امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

1 ساعت پیش, MR9 گفت:

اژدهای آتشین سرخ  برفراز سرزمین پارس

آیا جی-10 نقطه پایانی بر 4دهه توقف بروزرسانی ناوگان نیروی هوایی ایران خواهد شد ؟

 

  صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

 

بنده اگه امکانش باشه ، خرید مستقیم 50 فروند جی 10 سی یا تندر 17 بلاک 2 چینی /پاکستانی ، به همراه تولید حداقل 150 فروند در داخل کشور رو که به صورت مرحله ای میزان بومی سازیش بالا بره پیشنهاد می دهم . مسلما خرید جنگنده های ماهیتا تدافعی مثل جی 10 سی از لحاظ سیاسی با چالش کمتری نسبت به جنگنده های برد بلندی می سوخو 30 رو به رو هست .

200 فروند جنگنده ی سبک به همراه 100 فروند جنگنده ی سنگین و اگه امکانش شد بعدها افزودن 50 تا 100 فروند جنگنده ی نسل 5 نیازهای تدافعی ما رو تا 30 سال آینده نسبت به سطح تهدیدات فعلی و توان مالی کشور ، برطرف می کنه .

 

در پیش از انقلاب قرار بود ما 120 فروند اف 14 ، 300 فروند اف 16 و بالای 180 فروند اف 18 داشته باشیم . پس یعنی در بدترین حالت ما نیاز به 300 فروند جنگنده داریم کما اینکه همین حالا هم حدودا 300 فروند جنگنده ی فرسوده داریم .

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
43 minutes قبل , Ghalam گفت:

 

بنده اگه امکانش باشه ، خرید مستقیم 50 فروند جی 10 سی یا تندر 17 بلاک 2 چینی /پاکستانی ، به همراه تولید حداقل 150 فروند در داخل کشور رو که به صورت مرحله ای میزان بومی سازیش بالا بره پیشنهاد می دهم . مسلما خرید جنگنده های ماهیتا تدافعی مثل جی 10 سی از لحاظ سیاسی با چالش کمتری نسبت به جنگنده های برد بلندی می سوخو 30 رو به رو هست .

200 فروند جنگنده ی سبک به همراه 100 فروند جنگنده ی سنگین و اگه امکانش شد بعدها افزودن 50 تا 100 فروند جنگنده ی نسل 5 نیازهای تدافعی ما رو تا 30 سال آینده نسبت به سطح تهدیدات فعلی و توان مالی کشور ، برطرف می کنه .

 

فرض محال هر خریدی که صورت بگیرد ، چند عامل در آن دخیل هست

1- جو سیاسی موجود ( کشور خریدار ، کشور فروشنده ، طرف یا طرفهای ثالث )

2- قدرت خرید کشور خریدار

3- جمع کل ارزش معامله 

4- شیوه پرداخت پول 

5- شیوه پشتیبانی در زمان صلح و جنگ

و ...

 

برای تامین نیازمندی های جاری ،خرید جی-10 سی ، سریع ترین مسیر هست ولی نه بهترین ، سرعت افزایش تهدید علیه ما ، از خرید 300 فروند جی-10 سی هم بیشتر هست و ما باید مثل IIAF در دهه 50شمسی ، چهل سال آینده را ببینیم . سرمایه گذاری برای این بازه زمانی با توجه به اینکه فعلا قصدی برای صادرات جی-31 وجود ندارد و اینکه غربی ها هم عمرا" به ما جنگنده نمی فروشند ( در حد اف-35)  که به درد بخورد ، صرفا" روسیه هست ، مگر اینکه چینی ها سیاست جدیدی را پیگیری کنند . 

 

ولی بحث اینجاست که فرماندهان نیروی هوایی و استراتژیستها ما ، از الان به فکر 40 سال دیگر هستند یا فقط دنبال ایجاد یک نیروی هوایی پرده پوششی ( صرفا" اسما" نیروی هوایی و نه نیروی هوایی واقعی ) خواهند بود !!! این هست که باعث نگرانی میشود 

 

حالا سئوال و ابهام ایجاد میشود که وقتی از یک نیروی هوایی واقعی صحبت می کنیم ، دقیق و مستند ، منظور چی هست 

 

 

00_new.jpg

 

 

بخشی از پاورپوینت  واحد تدریس شده " نظامیان و سیاست " 

 

حالا مخاطب و تحلیلگر منصف ، می شیند و کلاه خودش را قاضی می کند که فرماندهان نیروی هوایی و افسران ارشد مسئول در ستاد کل ، چقدر روی این مبناء استاندارد دارند جلو می روند ؟؟؟!!!

