Recommended Posts

گلوله‌های ایرانی مدرن‌تر شدند/ گلوله RIP؛ دستاورد جدید دفاعی

 

گونه جدیدی از گلوله‌های منحصر به فرد و دارای ویژگی‌های خاص تحت عنوان گلوله‌های RIP توسط صنایع دفاعی کشورمان ساخته شده است.

 

در جریان بازدید سرلشکر محمد باقری رئیس ستادکل نیروهای مسلح از نمایشگاه دستاوردها و توانمندی‌های سازمان صنایع دفاع(ساصد)، نسل جدیدی از گلوله‌های ساخته شده توسط این سازمان که در دنیا با نام گلوله‌های RIP با ویژگی‌های خاص شناخته می‌شوند به نمایش درآمده است.

 

13980916000163_Test_NewPhotoFree.jpg

 

گلوله های RIP (Radically Invasive Projectile) از مرمی‌های چند تکه تشکیل شده اند که پس از برخورد با هدف درون آن پخش می‌شوند و آسیب جدی به هدف وارد می‌کنند.

این گلوله‌ها پس از شلیک، در هنگام اصابت به هدف به قطعات کوچکتری تبدیل می‌شوند به طوری که بدنه اصلی گلوله در مرکز و قطعات جدا شده نیز به اطراف آن اصابت خواهند کرد. از سوی دیگر از آنجایی که ترکش‌های کوچک به سرعت انرژی خود را پس از جدایش از بدنه اصلی از دست می‌دهند، در صورت عدم اصابت به هدف، خطر کمتری محیط اطراف را تهدید می‌کند.

 

RIP2.jpg

 

آزمایش یک گلوله RIP و پخش تکه‌های آن در ژله

 

از این رو گلوله‌های RIP یکی از گزینه‌های بسیار مطلوب برای استفاده توسط گارد امنیت پرواز در هواپیما محسوب می‌شود، چراکه در صورت استفاده از آن در محیط هواپیما از آنجایی که تکه‌های این گلوله به اجسام سخت تر از بدن آسیبی نخواهد رساند، دغدغه آسیب رسیدن به بدنه هواپیما و احتمال سوراخ شدن آن از بین خواهد رفت.

این گلوله‌ها با برخورداری از استانداردهای مناسب، نوآوری جدیدی در زمینه مهمات تسلیحات انفرادی و افزایش قدرت کشندگی آنها محسوب می‌شوند.

 

ویژگی بارز گلوله‌های RIP این است که بدون ایجاد خطر برای محیط اطراف و افراد بیگناه، برای فرد هدف کشنده‌تر از گلوله‌های معمولی خواهد بود.

 

 

ELLRSv-XUAAGzdH.jpg

 

ELLRSv-XsAAi9XU.jpg

 

 

  • Like 3
  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 hour قبل , aminor گفت:

بسم الله........ 

 

صحبتهای دریادار سیاری معاون هماهنگ کننده ارتش  در کمسیون فرهنگی مجلس

 

زیرساخت‌های ارتش مربوط به 50 سال قبل است و نیاز به بازسازی دارد و از سوی دیگر ما با مشکلات مختلفی در حوزه نیروی انسانی، مسائل معیشتی نیروها و ... مواجهیم. 

 

ریادار سیاری تأکید کرد که ما با کمبود نیروی انسانی (حدود 75 هزار نفر) مواجهیم و دیگر اینکه بودجه ما در حوزه مسائل فرهنگی و ورزشی بسیار ناچیز است و در حوزه مسائل عقیدتی نیز سرانه هر نفر در سال 7 هزار تومان است

 

بودجه ما برای تأمین غذای نیروها به ازای هر فرد در ماه 250 هزار تومان است و به طور کل با محدودیت‌هایی در این حوزه‌ها مواجه هستیم. 

 

https://www.farsnews.com/news/13980918001049/گزارش-بودجه‌ای-از-ارتش-به-کمیسیون-فرهنگی

 

سردار جای بدی رو برای بیان مشکلات انتخاب کرده ...

از این مجلس فقط ویژه خواری برمیاد ولاغیر ...

 

 

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

درود بر  سردار سیاری که همرزم دلاوری برای ناخدا هوشنگ صمدی بود. حقیقت اینه سی و چند ساله، بعضی رویکردها به حاشیه رانده شدن و دیگه اولویت نیستن. عزیزان دیر به فکر طرح این موضوع افتادن چون تکرار بعضی مفاهیم این قدر بوده که ذهنیتی شکل گرفته که نمیشه تقریبا اونو تغییر داد. 

