با سلام این اولین بار است که در تمام وب فارسی مطلبی در مورد این هواپیما منتشر می شود . انشاالله که مورد پسند و استفاده ی شما قرار گیرد .           Leduc 010 هنگامی که به دلیل اشغال فرانسه کار روی ان به حال تعلیق درامد در حال شپری کردن مراحل پایانی کار بود . ساخت ان در دسامبر 1945 پایان یافت و اولین پروتوتایپ ان که کار منتاژش در Languedoc انجام شده بود  اولین پرواز خود را در 19 نوامبر 1946 تجربه کرد  . با خلبانی Jean Gonord  , هواپیمای 010  در 21 اپریل 1949 تبدیل به اولین هواپیمایی در دنیا شد که تنها منبع رانش اش دفع حرارت از مجرای خروجی (thermo propulsive conduit) بود  . مراحل پرواز طبق برنامه با موفقیت به انجام رسید . بر طبق یک اصل خیلی ساده از انجایی که این هواپیما و به خصوص پیشران ان فاقد هرگونه قطعه ی مکانیکی متحرکی بود این امکان را  ایجاد کرد تا بتوان به نیروی رانش بسیار زیادی دست یافت , ولی فقط تا سقف سرعتی خاص . این پرنده توسط یک هواپیمای حامل  به دل اسمان حمل می شد و پس از جدا سازی پرواز خود را اغاز می کرد . هر 2 نمونه ای که از Leduc 010 ساخته شده بود در سوانحی در 1951 و 1952 از بین رفت . نسل بعدی این پرنده که در ابتدا Leduc 016 نام گرفت به 2 موتور توربوجت "  Turboméca " Marboré مجهز بود که اولین پروازش را در 15 ژانویه ی 1952 پشت سر گذاشت .  موتور Marboré بسیار ناکار  امد نمود کرد که منجر به حذف ان شد , پرنده به سان نمونه ی قبلی 010 درامد بجز حالت دوکی شکل در انتهای بال ان . این هواپیما با این پیکره بندی تا 1954 به پرواز ادامه داد .          به افتخار مندس فرانسوی رنه لودوک    René Leduc  که به اوین توسعه ی تکنولوژی موتور های رم جت در دنیا به شدت سهیم است .  در فرانسه در دههی 50 او اولین و تنها هواپیما ی جهان ار که برای پرواز از اصل "Athodyd"    (مجرای ترمودینامیکی هوا – بعد ها به نام رمجت شناخته شد)    به عنوان  تنها منبع رانش  استفاده می کرد , را ساخت . رنه لورین René Lorin  , کسی که برای اولین بار این اصل را در بررسی های فنی "Aérophile" در 1913 منتشر کرد , موتور رمجت را در فرانسه اختراع کرد . متاسفانه این مهندس بلند پرواز نتوانست ایده اش را به  مرحله ی  نهایی برساند و اختراع اش را بسازد  . 20 سال بعد , René Leduc , یک فرانسوی دیگر , وسیله ی مشابهی را دوباره اختراع کرد . رنه لودوک فعالیت اش در عرصه ی هوانوردی را در کارخانه ی هواپیما سازی لوئیس بریژیت Louis Breguet اغاز کرد و  اغلب روی برژیت-27 کار می کرد .           این مهندس خود اموخته خیلی سریع متوجه محدودیت های موتور های ملخی شد و سعی کرد تا به راه حلی برای ان دست یابد . او ابتدا یک موتور جت را متصور شد با چرخه ای از فرایند تولید نیور در کنار چرخه ای از تعلیق از طریق سیستم سوپاپ . او در 1930 برای وسیله اش خواستار ثبت اختراع شد , 3 ماه قبل از پل اشمیت Paul Schmitt مهندس المانی , که کمک های دولتی را نیز بدست اورده بود که او را قادر می ساخت اختراعش را توسعه دهد , که امروزه به نام "pulse-jet" شناخته می شود. توجه شما را به این نکته جلب می کینم که این وسیله در قرن قبل توسط Charles De Louvrier یک فرانسوی دیگر ارائه شده بود . با عدم راضی شدن و کنار امدن با محدودیت های موتور های "pulse jet" , رنه لودوک سیستمی را متصور شد که در ان یک جریان ساده این امکان را به ان می دهد که به فشار مورد نیاز دست یابد , و پس از ان نیروی رانش ایجاد شود .  او برای این اختراعش در 1933 خواستار  امتیاز نامه شد . پس از ان بود که نگارشات رنه لورین را کشف کرد . او سعی کرد با وی تماس بگیرد , اما متوجه شد که لورین چند ماه قبل دارفانی را وداع گفته است . لودوک همواره برای کارهای لورین احترام زیادی قائل بود . رنه توانست یک قرار داد کوچک را با دولت به دست اورد , که به او اجازه می داد تست هایی را روی یک داکت کوچک ایروترمودینامیکی با قطر 30 میلی متر به اجرا گذارد . پس از ماه ها تلاش , او قادر شد تا کاربرد عملی تئوری  اش را در طی یک نمایش رسمی در جوئن 1936 به اثبات برساند .  