو هم در اين فواصل شليك نميكنند و بيشتر از اسپارو يا امرام بهره ميبرند ...



[quote]خلاصه اينكه براي TVC لازم هست زمان سوزش موتور زياد باشه كه فكر كنم آلامو شيران ديرسوزي داشته باشه.
[/quote] اگر از شکل دم استفاده در سایدوایندر یا بهتر از اون آر 77 استفاده کنیم کنترل دم در بدنه سبکتر شدهبعد ازاتمام سوخت خیلی راحتتر میشه ...
البته همه اینها وابسته به تست و آزمودن هست که باید در عمل سنجیده بشه ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
متاسفانه تو بررسی های موجود کسی به طور دقیق به خرید های بعد انقلاب تپرداخته اند.



خوب نبایدم بپردازند چون کسی نمی دونه چی به چیه یه روز ایران برای میگ29 سوخو30 سوخو 27 میگ31 قرار داد می بنده فردا می بینی مسئولین یکیشو فقط تایید می کنند معلوم نیست چی به چیه ؟ الله علم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نخیر منظور همون چیزهایی است که علنی شده. مثلا همین میگ 29های که سال 70 خریداری شده از شوروی.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]نخیر منظور همون چیزهایی است که علنی شده. مثلا همین میگ 29های که سال 70 خریداری شده از شوروی.[/quote]
یعنی چی؟ مثلا می خواد تعداد یا تسلیحات میگ 29 ها رو معرفی کنند راستی شبکه خبر گفت که که ارتش قرار تسلیحات پیشرفته ای تو هفته دفاع مقدس رونمایی کنه icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مثلا تعداد یا قیمت یا هر چیز دیگه ای.

الان دیگه اگر ما هم بخواهیم قراردادها رو لو ندیم، از طرف مقابل لو میره.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هر تغییری رو ایرودینامیک و بدنه موشک نیاز به داشتن نقشه های موشک هست چون یک تغییر کوچک کل محاسبات رو بر هم میزنه حتی کم یا زیاد کردن وزن سرجنگی موشک هم کل سیستم هدایت موشک رو به هم میریزه

بهترین ارتقا عوض کردن سیستم الکترونیکی و راداری موشک هست تا بشه اون رو روی هواگرد های غربی نیروی هوایی قابل استفاده کرد البته باید فرکانس دیتا لینک موشک رو تغییر داد چون به احتمال زیاد الان امریکایی ها از این فرکانس و فرکانس رادار موشک مطلع شده اند

یک نکته رو هم اضافه کنم تجربیات جنگهای اخیر نشون داده استفاده از حداکثر برد موشک های هوا به هوا فقط یک تخیل هست در جنگ ایران و عراق به جز یک یا دو شکاری که توسط فینیکس از فاصله بیش از 50 کیلومتر بدست اومد اون هم در اوایل جنگ تمام شکار ها به وسیله فینیکس در فاصله کمتر از 50 کیلومتر و حتی یک مورد در فاصله 10 کیلومتری بدست اومد در جنگهای اخیر امریکا درگیری ها عمدتا در فاصله نزدیک و کمتر به درگیری های فامد کشیده مثلا در جنگ بالکان طبق گفته خودشون برد موثر امرام 18 کیلومتر ذکر شده که در این برد امرام نیازی به هدایت رادار جنگنده مادر نداره و از رادار خودش استفاده میکنه . میخوام بگم هیچ نیازی به افزایش برد موشک نیست اگر ما بتونیم از این موشک استفاده بکنیم با توجه به سیستم های جنگ الکترونیک که روی موشکهای هدایت نیمه فعال تاثیر خوبی داشتن باید این موشک رو به هدایت فعال تغییر بدیم تا بشه از اون در فاصله 20 تا 30 کیلومتر استفاده موثر کرد همچنین اگر بخواهیم در حداکثر برد خود این موشک ازش استفاده کنیم نیاز به یک فرکانس جدید با کد بندی های جدید و یکپارچه سازی اون با رادار های جنگنده های غربی هست که بهترین کار تعویض کل سیستم راداری و الکترونیکی موشک هست که قبلا گفتم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
