ColonelShak

عملیات متحرک هوایی ( هلی بُرن Heliborne ) و عملیات هوابرد ( Airborne opration )

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

7 hours قبل , arminheidari گفت:

یک طرحی رو با جناب ام ار 5 شروع کردیم گفتم ادامه اش اینجا بهتره باشه 

حمله به تهران بصورت زمینی 

یک راه حمله از زمین هست که با توجه به مشکلات کاری بسیار سخت و شاید جز با فروپاشی کشور ممکن نباشد 

 

یک راه حمله با هلی برن به نزدیکی تهران و ایجاد جای پا هست که می خواهم روی این طرح بحث کنم

 

فرضیات، پدافند هوایی ایران سرکوب شده است، 

مراکز فرماندهی و پادگان ها بمباران شده است 

پوشش 24 ساعته بر فراز ایران برقرار است 

 

 

گام اول انتخاب یک محل نسبتا مرتفع با یک فرودگاه در نزدیکی تهران هست

جایی که بشه به عنوان یک سرپل مهم ازش بشه دفاع کرد 

 

گام دوم امن سازی هوایی و هلی برن نزدیک به 1000 نیرو به محل و ایمن سازی برای فرود هواپیماهای سی 130 

 

گام سوم ایجاد کریدور و تقویت سرپل به استعداد 3 هزار نفر، همراه با امکانات و تجهیزات سنگین 

 

گام چهارم حرکت به سوی تهران و گرفتن مراکز مهم 

نیاز به 30 هزار نیرو و تانک و تجهیزات همراه با پوشش هلیکوپتر دارد 

نیاز به دو سرپل و پایگاه موقت در نزدیکی تهران هست 

 

 

تلفات احتمالی 

حداقل 5 هزار نفر کشته خواهد داد

با مفروضات مساله شما عملا دیگه چیزی برای دفاع باقی نمانده

 آسمان امن شده + پادگان ها و مراکز فرماندهی نابود شده

 

 

با این وصف که شما گفته اید عملا نیروی نظامی (با معنی کلمه مد نظر) وجود نداره و نیرو هایی پراکنده با عملکرد غیر منظم (کمتر کارا) وجود خواهد داشت

 

فرودگاه مدنظر شما تصور میکنم فرودگاه شهید آریافر هواناجا است با طول باند تقریبی تقریبا 880 متر

qquq_ariafar.jpg

که امکان فرود هواپیماهایی مثل C17 رو میده ، اما C5 ها نمیتونن فرود بیان

 

بجای این فرودگاه ، بنظر میرسه فرودگاه پیام در جنوب غربی کرج انتخاب بسیار مناسبتری هست با طول باند بیش از 3300 متر که امکان فرود انواع هواپیما های ترابری سنگین رو میده (فاصله 66 کیلومتری نسبت به فرودگاه شهید آریافر)

 

379z_payam.jpg

 

نزدیکی به پایتخت (خطوط مواصلاتی بهتر ، جاده قدیم ، اتوبان و از قسمت هایی اتوبان همت)

همچنین محل استقرار نیرو های متخاصم امکان انسداد مسیر تردد احتمالی نیرو های پراکنده مدافع از قسمت غرب کشور (محور قزوین - تهران) رو خواهد داد (تراکم جمعیتی نیرو هایی که احتمالا جهت حرکت از سمت غرب برای دفاع حرکت خواهند کرد بیشتر و استعداد بالاتری نیز خواهند داشت)

 

در عملیات پنجه عقاب (حمله نظامی به طبس) 5 هواپیما (سی 130) و 8 بالگرد حضور داشتند (برای یک فرودگاه  خاکی)

با توجه به امکانات مطلوب باند پروازی فرودگاه پیام (اگر به عنوان تنها سرپل مدنظر قرار گرفته شود) در دو ساعت اولیه امکان انتقال حداقل 200 نیروی رزمی 6 آپاچی ، 6 بردلی رو خواهند داشت (6 الی 7 فرود در یکساعت)

 

با گذشت زمان بیشتر این نیرو ها به طرز فزاینده ای رشد کمی و کیفی خواهند داشت (هر فرود سی 5 تعداد 2 آبرامز - هر سی 17 تعداد 200 نفر) که اگر نیروی متخاصم از فرودگاه آریافر هم بهره برداری کند این اعداد بسیار بزرگتر خواهند بود

 

24 ساعت اولیه برای نیروی متخاصم بسیار حیاتی خواهد بود ، با علم به اینکه نیروی منظمی جهت اخلال در روند ورود نیرو ها وجود نخواهد داشت (مفروضات مساله) با گذشت 24 ساعت اول شکل گیری و قوام نیرو های متخاصم بسیار بهتر و بهتر خواهد شد

 

حرکت نیرو های نظامی به سمت مراکز پایتخت با بردلی و آبرامز های M1A2 sepv3 احتمالا دچار توقف هایی خواهد شد اما مانع اساسی نخواهد بود

با نبود مراکز فرماندهی و انهدام پادگان ها با پوشش آپاچی ها و حضور تانک ها مانع چندانی برای مقاومت نخواهد بود (تعداد ATGM ها یا MANPAD ها برای مقاومت در شهر تهران؟؟؟) 

 

بنظرم با مفروضات مساله شما کاملا شدنی و انجام پذیر هست ، نیرو های پیاده بدون هماهنگی و نظم مورد نظر از یک ارتش کارایی چندانی نخواهند داشت

 

 

حساب برای درج تصویر در سایت ندارم (زحمت انتقال تصاویر رو بکشید)

 

ویرایش شده در توسط NIX
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
52 minutes قبل , HRA گفت:

 

سلام 

چند سوال داشتم

  1. سطح یک عملیات هلی برن چی هستش و سطح هدفی مثل تهران چی ؟
  2. آمریکایی ها چگونه از نیروهایشان پشتیبانی می کنند ؟
  3. حتی اگر فکر کنیم از سمت تهران نسبت به فیروزآباد هیچ تحرکی صورت نگیرد  آمریکایی ها چگونه با موج های کمک و هجوم از شهرهایی مانند ورامین ، شهریار ، واوان ، پیشوا ، اسلام شهر ، قرچک ، خاور شهر ، حسن آباد ، قیامدشت و ... به عنوان موج اول و شهرهای دیگری مثل سمنان ، قم ، ساوه ، کرج ، پرند و ... برخورد می کنند (نیروی بدون عقبه)  .
  4.  ... :mrgreen:

یک بحث دیگر اینکه فرضا آمریکایی ها خواستند نیرو هلی برن کنند بهتر نیست هدف اولشان فرودگاه امام باشد ؟ (حالا یا مستقیم یا بعد از آمدن به فیروز آباد)