  • Like 2
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یه زمانی این صحبتها شاید میشد اثر داشته باشه ولی الان با این کمبود بودجه ............... 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
https://www.tasnimnews.com/fa/news/1398/09/19/2157524/%D8%AF%D8%B9%D9%88%D8%AA-%D9%BE%D8%A7%DA%A9%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%B4%D8%B1%DA%A9%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D8%A8%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%86

دعوت پاکستان از ایران برای شرکت در رزمایش بین المللی «امان»

جالبه که در همین سفر دریادار  خانزادی هم از نیروی دریایی پاکستان برای رزمایش مشترک دعوت کرده. خود این سفر هم در 20سال گذشته بی سابقه بوده. میگم با توجه به چند سفر مقامات نظامی به چین، شاید اون بحثی که در تاپیک بررسی نیروی هوایی درباره جی اف 17 شد، مد نظر تصمیم گیران هم باشه

البته شاید هم یه مانور باشه تا روسها را به راه آوردن راضی کنن...در هرحال فکر کنم تا کمتر از یک سال دیگه تکلیفمون بعد این همه سال مشخص بشه. یعنی اگه هیچ خبری هم نشد، خودش یک جور تعیین تکلیف هست!!

 

ویرایش شده در توسط Dolphin
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تولید جنگنده کوثر با سرعت در حال طی شدن است

امیر سرتیپ خلبان «عزیز نصیرزاده» فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در این رابطه  اظهار داشت: امیدواریم در روز ۲۹ فروردین سال آینده همزمان با روز ارتش، رژه سه فروندی جنگنده‌های تمام ایرانی کوثر را به اجرا در بیاوریم.

 
امیر سرتیپ نصیرزاده با بیان اینکه نیروی هوایی ارتش و سازمان صنایع دفاع به صورت مشترک خط تولید جنگنده‎های کوثر را مدیریت می کنند، افزود: نیروی هوایی ارتش در تهران و سازمان صنایع دفاع در اصفهان این کار را انجام می‌دهند.
 
بر اساس این گزارش، هواپیمای کوثر یک هواپیمای جنگنده پیشرفته با مأموریت پشتیبانی نزدیک هوایی است که به صورت کاملا بومی ساخته شده است و ایران را در زمره معدود کشور‌های دارای فنآوری طراحی و ساخت هواپیمای جنگنده با سامانه‌های اویونیک و کنترل آتش نسل چهار قرار داده است. این هواپیما به دو نوع تک کابین و دو کابین قابل تبدیل خواهد بود که نوع دوکابینه علاوه بر قابلیت رزمی، برای آموزش خلبانان در مرحله پیشرفته کاربرد دارد.
  • Like 2
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

علاوه بر انواع بمب های سقوط آزاد، بمب های نقطه زن نظیر یاسین و بالابان نیز از گونه هایی از پهپاد کرار قابل پرتاب بوده و در رزمایش های مختلف به طور عملی به کار گرفته شده اند. در شهریور 1393 گونه رهگیر به نام کرار-4 رونمایی شد که به گونه ای از موشک شهاب ثاقب مجهز شده بود.

 

https://www.tasnimnews.com/fa/news/1398/10/05/2167930/گزارش-کرار-انتحاری-جدیدترین-مهره-دفاع-هوایی-نقطه-ای-ایران-بخش-دوم

 

کرار انتحاری این قابلیت را پیدا کرده است تا به صورت خودکار از محل ذخیره خود که می تواند هر نقطه ای در کشور باشد به پرواز در آمده و با دریافت مستقیم اطلاعات هدف، با بهینه ترین مسیر اوجگیری، به سمت آن حرکت نماید. کرار انتحاری با اصابت مستقیم یا نزدیک شدن تا فاصله مناسب از هدف، عمل انفجار سرجنگی را به انجام می رساند.

