امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

1 minute قبل , oldmagina گفت:

دوم این که حتی در صورت عملکرد موشک سیستم به علت خرابی یا هر چیز دیگر ، چون زنجیره عملکرد صندلی پران به صورت کامل انجام نشده است و قفلها ازاد نشده اند ، فکر میکنم صندلی پرتاب نخواهد شد و بیشتر ممکن است شاهد انفجار در کابین باشیم تا پرتاب صندلی .

 

سلام علیکم 

همه به تقریب در اینکه خدمه از کابین خارج شدند ، اشتراک نظر دارند تا اینجا  ( بحث انفجار در کابین حداقل تا اطلاعات بیشتر منتفی هست ) 

2 minutes قبل , oldmagina گفت:

 

سوم این که تا جایی که من اطلاع دارم اعلام شده است که اجکت هر دو سرنشین همزمان بوده است ،ولی باز هم بنا به دانسته های من این سیستم در اف 5 ها برای خلبان عقب و جلو کاملا مجزا است و عملکرد هر کدام توسط سرنشین همان کابین صورت می گیرد. 

بنابر این اگر واقعا اتفاقی که افتاده است درست گزارش شده باشد ( که من شک دارم :( ) باید قویا به سمت داستان خرابکاری برویم نه به طرف ساده ترین موضوع که متهم کردن صندلی پران است .

 

چیزی از اجکت همزمان تا اینجا شنیده نشده ، با توجه به اینکه  در زمان پرتاب ، سیستم به شکلی طراحی شده که صندلی ها با چند ثانیه یا صدم ثانیه نسبت به هم  به بیرون پرتاب میشوند ( برای جلوگیری از برخورد صندلی ها عقب و جلو به هم ) عجالتا میشود گفت همزمان نبوده 

4 minutes قبل , oldmagina گفت:

 

اول این که هم صندلی پران اصلی اف پنج و هم صندلی پران سریر که ادعا می شود روی این هواپیما سوار شده است ( با توجه به ایم که گفته می شود اف پنج بی بوده است احتمال این داستان را بیشتر می کند ) هر دو کاملا عملکرد مکانیکی دارند و خودبخود عملکردنشان کمی عجیب است .

 

اصولا در صنعت هوانوردی بروز  پدیده یا مشکل فنی عمدتاً عجیب نیست و به تقریب همه حوادث یک علتی را پشت سر خودشون می بینند ( قضیه سکان هدایت داگلاس دی سی-3 بارها در بروزرسانی تعریف شده  بعنوان یک نمونه )  

 

6 minutes قبل , oldmagina گفت:

بگذریم از این که بنا به دلایلی همه به طرف داستان بومی سازی نشانه رفته اند .واقعیت این است که این سابقه مشکلات در وسایل بومی شده خیلی وقتها بوده است و طبیعی است که الان هم همه این موضوع را بولد کنند . ( هنوز اولین خمپاره ها و گلوله خمپاره های ساخت داخل زمان جنگ را خیلی ها فراموش نکرده اند ) .منتها یک موضوع دیگر هم

 

اجازه بدید یک مقداری صریح تر باشیم ، در گذشته بدلیل محدود بود وسایل ارتباط جمعی ، اصولا چنین رویدادهایی هرگز از درب جبهه پایگاه های هوایی به بیرون درز پیدا نمی کرد ( جدا از بحث حفاظت اطلاعات ) ولی الان درست یا غلط ، اطلاعات منتشر میشود و جایی برای پنهان کاری باقی نمی ماند .. این مساله در خصوص بحثهای مربوط به  رونمایی ها مصداق پیدا می کند که ما نتیجه  رونمایی های 10 سال گذشته را که اغلب بدون حساب و کتاب بوده را داریم مشاهده می کنیم  .. 

ضمن اینکه شاید کیفیت پایین تولید مهمات در زمان جنگ را بشود تا حدودی توجیه کرد ولی این مساله درزمان ما به هیچ عنوانی قابل توجیه نیست 

 

13 minutes قبل , arminheidari گفت:

بومی کردن روش دارد، نمی شود یه دفعه بلند بشیم بگیم بومی میکنم، بویژه بحث جان انسان رو تو چنین مواردی که اطمینان از عملکرد بسیار مهم است (بجز موارد خاص و اورژانس که منظور صحبت ما نیست) ، سیستم آزمایشگاهی و تست از اهمیت بالایی برخوردار است و متناسب با تولید باید این سیستم ها توسعه پیدا کند، چرا که سیستم آزمایشگاهی جزئی جدا ناپذیر از طراحی هست و بدون آن طراحی مفهومی جز مهندسی معکوس کور کورانه ندارد. 