(بالهای ارتش جدید)
با خریدهای روز افزوی که شاه برای مقابلله ب خطراتی که در بالا برشمرده شد می کرد ارتش در ه بخش زمینی هوایی و دریایی شکل گرفت.یروی زمینی مرکب از 255000 نفر بود که با چهار لشگر زرهی چهار لشگر پیاده نظام چهار تیپ مستقل شامل تیپ پیاده نظام تیپ زرهی تیپ هوابرد و تیپ نیرو های ویژه سازماندهی شده بود.در نیروی زمینی 1910 تانک خدمت میکرد که شامل 800 تانک پیشرفته چیفتن 460 تانک ام-60 400 تانک ام-47 و 250 تانک اسکورپیون بود.به علاوه تجهیزات مدرنی در قسمت ترابری توپخانه و پدافند هوایی و زمینی شامل 120 فرون موشک های ضد هوایی و ضد تانک (آ-آ-آ)و(ا-اس-ام)
و هاوک قرار داشت.همچنین نیروی زمینی دارای 950 فروند پرنده بویژه هلیکوپترهای(یو اچ-1) بل 205 و206 و کبری و شینوک بود
پایگاهها و سازمان اموزش هلیکوپتری و هوایی ایران که در ارتباط با نیروی زمینی عمل می نمودند(هوانیروز) دارای توانمندی زیادی بودند چنانکه مرکز اموزش هوانیروز در اصفهان در زمینی به مساحت سه میلیون متر مربع به همراه 25 دستگاه ساختمان فرعی تاسیس شد وفقط پارکینگ هلیکوپتری ان بیش از 70 هزار متر مربع وسعت داشت.نیروی دریایی در سیاست خارجی و نظامی ایران نقش بسیار مهمی ایفا می کرد.شاه به منظور تقویت هرچه بیشتر نیروهای خود در دریای عمان و اقیانوس هند به تاسیس پایگاه دریایی و هوایی بسیار مجهز در کنارک چابهار با هزینه 800 میلیون دلار مبادرت ورزید. پایگاه کنارک بعد از مرکز دریایی امریکا در جزیره دیگو گارسیا در اقیانوس هند از پیشرفته ترین وبزرگترین انواع خود درجهان بود.
پرسنل نیروی دریاییبالغ بر 25 هزار نفر بود و مجموعه ای از کشتی های جنگی و پیشرفته چون ناوهای موشک انداز ارتمیس با قدرت پرتاب موشکهای سام و حمل یک هلیکوپتر بودند. 4 کشتی مجهز به موشکهای (ام-کا-2)و (اس اس ام) و سام 4 رزمناو و20 ناوچه گشتی 9و 10تنی هفت قایق گشتی بزرگ 12 قایق تجاهم سریع موشکها هارپون کشتی های مین روبی و تدارکاتی دوازده هواپیمای اف-27 و پنجاه هلیکوپتر جنگی و امدادی دریایی این نیروی دریایی را بسیار کار امد می ساخت.
نیروی هوایی در بین دو شاخه دیگر نظامی بیشترین رشد و توسعه را داشت نیروی هوایی از توانمندی بیش از 100 هزار نفر پرسنل و460 هواپیمای گوناگون بهره مند بود که امل190 فروند اف-4 فانتوم 170 فوند شکاری اف-5 و79 فروند جنگنده بسیار پیشرفته رهگیر اف-14 (تامکت)13 فروند بوئینگ 707 و 9 فروند بوئینگ 747 مخصوص سوخت رسانی هوایی و ترابری سی-130 و امدادی کوچک و بزرگ 151 فرونود هلیکوپتر و موشهای پیشرفته راپیر تایگر فونیکس سایدوایندر اسپارو ماوریک کندور هاوک و غیره می شد.
(نقش عملیات برون مرزی)
سازمان نظامی قدرتمند ارتش با تجهیزاتی که در اختیار داشت کاملا اماده رویارویی با ارتش عراق بود و به خصوص نیروی هوایی به مثابه یک بازدارنده بسیار قوی در برابر نیات تجاوزکارانه ان عمل میکرد توان رزمی ارتش این جسارت را به دولت شاه داد که در رویدادهای ماوراء مرزهای جغرافیای ایران دخالت نموده و به نقش افرینی بپردازد به و این ترتیب به سیاست خارجی خود شکل داده و از نیروهای مسلح خود به مثابه بازوی نظامی ان استفاده نماید.در این راستا بخشی از نیروهای مسلح ایران برای مقابله با نفوذ و توسعه شوروی در اب های خلیج فارس و دریای عمان به ظفار گسیل شدند که نبردهای خونین انها به چریکهای منطقه تا سل 1357 ادامه یافت.
