تحولات سوریه (1) تحلیل و پیگیری تحولات سوریه (1)

[Royal_falcon 1,783]

عزیز جان برادر ، من این تاپیک رو از همون روز اولش دنبال کردم. اصلآ این قضیه سوریه از زمان آغاز مثلآ انقلاب تونس روش بحث میشد. زمانی که هیچ اتفاقی هم تو سوریه نیفتاده بود. میخواهی از اول جریان مطالب رو دنبال کنی ده دوازده سال برو عقب ، ریشه اش تو آسیای میانست. شما باید کمی بیشتر مطالعه کنید. خیلی قبل تر از اینکه شما عضو این سایت بشی بسیاری از دوستان چیزهایی رو که لازم بود گفتند و بعد به قول جناب آنتی وار سکوت به تقوا نزدیکتره .

[misalu2001 361]

بنده مدتها از کامنت گذاشتن در این تاپیک دوری کرده و تنها خواننده بودم، اما امیدوارم حال که تا حدودی بعضی موارد روشنتر شده، بتوان بحث کرد.

بحث خود را در دو شاخه عرض می کنم:

1.[b] تحلیل بنده از سوریه:[/b]
بشار اسد با تبدیل کردن دموکراسی به یک امر تشریفاتی و اعمال دیکتاتوری و حذف مخالفان اصلاح طلب، از 10 سال پیش کشورش را در سراشیبی انحطاط قرار داد.
در کشور دیکتاتوری، ملت آموزش مخالفت مدنی و فرهنگ سیاسی نمی بینند و صرفا با مشتی شعار سر و ته بینششان به هم می آید. بنا بر این وقتی بهشان فشار می آید، نه بلد هستند چطور مخالفت مدنی بکنند نه حکومت اجازه مخالفت نرم را می دهد. کم کم تمام صدا های مخالف خفه شد و فشار به ملت زیادتر شد و راه اصلاح حکومت بسته تر شد. تمام اقوام نزدیک بشار کشور را قبضه کردند و رابطه بر قانون چیره شد و مردم سوریه هم کم فرهنگ تر شدند ار بعد سیاسی. تمام اینها برای این بود که بشار دوست نداشت اختیاراتش محدود شود و قدرتش را از دست بدهد و از حکومت کنار گذاشته شود ولو به قیمت اعمال توتالیتریسم.

نتیجه این کار بشار از اول معلوم بود و تاریخ هم همواره همین نتیجه را تکرار کرده. نتیجه این شد که یک عده مخالف کم سواد و کم فرهنگ و زجر کشیده و از همه جا مانده و رانده مجبور خواهند شد به تنها راه باقی مانده دست زنند و آن مقابله نظامی بود. (این شروع نابودی سوریه بود و خیانت بشار به سوریه علت این اقدام بود)

بعد از ایجاد آشوب مسلحانه، خوب هر دولتی می داند که کار بیخ پیدا کرده و اگر نکشد کشته می شود و سفاکی به اوج خود می رسد. کشورهای بیگانه هم از این آب گلالود ماهی می گیرند و کش.ر سوریه بالکل نابود می شود. یک عده انقلابی و بی فرهنگ و مرتجع و سلفی هم حاکم خواهند شد بر یک ملت کم فرهنگ (از بعد سیاسی) و سالیان سال زمان خواهد برد تا سوریه سر بلند کند و از این خیانت دیکتاتور رهایی یابد.


2.[b] موضع ایران:[/b]
اشتباهاتی که به نظر این حقیر حکومت در برخورد با سوریه داشته را در چند شاخه عرض می کنم.
A)ایران مانند تمام کشورهای جهانی، با یک حکومتی طرف بود در سوریه که با دیکتاتوری اداره می شد. کشورهایی که برایشان نبود سوریه بهتر از وجودش بود که مسلما همواره در جهت تخریب عمل می کردند اما ایران اولین اشتباه استراتژیک خود را زمانی انجام داد که سوریه را به صورت دیکتاتوری پذیرفت! این مهمترین اشتباه ایران در روابطش با سوریه بود. علت این که بنده این مورد را اشتباه اصلی می دانم این است که همه ما می دانیم ئیکتاتوری پایدار نیست و وقتی این دیکتاتور رفتنی شود، ما با یک سوریه مواجهیم که رهبرش متحد ما است و ملتش دشمن ما و در آینده شعار مرگ بر ما خواهند داد که از دیکتاتور حمایت می کرده ایم.

اشتباه بعدی ما در رابطه با سوریه، متکی کردن بخش بزرگی از عقبه استرانژیک مقاومت به این حکومت بود. ما بخش بسیار بزرگی از لوجستیک حزب الله را از طریق سوریه انجام می دادیم و این یعنی وابسته شدن محور مقاومت به سو.ریه. اگر ما از همان مواقع که می دیدیم اسد دارد حکومت توتالیتری راه می اندازد سر فرصت متحدین استراتژیک دیگری برای مقاومت پیدا کرده بودیم، منافع ما با سوریه این چنین به شدت گره نمی خورد.

C)اشتباه بعدی ما تفسیر شتاب زده از بهار عربی بود. (یا همان بیداری اسلامی) . ما خیلی خیلی خوش بین بودیم که الان همه این کشورها انقلاب کرده اند تا با الگوبرداری از حکومت اسلامی ایران یک جبهه واحد در منطقه بر علیه آمریکا و اسراییل شکل بگیرد و هی بر این آتش دمیدیم و این کوته نظری در سیاست خارجه منتهی شد به به قدرت رسیدن اخوان در مصر و قدرت گرفتن اخوانی ها در تمام منظقه. حالا حتی حماس هم دیگر برای ما خیلی تره خورد نمی کند و در واقع اخوانی ها با آن فلسفه نزدیک به سنت، هواخواهان بسیاری را پیدا کردند و سلفی ها و جهادی ها یک روح تازه ای در منطقه گرفتند و همین سلفی ها و جهادی ها آمدند در سوریه شروع به ایجاد یک جنگ خانمان سوز کردند. اگر ما نقش درستی در بیداری اسلامی به عهده می گرفتیم یا حد اقل پیشبینی درستی از عواقب این انقلابات داشتیم ، شاید می توانستیم جلوی این وضعیت حاکم در سوریه را بگیریم. اما دریغ که خواب خرگوشی و خوش بینی .....


D)اشتباه بعدی ما یک دندگی در طرفداری تمام قد از جبهه بازنده در سوریه بود. بشار پشتوانه سیاسی در بین دول جهان ندارد، در بین مردمش هم ندارد. بنا بر این به زودی رفتنی است و همه هم می دانند که ایران نمی تواند یک تنه این حکومت جور را باقی نگه دارد. اما ما با یک دندگی و لجاجت سیاسی (مشخصه ایران) گفتیم مرغ یک پا دارد و اینها خس و خاشاک هستند و اگر بکشیمشان درست می شود اما دیدیم که نشد. حالا ما پایگاه مردمی در میان کش.رهای مسلمان را فدای یک دیکتاتور شکست خورده کرده ایم و این اوج ک.ته بینی سیاسی را نشان می دهد.


