امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

47 minutes قبل , Navard گفت:

بسم الله ...

 

 

این جنگنده در همین سایت دو بار معرفی شده ... یک بار در سال 86

 

یکبار هم در سال 91 معرفی شده و پیشنهادات این چنینی هم داده شده ولی کو اراده ای برای عمل کردن !؟

 

نقل قول

سلام

فکر کنم اولین جنگنده واقعا بومی با موتوری در حد 30 کیلو نیوتون باید مشخصاتی شبیه این داشته باشد ( البته در صورت ساخته شدن ) ....
البته با یک رادار بهتر و یک طراحی بدنه ی مدرن تر ، می شه یک جنگنده ی سبک به دست آورد که جایگزین اف 5 ها بشه ...

 

 

حتی سلاح های این جنگنده هم معرفی شده اند ...

 

 

 

همین میلیتاری خودش منبع عظیمی از ایده های کاربردی هست ولی هیچ اراده ای نزد دست اندر کاران وجود نداره .... اصلا وزارت دفاع اینترنت نداره که کارشناس هاش بتونند به سایتی مثل میلیتاری سر بزنن و ایده بگیرند ... 

ویرایش شده در توسط Ghalam
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
4 minutes قبل , Ghalam گفت:

 

این جنگنده در همین سایت دو بار معرفی شده ... یک بار در سال 

 

یکبار هم در سال 91 معرفی شده و پیشنهادات این چنینی هم داده شده ولی کو اراده ای برای عمل کردن !

 

 

حتی سلاح های این جنگنده هم معرفی شده اند 

 

همین میلیتاری خودش منبع عظیمی از ایده های کاربردی هست ولی هیچ اراده ای نزد دست اندر کاران وجود نداره .... اصلا وزارت دفاع اینترنت نداره که کارشناس هاش بتونند به سایتی مثل میلیتاری سر بزنن و ایده بگیرند ... 

 با تشکر از شما خواهشمندم بخشی از مطلب نقل قول شده رو پاک کنید تا از طولانی شدن پست شما  و تکرار پست بنده جلوگیری شود و البته صفحه کمتری هم جابه جا شود. تشکر

  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 minutes قبل , MA5 گفت:

ما در کشور نمونه هایی داشتیم که واقعا اگر پیگیری میشدند در حد همین جنگنده تایوانی بودند  ، میشد بر اساس تجربه اون ها به جنگنده های مناسب دست پیدا کرد ، اما خب عدم مدیریت ، سلیقگی عمل کردن ، شاید هم عدم توان مالی باعث شده به فراموشی سپرده بشوند

 

 

 

دستیابی به فناوری هوایی یک امر زمان بر و مستمر هست. مخصوصا برای کشوری مثل ما که دستیابی محدودی به خارج داریم . اینکه نسل ۷ در کار خواهد بود بحث بسیار است. در پست هایی در همین سایت اشاره شده که کشور ها فعلا قصد ندارند که نسل ۴++های خود را کنار بگذارند. در زمینه موتور  توضیحات کاملی دادم که گلوگاه اصلی ماست. بهتر که احساسی رفتار نکنیم. و منطقی به مطلب نگاه کنیم. تا یک تحلل درست بر روی راهکار ها داشته باشیم. دستیابی به موتور های نام برده شده توسط شما کاملا امکان پذیر است. تاکید من حتی بر روی توربین های گازی است. مپنا قدم های خوبی برداشته است. با ساخت توربین گازی ما یک قدم بزرگ در صنایع دریایی به پیش میریم. تغییرات در موتور های امروزی همه در تغییر بر روی پلتفرم های توربوجت صورت گرفته.  این راه برای ما دور از دسترس نیست. بقول حافظ:

باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش
بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش

  • Like 3
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , Navard گفت:

 

دستیابی به فناوری هوایی یک امر زمان بر و مستمر هست. مخصوصا برای کشوری مثل ما که دستیابی محدودی به خارج داریم . اینکه نسل ۷ در کار خواهد بود بحث بسیار است. در پست هایی در همین سایت اشاره شده که کشور ها فعلا قصد ندارند که نسل ۴++های خود را کنار بگذارند. در زمینه موتور  توضیحات کاملی دادم که گلوگاه اصلی ماست. بهتر که احساسی رفتار نکنیم. و منطقی به مطلب نگاه کنیم. تا یک تحلل درست بر روی راهکار ها داشته باشیم. دستیابی به موتور های نام برده شده توسط شما کاملا امکان پذیر است. تاکید من حتی بر روی توربین های گازی است. مپنا قدم های خوبی برداشته است. با ساخت توربین گازی ما یک قدم بزرگ در صنایع دریایی به پیش میریم. تغییرات در موتور های امروزی همه در تغییر بر روی پلتفرم های توربوجت صورت گرفته.  این راه برای ما دور از دسترس نیست. بقول حافظ:

باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش
بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش

 

صاعقه ی دو سکانه سال 1380 پرواز کرد ... یعنی 19 سال پیش ... اگر اراده ای می بود ، حداقل نمونه ای بهبود یافته از اف 5 با برطرف کردن بعضی از نواقص طراحیش مثل محل قرار گیری ارابه های فرود و حجم کوچک دماغه اش ساخته می شد و با یک رادار پالس داپلر کوچک و یک سامانه ی IRST و تعدادی موشک میان برد راداری با برد مثلا 40 کیلومتر و چند تا موشک الکترواپتیکی عملیاتی می شد و اولین اثرش این می شد که ساعت پروازی این جنگنده ها مطابق استاندارهای جهانی بود ...

