امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

40 minutes قبل , alala گفت:

 

بعید هست تصویر فعلی باشه. به هر حال این شهید اون هم خلبان یک خانواده هم دارند که سر خاک میرند و احتمالا تنگدست هم نیستند که از لحاظ مالی در محدودیت باشند. احتمالش هست سنگ قبر ابتدایی باشه که بعد مدتی تعویض شده و گوشه ای افتاده و همون موقع عکس گرفته شده یا بعدا.

تو بعضی مناطق ایران رسم هست تا روزهای آخر اولین سالگرد مرحوم سنگ قبر و سنگ کاری نمیکنن

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نقل قول

شعارشان اینست: Unarmed_Alone_Unafraid بی سلاح،تنها،نترس خلبانان گردان11 شناسایی RF-4 را باید بی باک ترین خلبانان ارتش درجنگ نامید که باهواپیمای غیرمسلح برای تصویربرداری به قلب خاک دشمن رفتندوبرخی هرگز برنگشتند. تعدادی از این تصاویر برای اولین بار منتشرشده است.

 

توجه بفرمایید که تصاویر اصلی که با کلیک می تونید ببیندشون، اغلب حجم بالای یک مگابایت دارن.

 

thumb_EZRYfgzXkAACjSX.jpeg  thumb_EZRYfezWoAAOUa2.jpeg  thumb_EZRXwPUXYAA6WOB.jpeg  thumb_EZRXwPUXsAAqYtz.jpeg  thumb_EZRXwPTXkAYfjgh.jpeg

 

thumb_EZRXdxqXgAA3cPc.jpeg  thumb_EZRXJu6XQA0WUUb.jpeg  thumb_EZRXdw8XkAgKuQJ~0.jpeg  thumb_EZRXdw7XsAE9MA0~0.jpeg  thumb_EZRWyDlX0AAi1Zm~0.jpeg 

 

thumb_EZRXdw6XYAQXQCW~0.jpeg  thumb_EZRXwPUX0AAQYqs.jpeg  thumb_EZRXJwJX0AEXiAx.jpeg  thumb_EZRXJwyX0AIw_CL.jpeg  thumb_EZRXJw0XsAEPbAM~0.jpeg 

 

thumb_EZRU_oqXQAAzcQQ.jpeg  thumb_EZRWyErX0AEP4bZ.jpeg  thumb_EZRWyFeXgAAFbAW.jpeg  thumb_EZRU_pcXgAARyUA~0.jpeg  thumb_EZRU_oqXkAIkcOA~0.jpeg  thumb_EZRU_n3WAAIdx6w~0.jpeg  thumb_EZRYfflXgAA9S63.jpeg

 

منبع:

https://twitter.com/Mahdiibakhtiari/status/1266732511549444096

 

ویرایش شده در توسط eshqali
  • Like 1
  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

راستش مسئله ای که بعد  از دیدن این عکس ذهن انسان رو بسیار در گیر خودش میکنه  وجود چنین عکس هایی باکیفیت بالا انهم با تکنولوژی تقریبا پنجاه سال پیش  هست معلوم نیست  تصاویر ی که در سال 2020 امریکایی ها به آن دسترسی دارند  در چه سطحی است  روزی فکر میکردم امکان  تشخیص یک  قوطی کبریت در دست یک نفر از طریق تصاویر ماهواره ای امری اغراق آمیز هست  ولی با دیدن  تصاویر  فانتوم فتوها  چنین امری  نه فقط امکان پذیر  بلکه بدیهی باید تلقی شود  اما مسئله دیگری که هنوز  قادر به درک اون نشدم محرمانه تلقی شدن تصاویر مربوط به  چهل سال پیش هست  وعلت عدم انتشار  اون ها رو متوجه نمیشم باید دید استدلال دوستان مسئول چی هست

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 11 خرداد 1399 در 00:31 , HAMAD2012 گفت:

راستش مسئله ای که بعد  از دیدن این عکس ذهن انسان رو بسیار در گیر خودش میکنه  وجود چنین عکس هایی باکیفیت بالا انهم با تکنولوژی تقریبا پنجاه سال پیش  هست معلوم نیست  تصاویر ی که در سال 2020 امریکایی ها به آن دسترسی دارند  در چه سطحی است  روزی فکر میکردم امکان  تشخیص یک  قوطی کبریت در دست یک نفر از طریق تصاویر ماهواره ای امری اغراق آمیز هست  ولی با دیدن  تصاویر  فانتوم فتوها  چنین امری  نه فقط امکان پذیر  بلکه بدیهی باید تلقی شود  اما مسئله دیگری که هنوز  قادر به درک اون نشدم محرمانه تلقی شدن تصاویر مربوط به  چهل سال پیش هست  وعلت عدم انتشار  اون ها رو متوجه نمیشم باید دید استدلال دوستان مسئول چی هست

زمانی که عزراییل اولین ماهواره جاسوسی خودش را به فضا پرتاب کرد، به عنوان سند موفقیت تصاویر پلاک خودروهای شخصی را که توسط این ماهواره ثبت شده بودند را در رسانه ها در بوق و کرنا کرد. الان فنآوری تازه پیشرفته تر هم شده است. 

در مورد بخش دوم فرمایشاتتون یعنی محرمانه تلقی کردن تصاویر ساختمانهای دولتی عراق که هزاران نفر هر روز از جلوی آنها عبور می کردند و می کنند باید عرض کنم کسی که چیزی برای گفتن در حال حاضر ندارد، همواره در گذشته سیر کرده و تنها به گذشته اش افتخار می کند. 
در مورد اف-۷ ها هم باید صبر کرد تا مشخص شود چه برنامه ای انتخاب شده است:

تبدیل ایرگاردها به جی ال-۹ یا طرح تغییر بال به استاندارد اف -۷ های بنگلادش یا طرح سوپر ۷ 

ویرایش شده در توسط Brave_Heart
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

پاک بشه

ویرایش شده در توسط Ghalam

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

نکته شگفت آوری که در این میان به راستی جای پرسش دارد این است که در این چند سال گذشته گونه های مختلفی از موشکهای زمین به زمین، زمین به هوا، دریا به دریا، خشکی به دریا، هوا به زمین، هوا به دریا، زیر دریا به دریا و ... تولید و عرضه شده اند ولی دریغ از یک موشک هوا به هوای جدید با ویژگیهای پیشرفته؟؟؟ تنها و تنها موشک هاوک روی بدنه فونیکس سازگار و ‌با شمارگانی کمتر از انگشتان دست به نیروی هوایی تحویل شده که اصل و فرع آن پروژه هم به زمان جنگ با عراق بر می گردد. البته این امر برگ تأییدی است بر آنچه دوستان در انجمن بارها به آن اشاره  داشته اند و آن در کمال تأسف فراموشی کامل نیروی دفاع هوایی از سوی تصمیم گیرندگان نظامی کشور است. واقعا” این آقایان نمی فهمند که در یک نبرد واقعی با یک دشمن واقعی اگر برتری هوایی وجود نداشته باشد، این موشکهای نمایش داده شده زمانی برای پرتاب نخواهند داشت؟

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
21 minutes قبل , Brave_Heart گفت:

نکته شگفت آوری که در این میان به راستی جای پرسش دارد این است که در این چند سال گذشته گونه های مختلفی از موشکهای زمین به زمین، زمین به هوا، دریا به دریا، خشکی به دریا، هوا به زمین، هوا به دریا، زیر دریا به دریا و ... تولید و عرضه شده اند ولی دریغ از یک موشک هوا به هوای جدید با ویژگیهای پیشرفته؟؟؟ تنها و تنها موشک هاوک روی بدنه فونیکس سازگار و ‌با شمارگانی کمتر از انگشتان دست به نیروی هوایی تحویل شده که اصل و فرع آن پروژه هم به زمان جنگ با عراق بر می گردد. البته این امر برگ تأییدی است بر آنچه دوستان در انجمن بارها به آن اشاره  داشته اند و آن در کمال تأسف فراموشی کامل نیروی دفاع هوایی از سوی تصمیم گیرندگان نظامی کشور است. واقعا” این آقایان نمی فهمند که در یک نبرد واقعی با یک دشمن واقعی اگر برتری هوایی وجود نداشته باشد، این موشکهای نمایش داده شده زمانی برای پرتاب نخواهند داشت؟

 

آینده،..

و متاسفانه این آینده اجازه نمیده که منابعی به نیروی هوایی تخصیص داده بشه.

اما این آینده چیه؟

 

- موشک هایی که بسادگی توسط دشمن اخلال و منحرف میشن.

- نسل 5 که امکان دستیابی بهشون زیر 20 سال نداریم! و زمانی که به این فناوری برسیم دیگه منسوخ شدند.

- هوش مصنوعی+ و نسل 6 که کل آسمون رو یکجا کنتراکت برمیدارن و خالی از هوا گرد تحویل میدن، تا هر موقع هم که لازم بشه پرواز ممنوع نگهش میدارن.

- رفتن رقبا به یه لایه دور تر و یک لایه بالاتر از دستیابی پدافند و دفاع هوایی،

  • یکی بمب های دورایستا که جنگنده ها رو صرفا تبدیل به حامل کرده اند! طوری که سوخوی 22 ما میتونه از بیرون از برد پدافند بمب ریزی کنه! و بزودی از 1500 کیلومتری.
  • دوم فضا، که بزودی شاهد ماهواره ها و تجهیزات جنگ از فضا خواهد بود.

- دست برتر همیشگی دشمنان ما در هم تعداد و هم کیفیت. به نحوی که ما نمیتونم هیچ رو پاس کنیم چه رسد به هر دو باهم، مثلا نمیتونیم 1000 فروند جنگنده نسل 5 داشته باشیم، تهش 50 فروند که هزینه اش به شکل سر انگشتی معادل ساخت و نگهداری تقریبا 12هزار موشک کروز و بالستیک میانبرد هست. و همون کیفیت انهدام رو میده با قیمت مشابه. با این تفاوت که دشمن رو وادار میکنه بجای منهدم کردن 50 جنگنده در هوا یا روی زمین، 12 هزار راکت رو بزنه!

- جنگنده های آینده ما باید بتونند دشمن با کیفیت و پرتعداد رو در دوردست  زمینگیر کنند، مثلا از دست کم 1500 کیلومتری.

- پدیدار شدن نسل جدید راکت های توپخانه ای کوچک دوربرد و بسیار ارزان.

- هایپرسونیک ها

- ...

 

جمع همه اینها اجازه نمیده وارد عرصه هایی بشیم که بزودی قابلیت بهره برداری نداریم.

مگر اینکه خرید انجام بدیم. 

و حالا این خرید مثلا 60 فروند جنگنده هیچ کمک خاصی نمیکنه! چرا؟

- همین الان اسراییل داره سوریه رو از مدیترانه میزنه از پشت قبرس از خلیج آنتالیا و این فناوری از دور زدن، بیشتر و بیشتر و پیشرفته تر خواهد شد.

 

دنیای آینده دنیای موشک هاست و حتی نیروهای دریایی هم باید بهشون بودجه کمتری تخصیص داده بشه.