 

پی نوشت:

 

برای هر کدام از مربع های قرمز ، 2 جلسه ، جمعا" 16 جلسه ( هر جلسه دو ساعت و سی دقیقه ) کار آموزشی انجام شده 

 

  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ای کاش فرماندهان و تصمیم گیران کشور رو مجبور می کردند چندتا بازی ویدئویی در سبک استراتژی رو انجام بدهند ، اصولا بنده اگه کاره ای بودم ، انجام مداوم این بازی های ساختارمند که نیاز به سطوحی از تصمیم گیری ، پیش بینی و عاقبت سنجی داره رو برای تمام مدیران میانی و ارشد کشور ، اجباری می کردم  .

 

غرض از این صحبت اینه که در یک بازی ویدئویی شما زمانی که بازی رو شروع می کنی ، معمولا سرمایه کم و تهدیدات فوری داری که برای رفعشون نیاز به ایجاد منابع کافی و توسعه ی تکنولوژی داری ؛ 

 

از لحاظ نظامی هم دو راه داری :

1- واحد های نظامی نخبه و گران که زمان آماده سازی زیادی را دارند در تعداد کم به کار ببری ( اگه سطوح تکنولوژی کافی رو داشته باشی )

2- در ابتدا سعی کنی با واحدهای نظامی ارزان تر که در کوتاه مدت تر تولید می شوند ، بازدارندگی کنی .

 

معمولا روند طبیعی و توصیه شده اینه که با گزینه ی 2 شروع کنی و بعد که خطرات اولیه رفع شدند و تونستی واحدهای نظامی رو ارتقاء بدی و بعد به سراغ واحدهای نظامی نخبه بری تا هزینه ی لجستیک اونها کاهش پیدا کنه .

 

اگه در وضعیت دهه ی 80 قرار داشتیم ، من به شخصه به زیر سوخو 30 و پاکفا رضایت نداشتم ولی با این وضعیت بحرانی و نیروی هوایی که حتی بلند کردن جنگنده هاش خطرناکه ، فعلا باید به صورت فوری این نیرو به روز رسانی بشه و ما نیازهای تدافعی رو برطرف کنیم . پیشنهاد بنده خرید جنگنده های ارزان قیمت تری مثل جی 10 سی و سرمایه گذاری کردن روی تسلیحات دور ایستای تهاجمی به صورت بومی در طی 1- 5 سال آینده هست .

 

البته فاکتورهای این تصمیم گیری هم این موارد هست :

1- نتایج سیاسی خرید تسلیحاتی و فشارهای سیاسی

2- توان مالی کشور

3- راه های انتقال پول

4- توان نیروی هوایی برای به پرواز در آوردن جنگنده ها و بودجه ای که داره

5- سطح تهدیدات

6- وضعیت موجود نیروی هوای

و ...

 

 

  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

روسیه ای که سر داستان اس 300 که یک سامانه ی دفاعی هست اینقدر ایران رو بازی داد چقدر در بحث خرید جنگنده ای مثل سوخو 30 یا 35 با ایران راه میاد اونهم ایرانی که مثل قبل پولی در بساط نداره . جواب همین الان مشخص هست

ویرایش شده در توسط mohammadhossein
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یک احساسی بهم می گه در نهایت تنها چیزی که برامون می مونه ، چهارتا عکس دیجیتالی با استتار نیروی هوایی ایران و پرچم ایران هست و بس .

 

  • Upvote 7
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
29 minutes قبل , Ghalam گفت:

یک احساسی بهم می گه در نهایت تنها چیزی که برامون می مونه ، چهارتا عکس دیجیتالی با استتار نیروی هوایی ایران و پرچم ایران هست و بس .

 

(((((من میدونستم .))))

 از شوخی گذشته خرید نطامی از چین در صورت لغو تحریمهای تسلیحاتی عملی هست . بنده معتقدم با سیاست مناسب حتی میشه از چین جنگنده سنگین هم خرید . روسیه در شرایط فعلی از لحاط اقتصادی گزینه مناسبی نیست . مگر اینکه بصورت وام دار خریداری بشود . در مورد خرید از چین حتی میشه به جنگنده ای مثل j11دی یا j16 هم فکر کرد (عملا تفاوت خاصی ندارن در بحث هوا به هوا ) . در کل نطرمن خرید j16 و j10 هست . 

  • Like 2
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
48 minutes قبل , sezar گفت:

(((((من میدونستم .))))