حال که تا حدودی معلوممان شده که دیکتاتوری پایدار نمی ماند، فکر می کنم عرایض بنده بهتر قابل دفاع باشد و شاید وقت مناسبی باشد که دوستان تغییری در بینششان انجام دهند و واقعیت را آنطور که هست ببینند و حد اقل چشم بسته از سیاست های اشتباه طرفداری نفرمایند.

صد البته تمام این تفاسیر که بنده عرض کردم، نظر شخصی بنده است و دوستان آرادند آن را از پایه قبول نداشته باشند.

[aalipoor 495]

<p>[quote name='misalu2001' timestamp='1353559427' post='284192']
1.[b] تحلیل بنده از سوریه:[/b]
بشار اسد با تبدیل کردن دموکراسی به یک امر تشریفاتی و اعمال دیکتاتوری و حذف مخالفان اصلاح طلب، از 10 سال پیش کشورش را در سراشیبی انحطاط قرار داد.
در کشور دیکتاتوری، ملت آموزش مخالفت مدنی و فرهنگ سیاسی نمی بینند و صرفا با مشتی شعار سر و ته بینششان به هم می آید. بنا بر این وقتی بهشان فشار می آید، نه بلد هستند چطور مخالفت مدنی بکنند نه حکومت اجازه مخالفت نرم را می دهد. کم کم تمام صدا های مخالف خفه شد و فشار به ملت زیادتر شد و راه اصلاح حکومت بسته تر شد. تمام اقوام نزدیک بشار کشور را قبضه کردند و رابطه بر قانون چیره شد و مردم سوریه هم کم فرهنگ تر شدند ار بعد سیاسی. تمام اینها برای این بود که بشار دوست نداشت اختیاراتش محدود شود و قدرتش را از دست بدهد و از حکومت کنار گذاشته شود ولو به قیمت اعمال توتالیتریسم.
[/quote]
با سلام به دوست عزیز
برداشت من اینه که مسائل سوریه هیچ ربطی به دیکتاتوری ندارد ! و دیکتاتوری فقط بهانه ای است که با آن این عنصر مقاوت را بی تاثیر کنند . همانگونه که میبینیم اکنون به دلیل عدم همراهی اغلب مردم با شورش های تروریستی بیش از نیمی از تروریستها غیر سوری و وهابی هستند. و به گفته بشار اسد سوریه زیر یک حمله قرار دارد.
<p>[quote name='misalu2001' timestamp='1353559427' post='284192']
A)ایران مانند تمام کشورهای جهانی، با یک حکومتی طرف بود در سوریه که با دیکتاتوری اداره می شد. کشورهایی که برایشان نبود سوریه بهتر از وجودش بود که مسلما همواره در جهت تخریب عمل می کردند اما ایران اولین اشتباه استراتژیک خود را زمانی انجام داد که سوریه را به صورت دیکتاتوری پذیرفت! این مهمترین اشتباه ایران در روابطش با سوریه بود.
[/quote]

نباید فراموش کنید که اغلب کشوارهایی که از تروریستهای سوریه حمایت مالی و تسلیحاتی میکنند خود اوج دیکتاتوری را به نمایش گذاشته اند . در ثانی از نظر شما همنگامی که ما در جنگ تحمیلی از تهیه یک فشنگ عاجز بودیم و سوریه انواع حمایت ها را از ما کرد ما میگفتیم نه چون شما دیکتاتور هستین ما سلاح قبوا نمیکنیم ! یا نه وقتی جنگ تموم شد میگفتیم ما مجبور بودیم از شما سلاح گرفتیم و حالا دیگه شما را بخیر ما را بسلامت !اشتباهاتی که شما آنرا بیان میکنید نه تنها اشتباه نیست بلکه از اوین اصول عقلانیت و جوانمردی است.
<p>[quote name='misalu2001' timestamp='1353559427' post='284192']
اشتباه بعدی ما در رابطه با سوریه، متکی کردن بخش بزرگی از عقبه استرانژیک مقاومت به این حکومت بود. ما بخش بسیار بزرگی از لوجستیک حزب الله را از طریق سوریه انجام می دادیم و این یعنی وابسته شدن محور مقاومت به سو.ریه. اگر ما از همان مواقع که می دیدیم اسد دارد حکومت توتالیتری راه می اندازد سر فرصت متحدین استراتژیک دیگری برای مقاومت پیدا کرده بودیم، منافع ما با سوریه این چنین به شدت گره نمی خورد.

[/quote]

کدام دوست کدام متحد ؟؟!! اولاً چه کشور غیر دیکتاتوری میتوان در منطقه پیدا کرد ؟! اردن ؟! مصر ؟! عربستان ؟! یا شاید ترکیه ؟؟؟
در ثانی این موضع ساده انگارانه شما موجب تعجب است. اگر سوریه دست از مقاومت و اتحاد با ایران برمیداشت نه تنها دیکتاتور نبود بلکه یکی از کشورهای پیشرو در مبارزه با تروریسم میشد.
<p>[quote name='misalu2001' timestamp='1353559427' post='284192']
C)اشتباه بعدی ما تفسیر شتاب زده از بهار عربی بود. (یا همان بیداری اسلامی) . ما خیلی خیلی خوش بین بودیم که الان همه این کشورها انقلاب کرده اند تا با الگوبرداری از حکومت اسلامی ایران یک جبهه واحد در منطقه بر علیه آمریکا و اسراییل شکل بگیرد و هی بر این آتش دمیدیم و این کوته نظری در سیاست خارجه منتهی شد به به قدرت رسیدن اخوان در مصر و قدرت گرفتن اخوانی ها در تمام منظقه. حالا حتی حماس هم دیگر برای ما خیلی تره خورد نمی کند و در واقع اخوانی ها با آن فلسفه نزدیک به سنت، هواخواهان بسیاری را پیدا کردند و سلفی ها و جهادی ها یک روح تازه ای در منطقه گرفتند و همین سلفی ها و جهادی ها آمدند در سوریه شروع به ایجاد یک جنگ خانمان سوز کردند. اگر ما نقش درستی در بیداری اسلامی به عهده می گرفتیم یا حد اقل پیشبینی درستی از عواقب این انقلابات داشتیم ، شاید می توانستیم جلوی این وضعیت حاکم در سوریه را بگیریم. اما دریغ که خواب خرگوشی و خوش بینی .....

[/quote]

آقای تئوریسین و استراتیژیست بزرگ ، شما بگویید ما باید چه کار میکردیم تا اخوان در مصر به قدرت نرسد ! و اینکه ربط نامیدن انقلابها به اسلامی نه عربی به به قدرت رسیدن اخوان در مصر چیست ؟؟!! و راه حل چه بود ؟؟ و جالب تر اینکه خودتان قبول دارید که جنگ سوریه به وسیله گروه های سلفی خارجی است.
<p>[quote name='misalu2001' timestamp='1353559427' post='284192']
D)اشتباه بعدی ما یک دندگی در طرفداری تمام قد از جبهه بازنده در سوریه بود. بشار پشتوانه سیاسی در بین دول جهان ندارد، در بین مردمش هم ندارد. بنا بر این به زودی رفتنی است و همه هم می دانند که ایران نمی تواند یک تنه این حکومت جور را باقی نگه دارد. اما ما با یک دندگی و لجاجت سیاسی (مشخصه ایران) گفتیم مرغ یک پا دارد و اینها خس و خاشاک هستند و اگر بکشیمشان درست می شود اما دیدیم که نشد. حالا ما پایگاه مردمی در میان کش.رهای مسلمان را فدای یک دیکتاتور شکست خورده کرده ایم و این اوج ک.ته بینی سیاسی را نشان می دهد.

