امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

آقا رضا خیلی ممنون در واقع در اواخر جنگ ایران هم علاوه بر توپهای اورلیکن تعداد نسبتا بالایی ساب37ویگن/ساب39گریپن/پاناویا تورنادو و میگ29سفارش داد که فقط میگ29اونم بعد از جنگ تحویل داده شد.
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خيلي اين لامذهب هواپيماي دوست داشتني هست.ايكاش 200 فروندشو توليد تحت امتياز ميكرديم.



با فونت درشت تایپ نکنید.
LAST-WAR

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
این سوئدیها واقعا باید سر مشق ملتهای دیگر باشن با اینکه میتونن بهترین جنگنده های دنیا رو بخرن ولی روی صنایع خودشون سرمایه گذاری می کنن
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چه طور میتونیم این جنگنده را بخریم؟ یا به دست بیاریم
یکی گفته بود کسی ازمایش نکرده است منظور چیست؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هواپيمايه زيبا و پيشرفته و بسيار كارامدي هستش فقط بدشانسي اين كمپاني ازين كشور نامش پر اوازه مثله كمپانيهاي امريكايي نشده در صورتيكه هواپيماهاي ساخت اين شركت برابر با همترازه امريكاييش و حتي در بعضي ضمينه ها برتره فقط اسمه اين شركت مثله امريكاييها در نرفته.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خيلي دوست داشتنيه. جايي ميخوندم كه ميشه با 4-5 نفر كه فقط يك نفرشون آموزش ديده باشه و يه لپ تاپ هواپيما رو از يه وضعيت به وضعيت ديگه تغيير حالت داد (مثلا از پشتيباني نزديك به برتري هوايي) و لود كرد و از روي يه جاده معمولي پروندش. فكرشو بكنيد...
كاش داشتيمش اونم از نوع NG
نميدونم چرا هند از پروژه MMRCA حذفش كرد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام

با توجه به گزارش های رسیده ، نسل جدید جنگنده های گریپن مورد آزمایش قرار گرفتن ...
این نسل جدید ( یا شاید بهتر باشه بگیم بهینه سازی جدید ) جنگنده های گریپن ، مورد ارتقاها و تست هایی قرار گرفته که از مهمترین آنها می توان به تست موتور توربو فن F414G و همچنین اماده سازی برای قرار دادن رادارهای آرایه فازی Selex Galileo ES-05 Raven می توان اشاره کرد


در نوامبر گذشته ، سوئیس موافقت خود را با انتخاب جنگنده ی Gripen E/F برای جایگزینی جنگنده های سبک F-5 E/F اعلام کرد .

شایان ذکر است که جنگنده ی گریپن ای /اف در رقابتی سخت با جنگنده های یورو فایتر تایفون و داسولت رافال ، توسط نیروی هوایی سوئیس و بر اساس نیاز کشور سوئیس انتخاب شد

لینک منبع خبر :

http://www.flightglobal.com/news/articles/pictures-swiss-pilots-fly-next-generation-gripen-371613/

لینک در مورد موتور هواپیما
http://en.wikipedia.org/wiki/General_Electric_F414

لینک برای اطلاعات بیشتر در مورد رادار Selex Galileo ES-05 Raven
http://www.defpro.com/news/details/14657/

چند عکس

http://psk.blog.24heures.ch/media/01/02/14098428.jpg
http://psk.blog.24heures.ch/media/01/02/1684430361.jpg
http://psk.blog.24heures.ch/media/00/02/671025581.jpg
http://psk.blog.24heures.ch/media/01/00/1827850727.jpg

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

                                                                                       سلام دوباره خدمت دوستان

 

گریپین صلاحی خاص

 

 

                                                                     1799362-395x299.jpg

 

 

 

 

 

تا پایا سال 2010 نیروی هوایی سوئد ، 12 هنگ هوایی مجهز به 210 فروند جنگنده چند ماموریته گریپن در اختیار خواهد داشت.

جنگنده چند ماموریته و سبک گریپن ویژگیهای یک رهگیر برتر هوایی و بمب افکن توانا و چابک را همزمان ارائه میدهد و طرحی جدید برای خانواده ای منحصر به فرد و کار آمد از جنگنده های نسل چهارم به شمار میرود.

بهره گیری از تجهیزات دیجیتال به خلبان گریپن امکان میدهد تا هواپیمایش را برای انجام ماموریتهای مختلف آماده سازد.این تجهیزات به گونهای طراحی شدهاند که امکان هر گونه تغییر وبهینه سازی انها برای تطابق با نیازهای آتی و به کار گیری فن آوری جدید به سادگیی امکان پذ ر است.

طرح تولید

در ماه نوامبر سال 1978 دولت سوئد طبق مصوبه ای فرماندهی عالی ارتش این کشور را موظف به جایگزینی هواپیما های ای. جی / اس اف / اس . اچ – 37 ویگن با هواپیما ی چند ماموریته با مشخصه جی . ای . اس – 39 کرد. در ماه فوریه 1980 فرماندهی عالی ارتش طرح پیشنهادی برای ساخت 37 فروند هواپیما با مشخصات مطرح شده ارائه داد و در پی ان کمیته مالی برای تعیین هزینه طرح از اعضای گروه صنایع هوا فضایی سوئد شامل ساب اسکانیا ، ولوو، فیلدینگ موتور، اریکسون، صنایع مخابراتی اس ای آر و اف اف دی تشکیل شد.

قرار شده بود گریپن از موتوری مشابه اف 404 جنرال الکتریک با قدرت 18 هزار پوند نیرو بگیرد. طبق طرح پیش بینی شده بود چنین موتوری میبایست در سوئد تحت امتیاز ویا با مشارکت جنرال الکتریک و ولوو و فیلدینگ موتور ساخته شود.

در ماه ژوئن 1982 قراردادی برای ساخت 5 فروند پیش نمونه و 30 فروند هواپیما بسته شد و تقریبا 5 سال بعد در ماه آوریل 1987 نخستین پیش نمونه تکمیل و 9 دسامبر 1988 به پرواز در آمد.

 

 

                    b_800_600_0_0_stories_thumbs_saab2520jas

 

 

 

 

رادار

رادار چند وضعیتی پی . اس – 5/0 ای محصول اریکسون در باند ایکس کار میکند توانایی اجرای ماموریتهای سه گانه گریپن را فراهم میکند.

در وضعیت هوا به هوا امواج با فرکانس بلند و متوسط توانایی بیشتری برای تجسس دور برد ، رهگیری حین جستجوی اهداف چند گانه ،و هدایت بمب و موشک فراهم می آورد.امواج کوتاه برای عملیات ضربتی بر علیه اهداف زمینی و دریایی و کنترل آتش موشکها به کار میرود.

تسلیحات گریپن

جی . ای .اس 39 مجهز به یک قبضه توپ 27 میلیمتری بی . کا -37 ، موزر نصب شده در زیر بدنه ودر سمت چپ است.دو تیر موشک آر. بی -74 ساین ویندر با سیستم هدایت فرو سرخ برای دفاع نزدیک هوایی به کار میروند.

گریپن میتواند با استفاده از موشک برد متوسط ساب آر . بی -15 اف اهداف زمینی و شناور را از فاصله 100 کیلومتری هدف قرار دهد.

این موشک مجهز به سیستم ناوبری آی . ان . اس است که امکان تعقیب مسیر برنامه ریزی شده ازقبل را در ارتفاع زیاد یا کم فراهم می آورد.در ماه آگوست 1994 ارتش سوئد 100 فروند موشک ایم -120 ، آمرام برای تجهیز گریپن های خود به ارتش آمریکا سفارش داد.

گریپن نوعی اخلال گر الکترونیکی با نام اری جمر -300 برای دفاع شخصی حمل میکند به نظر میرسد سیستم پخش پوشالو تله های حرارتی در مقر های خارجی نصب خواهد شد.

