امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

با عرض سلام و خسته نباشید و تشکر از تایپیک زیبای شما

اول بدلیل نکته ظریف و مهمی که در باب موازی کاری در باب نیروی هوایی سپاه و ارتش فرمودید تشکر میکنم که به نکته ایی ظریف ولی بسیار مهم اشاره فرمودید

اینجا بحثی را میخوام مطرح کنم و ببینم این بحث تا چه حدی میتواند نزدیک یا دور از ذهن باشد
با توجه به نیروی ارزان ایران ( امکانات ارزان تولید اعم از انرژی و نیروی متخصص بسیار ارزان و ....)

و زیر ساخت های نصفه و نیمه ولی تا حدودی کار شده مثل ان چیزی که جناب عالی در مورد میگ 29 های ایران فرمودید اگر ایران به شکلی با روسیه به تعامل برسد بگونه ایی که به معنای واقعی حداقل یک شریک استراتژیک یا حداقل نیمه استراتژیک رو به بالا به صورتی که روسیه فقط به شکل کارت بازی به ما نگاه نکند و از ایران بعوان پلی برای ساخت این ادوات ( نه بصورت کلی ) بلکه حداقل بخش های ساده تر مثلا بدنه ( مقصود این است از اینجا شروع شود به بالا در طول زمان) شروع به ساخت کند برای روسیه تا هم برای روسیه (برای صادرات خود به دیگر کشورها) قیمت محصولاتش پایین بیاید در مقابل رقیب سرسختی مثل چین 

هم ما بتوانیم  خرید ارزان تری داشته باشیم هم توان علمی خود را بالا ببریم( معامله برد برد) چقدر امکان پذیر است؟

میخواهم این نکته را در نظر داشته باشید دنیای امروز بر مبنای پول و سود و زیان میچرخد( البته خود بهتر واقفید)
چرا ما از این دید به روس ها وارد مذاکره و معامله نشویم تا برای انها پلنی شیرین همراه با سود بیشتر نداشته باشیم؟

حتی میشود کارخانجاتی برای بازسازی هواپیماهای قدیمی تر و فروش ان به دیگر کشور ها توسط خود روسیه شکل بگیرد

این مهم انقدر دور از واقعیت و ذهن نمی تواند باشد اللخصوص برای روسیه ای که درگیر مشکلات مالی فراوان است

 داشتن پلنی که اینقدر برای روسیه جذاب باشد میتواند راه گشای خیلی از مسائل ما نیز باشد

البته منظور کلی من این نیست که بلکل زمان حال را در نظر نگیریم بلکه خرید های مهم را داشته باشیم ولی بالاخره از جایی باید شروع کرد تا حداقل اینقدر محصولات بی ربط در نیروی هوایی خود نداشته باشیم(غربی روسی چینی) اینطور هم تکلیفمان در کل نیروی نظامی ما روشن تر پیش میرود مثلا

نیروی دفاع هوایی زمین پایه ما بر مبنای روسی یا میشود گفت روسی است پس اینطور نمیشود گفت حداقل به یک یکدستی کامل تری میرسیم؟

اینطور به نظر نمیرسد که هزینه های ما درست تر و یک دست تر انجام میپذیرد؟

البته شما خودتان استاد هستید که این یکدستی امکانات زیاد تری برای ما می اورد

با تشکر

 

ویرایش شده در توسط hfm
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
9 hours قبل , hfm گفت:

با عرض سلام و خسته نباشید و تشکر از تایپیک زیبای شما

اول بدلیل نکته ظریف و مهمی که در باب موازی کاری در باب نیروی هوایی سپاه و ارتش فرمودید تشکر میکنم که به نکته ایی ظریف ولی بسیار مهم اشاره فرمودید

اینجا بحثی را میخوام مطرح کنم و ببینم این بحث تا چه حدی میتواند نزدیک یا دور از ذهن باشد
با توجه به نیروی ارزان ایران ( امکانات ارزان تولید اعم از انرژی و نیروی متخصص بسیار ارزان و ....)

