امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

ارسال شده در · مخفی شده توسط cheka، 14 مهر 1393 - دلیلی ارایه نشده است
مخفی شده توسط cheka، 14 مهر 1393 - دلیلی ارایه نشده است

1-والا درست منظورتون رو متوجه نشدم. متاسفانه اینجوری که از ظاهر امر بر میاد شما بیشتر از علاقه به ماجرای این هلیکوپتر و مدیریت رومانی، بیشتر به طراحانش و بیشترتر به موضوع اختلاف مذهبیشون علاقه مندید تا چیز دیگه!

 

2-اولاً که من ربطش رو الان به این تاپیک نمی دونم چیه؟! ثانیاً خوشحال میشم یه چند مورد مثال موثق جهت آشنایی بیشتر ما ارائه کنید (بی زحمت مربوط به یک دهه ی اخیر باشد). ثالثاً اخوی این تاپیک جای تسویه حساب با مذهب رسمی ایران و نظام حاکم بر ایران نیست.

 

3-کدوم پرنده؟ هلیکوپتر پوما ( IAR 330 )؟

 

در سطح جهانی بله . در سطح داخلی ، خیر .

 

همون مشکلات ایران رو داره ... فقط یه کم تجربه بیشتری داره .

 

منظور من چیز دیگه ای بود . 

 

تو ایران فقط دنبال اینن که کی میگه ؟

 

اینکه چی میگه ، مهم نیست .

 

حالا من کاربر این انجمن باشم یا هر کس دیگه ای .

 

2. ربطش رو میتونید تو اعلامیه های استخدام ببینید .

 

انحصار طلبی مطلق .

 

و در مورد موثق ... سال 2020 ... چیز بیشتری نمیتونم بگم .

 

3. بله . متاسفانه مجبور هستن تحت نام مستعار فعالیت کنن ...

 

( دلیلشو من نمیدونم . ولی احتمالاً همون دلایل مسخره امنیتی باشه ... )

 

( هر کسی ؛ بالاخره میمیره ... دلیل اینکارا رو هیچ وقت هفهمیدم . )

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست

سلام

(جناب ترانسیلوانیا احتیاط کن ، کمی آهسته تر.چون ظرفیتها پایینه و هر چی را نمیشه گفت)....

به نظر من صحبتهای برادرمون مارین 101 درسته . میشه با یک همت عالی به همچه هدفی رسید . اما مسئله ایی که باید بهش توجه کرد .موضوع بوجه است : بوجه نظامی  ایران در قبل از تحریم  همه جانبه در جهار سال پیش در حدود 10 میلیار دلار در سال بود . که این شامل حقوق پرسنل هم میشد . در این شرایط که درآمد ارزی کشور به کمتر از نصف رسیده ، فکر میکنم بوجه نظامی هم باید پایین اومده باشه. با این شرایط سخت اقتصادی و تحریمهای همه جانبه ، بروز کردن نیروی هوایی کشور ، هدفی بسیار مشکل بنظر میرسه. معمولا کشور هایی  مثل شوروی یا کره شمالی میتونن ( یا میتونستن )دروضعیت سخت اقتصادی ، توسعه عظیم نظامی داشته باشن . چرا چون در این کشور ها ی میلیتاریستی رفاه مردم قربانی اهداف نظامی میشه . مثلا در اوج قدرت نظامی اتحاد شوروی ، مردم بشدت از کم بود غذا و خانه رنج میبردن. ما هم میتونیم از اونها اولگو بگیریم و روش اونها راادامه بدیم(ومنظور من از همت عالی همین روشه) . به این طریق در کمتر از ده سال به یک قدرت درجه اول نظامی تبدیل میشیم. اما  به نظر میرسه که  این روش در ایران زیاد طرفدار نداره، شما بیا به مردم بگو از این به بعد نون جیره بندی میشه چون ما میخواهیم تا مثلا سه سال آینده جنگنده نسل پنجم بسازیم ، ببین نظر مردم چیه؟ همه میدونن که جواب چیه .پس در این شرایط توقع پیشرفتهای بزرگ نظامی ، زیاد از حد ه .

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام

(جناب ترانسیلوانیا احتیاط کن ، کمی آهسته تر.چون ظرفیتها پایینه و هر چی را نمیشه گفت)....