 

یک مثال می زنم برای روشن شدن موضوع ، نیروی هوایی ایالات متحده برای تست یک موشک هوا به هوای مشهور ، بیشتر از 500 شلیک انجام داد ، نهایتا هم موشک را انتخاب نکرد ، به نظر شما ، نیروی هوایی ایران ، اگر بازه زمانی مورد نظر را از تعداد شلیک کم کنیم و آن را به 150 شلیک ، کاهش بدیم ، در حال حاضر چنین توانایی را دارد ؟؟  صحبت بنده همین هست .. حتی بومی سازی هم برای خودش یک روند منطقی باید داشته باشد و بر مبنای چیزی در نیروی هوایی ( رسته هایی دیگر را کاری ندارم )  داریم می بینیم ، واقعیت با ادعاها همخوانی ندارد 

 

16 minutes قبل , arminheidari گفت:

خب سوال درست اینه که چقدر بومی سازی ما درست مدیریت شده است؟ 

 

بطور خاص بحث ما اینجا نیروی هوایی هست و شاهد ما ، عملکرد نیرو ، تعداد حوادث ،  تعداد خدمه از دست رفته ، تعداد هواگردهای از دست رفته و مفاهیمی نظیر این هست . صحت مدیریت را به این دلیل که از درون سیستم خبری نداریم ، به نظرم از روی بیلان ظاهری باید سنجید ( چون چاره دیگری وجود ندارد ) 

 

18 minutes قبل , arminheidari گفت:

 

پیش از این بازرسی و اموزش جدا معرفی میشدند ولی مدیریت جدید میگه باید توامان باشه و بصورت مچ گیری نش

 

 

به این دلیل که ما اطلاعات کاملی از درون نیرو نداریم ، بحث مچ گیری به هیچ عنوانی مد نظر نیست ، آن چیزی که در افق دید یک ناظر وجود دارد ، مبنای قضاوت هست 

 

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
27 minutes قبل , Excalibur گفت:

از وضعیت اعتقادی به نظام جمهوری اسلامی (این یک مورد رو به دلیل وضعیت معیشتی و درامد اندکشون بهشون تا حدودی حق میدم) و صدالبته اعتیاد به مواد مخدرشون هم که فکر نکنم دیگه نیازی به گفتن باشه.

 

بسم ا... 

 

شما انتظار دارید که تمامی پرسنل یک سازمان مسلح ، همه یکدست باشند بلحاظ روحیه ، رفتار ، طرز برخورد و .... ؟؟ در دانشگاه ، مدرسه، مسجد محل و .. مگر این شکلی هست ؟؟ 

 

در ارتش ایالات متحده ، در ویتنام ، کسانی بودند که مرتب در خطوط مقدم درگیری حضور داشتند ( مثل  سناتور مک کین / جدا از توهماتش درباره ایران ) ، پرسنلی هم بودند که مرتب از انجام وظیفه ، فراری بودند و کار خودشون را درست انجام نمیدادند ... 

McCainWithSquadron.jpg

 

مک کین - 1965 ( از راست ) 

 

 

حالا اگر الان از سازمان نظامی مشابه ، نمونه و مثال بیاریم که مثلا دانشجوهای فلان دانشکده ، زمان رفتن به مرخصی ، مساله درست کردند ، بعد به تقریب همه دانشجوهای آن دوره را کامل اخراج ، بعد عکس العمل شما چی هست ؟؟ 

 

لطفاً اگر قصد بیان تجربه خودتون را دارید ، یک مقداری منصفانه باشد که مخاطب بتواند شرایط شما را در آن زمان درک کند ... 