موتور

گریپن از یک موتور تو بوفن آر . ام -12 با نیروی کشش 18 هزار پوند نیرو میگیرد. این موتور در ماهژوئیه 1985 نخستین آزمون عملی خود را پشت سر گزاشت . این موتور برای افزایش مقاومت در برابر برخورد اجسام خارجی از جمله پرندگان دارای فن کمپرسور مقاموتری نسبت به نمونه اصلی شد


,


.

  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

کشورهایی که از جنگنده ی ساب گریپن استفاده میکنند:

http://8pic.ir/images/0hh6f57mqfsd5viqts9a.jpg

ایونیک پیشرفته ی گریپن:

http://8pic.ir/images/bunvvjhsskqkzkhse655.jpg

 

تنها جنگنده ای که از رادار نسل دو aesa استفاده میکند(در نمونه ی E ,F یا همان NG)

 

سادگی استفاده از گریپن:

http://8pic.ir/images/ajaotc85uih2avlkhosi.jpg

 

هزینه ی استفاده از نسل قدیم و جدید گریپم : (توجه شود این نمودار نشانگر سقوط ارزش نرخ ارزنمیباشد).

http://8pic.ir/images/zxg33cjtn6qr5f26h9k7.jpg

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در اواخر  دهه ۱۹۷۰ با  در نظر گرفتن مشخص شده برنامه شوروی برای نسل جدید از جنگنده ها خود از جمله  میگ ۲۹ و سوخوی۲۷ سوئد تصمیم به توسعه  نسل اینده جنگنده ها خود گرفت که یک نسل  چهارم بود. سوئد  در اوائل دهه ۱۹۸۰ نسخه شکاری ویگن را عملیاتی  کرد . این پرنده چالاکی کمی داشت  و برد رادارش دست کن از میگ ۲۳ ام ال دی که جنگنده خط مقدم روسها  ویا میگ ۲۵ کمتر بود . از طرفی ویگن یک جنگنده  چند منظوره نبود   نسخه های مختلفی از ان برای عملیات دفاع هوایی، تهاجمی شناسایی  ضد کشتی  و… توسعه یافته بود از این رو در سال ۱۹۸۲ تصمیم گرفت شد طرح جدید ساب که ساب ۲۱۱۰ نام داشت باید بتوان عملیات  های کامل دفاع هوایی، تهاجمی، پشتبانی  هوایی ، شناسایی ، ضد کشتی و … را انجام دهد و یک جنگنده چند منظوره باشد.JAS در واقع نشان دهنده توان چند منظوروگی این جنگنده است و در واقع مخفف این عبارت است Jakt ، Attack ،Spaning   بود .جنگنده جدید با کمک امریکا ساخت شد و در  سال ۱۹۸۰ وزارت دفاع امریکا اجازه فروش فناوری و تجهیزات لازم برای سوئد را تائید کرد.دولت  سوئد در سال ۱۹۸۲ توافقی برای خرید  ۵ فروند پیش نمونه از این پرنده به امضا رساند.

در سال ۱۹۸۴ طرح کلی ساب۲۱۱۰ کامل  بود که یک جنگنده تک سرنشینه  با بال دلتا و مجهز به کانارد  بود و از یک موتور بهره میبرد .جنگنده جدید که JAS39 گرپین نام داشت در ۹ دسامبر سال ۱۹۸۸ اولین پرواز خود را انجام داد و نسخه دو سرنشینه  با نام جاس ۳۹  بی یک سال بعد اغاز شد.اولین پیش نمونه که ۳۹-۱ نامیده میشد در  ۲ فوریه سال ۱۹۸۹ بر اثر از دست رفتن کنترول به دلیل  نقص در سامانه ها نرم افزاری کنترولی  سقوط کرد که  فیلم این حادثه پخش  شد وباعث ناراحتی عمومی از جنگنده جدید در سوئد شد. با رفع مشکلات فنی و نرم افزاری و بهبود موتور دومین پیش نمونه که ۳۹-۲ نام داشت  در ۴ مه سال ۱۹۹۰ پرواز کرد  . تا ۲۳ اکتبر  تمامی ۵ پیش نمونه پرواز کرده بودند(که البته یکی از دست رفته بود) و جهت ازمایشات مختلف به کار رفت.

اگرچه برخی مشکلات در طول فرایند   ازمایش وجود داشت (از جمله از دست رفتن یک فروند دیگر در سال ۱۹۹۳)ولی گرپین کارایی  خوبی از خود نشان داد و در سال ۱۹۹۴ ارتش سوئد ۱۱۰ فروند گرپین شامل ۹۶ فروند جاس۳۰ ای و ۱۴ فروند نسخه دو سرنشینه  اموزشی  رزمی جاس۳۹ بی را سفارش  داد. اولین جنگنده عملیاتی در سال ۱۹۹۷ تحویل شد.

http://jangaavaran.ir/wp-content/uploads/2014/06/0217816.jpg

صحنه سقوط یکی از گرپینها درسال ۱۹۹۳

گرپین یک جنگنده چند منظوره  تک سرنشینه  و تک موتوره است.دارای بال دلتا و کانارد متحرک در کنار  ورودی هوا بود. باعث افزایش نیروی بالا برنده  مثبتی میشد اگرچه در ارتفاع کم  باعث بی ثباتی میشد  که البته با کمک سامانه هدایت دیجیتال با سیم و نرم افزارهای مربوطه این مشکلات کاملا  حل و جنگنده پایداری کامل داشت .گرپین  جنگنده چالاکی است اگرچه نمی توان گفت به اندازه تابفون و یا سوخوی۳۰  ولی چالاکی خوب دارد برای ۵۰ سال خدمت طراحی شده و تلاش شد تبدیل به یک جنگنده کن هزینه شد که موفق نیز بوده و کم هزینه تر از  اف۱۶ و یا میراز۲۰۰۰ است.

۶۷ درصد جنگنده ساخت سوئد و کشورهای اروپایی و ۳۳ % ساخت امریکا است.گرپین از یک موتور ار ام ۱۲ بهره میبرد که  نسخه تولید شده موتور جنرال الکتریک جی۴۰۴ در سوئد است. موتور جی ۴۰۴ موتور  جنگنده اف۱۸ هورنت(در مدلهای ای/ بی / سی و دی)این موتور در سوئد تغییراتی  در زمینه نرم افزارهاتی دیجیتال و تلاش برای افزایش  طول عمر و همچنین تعمیر و نگهداری اسانتر نیز انجام شد.سامانه های  کنترول انالوگ جی۴۰۴  در ار ام۱۲ به دیجیتال تغییر کرده و همچنین سرامیک خروجی نیز برای کاهش بازتاب فروسرخ ارتقا یافته است.رانش به وزن گرپین از  نسخه سی و دی عدد ۰٫۹۷ اعلام شده که تقریبا برابر با اف۱۶ و یا میگ۲۹ اس ام است ولی کمتر از رافال ویا سوخوی۳۵ است.بیشترین سرعت ۲ماخ است که باز هم کمتر از رقیبان غربی و شرقی به غیر از اف۱۸ و میراژ۲۰۰۰ بود.

http://jangaavaran.ir/wp-content/uploads/2014/06/0390567.jpg

یکی از پیش نمونه های گرپین در سال ۱۹۹۲

گرپین از دیدتا بیش  ارتباطی استاندارد MIL-STD 1553B بهره می برد و از زبان برنامه نویشی ADA بر  روی تمامی نسخه های تولید بهره برده شده. تلاش شده تا بتوان به راحتی نرم افزار را ارتقا دهند و در خدمت  حتی ماهی یک بار این نرم افزار ها  ارتقا یافته اند.اطلاعات جنگنده ضبط میشود و میتوان انها را تجزیه و تحلیل کرد . از انجای که گرپین  همانند ویگن جزء از  یک شبکه ملی طراحی شده میتواند اطلاعات  خود را با مراکز فرامانده ای به اشتراک بگذارد ویا اطلاعات مراگز زمینی  را دریافت کند.