به نظر من صحبتهای برادرمون مارین 101 درسته . میشه با یک همت عالی به همچه هدفی رسید . اما مسئله ایی که باید بهش توجه کرد .موضوع بوجه است : بوجه نظامی  ایران در قبل از تحریم  همه جانبه در جهار سال پیش در حدود 10 میلیار دلار در سال بود . که این شامل حقوق پرسنل هم میشد . در این شرایط که درآمد ارزی کشور به کمتر از نصف رسیده ، فکر میکنم بوجه نظامی هم باید پایین اومده باشه. با این شرایط سخت اقتصادی و تحریمهای همه جانبه ، بروز کردن نیروی هوایی کشور ، هدفی بسیار مشکل بنظر میرسه. معمولا کشور هایی  مثل شوروی یا کره شمالی میتونن ( یا میتونستن )دروضعیت سخت اقتصادی ، توسعه عظیم نظامی داشته باشن . چرا چون در این کشور ها ی میلیتاریستی رفاه مردم قربانی اهداف نظامی میشه . مثلا در اوج قدرت نظامی اتحاد شوروی ، مردم بشدت از کم بود غذا و خانه رنج میبردن. ما هم میتونیم از اونها اولگو بگیریم و روش اونها راادامه بدیم(ومنظور من از همت عالی همین روشه) . به این طریق در کمتر از ده سال به یک قدرت درجه اول نظامی تبدیل میشیم. اما  به نظر میرسه که  این روش در ایران زیاد طرفدار نداره، شما بیا به مردم بگو از این به بعد نون جیره بندی میشه چون ما میخواهیم تا مثلا سه سال آینده جنگنده نسل پنجم بسازیم ، ببین نظر مردم چیه؟ همه میدونن که جواب چیه .پس در این شرایط توقع پیشرفتهای بزرگ نظامی ، زیاد از حد ه .

 

سلام .

 

بابت تذکر ، ممنون .

 

من قبلاً گفتم چه جوری میشه این پول رو جور کرد .

 

ربطی هم به امضام نداره .

 

در بعضی موارد ، مردم هیچ اهمیتی ندارن .

 

مثل همین الان .

 

به جای جیره بندی نون ،

 

خیلی کارای مفید تری میشه انجام داد .

 

فقط نخواید که توضیح بدم تو این تاپیک .

 

به نام خدا

سلام...

. (البته برای استحصال تکنولوژی خارجی ، خرید از خارج را نفی نمی کنم)

............................................................................................

در پناه حق... :rose:

 

سلام .

 

لطفاً اون کلمه قرمز رو ، زیر دیپلم ترجمه کنید .

 

ممنون .

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

با این شرایط سخت اقتصادی و تحریمهای همه جانبه ، بروز کردن نیروی هوایی کشور ، هدفی بسیار مشکل بنظر میرسه. معمولا کشور هایی  مثل شوروی یا کره شمالی میتونن ( یا میتونستن )دروضعیت سخت اقتصادی ، توسعه عظیم نظامی داشته باشن . چرا چون در این کشور ها ی میلیتاریستی رفاه مردم قربانی اهداف نظامی میشه . مثلا در اوج قدرت نظامی اتحاد شوروی ، مردم بشدت از کم بود غذا و خانه رنج میبردن. ما هم میتونیم از اونها اولگو بگیریم و روش اونها راادامه بدیم(ومنظور من از همت عالی همین روشه) . به این طریق در کمتر از ده سال به یک قدرت درجه اول نظامی تبدیل میشیم. اما  به نظر میرسه که  این روش در ایران زیاد طرفدار نداره، شما بیا به مردم بگو از این به بعد نون جیره بندی میشه چون ما میخواهیم تا مثلا سه سال آینده جنگنده نسل پنجم بسازیم ، ببین نظر مردم چیه؟ همه میدونن که جواب چیه .پس در این شرایط توقع پیشرفتهای بزرگ نظامی ، زیاد از حد ه

دوستمون رضا به خواست مردم استناد می کنن.راستش وقتی که بحث امنیت پیش میاد خواست مردم خیلی مهم نیست. مهم این هست که چی به نفع مردمه. حالا چه خوششون بیاد و چه خوش شون نیاد