سلام 

پیش از عملیات هلی برن ، این شرایط را در نظر بگیرید :

- شبکه انتقال برق و گاز کشور بطور کامل منهدم شده و در نتیجه امکان تهیه ی نان ( آره ، نون ! ) برای مردم میسر نیست چرا که تنور 90 در صد نانوایی ها تنها به کمک برق و گاز فعالیت می کند،

- در منازل امکان پخت غذا میسر نیست  ،

- آب آشامیدنی بهداشتی در دسترس همه نیست ،

- در شهر ها مخازن عمده سوخت هدف قرار گرفته و در نتیجه با کمبود سوخت جهت حرکت ناوگان شهری و بین شهری ، ترافیک عادی بطور کامل متوقف شده ،

- شبکه مخابرات و ارتباطات هدف قرار گرفته و با بحران کمبود نقدینگی مواجه هستیم چرا که امکان گردش الکترونیک پول وجود ندارد و مردم برای برداشت پول از حساب خود به بانکها هجوم آورده اند ، اما بانکها یا نقدینگی لازم جهت پاسخ به انبوه مراجعان را ندارند یا با نبود برق و سیستم مخابراتی توان پاسخگویی ندارند . 

- مهمترین منبع خبری مردم شایعات و بروشورهای تبلیغاتی دشمن است که از آسمان به زمین ریخته می شود .

 

فرض کنیم در چنین شرایطی نیروهای آمریکایی جهت بدست آوردن سرپل و فراهم نمودن مقدمات فرود c-130 ها و شینوک ها  ، شبانه ، به کمک بیش از 100 فروند V-22 خودشان را به سه نقطه در جنوب شرق تهران ( البته نه در فاصله 30 کیلومتری )برسانند و پیش از صبح گروه نخست C130 ها به زمین بنشیند ، صبح روز بعد و در نبود پدافند برد متوسط ، هر گونه تحرکی جهت نزدیکی به سرپلهای مورد نظر به سادگی از آسمان هدف قرار خواهد گرفت  آن هم با بمبهای بشکه ای به  سبک سوریه !

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, warjo گفت:

...

فرض کنیم در چنین شرایطی نیروهای آمریکایی جهت بدست آوردن سرپل و فراهم نمودن مقدمات فرود c-130 ها و شینوک ها  ، شبانه ، به کمک بیش از 100 فروند V-22 خودشان را به سه نقطه در جنوب شرق تهران ( البته نه در فاصله 30 کیلومتری )برسانند و پیش از صبح گروه نخست C130 ها به زمین بنشیند ، صبح روز بعد و در نبود پدافند برد متوسط ، هر گونه تحرکی جهت نزدیکی به سرپلهای مورد نظر به سادگی از آسمان هدف قرار خواهد گرفت  آن هم با بمبهای بشکه ای به  سبک سوریه !

 

این یعنی بدترین حالت ممکن دیگه ؟  (ته خیال)

آمریکایی ها برای ایجاد یک چنین وضعیتی چقدر باید هزینه کنند و چه مقدار پیش از آن  آسیب دیده اند ؟  بقیه دنیا چطور ؟

به نظر شما چقدر عقلانی هستش که در یک چنین شهر و کشوری نیرو وارد کنید ؟  چگونه می خواهید اوضاع را کنترل کنید ؟

اگر  حرکت ها به سمت سر پل های فرضی شما نه از جانب نیروهای نظامی و شبه نظامی بلکه از جانب مردم گرسنه باشد چه اتفاقی رخ می دهد ؟ 

و ...

در ضمن یک چنین حالتی مطمئنا به یکباره ایجاد نخواهد شد و در نتیجه بر اثر گذر زمان مردم به تدریج یا از بین خواهد رفت :( و یا با شرایط انطباق خواهند یافت . در هر صورت پیاده کردن نیرو نظامی که هیچ ، نیروی امدادی هم در میان یک چنین اوضاعی ممکن نخواهد بود یا به راحتی صورت نخواهد گرفت .

اگر تاریخ جنگ ها هم یک بررسی بشود عملا مشاهده خواهد شد که به وقوع پیوستن این فرضیات لااقل به آسانی شکل نخواهد گرفت . در این شرایط دیگه تبلیغات دشمن چاره ساز نمی باشد ، شکم گرسنه را نمی توانید در مدت زمان طولانی با بروشور خوش نمایید .

 

 

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
28 minutes قبل , NIX گفت:

 

نزدیکی به پایتخت (خطوط مواصلاتی بهتر ، جاده قدیم ، اتوبان و از قسمت هایی اتوبان همت)

 

 

 

با شما در انتخاب چنین فرودگاه  های نزدیکی موافق نیستم ، اجرای آتشباری یک واحد توپخانه مثلا یک BM-21 Grad ( کاتیوشای معروف ) براحتی کل عملیات را کنسل خواهد کرد .

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
21 minutes قبل , warjo گفت:

 

با شما در انتخاب چنین فرودگاه  های نزدیکی موافق نیستم ، اجرای آتشباری یک واحد توپخانه مثلا یک BM-21 Grad ( کاتیوشای معروف ) براحتی کل عملیات را کنسل خواهد کرد .

هر انتخاب دیگه ای هم مشمول این مساله خواهد بود

لکن با توجه به شعاع برد سلاح ، مراکز نظامی مستقر (عمدتا ستادی) و در نظر گرفتن فرض مساله بنظر مساله حادی نخواهد شد

 

امکان شلیک به محل مستلزم علم به محل فرود (مختصات و یا همون گرا) خواهد بود ، که در این شرایط نیروی متخاصم احتمالا از زیرساخت های ارتباط غیر نظامی نیز نخواهد گذشت ، با وجود نابودی ارتباطات نظامی و غیر نظامی ، کنترل آتش ، دریافت مختصات و اجرای آتش نسبت به مختصات مورد نظر اگر نگوییم غیر ممکن احتمال بسیار بسیار پایینی خواهد داشت

 

چه اینکه محل فرودگاه پیام و گستره اون احتمال سازماندهی و ایجاد نظم فوق العاده ای به نیروی متخاصم خواهد داد

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

فرضا تمام پایگاه های نظامی مهم وهمچنین پایگاه های نیروی هوایی و مراکز مهم فرماندهی و تجهیزات پدافندی ایران شامل اس 300 و اس 200 و راداری منهدم شده است و  همچنین اوضاع داخلی ایران به سبب مسائل اقتصادی جنگ به شدن اشفته هست ( بخش بزرگی از مردم از شرایط حال حاضر خسته شده اند و جنگ هم به نگرانی انها اضافه میشود حتی احتمال شورش در بسیاری از مناطق نیز میباشد)...به نظر من با توجه به توان لجستیکی طرف مقابل گزینه هایی چون مهراباد و فرودگاه امام هم دور از  ذهن نیست ....تهاجم زمینی به تهران یعنی قبل از ان  قبول کردن فرض نابودی کامل قدرت پدافند موشکی و موشکی ایران عملا از دست دادن 80 درصد توان دفاعی و تهاجمی موثر ایران! اگر به این نقطه برسیم متاسفانه بخش بزرگی از  مدیران کشور در حال چمدان بستن برای فرار میباشند و به جای فرض مسائل دیگر چون  امکان فرود هواپیما ! باید نگران تهاجم امارات به جزایر ایران وحتی جزیره ای چون کیش و...بود و همچنین سعی به  تیر خلاص زدن  بر پیکر ایران توسط عربستان و اذربایجان و ترکیه و اعراب ...در مناطقی چون اهواز و کردستان.....