  • Like 2
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , behnamsniper گفت:

به نام خدا

 

موشک های ایران علیه نیروی دریایی امریکا

 

 

توجه"این مطلب به هیچ عنوان مورد تایید حقیر و هیچ کدام از مدیران و مسئولان سایت Military.ir نبوده نیست و نخواهد بود و صرفا برگردانی از نظر یک کارشناس خارجی در مورد توان نیروی موشکی ایران است. لازم به ذکر است که از همین جا دست تک تک کارکنان زحمت کش تمام نیروهای نظامی ایران و به ویژه نیروهای موشکی را می بوسم و به تمامی این دلاور مردان خداقوت و خسته نباشید عرض می کنم. این متن تنها جهت اشنای خوانندگان و بحق و تبادل نظر برگردان شده است وبه هیچ عنوان نیت سوئی علیه نیروهای نظامی ایران ندارد. باشد که با نقد صحیح و هدفمند جهت توسعه کشور عزیزمان و به خصوص نیروهای نظامی حرکت کنیم." توجه

ایران موشک های زیای در اختیار دارد و اماده است انها را به طرف ناوهای امریکا شلیک کند.

 

حتی در شرایط مطلوب، بعید است  زرادخانه موشک های ایران خطر جدی را متوجه نیرویی دریایی امریکا کند.

 

رویدادهای اخیر، خصوصا هدف قرار گرفتن MQ-4 نیروی دریایی امریکا توسط نیروهای نظامی ایران، بار دیگر احتمال جنگ بین امریکا و ایران را افزایش داده است. کش و قوس مذاکره بین تهران و واشنگتن وارد چهارمین دهه خود شده است، زمانی بوده است که هر دو طرف مذاکره را اغاز کرده اند و هر بار تهران قوی تر می شود. اگر ایران تصمیم بگیرد تا بر علیه هدف بزرگتری-همچون ناوشکن ها یا ناوهای هواپیمابر- حمله کند، چگونه از یگان موشکی خود در این زمینه استفاده خواهد کرد؟

در طول 40 سال گذشته، مثل چین و کره شمالی و همانند دلیل آنها- پر هزینه بودن توسعه و حفظ نیروی هوایی- ایران منابع قابل توجهی بر نیروی موشکی بالستیک خود هزینه کرده است، و در واقعیت امر نیز توسعه و حفظ یک نیروی هوایی جهت رقابت با امریکا بسیار پر هزینه است. موشک های بالستیک راه تقریبا کم هزینه ایی جهت حمله متعارف، شیمیایی، بیولوژیکی و حتی هسته ایی دور برد در اختیار می دهند. مقابله با این موشک ها پیچیده و پر هزینه است. هر سه کشور زرادخانه بزرگی از موشک های بالستیک را با پیچیدگی متنوع در اختیار دارند و گاهی اطلاعات غیرقانونی و محرمانه بین خود و دیگران تقسیم می کنند.

همان طور که ماه گذشته وب سایت The National Interest اشاره کرد، ایران زرادخانه موشک های بالستیک بزرگ و متنوعی دارد. از انجا که اطلاعات محرمانه در داخل کشور سخت کنترل می شود و دولت نیز اغلب در مورد توان نظامی خو مبالغه کرده و یا طفره می رود، تعیین دقیق قابلیت های ایران بسیار دشوار است. در این مغاله، فرض بر این است که ایران موشک های توصیف شده در وب سایت The National Interest  ، همچون موشک هایی با جست و گرهای مادون قرمز برای هدایت نهایی (مدل های فاتح و مبین) و موشک های ضد کشتی بالستیک با برد 434 مایل را در اختیار دارد. ایران به چنین توانایی حتی برای در نظر داشتن هدف قرار دادن کشتی ها در دریا نیاز دارد.

شاید به اندازه در اختیار داشتن موشک های بالستیک، داشتن ابزراهای مورد نیاز "زنجیره کشتار" (kill chain) اطلاعات، مراقبت و شناسایی ISR)) برای زیرنظر داشتن دائمی گروه های رزمی نیروی دریایی امریکا مهم باشد.  این ابزارها به پرتاب کننگان موشک اجازه می هد تا موشک های خود را با به روزترین اطلاعات از وضعیت فعلی اهداف شلیک کنند. ناوهای هواپیمابر امریکا و کشتی ها اسکورت انها می توانند تا سرعت 35 نات حرکت کنند، و اطلاعات را حتی با تاخیر یک ساعته برای هدف قراردادن کشتی عیرقابل استفاده و بی فایده کنند.