 

اراده ای نبود وگرنه اگر از همان سال 1380 حاضر می شدیم کمی دست به جیب بشویم و به صورت پنهانی با چین و روسیه برای ساخت نمونه ی توربوفن جی 85 همکاری می کردیم ( البته به شرطی که همه جا این قضیه رو جار نمی زدیم ) احتمالا تا حالا یک موتور توربوفن سبک و ارزان قیمت داشتیم که هر چند طول عمر کمی داشت ولی حداقل با 2 تا از این موتور می توانسیتم چیزی در حد جی 17 پاکستانی بسازیم ... روس ها شاید حاضر به این کار نمی شدند ولی چینی ها  احتمالا  استقبال می کردند .

 

درد اینجاست که همان فرصت سوزی های قبلی ، همچنان ادامه دارد .

 

من هنوز منتظر پرواز 3 فروندی جت آموزشی یاسین هستم که قول پروازش رو برای 29 فروردین داده بودند !!!

ویرایش شده در توسط Ghalam
  • Like 3
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
28 minutes قبل , Ghalam گفت:

 

درد اینجاست که همان فرصت سوزی های قبلی ، همچنان ادامه دارد .

 

 

ناچارا فرض بر طی شدن صحیح پروژه ها با برنامه ریزی گرفته شد. اگر غیر این باشه  دور باطل همچنان ادامه پیدا میکنه و ۲۰ سال دیگه به ریش ما میخندن 

  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 hour قبل , iraniran گفت:

SharedScreenshot.jpg

به نظر من قفسه هایی که با تیک قرمز نشون دادم خالی شدن...

1- اینکه داخل یه قفسه 2 تا ماکته در حالی که قفسه های دیگه خالی هستن

2- اینکه ماکت های بالایی رو شاید بشه دوتاش رو داخل این قفسه ها قرار داد

3- اینکه قفسه آخری ماکت کنار قرار داده شده نه در وسط

4- میتونستن ماکت های پشت پرچم رو داخل این قفسه ها بزارن

 

احتمالا بخاطر اینکه زمینه پشت امیر فرماندهی که در کادر دوربین قرار داره مزیّن بشه ماکت ها از قفسه ها به انتهای کنار پرچم منتقل شده

 

ویرایش شده در توسط Mosip
  • Like 2
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
4 hours قبل , iraniran گفت:

...

 

به نظر من قفسه هایی که با تیک قرمز نشون دادم خالی شدن...

1- اینکه داخل یه قفسه 2 تا ماکته در حالی که قفسه های دیگه خالی هستن

2- اینکه ماکت های بالایی رو شاید بشه دوتاش رو داخل این قفسه ها قرار داد

3- اینکه قفسه آخری ماکت کنار قرار داده شده نه در وسط

4- میتونستن ماکت های پشت پرچم رو داخل این قفسه ها بزارن

 

بهترین حالت اینه که واقعا هواپیما های دیگه هم وجود دارند و بنا نیست رو بشن بدترین حالت اینه که مسئول تبلیغات و ارتباطات بی هوش و بی سلیقه ای دارن :))

 

در تصویر فوق دو ماکت دیده میشه که به نظر میاد اف - 7 ای هست که همچون طرح سوپر - 7 که مادر JF-17 محسوب میشه، ورودی هوای موتور از دماغه جابجا شده به دو طرف هواپیما.

 

من تو عکس زیر اونها رو با فلش مشخص کردم

 

sf71.jpg

 

sf72.jpg

 

sf73.jpg

 

این هم تصویری از سوپر 7 هست :

 

super7.png

 

در واقع با توجه به تصاویر و طرح های موجود مهم ترین تفاوت سوپر 7 و JF-17  فرم استبلایزرهای افقی و عمودی هست که در JF-17 به سبک اف - 16 تغییر پیدا کرده و البته LEX  های اضافه شده به طرح تقریبا یه چیزی بین اف - 5 و اف - 18 که شاید بشه گفت امضای نورثروپ گرومن پای این طرح هست. البته من ماکتی از سوپر 7 با نام نوشته شده بر روی اون هم  دیدم که با همون پیکربندی استبلایزرهای فعلی JF-17 هست ولی شاید اوائل این طرح بوده و نام جدید براش تعیین نشده بوده و همون سوپر 7 رو روش نوشتن، تصویر زیر همون تصویر هست:

 

super7maket.jpg

 

 

 در کل تجربه نشون داده که نیروی هوایی از این دست ماکت ها زیاد درست کرده و خیلی نباید اون ها رو جدی گرفت مبنی بر این که پروژه به طور جدی دنبال شده و به ساخت پروتوتایپ هم رسیده، چون خیلیاشون ظاهرا در حد همین طرح و ماکت هستن. 