جنگنده از رادار پی اس ۰۵ ای باند ایکس بهره میبرد  که یک همکاری بین اریکسون سوئد و مارکونی انگلستان است. این رادار یک رادار پالاس داپلر است که بر روی نسخه های ای /بی /سی و دی نصب است .رادار با قدرت خروجی یک کیلوات اگرچه از استاندارد  های دهه ۱۹۸۰ غربی برخورد است(برای نمونه  خروجی ان معادل خروجی سوخوی۲۷ و یا اف۱۶ است) ولی در مجموع رادار  قابل اعتماد  و کاملا چند منظور است.

برد کشف این رادار بر ضد یک جنگنده به اندازه اف ۱۶ عدد ۱۰۰ کیلومتر است و بیشترین برد رادار ۱۹۰ کیلومتر. گفته شده بر ضد هدفی به اندازه یک رافال بردش به ۵۰ کیلومتر و برد ضد یک پاکفا عدد ۳۰ کیلومتر است.توان رهگیر ده هدف را دارد و گفته شده توان درگیر با دو هدف را دارد. اگرچه از نظر خروجی رادار و برد ان عملا  دارای استاندارد  های دهه ۱۹۸۰ است(برای نمونه رادار ای پی جی ۶۸ وی ۹ اف۱۶ بلوک ۵۰ و ۵۲ دارابرد کشف ۱۹۰ کیلومتر توان درگیر با چهار هدف را دارد  ) ولی کارایی  کل رادار بسیار خوب است و توان رهگیر حین کاوش ویا نگاه به  پایین مناسب ،همچنین نقشه برداری از سطح زمینی ، کشف اهداف زمینی و دریایی را دارد.تعمیر و نگهداری  ان در سطح بالای قرار دارد و گفته شده در عرض ۳۰ دقیقه  تعویض میشود.در کل  طراحان گرپین تلاش بسیاری برای  کاهش هزینه تعمیرات  ونگهداری گرپین کرده اند و مدعی هستند  گرپین ۵۰% کمتر از رقیبان غربیش هزینه تعمیراتی  دارد.دست کم بر اساس مطالعاتی که در سال ۲۰۱۲ شد مشخص شد گرپین کمتر از رقیبان غربیش مانند تایفون  و رافال هزینه نگهداری  دارد.

جنگنده دارای استیک هدایت در وسط پای خلبان است  و دارای سامانه هوتاس است. یک اچ یو دی بزرگ اطلاعات مورد نظر را جلوی چشم خلبان نمایش  میگذارد.سه نمایشگر بزرگ رنگی چند کاره بزرگ وجود دارد که اطلاعات  را بر روی ان نمایش در می اید و تعویض ان نیز بسیا  اسان است .همچنین اطلاعات  بر روی کلاه خلبان  نیز به نمایش در می اید  تلاش اینده هماهنگ سازی برخی از سامانه های تایفون  با گرپین است از جمله سامانه فرامین صوتی تایفون که به خلبان اجازه میدهد  برخی جنگ افزارها  را با صدای خود فعال کند.

http://jangaavaran.ir/wp-content/uploads/2014/06/JAS39-12.jpg

تصویری از دو گر

گرپین از نظر توان  میزان حمل تسلیحات از جنگنده ها هم نوع خود عقبتر است. کمتر از پرنده های غربی چون اف۱۶و یا اف۱۸  ویا رافال و تایفون سلاح  حمل میکند و در شرق نیز خانوده فلانگر به مراتب سلاح های بیشتری با خود حمل مکینند . گرپین دارای  در نسخه ای /بی/سی و دی دارای هشت جایگاه  جنگ افزاری است،یکی نوک هر بال، دو عدد زیر هر بال، یکی در زیر بنه و یکی در زیر  یکی از ورودها . ۸ عدد در قیاس  به جنگنده های رافال (۱۴ عدد)،تایفون(۱۳ عدد)،میگ۲۹ اس ام تی(۸ عدد)،سوخوی۳۰ (۱۴ عدد) اف۱۶ (۱۱عدد).

میتوان در مجموع ۶٫۵ تن سلاح حمل کند که در قیاس با رافال (۹٫۵تن)،تایفون(۷٫۵ تن)،میگ۲۹ ام ام تی(۵٫۵ تن) و سوخوی۳۰ (۸تن) و اف۱۶(۷٫۷ تن)قرار دارد . سلاح ثابت  گرپین توپ ۲۷ م م موزر بی کی ۲۷ است که سرعت اتش ۱۰۰۰ تا ۱۷۰۰ گلوله را بر  دقیقه دارد و قبلا بر روی تورنادو و تایفون  نیز نصب است.میتواند  به عنوان سلاح هوا به هوا طیف  وسیعی از موشک ها  هوا به هوا شامل  موشک فروسرخ   رزم هوایی نزدیک سایندوندرفIRIS(شش موشک ) و یا موشکهای رادار فعال میان برد امرام و میتور(شش موشک ) و یا ترکیبی از  موشک هدایت رادار و فروسرخ  را حمل کند. تسلیحات  هوا به زمین  شامل تا ۸ بمب مارک ۸۲ سقوط  ازاد ، و یا تا چهار بمب هدایت لیزری جی بی یو۱۲ ویا تا دو بمب هدایت لیزری  ۴۵۰ و یا ۹۰۰ گیلویی، و یا تا چهار موشک ماوریک  ویا دو موشک ضد کشتی ار بی ای ۱۵  ویا تا دو  موشک کروز تاروس با برد ۵۰۰ کیلومتر. توان حمل تسلیحات گرپین محدود است. برای نمونه تنها توان حمل چهار ماوریک را دارد(قیاس با اف۱۶  تا شش عدد و یا اف۱۸ هشت عدد) و یا تنها هشت بمب  مارک ۸۲ (اف۱۶  دوازده بمب)اگرچه توان حمل تسلیحاتی گرپین محدود است چه وزنی و چه تعداد ولی تسلیحات تاثیر گذاری حمل میکند برای نمونه موشک ضد کشتی سوئدی ار بی اس ۱۵ یک موشک ضد کشتی با توان عملیات بر ضد اهداف زمینی  است  و از سامانه هدایت رادار فعال (در نقش ضد کشتی)و جی پی اس و اینرسی (برای تهاجم به زمین)بهره میبرد که بردش به ۲۵۰ کیلومتر و کلاهکش ۲۰۰ کیلوگرم است.

همچنین توان تهاجم با موشک تاروس را با برد ۵۰۰ کیلومتر دارد که یک موشک با توان پرواز در ارتفاع پایین است و توان تهاجم غافلگیرانه کننده را دارد. اگرچه در حال حاضر توان حمل موشک ضد رادار و بمب هدایت ماهواره ای را ندارد ولی گرپین را میتوان با هر سلاح هدایت شونده غربی هماهنگ کرد.  برد انتقالی گرپین عدد ۳۲۰۰ کیلومتر است و برد رزمی ان به شش موشک هوا به هوا و یک مخزن سوخت خارجی عدد ۸۰۰ کیلومتر ست . گرپین به شدت در زمینه توان تسلیحات  از رقیبان خود عقب است و همنطور برد رزمی. چند مثل در این زمینه برای نمونه گرپین اگر بخواهد در برد بلند دست  به گشت هوایی بزند باید  سه مخزن سوخت و تنها دو موشک هوابه هوا حمل کند در حالی که  اف۱۶ میتواند شش موشک و سه مخزن خارجی، ویا رافال پنچ مخزن و شش موشک و سوخوی۳۰ ده موشک  بدون مخزن سوخت . برای مثال یک اف۱۶ میتواند یک یک پرواز شش ماوریک  سه مخزن سوخت،  وچهار موشک هوا به هوا حمل کند در حالی که دو غلاف خارجی(چه جنگ الکترونیک و چه ناوبری را حمل کند)در حالی که در بهترین حالت گرپین  توان  حمل چهار ماوریک و دو موشک  هوا به هوا و یک مخزن سوخت و یک غلاف را دارد و یا گرپین توان حمل چهار بمب لیزری ۲۲۵ کیلویی یک غلاف نشان گذار لیزری و یک مخزن سوخت  خارجی و دو موشک  هوا به هوا را دارد ولی رافال توان حمل هشت  بمب هدایت ایزری ۲۲۵  کیلویی ، سه مخزن سوخت  چهار موشک هوا به هوا و یک غلاف را دارد.در زمینه  برد انتقالی نیز گرپین در رده پایین تری قرار دارد. برای نمونه برد انتقالی اف۱۶ سی بلوک ۴۰ عدد ۳۶۰۰ کیلومتر و رافال  عدد ۳۷۰۰ کیلومتر  است ولی گرپین ۳۲۰۰ کیلومتر.