[/quote]

دیدگاه ما همیشه حمایت از حق بوده است.اگر بنا به نظر شما باشد ما باید اول از فلسطین دست بکشیم چون هیچ دولتی طرفدارش نیست ! و با اسراییل پیمان دوستی چون طرفدار دارد !!!! و در ضمن پایگاه های مردمی ما هنوز پابرجاست . در مورد خس و خاشاک هم باید با کمی دقت و مطالعه میفیمیدین که منظور از اون اغتشاشگر ها بودن وگرنه ایشونه قبلش گفتند 40 میلیون مردم !!!
[quote name='misalu2001' timestamp='1353559427' post='284192']
حال که تا حدودی معلوممان شده که دیکتاتوری پایدار نمی ماند، فکر می کنم عرایض بنده بهتر قابل دفاع باشد و شاید وقت مناسبی باشد که دوستان تغییری در بینششان انجام دهند و واقعیت را آنطور که هست ببینند و حد اقل چشم بسته از سیاست های اشتباه طرفداری نفرمایند.

صد البته تمام این تفاسیر که بنده عرض کردم، نظر شخصی بنده است و دوستان آرادند آن را از پایه قبول نداشته باشند.
[/quote]

و در آخر ما به دلیل اینکه خود کشوری اقلابی هستیم به خوبی میدانیم که دیکتاتوری پایدار نیست .

[100 2,715]

سلام

[quote]بشار اسد با تبدیل کردن دموکراسی به یک امر تشریفاتی و اعمال دیکتاتوری و حذف مخالفان اصلاح طلب، از 10 سال پیش کشورش را در سراشیبی انحطاط قرار داد.[/quote]

البته تحلیل شما دقیقا از همین خط اول اشتباه می باشد ... اصولا نظام حاکم سوریه ، نظامی تک حزبی ( به سبک حزب کمونیست چین ) هست ، این نظام در درون خودش دیکتاتوری داشت و نیازی نبود که بشار اسد این دیکتاتوری را وادارش کنه ( اصولا سوریه دموکراسی نبود که بشار اسد بخواد به دیکتاتوری تبدیلش کنه ) ....

همزمان با روی کار آمدن بشار ، سعی هایی - بخصوص از جانب - ایران شد که اصلاحات انجام بشه و یک نظام مردم سالاری به وجود بیاد ( که البته در راستای مقاومت باشد .... در همان زمان هم اکثریت سوری ها ضد اسرائیل بودند !! ) ولی با یکه تازی آمریکا در عراق ، و به وجود آمدن بحران های امنیتی در منطقه ( اشغال عراق ) اکثریت مطلق اعضای حزب بعث با انجام اصلاحات به بهانه های گوناگون ، مخالفت کردند و این پروژه ی اصلاحات سیاسی به بعدها موکول شد ، بعد هم سلسله وار حوادثی چون جنگ 2006 و 2008 در سوریه به وقوع پیوست .... در این بازه ی زمانی و پس از تثبیت نسبی جایگاه بشار اسد بین سال های 2008 و 2010 امکان اصلاحات به وجود آمد ولی با فشارهای سیاسی و امنیتی و مسائل گوناگون ( مهمترین دلیلش باز همان مخالفت حزب بعث بود ) این اصلاحات سیاسی به عقب افتاد و سر انجام به اینجا رسیدیم ...

می شه گفت اگه منطقه به لطف آمریکا و صهیونیست ها اینقدر آشفته نمی شد ، بشار اسد در صورتی که واقعا می خواست ( که در مورد این قطعیت نظر وجود نداره ... در اوایل به قدرت رسیدن که به نظر در مورد اصلاحات سیاسی جدی بود ) اصلاحات کنه ، حداکثر بین 4-6 سال بعد از به قدرت رسیدن اصلاحات کنه ...

می گویند چالش های امنیتی مانع از اصلاحات می شوند

[arminheidari 24,185]

باتوجه به صحبت در مورد منطقه پرواز ممنوع در سوریه مطرح می شود

[url="http://www.tabnak.ir/fa/news/286855/%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%BA%D8%A7%D9%86"]داستان موشک‌ها چیست آقای اردوغان؟[/url]
[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]دیپلماسی ایرانی نوشت: ارسال موشک‌های پاتریوت به ترکیه و استقرار آن‌ها در آن کشور برای رویارویی با آنچه ترکیه مقابله با تهدیدهای سوریه توصیف کرده، جنجال تازه‌ای در آلمان به وجود آورده است. [/size][/font][/color]

[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]به گزارش وب سایت شبکه خبری الجزیره، در صورت ارسال این موشک‌ها به ترکیه ۱۷۰ سرباز آلمانی نیز به آن کشور خواهند رفت تا در مرزهای آلمان و سوریه مستقر شوند. احمد داوود اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه روز سه شنبه به طور رسمی از پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو خواست که موشک‌های پیشرفته پاتریوت را در مرزهای بی‌طرفانه ترکیه با سوریه مستقر کند. [/size][/font][/color]

[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]توماس دیمیزیر، وزیر دفاع آلمان نیز در پاسخ به نیاز دولت ترکیه اعلام آمادگی کرد که کشورش می‌تواند از طرف ناتو این موشک‌ها را در خاک ترکیه مستقر کند. در حالی که سه حزب مخالف دولت یعنی حزب سوسیال دمکرات، سبز‌ها و چپ‌ها مواضع محافظه‌کارانه خود را نسبت به ارسال این موشک‌ها اعلام کرده و گفته‌اند که ارسال موشک‌های پاتریوت و سربازان آلمانی به ترکیه را رد می‌کنند. [/size][/font][/color]

[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]در همین رابطه رئیس سابق ستاد ارتش آلمان نسبت به این اقدام کشورش هشدار داد و گفت که برلین نباید خود را درگیر ماجرایی کند که آماده انفجار است. [/size][/font][/color]

[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]دیمیز همچنین گفت: «پاسخ مثبت آلمان به ترکیه منعکس کننده هم‌صدایی کشورش با یک عضو پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو است که آلمان در زمان جنگ سرد بیشترین بهره و کمک را از آن دریافت کرد».[/size][/font][/color]

[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]در برابر این اظهارات، ژنرال هرلد کویات، فرمانده سابق ارتش آلمان نیز گفت که با سیاست‌های پیمان ناتو موافق است اما در عین حال آلمان نباید خود را درگیر درگیری‌های سوریه‌ای کند که به دلیل وجود هم‌پیمانی میان سوریه و ایران از یک سو و اوضاع پیچیده اسرائیل و فلسطین از سوی دیگر و در عین حال نبود افقی روشن از نتایج بهار عربی در معرض انفجار است. [/size][/font][/color]