و زیر ساخت های نصفه و نیمه ولی تا حدودی کار شده مثل ان چیزی که جناب عالی در مورد میگ 29 های ایران فرمودید اگر ایران به شکلی با روسیه به تعامل برسد بگونه ایی که به معنای واقعی حداقل یک شریک استراتژیک یا حداقل نیمه استراتژیک رو به بالا به صورتی که روسیه فقط به شکل کارت بازی به ما نگاه نکند و از ایران بعوان پلی برای ساخت این ادوات ( نه بصورت کلی ) بلکه حداقل بخش های ساده تر مثلا بدنه ( مقصود این است از اینجا شروع شود به بالا در طول زمان) شروع به ساخت کند برای روسیه تا هم برای روسیه (برای صادرات خود به دیگر کشورها) قیمت محصولاتش پایین بیاید در مقابل رقیب سرسختی مثل چین 

هم ما بتوانیم  خرید ارزان تری داشته باشیم هم توان علمی خود را بالا ببریم( معامله برد برد) چقدر امکان پذیر است؟

میخواهم این نکته را در نظر داشته باشید دنیای امروز بر مبنای پول و سود و زیان میچرخد( البته خود بهتر واقفید)
چرا ما از این دید به روس ها وارد مذاکره و معامله نشویم تا برای انها پلنی شیرین همراه با سود بیشتر نداشته باشیم؟

حتی میشود کارخانجاتی برای بازسازی هواپیماهای قدیمی تر و فروش ان به دیگر کشور ها توسط خود روسیه شکل بگیرد

این مهم انقدر دور از واقعیت و ذهن نمی تواند باشد اللخصوص برای روسیه ای که درگیر مشکلات مالی فراوان است

 داشتن پلنی که اینقدر برای روسیه جذاب باشد میتواند راه گشای خیلی از مسائل ما نیز باشد

البته منظور کلی من این نیست که بلکل زمان حال را در نظر نگیریم بلکه خرید های مهم را داشته باشیم ولی بالاخره از جایی باید شروع کرد تا حداقل اینقدر محصولات بی ربط در نیروی هوایی خود نداشته باشیم(غربی روسی چینی) اینطور هم تکلیفمان در کل نیروی نظامی ما روشن تر پیش میرود مثلا

نیروی دفاع هوایی زمین پایه ما بر مبنای روسی یا میشود گفت روسی است پس اینطور نمیشود گفت حداقل به یک یکدستی کامل تری میرسیم؟

اینطور به نظر نمیرسد که هزینه های ما درست تر و یک دست تر انجام میپذیرد؟

البته شما خودتان استاد هستید که این یکدستی امکانات زیاد تری برای ما می اورد

با تشکر

 

به نظر میرسه اختلافات ما با روسیه داره عمیق تر و اعیان تر میشه علی رغم تکذیبیه ها ولی کاملا به خصوص از طرف ما مشخص هست این باب همکاریها رو بعید میدونم با توجه با مسایلی که با روسها داریم به صلاح هم نیست احتمالا گشایش چندانی با غرب هم نخواهیم داشت و چین تنها گزینه برای ایجاد اتحاد استراتژیک هست و به نظر من با توجه به سیر تحولات در این مسیر هستیم

ویرایش شده در توسط arjemandi
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
42 minutes قبل , arjemandi گفت:

به نظر میرسه اختلافات ما با روسیه داره عمیق تر و اعیان تر میشه علی رغم تکذیبیه ها ولی کاملا به خصوص از طرف ما مشخص هست این باب همکاریها رو بعید میدونم با توجه با مسایلی که با روسها داریم به صلاح هم نیست احتمالا گشایش چندانی با غرب هم نخواهیم داشت و چین تنها گزینه برای ایجاد اتحاد استراتژیک هست و به نظر من با توجه به سیر تحولات در این مسیر هستیم