اما در زمینه ی بودجه مشکل بودجه نیست. با تمام این تحریمها و مشکلات هنوز هم کشور انقدر ثروتمند هستش که بتونه روی پای خودش بایسته. مشکل اصلی سر مدیریت هستش. خیلی از سنگها رو خود مدیرانی می اندازن که عملا مسئول پروژه ها هستن. علتش هم خیلی واضحه. بعضی از مزایای خودشون را از دست می دن. فرض کنید شما مدیر حسابداری یه موسسه هستید و قراره که حسابداری اون موسسه به صورت کاملا مکانیزه و کامپیوتری انجام بشه. خوب اگر شما قدرت تطبیق با سیستم جدید رو داشته باشید ممکنه همراهی کنید ولی اگر توان ش رو نداشته باشید از همون اولش سنگ می اندازید. این مسئله در بسیاری از سازمانها و ارگانها دولتی حاکم هست. دوستان برای تحلیل این قضایا بد نیست از فاز میلیتاری بیان بیرون و کمی در وادی مدیریت (و نظریه ی بازیها) نگاهی بکنن

در زمینه ی ساخت هواپیما همون طور که گفتم با مارین موافق هستم. اگر مدیریت صحیح باشه در ظرف 2-3 سال می تونیم هر هواپیمایی رو بسازیم. اگر به آمارهای جنگ جهانی دوم نگاه کنید می بینید که خیلی از هواپیماها رو در عرض دو سه سال طراحی می کردن و می ساختن. اما اولش باید یه طرح کلی (نقشه راه داشته باشیم) . یعنی اول باید ببینیم استراتژی مون در بلند مدت حول چه محوری هست و نیاز به چه پرنده هایی داره. جون هر تهدیدی پرنده ی خاص خودش رو می طلبه. بعدش باید تقسیم کار بشه. به طور مشخص طراحی و ساخت یه هواپیمای جنگی 3 تا چالش عمده رو در بر داره

الف- سازه و بدنه

ب- موتور یا پیشرانه

ج- آووینیک و ابزار دقیق و رادار

در مورد اول امکان ساخت جنگنده های مختلفی وجود داره ولی هنوز برای رسیدن به امکن ساخت نسل 5 خیلی راه طولانی در پیش هست

در مورد دوم به عنوان متخصص موتور جت می گم که امکان ساخت موتور جت با کیفیت موتورهای آمریکایی رو هنوز نداریم ولی به اون هم میشه رسید. علت اینکه نمی تونیم موتور جت بسازیم مشخصا مشکلات متالورژی هستش. قطعات داخل انجین جت از آلیاژهای خاصی استفاده می کنن که توسط سازنده ها کاملا محرمانه باقی می مونه و به ما هم فرمولش رو نمی دن و نخواهند داد. اگر دوستان به پست اول من دقت کنید می بینید که گفتم باید اولویت اول رو روی علوم پایه و بعد علوم کاربردی بذاریم. دقیقا به همین دلیل

در مورد سوم فکر کنم پیشرفتهای خوبی داشتیم و خیلی دور از دسترس نیست

در مورد ساخت هم دوستان فکر نکنن که همه چی رو باید خودمون بسازیم. همین الان اگر نگاه کنید مثلا اف-16 فالکون خیلی از قطعاتش رو خارج از امریکا می سازن. ما هم خیلی از چیزها رو می تونیم/می تونستیم از تولید کننده ی خارجی (مثلا صندلی رو از روسیه) تهیه کنیم که کاملا معقول و منطقی هست

 

ما اگه توانایی داشتیم همین میگ 29 که مانورپذیری بالایی داره رو مهندسی معکوس میکردیم رفتیم سراغ اف 5 که شد صاعقه که در واقع همون بود اما یه 7  پشتش؟؟؟؟؟(موتور و رادارشم نساختیم رفتیم از چین گرفتیم) یک تصور یا توهمی ما گرفتارش هستیم که فکر میکنیم الان قاهر پرواز میکنه؟ اقایون اهل فن در مورد جنگنده اف 2 میتسوبیشی و کشور سازندش که اطلاع دارن؟ اینهمه سال گذشته یه تانک نمیتونیم تولید کنیم جایگزین این ام 47.60 چیفتن و تی 72 کنیم؟ یدونه زره پوش نداریم؟(الان دوستان همیشه در صحنه رخشو مثال میزنن که حتی دوزار برای سرباز داخلش ارزش قائل نشدن شما صندلیها و محافظتشو نگاه کن؟) امت همیشه در صحنه منفی بدین ببینم چقدر توانایی دارید؟ ادمینها هم هی نظرات مخالفو پاک کنن

