RedArmy

تحلیل و پیگیری تحولات ایالات متحده

پیروز نهایی انتخابات سال 2020 ایالات متحده   

61 votes

این نظرسنجی برای رای جدید بسته است
  1. 1. پیروز نهایی انتخابات سال 2020 ایالات متحده به نظر شما کدامیک از دو گزینه ذیل خواهد بود ؟؟؟

    • جو بایدن (دموکرات)
    • دانالد ترامپ (جمهوری خواه )


Recommended Posts

فقط دو روز به انتخابات امریکا مونده نظرسنجی ها رو که نگاه میکنم در اکثر نظرسنجی ها با اختلاف کم کلینتون پیروز انتخابات خواهد شد

ببینیم نظرسنجی ها درست درمیاد یا نه

 

یک احتمالی هم که امکان داره  بیفته اینه که هیچ کدوم نتونن تعداد الکترال  270 رو دست پیدا کنند در اون صورت رای نمایندگان نتیجه رو مشخص خواهد کرد

ویرایش شده در توسط hamidrt
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

فقط دو روز به انتخابات امریکا مونده نظرسنجی ها رو که نگاه میکنم در اکثر نظرسنجی ها با اختلاف کم کلینتون پیروز انتخابات خواهد شد

ببینیم نظرسنجی ها درست درمیاد یا نه

 

یک احتمالی هم که امکان داره  بیفته اینه که هیچ کدوم نتونن تعداد الکترال  270 رو دست پیدا کنند در اون صورت رای نمایندگان نتیجه رو مشخص خواهد کرد

با سلام خدمت همه دوستان گرامی

اگر کار به رای نمایندگان بکشد کلینتون برنده خواهد بود ولی فکر می کنم هنوز ترامپ برگ هایی برای رو کردن در این دو روز داشته باشد

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

نگاهی به برنامه اقتصادی ترامپ نشون میده که دلایل اقبال از این فرد اون چیزی نیست که از برخی رسانه های داخلی میشنوید!! ترامپ وعده هاس اقتصادی رو در این مرحله داده که نتیجه اون از دید استقبال کنندگان رفاه بیشتر و امریکای قدرتمند تره. نگاهی به بعضی از این وعده ها بندازیم:

 

1- کاهش مالیات بر درآمد افراد:

ترامپ وعهده داده سقف مالیات بر درامد رو از 40 درصد به 33 درصد کاهش بده و همینطور معافیتی بر مالیات کم درامدها تا مبلغی مشخص قرار بده؛  این میزان وعده داده شده برای خیلی از افراد طبقه متوسط که بزرگترین بخش جامعه رو تشکیل میدن یه انگیزه بسیار قوی به شمار میره چرا که صحبت از چندین هزار دلار درامد بیشتر برای خانوارهاست.

 

2- کاهش مالیات شرکت ها:

ترامپ همینطور وعده داده مالیات شرکتها رو از 35 درصد تا 15 درصد کاهش بده!!  نتیجه این کاهش مالیات به گفته ترامپ در دراز مدت تمایل شرکتها به تولید و نگهداری پولشون در داخل امریکا به جای خروج سرمایه به کشورهای شرق اسیاست!

 

3- اعطای کمک مالی به کسانی که فرزند خردسال دارند.

 

4- رفع موانع قانونی و محدودیت ها برای صاحبان کسب و کار توسط اینن نامه های دولتی و در نتیجه وعده توسعه سریعتر بیزنس ها که شغلهای بیشتری رو در پی خواهد داشت.

 

5- سر و سامان دادن به وضعیت بیمه و رفع مشکلات طرح اوباما کر (بیمه درمانی اوباما)

 

اما این کاهش مالیات ها باعث کسری بودجه خواهد شد؛ در اینجا ترامپ به کاهش هزینه ها هم اشاره داره:

 

اول از همه تاکید ترامپ به نتایج گسترش مشاغل هست که مالیات دهنده ها رو بیشتر میکنه چون میزان شعل بیشتر میشه و قسمتی از کاهش درامد دولت از این بابت جبران خواهد شد اما مواردی که در چارچوب کاهش هزینه های غیر ضروری دولت گفته شده

 

6- لغو پیمانهای اقتصادی یا سیاسی که باعث ایجاد هزینه برای امریکا در شرایطی نابرابر نسبت به سایر کشورها میشه؛ ازجمله پیمان "نفتا" یا پیمان مربوط به کنترل الودگی های هوا برای جلوگیری از ازایش دما.

 

7- دریافت هزینه از کشورهایی که درخواست کمک نظامی امریکا را خواهند داشتف از جمله اروپا یا زاپن و کره جنوبی

 

8- کم کردن هزینه های مربوط به کمک یا دخالت در کشورهای جهان سوم؛ مانند پیش کشیدن بحث هزینه برای نابودی داعش یا اوارگان سوری

 

در بعد نظامی هم با توجه به حمایت جمهوری خواه همانطور که در شعارها دیده شده ترامپ وعده قدرتمند تر کردن نیروی نظامی امریکا رو داده و از تصمیمات متزلزل کاخ سفید پیوسته انتقاد داشته.