 از شوخی گذشته خرید نطامی از چین در صورت لغو تحریمهای تسلیحاتی عملی هست . بنده معتقدم با سیاست مناسب حتی میشه از چین جنگنده سنگین هم خرید . روسیه در شرایط فعلی از لحاط اقتصادی گزینه مناسبی نیست . مگر اینکه بصورت وام دار خریداری بشود . در مورد خرید از چین حتی میشه به جنگنده ای مثل j11دی یا j16 هم فکر کرد (عملا تفاوت خاصی ندارن در بحث هوا به هوا ) . در کل نطرمن خرید j16 و j10 هست . 

هیچی نشه ، ترامپ و آمریکا تا اکتبر هم که شده ، یک بامبولی در میارند و حتی یک درگیری نظامی به وجود میارند تا به بهانه ش از مکانیزم ماشه استفاده کنند .

پس زیاد خودت رو امیدوار نکن .

  • Like 1
  • Upvote 2
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
56 minutes قبل , Ghalam گفت:

هیچی نشه ، ترامپ و آمریکا تا اکتبر هم که شده ، یک بامبولی در میارند و حتی یک درگیری نظامی به وجود میارند تا به بهانه ش از مکانیزم ماشه استفاده کنند .

پس زیاد خودت رو امیدوار نکن .

 

مکانیزم ماشه ربطی به درگیری نظامی نداره. آمریکا برای این امر که اتفاقا لااقل پمپئو میخواد برای ترامپ حیاتیش نشون بده ( منظور برداشته شدن محدودیت هاست، در حالیکه خود پمپئو هم خوب میدونه تغییر چندانی حاصل نمیشه ولی این را مثل باقی موارد بهانه خوبی میدونه که ترامپ را وادار کنه یک اقدام عملی در مورد ایران انجام بده، حالا هر چیزی که میخواد باشه: سخت تر کردن تحریم، فشار به اروپا، ایجاد پرونده نظامی جدید در آژانس و یا نهایتا یک حمله نظامی که ایده آلش هست برای گل آلود کردن فضا ) چند مسیر را پیش گرفته:

 

1.اولین مسیر اینه که مکانیسم ماشه را فعال کنه، ولی این مکانیسم الان دست اروپاست و خب اروپا تا همین حالا هم یک قدم براش برداشتند. آمریکا کافیه با کمی فشار به اروپا اونها را وادار کنه بهانه ای جور کنند و یک راست با فعال کردن مکانیسم ماشه پرونده را ببرند شورای امنیت. (سهل ترین مسیر)

 

2.مسیر موازی دیگه که امریکا داره پیش میبره، مسیر آژانس و پرونده های جدید ادعایی است، آمریکا با تغییر هدفمند رییس آژانس ( آمانو هر چه قدر هم که اونطرفی زیر بار این موضوع نرفت تا اخر عمر محدود مشکوکش!! ) این مسیر را بازگشایی کرد و دیدیم که استارتش را هم زد. حالا ایران دو را پیش رو داره، یا به بازی بی پایان اسراییل و امریکا وارد بشه ( موضوع پی ام دی را فراموش نکردیم که؟ ایران هرچهقدر میگفت این ادعاها برای اژانس ثابت شده که منشا خارجی داشته عمدتا و ابهامی وجود نداره پرونده بسته نمیشد ولی وقتی تفاهم سیاسی شد پرونده خیلی راحت بسته شد که خب واضحه پرونده فنی نبود و سیاسی بود. حالا هم امریکا میخواد ایران را وارد چرخه ای کنه که تنها با یک مذاکره با ترامپ بسته بشه و نه در اژآنس و ایران هم برای همین زیر بارش نمیره. ) البته این مسیر برای امریکا به صورت عادی فایده نداره، پرونده نهایتا از اژانس میره شورای امنیت و حق وتوی چین و روسیه. این مسیر تنها برای این دنبال میشه که اروپا را کم کم قانع کنه که به بهانه این پرونده مکانیسم ماشه را فعال کنه ( با اینکه برجام ربطی به این موضوع نداره ولی خب در سیاست و زور کافی فقط به چرخش زبان اروپا بنده و برجام هم نشون داده که طوری بسته شده طرف مقابل هرجور دوست داره تفسیرش میکنه )

 

3. مسیر سوم ایجاد یک درگیری نظامی است در صورتی که در مسیرهای دیگه موفق نشه، یعنی پمپئو در واقع به این بهانه اقدامی که نهایتا همه بهانه ها را برای همین میخواد ( یک درگیری نظامی یا فشار سخت برای خنثی کردن مقاومت به هر نحوی حالا یا نابودی کامل، یا براندازی، یا فلج مدت دار و ...) تنها راه ترامپ نمایش بده ( با ترسیم یک وضعیت وحشتناک از ایران که اگر تحریم سلاح برداشته بشه ایران ال میکنه و بل میکنه ) و به سمتش بره که خب خرید سلاح و ... را کاملا میبره به حاشیه و دیگه اهمیتی نداره چون هدف نهایی حاصل شده.

