TANK

تورپیدو بوت (قایق اژدر پرتاب کن) ( بخش اول)

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

تورپیدو بوت نوعی ناو جنگی است که برای شلیک اژدر به واحدهای سطحی استفاده می شود. اين نوع ناو ها براي مقابله با كشتی های جنگی (بتل شیپ که مجهز به توپهای متعدد) بزرگ، کند و با زره قوی با سرعت و چالاکی بسیار خود طراحی شده اند. در اواخر 1800 با ظهور ناوهای بزرگ با پوسته فلزی و استفاده از ژیروسکوپ برای هموار کردن حرکت ناوها در امواج، ساخت این نوع ناو ها بسیار گسترش یافت و بزودی تعداد زیادی از ساخته شده و نام بتلشیپ (Battleship : کشتی جنگی) و بعدها دردنات (dreadnought : بی پروا) به آنها گذاشته شد. بدلیل گرانی بسیار بتلشیپها تنها معدود کشورهای ثروتمند قادر به ساخت آنها می شدند. با این حال با وزن زره های جدید باعث کندی این ناوها و نیاز توپهای عظیم برای نفوذ به این زره ها زمینه ساز ساخت ناوی کوچک و سریع قادر به حمله به چند کشتی جنگی و با قیمت کمتر شد. معرفی اژدر بعنوان سلاحی که قادر به فلج کردن و حتی غرق کردن هر کشتی جنگی بود توانست به تحقق این رویا تا حد زیادی کمک کند. در اواخر قرن 19 کشورهای زیادی به ساخت قایق اژدر انداز پرداختند. قایقهایی که در واقع کشتیهای کوشک با طول 30 تا 50 متر و قادر به پرتاب تا 3 اژدر و مسلسلهای کوچک بودند. این قایقها یبا پیشرانه های بخاری دارای سرعت 20 تا 30 نات ( 37 تا 56 کیلومتر در ساعت) بودند. قایقهای اژدر انداز گران نبودند و بهمین دلیل می توانستند آنها را بصورت عمده خریداری کنند که جدا از تواناییشان، آنها را قادر به حمله در مقیاس وسیع و به ناوگان بزرگ می کرد. در حالی که چند فروند ار آنها هنگام نزدیکی به محدوده آتش ناوهای بزرگ از بین می رفتند ولی به خاطر ارزانی حتی غرق کردن یک ناو جنگی بزرگ نیز برای صاحبان این قایقها یک پیروزی به حساب می آمد. اولین قایق اژدر انداز را به HnoMS Rap نیروی دریایی سلطنتی نروژ است که در سال 1873 انگلیس آن را سفارش داد. اولین شلیک اژدر از این نوع قایق در یک جنگ واقعی توسط دریا سالار استفان ماکاروف روسی در 16 ژانویه 1877 بر ضد ناو جنگی ترکیه در جنگ روسیه-ترکیه (1877-1878) انجام شد. قایق جدید باعث ولوله ای در جهان و به فکر افتادن کشور ها برای مقابله با یکه تازی آنها شد. در نتیجه نوعی جدید از کشتی های جنگی با نام torpedo boat destroyer (نابود کننده قایق اژدر انداز) پا به عرصه ظهور گذاشتند که نمونه های بزرگتر شده قایق اژدر انداز با سرعت یکسان ولی مجهز به مسلسلهای قویتر بوده که به آنها اجازه حمله از فواصل دورتر را می داد. این ناو ها که امروزه به آنها destroyer یا ناوشکن اطلاق می شود قادر به حمل اژدر نیز بودند. ناوشکنها جلوتر از پیشرو ناوها برای دور نگه داشتن قایقهای اژدر انداز حرکت کرده ولی به اندازه کافی به ناوگان خودی نزدیک بودند که توسط ناوها دشمن مورد هدف قرار بگیرند. ادامه دارد...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ناوشکن ها موفق عمل کردند و در مقابل کشتی های جهانی (universal ships) بتدریج جای قایقهای اژدر انداز را گرفتند. تا جنگ جهانی دوم قایقهای اژدر انداز به تعداد محدود در برخی از نیروهای دریایی مانند آلمان و فرانسه باقی ماند. کشتی های جهانی که محکمتر از قایقهای اژدر انداز بودند 70 تا 100 متر طول داشته و دارای 2 تا 3 مسلسل 100 میلیمتری و پرتاب کننده های اژدر بودند.