 

 

-------------------------------------

 

به شخصه ترامپ رو برای داشتن برنامه برای اینده اقتصادی امریکا و تمرکز بر رفاه داخلی این کشور بیشتر از رقیبش تحسین میکنم و نتایج نظر سنجی ها هم نشون میده نیمی از جامعه امریکا با این نظرات موافق بودن... اما شانس ترامپ رو کم میدونم برای پیروزی.

 

در مواردی که بعضا عنوان شد باید دقت داشت که "امریکن دریم" با آرمانهای سوشیالیستی اروپایی تفاوت داره. داشتن شغل خوب و درامد خوب، کشور قدرتمند و زندگی شاد  انگیزه های اصلی برای شهروندان امریکایی هست تا ریس جمهورشون رو انتخاب کنند. کما اینکه کلینتون هم برنامه های اقتصادی ضعیفی نداره اما روش اجرای برنامه های کلینتون متفاوت تره و بیشتر طیف متوسط به پایین رو هدف قرار داده...

  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

توی امریکا، عموم ملت رای نمیدن...

فکر نمی‌کنم روزی برسه که مثلا ۵۰ درصد مردم امریکا رای بدن...

بنابراین، بیشتر افرادی که رای میدن، افراد فعال در سیاست امریکا هستن... اکثر این افراد عضو احزاب هستن و اونهایی هم که عضو حزب بخصوصی نیستن، با برنامه های این احزاب سمپاتی دارن...

این وسط لابی ها و امثالهم هم هستن!!

 

بنابراین اهمیتی نداره که نظر عموم مردم چی هست! مهم اینه که نظر رای دهنده ها (فعالین سیاسی) چی هست...

 

مثلا انتخابات ایران، اقای روحانی گفت من جلوی خام فروشی رو میگیرم... من با خودم گفتم این بابا باید ۶-۷ سال بشینه نیروگاه و پالایشگاه بزنه که بتونه خام نفروشه و تا اون موقع، مجبوره خام بفروشه که پول این ها تامین بشه!! بنابراین  چون ۸۰ درصد وقت دولتش صرف ساختن اینها میشه... واسه همینم بهش رای ندادم!!

فعالین سیاسی در امریکا هم همین نظر رو دارن... مثلا ایا ترامپ توان کاهش مالیات رو داره؟ یا کنگره اجازه همچین چیزی رو بهش میده؟ ایا لابی ها اجازه همچین کاری رو میدن؟ و بعد تصمیم میگیرن به کی رای بدن...

توی امریکا عوام مردم در سیاسیت هیچ نقش بخصوصی ندارن و فکر نکنم حتی اطلاع داشته باشن رئیس جمهور امریکا کیه! :)))

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ترامپ برای ما از هر نظر بهتر هست ....

سگ زرد برادر شغاله

  • Upvote 4
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

توی امریکا، عموم ملت رای نمیدن...

فکر نمی‌کنم روزی برسه که مثلا ۵۰ درصد مردم امریکا رای بدن...

بنابراین، بیشتر افرادی که رای میدن، افراد فعال در سیاست امریکا هستن... اکثر این افراد عضو احزاب هستن و اونهایی هم که عضو حزب بخصوصی نیستن، با برنامه های این احزاب سمپاتی دارن...

این وسط لابی ها و امثالهم هم هستن!!

 

بنابراین اهمیتی نداره که نظر عموم مردم چی هست! مهم اینه که نظر رای دهنده ها (فعالین سیاسی) چی هست...

 

مثلا انتخابات ایران، اقای روحانی گفت من جلوی خام فروشی رو میگیرم... من با خودم گفتم این بابا باید ۶-۷ سال بشینه نیروگاه و پالایشگاه بزنه که بتونه خام نفروشه و تا اون موقع، مجبوره خام بفروشه که پول این ها تامین بشه!! بنابراین  چون ۸۰ درصد وقت دولتش صرف ساختن اینها میشه... واسه همینم بهش رای ندادم!!

فعالین سیاسی در امریکا هم همین نظر رو دارن... مثلا ایا ترامپ توان کاهش مالیات رو داره؟ یا کنگره اجازه همچین چیزی رو بهش میده؟ ایا لابی ها اجازه همچین کاری رو میدن؟ و بعد تصمیم میگیرن به کی رای بدن...