با وجود خروج بخش اعظم نیروهای مسلح ایران از عمان تا سال 1356 یگان هایی از سربازان ارتش شاهنشاهی در نقاط مختلف ظفار باقی ماندند .به دستور شاه چند فروند ناو شکن نیروی دریایی در بندر صلاله عمان استقرار یافته و امنیت دریایی منطقه را تضمین کردند و چند جنگنده اف-4 و اف-5 نیز در پایگاه میدوی ظفار استقرار یافتند و عملیات پرواز شناسایی خود را بر فراز یمن جنوبی انجام دادند نیروی هوایی ایران علائه بر ماموریت های شناسایی وظیفه تامین امنیت و پوشش هوایی اسمان عمان را نیز بر عهده داشت ایران از اواخر بهمن 1353 با ارسال فانتومهای خود متعهد به حفظ امنیت فضای عمان شده بود.
(تانکهای شیروعقرب در ارتش ایران)
با افزایش درامدهای نفت شاه اقدام به سفارش 1680 دستگاه تانک سگین چیفتن 1500 دستکاه تانک موسوم به(شیرهای ایران ) که متناسب با اب هوا و نقاط کوهستانی ایران توسط مهندسین انگلیسی طراحی شده بود. 250 دسسگاه تانک نجسسی سبک اسکورپیون(عقرب) و300 دستگاه زره پوش فاکس کرد که از ان میان مقادیر قابل ملاحظه ای تانک تا قبل از فروپاشی رژیم پهلوی(22 بهمن1357)تحویل ایران شد.در اواسط اردیبهشت سال 1357 ایران و انگلستان یک قرارداد 700 میلیون لیره ای برای خرید تسلیحات امضا کردند. مذاکرات بین دو کشور که در سال1353 با هدف تاسیس یک مجتمع عظیم تسلیحاتی در نزدیک اصفهان اغاز شده بود ادامه یافت. دولت شاه هدف از این اقدام را خودکفایی ایران از نظر تولید وتامین مهمات مورد نیاز ارتش اعلام کرده بود.
(هلیکوپترها وناوچه های فرانسوی برای ایران)
در دوره پهلوی دوم وی روابط بسیار گرمی با روسای جمهوری فرانسه از جمله ژنرال دو گل برقرار کرد و دانشجویان نظامی ایران مرتبا به انجا اعزام میشدند.تا سال 1967 میلادی ایران تقریبا به طور کامل به فناوری نظامی ایالات متحده وابسته بود .بروز جنگ 6 روزه میا اعراب و اسرائیل غاصب و شکیت بسیار سنگین نظامی مصر از اسرائیل غاصب به خصوص از هم پاشیدن شدن نیروی هوایی ان کشور شاه را وادار کرد از وابستگی مطلق ارتش به امریکا بکاهد.از این رو برای خرید ادوات زرهی به شوروی هلیکوپتر به ایتالیا و ناوگان (هاورکرافت)به انگلستان وهلیکوپترهای سوپر فرلون و ناوچه های موشک انداز به فرانسه روی اورد وی همچنین قصد داشت که بخشی از نیروی دریایی خود را تا سال 1982 به داوزده فروند شناور فرانسوی کومباتان مجهز نماید.
(دوره لیندون جانسون)
در سالهای 1967 و1968 دولت امریکا نزدیک به 96 میلیون دلار تجهیزات نظامی بطور اعتباری فروخته بود و فروش سالهای 1969و 70 به 289 میلیون دلار رسید.در بین سالهای 1967 تا 1970 تنها حدود 250 میلیون دلار بابت فروش هواپیماهای اف-4 از ایران دریافت شد. در همین دوران تعداد 7 68 موشک هوا به هوای سایندوایندر و اسپارو و چهل فروند هلیکوپتر بل-205 و دو ناو 1100 تنی ویژه نیروی دریایی وسه ناوچه توپدار به ایران تحویل داده شد.
شاه دائما فهرستهای بلند بالایی برای خرید جنگ افزار به امریکا می فرستاد و این امر سوژه داغی برای مطبوعات جهان شده بود در یک گزارش ویژه که در مجله امریکایی نیوزویک (مورخ21 مه 1973) درج شده بود ارتش شاهنشاهی می بایست از خلیج فارس تا شعاع 700 میلی را منترل می کرد که این شعاع تا سال 1975 به 1400 میل یعنی دو برابر افزایش می یافت. بر طبق گزارش ارنودوبور شگراو خبر نگار مجله مزبور تحت عنوان (کلوسوس گذرگاه های نفت) فهرست شاه برای خرید جنگ افزارهای امریکایی و انگلیسی برای ایفای نقش ژاندارمی خلیج فارس عبارت بود از :
-108 فروند جت جنگنده فانتوم(اف-4)به ارزش 820 میلیون دلار(72 فروند هم قبلا تحویل ایران شده بود)
-100 فروند جنگنده اف-5 ئی(تایگر)به ارزش 300 میلیون دلار
-10 فروند تانکر سوخت رسان (کا سی135)به ارزش 70 میلیون دلار
-700 فروند هلیکوپتر به ارزس 500 میلیون دلار.