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , HRA گفت:

 

این یعنی بدترین حالت ممکن دیگه ؟  (ته خیال)

آمریکایی ها برای ایجاد یک چنین وضعیتی چقدر باید هزینه کنند و چه مقدار پیش از آن  آسیب دیده اند ؟  بقیه دنیا چطور ؟

به نظر شما چقدر عقلانی هستش که در یک چنین شهر و کشوری نیرو وارد کنید ؟  چگونه می خواهید اوضاع را کنترل کنید ؟

اگر  حرکت ها به سمت سر پل های فرضی شما نه از جانب نیروهای نظامی و شبه نظامی بلکه از جانب مردم گرسنه باشد چه اتفاقی رخ می دهد ؟ 

و ...

در ضمن یک چنین حالتی مطمئنا به یکباره ایجاد نخواهد شد و در نتیجه بر اثر گذر زمان مردم به تدریج یا از بین خواهد رفت :( و یا با شرایط انطباق خواهند یافت . در هر صورت پیاده کردن نیرو نظامی که هیچ ، نیروی امدادی هم در میان یک چنین اوضاعی ممکن نخواهد بود یا به راحتی صورت نخواهد گرفت .

اگر تاریخ جنگ ها هم یک بررسی بشود عملا مشاهده خواهد شد که به وقوع پیوستن این فرضیات لااقل به آسانی شکل نخواهد گرفت . در این شرایط دیگه تبلیغات دشمن چاره ساز نمی باشد ، شکم گرسنه را نمی توانید در مدت زمان طولانی با بروشور خوش نمایید .

 

 

این بدترین حالت ممکن نیست ، کابوس های ترسناکتری هم هست ، مثلا یک زلزله 7/5 ریشتری به مدت 10 دقیقه در تهران و تخریب 50 درصد خانه ها 

شما سوالات خوبی را مطرح کردید ، اما برای نتیجه گیری عجله دارید ، وقتی به کمک هم بتوانیم سناریوی حمله دشمن را پیش بینی کنیم راه برای مقابله باز خواهد بود . 

 

پاسخ پرسش های قبلی شما از دیدگاه من

- عملیات هلی برن و تسخیر سرپل برای بهترین نیروهای آمریکایی تنها در عمق 150 تا 300 کیلومتری خاک دشمن و با استعدادی حدود 4000 سرباز پیش بینی شده . آمریکاییها برای رسیدن به تهران راه دور دراز و دشواری در پیش دارند مگر آنکه شرایطی همانند پست پیشین بر ایران حاکم شده باشد و یا قبل از سرپل تهران در مناطقی چون طبس ، شمال استان یزد یا جنوب استان سمنان سرپل اولیه داشته باشند . 

- با توجه به حجم عملیات ، مجموعه اقدامات پشتیبانی و لجستیک از خود عملیات بسیار بزرگتر خواهد بود. بطور مثال نیروی مهاجم می بایست مرتبا نسبت به سوختگیری هوایی اقدام نماید و پس از تسخیر سرپل مورد نظر ، برای خود انبار سوخت نیز فراهم آورد . یکی از بهترین گزینه ها در امر پشتیبانی استفاده از تعداد قابل توجهی پهپاد با مدت ماندگاری بالا خواهد بود که کار گشت زنی و مقابله با مدافعین را بعهده خواهند داشت . بمب افکنهای دور پروازی چون B-2و B-52 نیز با اجرای بمباران فرشی راه را هموار خواهند کرد 

- در انتخاب محل سرپل و به جهت مقابله با آتشبارهای توپخانه ای ، بهتر است موقعیتی انتخاب شود که تا سرحد امکان در برد چنین جنگ افزارهایی قرار نداشته باشد . 

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, warjo گفت:

این بدترین حالت ممکن نیست ، کابوس های ترسناکتری هم هست ، مثلا یک زلزله 7/5 ریشتری به مدت 10 دقیقه در تهران و تخریب 50 درصد خانه ها 

...

سلام

بهتر است یکبار دیگر از ابتدای بحث را یک نگاه بیندازیم تا روند پست ها را بهتر متوجه شوید . ابتدای بحث از این پست جناب arminheidari آغاز شد که بنده عملا این سناریو را شکست خورده انگاشته و برای مشخص شدن دیدگاهم چند سوال از ایشان پرسیدم (البته مقداری از صحبت های دوستان و اساتید در بروزرسانی انجام شده بود) .

در مورد وضعیت بدتری که در زلزله فرمودید به نظر فتح تهران به مراتب تخریب گسترده تری را ایجاد خواهد کرد و همچنین زلزله فقط تهران و نواحی اطراف آن را تحت تاثیر قرار می دهد اما شرایطی که در پست قبلی خود ترسیم کرده بودید کل کشور را درگیر کرده بود . در هر صورت بنده هر گونه عملیات هلی برن در داخل خاک ایران برای تحقق اهداف فراتر از تاکتیکی را شکست خورده می دانم .