از طرفی دوستمون ایا-56 هم تا حدودی حق دارند

متاسفانه تبلیغات غلط و غلو و تخیلی بعضی از مدیران و مسولان سبب شده که خیلی ها (از جمله خود من) به خیلی از مسائل با دیده تردید نگاه کنند. من به دوست عزیزمون ایا56 توصیه می کنم که اصلا کار به تبلیغات غلط و شلوغکاری ها کاری نداشته باشن. اگر این تبلیغات رو فیلتر بکنیم می بینیم که در بعضی زمینه ها حرف هایی برای گفتن داریم

من فقط یه داستان(خوشبختانه غیرمحرمانه) از شرکت خودمون بیان کنم که دوستان ببینند اوضاع از چه قراره

زمانی که سکوی نفتی بهرگانسر جدید به جای سکوی قدیم طراحی و ساخته شد از شرکت توربومکا برای تهیه ی توربینهای گازی 4 دستگاه توربین خریداری شد. این توربینها گرداننده ی ژنراتورهایی هستند که برق سکو رو تامین می کنند. یعنی موتورهای جتی که شفت خروجی شون به ژنراتور برق وصل شده. اما این خرید که شاید اون موقع منطقی بود الان شده بلای جون ما چون که توربومکا تولید کننده ی موتور هلیکوپتر هستش و ظاهرا (برداشت شخص من) برای ورود به بازار توربینهای دریایی خواسته همون توربینهای هلیکوپتر رو به روز کنه وبعد که موفق نبوده کلا خط تولیدش رو جمع کرده. یعنی به ما فکس زدن که ما هیچ پشتیبانی از این توربینها نمی کنیم. یه چند تایی قطعه یدکی هست که اگر خواستید لیست بدید و بخرید. در نتیجه توربینها پس از اینکه به ساعت اورهال رسیدن از اورهال کردن توربین سرباز زدن. از طرفی چون اورهال بوک ها رو هم نداریم خودمون نمی تونیم توی ایران اورهالش بکنیم. حالا ما موندیم و 4 تا توربین بدون قطعه و لوازم یدکی و کتابچه و... اما به همت بچه های ما الان 3 ساله که بدون اینکه یه فرانسوی از شرکت توربومکا بیاد سکوی بهرگانسر تونستیم توربینها رو سرپا نگه داریم

منظورم اینه که به قول دوستمون اگر بخواهیم می تونیم خیلی کارها رو بکنیم

به شرطی که اول ببینیم کجا قراره بریم

یا حق

  • Upvote 8
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نام خدا

سلام...

...............................................................................................

سلام

(جناب ترانسیلوانیا احتیاط کن ، کمی آهسته تر.چون ظرفیتها پایینه و هر چی را نمیشه گفت)....

به نظر من صحبتهای برادرمون مارین 101 درسته . میشه با یک همت عالی به همچه هدفی رسید . اما مسئله ایی که باید بهش توجه کرد .موضوع بوجه است : بوجه نظامی  ایران در قبل از تحریم  همه جانبه در جهار سال پیش در حدود 10 میلیار دلار در سال بود . که این شامل حقوق پرسنل هم میشد . در این شرایط که درآمد ارزی کشور به کمتر از نصف رسیده ، فکر میکنم بوجه نظامی هم باید پایین اومده باشه. با این شرایط سخت اقتصادی و تحریمهای همه جانبه ، بروز کردن نیروی هوایی کشور ، هدفی بسیار مشکل بنظر میرسه. معمولا کشور هایی  مثل شوروی یا کره شمالی میتونن ( یا میتونستن )دروضعیت سخت اقتصادی ، توسعه عظیم نظامی داشته باشن . چرا چون در این کشور ها ی میلیتاریستی رفاه مردم قربانی اهداف نظامی میشه . مثلا در اوج قدرت نظامی اتحاد شوروی ، مردم بشدت از کم بود غذا و خانه رنج میبردن. ما هم میتونیم از اونها اولگو بگیریم و روش اونها راادامه بدیم(ومنظور من از همت عالی همین روشه) . به این طریق در کمتر از ده سال به یک قدرت درجه اول نظامی تبدیل میشیم. اما  به نظر میرسه که  این روش در ایران زیاد طرفدار نداره، شما بیا به مردم بگو از این به بعد نون جیره بندی میشه چون ما میخواهیم تا مثلا سه سال آینده جنگنده نسل پنجم بسازیم ، ببین نظر مردم چیه؟ همه میدونن که جواب چیه .پس در این شرایط توقع پیشرفتهای بزرگ نظامی ، زیاد از حد ه .