جهانگیری :

۲۲میلیارد دلاردر بانکهای‌ این کشور سپرده گذاری کردیم که به ما۱۶ میلیارد دلار وام بدهند و این سپرده ها با تورم این کشور ۴۰درصد ارزشش را از دست داد! ( حتما سود بانکی هم دادن)

در خریدو‌حق تولیدواکسن‌اسپوتنیک وی هم که با روسهامشخص نیست که وضعیت از چه قراره ولی واکسن چینی وارد شده وگویا واکسن‌هایی هم که قراره تولید داخل‌بشه با فرمولاسیون و خطوط تولیدیه که از چین داره واردمیشه و در حال ترخیص هستن . روسیه عیار خودش را در حمایت از ما در سوریه مقابل اسراییل و سوریه مقابل ترکیه نشان داده نه دیدگاه خوش بینانه در این‌مسائل جایی داره نه بد بینانه صرف ولی اگر واقع گرا باشیم این کشور با جمعیت روبه‌پیری و مشکلات داخلی فقط یک پوسته ظاهری هست و عملا قدرت هزینه کردن برای همسویان و اهداف بیرونی خود را نداره کما اینکه در قضیه ارمنستان دیدید که حتی از کشور ترکیه هم بصورت عملی ودرمیدان تاثیر کمتری داشت و صرفا بخاطر نفوذ سنتی خودش باعث یک تنش زدایی شد البته به نفع طرفیت پیروز میدان‌.  در فروش اس۳۰۰هم که در جریانید یک سامانه‌دفاعی رادردست اندازهایی  به بهانه های تحریمی انداختن ، نیاز به گفتن نداره که هر قرارداد نظامی با این کشور باعث وارد شدن به دنیای آلیس‌ درسرزمین عجایب هست.......

دوستان گرامی که صحبت از همکاری مشترک میکنن در این زمینه تجربه شفق فکنم گویای وضعیت هست .

 

البته نظر شخصیه و هیچ قطعیتی وجود نداره  و ممکن دوستان نظرات متفاوت داشته باشن و‌میتونن توضیح بدن .....

 

در کل بنده به خرید تاثیر گذار از روسیه وحتی چین خوش بین نیستم اگر میتونستیم راهی که پاکستان رفت و در حال پیشبرد آن هست ودر حال هدف گذاری پروژه نسل ۵ خود بنام azm است را طی کنیم شاید به یک استقلالی در این زمینه میرسیدیم.

شاید تاپیک عالی مدیریت منابع ونیروهادر صنایع نظامی دوست خوبمون @arminheidari بهتر بتونه دلایل عدم توفیق ما برای نیل به این اهداف که در پتانسیل ما هست ولی سالهاست دچار زوال و شکست ودرجا زدن شده‌ایم را توضیح بدهد.

 

ویرایش شده در توسط Overdose
  • Like 1
  • Upvote 3
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
21 minutes قبل , Overdose گفت:

شاید تاپیک عالی مدیریت منابع ونیروهادر صنایع نظامی دوست خوبمون @arminheidari بهتر بتونه دلایل عدم توفیق ما برای نیل به این اهداف که در پتانسیل ما هست ولی سالهاست دچار زوال و شکست ودرجا زدن شده‌ایم را توضیح بدهد.