موفق باشید

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
13 hours قبل , HRA گفت:

 

سلام 

چند سوال داشتم

  1. سطح یک عملیات هلی برن چی هستش و سطح هدفی مثل تهران چی ؟
  2. آمریکایی ها چگونه از نیروهایشان پشتیبانی می کنند ؟
  3. حتی اگر فکر کنیم از سمت تهران نسبت به فیروزآباد هیچ تحرکی صورت نگیرد  آمریکایی ها چگونه با موج های کمک و هجوم از شهرهایی مانند ورامین ، شهریار ، واوان ، پیشوا ، اسلام شهر ، قرچک ، خاور شهر ، حسن آباد ، قیامدشت و ... به عنوان موج اول و شهرهای دیگری مثل سمنان ، قم ، ساوه ، کرج ، پرند و ... برخورد می کنند (نیروی بدون عقبه)  .
  4.  ... :mrgreen:

یک بحث دیگر اینکه فرضا آمریکایی ها خواستند نیرو هلی برن کنند بهتر نیست هدف اولشان فرودگاه امام باشد ؟ (حالا یا مستقیم یا بعد از آمدن به فیروز آباد)

 

عملیات هلی برن به منظور اولین گام برای ایجاد جای پا برای فتح تهران است 

در ادامه و در 24 ساعت مهم است که این جای پا با دو کریدور و خط هوایی تغذیه شود و بتونه نزدیک به 10 هزار نیرو رو بپذیرد تا در مقابل موج حملات زمینی که متوجه این عملیات می شوند مقاومت کرده و اونها رو پس بزند 

 

این نیروها چون عقبه ندارن ، باید بتونن از خودشون مراقبت بکنن 

پس پوشش هوایی کامل به همراه اپاچی ها شرط اول حداقل امنیت هست 

گام دوم انتقال سریع تانک ها، و تجهیزات مکانیزه برای تثبیت محل به عنوان سرپل اساسی در منطقه است 

همه این موارد باید در 24 ساعت اول پای کار بیاید 

 

در 24 ساعت دوم باید خاکریز ها زده و خطوط دفاعی ساخته شود 

همچنین چند سامانه پدافندی مثل گنبد اهنین یا پاتریوت باید به محل اورده شوند 

 

با انجام این دو مورد نیروهای کمکی از سایر مناطق عملا قتل عام می شوند اگرچه که امریکایی ها هم تلفات اولیه خواهند داد

بعد از 48 ساعت اولیه، حمله به سمت تهران شروع میشه و اینجا اصل تلفات رو امریکایی ها خواهند داد

حتی باوجود اینکه فقط مناطق کلیدی شهر باید تصرف بشه و بقیه مناطق از سلاح سنگین پاکسازی می شود 

 

احتمالا دو الی سه هفته طول بکشه ولی نقاط کلیدی تهران سقوط خواهد کرد 

 

----------------

پشتیبانی از نیروها با کمک خط لجستیک که از شرق انجام میشه تامین میشه 

و بدلیل نبود خط زمینی حفظ امنیت و مداومت این خط حیاتی است 

 

اینکه کدام فرودگاه مبنا باشد زیاد تفاوت نمی کند و بستگی به ارایش منطقه دارد 

انتخاب فرودگاه فیروزاباد به خاطر نزدیکی به شهر بود و اینکه در قسمت شرقی تهران قرار دارد 

 

---------------

شاید به نظر دوستان مسخره بیاید این طرح 

ولی عملی ترین طرح برای تصرف تهران است 

 

مسلما قبل از این اقدام تصرف جزایر در دستور کار قرار خواهد گرفت 

و حتی بمب های اتمی تاکتیکال ولی تصرف پایتخت مثل تهران یعنی تصرف کل منطقه 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
10 minutes قبل , arminheidari گفت:

عملیات هلی برن به منظور اولین گام برای ایجاد جای پا برای فتح تهران است 

 

ZONE_A.jpg

 

با اینکه هنوز پاسخی به پست قبلی بنده داده نشده ، ولی حداقل براساس برداشت اولیه از منابع منتشر شده ، اجرای چنین عملیاتی در عمق خاک ایران ، به احتمال 99 درصد  غیر ممکن هست : 

 

عملیات هوابرد در شکل کلاسیک خودش که از بلحاظ تاریخی از تهاجم واحدهای چترباز ورماخت به جزیره کرت آغاز شد ، 8 اصل مهم را بخودش می بیند 

 

اصل یکم :  طرح ریزی عملیات هوابرد باید برای حداکثر زمان ممکن انجام شود ( یعنی بدلیل محدودیت های مشخص در انتقال عناصر رزمی ، حداقل  وحداکثر بازه زمانی عملیات هوابرد 24 تا 72 ساعت هست ) درصورتی که که عملیات بیشتراز بازه زمانی نامبرده بیشتر طول بکشد ، به همون اندازه احتمال عدم موفقیت عملیات افزایش پیدا می کند 

 

اصل دوم  : طرح ریزی عملیات هوابرد مشخصا" باید توسط فرمانده ستادی صورت می گیرد ( در رده لشکر ) و تامین نیازمندی ها برعهده رده بالاتر هست 

 

اصل سوم :  رعایت اصل "زمان بندی عملیات هوابرد باید در طرح ریزی ملاک باشد تا در زمان اجرا مشکلی ایجاد نشود 

 

اصل چهارم :  در زمان طرح ریزی عملیات هوابرد ، طراح عملیات به هیچ عنوان حق ریسک پذیری ندارد ( رعایت اصول 12 گانه جنگ شامل اصل غافلگیری ) 

اصل پنجم :  طرح ریزی عملیات با حداکثر نیرو باید صورت بگیرد ( با توجه به همه شرایط ، در عملیات هوابرد ، تنها یک تیپ رزمی قابل انتقال هست  ( 5 گردان = 3 گردان درگیر و 2 گردان احتیاط ) 

اصل ششم :  اولویت در طرح ریزی عملیات هوابرد ، انتخاب ساده ترین راه ممکن برای نیل به هدف هست 

اصل هفتم :  طرح ریزی عملیات هوابرد باید بر اساس استفاده از حداکثر تجهیزات صورت بگیرد 

اصل هشتم :  در طرح ریزی عملیات هوابرد ، حاشیه امنیت ( سخت افزاری و نیروی انسانی )  باید رعایت گردد . 

 

 

با توجه به  این موارد :

 

الف : نوع عملیاتی که عناصر مهاجم از آن استفاده می کنند براساس فرضیه مطرح شده ، عناصر هوابرد رزمی است 

 

ب :  استعداد دشمن براساس اصل 5 ، در حد یک تیپ هوابرد ( 5 گردان هوابرد درگیر و 2 گردان هوابرد احتیاط ) هست 

 

ج :  پشتیبانی رده بالاتر  شامل عناصر هوایی برای ایجاد پوشش هوایی خواهد بود . 