توی امریکا عوام مردم در سیاسیت هیچ نقش بخصوصی ندارن و فکر نکنم حتی اطلاع داشته باشن رئیس جمهور امریکا کیه! :)))  

senaps..عزیز..2008..130 ملیون شرکت کننده داشته..که اوباما.حدود 70..و.کین60..ملیون رای اوردند......فکر کنم 57.5 درصد.....در2012..هم129  ملیون شرکت کننده داشته..........که با توجه به جمعیت 300 ملیونی و شرط سنی 18 سال عدد بالایست

جدول: میزان مشارکت مردم در انتخابات ریاست جمهوری یا پارلمانی کشورها

ردیف نام کشور سال درصد مشارکت نوع انتخابات 1 افغانستان 2009 38.8 ریاست جمهوری 2 الجزایر 2009 74.55 ریاست جمهوری 3 اتریش 2010 53.56 ریاست جمهوری 4 بلغارستان 2011 48.25 ریاست جمهوری 5 جمهوری دمکراتیک کنگو 2011 59.05 ریاست جمهوری 6 کروواسی 2010 50.12 ریاست جمهوری 7 جمهوری چک 2013 59.08 ریاست جمهوری 8 مصر 2012 51.85 ریاست جمهوری 9 فنلاند 2012 68.86 ریاست جمهوری 10 فرانسه 2012 80.35 ریاست جمهوری 11 گواتمالا 2011 60.83 ریاست جمهوری 12 هائیتی 2011 22.36 ریاست جمهوری 13 هندوراس 2009 49.88 ریاست جمهوری 14 ایسلند 2012 69.32 ریاست جمهوری 15 ایرلند 2011 56.11 ریاست جمهوری 16 قرقیزستان 2011 61.28 ریاست جمهوری 17 لیتوانی 2009 57.76 ریاست جمهوری 18 مقدونیه 2009 42.36 ریاست جمهوری 19 مکزیک 2012 63.14 ریاست جمهوری 20 نیجر 2011 48.96 ریاست جمهوری 21 نیجریه 2011 53.68 ریاست جمهوری 22 پاراگوئه 2013 68.02 ریاست جمهوری 23 لهستان 2010 55.31 ریاست جمهوری 24 پرتغال 2011 46.52 ریاست جمهوری 25 رومانی 2009 58.02 ریاست جمهوری 26 روسیه 2012 65.27 ریاست جمهوری 27 سنگال 2012 57.12 ریاست جمهوری 28 صربستان 2012 46.26 ریاست جمهوری 29 اسلووکی 2009 51.67 ریاست جمهوری 30 اسلوونی 2012 42.41 ریاست جمهوری 31 تانزانیا 2010 42.84 ریاست جمهوری 32 اوکراین 2010 69.7 ریاست جمهوری 33 امریکا 2012 57.5 ریاست جمهوری 34 ونزوئلا 2012 80.28 ریاست جمهوری 35 یمن 2012 64.78 ریاست جمهوری 36 ارمنستان 2012 62.78 پارلمانی 37 آذربایجان 2010 49.75 پارلمانی 38 بحرین 2010 67 پارلمانی 39 بلغارستان 2013 52.49 پارلمانی 40 کانادا 2011 61.40 پارلمانی 41 کلمبیا 2010 43.75 پارلمانی 42 کرواسی 2011 54.17 پارلمانی 43 استونی 2011 63.53 پارلمانی 44 فنلاند 2011 67.37 پارلمانی 45 فرانسه 2012 55.4 پارلمانی 46 گرجستان 2012 59.76 پارلمانی 47 آلمان 2009 70.78 پارلمانی 48 یونان 2012 62.47 پارلمانی 49 مجارستان 2010 46.66 پارلمانی 50 هند 2009 58.19 پارلمانی 51 عراق 2011 64 پارلمانی 52 ایتالیا 2013 75.19 پارلمانی 53 ژاپن 2012 59.32 پارلمانی 54 اردن 2012 56.5 پارلمانی 55 کویت 2012 59.53 پارلمانی 56 لبنان 2009 53.98 پارلمانی 57 لیتوانی 2012 35.91 پارلمانی 58 هلند 2012 74.56 پارلمانی 59 اسپانیا 2011 68.94 پارلمانی 60 سوئیس 2011 49.1 پارلمانی 61 بریتانیا 2010 65.77 پارلمانی 62 آمریکا 2010 41.59 پارلمانی

نگاه آماری به میزان مشارکت مردم در انتخابات ریاست جمهوری ایران نشان می‌دهد همواره مردم حضور گسترده‌ای در پای صندوق‌های رأی داشته‌اند و این حضور کمتر دچار نوسان شده است

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

الان چهار راه ولیعصر نیویرک دارن شعار میدن............هم خوشگله هم بوره..ترامپ ریس جمهوره.......................دموکرات زنده باد..هیلاری پاینده باد............ big_grin

  • Upvote 10
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
http://www.asriran.com/fa/news/503924/چرا-دلواپسان-ایرانی-ترامپ-را-ترجیح-می‌دهند
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام

 

 

united-states-presidential-election-2016

 

687e9f0683af4c95b5b05f38b01a8e0c_18.jpg

 

علی الظاهر ، انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده ، به موقعیت حساسی رسیده ، در نتیجه ، برای جمع بندی و  سنجش برآورد کاربران محترم انجمن میلیتاری در خصوص احتمال انتخاب یکی از دو کاندیدای انتخابات این کشور ، نظر سنجی عمومی برگزار می شود .

