امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

آرمین جان عزیز:
دقت کنید شرایط در بینانه ترین حالته ودر گیری فقط با امریکا نیست

1- امریکا فقط روی سه تااز ناوهای هواپیمابرش به اندازه کل پرنده های عملیاتی ما جنگنده داره
2- بمب افکن B-2 تاکنون چندین بار درهمین عراق آزمایش شده
3-دوست عزیز شما از بودجه نظامی امریکا آگاه هستید؟

در ضمن کی گفته رطوبت دشمن اول B-2 است!تازه وجود اس 300 در ایران هنوز اثبات نشده


البته در تعداد بمب افکن ها کمی اغراق کردم ولی دیگه بدبینانه ترین حالته

راستی بنده نصیر ایرانی هستم نه نسیران یا نصیری یا نصریانی یا نصیری ایرانی یا .............نمی دونم با این نام کاربریم چه کنم باید بین اسم و فامیل رو از هم جدا می کردم :lol: اقا سعید راهی نداره!

با عرض شرمندگي اقا نصير . من با موضوع اول موافقم ولي در رابطه با موضوع دوم بي 2 طبق سايته نظامي امريكا تا حالا توي هيچ جنگي شركت نكرده و موضوع سوم من درسته كه بودجه امريكا رو نميدونم ولي اينو ميدونم هر ساعت صوت پرواز با هواپيماي اف14 در حالت غير جنگي حدود 2000 دولار خرج داره (اين امارو ميتوني توي سايت جنگ نوين امريكا ببيني )
واما بي2 از جنس الياژي اكسيد كربنه و اين محصول در برابر رطوبت باعث مي شود ضريب انبسات تغيير كنه و ديگه باقيشو خودت حدس بزن !
اولين محموله اس 300 بعد از اموزش دوستان در كشور ثالث و ايران در شهريور تحويل شد كه يكي از دلايل جابجايي تيپ 55 هوابرد در عرض يك شب همين بود و.....

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

آرمین جان عزیز:
دقت کنید شرایط در بینانه ترین حالته ودر گیری فقط با امریکا نیست

1- امریکا فقط روی سه تااز ناوهای هواپیمابرش به اندازه کل پرنده های عملیاتی ما جنگنده داره
2- بمب افکن B-2 تاکنون چندین بار درهمین عراق آزمایش شده
3-دوست عزیز شما از بودجه نظامی امریکا آگاه هستید؟

در ضمن کی گفته رطوبت دشمن اول B-2 است!تازه وجود اس 300 در ایران هنوز اثبات نشده


البته در تعداد بمب افکن ها کمی اغراق کردم ولی دیگه بدبینانه ترین حالته

راستی بنده نصیر ایرانی هستم نه نسیران یا نصیری یا نصریانی یا نصیری ایرانی یا .............نمی دونم با این نام کاربریم چه کنم باید بین اسم و فامیل رو از هم جدا می کردم :lol: اقا سعید راهی نداره!

با عرض شرمندگي اقا نصير . من با موضوع اول موافقم ولي در رابطه با موضوع دوم بي 2 طبق سايته نظامي امريكا تا حالا توي هيچ جنگي شركت نكرده و موضوع سوم من درسته كه بودجه امريكا رو نميدونم ولي اينو ميدونم هر ساعت صوت پرواز با هواپيماي اف14 در حالت غير جنگي حدود 2000 دولار خرج داره (اين امارو ميتوني توي سايت جنگ نوين امريكا ببيني )
واما بي2 از جنس الياژي اكسيد كربنه و اين محصول در برابر رطوبت باعث مي شود ضريب انبسات تغيير كنه و ديگه باقيشو خودت حدس بزن !
اولين محموله اس 300 بعد از اموزش دوستان در كشور ثالث و ايران در شهريور تحويل شد كه يكي از دلايل جابجايي تيپ 55 هوابرد در عرض يك شب همين بود و.....