 

 

لطف داری:rose:

 

ولی ضعف ما در چند جهت تقسیم بندی میشه

ضعف سیاست خارجه که بیشتر سیاسی کاری هست تا ذات دیپلماسی            دیپلماسی فعال ولی پنهان                                             لینک

 

عدم قاپیدن دانش هست، منتظریم دانش دو دستی بهمون تقدیم بشه            روایتی کاربردی از قاپیدن دانش                                     لینک

                                                                                                            دانش فنی برگ برنده در هنگام مذاکره و معامله                لینک

 

عدم توجه به ارزش راهبردی و جایگاه واقعی محصول                                    خودکفایی و امنیت تولید                                               لینک
                                                                                                            تفکیک بین تولید علم، تولید فناوری، تولید صنعتی             لینک

 

راه رسیدن به محصول و بومی کردن آن                                      انتقال فناوری ممکن است یا باید تمام خودمان چرخ را بسازیم؟            لینک

                                                                          انتقال فناوری ممکن است یا باید تمام خودمان چرخ را بسازیم؟ قسمت دوم             لینک

                                                                                                              قسمت سوم و تکمیلی                                                  لینک

 

 

در مجموع راهی که ما در نیروی هوایی رفتیم 

                                                                                                 اولویت بندی در توسعه دانش ساخت هواپیما                              لینک

                                                                                      اولویت بندی در توسعه دانش ساخت هواپیما - قسمت دوم                      لینک

 

 

این مواردی است که پیشتر بحث شده و جز موارد اصلی هستن

مواردی دیگر هم هست که باید بحث بشه،       

برای مثال امکان خرید دانش ساخت موتور جنگنده و هلیکوپتر از شوروی در زمان فروپاشی که بصورت تخصصی در مورد نیروی هوایی مهم است

یا بحث مبارزه با کارمند صفتی و بروکراسی که توان استفاده از داشته ها رو میگیره

 

 

 

ویرایش شده در توسط arminheidari
  • Like 1
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, MR9 گفت:

 

 

عملیاتی غیر قابل شناسایی بود ، به همین دلیل 

 

با تشکر از زحمتی که کشیدید

مهمترین نکته تو نیروهای مسلح نیاز هست

مصر تو همین سه چهار سال قرار داد تایفون با ایتالیا میخواد ببنده سوخو۳۵ از روسیه خریده و جدیدا هم قرار داد خرید ۳۶ رافال با فرانسه بسته

درسته ما تحریم هستیم

اما یک هواپیمای توربوپرات که بشه با کاتلینگ مثلا ۳۰ میلی متری تجهز بشه

و بتونه غلاف هدفگیری لیزری و بمب یا موشک هدایت لیزری حمل کنه نمیشه بسازیم

 

تو زمانی که امریکا ایتالیا ژاپن کره انگلیس دنبال جنگنده نسل ۵  هستند روسیه داره سوخو ۳۰ های خودشو ارتقا میده روسیه یک قدرت دسته ۳ جهاحی شده حداقل در بحث ساخت جنگنده

ویرایش شده در توسط majid363

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 minutes قبل , majid363 گفت:

 

اما یک هواپیمای توربوپرات که بشه با کاتلینگ مثلا ۳۰ میلی متری تجهز بشه

و بتونه غلاف هدفگیری لیزری و بمب یا موشک هدایت لیزری حمل کنه نمیشه بسازیم

 

بسم ا... 

 

AT-802Usensor2.jpg

این قابلیت در ایران هست ولی اراده ای برای ورود به این عرصه دیده نمی شود

 

 

  • Like 1
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
3 minutes قبل , MR9 گفت:

 

بسم ا... 

 

 

این قابلیت در ایران هست ولی اراده ای برای ورود به این عرصه دیده نمی شود

دقیقا بحث همین هست جرا تو نیروهای مسلح ما همچین طرحهای احساس نیاز نمیشه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هم اکنون, majid363 گفت:

دقیقا بحث همین هست جرا تو نیروهای مسلح ما همچین طرحهای احساس نیاز نمیشه

 

این بحث در میلیتاری بسیار قدیمی و ریشه دار هست و دائم داریم در مورد آن صحبت می کنیم 

 

یک سازمان مسلح روشمند که مقید هست به طراحی یک اندامواره کارا برای پاسخ به تهدید ( در اینجا نیروی هوایی بصورت عام و بطور خاص مورد نظر شما بعنوان یک هواگرد ضد شورش سبک برای تهدید های بالفعل موجود در  شرق و غرب کشور ) سه مورد را باید در بهینه ترین شکل خودش طراحی کند :