در اول کار از شما یک سوال می پرسم. ظرفیت پایین و بالا از دید شما یعنی چه؟

 

بریم برسیم به موضوع خودمون...

اولاً؛ ما شوروی سابق و کره ی شمالی امروز نیستیم و تفکراتمون در جنبه های مختلف از بیخ و بُن با شوروی سابق و غیره و ذالک هم متفاوته و به طبعش نوع تعریفمون هم از مسائلی همچون قدرت نظامی کشور و کیفیت زندگی مردم ، با دیگران تفاوت های بنیادین داره...ثانیاً سیستمی که این حقیر موضوعات بودجه ای نظامی مملکت را باهاش میسنجم با سیستمی که شما در ذهن دارید خیلی متفاوته...ثالثاً این چیزی که این حقیر مطرح کردم به عنوان پیشرفت عظیم نظامی شناخته نمی شود! پیشرفت عظیم نظامی اون چیزی هست که طی 30 سال گذشته در کشور ما حادث شده و امروز صدها هزار محقق و صنعت گر و هزاران نوع دانش لازمه ی هر کاری وجود دارد ، این پیشرفت عظیم هستش و نه جمع بندی ظرفیت های موجود و رسیدن به ظرفیت های صنعتی پیشرفته تر و سخت افزار نظامی مدرن...رابعاً وقتی بر اساس سه مولفه ی قبلی اوضاع واژگون بشود، به طبعش مسئله ی وارد شدن فشار منفی به گُرده ی اقتصادی کشور، افت کیفیت زندگی (به دلیل صرف منابع در زمینه های نظامی) و مسئله ی طرفداری و عدم طرفداری هم به حاشیه رانده می شود...

 

حالا اگر طالب بودید شفاف تر و جزئی تر سر این موضوعات بحث میکنیم...

...............................................................................................

سلام .

 

لطفاً اون کلمه قرمز رو ، زیر دیپلم ترجمه کنید . (استحصال فناوری خارجی)

 

ممنون .

دانش فنی طراحی و ساخت سخت افزار و نرم افزارهای مختلف (نظامی و غیر نظامی)، یک مسیر یک طرفه نیست! مولفه های سنجشی زیادی دارد (نیروی انسانی، نوع مدیریت، تعداد و کیفیت مراکز تحقیق و توسعه، اهداف تعیین شده و غیره)... همه ی اینها تضمین کننده این نیست که در کشورهای مختلف محصول نهایی از نظر جزئیات و کیفیت به یک شکل در بیایند (به دلیل وجود اصلی به نام ابتکار)... مسئله ی ابتکار، عمدتاً به نیروی انسانی مربوط می شود! به عنوان مثال؛ توی این کره ی خاکی کشورهای مختلفی در موضوع الکترونیک هوایی تحقیقات می کنند و محصولات خودشون را ارائه می کنند، ممکنه در این محصولات ابتکاراتی به وجود آمده باشد که به ذهن نیروهای انسانی کشور ما نرسیده باشد، ابتکاراتی که بتواند کیفیت محصولمان را ارتقا جدی بدهد... با دسترسی به نمونه های تولید شده در خارج از کشور (و اجرای فرآیند مهندسی معکوس) و یا سرقت اطلاعات فنی مرتبط با سامانه های مختلف، می شود از این قبیل ابتکارات بهره مند شد...