  • Upvote 15
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

برتری های استفاده از جنگنده نسبت به موشک و راکت ( البته فعلا در ایران):

  • 1) استفاده چندین باره از جنگنده در مقابل ماهیت یک بار مصرف موشک و راکت.
  • 2) توانایی استفاده از مقادیر زیادی مهمات ( حتی تا 8 تن) و در مورد بمب افکن های استراتژیک حتی بسیار بیشتر ( در مورد درنا سپید تا 40 تن) حال 40 تن چه تعداد موشک یا راکت رو در بر می گیره بماند.
  • 3) ضریب خطای بالاتر و حتی سقوط ناخواسته موشک یا راکت در مسیر یا حتی در جاهایی که نباید و هزینه ساز است ولی در این باب جنگنده ها انعطاف و دقت بالاتری دارند.
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
30 minutes قبل , MR9 گفت:

 

بسم ا... 

 

چین و هند و  پاکستان ( که این دومی بلحاظ اقتصادی در مقایسه باما شرایطش مشخص هست ) خلاف این فرموده شما را می رساند ، تا حال حاضر ، هیچ جنگی با شلیک صرف موشک به پیروزی نرسیده و بررسی اجمالی روند درگیرهای تاریخ هم به ما این را می رساند که اتکاء روی یک سلاح  ، تنها محدود کردن گزینه های سخت افزاری برای پاسخ به دشمن هست . 

رزمایش نیروی هوایی امارات

در خصوص فلسفه طراحی رپتور هم که حرف زیاد هست و تضمین در اختیار داشتن برتری هوایی حتی بعد از فروپاشی غول سرخ ولی این مکالمه ما درست یکسال پیش :)  در  شهریور 98 هم جالب هست 

چرا بنیاد اعمال قدرت کشورهایی غربی ، به جای تولید موشک در مقیاس انبوه ( کروز ، بالستیک ، موشکهای تاکتیکی و .... ) سرمایه گذاری غیر قابل تصور روی فناوری هوایی و بویژه تلاش برای ایجاد و حفظ استمرار برتری هوایی هست ؟؟!!!

یک نکته ای را باید عرض کنم ، منطق نظامی حکم می کند ، در زمان بحران برای ایجاد انعطاف در تصمیم گیری ، کارتهای برنده ( گزینه ) های بیشتری را باید در آستین داشت ، دنبال کردن استراتژی دفاع تک محوره ، بیلان خودش را نشان داده و  جواب نگرفته ...

 

 

 

ابدا  اینکه چون دارند به حجم بالا تولید میکنند، دنبال کردن برتری هوایی رو معنی نمیده،...

وجود یک زیرساخت عظیم از صنایع هوایی وابسته به بودجه دولتی، با حجم اشتغال بسیار بالا.

وجود یه نیروی هوایی بسیار بسیار بزرگ و فرسوده، که بالاخره باید به شکلی بروزرسانی بشه بازهم با بودجه دولتی! یا همون مالیات دهنده.

وجود بازار فروش تسلیحات با برنامه ریزی برای  جایگزینی جنگنده های قدیمی آمریکایی که به کشورهای دیگر فروخته شده. کل پروژه اف 35 برای این بود(و بازرنگی تمام تا تونستند هزینه هاش رو بردند بالا)

و اینکه دولتی داری که اقتصاد نظامی بزرگی هم داره.

1500میلیارد دلار بوجه کل برنامه تا 2070! و هزینه نگهداری هرفروند تا 2044 نزدیک به 800 میلیون دلار!

.

.

.

.

برتری هوایی آخرین چیزی هست که آمریکا بهش فکر میکنه! ..

 

porter_diamond.jpg

 

 

 

و شما به این بخش از نوشته بنده پاسخی ندادید؛

 

 

نروژی ها 769 میلیون دلار برای تنها 1 فروند اف 35 و بابت خرید 52 فروند 40 میلیارد دلار به آمریکایی ها تقدیم کردند!

این مبلغ بودجه 40 سال وزارت دفاع ایران هست.

 

و با خرید یک فروند اف 35 میتونیم دست کم 700 موشک سومار بسازیم. و با قیمت 52 فروند، 40هزار موشک کروز و و بالستیک بسازیم.