 

 

 

 

 

 

ویرایش شده در توسط M-ATF
  • Like 1
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یکی از کاربران اینستاگرام که اتفاقا خلبان باید باشه خبر ورود سوخو ۳۵ به ایران داده فکر کنم سوتی دادو اطلاعات محرمانه رو لو داده دیگه پیجش تو اینستا نیست سینا تکخال۵۲ رو میگم بنظر شما جریان این هواپیما چیه واقعا وارد شدن

  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در هر دو عکسی که گذاشته اید خطای دید شما باعث شده است که تصور کنید طرح سوپر-۷ تحت عنوان پروژه عرفانیان در حال اجرا است. در حالیکه پروژه چیزی نیست جز آپگرید اف-۷ های کنونی به آخرین استاندارد اف -۷ های چینی با بهینه سازی طرح بال‌ها. در عکس درون قفسه که لوله پیتوت در جلوی کانالی به وضوح قابل مشاهده است. در تصویر بالاتر هم بصورت کاملا” تصادفی بخش سیاهرنگی روی بلایند جلوی دماغه قرار گرفته است و این تصور ایجاد شده که محفظه رادار است. کمی بیشتر دقت کنید متوجه می شوید.

  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, Mosip گفت:

 

احتمالا بخاطر اینکه زمینه پشت امیر فرماندهی که در کادر دوربین قرار داره مزیّن بشه ماکت ها از قفسه ها به انتهای کنار پرچم منتقل شده

 

ef366150dc75da5f9cbcc82e6a772798.jpg

  • Like 3
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 8 دی 1398 در 22:37 , MR9 گفت:

 

photo_2019-12-29_01-34-44.jpg

 

مراسم وداع با پیکر پاک شهید سرتیپ دوم خلبان ، محمدرضا رحمانی 

 

یکشنبه 8 دی ماه 1398 خورشیدی

 

بسم ا... 

 

مشاور رئیس جمهور در امور ایثارگران:

 

بی‌احترامی به شهدا و خانواده آنها بی‌احترامی به خدا و فرمان اوست

 

555~13.jpg

 

اگر این تصویر صحت داشته و تا حال حاضر ( دهم خرداد 1399 ) به همین صورت رها شده باشد ......

 

اصولا میشود توجیهی بر این وضعیت گذاشت ؟؟!!!!

 

پی نوشت

 

احتمالا از این به بعد باید تعریف جدیدی از""" مسئول"""" در جمهوری اسلامی ایران داشته باشیم !!!!!

 

  • Like 2
  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

البته در حکومتی که بهشت اختلاس گران، حرام خواران، و پرستو بازان است هر چیزی امکانپذیر است، ولی سنگ قبر موقّت معمولاً روی خاک نصب می شود. تصویری که شما گذاشته اید نمی تواند مزار آن شهید باشد چه اینکه زمین مورد اشاره سیمان کاری شده است.

ویرایش شده در توسط Brave_Heart
  • Like 2
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , MR9 گفت:

 

بسم ا... 

 

مشاور رئیس جمهور در امور ایثارگران:

 

بی‌احترامی به شهدا و خانواده آنها بی‌احترامی به خدا و فرمان اوست

 

555~13.jpg

 

اگر این تصویر صحت داشته و تا حال حاضر ( دهم خرداد 1399 ) به همین صورت رها شده باشد ......

 

اصولا میشود توجیهی بر این وضعیت گذاشت ؟؟!!!!

 

پی نوشت

 

احتمالا از این به بعد باید تعریف جدیدی از""" مسئول"""" در جمهوری اسلامی ایران داشته باشیم !!!!!

 

لعنتی این از اون دست تصویراست که تا ته دل آدم رو میسوزونه اما باید بررسی بیشتری بشه در درستیش

  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, ldmdff گفت:

لعنتی این از اون دست تصویراست که تا ته دل آدم رو میسوزونه اما باید بررسی بیشتری بشه در درستیش

 

بعید هست تصویر فعلی باشه. به هر حال این شهید اون هم خلبان یک خانواده هم دارند که سر خاک میرند و احتمالا تنگدست هم نیستند که از لحاظ مالی در محدودیت باشند. احتمالش هست سنگ قبر ابتدایی باشه که بعد مدتی تعویض شده و گوشه ای افتاده و همون موقع عکس گرفته شده یا بعدا.

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.