-800 تانک چیفتن انکلیسی به ارزش 480 میلیون دلار
-8 فروند ناوشکن 4 فروند رزمناو و12 فروند ناوچه سریع السیر و کشتی های تعمیراتی به ارزش تقریبی 300 میلیون دلار .
-12 هاور کرافت علاوه بر 11 فروند موجود
-احداث 2 پایگاه هوا-دریا با هزینه ای معادل 1 میلیارد دلار.
در میان این جنگ افزارها هواپیماهای بسیار مدرن وپیچیده اف-14 واف-15(ایگل)دیده میشد یکی از کارمندان رسمی دولت امریکا گفته بود (اوهرچیزی را که پرواز کند میخرد)
در پیما نظامی 1972(1351)تاکید زیادی بر هواپیماهای تامکت اف-14 ساخت گرومن شده بود که در ان زمان پیچیده ترین و گرانترین جت جنگنده دنیا بود که هر فروند ان 17 میلیون دلار ارزش داشت زمانی که گرومن با مشکلات مالی روبرو شد به جستجوی مشتری در ماورای دریاها پرداخت . پس از درگیری های تند و تیز بین گرومن و مکدانل داگلاس که با کمک نیروی هوایی امریکا اف-15 را ساخته بود و ایران با امضای قراردادی برای خرید 80 فروند اف-14 گرومن که کمپانی سازنده ان پس از مبارزات فراوان شامل استفاده غیر معمول از نفوذ شخصی و سیاسی و پرداخت کمیسیون دلال های رابط در مناقصه پیروز شده بود همه ناظران را غافلگیر ساخت.نتیجه این قرارداد ضمن چیزهای دیگر ان شد که ایران مبلغ 75 میلیون دلار به صورت وام به غیر از میلیونها دلار حق کمیسیون دلال هلا از پیش به کمپانی مذکور پرداخت در 23 ژوئیه 1976(3بهمن1354 سه فروند از نخستین هواپیماهای مذکور امریکا را به سوی ایران ترک گفت در ضمن مقرر شد یک پایگاه اموزش خلبانی اف-14 نزدیک اصفهان تاسیس گردد که اجرای ان دادن ده هزار امریکایی در قلب ایران بستگی داشت.
همزمان با پیشرفت گفتگوها درباره قرداد بازرگانی-نظامی کیسینجر و هوشنگ انصاری در 7 اوت در تهران با هم دیدار کرده اعلام داشتند که ایران به ارزش 10 میلیارد دلار اسلحه از امریکا خواهد خرید .شاه بویژه علاقه مند بود تا 300 فروند از شکاریهای اف-16 و200 فروند اف-18را در اختیار داشته باشد این هواپیماها دارای پیشرفته ترین دستگاهای هشدار دهنده خطر در ضمن پرواز بود این مخارج جزئی از برنامه بازرگانی 50 میلیارد دلاری بود که می بایست بین سالهای 1978(1354) تا 1980(1359) بین دو کشور انجام پذیرد. دوران معاملات میلیاردی فرا رسیده بود.
در دوران حکومت نیکسون و فورد کیسینجر دائما از شاه درخواست میکرد تا از سیاست امریکا طرفداری کند. در مقابل شاه نیز از کیسینجر میخواست تا فهرست خریدهای تازه او را که شامل گرانترین و پیشرفته ترین ساز وبرگهای نظامی و هواپیماهای جت بود به امضا برساند .با طولانی تر شدن فهرست هواپیماها نیز از اف-4 و اف-5 به اف-14 و اف-15 تغییر میافت که باز به نوبه خود به هواپیماهای اف-16 واف-18 مبدل میشد.کیسینجر از تایید فهرست خشنود بود و قالبا میگفت که شاه مشتری خوش حساب و معتبری است.وزیر خارجه هرگز به خودزحمت سنجش محبوبیت و پایداری حکومت دوست شاهانه خود را نداد.روند سیاسی نیکسون کیسینجر فورد در مورد ایران از پشتیبانی قدرتمند صنایع نظامی الکترونیک وسایل ارتباط دور و مخابرات بهره مند بود. در پاییز 1975(1354)نمایندگان 39 شرکت از اینگونه در ایران حضو داشتند. در بی انها غولهایی نظیر:هلیکوپتر سازی بل(تکسترون)جنرال الکتریک,گرومن,تلفمن وتلگراف بین المللی ,لیتون,لاکهید,مکدانل داگلاس, نورث روپ,شرکت مخابراتی پیج,فیلکو,فورد,ری ثیون,استن ویک, سیلوانیا, ووستینگهاوس وجود داشت.در عین حال بازار ایران منبع سود سرشاری برای صنایع تولیدی این کارخانجات بود و رقابت برای دستیابی به قراردادها به گونه ای حقارت بار وپست انجام می گرفت ودر ان حق دلالی های بزرگ,رشوه و پرداخت هایی از هرگونه به کار می رفت.