در ان روز , در مقابل نمایندگان سرویس های رسمی , این اختراع پر سر و صدا ثابت کرد که به راستی می تواند نیروی رانش ایجاد کند . سال ها پس از رنه لورین , کسی که برای اولین بار چنین نوعی از موتور را به درستی توصیف کرده بود , رنه لودوک اولین کسی بود که ان را به کار انداخت . لودوک سفارشی از دولت فرانسه برای ساخت پرنده ای که از چنین پیشرانی استفاده کند دریافت کرد . بر این اساس , پروژه ی لودوک 010 تحت شماره ی تجاری 7/407   تاسیس شد (آخرین عدد نشان دهنده ی این است که این فرمان در 1937 امضا شده است)  . رنه لودوک مهندس دون پایه ای بود که  توسط لوئیس برژیت در کارخانه اش در ویلاکوبله (Villacoublay) استخدام شده بود . او چالشی را با کمک اقای برژیت پذیرفته بود , که می توانست منجر به ساخت اولین جت فرانسوی شود . متاسفانه جنگ به طور قابل توجهی ساخت این هواپیما را به حال تعلیق دراورد . گارگاه های اموزشی برژیت مجبور شدند به سرعت از منطقه ی پاریس بگریزند , و هواپیمای لودوک نیز به تولوز Toulouse انتقال داده شد . هواپیما در انجا تقریبا کامل شد اما بمباران کارخانه ی مونتودقان  Montaudran  باعث نابودی قسمت هایی از ان شد , با مقداری خوش شانسی شاید البته , چرا که مانع از دست یابی المان ها به فناوری بکار رفته در این پرنده شد . پس از ازاد سازی فرانسه کار روی این هواپیما از سر گرفته شد , اما به دلیل مشکلات در تهیه ی منابع و تدارکات مورد نیاز کار به کندی پیش می رفت  . یکی از مشکلات اصلی موتور رمجت عدم تولید تراست در حالت ایستا (یا سرعت کم – مترجم ) است . برای رسیدن به سرعت اولیه ای که برای راه اندازی موتور ضروری ست , چاره ای که رنه اندیشیده بود رها سازی این پرنده از یک هواپیمای حامل در میانه ی اسمان بود . هواپیمایی که برای نقش حامل انتخاب شد پرنده ی 4 موتوره ی SE-161 "Languedoc" بود که به طور ویژه ای برای این ماموریت اصلاح شده بود .   SE-161 Languedoc     در 19 نوامبر 1946 , با قرار گرفتن خلبان تست Jean Gonord در پشت فرامین Leduc 010  که در بالای Languedoc شماره ی 6 قرار داشت   ,  اولین پرواز ترکیبی از فرودگاه کوچک Blagnac انجام شد . خلبان هواپیمای حامل  سرهنگ (کلنل) Jean Perrin بود , کسی که تبدیل به متخصص اصلی چنین ماموریت هایی شده بود . این پرواز چندین ماه قبل از اینکه 010  برای اولین بار جهت پرواز ازادانه ی گلایدری ( بدون روشن کردن موتور) از حامل رها شود , انجام شده بود , پروازی که در 21 اکتبر 1947 رخ داد . در پایان اولین پرواز مستقل از حامل لودوک 010  , هواپیما هنگام  فرود قبل از توقف مسافتی بیش از طول باند کوتاه فرود را پیمود که منجر به منفجر شدن تایر هایش  شد .  در نهایت اشتیاق Gonord برای پرواز با این پرنده بر به خدمت گرفتن متخصص رسمی برای ادامه ی پرواز ها فائق امد .    خلبان ازمایشی Yvan Littolff در کاکپیت لودوک 021 که در رینگی شیشیه ای محصور شده , رنه لودوک به تمام جزئیات هواپیمایش توجه ویژه ای داشت .     پس از چند پرواز ترکیبی , و 2  پرواز مستقل گلایدری , دوره ی طولانی از سکون که صرف تهیه ی تجهیزات ضروری شده بود ,  سپری شد , سرانجام ان پرواز تاریخی در 21 اپریل 1949 به وقوع پیوست . پس از جدا شدن بر فراز Blagnac , خلبان تست  Jean Gonord  موتور رمجت را روشن کرد  و شروع به افزایش ارتفاع کرد .   