 

د: شرایط جوی در زمان عملیات .... با توجه به منطقه انتخاب شده (بارندگی بسیار اندک سالیانه – رطوبت بسیار بسیار ناچیز – نوسان درجه حرارت بسیار زیاد در طول شبانه روز به دلیل عدم وجود رطوبت – کم بودن پوشش گیاهی و زمین بدون عوارض ) 

 

ر: میزان پشتیبانی .... نامعلوم 

 

ز :  مدت زمان عملیات ... حداکثر 72 ساعت 

 

ن :  پشتیبانی زمینی اضافی .... ( ندارد ) 

 

و : داخلی یا خارجی بودن عملیات ......... عملیات هوابرد در عمق داخل خاک ایران 

 

ی : میزان اطلاعات از شرایط سیاسی و امنیتی منطقه .... نامعلوم  

 

 

==============

 

نکته اول :  با توجه به این که نقطه کانونی مورد تهاجم در نزدیکی تهران قرار دارد ، به فرض غلبه بر عبور از سامانه های پدافندی مستقر در لجمن منطقه ، نیروی هوایی مهاجم اول باید فکری به حال شبکه دفاع هوایی تهران بکند ( به لینک زیر مراجعه شود ) 

پوشش پدافند هوایی ایران 

 

 

Tehran-01.jpg

 

 

نکته دوم : مساحت زون A  براساس محاسبه برادر عزیز جناب رمو ، چیزی در حدود 680هزار کیلومتر مربع هست که این عدد در مقایسه با منطقه پرواز ممنوع شمال عراق که توسط ائتلاف پس از جنگ 1991 ایجاد شد ( نزدیک به 133 هزار کیلومتر مربع ) رقمی در حدود 5 برابر را نشان میدهد . طبیعتا" اصل اول در موفقیت عملیات هوابرد در عمق خاک دشمن ( ایجاد پوشش هوایی ) و براساس اصول چهارم ، پنجم و هفتم عملیات هوابرد در اینجا حتی در مقیاس نیروی هوایی آمریکا ، زیر سئوال میرود 

 

mnTqh_shmly_prwz_mmnw60.jpg

 

نکته سوم  : اگر مبنای ما برای مقابله با عملیات هوابرد مهاجم ، اتکاء بر سامانه های دفاع هوایی زمین پایه خریداری شده و بومی باشد ( با تشکر از برادر عزیز جناب واریور ) ، نیروی هوایی مهاجم باید در یک گستره 680 هزارکیلومتر مربعی ، تک تک این سامانه های دفاع هوایی شبکه شده را شناسایی و منهدم کند تا کریدور هوایی ایمن برای ورود عناصر مهاجم و پس از آن عناصر آمادی در یک بازه 72 ساعته ایجاد شود . این مساله در تناقض کامل با اصل غافلگیری در اجرای عملیات هوابرد ( اصل چهارم نامبرده شده ) هست . یعنی به محض اقدام برای سرکوب دفاع هوایی خودی در یک کریدور خاص ( زون A) قطعا"  تحلیلگرهای نظامی خودی اهداف احتمالی را تشخیص و مقابله به مثل خواهند کرد . 

 

0~3.jpg

 

 

 

 

نکات دیگری هم هست که درصورت لزوم و نیاز ارائه خواهد شد . 

 

پی نوشت : 

 

این یک تحلیل بر مبنای اصول عملیات هوابرد هست ( با تشکر از نیروی زمینی ارتش ممالک متحده برای به اشتراک گذاری اسناد آموزشی و همچنین  دوستان عزیز در دانشگاه فرماندهی و ستاد نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران ) 

  • Like 1
  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام خدمت دوستان گرامی

در مورد ایجاد سرپل در نقاطی در نزدیکی تهران باید چند نکته اصلی رو متذکر بشم :

1 - حمله به سرپلهای ایجاد شده توسط دشمن در نقاط مختلف در خاک کشور ، توسط آتش سنگین توپخانه ای ، از نقاط استقرار چندگانه ، از دهه هفتاد شمسی ، توسط توپخانه تیپ ها و لشکرهای سپاه تمرین میشده و جزو برنامه های تمرین شده ی عادی این یگان ها محسوب میشه بطوریکه برای حمله به تمامی این سرپلهای قابل اتکا ، از قبل طرح عملیاتی وجود داره .

2 - مهمتر از ایجاد سرپل برای نیروی حمله کننده ، حمایت لجستیکی از این نیروهاست که با توجه به عمق استراتژیک نقاط حساس در ایران ، معضل بزرگی برای نیروی مهاجم محسوب میشه !

یادمون نره که در جنگ آمریکا با عراق نیروی زمینی آمریکا بعد از طی 500 کیلومتر در خاک عراق و دچار کمبود شدید سوخت و در واقع زمینگیر شد و این عدم استفاده صدام از این موقعیت بود که باعث شد نیروهای آمریکایی در این وضعیت دچار تلفات شدید نشن !

3 - نیروی حمله کننده باید در خاکی بجنگه که نیروی مدافع برای دفاع در نقطه به نقطه اون تمرین کرده وراهکار چند گانه داره ، بنابراین در وهله اول جنگ حمله نفوذی هوابرد به مناطق مرکزی بصورت کامل شکست میخوره و این نوع حملات در مراحل اولیه جنگ متصور نیست .

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , MR9 گفت:

 

 

 

نکته اول :  با توجه به این که نقطه کانونی مورد تهاجم در نزدیکی تهران قرار دارد ، به فرض غلبه بر عبور از سامانه های پدافندی مستقر در لجمن منطقه ، نیروی هوایی مهاجم اول باید فکری به حال شبکه دفاع هوایی تهران بکند ( به لینک زیر مراجعه شود ) 

پوشش پدافند هوایی ایران 

 

در فرضیات مساله طرح شده ، گفته شده پدافند ایران سرکوب شده

گویا داریم به دو مساله مجزی جواب میدیم

 

 

 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
23 minutes قبل , NIX گفت:

در فرضیات مساله طرح شده ، گفته شده پدافند ایران سرکوب شده

گویا داریم به دو مساله مجزی جواب میدیم

 

 

تجربه ویتنام / عراق نشان داده پدافند به شکل کامل قابل سرکوب نیست ، کما اینکه  اشاره شد به وسعت  منطقه ای که باید سرکوب پدافند در ان صورت بگیرد 

 

البته در اینجا کامل تر عرض میشود 

 

در جنگ سال 91 ، نیروی هوایی ائتلاف برای جلوگیری از کاربرد واحدهایی هوایی ارتش بعث ، دو تا منطقه پرواز ممنوع ایجاد کرد ( no fly zone) یکی منطقه شمالی با وسعت  133 هزار کیلومتر مربع و دومی در جنوب ، با وسعتی بیشتر نزدیک به 203000 کیلومتر مربع ، در حالی که عناصر پدافند ارتش عراق گرچه در ابتدای امر  مجبور شدند تا ساکت بمونند ( البته با توجه به ساختار پدافندی ارتش بعث که علیرغم  هشدار مستشار روسی حاضر در این کشور مبنی بر خودکشی بودن  اتکاء بر سیستم دفاع هوایی سام-2 و در مجموع سامانه های ایستا ) ولی بعد از بازسازی مجدد ، براساس گزارشهایی که بعدا" از خدمه هواگردهایی نظیر  ایگل دریافت شده بود ، عملا تبدیل به یک خطر جدی شدند ، هر چند تا جایی که حضور ذهن دارم ، تلفاتی وارد نشد ولی عناصر هوایی مهاجم را وادار می کردند تا با احتیاط بیشتری وارد عمل شوند . 