 

4.نهایتا در مسیر رزرو ممکنه روی بیاره به اشفته کردن فضا از یک مسیر دیگه به طوریکه شرکت های روسی و چینی را در معرض تهدیدها، فشارها یا حتی تطمیع های غیرمستقیمی قرار بده و یا با دولتهاشون طوری ببنده که موقت ( تا بعد انتخابات و دولت جدید ترامپ ) فعال در مسیر فروش سلاح به ایران با بهانه های زمان را هدر بدند. ( هر چند پمپئو (منظور از این نام قاعدتا شخص پمپئو نیست و جریان سیاسی پشتش هست ) در موقعیتی است که به نظرم ریسک انتخاب مجدد ترامپ حتی خیلی ناچیز باشه را حاضر به پذیرش نیست و هرطور شده میخواد قبل انتخابات اهدافش را پیش ببره به صورت قطعی و به زمان نسپاره، پس ممکنه اگر در باقی مسیرها موفق نشد به سمت گزینه جنگ بره.

 

ویرایش شده در توسط alala
  • Like 2
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به به عجب انقلابی کردیم! ماشالله! پس از چهل و یکسال تازه به دریوزگی برای دو کشور کمونیستی افتاده ایم که جنگنده بهمون بفروشند. آنهم سوخوی ۳۰ که آنگولا، ونزوئلا، ویتنام، و اندونزی سالهاست ازش استفاده می کنند. اگر پس از چهار دهه ادعا هنوز قرار به خرید بود، یک زمانی اولین کشوری در جهان بودیم که اف ۵ و اف ۱۴ می خریدیم.

تمام سرمایه ای که باید در این چهل ‌و خورده ای سال برای پژوهش در کشور و برای جوانان خرج می شد، توسط دزدهای حرفه ای با جای مهر در پیشانی،  پیراهن سفید رو شلوار افتاده، و بوی گند عرق بدن به اشکال مختلف بالاکشیده شد تا خودشان با زنان صیغه ای در کیش و لواسان و فرزندان حرامخورشان در فرنگ به عیاشی و عشق و حال بپردازند.  

یک مرد با غیرت تو این رژیم پیدا نمی شه پول تنها دو فروند سوخوی ۳۰ را که معادل بیش از یک تریلیون تومان است خرج نهادینه کردن دانش تولید موتورهای جت در این کشور بکند؟ آهان یادم اومد! گشتیم نبود، نگرد نیست!

ویرایش شده در توسط Brave_Heart
  • Like 1
  • Upvote 13
  • Downvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
19 hours قبل , MR9 گفت:

00_new.jpg

 

 

وقتی از نگرش به آینده در مورد نیروی هوایی صحبت میکنیم  

ما در آینده با توجه به تعاریف جنگنده های نسل پنجم و ششم و زمزمه های نسل هفت حداقل نکاتی مطرح می شود و باید نیازهای اینده رو مشخص کنیم

- پنهان کاری 

- هوش مصنوعی

- شبکه سازی و لینک سازی  

- بدون سرنشین 

- جنگ الکترونیک 

- موشک های فایر اند فورگت دوربرد و نزدیک برد

- هزینه تولید و نگهداری پایین 

 

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
14 minutes قبل , arminheidari گفت:

 

وقتی از نگرش به آینده در مورد نیروی هوایی صحبت میکنیم  

ما در آینده با توجه به تعاریف جنگنده های نسل پنجم و ششم و زمزمه های نسل هفت حداقل نکاتی مطرح می شود و باید نیازهای اینده رو مشخص کنیم

- پنهان کاری 

- هوش مصنوعی

- شبکه سازی و لینک سازی  

- بدون سرنشین 

- جنگ الکترونیک 

- موشک های فایر اند فورگت دوربرد و نزدیک برد

- هزینه تولید و نگهداری پایین 

 

 

زمانی که شما سخت افزار و بستر لازم برای اکثر این موارد رو به صورت عملی نداری ( جنگنده ی مناسب ) فکر کردن به این چیزها بیهوده است .