  • Like 1
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
11 minutes قبل , Excalibur گفت:

بنده سربازیم رو از مرکز اموزش 02 پرندک شروع کردم (می‌تونستم برم سپاه ولی متاسفانه از روی جهل و گمان بر اینکه ارتش هنوز همون ارتش تو فیلماست خودم انتخاب کردم که برم ارتش- متاسفانه لحظه‌ای که از اتوبوس پیاده شدم از کرده‌م پشیمون شدم) پس از گذروندن دو ماه دوره‌ی آموزشی برغم اینکه مدرک کارشناسی ارشد داشتم دوره کد مهندسی استحکامات بهم خورد!!! دوماه در گروه 411 مهندسی بروجرد دوره‌ی تخریب گذروندم (در واقع دو ماه رو برجک نگهبانی دادم) و در تاریخ 5 دی 1398 برای گذروندن ادامه‌ی خدمت به گروه 422 مهندسی رزمی دغاغله‌ی اهواز اعزام شدم. خدارو شاهد می‌گیرم، دوباره می‌گم: خدارو شاهد می‌گیرم در روز شهادت "حاج قاسم سلیمانی" یکی در میون نیروهای ارتشی خوشحال بودن و تنها نگرانیشون این بود که نکنه شهادت ایشون باعث جنگ بشه و به همین بهانه و اینکه در روز جمعه مجبور شده بودن که برگردن سر کار بارها و بارها با چشمام دیدم و با گوشام شنیدم که فحشش دادند. البته بودند کسانی که بر شهادتش اشک ریختن و با تمام وجود مهیای گرفتن انتقام خونش بودند اما به یقین تعداد گروه دوم کمتر از گروه اول بود.

از وضعیت اعتقادی به نظام جمهوری اسلامی (این یک مورد رو به دلیل وضعیت معیشتی و درامد اندکشون بهشون تا حدودی حق میدم) و صدالبته اعتیاد به مواد مخدرشون هم که فکر نکنم دیگه نیازی به گفتن باشه.

 

در جواب این مقاله رو میدم که نگرش مردم رو نشون میده

و فرقی که مردم برای حاج قاسم و باقی مسئولان قائل بودند 

 

مردم عادی آگاه تر از هر قشری                 لینک

 

4 minutes قبل , MR9 گفت:

یک مثال می زنم برای روشن شدن موضوع ، نیروی هوایی ایالات متحده برای تست یک موشک هوا به هوای مشهور ، بیشتر از 500 شلیک انجام داد ، نهایتا هم موشک را انتخاب نکرد ، به نظر شما ، نیروی هوایی ایران ، اگر بازه زمانی مورد نظر را از تعداد شلیک کم کنیم و آن را به 150 شلیک ، کاهش بدیم ، در حال حاضر چنین توانایی را دارد ؟؟  صحبت بنده همین هست .. حتی بومی سازی هم برای خودش یک روند منطقی باید داشته باشد و بر مبنای چیزی در نیروی هوایی ( رسته هایی دیگر را کاری ندارم )  داریم می بینیم ، واقعیت با ادعاها همخوانی ندارد 

 

 

نکته ای که تو مدیریت منابع بهش ذکر کردم همین موارد رو پوشش میده

از نگاه مدیران فعلی ما بله ، بیکار بودن و پول زیاد داشتن 

ولی پشت داستان این شلیک ها چه بوده؟

500 شلیک آیا تنها برای دقت بود؟ 

آیا پروژه های پرهزینه X آیا فقط هزینه بود؟

 

نکته مهمی که در پروژه های تحقیقاتی و فناوری مطرح میشه 

بحث دانشی هست که پشت هر تست ایجاد میشه و این دانش مستند شده و در دیگر واحدها استفاده میشه

بدون هیچ شکی میگم هیچ تستی در نیروی هوایی بدون برنامه ریزی و بدون اهداف چندگانه صورت نمیگیره

حتی شکست ها هم براشون کلی دانش خلق میکنه 

 

و بعد این دانش فناوری و تولید صنعتی کم هزینه رو به ارمغان میاره 

این همون نکته ای هست که مدیران ما هنوز درک نکرده اند و تحقیق و توسعه رو وبال خودشون می دونن و تلاش می کنن از بودجه اش بدزدن

 

تفکیک بین تولید علم، تولید فناوری، تولید صنعتی                  لینک

science-vs-technology.jpg

 

11 minutes قبل , MR9 گفت:

بطور خاص بحث ما اینجا نیروی هوایی هست و شاهد ما ، عملکرد نیرو ، تعداد حوادث ،  تعداد خدمه از دست رفته ، تعداد هواگردهای از دست رفته و مفاهیمی نظیر این هست . صحت مدیریت را به این دلیل که از درون سیستم خبری نداریم ، به نظرم از روی بیلان ظاهری باید سنجید ( چون چاره دیگری وجود ندارد ) 

 

 

در مورد صنایع نظامی ما چه نیروی هوایی ارتش و چه سپاه ، اقدامات جزیره ای بسیار رخ میده 

و همین امر برای دشمن هم گیجی به دنبال داشته 

 

چه جوری نیرویی که آرکیو رو سالم به زمین میشونه ، نمیتونه در مورد پهپاد های ساده و تجاری خودش رو تکون بده؟؟؟؟

چه جوری نیرویی که بین سه پرنده به راحتی پهپاد بلند پرواز آمریکایی رو میزنه، ولی از شناسایی یک پرواز تجاری باز میمونه؟؟؟

و ....

موارد بسیار هست و همگی گواه بر عدم یکپارچگی سیستم و اقدامات جزیره ای دارد

که این ها از مدیریت میاد، و نشون میده بسیاری از اتفاقات خوب در کشور ناشی از ادم های مخلصی مثل شهید کاظمی و ستاری هست که هنوز گمنام هستن

و ما باید سیستم مدیریت خودمون در سه سطح کلان، میانه تا خرد رو اصلاح کنیم

 

 

  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
25 minutes قبل , MR9 گفت:

 

همه به تقریب در اینکه خدمه از کابین خارج شدند ، اشتراک نظر دارند تا اینجا  ( بحث انفجار در کابین حداقل تا اطلاعات بیشتر منتفی هست )  

 

خوب این که یعنی هر دو صندلی پران به صورت کامل چرخه عملکردی شان را انجام داده اند و این یعنی احتمالا به دلیلی پروسه اجکت کامل اتفاق افتاده است .

 

25 minutes قبل , MR9 گفت:

چیزی از اجکت همزمان تا اینجا شنیده نشده ، با توجه به اینکه  در زمان پرتاب ، سیستم به شکلی طراحی شده که صندلی ها با چند ثانیه یا صدم ثانیه نسبت به هم  به بیرون پرتاب میشوند ( برای جلوگیری از برخورد صندلی ها عقب و جلو به هم ) عجالتا میشود گفت همزمان نبوده 

شاید من بد گفته باشم . منظور من اجکت هر دو کابین با هم بوده است . اینجا این سوال مطرح می شود که حتی در صورت خرابی یا اشکال و شروع پروسه اجکت در یک کابین ، چرا کابین دوم هم همان خرابی یا اشکال اتفاق افتاده است ؟ به این توجه کنید که سیستم مکانیکی است .

 

25 minutes قبل , MR9 گفت:

اجازه بدید یک مقداری صریح تر باشیم ، در گذشته بدلیل محدود بود وسایل ارتباط جمعی ، اصولا چنین رویدادهایی هرگز از درب جبهه پایگاه های هوایی به بیرون درز پیدا نمی کرد ( جدا از بحث حفاظت اطلاعات ) ولی الان درست یا غلط ، اطلاعات منتشر میشود و جایی برای پنهان کاری باقی نمی ماند .. این مساله در خصوص بحثهای مربوط به  رونمایی ها مصداق پیدا می کند که ما نتیجه  رونمایی های 10 سال گذشته را که اغلب بدون حساب و کتاب بوده را داریم مشاهده می کنیم  .. 

ضمن اینکه شاید کیفیت پایین تولید مهمات در زمان جنگ را بشود تا حدودی توجیه کرد ولی این مساله درزمان ما به هیچ عنوانی قابل توجیه نیست 

اتفاقا منظور من این نبود که الان باید شاهد این قضیه باشیم . منظورم این بود که آن مشکلات در بومی سازی های قبلی این را به ذهن همه متبادر می کند که حتما مشکل از این موضوع است . بگذریم که مخصوصا خلبانان عزیز نیروی هوایی که حتی به شرقی کردن سیستم هم راضی نیستند ، بماند که بومی شود :(

 

به هر حال با توجه به داستان حفاظت اطلاعات نیروی هوایی ، تا زمانی که به آدم کارشناس منصفی که از نزدیک درگیر موضوع بوده است یا به عکسهای حادثه یا به عکسهایی از کابین اف 5 مورد بحث دسترسی نداشته باشیم ، هر گونه قضاوت در مورد واقعیت اتفاقی که افتاده است ، غیر دقیق خواهد بود .