گرپین یک نسل چهارم است. ساب تلاش در طراحی نسخه ای برای رقابت در بازار جهانی  با جنگنده های نسل ۴+ و حتی ۴++کرده است. نسخه جدید که گرپین ان جی نام  گرفت(امروزه گرپین  ائی و اف خوانده میشود)نسخه توسعه یافته گرپین فعلی است.تلاش ساب جبران  ضعف این جنگنده از جمله  از ناحیه موتور و رادار بود.این نسخه که قرار داد توسعه ان  در سال ۲۰۰۷ امضا شد دارای موتور جنرال الکتریک جی ۴۱۴ است که بر روی سوپر هورنت نصب شده است(نسخه پیشرفته ار جی ۴۰۴ جنگنده هورنت). این مدل توان رسیدن به قدرت ۲۲۰۰۰ پاند را با پس سور دارد که  ۴۰۰۰ پاوند بیشتر از نسخه قبلی  است. این قدرت بیشتر برای گرپین توان ابرکروز را به وجود میاورد که گرپین ان جی میتواند به سرعت ۱٫۲ ماخ بدون  استفاده از پس سوز دست یابد

گفته شده بدون پس سوز توان رسیدن  به سرعت ۱٫۱ ماخ را دارد.این  مسئله در نسخه فعلی وجود ندارد ولی  رافال ، تایفون ویا سوخوی۳۵ چنین توانی دارند . همچنین از جمله تغییرات بزرگ دیگر ان جی نصب رادار ارایه فازی فعال است.قرار است بر روی این نمونه رادار اریه  فازی ائی اس ۰۵ نصب شود.مشخصات این نمونه رادار مشخص نیست ولی برد کشف ان را بر ضد یک جنگنده ۲۰۰ کیلومتر برخی منابع ذکر کرده اند (اگرچه عدد ۱۵۰ کیلومتر بیشتر امده)و گفته شده توان درگیر با شش هدف را دارد.رادار بدون تحرک رادار توان جستجوی یک زاویه ۶۰ درجه ای را دارد و با تحرک  دیش رادار این میزان۹۰    و در بهترین حالت ۱۰۰ درجه میشود .این رادار به گرپین ان جی توان درگیر همزمان  با چندین هدف در   زمین و هوا و دریایی  را می دهد  و تواند نقشه بردار دو بعدی را نیز دارد.توان جستجو هین  رهگیر اهداف را دارد و میتوان اهداف متحرک زمینی  را تعقیب کند. رادار ۲۱۵ کیلوگرم وزن دارد  (البته این ویژگی ها را تمامی رادار های ارایه فازی دارند)

همچنین  میتوان با هماهنگ  رادار با غلاف نشان گذار لیزری هدف را  که توسط رادار  کشف شده با دوربین غلاف ست کرد.همچنین این مدل بر روی دماغه مجهز به یک کاونده تصویر ساز فروسرخ برای رهگیری غیر فعال هدف نیز خواهد بود  همچنین نسخه جدید توان حمل دو جایگاه  جنگ افزاری بیشتر  در زیر بدنه است و در اینده تسلیحات سنگینتری  را نیز حمل خواهد  کرد.

در نهایت گرپین ان جی با تجهیز به رادار اریه فازی فعال و موشک های چون میتئور و IRIS-T  بدون شکل  حتی در رمز هوایی میتواند جنگندهای چون سوخو۳۰ و ۳۵ را نیز زیر پا بگذارد  زیرا مسلح به موشک های فوق العاده پیشرفته است و رادار ارایه ان نیز برد کافی و مناسب را نیز دارد

نسخه تغییر یافته گرپین دی به نسخه گرپین ان جی

مدلها

اولین نمونه تولید گرپین نسخه  تک سرنشینه  رزمی جاس ۳۹ ای گرپین است  که دارای نسخه دو سرنشنیه با توان رزمی مشابه با نام جاس ۳۹ بی نیز بود.نسخه بعدی نسخه سی بود تفاوت   چندانی  با نسخه A  نداشت تنها هماهنگ با سامانه های ناوبری و ارتباطی ناتو   بود و دارای لوله سوختگیری  هوایی بود و توان حمل  تسلیحات متنوع تری را داشت . همچنین نسخه  دی نسخه دو سرنشینه  رزمی نسخه سی است . نسخه ائی و اف نیز نسخه تک و دو سرنشینه  نسخه ان جی هستند که البته  نسخ ان جی به صورت عملیاتی تا سال ۲۰۱۶ و یا ۲۰۱۷ عملیات نخواهد بود.البته تا کنون یک گرپین نو ساز ان جی پرواز نکرده است ولی نسخه ها تغییر یافته  نسخه سی و دی جهت ازمایشات با تجهیزات  جدید به پرواز در امده اند .

اولین مشتری گرپین سازنده  ان یعنی سوئد بود که در مجموع ۲۰۴ فروند از نسخه  ای و بی و سی و دی را تحویل گرفت.تمامی نسخه  ها تحویلی  از نسخه ای و بی بودن ولی در سال ۲۰۰۷ تعدادی از این دو نسخه به دو نسخه سی و دی ارتقا یافتند.همچنین این ارتش  از سال ۲۰۱۲ در مورد   خرید یا ارتقاء ۶۰ تا ۸۰ فروند  گرپین ائی  و اف تصمیم گیری کرده است.

چک برای جایگزین جنگنده قدیمی  روسی  میگ ۲۱ چندین  جنگنده را برای خرید بررسی کرد ولی در نهایت دست به اجاره ۱۴ فروند  گرپین ارتش  سوئد برای ده سال زد.این قرار داد در سال ۲۰۰۴ امضا شد که شامل  اموزش خدمه و پرسنل در سوئد بود. ۱۲ فروند نسخه سی و دو فروند نسخه دی تحویل چک  شد. اجاره  در سال ۲۰۱۴ تمام شد ولی چک تا سال ۲۰۲۶ این قرار داد را تمدید کرد

مجارستان از دیگر مشتریان گرپین  همانند چک ۱۴ فروند گرپین را اجاره  کرد . این قرار داد در سال ۲۰۰۳ بسته شد ولی در سال ۲۰۱۱ باز اجاره نامه تمدید شد.

افریقای جنوبی اولین مشتری بود  که گریپن را خریدار کرد.افریقای  جنوبی ۲۶ فروند نسخه سی و دی  را دریافت کرد ولی به دلیل مشکلات مالی و کمبود بودجه ارتش  افریقای جنوبی نیمی از گرپین های را  در انبار  و ذخیره نگهداری میشوند و حتی احتمال فروش بخشی از ناوشگان گرپین های این کشور به کشور  دیگری وجود دارد

تایلند نیز ازدیگر مشتریان گرپین است که شش فروند از نسخه سی و دی را سفارش داده و علاقه به سفارش شش فروند دیگر را دارد اگرچه تنها شش فروند گرپین تحویل گرفته است.