[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]کویات در گفت‌وگو با خبرنگاران همچنین به هم‌صدایی آلمان با کشورهای عضو پیمان ناتو پس از حوادث ۱۱ سپتامبر در جنگ با افغانستان اشاره کرد و گفت که گمان می‌رفت، آن جنگ جنگی کوتاه باشد ولی اکنون شاهدیم که آن جنگ تا کنون ادامه دارد و هنوز نتیجه‌ای به دست نیامده است. [/size][/font][/color]

[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]در همین رابطه حزب چپ‌ها مخالفت صریح خود را با ارسال موشک‌های پاتریوت و سربازان آلمانی به ترکیه اعلام کرد و اظهار داشت که اقدام به چنین کاری بی‌طرفی آلمان را از بین خواهد برد و تاثیرات منفی‌ای بر جنگ داخلی موجود در سوریه خواهد گذاشت.[/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3] [/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]پائول شیفر، نماینده چپ‌ها در کمیسیون دفاع پارلمان آلمان نیز از آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان خواست که اطلاعات لازم درباره تقاضای ترکیه به ناتو را در بوندستاگ، پارلمان آلمان بدهد. وی در گفت‌وگو با شبکه خبری الجزیره گفت: «ترکیه مورد حمله نظامی قرار نگرفته و الآن نیز در وضعیت دفاعی نیست. پس چرا باید این موشک‌ها در خاک آن مستقر شوند؟» [/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]حزب سبز نیز با اتخاذ موضعی محافظه‌کارانه با اعزام یک واحد نظامی آلمانی به همراه موشک‌های پاتریوت به ترکیه مخالفت کرده و ابراز نگرانی کرده است که این حرکت با هدف جدا کردن منطقه‌ای میان سوریه و ترکیه برای استقبال از پناهندگان صورت بگیرد. [/size][/font][/color]

[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]اظهاراتی که دمیزیر، وزیر دفاع آلمان رد کرده و گفته است که ارسال این موشک‌ها صرفا برای دفاع از تمامیت ارضی ترکیه و تامین امنیت آن به عنوان یکی از اعضای پیمان آتلانتیک شمالی ناتو است و به هیچ وجه با هدف ایجاد منطقه پرواز ممنوع در فضای سوریه صورت نمی‌گیرد. [/size][/font][/color]

[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]امید نوری‌پور، نماینده سبز‌ها در کمیسیون دفاع پارلمان آلمان، بوندستاگ در رد توجیه‌های دمیزیر گفت: «آن‌چه طرف‌های رسمی ترکیه می‌گویند با آن‌چه واقعا برای استفاده از این موشک‌ها هدف‌گذاری کرده‌اند، تفاوت دارد، حقیقت این است که آن‌ها می‌خواهند از این موشک‌ها سوء استفاده کرده و برای ایجاد منطقه‌ای ایمن در خاک سوریه و در مرزهای خود با این کشور برای پناه دادن به پناهندگان سوری اقدام کنند».[/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3] [/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]نوری‌پور در مصاحبه با تلویزیون آلمان همچنین گفت: «سربازان آلمانی در مواقع اضطراری مجبور خواهند شد که به جنگنده‌ها و موشک‌های سوریه شلیک کنند و این باعث خواهد شد تا آلمان خطر کرده و درگیر بحران جاری در سوریه شود». [/size][/font][/color]

[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]داود اغلو روز سه شنبه در نشست خود با خبرنگاران در آنکارا گفت که گفت‌وگوی کشورش با ناتو درباره انتشار موشک‌های این پیمان در خاک ترکیه در مراحل پایانی است و به زودی در راستای دفاع از تمامیت ارضی ترکیه این موشک‌ها در خاک کشورمان مستقر خواهند شد.[/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3] [/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]در میان کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی تنها آلمان، هلند و ایالات متحده امریکا موشک‌های پاتریوت در اختیار دارند که برای نخستین بار در جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ مورد استفاده قرار گرفتند. به گفته روزنامه زود دویچه تسایتونگ، آلمان و هلند اعلام آمادگی کرده‌اند تا ابتدای ماه دسامبر این موشک‌ها را در اختیار ترکیه قرار دهند. [/size][/font][/color]

[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]احتمال دارد که در چهارچوب استقرار این موشک‌ها رادارهای ردیابی هواپیما و مسیر ردیابی خمپاره نیز در اختیار ترکیه قرار بگیرد. کار‌شناسان نظامی آلمانی معتقدند که موشک‌های پاتریوت به تنهایی و بدون کمک جنگنده‌های رزمی و بدون موافقت جامعه جهانی نمی‌توانند منطقه پرواز ممنوع در سوریه ایجاد کنند.[/size][/font][/color]
[url="http://www.tabnak.ir/fa/news/286855/%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%BA%D8%A7%D9%86"]http://www.tabnak.ir/fa/news/286855/%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%BA%D8%A7%D9%86[/url]

[arminheidari 24,185]

[url="http://www.tabnak.ir/fa/news/287423/%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF-%DA%A9%D8%B1%D8%AF-%D8%AA%D8%B4%DA%A9%DB%8C%D9%84-%D8%B4%D8%AF"]"ارتش آزاد کرد" تشکیل شد[/url]
[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]
کردهای سوریه در نشست اربیل عراق "در راستای همکاری و هماهنگی با ارتش آزاد سوریه"، "ارتش آزاد کرد" تشکیل دادند که وظیفه آن همکاری با دیگر گروه‌های مخالف دولت سوریه برای براندازی نظام حاکم اعلام شده است.[/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]
به گزارش ایسنا، به نوشته روزنامه اماراتی الاتحاد، کردهای مخالف دولت سوریه اعلام کردند، با برگزاری نشستی در شهر اربیل، مرکز منطقه کردستان عراق توافقنامه‌ای را برای تشکیل "ارتش آزاد کرد" امضا کرده‌اند که نیروهای این ارتش از سربازان کرد جدا شده از ارتش سوریه تشکیل خواهد شد.[/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]
این منابع تاکید کردند که نامگذاری تشکل نظامی جدید در سوریه به منظور "انسجام و هماهنگی با ارتش آزاد سوریه" صورت گرفته و هدف آن مخالفت با دولت کنونی سوریه و تلاش برای براندازی آن است.[/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]
بنا بر این گزارش "ارتش آزاد کرد" با هماهنگی ارتش آزاد سوریه که از گروه‌های نظامی اصلی مخالف دولت در سوریه محسوب می‌شود، فعالیت خواهد کرد.[/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]
منابع مذکور همچنین اعلام کردند که ارتش آزاد کردها از لحاظ سیاسی تابع "شورای عالی کردهای سوریه" خواهد بود و سعی دارد تمامی گروه‌های کرد با هر عقیده و مرامی را در خود جای دهد "تا تشکلی باشد برای تمامی کردهای سوریه".[/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]
این نخستین بار است که کردهای سوریه به صورت مستقیم و شفاف از تشکیل چنین ارتشی سخن به میان آورده‌اند.[/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]
چندی پیش درگیری‌های سختی میان گروه‌های سلفی وابسته به ارتش آزاد سوریه و شبه نظامیان مسلح کرد در منطقه "راس العین" روی داد که به کشته شدن ده‌ها تن از نیروهای دو طرف انجامید.[/size][/font][/color][color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]
[url="http://www.tabnak.ir/fa/news/287423/%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF-%DA%A9%D8%B1%D8%AF-%D8%AA%D8%B4%DA%A9%DB%8C%D9%84-%D8%B4%D8%AF"]http://www.tabnak.ir/fa/news/287423/%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF-%DA%A9%D8%B1%D8%AF-%D8%AA%D8%B4%DA%A9%DB%8C%D9%84-%D8%B4%D8%AF[/url][/size][/font][/color]