 

در نهایت هم این که با توجه به چیزهایی که تا به حال گفته شده عملکرد صندلی پران کامل و صحیح اتفاق افتاده است . این یعنی عملکرد آن درست است . ابهام در مورد شروع پروسه وجود دارد که آنهم احتمالهای خودش را دارد که بعضی از آنها بحث شدند و یکی دو تا احتمال را هم فعلا کسی نمی خواهد مطرح کند .

ویرایش شده در توسط oldmagina
  • Like 3
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
3 minutes قبل , arminheidari گفت:

در مورد صنایع نظامی ما چه نیروی هوایی ارتش و چه سپاه ، اقدامات جزیره ای بسیار رخ میده 

 

به نظر شما ، با علم به محدود بودن منابع سرمایه ای ، دانش مدیریت ، اقدامات جزیره ای و موازی را توجیه می کند ؟؟؟  

 

3 minutes قبل , oldmagina گفت:

خوب این که یعنی هر دو صندلی پران به صورت کامل چرخه عملکردی شان را انجام داده اند و این یعنی احتمالا به دلیلی پروسه اجکت کامل اتفاق افتاده است .

پس در این مورد مشکلی نداریم ، صندلی ها از کابین به بیرون پرتاب شدند و اگر دیتای موجود تا الان را مبنا قرار بدیم ، هردوتا خلبان متاسفانه خوردند به بخش فوقانی آشیانه 

4 minutes قبل , oldmagina گفت:

شاید من بد گفته باشم . منظور من اجکت هر دو کابین با هم بوده است . اینجا این سوال مطرح می شود که حتی در صورت خرابی یا اشکال و شروع پروسه اجکت در یک کابین ، چرا کابین دوم هم همان خرابی یا اشکال افتاده است ؟ به این توجه کنید که سیستم مکانیکی است 

خوب ، دراین زمینه بدلیل اینکه اطلاعاتی نداریم ، امکان تحلیل وجود ندارد 

6 minutes قبل , oldmagina گفت:

 منظورم این بود که آن مشکلات در بومی سازی های قبلی این را به ذهن همه متبادر می کند که حتما مشکل از این موضوع است . 

 

مشکل از فلسفه و نیت  حرکت به بومی سازی نیست ، مشکل از روند حرکتی بومی سازی هست و به آن نقص وارد میشود  .. همین روند ناقص هم باعث شده برخی تحلیل ها ، نسبت به بومی سازی ، دید منفی داشته باشند ( که نباید باشد ) ولی عملکردها به گونه ای هست که این مساله در اذهان مرتب منعکس میشود 

  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

نمیخوام متوهمانه فکر کنم ولی به نظرتان این اتفاق و اتفاقی که برای ناو خارک افتاد اونم در فاصله یکی دو روز عجیب نیست ؟ آیا در پشت پرده قدرت های خارجی در حال به رخ کشیدن نفوذ خودشان و نشان دادن ضرب شصت به ایران نیستند ؟

 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 minute قبل , MR9 گفت:

...

خوب ، دراین زمینه بدلیل اینکه اطلاعاتی نداریم ، امکان تحلیل وجود ندارد 

...

یک سوال 

آیا استاد خلبان می تواند پروسه پرتاب خودکار هر دو کابین را یکجا فعال کند ( با همان پروسه تاخیری کابین اول و دوم که شما فرمودید) ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 minute قبل , Dezchilds گفت:

نمیخوام متوهمانه فکر کنم ولی به نظرتان این اتفاق و اتفاقی که برای ناو خارک افتاد اونم در فاصله یکی دو روز عجیب نیست ؟ آیا در پشت پرده قدرت های خارجی در حال به رخ کشیدن نفوذ خودشان و نشان دادن ضرب شصت به ایران نیستند ؟

 

چون خارک تاپیک دارد اینجا در موردش جایی برای اظهار نظر نیست ولی به شکل کوتاه خارک بیشتر خرابکاری به نظر می آید ولی با توجه به شواهد،  احتمال خرابکاری در حادثه اف 5 کمتر به نظر میرسد .