برزیل. برزیل برای جایگزین ناوگان اف۵ و ای ۴ اسکای هاوک خود مناقصه ای برگذار کرد که در ان سوپر هورنت بیشترین شانس انتخاب را داشت  و قرار بود این جنگنده نیز انتخاب شود ولی بعد از رسوایی و جنجال بر سر گوش داده به مکالمات تلفنی مقامات برخی از کشورها از جمله رئیس جمهور برزیل توسط سازمان امنیت  امریکا،  برزیل تصمیم  به سفارش ۳۶ فروند گرپین از نسخه ائی و اف گرفت . اگرچه هنوز  قرار دادی بسته نشده ولی احتمال زیرا این قرار بسته خواهد شد

سوئیس نیز  خواهان خرید ۲۲ فروند گرپین ائی  و اف بود ولی بعد از یک رفراندوم  در سال ۲۰۱۴ مردم این کشور  به خرید گرپین رای منفی دادند

گرپین جنگنده کوچکی است دست کم وقتی به دیگر جنگنده ها شرقی غربی چون رافال  سوپر هورنت، اف۱۶ بلاک ۶۰، تایفون  و یا سوخوی۳۰ و ۳۵ نگاه میکنیم بیشتر شبیه برادر  کوچک است  ولی بسیار  از مشکلات  گرپین مشکل نیست شرایط طراحی است در واقع گرپین  برای رفع نیاز سوئد و کشور های  با همان سطح تحدیدات  طراحی شده نه کشور های  که همواره در حال جنگ و جدال هستند. مطمئن باشید  گرپین برای کشورهای چون دارندگان فعلی این جنگنده بهترین گذینه  است کشورهای که هزینه خرید سوپر هورنت اف۳۵ و یا رافال  را ندارد ولی جنگند چند منظوره کارامد می خواهند

. برخی از مشخصات ساب ۳۹ جاس۳۹ گرپین در نسخه سی عبارت اند از طول و ارتفاع ۱۴٫۱ و ۴٫۵ متر ،وزن خالی ۶۸۰۰ کیلوگرمی ،بیشترین سرعت ۲۲۰۴ کیلومتر در ساعت  برابر با ۲ ماخ  ،برد ۳۲۰۰ کیلومتر با بیشترین سوخت خارجی و داخلی و ۸۰۰ کیلومتر با شش موشک هوا به هوای   ،سقف پرواز ۱۵۲۰۰ متر میباشد.این هواپیما از یک دستگاه موتور توربوفن ولو ار ام ۱۲ بی با توان ۱۲۱۰۰ پاوند و ۱۸۱۰۰ پوند با پس سوز.تسلیحات ساب ۳۹ گرپین    عبارت است از یک توپ ۲۷ م م در تمامی مدلهای به غیر از مدل شناسایی با ۱۲۰ گلوله  ،دارای هشت  جایگاه خارجی شامل سه جایگاه زیر هر بال و دو جایگاه در زیر بدنه با توان حمل تا هشت بمب مارک۸۲،یا دو بمب خوشه ای،ویا چهار بمب لیزری ۲۲۵ کیلوگرمی جی بی یو ۱۲،همچنین این جنگنده یمتواند چهار موشک ماوریک،یا دو موشکضد کشتی ار بی اس ۱۵ ،موشک ضد رادار هارم،ویا تا چهار موشک امرام ویا شش موشک سایندوندر

http://jangaavaran.ir/wp-content/uploads/2014/06/330576_275739739128620_157753457593916_738724_1752402243_o.jpg

گريپن و هشت بمب مارک ۸۲٫ این حالت بیشترین توان حمل تسلیحات گرپین در نسخه های فعلی است.گرپین در تصویر متعلق به افریقای جنوبی است

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط farmandekoll
      بعد از ظهور جنگنده رهگیر Su-27 و آشکار شدن تواناییهای بالقوه آن( بخصوص در برابر نمونه غربی یعنی F-15 Eagle) روسیه در پی تغییر و بهبود این جنگنده متناسب با نیازها و خواستهای مشتریان شد. در نتیجه مدلهای مختلفی از این هواپیما طراحی و عرضه شد که یک گروه از آنها جنگنده سوخوی Su-30 بود که به کشورهای هند، چین، اندونزی، ویتنام و مالزی صادر شد. در ادامه به معرفی انواع مختلف Su-30 می پردازیم.

      Su-30 : جنگنده رهگیر دو سرنشینه

      این مدل که در واقع Su-27PU می باشد - بعدها Su-30 خوانده شد – در اواخر دهه 80 میلادی به عنوان جنگنده رهگیر دور برد و پست فرماندهی هوایی توسعه و ظهور یافت.در شروع پروژه Su-27UB هواپیمای آموزشی رزمی به عنوان پایه این مدل انتخاب شد. زیرا این مدل هم مزیت های رزمی Su-27 و هم دو سرنشینه بودن را داشت. برای برآورده کردن برد زیاد امکان سوختگیری هوایی به Su-27UB داده شد. سیستمهای اویونیک( الکترونیک پروازی) آن بهبود یافت. سیستمهای ویژه ارتباطی و هدایتی برای فرماندهی پروازهای جمعی با جنگنده های تک سرنشینه Su-27 نیز بر روی این هواپیما قرار داده شد. در کاکپیت عقب یک نمایشگر بزرگ CRT ( نمایشگرهایی مانند تلویزیون) قرار داده شد که به لیدر آرایش، اطلاعات تاکتیکی مانند هدف ها و رهگیر ها را نشان می دهد. سیستمهای ناوبری و پرواز با سیم نیز ارتقا یافته اند. فقط تعدادی از این هواپیما در نیروی هوایی روسیه وارد خدمت شدند.


      Su-30MK : جنگنده چند منظوره دو سرنشینه


      در سال 1993 سوخوی نمونه های نخستین Su-30 را به نمونه اثباتگر برای به فروش رساندن مدل های چند منظوره که Su-30MK خوانده می شدند، تبدیل کرد. MK که در آن M به جای Modified و K به جای Commercial (در زبان روسی) است نشان می دهد که این نمونه برای بازار صادراتی توسعه یافته است. در هسته این مدل سیستم کتنرل آتش چند منظوره ارتقا یافته با توجه به درخواست مشتریان قرار داده می شود. توانایی هوا به زمین هواپیما به طور قابل ملاحظه ای ارتقا داده شده است و موشکها و بمب های متنوعی نیز برای انتخاب تسلیحات آن افزوده شده است. برای نقشهای هوا به هوا موشک میان برد RVV-AE ( R-77 اَدر یا آمرامسکی) با سیستم هدایت راداری فعال قابلیت نصب پیدا کرده است.

      Su-30K و Su-30MKI: فلانکر های دو سرنشینه هند

      هند اولین خریدار جنگنده Su-30MK بود. برای برآورده کردن نیازهای هند، Su-30MKI توسعه یافت. Su-30MKI تفاوت قابل توجهی با Su-30MK دارد. بطوریکه در آن کانارد(پیش بال) و دو موتور AL-31 جدیدتر با توانایی تغییر بردار رانش قرار داده شده است که مانور پذیری هواپیما را بسیار بالا برده است. این موتور ها با تراست 130 کیلو نیوتون هواپیما را به حداکثر سرعت 2125 کیلومتر در ساعت (2 ماخ ) می رساند. دریچه موتورها قابلیت چرخش تا 15 درجه افقی و عمودی را دارد. البته موتور های نمونه Su-30K دارای سیستم تغییر بردار رانش نمی باشند. رادار Su-30MKI ، NIIP N011M بوده که همان رادار استفاده شده در جنگنده Su-35 و Su-37 می باشد و سازگار با انواع موشکهای هوا به زمین و هوا یه هوا از جمله R-60 آفید، R-73 آرچر، R-27 آلامو و R-77 اَدر را می باشد. سیستمهای ناوبری و نمایشگر های سربالا نیز با سیستمهای ساخت سکستانت اویونیک فرانسه جایگزین شده اند.