 

11-28-2015_8-06-33_PM_copy.jpg

 

 

1- سامانه تعیین نیازهای عملیاتی ( اینکه نیروی های مسلح  جمهوری اسلامی ایران به چه تانک ، هواپیما ، سلاح انفرادی ، موشک ، سیستم های کنترل- فرماندهی و چه ساختار آموزشی ) نیاز دارد 

 

2- سامانه طرح ریزی و بودجه  ( اینکه چقدر برای تامین مفاهیم بالا ، بودجه نیاز داریم ، چگونه  بودجه را تبدیل به یک بودجه عملیاتی کنیم ، چگونه آن را توزیع کنیم تا بهترین بهره وری را داشته باشد )

 

3-  سامانه تامین ( حالا یا ایجاد زیرساختهای داخلی برای تولید یا تصمیم گیری بهینه برای خرید خارجی 

 

4-  عامل چهارم که از 3 عامل بالایی بسیار مهمتر هست ، بحث ایجاد ساختارهای آینده پژوهی ، برای شناسایی تهدیدات آینده ( حداقل بازه زمانی 30 ساله )  و ایجاد زیرساخت برای مقابله با آنهاست .

 

حالا اگر یک مقداری جزیی نگر تر باشیم ، برای اینکه زنجیره تامین شما در بهینه ترین شکل ممکن خودش شکل بگیرد ، موظف هست به شکل زیر عمل کند 

 

11-28-2015_8-05-42_PM_copy.jpg

 

 

حالا خیلی ساده و بدون متوسل شدن به  معادلات پیچیده ، بررسی کنید کجای این روند مشکل دارد !!!!!

 

  • Like 1
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

باسلام و خسته نباشید خدمت دوستان گرامی

بعد خواندن نظرات دوستان و راه ها و دلایل و عدم اعتماد های که وجود دارد سوالی ذهن مرا درگیر میکند

ما میدانیم فرماندهان و مدیران رده بالای مملکتی ما غیر ممکن است از مشکلات اگاه نباشند حتی تا شخص اول مملکت

چرا با توجه به تجربیاتی که داشته ایم بطور مثال همین سوریه که کار به جایی رسید به ترتیبی بتوانیم نیروی هوایی روسیه را پای کار بیاوریم (پس میداینم وجود نیروی هوایی چقدر مهم است)

خوب طبیعتا که نمیشود همیشه این کار را کرد در هر منازعه ایی ولی نکته اینجاست وقتی مرحوم شهید سردار قاسم سلیمانی به توسل به اینکه در کشور روسیه برای حضور نیروی هوایی انها برای ان ها

ان مقدار دلایل لازم و سودی که برایشان داشت را برای حمایت هوایی . بالا برد که راغب شدن ( قطعا دلایل و منافع خود را ان ها هم میدانند ولی بهرحال توجیهات خوبی نیز برای شیرین تر شدن موضوع برایشان بوده)حالا سوالی که مطرح میشود چرا نمیشود با توجه به نیازها و نشان دادن یک معامله بصورتی که برای انها انقدر شیرین باشد که انها برای انجام تن در دهند

حالا دو سوال مهم باتوجه به مسائل بالا

1- چرا و چرا واقعا بصورت جدی پیگیری نمیشود؟

2-چرا و چرا این من و تویی در ارکان نظامی و سیاسی ما ریشه دوانده؟ که واقعا به اصل نظام دارد ضربه میزند

چرا عرصه نظامی ما دچار این سیاست بازی ها شده است؟ ما داریم ضربه های بد و گل به خودی های متاسفانه بعضا جبران ناپذیری به خودمان میزنیم