[nepton 703]

یک نکته بی مورد:
تمام خبرگزاری ها خبر مربوط به تشکیل ارتش آزاد کرد رو اعلام کردن به جز خبرگزاری فارس.چرا؟
به ما ربطی ندارد ولی بنده همیشه فارس رو چک میکنم و چنین خبری توش ندیدم ولی تبلیغاتی بودن خبر تسخیر فرودگاه الحمدان به دست تروریستها رو در تیتر اول دیدم.
آیا گفتن یا نگفتن این خبر برای توانمندی و روحیه ارتش سوریه مگر کمکی میکند؟ ویرایش شده در آذر 91 توسط nepton

[soldier 506]

هواپیماهای جنگی سوریه، مناطق مرزی ترکیه را بمباران کرد. مقامات سوریه بمباران مواضع مخالفان سوری، در مرز ترکیه را تائید کرده اند.

جام بین الملل؛ سایت "آخبر" (A haber) ترکیه نوشت: «هواپیماهای جنگی سوریه، مناطق مرزی ترکیه را بمباران کرد. مقامات سوریه بمباران مواضع مخالفان سوری، در مرز ترکیه را تائید کرده اند.»

سایت آخبر ترکیه بدون اشاره به حمایت های ترکیه از مخالفان سوریه می نویسد: «یک هواپیمای سوریه مواضع مخالفان سوریه در مرز ترکیه را بمباران کرد. درگیری های شدیدی بین نیروهای نظامی ترکیه و مخالفان سوریه در منطقه مرزی "هاتای" ادامه دارد.»

آخبر نوشت: «جنگنده های سوریه چهار بار حریم هوایی ترکیه را نقض کردند و روستای "هاریم" را به مدت یک ساعت بمباران کردند در این بمباران تعدادی کشته و زخمی شدند.»

گفتنی است ترکیه بخشی از خاک خود را در اختیار مخالفان سوریه قرار داده است و با آموزش و تجهیز مخالفان سوری آنها را برای انجام عملیات خرابکارانه وارد خاک سوریه می کنند.

[url="http://www.shahrekhabar.com/news/political/1353945360846236/%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9%87-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%B1%DA%A9%DB%8C%D9%87"]http://www.shahrekhabar.com/news/political/1353945360846236/%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9%87-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%B1%DA%A9%DB%8C%D9%87[/url]

[100 2,715]

سلام

گویا جدید مرز ترکیه یک چند ده کیلومتری پائین تر امده ....

[ghermez 749]

درگیری های شدیدی بین نیروهای نظامی ترکیه و مخالفان سوریه در منطقه مرزی "هاتای" ادامه دارد.
............................................................

من بد برداشت می کنم یا واقعا...
فکر کنم درستش اینکه دگیری بین نظامیان ترک و سوریه

[nasirirani 4,491]

جنایت جدید گروهک تروریستی ارتش آزاد سوریه
[b]قتل یک شیعه سوری به جرم ایرانی بودن!...[/b]
خبرگزاری فارس: گروهک تروریستی ارتش آزاد سوریه در جنایت تازه خود، شخصی را به جرم شیعه بودن، فارسی صحبت کردن و نزدیک بودن اسمش به ایرانی‌ها به شهادت رساند.
[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10104/13910906000524_PhotoL_V.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10104/thumb_13910906000524_PhotoL_V.jpg[/img][/url]
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در [b]دمشق[/b]، گروهک تروریستی ارتش آزاد سوریه در جدیدترین جنایت خود فردی را به علت شیعه بودن به شهادت رساند.
«علیرضا دیانت» شخصی است که چند روز پیش به جرم «شیعه بودن»، «فارسی صحبت کردن» و «نزدیک بودن اسمش به ایرانی‌ها» در منطقه «یرموک» دمشق ربوده شد.
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10104/13910906000524_PhotoL_V.jpg[/img]
[color=#2f4f4f][b]علیرضا دیانت شهروند شیعه سوری که به جرم نزدیک بودن به ایرانی‌ها به شهادت رسید[/b][/color]
افراد مسلح وی را به قدری کتک زدند که این شخص دچار خونریزی شد و جان سپرد.
چند وقت پیش نیز این گروهک یک خانواده را در حلب قتل عام کردند، همچنین تعدادی از سربازان ارتش سوریه را به طرز فجیعی به شهادت رساندند که انتشار تصاویر این جنایت باعث شد حتی کشورهای حامی آنها مانند ترکیه، قطر و عربستان نیز واکنش نشان دهند.

[url="http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13910906001103"]http://www.farsnews....=13910906001103[/url]

[arminheidari 24,185]

خبر به نقل از دو منبع خبری یاهو و واشگنتن پست
[url="http://news.yahoo.com/syrian-rebels-airbase-slow-progress-toward-damascus-032214139.html"]http://news.yahoo.co...-032214139.html[/url]

[url="http://www.washingtonpost.com/world/middle_east/syrian-jets-bomb-border-area-that-is-home-to-refugees-rebel-fighters/2012/11/26/cacabf8a-37d7-11e2-a263-f0ebffed2f15_story.html"]http://www.washingto...2f15_story.html[/url]


طبق این خبرها دو هواپیما پایگاه مخالفان را بمباران کرده اند که هر دو اهداف اشتباهی در نزدیکی پایگاه را زده اند ، در آن سو پایگاه پدافند ترکیه آماده زدن بوده است ویرایش شده در آذر 91 توسط arminheidari

[DeathStalker 3,165]

بعد میگن چرا به خبرگزاریهای داخلی انتقاد میکنیم!!

درگیری توی 10-20 کیلومتری مرز هست، بعد میگن مناطق مرزی ترکیه بمباران شد! یعنی مناطق مرزی ترکیه با مناطق مرزی سوریه هیچ فرقی نداره؟!

با اون تیتر احمقانه سایت shahrekhabar! گفتم چطور جنگ شروع شد که جای دیگه ای نمیگه؟!

[00Amin 2,390]

[color=#0000ff][b]سوریه دروازه فرانسه برای ورود به خاورمیانه[/b][/color]
چهارده نوامبر خبری در رسانهها مخابره شد که بر اساس آن، فرانسوا اولاند، اپوزیسیون دولت بشار اسد را به عنوان تنها نماینده مردم سوریه مورد شناسایی کامل قرار داده است. فرانسه اولین دولت غربی است که اقدام به شناسایی مخالفان سوریه به عنوان حاکمیت مشروع سوریه میکند. این در حالیست که انگلیس دیگر کشور اروپایی فعال در بحران سوریه، شناسایی را منوط به اعلام برنامههای مخالفان کرد.