ارمین جان امیدوارم در مورد اس 300 حق با شما باشه چون کمک بزرگی به افزایش قدرت پدافند ایران می کنه
ولی هرچی فکر می کنم نمی تونم درک کنم B-2 که بگفته خود امریکایها 1.5 میلیارد دلار قیمت داره در مقابل رطوبت تا این حد مشکل داشته باشه!!!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ببينيد دوستان ، بلند كردن اين همه جنگنده باعث لو رفتن عمليات مي‌شه يعني چي ؟ يعني اينكه قبل از ورود اين هواپيماها به ايران در سرتاسر ايران پدافند هوايي منتظرشونه و بلافاصله بعد از بلند شدنشون و قبل از اينكه اينا حتي به ايران برسه مطمئن باش صدها موشك به طرف پايگاه‌هاي آمريكا و اسرائيل و ناتو تا شعاع 2500 كيلومتري شليك مي‌شه . مقامات ايراني گفتن ما شروع كننده نيستيم اما اين رو هم هميشه اضافه كردن كه دفاع پيش‌دستانه حق ايرانه بدترين حالت هم اينه كه كل ارتش و سپاه رفته باشن مرخصي يا توي خواب باشن ، به نظر من بلند كردن اين همه جنگنده به نفع ايرانه چون درصد لو رفتن عمليا 800% افزايش پيدا مي‌كنه و قبل از آغاز عمليات مي‌شه خيلي كارا كرد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
میدونستید یکی از شرایط لغو پیمان NPT شروع جنگ هست ؟ :lol: ولی اگه جنگ با یک یا چند بمب اتم شروع بشه چی ؟ :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ولی اگه جنگ با یک یا چند بمب اتم شروع بشه چی ؟ :lol:


ببين دوست عزيز ، حمله با سلاح هسته‌اي چيز كمي نيست و خيلي سروصدا به پا مي‌كنه (با توجه به قدرت بالاي وزارت اطلاعات) مطمئنن قبل از حمله ايران باخبر مي‌شه و اقدامات پيشگيرانه‌اي انجام خواهد داد و يا حداقل هزينه‌ي حمله‌ي هسته‌اي رو اونقدر بالا مي‌بره كه آمريكا از اين حمله بيشتر خسارت ببينه تا ايران

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اين سناريو كه شما گفتي با اين همه طول و تفضيل من ياد حمله به نرماندي انداخت!چون فكر ميكنم اروپا و حتي ناتو به اين راحتي ها هم ساز تهاجم امريكا بدين شكل نشن. اما با تعداد كمتر از اين تعداد هم هواپيما هاي ما اگر روي زمين بمونن جاشون امن تر هست تا اينكه بخوان مقابله كنند. در مورد سيستم پدافندي هم اس-300 سيستم خوبي هست اما فكر ميكنيد چه قدر كارايي داره در مقابل همچنين تهاجم همه جانبه اي؟ در مورد اينكه اگر اين تعداد بخوان پرواز كنن عمليات لو ميره و از اين حرف ها طبيعتا ما نمي تونيم اظهار نظر كنيم چون اون كساني كه در اتاق جنگ پنتاگون عمليات رهبري ميكنن مسلما قبل از ما به اين مورد فكر ميكنن. پيشنهاد ميكنم شيوه حملات هوايي در جنگ اول خليج فارس مطالعه كنيد نكاتي جالي به دست آدم ميده.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در مورد اينكه اگر اين تعداد بخوان پرواز كنن عمليات لو ميره و از اين حرف ها طبيعتا ما نمي تونيم اظهار نظر كنيم چون اون كساني كه در اتاق جنگ پنتاگون عمليات رهبري ميكنن مسلما قبل از ما به اين مورد فكر ميكنن.
پيشنهاد ميكنم شيوه حملات هوايي در جنگ اول خليج فارس مطالعه كنيد نكاتي جالي به دست آدم ميده.