کارشناسان متذکر می شون که چین نیز به ابزارهای ISR مشابه در پهنه اقیانوس ارام نیاز خواهد داشت، اما در مقایسه با چین، ایران ماموریت اسان تری را پیش روی خود خواهد داشت. مرزهای جنوبی جمهوری اسلامی ایران در طول خلیج فارس و دریای عمان امتداد دارند، نوار مرزی که از خط ساحلی کالیفرنیا، اریگان و واشنگتن نیز بیشتر است، و هر دو در پهن ترین قسمت خود کمتر از 300 مایل پهنا دارند. حتی کشوری مثل ایران که از نبود ابزارهای شناسایی و مراقبت رنج می برد، بسیار راحت می تواند شیئی به بزرگی گروه رزمی ناوهای هواپیمابر را دنبال کند. تجهیزات نظامی همچون هواپیماها و بالگردهای نظامی از رده خارج، قایق ها و کشتی های  بی شمار سپاه پاسداران، نیروهای اطلاعاتی ایران، و کشتی های غیر نظامی دوست ایران می توانند تقریبا به راحتی ناوگان نیروی دریایی امریکا تحت تعقیب قرار دهند.

احتمالا ایران مایل است تا یک گروه زرمی ناو هواپیمابر امریکا را تا جایی که ممکن است به خط ساحلی خود نزدیک تر کند. این مسئله به ایران اجازه می دهد تا ناوگان موشک های بالستیک خود را در منطقه گسترده تری در داخل کشور پخش کند، و شانس بهتری به انها می دهد تا بعد از شلیک و قبل از اینکه توسط تجهیزات شناسایی و مراقبت امریکا – JSTARSو RQ-4-شناسایی شوند، فرار کنند. از انجا که موشک های ایران برد و پیچیدگی خوبی دارند، می توان این موشک ها را در عمق بیشتری در داخل کشور مستقر کرد تا شناسایی انها دشوار تر شود. لازم به ذکر است که ایران کشور بزرگ و  وسیعی با مساحت 636.000 مایل مربع است که این کشور را بزرگتر از مجموعه ایالت های کالیفرنیا، نوادا، اوریگان، واشنگتن و یوتا می کند.

در صورت وقوع حمله، احتمالا ایران هر موشکی را که بتواند- حتی موشک هایی که شانس معقولی برای هدف قرار دادن یک کشتی جنگی متحرک ندارند- به طرف گروه ناوهواپیمابر شلیک می کند، و باید انتظار صد ها موشک را داشته باشیم. اکثریت غالب نیروی موشکی، شلیک می شوند تا دفاع ناو را از پا بیندازند. ایران که پبشتاز استفاده از قایق های تندرو مجهز به راکت، تیربارهای سنگین، و راکت های توپخانه ای در طول جنگ عراق-ایران  است، طرفدار از پا انداختن نیروی دشمن با استفاده از تسلیحات قدیمی و بی فایده برای حفظ قدرت رزمی است. یک حمله موشکی نیز از این قاعده مستثنی نخواهد بود.

احتمالا هشدار دفاعی گروه رزمی به سرپرستی موشک های هدایت پذیر کروز همراه با سامانه رزمی Aegis،  تمامی موشک های متخاصم را نابود می کند. موشک های دفاع هوایی SM-6 با موشک های بالستیک کوتاه برد شلیک شده از خط ساحلی درگیر خواهند شد و موشک های رایج تر SM-2 BLOCK IV نیز قابلیت ضد بالستیک کم تری در اختیار دارند. ممکن است لازم شود تا از رهگیرهای موشک های بالستیک SM-3 بر علیه موشک های بالستیک برد بلند ایران استفاده شود. اکثریت موشک های ایرانی  هدف قرار گرفته و هرگز شانسی برای اثابت به هدف نخواند داشت و در بهترین حالت به عنوان ابزاری جهت گیج و سردرگم کردن دشمن به کار می روند.

ایا یک موشک ایرانی خوش شانس می تواند بک ناو هواپیمابر امریکایی را غرق کند؟ احتمال ان بسیار کم است. موشک هایی با بهترین شانس اثابت، موشک های کوتاه برد با هدایت پایانی همانند فتح و مبین، کوچک ترین کلاهک ها را در اختیار دارند و در پایین ترین سرعت حرکت می کنند.  موشکی برای غر کردن یک ناو هواپیمابر باید کلاهک هسته ایی حمل کند تا تهدیدی جدی برای یک کشتی 100.000 تنی باشد، و ایران دانش و تجهیزات کافی برای ساخت چنین کلاهکی در اختیار ندارد. هدفی کوچکتر همچون ناوشکن می تواند بسیار اسیب پذیر تر باشد اما هدف قرار دادن ان نیز بسیار دشوار است.