پرسش اینست که ایفای نقش فعال دولت فرانسه در بحران سوریه چگونه قابل ارزیابی است؟ به نظر نگارنده احیای نفوذ فرانسه در حوزه شامات این قابلیت را به فرانسه میدهد که به صورت واقعی در قامت یک بازیگر با نفوذ بینالمللی عمل کند. کشمکش بر سر قدرت با سوریه در وهله اول و در وهله بعد کنترل تمایلات امپراطورانه ترکیه برای دوران احتمالی پسا اسد، اهمیت بازگشت مجدد به ژئوپلتیک خاورمیانه و حضور فعالتر در حوزه نفوذ سنتی قبلی خود یعنی سوریه و لبنان به علاوه کاهش نفوذ ایران و ایفای نقش ضمنی رهبری اتحادیه اروپا در چارچوب رقابت با آلمان میتواند به فهم رفتار فرانسه در بحران سوریه کمک نماید. در این راستا فرانسه ترکیبی از پراگماتیسم با آرمانگرایی(عمدتا مدنظر سیاست خارجی هنجاری اتحادیه اروپا) را در تنظیم سیاست خارجی خود مورد استفاده قرار میدهد.ا

از آغازین روزهای شروع اعتراضات در سوریه، فرانسه حساسیت زیادی نسبت به عکسالعمل دولت بشار اسد در خصوص ناآرامیها از خود نشان داد. دولت فرانسه با محکوم کردن شدید اقدامات نامتناسب دولت دمشق در برخورد با مردم، همچون قضیه لیبی تلاش بسیاری برای اعمال فشار حداکثری به دولت سوریه در شورای امنیت سازمان ملل صورت داد. تحرکاتی که با حمایت بریتانیا و آمریکا همراه شد اما چشماندازهای ژئوپلتیکی هولناک سوریه بدون اسد برای روسیه و چین و همچنین نقض قطعنامه شورای امنیت توسط قدرتهای غربی در لیبی اینبار مانع از تصویب قطعنامه دیگری علیه سوریه به واسطه وتوی روسیه و چین شد. سیاست فرانسه در قبال بحران سوریه، تغییر رژیم در دمشق است. نگاهی مختصر به فراز و فرودهای روابط پاریس- دمشق خط مشی کلان فرانسه یعنی پراگماتیسم را به ذهن متبادر میکند. بیتوجهی دولت سوسیالیست میتران در سال ۱۹۸۲ به سرکوب مخالفان در شهر حمای سوریه در دوران حافظ اسد تنها به این دلیل بود که به مخالفان حافظ اسد یعنی اخوانالمسلمین سوریه اعتقادی نداشت (۱). در سال ۲۰۰۴ ژاک شیراک در اقدامی هماهنگ با بوش با قطعنامه ۱۵۵۹ سازمان ملل تحریمهایی را بر دولت اسد وارد کرد. علت این هماهنگی ترور رفیق حریری در سال ۲۰۰۴ قلمداد میشود. امری که روابط پاریس-دمشق را دچار سردی بیشتری کرد. این در صورتی بود که در سال ۲۰۰۰ ژاک شیراک تنها مقام بلندپایه غربی بود که در مراسم خاکسپاری حافظ اسد شرکت کرد و روابط فرانسه- سوریه را دوستی فناناپذیر خوانده بود. ژاک شیراک حتی یکسال قبل از به قدرت رسیدن بشار اسد وی را در الیزه ملاقات کرد (۲). در حالیکه سارکوزی در مبارزات انتخاباتی خود در سال ۲۰۰۷ بر حقوق بشر و ارتقای دموکراسی در مدیترانه از طریق طرح اتحاد برای مدیترانه تاکید کرد اما در ادامه به واسطه منافع اقتصادی و سیاسی توجه چندانی به وضعیت دموکراسی و حقوق بشر در هیچ کدام از کشورهای مدیترانه مخصوصا سوریه نکرد و بر خلاف سیاست اعلانی، روابط بسیار گرمی را با دولت بشار اسد برقرار کرد. لذا به نظر میرسد رفتارهای پراگماتیک همواره به روابط فرانسه با سوریه شرایط خاصی بخشیده است. در این برهه نیز رفتار فرانسه در قبال بحران سوریه آمیزهای از پراگماتیسم در کنار لعابی از سیاست هنجاری و ارزش محور است. جستجوی سیاست قدرت برای افزایش قدرت در نظام بینالملل با قمار سوریه و ژئوپولتیک شامات رگه اصلی سیاست پاریس را تشکیل میدهد. در ادامه به واکاوی منویات فرانسه در واکنش جدی به بحران سوریه پرداخته میشود.

[b]کاهش نفوذ روسیه در سوریه:[/b]
در حالی که از ۱۹۱۹- ۱۹۴۵ سوریه و لبنان براساس طرح قیمومت جامع ملل تحت سرپرستی فرانسه درآمد، اما از سال ۱۹۴۴ یعنی حتی پیش از به رسمیت شناخته شدن سوریه توسط سازمان ملل به عنوان کشوری مستقل در آوریل ۱۹۴۶، شوروی سوریه را به رسمیت شناخت. روابطی که در جریان جنگ سرد بیشتر تقویت شد و شوروی تبدیل به بزرگترین دولت غیرکمونیست دریافت کننده سلاح از شوروی شد. سوریه و مصر دوستان خاورمیانهای مسکو در رقابت جنگ سردی آمریکا و شوروی بودند. اهمیت سوریه در دهه ۱۹۷۰پس از بریدن مصر تحت ریاست انورسادات غربگرا از ائتلاف شرق بیشتر نیز شد. روابط بسیار گسترده تسلیحاتی، اقتصادی و سیاسی بین مسکو و دمشق برقرار شد. سوریه برای شوروی اهمیت استراتژیک و ژئوپولتیک داشت. در دهه ۱۹۸۰روابط استراتژیک سوریه و شوروی به واسطه مهاجرت یهودیان روسی به اسرائیل، اصلاحات گورباچف و پس از آن در سایه فروپاشی شوروی دچار خلل گشت. این خلل پس از استحکام مجدد شرایط روسیه در دوران حکمرانی پوتین به پایان رسید. برهم خوردن موازنه قدرت در خاورمیانه به نفع آمریکا، نیاز به دسترسی به مدیترانه، داشتن رابطه با جهان اسلام و اهمیت امنیت همسایگان جنوبی خود، سیاست خاورمیانهای روسیه را بیشتر اولویت داد. به عبارتی، حضور موثر در خاورمیانه پیش نیاز ایفای نقش قدرتمند در نظام بین الملل برای روسیه بود. روسیهای که پس از فروپاشی شوروی دچار ضعف شده بود میتوانست از طریق ایفای نقش موثر در خاورمیانه جایگاه سابق خود را تا حدودی به دست آورد. از سوی دیگر سوریه مستقلترین کشور عربی نسبت به سیاستهای آمریکاست و همینطور سکولارترین نظام سیاسی جهان عرب به شمار میرود که این امر اشتیاق روسیه را بنا به وضعیت چچن بیشتر میکند. روابط روسیه و سوریه در قرن بیست و یکم خصوصا بین سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۸ یعنی از حمله آمریکا به عراق تا ایجاد اتحاد مدیترانهای، به واسطه انزوای دمشق، هراس از اقدام مشابه واشنگتن در عراق و ماجرای ترور رفیق حریری بسیار عمیق و گسترده شد. در حال حاضر به نظر میرسد فرانسه به دنبال کم کردن نفوذ روسیه در خاورمیانه و افزایش نقش خود است. مخصوصا اینکه رقابت اروپا با روسیه در قالب سیاست همسایگی و توسعه نفوذ اروپا در کشورهایی که سنتی حوزه نفوذ مسکو تلقی میشدند نیز شکلی جدی به خود گرفته است. روابط استراتژیک روسیه با دمشق، به مسکو قدرت مانور بسیاری را در حوزه فرایند صلح اعراب-اسرائیل داده است و فرانسه به دنبال پایان دادن به این قدرت مانور روسیه است، مخصوصا اینکه روسیه تنها کشور قدرتمند خارجی است که روابط مناسبی با همه طرفهای درگیر در فرایند صلح خاورمیانه اعم از سوریه، لبنان، ایران، عربستان، اسرائیل، حماس و حزبالله دارد.