در زمان جنگ اول خليج فارس هم اين حمله از قبل لو رفته بود اما صدام جرات انجام حمله‌ي پيش دستانه رو نداشت و تا لحظه‌ي بمب‌باران داشت با ژاك‌شيراك و دار و دستش رايزني مي‌كرد به اين اميد كه فرانسه بتونه آمريكا رو منصرف كنه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
درصورت بروز جنگ به دليل دوري خاك اصلي امريكا از منطقه (10000 كيلومتر) اين كشور در جنگ كوتاه مدت دچار خسارت اقتصادي ( نابودي زيربناها) نميشه اما در منطقه علاوه بر ناوها و نيروهاي پياده به منافع اقتصادي شامل تاسيسات نفتي دچار خسارت عمده اي خواهند شد اما با طولاني شدن جنگ و قطع صادرات نفت و بالا رفت قيمت ان در جهان و كم كم از كار افتادن كارخانه به دليل عدم و جود ماده اوليه ركود بيكاري و تورم ودر نتيجه فروپاشي اقتصاد اين كشور را خواهد گرفت اما در مورد حمله نظامي امريكا موج اول اين حملات شامل حملات موشكهاي دقيق كروز و هواپيماهاي پنهانكار بر عليه سامانه هاي پدافندي و پايگاهاي هوايي جهت از كار انداختن انها و سپس حملات گسترده هوايي بر عليه تمام اهداف نظامي و اقتصادي موفقيت يا عدم موفقيت امريكا در اين حوزه بستگي به بدست اوردن برتري هوايي كه ناشي از عملكرد سيستمهاي جنگ الكترونيك هواژيماهاي اين كشور خواهد داشت و چنانچه ما بتوانيم در حد امكان از كار افتادن سامانه هاي پدافندي جلوگيري و برتري مطلق هوايي امريكا را دچار خدشه كنيم يگانهاي موشكي و پدافندي ما خواهند توانست خسارت قابل توجهي را به نيروي دريايي و پايگاهاي نظامي امريكا در منطقه وارد اورند در هرصورت امریکا جهت پیروزی نهایی در جنگ باید نیروهای پیاده خود را وارد عمل کند که تجربه عراق و افغانستان انها را از این تصمیم منصرف خواهد کرد هواپيماي پنهانكار b-2 در جنگ افغانستان و عراق شرکت داشت و فکر نمی کنم به رطوبت حساس باشه چون پایگاه انها در جزایر دیگو گارسیا در اقیانوس هند و جزیره گوام در اقیانوس ارام با درصد رطوبت بسیار بالا قرار دارد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
عجب بزن بزنی میشه :mrgreen: درصورتی حمله میکنن که پدافند موشکی ما از کار افتاده باشه :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در مورد اينكه اگر اين تعداد بخوان پرواز كنن عمليات لو ميره و از اين حرف ها طبيعتا ما نمي تونيم اظهار نظر كنيم چون اون كساني كه در اتاق جنگ پنتاگون عمليات رهبري ميكنن مسلما قبل از ما به اين مورد فكر ميكنن.
پيشنهاد ميكنم شيوه حملات هوايي در جنگ اول خليج فارس مطالعه كنيد نكاتي جالي به دست آدم ميده.


در زمان جنگ اول خليج فارس هم اين حمله از قبل لو رفته بود اما صدام جرات انجام حمله‌ي پيش دستانه رو نداشت و تا لحظه‌ي بمب‌باران داشت با ژاك‌شيراك و دار و دستش رايزني مي‌كرد به اين اميد كه فرانسه بتونه آمريكا رو منصرف كنه

منظورتون از لو رفته بود چيه؟چي چيزي از عمليات امريكا و متحدينش لو رفته بود؟ لابد از روي آرايش نيرو ها توي منطقه ميگين لو رفته بود؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جناب UDT88 تحلیل خوبی کردی ولی موفقیت این طرح به این برمی گرده که آیا پس از وارد آمدن ضرباتی به نیروی دریایی و همچنین پایگاههای نظامی امریکا ایا امریکا سریعا تسلیم خواهد شد؟ آیا امریکا برنامه ای برای ادامه جنگ ندارد؟ تحمل خسارات وارده برای بدست آوردن موفقیتی بزرگتر از آن خسارات از سوی امریکا می تونه خطرناک تر از حمله های اولیه وثانوبه باشه! در مورد قطع صادرات نفت از سوی ایران وهمچنین بستن تنگه هرمز تحلیل های زیادی شده که میشه به یک بازی باخت باخت تشبیهش کرد تا چیزی دیگر! لازم می دونم ذکر یک نکته را تذکر بدم که بعد از حمله امریکا به عراق و اشغال این کشور و تبدیل شدن این کشور به دومین دارنده نفت در جهان امریکا سعی در بستن قرار داد حضور دائمی در عراق دارد که در این صورت این کشور به راحتی می تونه نقش ایران را در استفاده از حربه نفت و تنگه هرمز با چالشی اساسی روبرو کند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
درصورت يك جنگ حمله به چاههاي نفت عراق و قطع صادرات نفت عراق و كويت براي ايران كار بسيار راحتي حتي ممكن يكي از قدمهاي سناريوهايي جنگ احتمالي باشه ضمنا جنگ سوم خليج فارس اصلا ممكن نتيجه اي فراتراز دو تا جنگ قبلي باشه اتفاقاتي رخ بده كه اصلا غربيها فكرشو نكرده باشند تعداد كشته انقدر بالا باشه و خسارت وارده به مراكز نفتي انقدر بالا باشه كه باور كردني نباشه يعني يك جنگ تمام عيار براي دوطرف هيچكس نمي دونه ايران توي اين سالهاي بعد از جنگ چه تتجهيزات نظامي رو خريداري كرده همه روي مسيله اتمي زوم كردند ولي رو ي تجهيزات نظامي خريداري شده فقط اطلاعات كم كه همه بيشتر جنبه شايعه داشته توي اين سالها ايران در روز ارتش يك مشت لوازم و تجهيزات درب داغون نشون دنيا داده كه با توجه به پنهان كاري كه ما در زمينه اتمي داريم بايد در زمينه نظامي حرفي براي گفتن داشته باشيم كه رو كنيم .....