 

حالا در نظر بگیرید ، مجموع دو منطقه  پرواز ممنوع شمالی و جنوبی در کنار هم ، حتی به 50 درصد مساحت  زون A هم نمی رسد ، ضمن اینکه بر خلاف ارتش عراق ، خوشبختانه برنامه ریز های نظامی ما متوجه آسیب پذیری شدید سامانه های دفاع هوایی ثابت شدند و طیف متنوعی از سیستم های دفاع هوایی متحرک را طراحی  و تولید کردند  . 

 

با توجه به مواردی  که عرض شد ، این را تصور کنید که نیروی هوایی مهاجم برای ایجاد کریدور پرواز امن از خارج از مرزهای ما تا نقطه هدف ( نزدیک به 1000 کیلومتر )  باید پوشش هوایی 24 ساعته را ایجاد کنند ( سرنشین دار و بی سرنشین )  ، اگر توانمندی های خودی را دست کم نگیریم ، قطعا" عناصر هوایی متخاصم ، برای نیل به این هدف ، مشکلات زیادی را باید حل کنند واین با اصل هشتم عملیات هوابرد (  در طرح ریزی عملیات هوابرد ، حاشیه امنیت ( سخت افزاری و نیروی انسانی )  باید رعایت گردد . ) در یک بازه زمانی 72 ساعته (  اصل یکم ) مغایرت دارد 

  • Like 2
  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در صورت گسترده و تمام عیار شدن تهاجم، سرکوب کامل پدافند هوایی عنصر مورد نیاز برای ورود موج دوم بمب افکن هایی نظیر ب 52، ب 2 اسپریت و ب 1 لنسر  و در نتیجه شکستن کامل نیروهای زمینی و دریایی و دیگر کانون های مقاومت است ولی همین نا آشنا بودن با توانایی های بومی ایران یکی از دلایلی است که دست طرف مقابل را برای نیل به رویه ای مانند عراق و یوگسلاوی بسته، چون شکست در یکی از ایفای نقش یک یا چند عنصر تهاجمی می تواند دومینو وار باعث شکست تمام عیار یک نقشه جنگی و عدم توانایی جمع و جور کردن ابعاد حادثه توسط نیروهای متخاصم مهاجم شود. پس برخلاف جنگ روانی سرعت نیروهای متخاصم برای رود به یک جنگ حساب شده ( نزاع مبتنی بر حوادث غیر قابل پیشیبی مبحثی جدا است) خیلی می تواند کندتر از چیزی باشد که در رسانه ها نشان داده می شود، ای کاش در این سالیان اخیر می توانستیم چند گردان جنگنده چند منظوره به روز مانند سوخو 30 یا 35 داشته باشیم در آن صورت کار  نیروهای متخاصم برای غلبه بر پدافند خیلی سخت تر میشد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
42 minutes قبل , NIX گفت:

در فرضیات مساله طرح شده ، گفته شده پدافند ایران سرکوب شده

گویا داریم به دو مساله مجزی جواب میدیم

 

 

یک مساله جالب تر 

 

5-17-2019_4-38-51_PM.jpg

 

در گزارشی که برای کنگره تدوین شده بود ( مه 2005)  ، بیلان سرکوب دفاع هوایی  در 3 جنگ آخری تبیین شده ، اگر مبنا طوفان صحرا باشد ، نگاه کنید به  تعداد سایتهای سام-2 موجود و تعداد تخریب  شده  ( حالا یک سیستم دفاع هوایی ثابت هست )  ، بعد ان را با جنگ کوزوو ( تلفات سامانه سام-6 متحرک ) مقایسه بفرمایید . 

 

پی نوشت :

 

حالا این دیتاهای منتشر شده است که در دسترس قرار دارد ، هر قدر تخصصی تر به مساله نگاه کنیم ، شرایط سنگین و جو رسانه ای که یک عده ای در فضای مجازی درست کردند ، بیشتر قابل تحلیل هست که چقدر روی اعداد و ارقام و تحلیل علمی منطبق هست 

  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط SAEID
      معرفی و بررسی کامل رادارهای قدرتمند Zhuk روسی
      Жук Радары

      قسمت اول

      [/align]


      تعریف

      یک سری از رادارهای روسی تمام آب و هوایی هواپایه است که توسط کمپانی NIIR Phazotron برای جنگنده های چند منظوره ای مانند MiG-29 و Su-27 طراحی و ساخته شده است.


      معرفی

      رادارهای باند X پالس داپلر سری N010 ژوک امکان و نوع استفاده را برای جنگنده فراهم میکند، هوا به هوا و هوا به سطح. رادار N010 در حالت هوا به هوا قادر به شناسایی اهداف هوایی و جمع آوری اطلاعاتی درباره آنها مانند مختصات، فاصله و سرعت است. رادار دارای قابلیت نگاه به پائین / شلیک به پائین در برابر اهداف هوایی بوده (حتی هدفهایی که در سطح آب پرواز میکنند) و انواع مختلفی از جستجو را مهیا میکند. این رادار میتواند اهداف را بصورت تک تک یا چند تایی در یک مرحله شناسایی و رهگیری کند در حالیکه مشغول جستجو برای شناسایی اهداف جدید است. رادار ژوک میتواند اهداف را بر اساس کلاس و درجه اهمیت برای منهدم کردن شناسایی کند. یک نوع حالت اسکن در نبرد نزدیک با امکان جستجوی عمودی، زاویه دید HUD و لوله توپ با کیفیت بسیار زیاد برای تعقیب هدف در فاصله دید بصری در این رادار پیش بینی شده است. همچنین رادار N010 توانایی قفل کردن بر روی بالگردهایی را که نزدیک سطح زمین پرواز میکنند و انهدام آنها را دارد.

      رادار N010 ژوک توانایی سازگاری با انواع مختلفی از تسلیحات هوا به هوا از جمله موشکهای هدایت راداری R-77 و R-27 برای هدفگیری، نشانه گذاری و ارتباط رادیویی را دارد و میتواند موشکهای هدایت مادون قرمز R-73 را نیز برای شلیک آماده (یعنی جستجوگر مادون قرمز موشک را بر روی هدف قفل کند) و امکان استفاده از توپ هواپیما را نیز فراهم میکند (یعنی هدفگیری با توپ بوسیله قفل شدن رادار بروی هدف و مشاهده مشخصات در HUD).