هوش مصنوعی ، شبکه سازی و لینک سازی ، جنگ الکترونیک ، موشک های به روز و هوشمند همه ی اینها رو می شه رو روی جنگنده های نسل 4++ هم اجرایی کرد ولی به شرطی که جنگنده ی مناسب در تعداد کافی باشه که تلاش ها و سرمایه گذاری ها رو روی اون بستر انجام دادم . 

فعلا ما یک موزه ای از جنگنده های قدیمی و فرسوده داریم که به علت تعداد کمشون ، امکان اینکه بخوایم به صورت هدفمند براشون پروژه ای تعریف کنیم ، وجود نداره .

 

داشتم مطلبی می خوندم ، گویا آمریکایی ها به فکر ساخت نمونه ای از اف 35 به نام F35D هستند که بتونه به عنوان پلتفرمی برای کنترل پهپادهای تهاجمی استفاده کنه  ( احتمالا دو سرنشینه خواهد بود ) . یعنی جنگنده  و پهپاد هر دو به پرواز در می آیند ، اف 35 در خارج از محدوده ی خطر به پرواز در میاد و با تحت کنترل گرفتن پهپاد به صورت Real Time و با کمترین Delay در سیگنال های کنترلی پهپاد به صورت مستقیم به اهداف حساس و حفاظت شده ای مثل پدافند ها ، فرودگاه ها و ... حمله می کنه . البته اگه امکان افزودن نبرد هوا به هوایی به پهپادها باشه ، این پلتفرم برای حمله به جنگنده های دشمن هم استفاده می شه .

 

یعنی علاوه بر ده ها سلاح تخصصی برای سرکوب پدافند هوایی و همچنین پروژه هایی همچون سوارم توسط ریز پهپادها ، به فکر چنین چیزهایی هم هستند . دلیلش اینه که پلتفرم نو و مناسب دارند و حالا روی این پلتفرم ایده های اصلی رو پیاده سازی می کنند .

 

 

با این سطح توقع شما ، تا 30 سال دیگه نیروی هوایی نه می تونه جنگنده ای بخره نه می تونه بسازه . شما از نیروی هوایی فرسوده ی ما انتظار داری تاکتیک ها و استراتژی هایی در سطح نیروی هوایی آمریکا داشته باشه . واقع بین باشید ، ما بدون داشتن جنگنده ی مناسب هیچ کاری و هیچ حرکتی برای نیروی هوایی نمی تونیم انجام بدهیم .

  • Like 2
  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 hour قبل , sasasasa گفت:

تمام دنیا و حتی اروپا منتظر این هستند ببینند نتیجه انتخابات امریکا چه خواهد شد. فعلا نتایج حاکی از افت شدید محبوبیت ترامپ است. کرونا ضربه بدی به او زد. عملکرد ضعیف او باعث شده تعداد مبتلایان نزدیک به چهارصد هزار نفر برسد. همچنین رکود اقتصادی دستاوردهای ترامپ را از بین برد.  به نظر من تا انتخابات امریکا تحول خاصی در برجام اتفاق نخواهد افتاد. نتایج نظرسنجی ها حاکی از شکست او است. به نظر می رسد به صورت اشفته تلاش می کند بازی را عوض کند. اقدامات او در عراق این اشفتگی را نشان میدهد. 

اتمام تحریم تسلیحاتی ما نزدیک انتخابات است. بعید است اقدامی شود که عکس العمل شدید ایران مثلا خروج از ان پی تی را ان هم نزدیک انتخابات به همراه داشته باشد. حتی شاید اقدامات او در عراق که تهاجمی تلقی شده بود اقداماتی تدافعی بوده اند تا دم انتخابات با حملات عراقی ها به نیروهایش و بحران افرینی مواجه نشود.منطقا سعی می کند اوضاع را ارام نگه دارد. اروپا هم با او همراهی می کند. تماس اخیر مکرون با روحانی نیز در همین راستا بوده. صحبت ها و نظرات پمپو را جدا از ترامپ تحلیل کنید. او به دنبال سیاست های کلی جمهوری خواهان تندرو علیه ایران است ولی خود ترامپ به دنبال انتخاب مجدد است. و این برایش اهمیت درجه 1 را دارد

با این اوصاف اگر چین و روسیه فرو.شنده باشند ممکن است بتوان در این فاصله قراردادهایی با انها امضا کرد.