حتی در شرایط ایده ال، بعید است تا زرادخانه موشک های ایران خطری جدی بر علیه نیروی دریایی امریکا باشد.  می توان انتظار داشت تا ایران موشک هایی با برد بیشتر را توسعه دهد که وزن پرتاب بیشتر و دقت بهتری داشته باشند.  ممکن است زمانی برسد که پنتاگون از روی احتیاط، دیگر ناوهای خود را به خلیج فارس نفرستد، اما زمان این امر هنوز نرسیده است.

 

مترجم: محمد رجبعلی/صرفا برای میلیتاری

منبع: https://nationalinterest.org/blog/buzz/iran-has-lot-missiles-and-ready-use-them-against-americas- aircraft-carriers-105572


جالب بود ، مخصوصا اون قسمت پرزنتیشن AEGIS ، برای فریفتن عوام خوبه ، ولی تهاجم گسترده با موشک های بالستیک یه قسمت کاره ، موشک های کروز فراصوت ضد کشتی و پلتفرم های زیر سطحی جنگ الکترونیک جنگ سایبری و... را عامدانه از قلم انداختن تا Massive Challenges همین موارد ذهن مخاطب مشوش نکنه وگرنه تنوع توانمندی ها تو بعد عملیاتی فراتر و پیچیده تر از بعد تحلیل های رسانه ای است.

ویرایش شده در توسط LegendaryAegis
  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, LegendaryAegis گفت:


جالب بود ، مخصوصا اون قسمت پرزنتیشن AEGIS ، برای فریفتن عوام خوبه ، ولی تهاجم گسترده با موشک های بالستیک یه قسمت کاره ، موشک های کروز فراصوت ضد کشتی و پلتفرم های زیر سطحی جنگ الکترونیک جنگ سایبری و... را عامدانه از قلم انداختن تا Massive Challenges همین موارد ذهن مخاطب مشوش نکنه وگرنه تنوع توانمندی ها تو بعد عملیاتی فراتر و پیچیده تر از بعد تحلیل های رسانه ای است.

نکته ای که جا مانده این هست که هدف بیش از اینکه غرق ناو باشد از کار انداختن اون هست 

بعد از این مورد زخمی و نیاز به تعمیر و کار های پیرامون بیشتر نیروی دشمن رو زمینگیر میکنه 

بنا به تجربه زخمی بیش از کشته فشار به نیروی مقابل می آورد

 

پس با فرض عدم امکان غرق کشتی با موشک باز موضوع از کار افتادن ناو مطرح هست 

  • Like 1
  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 6 دی 1398 در 17:36 , behnamsniper گفت:

به نام خدا

 

موشک های ایران علیه نیروی دریایی امریکا

 

 

توجه"این مطلب به هیچ عنوان مورد تایید حقیر و هیچ کدام از مدیران و مسئولان سایت Military.ir نبوده نیست و نخواهد بود و صرفا برگردانی از نظر یک کارشناس خارجی در مورد توان نیروی موشکی ایران است. لازم به ذکر است که از همین جا دست تک تک کارکنان زحمت کش تمام نیروهای نظامی ایران و به ویژه نیروهای موشکی را می بوسم و به تمامی این دلاور مردان خداقوت و خسته نباشید عرض می کنم. این متن تنها جهت اشنای خوانندگان و بحق و تبادل نظر برگردان شده است وبه هیچ عنوان نیت سوئی علیه نیروهای نظامی ایران ندارد. باشد که با نقد صحیح و هدفمند جهت توسعه کشور عزیزمان و به خصوص نیروهای نظامی حرکت کنیم." توجه

ایران موشک های زیای در اختیار دارد و اماده است انها را به طرف ناوهای امریکا شلیک کند.

.

 

ایا یک موشک ایرانی خوش شانس می تواند بک ناو هواپیمابر امریکایی را غرق کند؟ احتمال ان بسیار کم است. موشک هایی با بهترین شانس اثابت، موشک های کوتاه برد با هدایت پایانی همانند فتح و مبین، کوچک ترین کلاهک ها را در اختیار دارند و در پایین ترین سرعت حرکت می کنند.  موشکی برای غر کردن یک ناو هواپیمابر باید کلاهک هسته ایی حمل کند تا تهدیدی جدی برای یک کشتی 100.000 تنی باشد، و ایران دانش و تجهیزات کافی برای ساخت چنین کلاهکی در اختیار ندارد. هدفی کوچکتر همچون ناوشکن می تواند بسیار اسیب پذیر تر باشد اما هدف قرار دادن ان نیز بسیار دشوار است.