در طول جنگ , تست های مختلفی روی موتور های رمجتی که به طور اکسترنال به هواپیماهای حامل نصب شده بودند , انجام شد  به ویژه در اتحاد جماهیر شوروی , المان و  امریکا  . چنین پیشران هایی حتی در ساخت برخی گلوله های توپ برای افزایش برد به کار رفته بود , و پروژه های بسیار دیگری نیز پیرامون رمجت ها متولد شده بودند . اگر چه , پرواز لودوک 010 در 21 اپریل 1949 با موتور رمجت عملیاتی اش , نمایانگر  اولین  پرواز  هواپیمایی بود که رانش اش تنها به وسیله ی یک موتور رمجت تامین می شد .                     پس از این موفقیت , تست ها با حداکثر نیرو انجام شد , و تنها در تعدا اندکی از پرواز ها , لودوک 010 قابلیت های فوق العاده ی موتور athodyd را به اثبات رساند , به خصوص  نرخ صعود باور نکردنی اش را . حتی قبل از اینکه فشار هوای داخل کابین تنظیم شود , Gonord تنها پس از چند دقیقه خودش را در حال پرواز در ارتفاع 11 هزار متری یافت . در طی پرواز دیگری , هواپیما توانست به سرعت سیر هوایی بالایی دست یابد , سرعتی که خلبان را غافل گیر کرد , 0.85 ماخ . او با اثرات شدید و خشن فشار هوا مواجه شد , که در پرواز در ارتفاع بیش از 600 متری حاصل می شود . مسلما این پرنده اولین هواپیمای فرانسوی بود که این پدیده را تجربه می کرد . رنه لودوک قادر نبود تا به عنوان یک مهندس خصوصی (private engineer) بیش از این به جلو برود , در حالی که او هنوز به طور پاره وقت برای کمپانی برژیت کار می کرد . بنابراین  او شرکت خودش را تاسیس کرد و به منطقه ی پاریس بازگشت و  در Argenteuil (در حومه ی شمال غرب پاریس – مترجم ) مستقر شد . او توانست قرار داد های متعدد دولتی را برای ساخت و تست پروتوتایپ های دیگر بدست اورد , 010 دوم ساخته شد . پرواز های تستش که در منطقه ی پاریس انجام شد به شدت تخت تاثیر اثرات سو شرایط نامطلوب هوا شناسی قرار گرفت , رنه در 1951 ادامه ی پرواز های تست را در جنوب فرانسه از سر گرفت , در Istres در منطقه ی Provence . هر دو 010 ساخته شده در انجا با خلبانی   Jean Gonordو همراهی کمک خلبان Yvan Littolff  و زیر نظارت مدیر فنی پروژه Jean Corriol ,  پرواز های ازمایشی را انجام دادند .  پروتوتایپ سوم نیز ساخته شد , مجهز به 2 موتور اضافی که در نوک بال ها نصب شده بود . این پرنده Leduc 016 نام گرفت . در طی مراحل توسعه پس از چند تلاش به دلیل مشکلات فنی موتورهای 2 سر بال حذف شدند . پرواز های ازمایشی توسط مرکز ازمون پرواز فرانسه (CEV), با حضور Jean Sarrail به عنوان خلبان اصلی , و تحت مدیریت Jean Sarrail و مهندس ازمون , انجام شد .  متاسفانه , در پی نقص فنی , این پرواز ازمایشی با ازبین رفتن یکی از 010 ها خاتمه یافت , و خلبان ان به شدت مجروح شد . در سال پس از ان اینبار این Yvan Littolff   بود که در یک سانحه ی دیگر دچار جراحات سخت شد , که در این سانحه دومین 010 نیز نابود شد . Jean Gonord به حرفه اش به عنوان خلبان ازمایشی خاتمه داد و این  Jean Sarrail بود که به ازمون ها ادامه داد .         این پرواز ها توسط 016 ادامه پیدا کرد , که به زودی 2 هواپیمای بسیار بزرگتر به ان ملحق شدند , 2 فروند لودوک 021 .  Sarrai و Yvan Littolff پرواز ها را روی این دو پرنده تقسیم کردند , که باعث به موزه فرستادن 016 در 1953 شد . 2 فروند 021 در مجموع 385 پرواز را پشت سر گذاشتند که شامل 248 جدایش و پرواز مستقل بود . یک بار دیگر پرواز های ازمایشی در 1955 در CEV انجام شد , اندکی قبل از معرفی شان در نمایشگاه هوایی Le Bourget . خلبان ازمایشی  CEV  برنارد ویت بود , همراه با تیم مهندسی André Bourra برای بدنه ی هواپیما و Charles Bourgarel برای بخش پیشران . نکته ی جالب توجه این است که , علاوه بر ابتکار در سیستم پیشران , هواپیماهای لودوک پایه ای برای نواوری های متعدد بودند . از میان انها می توان به , استفاده از یکی از اولین توربین های ساخته شده در فرانسه , و نحوه ی ماشین کاری با ابزار ها  , منبع تغذیه , ساز