  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هم اکنون, oldmagina گفت:

یک سوال 

آیا استاد خلبان می تواند پروسه پرتاب خودکار هر دو کابین را یکجا فعال کند ( با همان پروسه تاخیری کابین اول و دوم که شما فرمودید) ؟

طبق فرموده جناب مازندارنی 

6 hours قبل , MR9 گفت:

برخلاف هواپیماهای اف ۴ و اف۱۴ در هواپیماهای اف ۵ مدل بی و اف هیچگونه ایجکشن سلکتور کاماندی در کابین وجود ندارد و هر دو صندلی دارای دو سیستم مجزا و بطور کل اختصاصی و غیر مرتبط به یکدیگر میباشند، 

 

ولی بحث تاخیر همچنان مطرح هست ، چون به هر علتی دو خلبان با هم به بیرون بپرند ، امکان تصادم آنها با توجه به سرعت هواپیما و متعاقباً شیوه بیرون پریدن از کابین ، باز هم مصداق پیدا می کند 

 

ZmM4MDcxOWY3MjcwM2QwZGFiNTg3OWE5Zjc1MjBi

 

  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
10 minutes قبل , MR9 گفت:

طبق فرموده جناب مازندارنی 

 

ولی بحث تاخیر همچنان مطرح هست ، چون به هر علتی دو خلبان با هم به بیرون بپرند ، امکان تصادم آنها با توجه به سرعت هواپیما و متعاقباً شیوه بیرون پریدن از کابین ، باز هم مصداق پیدا می کند 

 

پس در واقع هیچ امکانی مثل خرابی صندلی یا شروع اتفاقی پروسه پرتاب و حتی اشتباه انسانی یکی از خلبانها هم نمی تواند هر دو خلبان را بدون خواست آنها اجکت کند . 

کم کم دارم به نتیجه میرسم حادثه به شکلی که تعریف شده است امکانپذیر نیست . 

یک جمله ای بود که می گفتند ، اگر غیر ممکن ها را کنار بگذارید ، علت مشخص می شود .

 

پی نوشت : نمیدونم چرا این روزها اینهمه اشکالات املایی داره تو تایپ پیش میاد برام :(

ویرایش شده در توسط oldmagina
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
42 minutes قبل , MR9 گفت:

 

بسم ا... 

شما انتظار دارید که تمامی پرسنل یک سازمان مسلح ، همه یکدست باشند بلحاظ روحیه ، رفتار ، طرز برخورد و .... ؟؟ در دانشگاه ، مدرسه، مسجد محل و .. مگر این شکلی هست ؟؟ 

سلام. خیر، بنده همچین انتظار و دیدگاهی نداشته و ندارم و به‌همین دلیل از هر سه پادگان خدمتیم اسم بردم (02 پرندک، 411 بروجرد و 422 دغاغله) تا از بیان تجربیاتم -وبه تبع اون، دیدگاهم-  در مورد کلیت ارتش خودداری کرده باشم. من فقط اون چیزی رو که دیدم بیان کردم و سعیمم بر این بود که در انتقال آن نه افراطی باشه و نه تفریط. اما سخنی هست از قدیم با این مضمون که «مشت نمونه‌ی خرواره». البته امیدوارم حداقل در این یک مورد صادق نباشه و آن‌چه که دیدم و شنیدم مقطعی و منطقه‌ای بوده باشه.

ویرایش شده در توسط Excalibur
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هم اکنون, oldmagina گفت:

پس در واقع هیچ امکانی مثا خرابی صندلی یا شروع اتفاقی پروسه پرتاب و حتی اشتباه انسانی یکی از خلبانها هم نمی تواند هر دو خلبان را بدون خواست آنها اجکت کند . کم کم دارم به نتیجه میرسم حادثه به شکلی که تعریف شده است امکانپذیر نیست . 