برای مثال شرکت هوا,فضای گرومن در 1976(1355)گرفتار یک رسوایی شد زیرا حاضر شده بود برای قرارداد فروش 80 فروند اف-14 به قیمت 2/2 میلیارد دلار 28 میلیون دلار حق کمیسیون بپردازد(توضیح:در واقع دولت ایران برای هر فروند اف-14 مبلغ 27/5 میلیون دلار پردخت می کرد)
این جریان سرو صدای فراوانی در روزنامه های ایران بوجود اورد بنا به نوشته نیویورک تایمز ریاست کل شرکت بین المللی گرومن اعتراف کرد که شخصا نامه ای به ارتشبد طوفانیان معاونت وزارت جنگ شاه که افسر مامور خرید بود نوشته ودر ان پرداخت 28 میلیون دلار رشوه را تعهد نموده است.
(اشفته بازار جنگ افزارهای امریکایی)
کنترل سیل دلارهایی که در ازای خرید جنگ افزار به سوی ایالات متحده سرازیر شده بود اسان نبود همچنان که طرز استفاده از انواع سلاح های مدرن برای کادر ارتش ایران امری دشوار بود. بنادر ایران نیز ظرفیت تخلیه و تحویل این همه محمولات را نداشت با این حال شاه همچنان دستور سفارش های جدید را صادر میکرد. اعضای هیئت مستشاری نظامیان و غیر نظامیان امریکایی اغلب واسطه زد وبندهای تجاری بودند.ایران جولانگاه دلالان فروش اسلحه وکارچاق کن های داخلی و خارجی شده بود. از دربار شاهنشاهی تا مقامات ذی نفوذ ارتش در معاملات اسلحه مداخله داشتند.
سیا (سازمانی اطلاعاتی و جاسوسی ایالات متحده امریکا) نیز در معاملات عرضه وفروش جنگ افزار به ایران دست داشت سیا کمپانی راکول ایران را تشویق به خرید سیستم ارتباطات و جاسوسی موسوم به ای بکس (به معنای بز کوهی که اسم رمز سیستم مزبور بود) کردند.
این سیستم پیشرفته ترین دستگاه کسب اطلاعات و جاسوسی در سراسر خاورمیانه بود.لزوم اجرای پروژه ای بکس برای استفاده دفاع هوایی ایران مدتها مورئ بحث و گفتگو بود.کمپانی راکول برای تائید این پروژه 500 میلیون دلاری رشوه قابل توجهی به خاتمی داماد شاه وفرمانده وقت نیروی هوایی ایران پرداخت,ولی در اوت1976 با ترور سه تن امریکایی که روی پروژه مزبور کار میکردند اجرای ان متوقف شد.
پیمانکاران شرکتهای هلیکوپتر بل مانند نوث روپ و گرومن عواملی استخدام کرئنئ و از طریق انها به مقامات ایرانی به عنوان کمیسیون رشوه های کلان دادند تا مصنوعات خود را بفروشند.

ادامه دارد...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]مثلا تعداد یا قیمت یا هر چیز دیگه ای.

الان دیگه اگر ما هم بخواهیم قراردادها رو لو ندیم، از طرف مقابل لو میره.
[/quote]
من نمیدونم تعداد میگ 29 های ایرانو اما جنگ افزار که واقعا منبع مورد اعتمادی هست گفته ایران بزرگترین ناوگان میگ رو پس از روسیه والجزایر داره که با کمی تحقیق معلوم میشه این تعداد
بین 80 تا 100 فروند وشایدم بیشتر ولی در کل این جنگنده حریف اف 15 هستش وکمی خیالمون راحت هستش
البته ویکی پدیا تعداد میگ 29 های ایرانو نزدیک 30 تا می دونه! ولی من فکر نمی کنم اینقدر کم باشه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.