البته زمان وزارت آقای نجار ، منابع مختلفی خبرهایی از رایزنی ایران با روسیه جهت خرید و تولید مشترک جنگنده ی سوخو 30 را منتشر کردند .

 

اگر بنا بر خرید باشه و روس ها هم بنا بر فروش داشته باشند ، احتمالا تا حالا تمامی صحبت ها انجام شده و درست بعد از به پایان رسیدن تحریم های سازمان ملل ، فقط باید قرارداد به صورت رسمی امضاء بشه و بلافاصله آموزش خلبانان ، آماده سازی کادر های تعمیر و نگهداری ، آماده سازی فرودگاه ها و  تحویل دسته ی  اول جنگنده ها شروع بشه ، بعد هم باید خط تولید جنگنده ایجاد بشه .

 

اگر هم تا حالا صحبتی نشده و یا روس ها موافقتی نکرده پس به این معناست که روس ها باز می خواهند از ما به عنوان یک کارت چانه زنی با غربی ها استفاده کنند ، پس ما هم در نهایت فقط باید از روس ها به عنوان کارت چانه زنی برای مذاکره با چین یا فرانسه استفاده کنیم .

 

 

ویرایش شده در توسط Ghalam
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 hour قبل , Ghalam گفت:

البته زمان وزارت آقای نجار ، منابع مختلفی خبرهایی از رایزنی ایران با روسیه جهت خرید و تولید مشترک جنگنده ی سوخو 30 را منتشر کردند .

 

اگر بنا بر خرید باشه و روس ها هم بنا بر فروش داشته باشند ، احتمالا تا حالا تمامی صحبت ها انجام شده و درست بعد از به پایان رسیدن تحریم های سازمان ملل ، فقط باید قرارداد به صورت رسمی امضاء بشه و بلافاصله آموزش خلبانان ، آماده سازی کادر های تعمیر و نگهداری ، آماده سازی فرودگاه ها و  تحویل دسته ی  اول جنگنده ها شروع بشه ، بعد هم باید خط تولید جنگنده ایجاد بشه .

 

اگر هم تا حالا صحبتی نشده و یا روس ها موافقتی نکرده پس به این معناست که روس ها باز می خواهند از ما به عنوان یک کارت چانه زنی با غربی ها استفاده کنند ، پس ما هم در نهایت فقط باید از روس ها به عنوان کارت چانه زنی برای مذاکره با چین یا فرانسه استفاده کنیم .

 

 

 

بعضی از شنیده ها حاکی است که صحبت هایی شده و قضیه جدی است. حتی من شنیدم نگرشی که نسبت به پروژه جنگنده سنگین و مهندسی معکوس tf30 که الان در جریان است جدی نیست. هدف از این پروژه ایجاد زیرساخت علمی برای دریافت دانش سوخو است.

در تاپیک j10 بنده نوشتم. حدس میزنم علاقمندی که به هواپیمای j10  نشان داده میشود به علت این است که موتور ان با سوخو30 یکی است و قرار است در ایران تولید شود

ویرایش شده در توسط sasasasa
  • Like 1
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 hour قبل , arjemandi گفت:

اصلا همچین انتظاری از دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران نداشته باشید

یا دیپلماسی رو به کار می بریم یا در نهایت هیچی گیرمون نمیاد یا در بهترین حالت میگ 29 های اوراقی یا جی 17 های داون گرید شده گیرمون میاد .

زندگی همینه دیگه ، یا روش درست رو به همراه پشتکار به کار می بندی و به همراه کمی شانس موفق می شی ، و  یا شکست می خوری .

ویرایش شده در توسط Ghalam
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
    • توسط MR9
      موقعیت قرارگاه مرکزی منافقین :
       
      در 90 کیلومتری شمال بغداد ،پس از عبور از شهر "الخالص" به "قرارگاه  اشرف" خواهید رسید.این پادگان با وسعت6 در 8کیلومتر مربع تا سال 1365 هجری شمسی تحت عنوان "معسگر الخالص الخاص" محل استقرار یکی از تیپ های گارد ریاست جمهوری صدام حسین بود.این پادگان از شمال به انبارهای بزرگ مهمات و تسلیحات و یک روستای کوچک عراقی،از شرق به یک فرودگاه متروکه،از جنوب شرق به روستای "شیخ شنیف" ، از جنوب به یک مرکز مرغداری و از غرب به جاده بغداد- کرکوک محدود شده است."اشرف بزرگ" 12*10 کیلومتر مربع است  که پادگان اشرف و زمین های اطراف آن را شامل می شود.
       