[b]کنترل نفوذ ترکیه در سوریه احتمالی پسا اسد:[/b]
این درست است که در حال حاضر سیاست ترکیه و اتحادیه اروپا بسیار به هم شبیه است، اما واقعیت ایناست که در دوران پس از بحران و کنار رفتن دشمن، متحدان دیروز برای سهمخواهی دچار اختلاف میشوند. بروز رقابت و اختلاف بین ترکیه با فرانسه بر سر حوزه نفوذ، با توجه به قرابتهای تاریخی، فرهنگی، جغرافیایی، اقتصادی و الگویی بین ترکیه و سوریه بسیار محتمل است. رقابت ترکیه و فرانسه برای توسعه نفوذ در خاورمیانه حداقل به سال ۱۷۹۸ که ناپلئون به مصر حمله کرد برمی­گردد(۳). در آن زمان عثمانی روبه افول بود و فرانسه رو به اوج. تسلط بر لبنان و سوریه در واپسین سالهای حکومت عثمانی اپیزود دیگری از رقابتهای دو کشور برای تسلط بر منطقه بوده است. ترکیه وامدار حکومت عثمانی است که سوریه آنروز جزئی از آن قلمداد میشد و فرانسه به دنبال بازگشت به دوران بین دو جنگ جهانی است. با توجه به اینکه عمده نیروهای مخالف اسد که در صورت سقوط اسد به قدرت میرسند گروه اخوان المسلمین هستند، فرانسه تلاش زیادی دارد تا با به رسمیت شناختن مخالفان و چینش مورد علاقه خود در سازماندهی مخالفان از غلظت اخوانی آن کم و معادله را با وارد کردن عناصر غربگرا، ملیگرا و مسیحی به نوعی دچار تغییر دهد. انتخاب جرج صبره مسیحی به ریاست مخالفان اسد در اجلاس دوحه در این راستا قابل ارزیابی است. روی کار آمدن اخوانیها در تونس، مصر و لیبی موجبات نگرانی پاریس از تکرار آن در سوریه را فراهم آورده است. لذا اولویت فرانسه در حوزه نخبگی، غربگرایان هستند در حالیکه اولویت ترکیه، اخوان المسلمین است. این مساله با دخیل کردن فاکتور اسرائیل، برای فرانسه از سوی آمریکا نیز پشتیبانی میآورد. در مرحله احتمالی پس از سقوط اسد، مساله کردها و اقلیتهای مذهبی در ردیف مسائلی قرار می­گیرند که فرانسه بر آنها تاکید خواهد کرد و هر دوی این مسائل مخصوصا مساله کردها برای ترکیه چالش برانگیز خواهد شد. قدرت نرم فرانسه نسبت به ترکیه در خاورمیانه کمتر است، اما فرانسه به عنوان عضو دائم شورای امنیت و کشوری که حجم اقتصادش دو برابر ترکیه است نیز چندان دست خالی نیست. فرانسویها این واقعیت را میدانند که نخبگان ملیگرا و غربگرا در میان بدنه اجتماعی سوریه پایگاه مناسبی ندارند و هم اینکه مدل نخبگان اخوانی در منطقه از هیچ تلاشی برای پیروزی اخوان المسلمین سوریه فروگذار نخواهند بود.

[b]بازگشت به خاورمیانه و احیای نقش سنتی:[/b]
انقلابهای عربی فرصت مناسبی را برای بازگشت و احیای نفوذ فرانسه به منطقه خاورمیانه فراهم آورده است. تحولات سوریه مناسبترین فرصت را برای فرانسه به وجود آورده است. رفتار فرانسه در لیبی و سوریه نشان دهنده ایناست که فرانسه به دنبال ایفای یک نقش رهبری منطقهای است. از سوی دیگر این کشور با رفتار یکسان در قبال لیبی و سوریه سعی میکند خود را مقید به نوعی سیاست خارجی هنجاری و اخلاقی نشان دهد. درست است که سیاست کنونی فرانسه در قبال منطقه، نسبت به دورههای قبلی ارزش محورتر شده است اما واقعیت ایناست که رفتار سیاست خارجی فرانسه در مورد لیبی و مخصوصا سوریه حائز ویژگی پراگماتیسم در کنار لعاب آرمانگرایی است. حمایت تا لحظات آخر از بن علی و حسنی مبارک، بیاعتنایی پاریس در مورد بحرین و عدم حساسیت به حکومتهای شبه دیکتاتوری الجزایر و مراکش از وجه فرصتطلبانه و واقعگرایانه سیاست خارجی فرانسه رمزگشایی میکند. با توجه به سیاست کلان غرب در بحران سوریه، فرانسه تلاش کرد از سیاست واقعگرایی پیشین خود در قبال تعامل با نظام بشار اسد به نوعی سیاست عملگرایانه ارزش محور به تناسب فضای غربی حاکم بر تحولات سوریه تغییر فاز دهد. ورود و تداوم نقش فرانسه در سوریه به ژانوس دو چهرهای شبیه بود که سعی میکرد بین نگاه و منافع بروکسل و پاریس پیوندی برقرار کند. تاکید بر وجه منطقهای، چندجانبه گرایانه و ارزش محور بیشتر مدنظر بروکسل بود و ایفای نقش رهبری منطقهای در اروپا و شکل دادن به آینده خاورمیانه مدنظر پاریس بود. ضمن اینکه تلاش برای پیوند این دو نگاه محدویتهای قدرت فرانسه را در برخورد با تحولات منطقه جبران مینمود. فرانسه چندان راغب نیست همچون بحرانهای دیگر در خاورمیانه صرفا نقش صحه گذاشتن به اقدامات آمریکا را ایفا کند. لذا فرانسه درصدد است به موازات کشمکش قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای بر سر قدرت در خاورمیانه، از طریق ایفای نقش اساسی و احیای حوزه نفوذ سنتی خود، موضع کلیدی تری در مسائل مهم خاورمیانه مثل صلح خاورمیانه، انرژی و موضوعات دیگر به دست بیاورد.

از سوی دیگر با باز شدن پای فرانسه به سوریه، پاریس بهتر میتواند بر تحولات لبنان به عنوان دیگر پایگاه نفوذ سنتی خود اثر بگذارد. سقوط احتمالی بشار اسد و تنگناهای برآمده از آن برای حزب الله لبنان، توازن قدرت خاورمیانه را به شکل قابل توجهی برعلیه ایران و به نفع فرانسه برهم خواهد زد. امری که پیامدهای ژئوپلتیکی مهمی را در آینده منطقه رقم خواهد زد.