حتی در شرایط ایده ال، بعید است تا زرادخانه موشک های ایران خطری جدی بر علیه نیروی دریایی امریکا باشد.  می توان انتظار داشت تا ایران موشک هایی با برد بیشتر را توسعه دهد که وزن پرتاب بیشتر و دقت بهتری داشته باشند.  ممکن است زمانی برسد که پنتاگون از روی احتیاط، دیگر ناوهای خود را به خلیج فارس نفرستد، اما زمان این امر هنوز نرسیده است.

 

مترجم: محمد رجبعلی/صرفا برای میلیتاری

منبع: https://nationalinterest.org/blog/buzz/iran-has-lot-missiles-and-ready-use-them-against-americas- aircraft-carriers-105572

 

مقاله از لحاظ علمی کم ارزش هست. الته نشنال اینترست کلا مجله معتبری نیست.

یادمه زمانهای قدیم در همین میلیتاری RPG7 محاسبه کرده بود که برخورد یک موشک مثل خلیج فارس به ناو هواپیمابر چه اثراتی داره. فکر میکنم نتیجه این هست که خلیج فارس حتی اگر کلاهک نداشته باشه میتونه با سرعت ترمینال 3 ماخ به پایین عرشه های ناو نفوذ کنه و از زیر ناو خارج بشه. از سر جنگی چند صد کیلوییش دیگه بگذریم.

البته شاید این امر ناو رو غرق نکنه، اما دیگه ارزشی نخواهد داشت. گذشته از این، کمتر کسی دوست داره یک راکتور هسته ای نزدیک ساحل خودش غرق بشه.

  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

موسسه ی مصاف اعلام کرده که یک اخلالگر ریز پرنده ها را با عنوان "پاداسکای"ساخته

اگه طرحی کارامد باشه برای مقابله با تهدید پهپاد های انتحاری و....( که این چند وقت بسیار توسط اسرائیل استفاده شده) کاربرد زیاد داره. 

 

  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
40 minutes قبل , mehdipersian گفت:

موسسه ی مصاف اعلام کرده که یک اخلالگر ریز پرنده ها را با عنوان "پاداسکای"ساخته

اگه طرحی کارامد باشه برای مقابله با تهدید پهپاد های انتحاری و....( که این چند وقت بسیار توسط اسرائیل استفاده شده) کاربرد زیاد داره. 

 

 

اگر موفق شده باشه ، حرکت قابل تحسینی هست 

متاسفانه شرایط داره به سمتی میره که بصورت خودجوش باید تولید محصول انجام داد و به احتمال خرید از سمت صنایع و وزارت خونه ها رو کم در نظر گرفت 

 

در آخرش میگه کاتلینگ، که کانال ارتباطی نداره 

منظورش دقیقا چی هست؟؟

  • Upvote 4
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط EBRAHIM
      IRIS و پدید آمدن برنامه فضایی ایران (قسمت اول )

      مدتیست که از رسانه های جهانی،خبرهایی به گوش میرسد که ایران در حال تولید موشکی است که توانایی حمل ماهواره به فضا دارد.آيا چنين چيزي امكان دارد؟آيا اين ماجرا يك بلوف سياسيست يا حقيقت دارد؟
      دوستان از نظرات مفيد خودشون دريق نكنند امیدوارم مبحث جالبی شود.
      با تشكر



      چند نکته قبال از خواندن مقاله :مطمئنا نظرات نویسنده با نظرات مترجم یکی نیست!!!
      در این مقاله موشک IRIS معادل موشک شهاب 3 دی فرض شده که آن هم به نوبه خود معادل موشک نو دونگ کره شمالی را در اختیار گرفته
      موشک IRIS ویا شهاب 3 دی اولین موشک ماهواره بر سبک ایران فرض شده اند (پراکنده بودن اطلاعات اجازه سخن قطعی را نمیدهد )
      موشک شهاب پنج معادل تائه دو پونگ دو کره شمالی فرض شده (البته از سوی نویسنده آن که آمریکایی هستند ) و عنوان اولین ماهواره بر سنگین ایران را بر دوش میکشد
      =============================================