...............................................................................................

در پناه حق... :16:

 

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

جناب عدد... آخه زدن این تاپیک چه دلیلی داره!؟

یه عده کارشناس هم میان نظر میدن!!!

می دونید اگر حضرت آقا بجای حرف شهید تهرانی مقدم به حرف کارشناسان گوش داده بودن ما الان موشک نداشتیم!؟

هر چیزی که در مورد جنگنده و پهپاد گفتید با واقعیت موجود فاصله داره!

ول کنید این بحث هارو ...

خیلی چیزها هست که شما ندیدید... ندیدن چیزی دلیل بر کتمانش نیست!

هنوز خیلی‌ها فکر می کنند ما بعد از سجیل متوقف شدیم... در حالی که الان دارند روی موشک زیردریایی پرتاب کار می کنند!

بس کنید این بحث های میشود نمی شود را ...

کاملا موافقم...

صحبتهایی که راجع به توانمندی ها و برنامه های تسلیحاتی میشه صحبتهای بی نتیجه ای هستند! چون واقعا کسی تو سایت نمیدونه چی در جریانه، کسی هم که بدونه به دلایل حفاظتی چیزی نمیگه(که البته کار درستیه)

 

کوچکترین تردیدی نداشته باشید که توی این سایت هم عوامل اطلاعاتی حضور دارند، که از میان کنجکاویها و تحلیل های افراد علاقه مند و احتمالا مطلع به اطلاعات جدیدی دست پیدا کنند...

 

این که میبینید هیچ اطلاعات و اسناد قابل اعتمادی در بحث های اینچنینی پیدا نمیشه، نشون دهنده اینه که حفاظت سازمانها دارن کارشونو درست انجام میدن...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

نساء، 153: «اهل کتاب [بنا به خواستِ نامعقولشان‏] از تو مى‏خواهند که از آسمان، کتابى براى آنان نازل کنى، البته [این بازیگران زشت باطن‏] از موسى بزرگ‏تر از آن را خواستند، و گفتند: خدا را آشکارا به ما نشان ده. پس آنان را به کیفر ستمشان صاعقه فرو گرفت. باز پس از آنکه [بر وحدانیّت حق و ضرورت خداپرستى‏] دلایل روشن براى آنان آمد، گوساله را به عنوان معبود گرفتند، و ما از این [گناه بزرگ و زشت هم‏] گذشتیم و به موسى برهانى روشن و قدرتى آشکار دادیم».

سلام .

 

دقیقاً چه ربطی داره ؟

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

آقا این نمایشگاه هوایی کیش کی هست؟ یادمه نمایشگاه قبلی منطقی وعده داده بود در نمایشگاه بعدی  موتورهای توربوفن رو میارن.....

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

آقا این نمایشگاه هوایی کیش کی هست؟ یادمه نمایشگاه قبلی منطقی وعده داده بود در نمایشگاه بعدی  موتورهای توربوفن رو میارن.....

 

با سلام...و تشکر از مقاله خوبه آقای مارین 101

 

poster.jpg

ویرایش شده در توسط Northrop
  • Upvote 4
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام

دوستان آرزوهای خودشون رو حقیقت فرض میکنن وبعد با استفاده از این حقیقت بدست آمده!!  میخوان نتیجه مورد نظرشون را بدست بیارن  . (حقیقتش من هم آرزوی دیدن یک جنگنده تماما ایرانی نسل پنجم رو دارم ) ولی از آرزو تا واقعیت ، خیلی خیلی راهه.این چیزهایی که آدمین محترم سایت نشون دادن نهایتا معنیش اینه که ایران بتونه بعضی قطعات هواپیماهای قدیمیش رو خودش بسازه (یا تعمیر کلی  واصلاح کنه) نه بیشتر . برای ساخت یک جنگنده مدرن و کار آمد لااقل نیاز به 10 سال پژوهش و هزینه های ملیارد دلاری است .ما فعلا اونقدر گرفتاری مهم تر داریم که ساخت هواپیما را در اولویت چندم قرار میده. برای همین هم مسئولین روشهای کم خرج تر وآسان تر مثل توسعه سیستم های ضد هوایی رو در دستور کار قرار دادن.