 

در نتیجه ، دوستان عزیز صرفاً می بایست نظر شخصی را در این ارتباط بیان بفرمایند

 

متشکرم

 

پی نوشت :

 

این نظر سنجی تا قبل از اعلام نتایج ادامه خواهد داشت .

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان  : قضیه انتخابات ، به این پیچیدگی و حساسی  که رسانه های جمعی  (بلاخص آمریکا) بازار گرمی اش را می کنند  نیست!!!

این ژورنالیست ها عادت 4 سال به 4 ساله شونه که  هیاهو راه بندازند!!

انتخاب کلینتون  تقریبا مسجل و قطعی شده!!

بطوریکه اگر فقط  و فقط در یک ایالت از 8 ایالت باقیمانده  (مشیگان، فلوریدا، نیوهمشایر،کلورادو، اوهایو، کارولنیای شمالی و نوادا یا پنسیلوانیا) حائز اکثریت بشه!

به حدنصاب 270 الکترال می رسه!! والسلام!!!

که توی 4 تا از ایالت های فوق تا الان جلوتراز ترامپه!!

یعنی احتمالا با اختلاف  بیش از 50 تا الکترال  انتخابات را می بره!

متاسفانه  !!(ترامپ واقعا مشکلات آمریکا رو زیاد می کرد! حیف شد!)

http://www.washingtontimes.com/elections/

 

 

دوستان گرامی: نقل قول  ذیل  الزاما ما به معنای تایید محتوی از نظر اینجانب یا سایت میلیتاری نمی باشد !  بلکه فقط جهت آشنایی کاربران با چگونگی انعکاس و تحلیل وقایع جاری ، در رسانه های غیر وطنی می باشد.ولاغیر!

http://fa.rfi.fr/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%AE%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D8%AA-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AF%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DA%98%DB%8C-%D9%85%D8%AA%D9%81%D8%A7%D9%88%D8%AA-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC%DB%8C-%DB%8C%DA%A9-%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D9%82%D8%AF%D8%B1%D8%AA-20161106/%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7

 

******************

انتخابات آمریکا: دو استراتژی متفاوت برای سیاست خارجی یک ابرقدرت

تنها چند روز مانده به انتخاباتی که سرنوشت دو کاندیدای رقیب را معین خواهد کرد، تا کنون هیچ برنامه مستقلی برای هماوردی دو دیدگاه رقیب در عرصه دیپلماسی بین‌المللی این قدرتمندترین کشور جهان تدارک نشده و بنظر هم نمی‌رسد که در دوران کوتاه باقی مانده، مگر بدلایل ناشناخته، چنین رویاروئی مهمی به انجام رسد.

رأی دهندگان آمریکائی چنان دلمشغول سیاست‌های داخلی دو کاندیدای رقیبند که اهمیت چندانی به سیاست‌های خارجی رقبا نمی‌دهند. با این حال در این دوران پر تشنجی که جهان از سر می گذراند، کمتر کسی است که نسبت به این وقایع بی تفاوت بماند و بویژه دو پدیده فاجعه‌بار تروریسم و موج همه‌جا گستر مهاجرت آوارگان جنگ نگرانش نکند.

از همین روست که دو رقیب اصلی انتخابات آمریکا، از فرصت‌های کوتاه ولی متعددی در سخنرانی‌های پایان‌ناپذیر تبلیغات انتخاباتی خود بهره می‌جویند تا درباره استراتژی مورد پسندشان در عرصه سیاست خارجی سخن بگویند.
سخنان دونالد ترامپ درباره دیپلماسی امریکا بدون شک سابقه کمتری دارد و کنجکاوی بسیاری برانگیخته است. در واقع او که می خواهد در همه عرصه‌ها باراک اوباما را بکوبد و درباره اعمال او سیاه نمائی کند، به سیاست‌های خارجی او هم که میرسد شماتت‌گرانه اقدامات او را در سوریه و عراق بباد انتقاد میگیرد و حتی قسم می خورد که پرونده هسته ای ایران را نیز باطل کند.

کارشناسان متعددی انتقادهای او از سازمان ناتو، از سازمان تجارت جهانی و نیز از پیمان نامه‌های تبادل آزاد تجاری را به تمایل او به "انزوا جوئی" تفسیر می‌کنند. "بارتلمی کورمون" مدیر تحقیقات در انستیتوی روابط بین‌المللی و استراتژیک در پاریس، از معدود کسانی است که اشارات متعدد ترامپ را به مسائل مهم جهانی، پراهمیت و استدلال‌های او را مستحکم توصیف می‌کند و می گوید «او مواضعی را که اینجا و آنجا مطرح کرده است با هوشمندی توضیح می‌دهد و بخوبی از آنها دفاع می کند.» (نشریه لوریان دو ژور- ٤ نوامبر).