      Su-30MKK : جنگنده چند منظوره دوسرنشینه چین

      Su-30MKK چندمنظوره، دوسرنشینه و برای چین توسعه یافته است.این مدل نیز مانند Su-30MKI دارای کاکپیت دو سرنشینه بوده که از نمایشگرهای چند منظوره در آن استفاده شده است. بعلاوه این مدل دارای توانایی سوختگیری هوایی می باشد. در این مدل از بالهای بزرگتر Su-35 برای جای دادن سوخت بیشتر استفاده شده است. Su-30MKK فاقد کانارد بوده و موتور آن مانند دیگر مدلها توربو فن Al-31F بدون سیستم تغییر بردار رانش می باشد که البته از نمونه MKI تراست کمتری تولید می کند (122.58 کیلو نیوتون) که هواپیما را به حداکثر سرعت 2125 کیلومتر در ساعت(2 ماخ ) می رساند. رادار Su-30MKK، N001VE بوده که سازگار با موشک R-77 اَدر می باشد. این هواپیما مانند دیگر هم خانواده های خود قادر به حمل طیف وسیعی از موشکهای هوا به زمین و هوا به هوا می باشد که در 12 جایگاه تعبیه شده قرار می گیرند. از دیگر سلاحهای قابل حمل این مدل می توان به R-60، R-73 آرچر و R-27 آلامو به همراه یک توپ 30 میلیمتری با 150 توپ اشاره کرد. همچنین حداکثر وزن برخاست با تقویت ارابه فرود و بدنه به 38000 کیلوگرم افزایش یافته است. در سال 1999 سوخوی، T10PU-5 ( نمونه اولیه Su-30) را به مدل MKK تغییر داد و اولین پرواز آن در 9 می 1999 انجام شد. در ادامه در 19 می همان سال تولید Su-30MKK با شماره سریال 501 آغاز شد.




    • توسط EBRAHIM
      ميتوان به جرات اظهار کرد که ديگر همانند گذشته توانايي ساخت هواپيماهاي جنگنده تنها تحت سلطه کشور بخصوصي مانند ايالات متحده نيست و کشورهاي ديگر نيز همگام با صنعت روز هوانوردي با جديت مشغول به طراحي و توليد هواپيماهاي جنگندهي بومي هستند.اما در اين ميان دو کشور اروپايي يعني انگليس و فرانسه البته تا حدودي نيز آلمان گوي سبقت را از ديگران ربوده و به سرعت در حال توليد جنگنده هايي هستند که به خوبي از پس حريفان امريکايي خود بر آمده و انان را از ميدان نبرد به در ميکنند.کشور فرانسه با سابقه ي زياد در طراحي و ساخت هواپيماهاي مسافربري و نظامي هم اکنون در حال طراحي مدل هاي جديدي از هواپيما هاي جنگنده بوده که نمونه شاخص آن جنگنده رافالRafale با کدM09است در ادامه به بررسي اين هواپيماي مدرن ميپردازيم.

      اين جنگنده که در حقيقت ادامه دهنده راه اسلاف خود يعني جنگنده هاي مشهور ميراژ جگوار سوپر اتاندارد و... است به منظور جايگزيني جنگنده هاي قديمي توسط نيروي هوايي فرانسه سفارش داده شده. اين جنگنده که ميتوان آن را تا حدودي جنگنده اي جوان وجديد ناميد در سال 2001 و در عمليات جنگ افغانستان عملکرد و برتري آشکار خود را بر شناخته شده ترين هواپيما هاي ناو نشين يعني f-18 و f14 به جهانيان ثابت نمود.رافال هواپيمايي دو موتوره با قابليت حمل بازه گسترده از تسليحات هوا به هوا و هوا به زمين بوده که در عين حال هواپيمايي بي نهايت تغير پذير است و به سرعت ميتواند نقش خود را از برتري هوايي به شناسايي حملات دريايي و يا زميني تغير دهد.در کاکپيت اين جنگنده از سيستم هاي اويونيک يا سيستم هاي الکترونيکي بسيار پيشرفته اي بهره برداري شده است مانند سيستم HUDهولوگرافيک با زاويه ديد بالا ساخت شرکت تالس اويونيک که اطلاعات ماموريت را به وفور در جلوي ديد خلبان حاضر مي نمايد.دوربين هاي CCDو همچنين صفحه نمايش هاي لمسي در طرفين خلبان که اطلاعات تاکتيکي موقعيت حاضر را ارايه کرده و به او امکان تصميم گيري به موقع را ميدهد.

      در مورد تسليحات اين جنگنده بايد اظهار نمود که اين هواپيما قادر به حمل بيش از 9 هزار کيلوگرم جنگ ابزار هوا به هوا و هوا به زمين از انواع مختلفي چون موشکهاي ميکا ما÷يک سايدوايندر آپاچي اگزوست ماوريک هارپون و بمب هاي هدايت ليزريGBU-12 بسته به نوع ماموريت است.چنانکه پيش بيني نيز ميشود قرار بر اين است که اين جنگنده مدرن از سال 2006 به بمب هاي فوق دقيق هدايت ليزري يا GPSماهواره اي سا÷مAASM نيز براي منهدم کردن هدف هاي دشوار زميني مجهز گردد.اين جنگنده همچنين از دو توپ مسلسل با قدرت آتش 2500گلوله در دقيقه ساختGIAT نيز براي نبرد هاي هوايي نزديک نيز بهره مي جويد.

      اين جنگنده از نظر جنگ الکترونيک نيزبرتري خود را حفظ کرده است ،چه،با در اختيار داشتن سيستم هاي هشدار تهاجم،گيرنده و آشکار سازي ليزري و سيستم هاي مغشوش کننده رادار هاي دشمن از توانايي قابل قبولي برخوردار است.با مجهز شدن اين هواپيما به سيستم راداريRBE2،اين جنگنده از قابليت هايي چون نگاه به پايين شليک به پايين نيز بهره مند شده قابليت شناسايي همزمان 8 هدف وشناسايي تهديدات هوايي را به نحو احسن را نيز دارا است.طول بال هاي دلتا شکل اين جنگنده حدود 11متر و طول خود هواپيما حدود 10 متر است و در عين حال، از مساحت بالي به ميزان 45 متر مربع بهره ميبرد. اين جنگنده مدرن از دو موتور M88-2ساخت سنکنما،براي فراهم آوردن نيروي پيشران خود استفاده مينمايد ک هالبته هر يک نيروي کشش استاتيکي معادل 75کيلو نيوتون را با پس سوز فراهم مي آورد که در اصل ورودي هاي اين موتور ها ، در زير سکان افقي هواپيما واقع شده است!البته تعجب نکنيد.واقه شدن ورودي هاي هوا زير سکان افقي، به اين دليل است که اين هواپيما از نوع کانارد مي باشد،يعني سکان افقي ان که غلتش حول محور عرضي را کنترل ميکند،به صورت دو بالچه در جلو واقع شده است و در عوض، در قسمت انتهاي هواپيما هيچ گونه سطح کنترلي مشاهده نشده و بال ها تا خروجي هاي موتور ادامه يافته اند.

      موتور هاي قدرتمند اين جنگنده،رسيدن ان را به سرعتي معادل1/8ماخ و داشتن سقف پروازي برابر با 55 هزار پا را امکان پذير ساخته اند که توانايي هاي بهينه براي جنگنده اي در اين کلاس محسوب مي شود.
      ناگفته نماند که اين جنکنده در انواع گوناگوني براي ماموريت هاي متواوت عرضه ميشود.اين مدل ها عبارت اند از:مدلBاين جنگنده در اصل براي استفاده نيروي هوايي طراحي گشته و هواپيمايي دو نفره شامل سرخلبان و افسر تسليحات نظامي است.مدلCنيز مانند مدل قبل براي نيروي هوايي توليد شده و در چندي موارد داراي بهبود يافتگي هايي نيز نسبت به مدل قبلي مشاهده ميشود.مدل Mنيز جنگنده تک نفره و مدل ناونشين رافال محسوب ميشود که به منظور انجام ماموريت هاي حفاظتي از ناوهاي هواپيمابر توليد گشته است.قابل توجه است که باز هم سازنده اين هواپيما،يعني شرکت داسالت،سنت شکني نکرده و هواپيماي رافال را نيزهواپيمايي با بال هاي دلتا شکل طراحي نموده است،يعني همان سنتي که در هواپيما هاي پيشين فرانسوي مانند ميراژ4000 رعايت شده است.جنگندهي رافال اولين هواپيماي نظامي جهان است که به منظور انجام ماموريت هاي هوا به هوا و هوا به زمين به صورت همزمان طراحي شده است.