      نخستین ظهور موشک ماهواره بر IRIS/IRSL-X-1

      با وجود ادعاهای ایران مبنی بر عدم بالابردن برد شهاب 3 دولت ایران در حال حاضر مشغول به ساخت و توسعه نخستین ماهواره بر خود موسوم به IRIS میباشد .
      پرتابگر ماهواره IRIS در ظاهر دارای ترکیب ساختمانی از موشک بالستیکShahab3 است که در مرحله اول از طراحی
      ان بهره میبرد و در مرحله دوم پرتابگر دارای دوقسمت موتور جامد و نیز محل حمل ماهواره (قسمت سوم) توسط پرتابگر است که قطر این مرحله از مرحله اول کمی بیشتر است و میتواند ماهواره های مخابراتی و علمی را در مدار زمین قرار دهد .
      .پرتابگر IRIS با پیکر بندی انجام شده بر روی آن پرتابگریست ایده آل به عنوان کاوشکر یا موشک اکتشافی که میتواند برای حمل کلاهک جنگی و یا توسعه کلاهک های فضایی قابل بازگشت و یا در نهایت برای ارسال محموله های علمی به فضا مورد استفاده قرار گیرد .البته این پرتابگر درحال حاضر نمیتواند ماهواره ها و یا محموله های با جرم بالا را به سمت مدار پرتاب کند . مگر اینکه مرحله سومی نیز به آن اضافه شود تا تبدیل به یک پرتابگر سنگین گردد .
      با توجه به آزمایش موشک چند مرحله ای شهاب 3 نویسنده بر این عقیده است که در صورتی که پرتاب آز مایشی موشک Shahab-3D نخستین پرواز آزمایشی پرتابگر IRIS باشد در آن صورت پرتابهای موشک های
      Shahab - 5 دومین و سومین مرحله از برنامه ساخت یک پرتابگر ماهواره ای است که ایران ادعا دارد در حال توسعه آن است .
      اولین تصویر از موشک IRIS در یکی از نمایشگاههای هوا و فضای ایرانیان در اندازه یک ماکت یک متری به نمایش گذاشته شد . نویسنده ادعا دارد که تستهای ناموفق پرتابی این موشک علت اصلی به تاخیر افتادن توسعه موشک حامل پرتابگر شهاب 5 تا کنون بوده است ولی با تردید بیان میکند که فقط زمان قادر به روشن ساختن این مطلب میباشد .

      نویسنده مقاله ادعا دارد که اختمال توسعه نوع جدیدی از موشک های بالستیک از روی این نسخه پرتابی با نامهای جدیدتر از Shahab - 3d وجود دارد ، ونیز باتوجه به موتور سوخت جامد مورد استفاده در مرحله فوقانی و نیز تمام اطلاعاتی که از موشک شهاب 3 در اختیار است ، طراحی نمایش داده شده از IRIS یقینا طرحی مناسب با استفاده از طراحی موشک بالستیک شهاب 3 است . هرچند که پرتاب این سیستم آزمایشی پیشرفته که پیش از این در غرب و شرق مورد استفاده قرار گرفته و از متدهای غربی و شرقی نیز برای توسعه استفاده کرده برای ملل چیز چندان غیر عادی نخواهد بود ، ولی به سرعت بخشیدن برای توسعه اولین ماهواره بر سنگین ایران قبل از پرتاب کمک شایانی خواهد کرد .
      نویسنده در ادامه با بیان شباهت موجود بین شهاب 3d و نسخه های دوم و سوم موشک تائه دو پونگ کره شمالی این پرسشها
      را مطرح میکند که آیا شهاب 3D میتواند نسخه اصلاح شده از ماهواره بر ایرانی IRIS باشد که تست نخست خود را سپری کرده است ؟ آیا این موشک همان نسخه بالستیک فضایی از موشک تائه دو پونگ 2 کره شمالی وترکیب ماهواره بر شهاب 5 است و یا اینکه موشک بالستیکی ساخت ایران است ؟
      شاید تاحد زیادی بتوان گفت که ایران در حال همکاری با کره شمالی برای ساخت نسخه دوم و سوم ماهواره بر شهاب 5 است و هر دو در انجام این طرح مشارکت جدی دارند. کره شمالی که در سال های پایانی قرن 20 نسخه جدید و بهسازی شده ای از موشک تائه دو پونگ 1 را آزمایش کرده بود در بین 26 Juan و 2 Julay سال 2001 نخستسن نمونه پرتابی از موشک تائه دو پونگ دو را برای پرتاب بر روی سکوی تاسیسات پرتاب خود قرار داده بود .
      این کاملا واضح است که موشک شهاب 3 دی چند ثانیه پس از پرتاب و قبل از پایان مرحله اول در اولین تست خود در آسمان منفجر شد . با وجود طراحی متناسب موتور سوخت جامد آن و نیز پوشش آیرو دینامیک موشک متاسفانه انفجار باعث جلوگیری از آزمایش این قسمت ها گردید . در کل باید به این نتیجه رسید که در صورت تداوم برای ساخت و تکمیل شهاب 5 گلی به یاد ماندنی برای مردم ایران در بخش فضا به ثمر خواهد رسید .