با این حال حتی در میان جمهوری خواهان نیز کم نیستند سیاست‌مدارانی که از مواضع ترامپ ناراضی و حتی خشمگین‌اند و انزواجوئی او را برای جایگاه آمریکا در جهان خطرناک توصیف می کنند! محافظه کاران آمریکا به هیلاری کلینتون رأی خواهند داد.
 

چندی پیش، نشریه "لوبس" چاپ پاریس، بیاری فرستاده ویژه خود در آمریکا با یکی از رهبران شناخته شده نومحافظه‌کاران آمریکا، "ویلیام کریستول" مصاحبه کرد (لوبس٢٧ اکتبر) و از قول او نقل کرده است که او و همفکرانش با واژه هائی مانند «مرد خطرناک» یا «شارلاتان» درباره ترامپ حرف می زنند و با شعار انتخاباتی «ترامپ هرگز» به میدان آمده‌اند. ویلیام کریستول که مدیر نشریه "ویکلی استاندارد" است اعتراف می‌کند که برای اولین بار در عمرش آماده شده است تا به یک کاندیدای حزب دموکرات رأی دهد.

"برت استفان" برنده جایزه "پولیتزر" و نویسنده "وال استریت جورنال"- که بزررگترین روزنامه ایالات متحده محسوب می شود- بطور مرتب ترامپ را مورد حمله قرار می‌دهد و حتی در مقابل حیرت همگانی علناً خواهان رأی دادن به هیلاری کلینتون شده است. او می نویسد پیروزی کاندیدای دموکرات‌ها «بهترین امید برای محافظه‌کاران است».

برت استفان می نویسد، هر نظری درباره کلینتون داشته باشید مهم نیست؛ کافی است بدانید که او یک لیبرال است، در حالی که رقیبش یک ضد لیبرال است.

بنوشتۀ برت استفان، ترامپ یک «مارین لوپن است که به لب هایش ماتیک نزده است». بعقیده او این یک فاجعه است که هم از نظر اخلاقی و هم از نظر ژئو پولیتیک ، دونالد ترامپ بعنوان رهبر جهان آزاد معرفی شود. او بدترین بخش دیدگاه‌های ترامپ را «انزوا جوئی» او می‌داند.

در واقع، نومحافظه‌کاران اعتقاد دارند که تنها آمریکاست که می‌تواند بشریت را از هرج و مرج و آشفتگی‌ها نجات دهد و دموکراسی را در جهان بگستراند. اگر آمریکا چنین رسالتی را جدی نگیرد و هشیارانه بر اوضاع مسلط نباشد، دیکتاتورها سر بر خواهند داشت و از این ضعف بنفع خود بهره خواهند گرفت. "برت استفان" عقیده دارد که سر برآوردن چین در آسیا و اوضاع آشفته خاورمیانه را با ضعف حضور آمریکا- که توسط اوباما طراحی شده است- باید توضیح داد. بعقیده او سیاست خارجی ترامپ «روایت افراطی» نسخه اوباما خواهد بود.

"برت استفان"، برعکس از مواضع هیلاری کلینتون ابراز خرسندی می‌کند؛ او می نویسد در سوریه هیلاری کلینتون نخواهد گذاشت که بشاراسد از خطوط قرمز ما عبور کند. او برای اثبات مدعای خود از سیاست «محکم» هیلاری کلینتون در لیبی یاد می‌کند؛ بنظر او کلینتون همواره جای خود را در کنار «عقاب ها» انتخاب کرده است.

شاید به دلیل همین همنشینی با عقاب‌هاست که "پل ولفوویتز"، معاون پنتاگون در زمان جرج بوش و از رهبران نومحافظه کاران آمریکا، هم از خانم کلینتون دفاع می کند و روز سه شنبه آینده به او رأی خواهد داد.

آیا واقعاً خانم کلینتون ، آنطور که روزنامه "ویکلی استاندارد" در زمان انتخاب او برای وزارت امور خارجه نوشت، یک «ملکه جنگجو»ست؟ آیا نئوکان‌های آمریکا او را «خودی» می‌دانند؟

برخی از کارشناسان می‌گویند هیلاری کلینتون از همان زمان که همچون بانوی اول آمریکا در کاخ سفید بسر می‌برد از سیاست‌های خارجی همسرش بیل کلینتون حمایت می‌کرد و به چشم خود دید که چگونه حمله نظامی آمریکا در "کوسووُ" به برچیدن دستگاه صرب‌ها یاری رساند و صلح را در بالکان مستقر کرد. این کاری است که نومحافظه‌کاران آمریکا با آن موافقت کامل دارند.

با این حال دشوار است که گفته شود محافظه‌کاران، هیلاری کلینتون را از خودشان می‌دانند. "جوشوا موراوچیک" از رهبران برجسته جنبش نو محافظه‌کاران آمریکا، اعلام کرده است که به کلینتون رأی خواهد داد و با اینکه از او خیلی بدش می آید، «ولی هر چه باشد از ترامپ بهتر است».