      به علاوه توانايي هاي اين هواپيما براي انجام عمليات در حالت هاي ماوراي ديد بصري(BVR)و ارتفاع بسيار پايين نسبت به سطح زمين،امکانات گسترده اي را به آن،براي جنگنده اي جند ماموريته بودن و قابليت بقاي فراوان در مقابل دشمن را داده است،و به هر سخن،اين هواپيما قادر است که نه تنها نيروي هوايي فرانسه،بلکه کشور هاي زيادي در جهان را که بعد ها از سفارش دهنده گان اين هواپيما خواهند بود،به سهلوت و با شايستگي هر چه تمامتر مرتفع نمايد.

      ماهنامه نوآور
    • توسط karkas
      با سلام

      CV90 یک نفربر سوئدی است که توسط کمپانی BAE Systems Hägglunds طراحی و ساخته شده است نام دیگر این نفربر Stridsfordon 90 است که بیشتر به همان نام CV90 شناخته می شود . تولید نفربر CV 90 از سال 1993 آغاز شد و هم اکنون هم در حال خدمت است . این نفربر هم یک نفربر عملیاتی هست و هم یک نفربر حمل نیرو چراکه این نفربر قادر است به توپ های 40 م م و 30 م م تجهیز شود . یکی دیگر از سلاح های اصلی این نفربر این است که به یک کالیبر 7.62 mm و موشک های ضد تانک و نفربر قابل تجهیز است . این نفربر علاوه بر اینکه قادر است به سلاح هایی گوناگونی تجهیز شود می تواند بیش از 11 نفر را حمل کند . حدود 17 کشور از این نفربر نیز استفاده می کنند . اين نفربر وبيشرفته به بيش از 13 دستگاه مخابراتي و ارتباطي مجهيز هست كه مي توان از جمله اين دستگاه ها را سيستم ويشرفته و مخابراتي ANTIM LIKETEN نام برد . يكي ديگر از ويژگي هاي اين نفربر سيستم ضد هوايي آن هست . اين نفربر با بهره گيري از سيستم ضد هوايي larekn مي تواند جنگنده ها و هواويما ها را تا برد 5 كيلومتر رهگيري كند . سيستم light snow اين نفربر يك وسيله ديگر شناساپي هست كه قادر است تا ده كيلومتر را مورد بررسي و جست و جو قرار دهد . 5700دستگاه از اين نفربر هم اكنون در جهان كاربرد دارد كه بيش از 500 نمونه از آن براي شناساپي استفاده مي شود و بقيه آن براي حمل نفر . اين نفربر در كشور هاي ژاپن و ايالات متحده بيشتر كاربرد براي پليس دارد تا نيروي نظامي و البته اشايان ذكر است كه بيش از دو سوم نيروي نفربر هاي زميني هلند را اين نفربر قدرتمند تشكيل مي دهد . نمونه اخر اين نفربر كه به تازگي در نيروي زميني سوپيس به خدمت در امده اند نفربر هاي دو منظوره آبي خاكي هستند كع قادر هستند با بهره گيري از برجك جديد و با بهره گيري از سيستم HGFT-32 ‌‌‌ در آب با سرعتي معادل 10 كيلومتر در ساعت حركت كنند . اين نفربر همانطور كه گفته شد به برجك جديد تجهيز شده است كه قادر است با استفاده از اين برجك بيش از 2 راكت زمين به هوا و 4 راكت ضد تانك و نفربر بر روي آن نصب كرد . و همينطور قادر خواهد بود كه برد رهگيري جنگنده و هواپيما ها را تا برد 1 كيلومتر افزايش دهد . البته از اين سيستم رهگيري ضد هوايي زياد در نفربر ها مورد استفاده قرار نمي گيرد چراكه كاربرد زيادي در نيروي زميني ندارد و در حال قيمت بالايي براي نيروي زميني خواهد داشت . بيش از این نفربر به 12 نمونه مختلف تقسیم می شود که انها را بیشتر به نام های :
      CV9040
      CV9030
      CV9035
      CV90105
      CV90120
      CV9040
      CV90
      CV90B
      CV90C
      CV90D
      CV9040B
      CV9040C
      CV9056




      کشور سازنده : سوئد
      سال ساخت : 1993
      وزن : 26 تن
      طول : 6.471 m
      عرض : 3.01 m
      ارتفاع : 2.5 م
      سرنشینان : 10 نفر
      سلاح ها :
      توپ 40 م م
      توپ 30 م م
      موشک ضد تانک و نفربر
      کالیبر 7.62
      اسب بخار : 550 hp
      نیروی حرکت : 320 km بدون سوختگیری
      سرعت : 70 کیلومتر در ساعت
      کشور های استفاده کننده از این نفربر :
      دانمارک
      فنلاند
      هلند
      نروژ
      لهستان
      سوئیس
      سوئد
      اتریش
      اسپانیا
      انگلستان
      آلمان
      ایتالیا
      ژاپن
      روسیه
      اکراین
      سنگاپور
      ایالات متحده آمریکا


      در فیلم زیر شما با کاربرد های این نفربر بیشتر آشنا می شوید .
      http://video.google.ca/videoplay?docid=-2183503996258860586


      عیدتون هم مبارک rose
    • توسط RezaKiani
      تانک سوئدی اشتریدس واگن 103 که به تانک اس103 یا اس تانک معروف است از طرحی نامتعارف در بین تانکهای پس از جنگ دوم جهانی سود می برد. اس تانک بخش عمده ای از نیروی زرهی سوئد را در دهه 70، 80 و ابتدای دهه 90 تشکیل می داد.

      پیش زمینه

      دکترین تانک آلمانها در جنگ جهانی دوم این طرح را در برابر تانکهای اصلی صحنه نبرد مطرح کرد. این ادوات زرهی جدید با طرح جدید به شکارچی تانک و یا توپهای هجومی معروف بودند.
      خلاصه اینکه، آلمانها با جمع کردن تانکها از میان نیروهای پیاده و تمرکز تانکها در لشکرهای زرهی، نیروهای پیاده را از داشتن توپهای هجومی متحرک محروم کردند. برای جبران این نقص و امکان پشتیبانی پیاده نظام، آلمانها تانکهایی بدون برجک و یا با برجک ثابت طراحی کردند که ارزانتر و ساده تر از تانکهای معولی بودند و آن را توپ هجومی نامیدند.
      پس از آن، آلمانها در صحنه نبرد به اشکال دیگری برخوردند. پیاده نظام به علت نداشتن تانک، توان مقابله با نیروهای زرهی دشمن را نداشت. در آن زمان موشک اندازهای ضدتانک و ادواتی مانند آرپی جی یا بازوکا –که توسط پیاده نظام شلیک می شوند- هنوز اختراع نشده بود و بار اصلی نبرد بر علیه تانکها بر دوش خود تانکها بود. بنابراین دوباره ماشین طراحی هیتلر تانکهای بدون برجک ولی اینبار مجهز به توپهای ضدتانک را به میدان فرستاد که شکارچی تانک نام گرفتند.
      طرح برجک ثابت یا تانک بدون برجک پس از جنگ جهانی دوم منسوخ شد چرا که انواع مختلف گلوله که برای تانکها تولید شد و نیز پیشرفت در تکنولوژی توپ، به تانکها اجازه می داد تا هم در نقش ضدتانک و هم در نقش ضدنفر به خوبی در میدان نبرد ظاهر شوند و دیگر احتیاجی نبود که سه وسیله مختلف زرهی را وارد کارزار کرد. ظاهرا دیگر دوران هتزر ها به سرآمده بود.