 

همه اینها ممکن هست علت این حادثه باشد ... ولی در پست مربوط به  صندلی پران سریر ، به این علت از عبارت " متهم ردیف اول " استفاده شد ، چون  گزاره اول به ما می گوید ، ناوگان تایگرهای نیروی هوایی نزدیک به 50 سال هست که دارند پروازمی کنند ، یک جنگ فرسایشی را با بیشترین تلفات پشت سر گذاشتند ، به همین علت ، به احتمال زیاد ، مشکل نقص سامانه صندلی پرتاب بوده  

6 hours قبل , MR9 گفت:

بلافاصله پس از روشن کردن موتورها هر دو صندلی هواپیمای دو کابینه اف ۵ اف در داخل شیلتر بصورت اتوماتیک ایجکت شده

 

حالا اگر اشتباه خدمه پروازی  بوده ، اشتباه خدمه زمینی بوده  ( معمولا صندلی های پرتاب ، یکسری پین های ایمنی دارند که قبل از پرواز باید از روی صندلی ، موشکها ، مهمات ، و... برداشته شود ) و یا حتی از زیرسامانه های خود هواپیما 

در مجموع ، این موارد ، ناقض صحبت اولیه بنده در خصوص اینکه روند فعلی عدم توجه به نیروی هوایی که منجر به این حوادث میشود ، نخواهد بود 

 

f5ef-seat.jpg

 

نوار قرمز رنگ با حروف سفید remove befor flight 

  • Like 2
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
8 minutes قبل , MR9 گفت:

همه اینها ممکن هست علت این حادثه باشد ... ولی در پست مربوط به  صندلی پران سریر ، به این علت از عبارت " متهم ردیف اول " استفاده شد ، چون  گزاره اول به ما می گوید ، ناوگان تایگرهای نیروی هوایی نزدیک به 50 سال هست که دارند پروازمی کنند ، یک جنگ فرسایشی را با بیشترین تلفات پشت سر گذاشتند ، به همین علت ، به احتمال زیاد ، مشکل نقص سامانه صندلی پرتاب بوده  

البته عرض من این بود که حادثه به این شکل که تعریف می شود ، از نظر منطقی امکانپذیر نیست .

8 minutes قبل , MR9 گفت:

حالا اگر اشتباه خدمه پروازی  بوده ، اشتباه خدمه زمینی بوده  ( معمولا صندلی های پرتاب ، یکسری پین های ایمنی دارند که قبل از پرواز باید از روی صندلی ، موشکها ، مهمات ، و... برداشته شود ) و یا حتی از زیرسامانه های خود هواپیما 

البته اشتباه خدمه زمینی می تواند منجر به عدم عملکرد ، گیر کردن و یانپریدن صندلی منجر شود و نه پریدن آن ؟!

8 minutes قبل , MR9 گفت:

در مجموع ، این موارد ، ناقض صحبت اولیه بنده در خصوص اینکه روند فعلی عدم توجه به نیروی هوایی که منجر به این حوادث میشود ، نخواهد بود 

حرفتان کاملا صحیح است و دقیقا این اتفاق باید بیفتد مخصوصا در جاهایی که حساس تر هستند مانند نیروی هوایی .

ویرایش شده در توسط oldmagina
غلط املایی
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 minute قبل , oldmagina گفت:

اتلبته عرض من این بود که حادثه به این شکل که تعریف می شود ، از نظر منطقی امکانپذیر نیست .

البته اشتباه خدمه زمینی می تواند منجر به عدم عملکرد ، گیر کردن و یانپریدن صندلی منجر شود و نه پریدن آن ؟!

حرفتان کاملا صحیح است و دقیقا این اتفاق باید بیفتد مخصوصا در جاهایی که حساس تر هستند مانند نیروی هوایی .

 مورد داشتیم که سرباز نیرو باعث عمل کردن صندلی پران شده و به هواپیما آسیب زده که احتمالا بدلیل کنجکاوی بی مورد بوده 

حتی در نمایشگاه هوایی چند سال پیش همین دزفول بازدید کننده غیر نظامی صندلی پران تی ۳۳ را فعال کرده 

پس امکان پذیر هست 

 

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در هر صورت در گزارش حادثه هر چیزی رو ممکن ببیند الا ایراد فنی صندلی یا خود اف۵ از خرابکاری یا سهل انگاری پرسنل زمینی تا خصومت شخصی پرسنل زمینی و خودکشی خلبانها

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.