 

 

 

  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 hour قبل , worior گفت:

 با خرید یک فروند اف 35 میتونیم دست کم 700 موشک سومار بسازیم. و با قیمت 52 فروند، 40هزار موشک کروز و و بالستیک بسازیم.

 

بسم ا...

 

کل مطلب را حذف کردم نیازی به پاسخ نبود ( چون در سرمستی ناشی از رونمایی ، در اغلب موارد واقعیتهای موجود نادیده گرفته می شود )  ولی ان چیزی که فراتر از اعداد و ارقام پیش روی ما قرار دارد ، اتخاذ استراتژی دفاع تک بخشی / تک پایه  ( تک محوره ) است که  نه در گذشته و نه در آینده جواب نداده و نمیدهد ....

 

10-2-2019_9-38-06_PM.jpg

 

چند نمونه از صدها پستی که در باب حوزه قدرت هوایی در میلیتاری ارسال شد

 

5 hours قبل , worior گفت:

دنیای آینده دنیای موشک هاست و حتی نیروهای دریایی هم باید بهشون بودجه کمتری تخصیص داده بشه.

 

عطف به این فرموده شما که مطابقت کاملی با روند اشتباه فعلی و سعی در توجیه این روند دارد .

 

پی نوشت :

1- این خلاف جریان خبری از 24 ساعت گذشته تا الان هست ، و هزینه روانی افزون تری نسبت به ایام عادی دارد ولی این موارد یادآوری میشود که حتی بلندپایه ترین مقام نظامی که مستقیم  با حوزه پشتیبانی نیروهای مسلح سروکار دارد ، واضح معترف هست که بخشی ( و نه همه ) روندی که در گذشته طی شده ، اشتباه بوده و باید تصحیح شود .

2- این سرمستی را ما در قضیه 737 اوکراینی دیدیم که چه شکلی نواقص خودش را در بحرانی ترین شرایط با بیرحمی هر چه تمام تر نشان میدهد و تبعات سیاسی ، نظامی ، امنیتی را دنبال خودش دارد . نکته اینجاست که اگر این خوش خیالی به زمان درگیری نظامی تسری پیدا کند ، چه کسی در جمهوری اسلامی قرار هست پاسخ بدهد ؟؟

  • Like 1
  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
20 minutes قبل , MR9 گفت:

پی نوشت :

این خلاف جریان خبری از 24 ساعت گذشته تا الان هست ، و هزینه روانی افزون تری نسبت به ایام عادی دارد ولی این موارد یادآوری میشود که حتی بلندپایه ترین مقام نظامی که مستقیم  با حوزه پشتیبانی نیروهای مسلح سروکار دارد ، واضح معترف هست که بخشی ( و نه همه ) روندی که در گذشته طی شده ، اشتباه بوده و باید تصحیح شود .

 

 

شما به هیچ یک از استدلال های بنده در پست های قبلی پاسخی ندادی.

استناد به اینکه وزیر دفاع گفته باید جنگنده ساخت منطقی نیست

 و لابد این وزیر هم میخواد با ساخت سالی 3 فروند کوثر جلوی یگان 2400 فروندی نسل پنجم آمریکا بایسته! و این خنده دار ترین رویه ای هست که میتونه اتفاق بیفته. حتی جلوی بحرین و کویت هم نمیتونه بایسته!

همه میدونیم که وزیر دفاع میخواد مقداری بودجه جذب کنه و بریزه تو حلق مجموعه های زیر دستش که هم حقوق کارمندانش رو بده و هم یه خروجی داشته باشه، در عمل هیچ نیازی برآورده نمیشه. هیچ هدفی محقق نمیشه و هیچ بازدارندگی ای هم ایجاد نمیشه...