--------------------------------------------------------------------------------


تصویر



--------------------------------------------------------------------------------


بعد ار جنگ این کشتی ها به تدریج کنار گذاشته شدند. قبل از جنگ جهانی اول در حالیکه قایقهای اژدر انداز بزرگتر شده و با سلاحهای سنگینتری مسلح می شدند، کلاس متفاوتی از قایقهای اژدر انداز که دوباره سیر قبلی این قایقها یعنی کوچکی و چابکی را طی می کردند ظهور یافتند. معرقی موتور های درون سوز باعث افزایش راندمان موتور و به نوعی دیگر بدست آوردن قدرت بیشتر از موتور کوچکتر شد. نتیجه قایق اژدر اندازی کوچکتر با حدود 15 تا 30 متر طول و سرعت بالای 30 تا 50 نات (56 تا 93 کیلومتر در ساعت) قادر به حمل 2 تا 4 اژدر شلیک شونده از پرتاب کننده های ثابت و همچنین با مسلسلهای متعدد شد. این قایقها تا جنگ جهانی دوم مفید ماندند بخصوص قایقهایی مانند S-booten آلمانی که انگلیسیها آن آنها را E-boat نامیدند. قایقهای(MTB) نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا و PT boat های امریکا که بسیار خوب خدمت کردند. یکی از درگیریهای قایقهای اژدر انداز به فوریه 1942 بر می گردد جاییکه E-boat های ناوشکن آلمانی از ناوگانهای کوچک شارنهوست، نیسنائو و پرینز یگن و چندین کشتی کوچگ در مقابل MTB های نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا دفاع کردند. از جنگ جهانی دوم به بعد قایقهای اژدر پرتاب کن شدیداً تحت شعاع سرعت زیاد ناوگانهای جدید قرار گرفتند. بطوریکه عملیات این قایقها بیشتر به حمله به ناو های جنگی بزرگ و کند محدود می شد. همچنین تغییر بزرگ دیگر ظهور هواپیماهای گشت دریایی بود که براحتی این قایقها را از فواصل دور شکار می کردند. قایقهای اژدر پرتاب کن بعلت ظهور موشک های هدایت شونده به طور کامل کنار نرفتند. امروزه تعدادی از نیرو های دریایی از چنین قایقهایی استفاده می کنند. که البته نمونه های جدید تر مجهز به موشک های زد کشتی با برد 30 تا 70 کیلومتر نیز می باشند. که این موشک ها نیاز به سرعت را امروزه کمتر کرده اند. بعلاوه هواپیما نیز همچنان موثر برای مقابله با ناوهای دریایی مورد استفاده قرار می گیرد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
حالا بنظر شما قايقهاي تندروي جديد سپاه ميتونن با ناوهاي آمريكايي مقابله كنند و اونها رو تهديد كنن يا نه ؟؟؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[align=justify]زدن يك قايق سريع با يك موشك سنگين و بزرگ كمى دور از ذهنه مگر اين كه خطر و تهديد بسيار بزرگ باشه. براى اين كار بايد موشك هاى سريع تر٬چالاك تر و دقيق تر كه اين يعنى بايد كوچك تر باشه كه طبيعتاً سوخت كمترى حمل خواهد كرد پس بردش كم خواهد شد. پس بايد بيشتر به قايق نزديك شد تا بتوان آن را زد. اصلاً براى شناسايى و قفل كردن هم بايد بهشان نزديك شد. اين يعنى در برد تسليحات خود قايق قرار بگيريد. اگر شناور باشيد كه با ضدموشك حالتون رو مى گيره٬ اگر هم بالگرد يا هواپيماى گشت دريايى باشيد كه با دوش پرتاب ها حالتون رو مى گيرند(حتماً هم نبايد دوش پرتاب باشه٬ كلاً پدافند كوتاه و ميان برد). البتّه اگر خوب و دقيق كار كرد مى شه به يك چيزى مثل AIM-9X Sidewinder دست پيدا كرد كه گفته اند قابليت مقابله با اين گونه اهداف سطحى رو داره. حالا اين داستان به كجا ختم مى شه٬ خدا عالم است! فقط من نمى دانم آيا مين هايى مى توان طراحى كرد كه مثل مين هاى ضدنفر روى خشكى٬ به قايق هاى سبك حساسيت نشون بده؟ و مثلاً ده تايى از اون ها رو در يك مجموعه غلاف كنار هم كار گذاشت؟ البتّه بايد بتوان اين مين ها رو خيلى سريع عملياتى كرد چون معمولاً قايق هاى سبك براى دفاع استفاده مى شوند و اين يعنى ساحل دست هموناييه كه قايق هاى سريع رو دارند.[/align]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مطالب جالبي بود

به نظرم بايد روي قايق هاي تندرو مسلسلي شبيه به فالانكس گذاشت كه باهاش بشه اهداف سطحي رو زد و هم هوايي............و البته اگر كه نزديك كشتي دشمن باشه موشك هاي شليك شده ي دشمن به ساحل رو هم بتونه بزنه.......يه جورايي خط پدافندي اول باشه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.