      تاریخچه

      در میانه دهه 50 ارتش سوئد به فکر جایگزین کردن تانک موفق انگلیسی سنچورین افتاد. با اینکه سنچورین بهترین تانک زمان خود بود اما تانکهای جدید رقیب مانند تی55 روسی آن را به حاشیه می راندند. هدف این بود که تانکی طراحی شود که قدرت بقای آن در میدان نبرد زیاد باشد و برای اینکار برجک تانک را حذف کردند و توپ اصلی را بر روی بدنه نصب کردند. این طراحی باعث شده بود که ارتفاع تانک تا حد مناسبی کاهش پیدا کند تا احتمال دیده شدن تانک و در نتیجه هدف قرارگرفتن آن کم شود.
      در 1958 قرار داد ساخت دو نمونه کامل بسته شد که آنها در سال 1961 کامل شدند. تولید رسمی آنها در سال 1967 آغاز شده و تا سال 1971 ادامه یافت.
      اس تانک هیچوقت در میدان نبرد بکارگرفته نشد. در برنامه "بهترین تانکها" در کانال دیسکاوری، اس تانک رتبه ششم جدول را به دست آورد. در سال 1967 ارتش نروژ یک آزمایش تطبیقی از اس تانک به همراه لئوپارد1 انجام داد و دریافت که اس تانک می تواند اهداف بیشتری را هدف گیری کرده و سریعتر از لئوپارد1 آنها را هدف قرار دهد. از آوریل تا سپتامبر 1968، 2 دستگاه از آنها را برای آزمایش به مدرسه زرهی بریتانیا در باوینگتن فرستادند و گزارش شد که اس تانک به صورت شایان توجهی از تانکهای دارای برجک برتر است. در سال 1973، اس تانک را در بوآر در برابر چیفتن آزمایش کردند. در گزارش آمد که ناتوانی اس تانک در شلیک و حرکت به صورت همزمان ناتوانی آن را در نبرد ثابت نمی کند. در سال 1975 نیز 2 دستگاه از آنها را برای آزمایش به مرکز زرهی آمریکا در فورت ناکس فرستادند. اس تانک از ام60 آمریکایی دقیقتر بود اما به صورت متوسط نیم ثانیه کندتر از ام60 عمل می کرد.
      تمام اس تانکهای موجود در زرادخانه سوئد پس از به خدمت گرفتن تانک آلمانی لئوپارد2 در دهه90 به انبار فرستاده شدند و این تانک بدون اینکه فرصت داشته
      باشد در یک نبرد واقعی توانایی هایش را نشان دهد از رده خارج شد. آخرین سال خدمت اس103 سال 1997 بود.

      مشخصات

      یک اشکال آشکار -و البته بزرگ- این طراحی این نکته بود که برای هدف گیری باید تمام تانک را می چرخاندند تا توپ در مقابل هدف قرارگیرد. این اشکالی بود که در توپهای هجومی و شکارچی تانکهای جنگ دوم جهانی نیز مشترک بود. به منظور کم کردن مشکل نشانه روی، طراحان از یک سیستم انتقال نیرو و سیستم تعلیق تمام اتوماتیک استفاده کردند که کج شدن و چرخیدن تانک را در اختیار توپچی قرار می داد. به هرحال آنها نتوانستند از یک توپ تثبیت شده -که اجازه می داد در حال حرکت بتوان آن را شلیک کرد- استفاده کنند.
      دیگر تغییرات تانک نیز ریشه ای بود. برای افزایش قدرت دفاعی اس103، خدمه سوم تانک در عقب تانک و رو به عقب قرارمی گرفت و یک سیستم رانندگی کامل برای او نصب شده بود که می توانست به همان سادگی و با همان سرعت که تانک را به جلو می رانند، تانک را به صورت دنده عقب حرکت دهد. این ترکیب اجازه می داد که درحالیکه توپ اصلی به سمت دشمن نشانه رفته با حداکثر سرعت از دشمن فاصله گرفت. باید به یاد داشته باشید که بیشترین زره تانکها در قسمت جلوی آنها بکار می رود و اگر یک تانک معمولی بخواهد با حداکثر سرعت از میدان نبرد دور شود حتما باید دور بزند و قسمت پشتش که آسیب پذیر ترین قسمت تانک است را در معرض حمله دشمن قرار دهد. با روشی که در اس تانک بکاررفت دیگر نیازی به دور زدن تانک در هنگام عقب نشینی نبود.
      خدمه عبارت بودند از 3 نفر: فرمانده، راننده -که درضمن توپچی هم بود- و بیسیمچی که باید نقش راننده دنده عقب را نیز بازی می کرد.
      توپ بکار رفته در اس تانک یک قبضه توپ بوفورس ال62 به کالیبر 105 میلیمتر بود که از همان مهمات توپ انگلیسی ال7 -که در تانک سنچورین بکار رفته بود- استفاده می کرد. بارگذاری به صورت اتوماتیک انجام می گرفت و در نتیجه نیازی به بارگذار نبود و خدمه تانک به 3 نفر کاهش پیداکرده بود. توپچی و فرمانده هر دو می توانستند نشانه گیری و شلیک توپ و هدایت تانک را انجام دهند.
      عجیبترین نکته بکارگیری دو موتور مختلف برای اس تانک بود. یک موتور دیزل رولزرویس کا60 برای حرکت و چرخش تانک در نظرگرفته شده بود و یک موتور جت بوئینگ 502 برای شتابگیری و حمله با حداکثر سرعت.
      برای کم کردن قدرت نفوذ مهماتی که از خرجهای با قدرت انفجاری بالا استفاده می کردند یک نرده فلزی کوچک در جلوی تانک نصب شده است. این نرده تا سالها مخفی بود و قرار بود که تنها در زمان روی دادن جنگ، آن را بر روی تانک نصب کنند.
      اس تانک را می توان در ظرف 25 دقیقه آماده گذر از رودخانه نمود. این تانک کاملا توانایی عملیات آبی خاکی داشته و می تواند با سرعت 6 کیلومتر بر ساعت در زیر آب حرکت کند.
      در هر دسته تانک یک تانک را مجهز به تیغه کرده اند که بتواند زمین را کنده و حفاظت بیشتری ایجاد نماید.

      انواع

      اس103آ: 80 نمونه اولیه که از اس تانک ساخته شدند.
      اس103بی: موتور جت قویتری که توسط کاترپیلار ساخته شده بود بر روی اس تانک نصب کردند. این تغییر از تانک 80 به بعد اعمال شد و پس از آن تانکهای قبلی را نیز به مدل بی ارتقا دادند.
      اس103سی: در سال 1986 تصمیم گرفته شد که سیستم هدایت تانکها را بهبود ببخشند. در سال 88/1987 نیز تصمیم گرفتند که موتور اصلی تانک را با یک موتور 290 اسبی دیترویت دیزل تعویض کنند. یک سیستم فاصله یاب لیزری جدید به همراه مخازن سوخت اضافی نیز بر روی آن نصب شد.
      اس103دی: تنها یک نمونه از این مدل ساخته شد. یک سیستم هدایت آتش کامپیوتری بر روی آن نصب شد و برای توپچی و فرمانده تانک سیستم دید مادون قرمز استفاده شد که به آنها اجازه درگیری در شب و در هوای بد را میداد. این نمونه اکنون در موزه زرهی آکسوال به نمایش درآمده است در حالکیه هنوز در شرایط عملیاتی به سر می برد.

      وزن:42500 کيلوگرم
      طول:9 متر
      عرض:3.6متر
      ارتفاع:2.14متر
      خدمه:3 نفر

      نيروي محرکه
      قدرت:240 و 300 اسب بخار
      موتور: 1موتور دیزل رولزرویس کا60 و یک موتور جت بوئینگ 502
      سرعت: 60 کیلومتر بر ساعت
      برد:300کیلومتر

      تسليحات و زره
      1 قبضه توپ 105ميليمتري بوفورس ال62
      3قبضه مسلسل کاليبر7.62 ميليمتري
      حداکثر زره:45ميليمتر

      توليد
      تعداد:290دستگاه
      سال ورود به خدمت:1966
      تا:1971
      سال پایان خدمت:1997

      نویسنده:رضاکیانی موحد
      منبع:مجله جنگ افزار




  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.