        
       
       
       
       
      پس از اخراج مسعود رجوی به عراق و ملاقات او با صدام حسین ، این پادگان بطور کامل تحویل گروهک منافقین  شد و  آنها پایگاه های خود در سلیمانیه و کرکوک را جمع آوری کرده و از سال 1366 هجری شمسی تحت عنوان به اصطلاح "ارتش آزادیبخش ملی " در این محل تجمع کنند.
      در کیلومتر 90 جاده قدیم بغداد-کرکوک انشعابی از قسمت شرقی، شما را به درب اصلی پادگان اشرف هدایت خواهد کرد.شمال و جنوب این جاده آسفالته و فرعی محل استقرار 2 گردان ارتش صدام حسین ،گروهان رادار،گروهان موشکی پدافند هوایی و مقر سازمان استخبارات صدام حسین است که در نزدیکی ورود به پادگان قرار دارد.از سال 1365 شمسی تا زمان سرنگونی صدام  حسین ،نقش این نیروها پدافند هوایی،حفاظت بیرونی و کنترل ورود و خروج به پادگان اشرف بود .
       
       
        
       
       
      مرصاد ، کمینگاه منافقین 
      ببرها وارد می شوند :
       
      اگر چه نیروی های مسلح جمهوری اسلامی ایران ( ارتش  جمهوری اسلامی ایران ، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی  ، بسیج و..)  در جریان عملیات مرصاد ، شکست سنگینی بر پیکره گروهک منافقین وارد آورد ، بازماندگان فرقه رجوی ، مجدداً نیروی های باقی مانده خود را در قرارگاه های  متعدد خود در عراق ، جمع آوری و با حمایت رژیم بعثی ، فعالیتهای خود را از سر گرفتند . اما بدنبال شکست مفتضحانه رژیم بعثی حاکم بر بغداد در مقابل تهاجم گسترده نیروهای ائتلاف به منظور بازپس گیری کویت در ماه مارس 1991 و بغرنج شدن وضعیت در این کشور که همراه با بروز تشنجات و حرکتهای مسلحانه در شمال و جنوب آن گردید ، باعث شد تا گروهک منافقین  با یک بن بست غیر قابل تصور مواجه گردد .
       
       

       
       
      به همین دلیل ، تروریستهای مسلح این گروهک ، دست به تحرکات جدیدی در داخل خاک ایران زده و در یکم آوریل 1991 ، با استفاده از شرایط حاد منطقه ، یکسری اقدامات مسلحانه تروریستی  در غرب ایران ، بویژه ارتفاعات استان کرمانشاه  را رقم زدند که موجبات به شهادت رسیدن صدها نفر از شهروندان کرد ساکن در این منطقه را فراهم آورد .
      بنابراین در پاسخ به شرارتهای این گروهک تروریستی ، در بامداد روز 5 آوریل ، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران  با استفاده از 9 فروند جنگنده- بمب افکن F-4E ، جمعی پایگاه سوم شکاری (TFB-3)  یک ضربت اساسی را به پادگان اشرف که قرار گاه مرکزی این گروهک بشمار می رفت ، وارد آورد که درعمق 80 کیلومتری داخل خاک عراق و در 28 کیلومتری شمال شهر  خالص  قرار داشت . 5 دقیقه بعد از این حمله ، 9 فروند جنگنده- بمب افکن F-5E جمعی پایگاه چهارم شکاری (TFB-4) بقیه تاسیسات این قرار گاه را با مهمات سنگین مورد حمله قرار دادند که براساس اطلاعات منتشر شده ، تلفات گسترده ای را موجب گردید .
       

       
       
      با این حال ، در جریان این حمله غافلگیرانه  ، خدمه یکی از فانتوم های شرکت کننده ( سریال 6688-3) موفق به اجرای صحیح مانور POP-UP نگردید و هر دوخدمه مجبور به اجکت شده و توسط شبه نظامیان مستقر در منطقه  بازداشت و بسرعت به دولت عراق تحویل داده شدند
       
       

       
      بقایای فانتوم ساقط شده نیروی هوایی به سریال 6688-3
       
       
      در شمال عراق ، دولت ترکیه که سالهاست در حال جنگ غیر رسمی با شورشیان حزب کارگران کرد که به شکل محرمانه از حمایتهای اطلاعاتی و تسلیحاتی دولت وقت عراق بهره می برد ، قرار داشت ، به منظور سرکوب این شورشیان ، چندین عملیات رزمی را در امتداد مرز با ایران ، طراحی و اجرا نمود .
       