وقتی صحبت های دوستان را مطالعه میکنیم ناچار به این نتیجه میرسیم که اول باید این چراها پاسخ و سپس به رفع انها بپردازیم وگرنه اینکه بخواهیم به نیروی هوایی مان بطور مثال سرو سامانی بدهیم اینقدر دور از واقعیت هم نیست( حتی بطور نسبی)

امیدوارم اول مشکل خودمان با خودمان حل بشود به قول معروف وقتی 5 انگشت ادم محکم مشت شود میشود مشت محکمی زد در غیر اینصورت متاسفانه نتیجه ایی جز شکستن انگشتان ندارد

  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 13 اردیبهشت 1400 در 09:18 , MR9 گفت:

 

سلام علیکم

فرموده شما صحیح هست کاملا ولی یک دقت نظری باید این وسط داشت ، نیاز فوری ما نباید موجب بشود که عجله کنیم ، حالا بخشی از توان دفاعی ما را بالستیکها / کروزها و پهپادها  بردوش دارند . به نظرم روی این مساله باید بررسی  تخصصی بشود . مثلا به اعتقاد بنده وجود دوتا نیروی هوایی اصلا ضرورت ندارد ، بخش کروزها و بالستیکها را کامل نیروی هوایی سپاه دنبال کند ، کل توان هوایی و پرسنل و بودجه منتقل بشود به نیروی هوایی ارتش تا ضمن تفکیک مسئولیتها ، از تجربه بیشتر نیروی هوایی ارتش در استفاده از این تجهیزات استفاده شود . این شکلی سپاه با روند سریعتری توسعه بخش موشکی را دنبال می کند ، ضمن اینکه ارتش می توند بودجه بیشتری را برای تعمیر و نگهداری و توسعه توان رزم اش با خرید خارجی جذب کند .

 

پی نوشت : البته این بحث بسیار تخصصی هست و عوامل زیادی در تحقق یا عدم تحقق آن دخیل هستند  .

با سلام خدمت شما بزرگوار

دلیل این مقوله ایی که خدمتتون عرض کردم پویایی بیشتر تفکر نیروی هوایی سپاه نسبت به نیروی هوایی ارتش هست ( شاید به دلیل جوان تر بودن سن پرسنل )

مثال ساده اش رو شما ببینید فیتر های پناهنده رو با هرچی که خودمون داشتیم ( تاکید میکنم خودمون )

تا حد قابل قبولی مسلح کردند و ارتقا دادند ( از پروژه کایت گرفته تا غلاف های متنوع وبمب های بالدار و حتی راکت فجر که یک حرکت کاملا رو به جلوی علمی هست )

اصلا منکر زحمات نیروی هوایی ارتش نیستم اما اگر همین فیتر ها رو بهشون میدادند یقینا در کنار شیلتر های پایگاه شهید نوژه میماندند و خاک می خوردند ، شما میراژ ها رو ببینید بعد از ان سال هنوز که هنوز عملیات مسلح سازی اون ها درست و حسابی انجام نشده است

بنده یقین دارم اگر مثلا برای نیروی هوایی سپاه فاکس هاوند و سوخو 27 یا 30 خریداری بشه دو سال بعد موشکی مانند کینژال رو روی اون ها نصب شده میبینیم چرا چون تفکرش هست ، احساس نیازش هست

نیروی هوایی ارتش متاسفانه دچار تفکرات قدیمی و کهنه شده برای همین عرض کردم باید مانند همون جنگنده های موجودش براش خرید کرد.

دوستان تاکید زیادی روی خرید دارند بله خرید خوب هست اما نباید تفکر مصرف گرا داشته باشیم

اگر چین به اینجا رسیده یکی از دلایل مهم اش سوای بحث اقتصادی خرید های آگاهانه و هدفمند هست

خرید خط تولید حتی یه جنگنده متوسط ما رو از نظر علمی کمک میکنه، نواقصمون رو رفع میکنه

دیگه بعدش نگرانی نخواهد بود که آیا به ما بدهند یا نه خودمان میسازیم

حتی اگر شریک جا زد چون خط تولید پیاده سازی شده و سالن مونتاژ هست می توانیم کژدار و مریز پیش بریم نگرانی نداریم تا کی باید چشممان به خارج باشه؟ بقرآن هیچ کشوری دوست نداره ما قدرتمند بشیم

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
33 minutes قبل , AdmiralErfan گفت:

با سلام خدمت شما بزرگوار

 ( از پروژه کایت گرفته )

 

بسم ا...