[b]موازنه آلمان از طریق رهبری سیاست خارجی مدیترانهای اروپا:[/b]
سیاست خاورمیانهای فرانسه، وجه اروپایی نیز دارد، اگر به موازات این گزاره که ”سیاست خارجی ادامه سیاست داخلی است ” این را نیز بپذیریم که “سیاست خارجی کشورهای اروپایی از معادلات قدرت در سطح اتحادیه اروپایی” نیز تاثیر میپذیرد. معادله قدرت در اتحادیه به شکل تامل برانگیزی به نفع آلمان و به ضرر فرانسه تغییر یافته است. رقابت فرانسه با آلمان قدمتی دیرینه دارد. تلاشهای امپراطورانه ناپلئون و هیتلر نتیجهای جز تباهی به بار نیاورد. اگرچه مشارکت در قالب جامعه زغال و فولاد ، جامعه اروپا و اتحادیه اروپا چشماندازهای تاریخی هولناک و خصمآمیز روابط فرانسه-آلمان را تقلیل داد، اما تلاش برای ایفای نقش رهبری اروپا بین آلمان و فرانسه را از بین نبرد. آلمان دموکراتیک و غیرنظامی شده در دهههای بعد از جنگ به واسطه اقتصاد قدرتمند خود و به تبع آن حضور فعال در شرق اروپا توانست موازنه قدرت در اروپا را به شکل قابل توجهی به نفع خود و علیه فرانسه تغییر دهد. امری که نگرانی فرانسه را از برهم خوردن موازنه قدرت موجب شده است. روزنامه اکونومیست در مقالهای با عنوان: فرانسه: بمب ساعتی در قلب اروپا، بر این واقعیت صحه نهاده است(۴). در عرصه سیاست خارجی تلاش فرانسه برای غلبه بر وضع عدم موازنه، در قالب تقویت نگاه یورو مدیترانه­ای نسبت به نگاه اروپای شرقگرای آلمان و افزایش نقش فرانسه در منطقه حساس و استراتژیک خاورمیانه و خصوصا سوریه و لبنان قابل مشاهده است. نگاه یورو مدیترانهای از آغاز دهه ۱۹۹۰ و به تبع پایان سیستم دوقطبی جنگ سرد، زمینه احیای روابط اروپا با همسایگان جنوبی و شرقی مدیترانه را فراهم نمود. اعلامیه بارسلون در سال ۱۹۹۵ سنگ بنای روابط اروپا با مدیترانه محسوب میشود. تغییر تصور از اروپا در میان نخبگان و رهبران سیاسی اروپا، لزوم اتخاذ یک سیاست خارجی مشترک نسبت به مدیترانه و نگاه امنیت محور در کنار تاثیراتی که فقر و بیثباتی سیاسی در مدیترانه بر کشورهای اروپا داشت زمینههای داخلی این نگاه جدید در اروپا بود. پایان جنگ سرد و فارغ شدن اروپا از فشارهای نظام دوقطبی نیز باعث تعمیق و سرعت این پدیده شد. گروهی این طرح را برنامهای فرانسوی برای مهار و توازن بخشی به آلمان میدانند (۵). گرچه سیاست یورو مدیترانهای از اوایل ۲۰۰۴ در قالب سیاست همسایگی دچار نوعی رکود شد اما با طرح اتحاد برای مدیترانه از سوی سارکوزی در سال ۲۰۰۸ مجددا فعال شد. این طرح ابتدا در جریان مبارزات انتخاباتی فرانسه در فوریه ۲۰۰۷ از سوی آقای سارکوزی مطرح گشت. اجلاس پاریس در سال ۲۰۰۸ با حضور سران ۴۳ کشور عضو نقطه عطف دیگری در روابط یورو-مدیترانه بود. بشار اسد نیز پس از روابط تیره دمشق-پاریس در قضیه ترور رفیق حریری به فرانسه سفر کرد و در این اجلاس حضور یافت.

پراگماتیسم مشخصه اصلی رفتار سیاست خارجی فرانسه در قبال انقلابهای عربی است. پاریس در صدد است با ایفای نقش موثر در قامت نقش فردی و در قالب اتحادیه اروپا، با احیای نفوذ خود در منطقه و شکل دادن به آینده خاورمیانه، نقشی جهانی متناسب با یک عضو دائم شورای امنیت یابد، در این مسیر مشکلاتی فراروی فرانسه میباشد: عدم ارتباط دیپلماسی فرانسه با لایههای مختلف جامعه مدنی سوریه به استثنای مسیحیان سوریه از جمله این مشکلات است در حالیکه ترکیه در این حوزه مشکل چندانی ندارد. تنگنای دیگر فرانسه، محدودیتهای قدرت نرم آن در میان مردم خاورمیانه است که به مشکلات الگویی منجر میگردد، زیرا در حال حاضر در کشورهای خاورمیانه با مذهب تسنن مدل ترکیه جذابیت بیشتری برای بدنه اجتماعی دارد. دشواری دیگر پیشبرد سیاست فرانسه، سابقه تاریخی این کشور در خصوص قیمومیت سوریه و لبنان و فجایع استعمار الجزایر است که در اذهان اعراب همچنان به نوعی تداوم دارد. چالش دیگر عدم ارتباط مناسب فرانسه با گروهای مقاومت مثل حماس و حزبالله است. واقعیت ایناست که در ژئوپلتیک شامات و همینطور در خصوص فرایند صلح خاورمیانه، عدم ارتباط موثر با گروههای مقاومت اسلامی محدودیتهای قابل توجهی را فراروی سیاست موثر فرانسه قرار میدهد. از سوی دیگر فرانسه باید بین سیاست انفرادی خود و سیاست خارجی و امنیتی مشترک اتحادیه اروپا توازن برقرار کند. سرانجام چالش دیگر رقابت بازیگران منطقهای و فرامنطقهای در خصوص سوریه است، قدرتهای منطقهای مثل ترکیه، مصر، عربستان سعودی در کنار بازیگر کوچک اما پرنفوذی همچون قطر و تلاش آمریکا، انگلیس و روسیه نیز برای افزایش قدرت شرایط دشواری را برای چشماندازهای خاورمیانهای فرانسه ایجاد میکند.
لینک
http://peace-ipsc.org/fa/سوریه-دروازه-فرانسه-برای-ورود-به-خاورم/

[100 2,715]

[quote name='heliaa' timestamp='1353968373' post='285017'] بعد میگن چرا به خبرگزاریهای داخلی انتقاد میکنیم!! درگیری توی 10-20 کیلومتری مرز هست، بعد میگن مناطق مرزی ترکیه بمباران شد! یعنی مناطق مرزی ترکیه با مناطق مرزی سوریه هیچ فرقی نداره؟! با اون تیتر احمقانه سایت shahrekhabar! گفتم چطور جنگ شروع شد که جای دیگه ای نمیگه؟! [/quote]

سلام
ببخشید ولی شما هنوز متوجه نشدید که بعضی از خبرگزاریهای داخلی یا از این ور بوم می افتند و بعضی دیگه از اون ور بوم !!