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام


امروز که در مجله هوایی air-mag.blogsky.com به جست و جو پرداخته بودم متوجه چنین مطلبی شدم که دیدم مطلب مناسبی هست و به تمام شایعات می پردازه . در سایت هم که سرچ کردم این مطلب رو پیدا نکردم :lol:

ادعای منابع خارجی در مورد جنگنده های جدید نیروی هوایی ایران:
در شرایطی که بحران های مختلفی در خاورمیانه جریان دارد و هر روز حادثه جدیدی در منطقه رخ می دهد، مخالفت ایران با اسرائیل و به رسمیت نشناختن این کشور از سوی ایران و حمایت از نیروهای مخالف اسرائیل در منطقه باعث می شود که تنش های روز افزون در منطقه ادامه داشته باشد، در چنین شرایطی هر دو سو سعی می کنند تا با خطرناک جلوه دادن دیگری وجهه دشمن را در دیدگاه بین الملل از بین ببرند، در این میان آنچه که باید پذیرفت این است که اسرائیل با توجه وابستگی به جهان غرب به قدرت رسانه ای گسترده تری دسترسی دارد، این امر باعث شده تا این کشور همواره اطلاعاتی را از توان نظامی ایران منتشر کند که گاهی با واقعیات در تناقض اند، بدیهی است این کشور اطلاعاتی را نیز در مورد نیروی هوایی ابران منتشر کند، اما گزارش قابل توجهی که در سال 2005 از سوی اسرائیل منتشر شد باعث شد تا بسیاری از منابع داخلی و خارجی به بحث در مورد مندرجات این گزارش بپردازند، در این گزارش به وجود 26 فروند جنگنده سوخو-27، 24 فروند شکاری رهگیر میگ-31، 4 فروند بمب افکن توپولف-22ام3، 6 فروند اچ-6دی، 24 فروند میگ-23 و 24 فروند میگ-27 بعلاوه دست کم 18 فروند میگ-29 جدید در نیروی هوایی ایران اشاره شده بود، در چنین وضعیتی یک سال بعد در یک انجمن اینترنتی انگلیسی زبان به قراردادی میان ایران و روسیه برای توسعه نوعی از جنگنده سوخو-30 با کد MKP(МКП) و سفارش اولیه 50 فروندی اشاره شده بود، در این مبحث به بررسی چنین مواردی می پردازیم.




تصویر

جنگنده MiG-31 Foxhound:
جنگنده میگ-31 بعنوان یک رهگیر استراتژیک توسط اتحاد شوروی تولید شد، نوع اولیه این جنگنده موسوم به MiG-31A با وجود تلاش های بسیار رضایت مسئولان وقت اتحاد شوروی را برآورده نساخت، در نتیجه گونه های جدیدی از این جنگنده با نام MiG-31B و MiG-31BM تولید شدند که نوع BM را باید به واقع یک رهگیر توانمند دانست، این جنگنده با توانایی حمل و استفاده از موشک های هولناکی چون R-33 و R-37 می تواند برای هر پرنده ای خطرناک واقع شود، علاوه بر این رادار پیشرفته این جنگنده با نام Zaslon-M با بردی بیش از 250 کیلومتر علاوه بر توانایی تعقیب همزمان 24 هدف و حمله همزمان به 6 فروند از آنها توانایی کشف و رهگیری جنگنده های رادارگریز را نیز دارد. وجود چنین رهگیر قدرتمندی در نیروی هوایی می تواند تا حد زیادی جای خالی اف-14 های اوراق شده و یا از دست رفته در جریان جنگ را جبران کند.