  • Upvote 5
  • Downvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نام خدا

سلام...

...................................................................................................................

سلام

1-دوستان آرزوهای خودشون رو حقیقت فرض میکنن وبعد با استفاده از این حقیقت بدست آمده!!  میخوان نتیجه مورد نظرشون را بدست بیارن  . (حقیقتش من هم آرزوی دیدن یک جنگنده تماما ایرانی نسل پنجم رو دارم ) ولی از آرزو تا واقعیت ، خیلی خیلی راهه.این چیزهایی که آدمین محترم سایت نشون دادن نهایتا معنیش اینه که ایران بتونه بعضی قطعات هواپیماهای قدیمیش رو خودش بسازه (یا تعمیر کلی  واصلاح کنه) نه بیشتر . 2-برای ساخت یک جنگنده مدرن و کار آمد لااقل نیاز به 10 سال پژوهش و هزینه های ملیارد دلاری است .3-ما فعلا اونقدر گرفتاری مهم تر داریم که ساخت هواپیما را در اولویت چندم قرار میده. 4-برای همین هم مسئولین روشهای کم خرج تر وآسان تر مثل توسعه سیستم های ضد هوایی رو در دستور کار قرار دادن.

دوست گرامی؛

 

1-پیشنهاد میکنم شما اول از همه در اینترنت یه سرچی در باب سه مفهموم آرزو، حقیقت و پیشنهاد بزنی! ... متاسفانه این جمله ای که شما از ربط آرزو، حقیقت و نیجه ی مورد نظر نوشتی در اینجا و در این موضوع، غلطه ... والا ما اِبایی نداریم از اعتراف به این که آرزوهای بزرگ داریم، اما بسیار ناراحت میشیم که فردی بدون ارائه ی استدلال محکمه پسند به شعورمون توهین کنه.

به عنوان مثال این حقیر به عنوان پیشنهاد! یک نقشه را 56 ساله طراحی کرده ام! و کامل هم مطرحش نکردم تا ببینم عزیزان در اینجا چگونه بحث می کنند و آیا می توانند از «م» ما میتوانیم عبور کنند یا خیر؟! تا اینکه مطرحش کنم و سرش به بحث بپردازیم! ... وقتی جمعی در اصل اول خواستن و سنجش زوایاش جا میزنند! اون هم نه بر اساس استدلال و منطق های محکمه پسند! چرا من بیام تمام دستم رو باز کنم؟!

ایراد فنی-تئوری به مسائل و راهکار مطرح شده داری، بسم الله...

 

2-خوشحال میشوم، این مورد را بیشتر توضیح دهید و مشخص کنید بر اساس چه مولفه هایی این تیکه را نوشته اید...

 

3-اگر مشکلی نیست این قسمت را هم توضیح دهید و چند موردی مصداق برایش عنوان کنید...

 

4-علاقه مندم در این موضوع هم با هم بحث کنیم ... پس با این نکته شروع میکنم، چه چیزی قراره برای ما جای یک رهگیر هوایی در داخل مرزها و یا تهاجم هوایی دقیق در خارج از مرزها را (فواصل دور) به عهده بگیرد؟

...................................................................................................................

در پناه حق... :rose:

ویرایش شده در توسط Marine101
  • Upvote 1
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

عدد جان قصد تمسخر ندارم ولی اینی که نوشتی رو تمام مدیران و علاقه مندان بخش هوایی که سابقا در میلیتاری بودن و تا همین امروز هم هستن یا به صورت تاپیک نوشتن و یا به صورت پست ارسال کردن ؛ این چیزی هم که شما و دوستان نوشتین صورت کلی قضییه هست وگرنه بر طبق گفته شما و دوستان ؛ ما باید تا الان حداقل یه اسکادران جنگنده ( نمیگم نسل 5 ) حداقل 4+ داشتیم ! دلایلی هم که باعث نقض نوشتار و گفته ی عزیزان میشه بسیار مفصل و طولانی است که از حوصله بنده و دوستان خارج هست !

 

ساخت جنگنده اون هم پنهان کار به این سادگی نیست و مسلما با چنین مدیریتی تا سال 1400 به چنین اهدافی دست پیدا نخواهیم کرد و اینکه دوستان و حضرات می فرمایند ما از صاعقه یهو بپریم رو نسل 5 نشان دهنده حرف آبکی زدن هست !