ابهام چه جایگاهی در مواضع خارجی دونالد ترامپ دارد؟
خانم "کیم گاتاس" مفسر معروف "بی.بی.سی" درباره ترامپ می‌گوید، مشکل او این است که به ائتلاف های جهانی آمریکا حمله کرده است. بعقیده او ترامپ در مناسباتش با عربستان سعودی و بقیه کشورهای خاورمیانه بسیار محتاط تر از کلینتون خواهد بود. علاوه بر این درباره جایگاه آمریکا در عرصه جهانی، ترامپ بگفتۀ خانم "گاتاس"، انزواگرائی پیشه می‌کند و می‌خواهد خود را کنار بکشد، ولی در عین حال بدش نمی‌آید که مداخله در فلان یا بهمان واقعه را خود انتخاب کند و هرجا صرف داشت جلو بیاید یا عقب بکشد.

بعقیده "کیم گاتاس"، تنها پرونده‌ای که هر دو کاندیدا در آن هم نظر هستند، پرونده اسرائیل و فلسطین است. بدون شک هم‌آوائی این دو درباره این پرونده، با سیاست اوباما در این باره متفاوت است و سردی روابط میان اسرائیل و آمریکا روزهای پایانی خود را می گذراند.

این گمانه زنی‌ها را مفسران دیگری هم درباره کاندیداها مطرح کرده‌اند. خانم "الکساندرا دو هوپ شفر" مدیر اندیشکدۀ " جرمن مارشال فاند اف یونایتد استیت " در پاریس، با استناد به کتابی که ترامپ درسال ۲۰۱۱ منتشر کرده است و دیدگاه‌های او را تشریح می کند، معتقد است که ترامپ نه گرایش «مداخله جویانه» دارد و نه گرایش «انزوا طلبانه»؛ او برای دفاع از منافع ملی آمریکا اظهار آمادگی می کند. برای مثال، او از حمله به عراق حمایت نکرد ولی حمله به افغانستان را تأیید کرد، هم اکنون هم آماده مبارزه با داعش است. او در واقع فکر می‌کند که همه جا می‌شود مذاکره و معامله کرد و هرجا با «بهترین شرایط» به نتیجه رسید، چه با شرکای آمریکا و چه با رقبای آن. از همین زاویه است که او از ناتو انتقاد می کند و خواهان «سهم» بیشتر شرکا بویژه آلمان، در این معامله شده است.

خانم "شفر"، هیلاری کلینتون را معمار سیاست خارجی اوباما توصیف می کند و معتقد است که دیپلماسی دوران اوباما میراث واقعی اوست. شفر، البته اضافه می‌کند که کلینتون همواره یک گرایش ویژه هم نسبت به اوباما داشته و در سمت راست او مستقر بوده است. با این حال ، بگفتۀ خانم شفر، هر دو آنها اراده واحدی داشتند تا با استفاده از همه امکانات (دیپلماتیک ،تحریم اقتصادی، نیروی نظامی) به سیاستی دست یابند که فایده مند‌تر از بقیه راه حل‌ها باشد. سیاستی که از سال ۲۰۰۹ در آمریکا اجرا شده و تحت عنوان "اقتدار هوشمند" به اجرا در آمده است.

ایران در تقاطع دو دیپلماسی متفاوت 
استراتژی دو رقیب انتخاباتی آمریکا برای ایران چیست؟ آنچه در سخنرانی های رسمی تا کنون شنیده شده است، نشان می دهد که هر دو کاندیدا مواضع تندتری نسبت به اوباما علیه ایران دارند. ماهها پیش خانم کلینتون در یک مصاحبه وقتی از او پرسیدند که با چه کشوری بیش از همه خصومت دارید ، بی هیچ تاملی از ایران نام برد.

ترامپ نیز بارها واکنش‌های منفی و پرخاشجویانه‌ای درباره ایران از خود نشان داده است. او یکبار گفت که اگر به قدرت برسد بسوی کشتی‌های ایرانی که در اطراف ناوگان آمریکا در خلیج فارس می‌گردند شلیک خواهد کرد. درباره قرارداد برجام نیز بیش از یک بار گفت که آنرا باطل اعلام خواهد کرد.

خانم کلینتون در تبلیغات انتخاباتی خود قول داده است که اگر رئیس جمهوری آمریکا شود با «اقدامات مخرب ایران» در سوریه و لبنان و در عراق و یمن، مقابله خواهد کرد. او همچنین تأکید کرد که در صورت تخطی ایران از توافق هسته‌ای، برای حمله به این کشور تردید بخود راه نخواهد داد.

با این حال "رسول نفیسی" استاد جامعه شناسی سیاسی در آمریکا، معتقد است که در صورت پیروزی کلینتون «همان سیاست‌های اوباما» البته «با کمی چرخش به راست» ادامه پیدا خواهد کرد. او همچنین به نزدیکی بیشتر کلینتون به عربستان و اسرائیل اشاره کرده و در عین حال می گوید که او در صورت پیروزی در چارچوب سیاست فعلی آمریکا با ایران رابطه خواهد داشت.