 

پروژه کایت ، توسط جهاد خودکفایی نیروی هوایی ارتش تعریف و ساخته شد

 

33 minutes قبل , AdmiralErfan گفت:

 

دلیل این مقوله ایی که خدمتتون عرض کردم پویایی بیشتر تفکر نیروی هوایی سپاه نسبت به نیروی هوایی ارتش هست ( شاید به دلیل جوان تر بودن سن پرسنل )

 

زمانی که فالکروم های عراقی قرار شد عملیاتی بشود ، تا جایی که حضور ذهن دارم ، پرسنل سپاه را فرستادند روسیه برای آموزش ، ولی به اصطلاح "وا" خوردند و برگشتند ، فالکروم ها هم تحویل نیروی هوایی ارتش شد . از این واقعه تا عملیاتی شدن فیتر ها ، نزدیک به 20 سال فاصله وجود دارد که نشان دهنده  جوان بودن نیروی هوا-فضای سپاه در حوزه هواگردهای سرنشین دار هست . بطور طبیعی اینجا بحث تجربه بیشتر یک نیرو هست تا جوان و پویا بودن  . نیروی هوایی سپاه ( بعدا نیروی هوا-فضا ) ، اردیبهشت سال 1365 تشکیل شد ، نیروی هوایی ایران ( IIAF و بعداً IRIAF) سال 1303 متولد شد ، این شکاف 62 ساله را شما نمی تونید با فناوری جبران کنید ، به همین دلیل عرض شد که به جای هزینه کرد منابع سرمایه ای محدود  فعلی در دو تا نیرو ، در ظاهر امر و تا جایی که اطلاعات موجود داریم ، هواگردهای سرنشین دار را بدلیل وجود زیرساختها ، پرسنل با تجربه تر ، مهارتهای رزمی افزونتر و زیرساخت آموزشی استاندارد ، وجود تجربه 8سال جنگ باید در اختیار نیروی هوایی ارتش قرار بدهند . نیروی هوا-فضای سپاه هم بطور کامل روی حوزه موشکی متمرکز بشود .

 

33 minutes قبل , AdmiralErfan گفت:

نیروی هوایی ارتش متاسفانه دچار تفکرات قدیمی و کهنه شده برای همین عرض کردم باید مانند همون جنگنده های موجودش براش خرید کرد.

 

حجم قابل توجه پروژه های جهاد خودکفایی نیروی هوایی ارتش آنقدر هست که بررسی آن نیازمند چندین کتاب هست ، آن هم سالها قبل از تولد نیروی هوایی سپاه

 

دستاوردهای جهادخودکفایی نیروی هوایی ارتش در دوران جنگ و پس از آن به روایت تصویر

 

ولی اینجا مسائل دیگری مطرح میشود که فعلا در مورد آن صحبت نمی کنیم به دلایل مشخص

 

33 minutes قبل , AdmiralErfan گفت:

بقرآن هیچ کشوری دوست نداره ما قدرتمند بشیم

 

نیازی به قسم جلاله نیست ، همون طور که شما دوست ندارید سعودی ، عراق ، افغانستان ، امارات و  روسیه و چین و .. قدرتمند بشوند ، این همون حس طرف مقابل هست نسبت به ما . قدرت  را در سینی طلا تقدیم نکردند و نمی کنند و نخواهند کرد .

 

 

 

  • Like 3
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
12 hours قبل , MR9 گفت:

 

بسم ا...