 

 

بفرمایید جنگنده نسل 5 بسازید تا شاید بشود حرف این وزیر رو پذیرفت، ولی میدانیم که نه میشود و نه کننده هستند،و نه اقتصاد ما قادر به نگهداری این جنگنده هاست.

نتیجتا صرفا میخرند آنهم جنگنده هایی که همین الان بی فایده هستن!، 

 

ساخت جنگنده آذرخش که به همین کوثر منتهی شد و همه اش یک برنامه است، الان 23 ساله که ادامه داره! و قراره با ساخت سالی سه فروند طی 20 سال آینده پس از بازنشستگی اف 35 با جنگنده های نسل بعدی غربی روبرو بشه!

 

 

کمی منطقی به قضیه نگاه کنیم، ما جنگنده ساز نیستیم، مگر اینکه بیش از 100 میلیارد دلار یکجا هزینه کنیم، و ابتدا یک خط تولید رو کامل بخریم. یا یک تجربه تولید انبوه بدست بیاریم، مثلا سالی 30 فروند از همین کوثر بسازیم تا زیرساخت لازم برای ساخت سالی 10 فروند جنگنده بهتر در سالهای آینده فراهم بشه.

 

اما آیا این بودجه رو در تکنولوژی های آینده نظیر فضاپیما، ماهواره، و هایپرسونیک ها و ایضا icbm سرمایه گذاری کنیم بهتر نیست؟!

 

 

 

  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
15 minutes قبل , worior گفت:

شما به هیچ یک از استدلال های بنده در پست های قبلی پاسخی ندادی.

 

والا همون نقل قول از وزیر دفاع در اشتباه بودن بخشی از روند گذشته کافی هست ، چون نه بنده و نه شما ، که در وزارتخانه نیستیم که ماهیت سیاست گذاری را در اصل خودش و نه برمبنای برون دادهایی که دارد ، قضاوت کنیم ،اما  یک نیم نگاه به تهدیدهای چند بُعدی و بعد اصرار عجیب به پاسخ دادن به همه تهدید ها با تمرکز روی یک سخت افزار و نادیده گرفتن یا در حداکثر وضعیت ، توجه لاکپشتی به سایر موارد ، خودش گویای همه چیز هست 

به صراحت عرض کنم ، نظریه وابستگی در خرید هواگرد ، تنها یک توجیه هست در بی عملی و راهبرد غلط دوستان 

 

حالا برگردید و به این برشهای تاریخی یک نگاهی بندازید ....  این سطور را محسن رضایی در نامه مشهور خودش آورده و بخش هایی که مرتبط هست ذکر شده ....  حالا شما دو ردیف تهدید را پیش رو می بینید ، تهدید منطقه ای و فرامنطقه ای ، فرض با توسعه نیروی موشکی  تهدید فرامنطقه ای را پاسخ دادید ، تهدید دوم را چه کارمی کنید ؟؟ 

 

2020-08-21_12-27-16.jpg

 

2020-08-21_12-29-32.jpg

 

2020-08-21_12-29-56.jpg

  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
4 hours قبل , worior گفت:

 

نروژی ها 769 میلیون دلار برای تنها 1 فروند اف 35 و بابت خرید 52 فروند 40 میلیارد دلار به آمریکایی ها تقدیم کردند!

 

البته مبلغ زیادی هست منتهی شرایط متفاوت هست و این رو باید در نظر گرفت که این توانایی خرید موشک هم برای نروژ وجود داشته و بنابر شرایطشون اقدام به خرید کردن.

یه مسله ای که مطرح هست بررسی کیفیت رزم هوایی نروژ هست که باید صورت بگیره ...

نکته دوم مشمول زمان شدن تجهیزات هست که دو عامل را سبب میشه یکی اینکه تکنولوژی روز رو خریداری کردین و دیگری با توجه به تغییر نسل جنگنده ها ساخت و نگهداریشون میتونه در آینده مقرون بصرفه بشه ...

 

 

ویرایش شده در توسط shafaghi
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.