درباره سیاست‌های احتمالی ترامپ آقای نفیسی عقیده دارد که این فرد «غیر قابل پیش بینی» است و روی حرف‌هایش نمی شود حساب کرد. بعقیده او «ترامپ اطلاعی از ضوابط حقوقی روابط بین‌الملل ندارد و خواهان انزوای آمریکاست».

سول نفیسی درباره غیر قابل پیش‌بینی بودن رفتار کاندیدای جمهوری‌خواهان می‌گوید، ترامپ می تواند برای ایران بسیار خطرناک باشد؛ او البته اضافه می‌کند که ترامپ همچنین می‌تواند فرد بهتری در رابطه با ایران باشد؛ به این دلیل که مثلاً راحت‌تر می شود با او معامله کرد

************************

 

موفق باشید :rose: 

ویرایش شده در توسط MR9
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

جدول: میزان مشارکت مردم در انتخابات ریاست جمهوری یا پارلمانی کشورها

ردیف نام کشور سال درصد مشارکت نوع انتخابات 1 افغانستان 2009 38.8 ریاست جمهوری 2 الجزایر 2009 74.55 ریاست جمهوری 3 اتریش 2010 53.56 ریاست جمهوری 4 بلغارستان 2011 48.25 ریاست جمهوری 5 جمهوری دمکراتیک کنگو 2011 59.05 ریاست جمهوری 6 کروواسی 2010 50.12 ریاست جمهوری 7 جمهوری چک 2013 59.08 ریاست جمهوری 8 مصر 2012 51.85 ریاست جمهوری 9 فنلاند 2012 68.86 ریاست جمهوری 10 فرانسه 2012 80.35 ریاست جمهوری 11 گواتمالا 2011 60.83 ریاست جمهوری 12 هائیتی 2011 22.36 ریاست جمهوری 13 هندوراس 2009 49.88 ریاست جمهوری 14 ایسلند 2012 69.32 ریاست جمهوری 15 ایرلند 2011 56.11 ریاست جمهوری 16 قرقیزستان 2011 61.28 ریاست جمهوری 17 لیتوانی 2009 57.76 ریاست جمهوری 18 مقدونیه 2009 42.36 ریاست جمهوری 19 مکزیک 2012 63.14 ریاست جمهوری 20 نیجر 2011 48.96 ریاست جمهوری 21 نیجریه 2011 53.68 ریاست جمهوری 22 پاراگوئه 2013 68.02 ریاست جمهوری 23 لهستان 2010 55.31 ریاست جمهوری 24 پرتغال 2011 46.52 ریاست جمهوری 25 رومانی 2009 58.02 ریاست جمهوری 26 روسیه 2012 65.27 ریاست جمهوری 27 سنگال 2012 57.12 ریاست جمهوری 28 صربستان 2012 46.26 ریاست جمهوری 29 اسلووکی 2009 51.67 ریاست جمهوری 30 اسلوونی 2012 42.41 ریاست جمهوری 31 تانزانیا 2010 42.84 ریاست جمهوری 32 اوکراین 2010 69.7 ریاست جمهوری 33 امریکا 2012 57.5 ریاست جمهوری 34 ونزوئلا 2012 80.28 ریاست جمهوری 35 یمن 2012 64.78 ریاست جمهوری 36 ارمنستان 2012 62.78 پارلمانی 37 آذربایجان 2010 49.75 پارلمانی 38 بحرین 2010 67 پارلمانی 39 بلغارستان 2013 52.49 پارلمانی 40 کانادا 2011 61.40 پارلمانی 41 کلمبیا 2010 43.75 پارلمانی 42 کرواسی 2011 54.17 پارلمانی 43 استونی 2011 63.53 پارلمانی 44 فنلاند 2011 67.37 پارلمانی 45 فرانسه 2012 55.4 پارلمانی 46 گرجستان 2012 59.76 پارلمانی 47 آلمان 2009 70.78 پارلمانی 48 یونان 2012 62.47 پارلمانی 49 مجارستان 2010 46.66 پارلمانی 50 هند 2009 58.19 پارلمانی 51 عراق 2011 64 پارلمانی 52 ایتالیا 2013 75.19 پارلمانی 53 ژاپن 2012 59.32 پارلمانی 54 اردن 2012 56.5 پارلمانی 55 کویت 2012 59.53 پارلمانی 56 لبنان 2009 53.98 پارلمانی 57 لیتوانی 2012 35.91 پارلمانی 58 هلند 2012 74.56 پارلمانی 59 اسپانیا 2011 68.94 پارلمانی 60 سوئیس 2011 49.1 پارلمانی 61 بریتانیا 2010 65.77 پارلمانی 62 آمریکا 2010 41.59 پارلمانی

نگاه آماری به میزان مشارکت مردم در انتخابات ریاست جمهوری ایران نشان می‌دهد همواره مردم حضور گسترده‌ای در پای صندوق‌های رأی داشته‌اند و این حضور کمتر دچار نوسان شده است

 

 

 

 

اما خوشبختانه شما تونستی ثابت بکنی که در بهترین حالت، مردم امریکا حداکثر ۵۴ درصدشون رای میدن!!!