      در حالت هوا به زمین رادار N010 توانایی نقشه برداری از عوارض زمین با امکان تهیه نقشه مصنوعی از هدف ، نقشه برداری با امواج ثابت یا متغیر و دقتی تا 3 در 3 متر و زوم دقیق و عکسبرداری دارد. رادار میتواند اهداف را شناسایی و سرعت و فاصله آنها را تشخیص دهد (هم دریایی و هم زمینی). رادار ژوک میتواند عوارض زمینی را در ارتفاع پائین تعقیب کرده و همچنین مناطق آب و هوایی خطرناک را در حین پرواز شناسایی کند.
      رادار تسلیحات هوا به زمین متنوعی شامل موشکهای هوا به سطح Kh-29 و ضد رادار Kh-31 دارد.
      رادار N010 طراحی انعطاف پذیری داشته و مدلهای قبلی آن مانند Zhuk-M و Zhuk-MS امکان ارتقا به سطح رادار پیشرفته Zhuk-A را دارند.


      قابلیت های رادارهای چند منظوره ژوک:

      حالت عملیاتی هوا به هوا:

      امکان نگاه به بالا/پائین و شلیک به بالا/پائین
      شناسایی اهداف هوایی و اندازه گیری فاصله ، سرعت مختصات زاویه ای
      رهگیری اهداف تنها یا در کنار هم
      رهگیری اهداف در کنار هم و حمله به خطرناکترین آنها
      رهگیری و قفل اهداف بصری در داگفایت
      شناسایی و رهگیری بالگردها و بالگردهای نزدیک سطح زمین
      تعیین نوع و کلاس هدف مورد نظر
      تشخیص اهداف نزدیک هم و تعیین ترکیب رزمی آنها
      شناسایی پدیده های خطرناک جوی
      قفل بر روی چندین هدف مجزا با یا بدون اسکن هوایی
      شناسایی و تعقیب اهداف مهم هوایی
      شناسایی و تعقیب و قفل بر روی یک هدف
      قفل بر روی چندین هدف مجزا با یا بدون اسکن هوایی
      کاربرد در نبردهای نزدیک هوایی با اسکن افقی و نمایش در شیشه کاکپیت
      هدفگیری و نشانه گذاری با استفاده از سیستم هلمت نصب شده در کلاه خلبان
      جستجوی ماورای دید خلبان
      تخمین حجم و قدرت هدف های ترکیبی

      حالت عملیاتی هوا به زمین:

      نقشه برداری زمینی با دقت 3 در 3 متر
      توانایی زوم و ثابت نگاه داشتن دوربین بر روی هدف
      رهگیری همزمان چندین هدف زمینی و سطحی
      شناسایی و رهگیری هدفهای متحرک زمینی و سطحی
      اندازه گیری زاویه نسبت به هدفهای بصری زمینی و سطحی
      پشتیبانی از پرواز در ارتفاع پائین و اطلاع دادن به خلبان
      نقشه برداری از عوارض زمین با استفاده از امواج راداری ، استفاده از امواج باریک با اثر دوپلر ، متمرکز کردن همزمان امواج ، بزرگ کردن مقیاس نقشه و تهیه نقشه نهایی.
      مسافت یابی سطحی
      نظارت دریایی و سطحی
      هشدار دهنده نزدیکی به سطح زمین
      اندازه گیری سرعت ناوهای هواپیمابر


      آشنایی با رادارهای مختلف ژوک


      رادار Zhuk
      نسل اول رادارهای ژوک با کد N010 است که برای استفاده در جنگنده MiG-29M و مدل ارتقا یافته MiG-23 طراحی شد. این رادار مخصوص نبردهای هوا به هوا ساخته شده و با لغو شدن طرح MiG-29M امکان استفاده از آن وجود نخواهد داشت.

      مشخصات:
      وزن: 220 کیلوگرم
      قطر آنتن: 680 میلیمتر
      توان خروجی: 5 کیلووات
      زاویه جستجو: 90± افقی و 55+/40- عمودی
      قدرت درگیری: شناسایی همزمان 10 هدف و حمله به 4 تای آنها
      برد هوا به هوا:
      (RCS=5m²) 90 کیلومتر
      (RCS=3m²) 65 کیلومتر


      رادار Zhuk-8-ll
      مدل صادراتی رادار پایه ژوک بوده و برای استفاده در جنگنده چینی F-8-llM ساخته شده است. بجز چند مورد داونگرید در سایر موارد مشابه رادار اصلی است.

      مشخصات:
      وزن: 240 کیلوگرم
      قطر آنتن: 680 میلیمتر
      توان خروجی: 5 کیلووات
      زاویه جستجو: 85± افقی و 55+/40- عمودی
      قدرت درگیری: شناسایی همزمان 10 هدف و حمله به 2 تای آنها
      برد هوا به هوا:
      (RCS=5m²) 90 کیلومتر
      (RCS=3m²) 65 کیلومتر

      لازم به ذکر است که چینی ها یک رادار پالس داپلر بومی (البته با کمک اسرائیل) طراحی و ساخته اند به نام KLJ-1 که برد آن در برابر سطح مقطع راداری 3 متر مربع 75 کیلومتر است.
      با توجه به اینکه رادار ژوک روسی به علت داونگرید توان رزمی کمتری نسبت به رادار چینی دارد ، احتمالا رادار مذکور در جنگنده های جدید اف8 بجای رادار روسی استفاده خواهد شد.


      رادار Zhuk-27
      این رادار برای استفاده در جنگنده سوخو27 طراحی شده و از سیستم شناسایی و هدفگیری مشابه رادار ژوک استفاده میکند ولی توان رزمی آن به مراتب بیشتر از مدل پایه است.

      مشخصات:
      وزن: 300 کیلوگرم
      قطر آنتن: ؟
      توان خروجی: ؟
      زاویه جستجو: 90± افقی و 55+/40- عمودی
      قدرت درگیری:
      شناسایی همزمان 10 هدف هوایی و حمله به 2 الی 4 تای آنها
      برد هوا به هوا:
      200 کیلومتر (RCS=16m²)
      130 کیلومتر (RCS=5m²)
      100 کیلومتر (RCS=3m²)
      برد در حالت نگاه و شلیک به پائین:
      200 کیلومتر (RCS=5m²)
      150 کیلومتر (RCS=3m²)

      حداکثر برد برد این رادار 240 کیلومتر بوده و نکته جالب درباره آن توانایی رهگیری تمامی 10 هدف از فاصله 185 کیلومتری است! به عبارت دیگر برد رهگیری این رادار 77% برد شناسایی آن میباشد که نسبت فوق العاده ای است.