 

پروژه کایت ، توسط جهاد خودکفایی نیروی هوایی ارتش تعریف و ساخته شد

 

 

زمانی که فالکروم های عراقی قرار شد عملیاتی بشود ، تا جایی که حضور ذهن دارم ، پرسنل سپاه را فرستادند روسیه برای آموزش ، ولی به اصطلاح "وا" خوردند و برگشتند ، فالکروم ها هم تحویل نیروی هوایی ارتش شد .

 

با سلام

 به روایتی از گروه حدود 60 نفره اعزامی سپاه برای آموزش خلبانی میگ 29 ، فقط 3 نفر وینگ خلبانی گرفتن و بقیه در محترمانه ترین حالت ، وا خوردند :)

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تو آفریقا یه سری کشورها اونقدر از تکنولوژی عقب بودند که وقتی موبایل اومد کشورشون هنوز زیر ساخت تلفن های معمولی و سیمی رو نداشت! پس تصمیم گرفتند به جای خرج روی زیرساخت تلفن های خونگی سیمی یهو جامپ کنند رو توسعه زیرساخت تلفن های موبایل!!

الان هم به نظرم ایران تو صنعت هواپیمای نظامی انقدر عقب هست که دیگه خرج کردند روش بی فایده باشه! بهتره بره رو توسعه پهپاد ! تا اونجایی که میدونم آمریکا که اوله تو این صنعت دیگه طرحی برای ساخت هواپیماهای سرنشین دار جدید نداره و همه طرح هاش برای هواپیای نسل 6 بی سرنشینه!

نهایت کار خرید چند تا اسکادران بروز از چین یا روسیه میتونه جوابگوی کشور برای عبور از دوران گذار برای نیروی هوایی باشه!

  • Like 1
  • Upvote 3
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام و وقت بخیر

دوست فرزانه بنده جسارتا در امریکا به عنوان مهد هر تکنولوژی هنوز اف15 ای ایکس سفارش میشود هنوز طرحی بر اساس نسل چهار برای پر کردن شکاف هزینه و .... چیزهای دیگر اف 35  مزایده میشود و نسل 6 هم به صورت سرنشین دار با قابلیت بهره برداری به صورت بی سرنشین دنبال میشود 

من نمیدونم این مبحث بی سرنشینها رو چرا اینقدر بزرگ میکنن البته نه اینکه کارایی ندارن به جای خود فوق الاده هستن اما فقط به جای خود حتی با هوش مصنوعی مبتنی بر ابر کامپیوترهای کوانتومی .....:D

 

  • Like 1
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
3 hours قبل , habdollahi83 گفت:

تو آفریقا یه سری کشورها اونقدر از تکنولوژی عقب بودند که وقتی موبایل اومد کشورشون هنوز زیر ساخت تلفن های معمولی و سیمی رو نداشت! پس تصمیم گرفتند به جای خرج روی زیرساخت تلفن های خونگی سیمی یهو جامپ کنند رو توسعه زیرساخت تلفن های موبایل!!

الان هم به نظرم ایران تو صنعت هواپیمای نظامی انقدر عقب هست که دیگه خرج کردند روش بی فایده باشه! بهتره بره رو توسعه پهپاد ! تا اونجایی که میدونم آمریکا که اوله تو این صنعت دیگه طرحی برای ساخت هواپیماهای سرنشین دار جدید نداره و همه طرح هاش برای هواپیای نسل 6 بی سرنشینه!

نهایت کار خرید چند تا اسکادران بروز از چین یا روسیه میتونه جوابگوی کشور برای عبور از دوران گذار برای نیروی هوایی باشه!

ساخت همین پهپادهای نسل 6زیر ساخت میخواد.ساخت موتور توربو فن ساخت بدنه با ار سی اس کم تکنولوژی طراحی انواع بدنه اویونیک و....اینها رو قراره چطوری بدست بیاریم؟

 

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.