و کار خروج از کابین , فرامین هیدرولیکی , و طراحی و استفاده از بال ها به عنوان مخزن سازه ای جدا نشدنی (تعبیه ی مخازن سوخت در بال ها) اشاره کرد . هر دو 021 ساخته شده تمام ماموریت های پیش بینی شده ی شان را هنگامی که لودوک 022 اولین پروازش را در دسامبر 1956 انجام داد , کامل کرده بودند . این پرنده با یک موتور توربوجت مرکزی مجهز شده بود , که ان را قادر می ساخت تنها با تکیه بر قدرت خودش و بدون نیاز به حامل تیک اف و پرواز را انجام دهد . این پرنده در طول سال بعد 141 پرواز را به ثبت رساند , تا زمانی که یک حادثه در هنگام تاکسی کردن باعث اسیب دیدن بنده اش شد . با وجود اینکه ,  پیشرفت هایی با موتور های توربوجت مجهز به پس سوز صورت گرفت , مشکلات مربوط به بودجه ی فرانسه در دوران بحران جنگ الجزایر , باعث پایان کار توسعه ی پروتوتایپ ها در این بازه ی زمانی شد . ادامه ی تست ها به طور قطعی در 1958 لغو شد , و رنه لودوک مجبور شد به کارش به عنوان سازنده ی هواپیما خاتمه دهد . با وجود اخراج گسترده ی پرسنل , و کاهش شدید سطح فعالیت ها , کمپانی René Leduc هنوز وجود دارد , و هم اکنون در Azerailles  واقع در منطقه ی Meurthe-et-Moselle در شرق فرانسه  قرار دارد    , جایی که به تولید قطعات هیدرولیک می پردازد .        016 در موزه  
 
Role
Research aircraft
National origin
France
Manufacturer
Breguet Aviation
Designer
René Leduc
First flight
21 October 1947
Number built
3
    مشخصات   Crew: One pilot Length: 10.25 m (33 ft 8 in) Wingspan: 10.52 m (34 ft 6 in) Wing area: 16.0 m2 (172 ft2) Empty weight: 1,700 kg (3,740 lb) Gross weight: 2,800 kg (6,160 lb) Powerplant: 1 × Leduc ramjet, 15.7 kN (3,520 lbf) thrust Performance   Maximum speed: 800 km/h (500 mph)   .....................................................................  
Leduc 0.21   020  


Role
Research aircraft
National origin
France
Manufacturer
Breguet
Designer
René Leduc
First flight
7 August 1953
Number built
2
    مشخصات   General characteristics   Crew: One Length: 12.50 m (41 ft 0 in) Wingspan: 11.60 m (38 ft 1 in) Wing area: 22.0 m2 (237 ft2) Empty weight: 3,300 kg (7,260 lb) Gross weight: 6,000 kg (13,200 lb) Powerplant: 1 × Leduc ramjet, 63.7 kN (14,300 lbf) thrust Performance   Maximum speed: 900 km/h (560 mph)   ...........................................................................................  

Leduc 0.22 022 در موزه    
Role
Research aircraft
National origin
France
Manufacturer
Breguet
Designer
René Leduc
First flight
26 December 1956
Number built
1
    مشخصات   General characteristics   Crew: One pilot Length: 18.21 m (59 ft 9 in) Wingspan: 9.95 m (32 ft 8 in) Wing area: 22.1 m2 (238 ft2) Empty weight: 6,380 kg (14,040 lb) Gross weight: 8,995 kg (19,789 lb) Powerplant: 1 × Leduc ramjet, 63.7 kN (14,300 lbf) thrust 1 × SNECMA Atar 101D-3, 31.4 kN (7,040 lbf) thrust Performance   Maximum speed: 1,200 km/h (750 mph)   ..............................................................................................................................   سایر تصاویر (برای مشاهده در سایز اصلی کلیک کنید )                                                                                             .......................................................................................................................... منبع-1 منبع-2 منبع-3 منبع-4 گرداوری و ترجمه از 7mmt Military.ir کلیه ی حقوق برای نویسنده محفوظ است