      ========================================
      اما مشخصات موشک IRIS

      حد اکثر بار قابل حمل توسط کلاهک موشک (کیلوگرم ): 760-987-1,158 بار فضایی و یا کلاهک جنگی .
      حداکثر برد ( کیلومتر ) : 1500
      تعداد مراحل : 2
      قطر موشک (متر ) : 1.32 - 1.35 – 1.85
      ارتفاع موشک : 17.1 متر
      وزن در حالت پرتابی سبک : 16000 کیلوگرم
      وظیفه : برای پرتاب محموله های فضایی علمی و تحقیقاتی و نیز ماهواره ها

      اطلاعات مربوط به مرحله اول موشک
      ارتفاع : 14 متر
      قطر : 1.32 – 1.35 – 1.85 متر
      جرم :15092 کیلوگرم
      تراست : موثر 26051 کیلوگرم بر فوت مربع - واقعی 26,760-26,600 کیلوگرم بر فوت مربع
      زمان سوخت : 110 ثانیه
      نوع سوخت : TM-185 (20% Gasoline + 80% Kerosene)
      نوع اکسید کننده : AK-27I (27% N2O4 + 73% HNO3 + Iodium Inhibitor)
      جرم سوخت :12912 کیلو گرم

      اطلاعات مربوط به مرحله دوم موشک
      ارتفاع : 3 الی 4 متر در کل
      قطر : 1.3 ای 2 متر
      وزن : نا معلوم
      تراست موتور : نامعلوم
      مدت زمان سوخت : 100 ثانیه
      نوع سوخت : جامد

      لطفا اگر کسی تصویری از این پرتابگر داره در تاپک قرار بده

      ادامه دارد ..........
      ======================
      منبع خبر:وبلاگ هوانوردی قرن 21
    • توسط hamed_713
      "آنسات" به هلی کوپتر آموزشی نیروی هوایی روسیه مبدل خواهد شد

      ژنرال "ویکتور ایوانوف" رییس اداره نیروی هوایی نظامی ارتش روسیه روز سه شنبه به خبرنگاران گفت که "آنسات" بعد از پایان آزمایشات دولتی مشترک و بهره برداری تجربی در نیروها تا سال 2010 به هلیکوپتر اصلی آموزشی نیروی هوایی کشور مبدل خواهد شد.

      وی یادآوری نمود که این تصمیم در سال 2001 توسط مسئولین وقت وزارت دفاع اتخاذ شده بود.

      ژنرال ایوانوف گفت: آزمایش "آنسات" برای آنکه به صورت نمونه آموزشی در آید، به مدت یک و نیم تا دو سال طول خواهد کشید. طی این مدت باید آن را تکمیل کرد.

      وی توضیح داد که در حال حاضر خلبانان مدرسه عالی خلبانی "سیرزانسک" از هلی کوپترهای "می-2" بعنوان هلی کوپتر آموزشی استفاده می کنند.

      وی گفت: نیروی هوایی برای آموزش خلبانی در ابتدا به 25-30 فروند "آنسات" نیاز دارد. بعد از آن این میزان افزایش داده خواهد شد.

      هلی کوپتر سبک چند منظوره "آنسات" با توان حمل 1-1,3 تن، حداکثر وزن پروازی 3,3 تن و حمل تا 9 سرنشین در دفتر طراحی کمپانی "KVZ" با همراهی دیگر سازمان های و موسساتی که در امور تجهیزات هوایی مشغول هستند، ساخته شده است.

      اولین پرواز "آنسات" در ماه اوت سال 1999 انجام شد. "آنسات" بر خلاف نمونه های مشابه غربی خود دارای دو موتور است که به مراتب ضریب اطمینان و امنیت آن را بالا می برد.

      نووستی
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.