 

در ضمن ساخت یک جنگنده همت زیادی میطلبه و ما فرض رو بر این میگذاریم که بتونیم جنگنده نسل 5 بسازیم ؛ ولی آیا می تونیم اطمینان داشته باشم که هم تراز جنگنده های روز دنیا خواهد بود و حتی حریف نسل 4 میشه یا نه ؟

 

از این نظر گفتم بحث شما کلی ست که شما فقط به کمیت توجه کردید و تا اونجایی که من پست هارو خوندم کیفیت ساخت و کارایی مورد توجه قرار نگرفت ! مسئله کیفیت چنان مهم هست که هنوز تی 50 و اف 35 و جنگنده های سری جی ارتش چین نتونستن اسکادران تشکیل بدن !

  • Upvote 7
  • Downvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

برای ساخت یک جنگنده مدرن و کار آمد لااقل نیاز به 10 سال پژوهش و هزینه های ملیارد دلاری است .

درسته که برای ساخت جنگنده مدرن به زمان طولانی احتیاج داریم ولی هم اکنون ما در نقطه صفر این زمان نیستم. مثلا در سال87 کار طراحی یک جنگنده رادارگریز به اتمام رسیده یعنی 6 سال قبل! و حتما یکی دو سال قبل از اتمام طراحی کار طراحی آغاز شده بود یعنی تقریبا هشت سال از یک پروژه میگذرد که با اضافه کردن چند سال دیگر تا اتمام کامل پروژه میبینیم زمان نسبتا طولانی و معقولانه ای صرف این پروژه شده است.

 

icon_arrowd

در تاریخ 87/09/11 فرمانده نیروی هوایی ارتش در مصاحبه با یکی از خبرگزاری ها گفت:

 

پايان طراحي هواپيماي رادار گريز ارتش فرمانده نيروي هوايي ارتش در بخش ديگري از سخنان خود از طراحي كامل هواپيماي رادار گريز در كشور خبر داد و گفت: اكنون متخصصان ما وارد مرحله ساخت نمونه اوليه اين هواپيما در حجم كوچك‌تر شده‌اند كه پس از پشت سر گذاشتن آزمايش‌هاي لازم، وارد قسمت واقعي‌تر خواهيم شد. وي با بيان اينكه اين هواپيما مي‌تواند يكي از جلوه‌هاي مهم نوآوري و خودباوري باشد، اظهار داشت: اميدواريم كار تحقيقاتي اين هواپيما تا پايان سال انجام شود و سپس وارد بخش توليد شويم.

http://www.farsnews....p?nn=8709110132

 

ویرایش شده در توسط MILAD110
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

درسته که برای ساخت جنگنده مدرن به زمان طولانی احتیاج داریم ولی هم اکنون ما در نقطه صفر این زمان نیستم. مثلا در سال87 کار طراحی یک جنگنده رادارگریز به اتمام رسیده یعنی 6 سال قبل! و حتما یکی دو سال قبل از اتمام طراحی کار طراحی آغاز شده بود یعنی تقریبا هشت سال از یک پروژه میگذرد که با اضافه کردن چند سال دیگر تا اتمام کامل پروژه میبینیم زمان نسبتا طولانی و معقولانه ای صرف این پروژه شده است.

 

icon_arrowd

 

دوست عزیز حرف زیاده !

 

هر وقت نتیجه ی کار رو دیدی قبول کن !

 

از این مدل خبر ها اگه بخوای قد 20 صفحه تو اینترنت داریم !

 

مطمئن باش اگه چنین چیزی بود مثل قاهر رونمایی میشد ؛ چون بعد از رونمایی قاهر مشخص شد دوستان دلشون کوچیکه و تا به دستاوردی رسیدن سریع میرن تو کار رونمایی ؛ اون هم از نوع ناقص !

 

از قدیم گفتن حرف باید محکمه پسند باشه !

 

اگه به حرف باشه ما الان تو مریخ پژوهشگر و کاوشگر داشتیم !

 

پس خواهشا دلایل که قابل استناد و منطق باشه ذکر کنید !

  • Upvote 12
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.