تصویر

[/b]بمب افکن استراتژیک Tu-22M3 Backfire C:
بمب افکن سنگین بک فایر بعنوان یک بمب افکن مافوق صوت در دوران جنگ سرد بیشتر بمنظور مقابله با اهداف دریایی بر پایه بمب افکن قدیمی Tu-22A موسوم به بلایندر تولید شد، با این وجود هزینه های بسیار بالای نگهداری این بمب افکن باعث شده تا امروزه در روسیه نیز تعداد کمی از این بمب افکن ها فعال باشند. اما مسئله بک فایر های ایرانی به زمانی باز می گردد که روسیه سعی داشت تعدادی از بک فایر های خود را به نیروی دریایی هند بفروشد، در این پیشنهاد چهار فروند بمب افکن سنگین بک فایر به هند پیشنهاد شده بود که از سوی هند رد شد، چند سال بعد چینی ها تقاضای خرید این چهار بمب افکن را به روسیه ارائه دادند اما در کمال تعجب روس ها که در آن سالها بخش زیادی از فروش تسلیحات خود را به چین اختصاص داده بودند از فروش این بمب افکن ها به چین امتناع ورزیدند، در این میان گمانه زنی هایی بوجود آمد که ایران در همان زمان که هند پیشنهاد روسیه را رد کرده بود با ارائه نقاضای خرید این بمب افکن ها به روسیه آنها خریداری کرده است.

تصویر

بمب افکن H-6D Badger:
بمب افکن چینی H-6 همان بمب افکن روسی توپولف-16 است و مدل D آن یکی از آخرین مدل های آن می باشد، این بمب افکن توانایی حمله به اهداف دریایی را داشته و در جریان جنگ هشت ساله نیز بر علیه ایران بکار گرفته شد، این بمب افکن ها به کمک موشک های C-601 چینی اغلب بمنظور حمله به نیروی دریایی ایران بکار می رفتند.

تصویر

جنگنده چند منظوره Su-30MKP Flanker:
در شرایطی که توانایی های فوق العاده بالای Su-30MKI هندی، مالزی را نیز مجبور کرده بود تا بر برتری این جنگنده ها صحه گزارده و نوع *MKM را بمنظور نیروی هوایی خود و برپایه نوع MKP به روسیه سفارش دهد، گزارشی مبنی بر توسعه نوعی دیگر از این جنگنده با عنوان Su-30MKP برای نیروی هوایی ایران نیز در یکی از انجمن های اینترنتی انگلیسی زبان منتشر شد، طبق ادعای این گروه این جنگنده جدید برپایه Su-30MKI بوجود آمده لیکن قطعات ساخت اسرائیل و فرانسه تماما با نمونه های روسی جایگزین شده اند.
* جنگنده Su-30MKM در واقع همان جنگنده Su-30MKI می باشد که در آن قطعات ساخت اسرائیل و هند با نمونه های مشابه ساخت فرانسه، آفریقای جنوبی و روسیه جایگزین شده بودند.

بمب در جعبه کبریت! ممکن یا ناممکن؟

تصویر


اما یکی از سوالاتی که همواره پیش روی افراد می ماند صحت ادعای منابع خارجی است، آیا خرید و عملیاتی نگهداشتن چنین جنگنده هایی آن هم در این تعداد امکانپذیر است؟ چگونه ممکن است بتوان بدون اینکه هیچ عکس یا تصویر ماهواره ای از بمب افکن های سنگینی چون Tu-22M3 و H-6 بدست آید آنها را به پرواز در آورد؟ آیا ممکن است این تعداد بمب افکن سنگین صرفا خریداری شده و در آشیانه های زیر زمینی نگهداری شوند؟ آیا عملیاتی نگهداشتن این بمب افکن ها بدون به پرواز در آوردن آنها امکانپذیر است؟ آیا خرید چنین بمب افکن های گران قیمتی و زمینگیر کردن آنها عقلانی است؟ اگر اینچنین است، این بمب افکن ها چقدر زمان نیاز دارند تا در شرایط لازم وارد میدان نبرد شوند؟
در مورد جنگنده ها چطور؟ آیا با وضعیت سیاسی فعلی ایران در جامعه جهانی روسیه و چین حاضر به فروش چنین تسلیحاتی به ما هستند؟ این سوالی است که همیشه پیش روی ما می ماند و ما بدرستی جوابی برای آن نداریم!

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

این سوالی است که همیشه پیش روی ما می ماند و ما بدرستی جوابی برای آن نداریم!


ادامه دارد .....

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اگر اين جنگنده ها در شب پرواز كنند چي ميشه از اونا عكس گرفت :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.