      [align=center][/align]


      رادار Zhuk-M
      مدل پیشرفته رادار ژوک با کد N010M میباشد که به آن امکان نقشه برداری و تعقیب عوارض زمین اضافه شده است. این رادار یکی از بخشهای ارتقا یافته جنگنده MiG-29SMT میباشد و تضمینی است برای صادرات میگ29 به کشورهای مختلف مانند هند.
      کیفیت این رادار با بهبود پردازش سیگنالهای دریافتی افزایش یافته است و برد آن با وجود کوچک و سبکتر بودن از رادار ژوک بیشتر است! Zhuk-M از سیستم پردازشی الکترونیکی استفاده میکند.
      نکته توجه درباره این رادار دقت بسیار زیاد و برد رهگیری 83 الی 85 درصدی برد شناسایی است!

      مشخصات:
      وزن: 180 کیلوگرم
      قطر آنتن: 624 میلیمتر
      توان خروجی: ؟
      زاویه جستجو: 85± افقی و 56+/40- عمودی
      قدرت درگیری:
      شناسایی همزمان 10 هدف هوایی و حمله به 4 تای آنها
      شناسایی چندین هدف زمینی و حمله به 2 تای آنها
      برد هوا به هوا (RCS=5m²):
      در مدل پایه: 120 الی 150 کیلومتر به جلو و 45 الی 50 کیلومتر به عقب
      در مدل نهایی: تا 200 کیلومتر به جلو و بیش از 50 کیلومتر به عقب
      برد هوا به زمین:
      گروه تانک: 25 کیلومتر
      پل ریلی: 120 کیلومتر
      قایق موتوری: 150 کیلومتر
      ناوشکن: 300 کیلومتر

      [align=center][/align]


      رادار Zhuk-MS
      این رادار پیشرفته برای استفاده در جنگنده سوخو27 و مدلهای مشتق شده از آن طراحی شده و نوع صادراتی آن به نیروی هوایی چین برای نصب در جنگنده های Su-30MKK پیشنهاد شده است.
      آنتن این رادار اسکن الکترونیکی آرایه ای شیاردار برنامه ریزی شده است.
      توان شناسایی این رادار نسبت به مدل M افزایش یافته و در برابر هدفهای زمینی کارایی بهتری دارد.
      (برد آن در برابر تانک 5 کیلومتر بیشتر شده است.)

      مشخصات:
      وزن: 255 کیلوگرم
      قطر آنتن: 960 میلیمتر
      توان خروجی: 6 کیلووات
      زاویه جستجو: 85± افقی و 56+/40- عمودی
      قدرت درگیری:
      شناسایی همزمان 10 هدف هوایی و حمله به 4 تای آنها
      شناسایی چندین هدف زمینی و حمله به 2 تای آنها
      برد هوا به هوا:
      190 کیلومتر (RCS=5m²)
      150~ کیلومتر (RCS=3m²)
      برد در حالت نگاه و شلیک به پائین:
      تا 250 کیلومتر (RCS=5m²)

      [align=center][/align]


      رادار Zhuk-F
      بر پایه رادار اصلی ژوک و بصورت آرایه اسکن الکترونیکی غیرفعال (PESA) ساخته شده است.
      برای جنگنده سوخو27 طراحی شده و توان فوق العاده ای در نبردهایی هوایی دارد.
      این رادار به علت غیرفعال بودن توانایی شناسایی اهداف پنهانکار را داشته و فاصله شناسایی سوخو27 توسط رادارهای دشمن را بیشتر کرده است.

      مشخصات:
      وزن: 300 کیلوگرم
      قطر آنتن: ؟
      توان خروجی: ؟
      زاویه جستجو: 70± افقی و 70+/40- عمودی
      قدرت درگیری: شناسایی همزمان 24 هدف و حمله به 8 تای آنها
      برد هوا به هوا (RCS=5m²):
      130 الی 200 کیلومتر

      برد نهایی این رادار اعلام نشده است ولی با توجه به برد آن در برابر هدف مذکور احتمالا برد نهایی این رادار 300 کیلومتر برسد.

      رادار Zhuk-MF
      نسخه ارتقا یافته مدل M با آنتن بزرگتر و غیرفعال PESA است.
      در حالت هوا به زمین کارایی مشابهی با رادار قبلی دارد.

      مشخصات:
      وزن: 285 کیلوگرم
      قطر آنتن: 700 میلیمتر
      توان خروجی: ؟
      زاویه جستجو: 70± افقی و 70± عمودی
      قدرت درگیری:
      شناسایی همزمان 20 هدف هوایی و حمله به 4 تای آنها
      شناسایی چندین هدف زمینی و حمله به 2 تای آنها
      برد هوا به هوا (RCS=5m²):
      110 کیلومتر به جلو و 50 کیلومتر به عقب
      برد هوا به زمین:
      گروه تانک: 25 کیلومتر
      پل ریلی: 120 کیلومتر
      قایق موتوری: 150 کیلومتر
      ناوشکن: 300 کیلومتر


      [align=center][/align]


      رادار Zhuk-MSF
      جدیدترین نسخه ارتقا یافته مدل M بوده و برد شناسایی آن تقریبا 50% بیشتر از مدل پایه است.
      توانائیهای هوا به زمین آن مشابه مدل MS بوده و برد شناسایی تانکها 5 کیلومتر افزایش و به 30 رسیده است.
      از یک آتن غیرفعال PESA با قطر و توان خروجی بیشتر و 16 فرکانس مختلف استفاده میکند.
      این رادار قابلیت نصب و استفاده در رهگیر میگ31 را دارد و از این بابت رقیبی است برای رادار مشهور زاسلون.

      مشخصات:
      وزن: 305 کیلوگرم
      قطر آنتن: 980 میلیمتر
      توان خروجی: 8 کیلووات
      زاویه جستجو: 70± افقی و 70± عمودی
      قدرت درگیری:
      شناسایی همزمان 30 هدف هوایی و حمله به 6 تای آنها
      شناسایی چندین هدف زمینی و حمله به 4 تای آنها
      برد هوا به هوا (RCS=5m²):
      180 کیلومتر به جلو و 60 کیلومتر به عقب
      برد هوا به زمین:
      گروه تانک: 30 کیلومتر
      پل ریلی: 130 کیلومتر
      قایق موتوری: 150 کیلومتر
      ناوشکن: 300 کیلومتر

      توان درگیری این رادار با هدفهای زمینی تا 2 برابر سایر مدلها میباشد.

      [align=center][/align]


      در قسمت بعدی مقاله به بررسی کارایی رادارهای فوق در جنگهای قرن 21 و معرفی چند مدل دیگر از رادارهای ژوک خواهیم پرداخت.

      ادامه دارد ...



      نویسنده: سعید ، سایت میلیتاری
      هرگونه استفاده بدون ذکر نام سایت میلیتاری مجاز نیست.
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.