 

Note: While final exact figures for 2012 are yet to be calculated, the Bipartisan Policy Center has stated that turnout for 2012 was 57.5 percent of the eligible voters, which they claim was a decline from 2008. They estimate that as a percent of eligible voters, turn out was: 2000, 54.2%; in 2004 60.4%; 2008 62.3%; and 2012 57.5%

 

هیچ فرقی در اصل عدم مشارکت عمومی مردم امریکا نداره و نشون میده مردم امریکا بیشتر تمایل دارن عقلا و افرادی که سیاست رو می‌فهمن برن رای بدن نه امثال من که اصلا سیاست و حقوق رو نمی‌فهمن و میرن بر اساس یه لیست رای میدن! :)

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام

 

 دوستانی که در تاپیک انتخابات ایالات متحده فعال هستند ، این پدیده سیاسی را با انتخاب ایران یا هر واحد سیاسی دیگری مقایسه نکنند . شرایط عمومی  ، بک گراند تمدنی ، ذهنی ، اجتماعی ، تاریخی و درجه توسعه یافتگی و صدها عامل دیگر در چگونگی شکل گیری بافت سیاسی هر واحد سیاسی و به تبع آن رفتار انتخاباتی تاثیر می گذارد . بنابراین در تحلیل باید همه جوانب را در نظر بگیرید . 

 

در نتیجه مقایسه انتخابات ایالات متحده با جمهوری اسلامی ایران و مقایسه این دو با انتخابات زمان صدام در عراق  و یا کره شمالی ، از ریشه اشتباه هست 

 

 

11-6-2016_8-20-17_PM.jpg

 

 

ماهیت انتخابات در واحدهای سیاسی در مقیاس های فوق الذکر 

 

 

11-6-2016_8-21-16_PM.jpg

 

بخشی از عوامل موثر در ماهیت انتخابات و تاثیر آن بر سیاست خارجی کشورها 

 

 

پی نوشت :

 

1- بخشی از پاورپوینت واحد درسی " نظامیان و سیاست "

 

2- به اندازه کافی با این شکل مسائل در فضای واقعی روبرو هستیم و زمان برد تا به ملت این مساله را منتقل کنیم که  پدیده ها را از راه اصولی و علمی خودش باید تحلیل کرد و نه از روی احساسات . در نتیجه یک مقدار رعایت بفرمایید .

 

3- هر اندازه براین سعی هستیم که در میلیتاری ، از این موضوعات دور شده و  مسیر اصلی انجمن را ریل گذاری کنیم ، باز یک مساله جدید درست می شود 

  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ااااا ، با اجازه کی تو تاپیک دیگران نظرسنجی میگذارید؟؟؟ باید به صاحبش خبر بدید اول.




شوخی کردم ، خخخخ.
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اما خوشبختانه شما تونستی ثابت بکنی که در بهترین حالت، مردم امریکا حداکثر ۵۴ درصدشون رای میدن!!!

 

Note: While final exact figures for 2012 are yet to be calculated, the Bipartisan Policy Center has stated that turnout for 2012 was 57.5 percent of the eligible voters, which they claim was a decline from 2008. They estimate that as a percent of eligible voters, turn out was: 2000, 54.2%; in 2004 60.4%; 2008 62.3%; and 2012 57.5%

 

هیچ فرقی در اصل عدم مشارکت عمومی مردم امریکا نداره و نشون میده مردم امریکا بیشتر تمایل دارن عقلا و افرادی که سیاست رو می‌فهمن برن رای بدن نه امثال من که اصلا سیاست و حقوق رو نمی‌فهمن و میرن بر اساس یه لیست رای میدن! :)

54 درصد نه..57.5 درصد....برای 2008......البته فکر کنم سابقه 71 درصد هم داشته باشن.....ولی بنظرم امسال بالای 60 درصد مشارکت دارن..چون نسبت به 2012...تو مناطقی که زودتر رای گیری میشه..حدودا 20 درصد مشارکت بیشتره...............تا اینجای کار قطعا با اختلاف 40 الکترال به بالا بانوی تحریم ریس جمهوره.....با یکیاز دوستان که در بلاد کفر مشغوله صحبت کردم...میگفت....بصورت عجیبی..کسایی که تا حالا شرکت نکرده بودند در انتخابات ..میخوان شرکت کنند..و..عموما هم کلینتون نظرشونه...در کل میگفت..رسانه ها مردمی که سیاسی نبودند..خنثی...ترساندند از ترامپ...دارن میارن پا صندوق...بنظرم...کلینتون ..میتونه با بیش از 320 الکترال رای بیاره....

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.