       
       
      در جریان این عملیات رزمی ، فانتوم های  نیروی هوایی ترکیه بارها و بارها حریم هوایی ایران را مورد تجاوز قرار داده و نقض نمودند و در این سو ، در موارد متعددی  ، رادار مراقبت منطقه ، هشدارهای لازم را به ترکها ارسال نمود ولی علی الظاهر نیروی هوایی ایران هرگز عملیات رهگیری را اجرا ننمود . این مساله  را می توان بدین دلیل تشریح نمود که  تایگرهای مستقر در پایگاه دوم شکاری ،اگر چه بسیار سریع تر از فانتوم های ترک بودند اما بدلیل اینکه  تیم های ضربتی نیروی هوایی ترکیه توسط جنگنده های F-16C این نیرو  اسکورت می شدند ، حضور تایگر عملاً بی اثر بشمار می رفت . به همین علت ، فرماندهی وقت نیروی هوایی ایران تصمیم گرفت تا سازمان رزم پایگاه دوم شکاری را با اعزام جنگنده های MIG-29 که به تازگی از اتحاد شوروی تحویل گرفته شده بودند ، تقویت نماید .
       
       

       
       
      اعزام فالکروم های تهرانی  ، اگر چه در ابتدا به شکل موقت به این پایگاه مامور شده بودند ، اما با تغییر شرایط ، این استقرار به شکل دائمی در آمد و اسکادران 22 تاکتیکی نیروی هوایی (TFS-22) با حضور میگ های روسی تشکیل گردید و از آن سو ، تمامی  تایگرهای موجود در این پایگاه (F-5E) به اسکادارن 21 تاکتیکی (TFS-21) انتقال یافتند .
       
      با فروکش کردن آتش جنگ در آسیای جنوب غربی ، شرایط تقریباً به حالت عادی بازگشت ، اما این آرامش زیاد بطول نیانجامید ، چرا که در سال 1994 ، گروهگ منافقین مجدداً با اعزام تیم های ترورویستی بداخل کشور ، به شکل منظم دست به تخریب ، ترور مردم عادی و شماری از مقامات ارشد نظامی و غیر نظامی  زدند .
       
       

      سپهبد شهید صیاد شیرازی 
       
       
      د رنتیجه نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، مجدداً ماموریت یافت تا حملات هوایی خود را علیه قرارگاه مرکزی این گروهک در داخل خاک عراق ، از سر بگیرد .
      این ماموریت کمتر شناخته شده ، توسط یکفروند جنگنده- بمب افکن F-5F و سه فروند جنگنده – بمب افکن F-5E جمعی پایگاه دوم شکاری در 9 نوامبر 1994 اجرا گردید . در این حمله جمعاً 16 تیر مهمات هوا به زمین مارک-82 به روی هدف حمل شد و پرنده های رزمی با موفقیت کامل و بدون خسارت جانبی ، ماموریت خود را به انجام رساندند .
       
       

       
       
      اما بدلیل اینکه این حمله غافلگیرانه  در داخل محدوده موسوم به منطقه پرواز ممنوع (NO FLY ZONE) شمال عراق که توسط ایالات متحده و بریتانیا حفاظت می گردید ، انجام شد ، به محض اطلاع از وقوع این حمله ، 20 فروند جنگنده  متحدین شامل  جنگنده – بمب افکن های F-16  و F-15 نیروی هوایی ایالات متحده به منظور رهگیری این دسته پروازی از پایگاه های خود واقع در خاک ترکیه به پرواز در آمدند که با توجه به پایان ماموریت دسته رزمی نیروی هوایی ایران ، برخوردی میان این دو پیش نیامد . 
       

       
       
       
      پی نوشت :
       
      1- پلان های رزمی ارائه شده در این تاپیک در سطح وب وجود ندارد و توسط مترجم طراحی شده است 
      2-  در این انجمن ، بیشتز از حماسه های گردان های تامکت و فانتوم گفته شده ، باشد که  این تاپیک گوشه ای از حماسه های تایگرهای مظلوم نیروی هوایی که تلفات قابل توجهی را هم در جنگ تحمیلی متحمل شده است ، بیان نماید .
       
       
       
      منبع : با اندکی تصرف ، IRANIAN TIGERS AT WAR  BY BABAK TAGHVAEE
       
       
        این مجموعه با صرف زمان ترجمه  شده است ،
      بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود . 
      در غیر اینصورت ، برداشت کننده  ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود .
       
       مترجم : MR9      
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.