امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

یک سوال :  سیستم پدافند موشکی چین، توانایی هدف قرار دادن F35 را دارد ؟

 

پاسخ به سوال شما خیلی پیچیده تر و مفصل تر از اونی هست که با یک آری یا خیر به سرانجام برسه.

 

در حال حاضر وزارت دفاع آمریکا و به طور مشخص  " دفتر توانایی های استراتژیک  " این نیرو با نام SCO در همکاری با نیروی هوایی و دارپا ، در حال توسعه توانایی های ناهمتراز و خلاقانه ای هستند که پس از به ثمر رسیدن و عملیاتی شدن ، تقریبا تمامی راهکارهای مقابله با پنهانکاری رو بی اثر میکنه .

 

فقط یک نمونه کوچکش استفاده از ریز پرنده های هوشمند در مقیاس انبوه و به پرواز درآوردنشون با استفاده از حامل های پهن پیکر هست . این برنامه با نام  " آرسِنال پلِین "  در حال پیگیری هست . این ریز پرنده ها و دیگر اهداف دروغین و فریبنده ( پروژه گرِملین )  آن چنان پدافند رو به خودش مشغول و سرگرم میکنه که جنگنده های پنهانکار مانند لایتنینگ میتونن با درصد موفقیت بسیار بالا اهداف خودشون رو نابود کنند .

 

البته در اون سمت هم ، چین به تازگی مدعی شده که در توسعه رادارهای کوانتومی به موفقیت های خیره کننده ای دست پیدا کرده . به گونه ای که اهدافی مثل لایتنیگ رو در فاصله 100 کیلومتری شناسایی میکنه . به گفته مقامات مسئول این برنامه ، توانایی تشخیص رادارهای آنها 5 برابر بیشتر از رادارهای کوانتومی در دست توسعه توسط لاکهیدمارتین هست .

 

با توجه به این که در سالیان گذشته از این دست دروغ های شاخدار و بعضاً خنده دار از سوی چینی ها به وفور شنیده شده ، این اخبار رو هم باید در زمره جنگ روانی و بزرگ نمایی های معمول قلمداد کرد .

 

کشوری که با دزدی دانش از کشورهای دیگر به سطح امروزی رسیده ، هرگز نمیتواند مولّد و زاینده دانش و توانمندی های دفاعی شاخص باشد .

  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با توجه به این که در سالیان گذشته از این دست دروغ های شاخدار و بعضاً خنده دار از سوی چینی ها به وفور شنیده شده ، این اخبار رو هم باید در زمره جنگ روانی و بزرگ نمایی های معمول قلمداد کرد .

 

کشوری که با دزدی دانش از کشورهای دیگر به سطح امروزی رسیده ، هرگز نمیتواند مولّد و زاینده دانش و توانمندی های دفاعی شاخص باشد .

تشکر بابت انتشار اطلاعات خوبتون و زحمات شما

اما بهتر نیست اینقدر یکطرفه به قاضی نرید و تعصبات نوشته هاتون رو کمتر کنید!

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تشکر بابت انتشار اطلاعات خوبتون و زحمات شما

اما بهتر نیست اینقدر یکطرفه به قاضی نرید و تعصبات نوشته هاتون رو کمتر کنید!

 

 

خواهش میکنم دوست عزیز . انجام وظیفه میکنم .

 

شما قطعاً این اختیار و آزادی رو دارید که درباره مطالب بنده و هر شخص دیگری نظرات و برداشت های شخصیه خودتون رو بیان بفرمایید و ان شا الله که حقِ قبول کردن یا نکردن نظرات محترمتون رو برای بنده و دیگر اشخاص هم قائل باشید .

 

در مورد اخیر هم از شما اجازه میخوام که نظرتون رو نپذیرفته و اتّهام قضاوت یکطرفه و متعصبانه رو شدیداً رد کنم . 

 

نظر شخصیه بنده مستقیماً از مطالعه پژوهش ها و دستاوردهای بزرگترین اندیشکده های نظامی جهان از جمله  ، BROOKINGS  ، CSIS ، RAND، CARNEGIE و .... حاصل شده و نتیجه و خروجی این اندیشکده ها هم دقیقاً  برآیند اَعمالیست که در سال های گذشته از کشور چین شاهد بوده ایم .

 

ناظران و کارشناسان بین المللی چیزی رو تحلیل میکنند که میبینند . اما اونا چه دیده اند که به چنین نتیجه گیری رسیده اند ؟

 

حکومتی رو دیده اند که به طور سازمان یافته و با وقاحت تمام به دزدی و راهزنی علم و دانش در جهان مشغول هست و هیچ شرمی هم از این کار شنیع نداره و با استفاده علم و دانشی که انسان های دیگه با صرف زمان ، انرژی و هزینه گزاف به دست آورده اند ، به نام خودش توانمندی تولید میکنه .

 

کشور و ملّتی که سطح دانشگاه ها و تولید علمش درصد بسیار ناچیزی از همون کشوری هست که در حال دزدی دانش از اونه . 

 

برای تولید دانش به مراکزی نیاز هست که هدفش تولید دانش باشه . ولی دوستان چینی راه میانبُر یعنی دزدی و راهزنی رو انتخاب کرده اند . دزدی هم تا یک زمانی موثر هست . تا زمانی که بتونن به این کار ادامه بدن . هر زمان که این راهزنی متوقف بشه اون وقت شاهد درجا زدن و پسرفت اونا خواهیم بود . 

 

از عنایت و تجه شما متشکرم .

  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خواهش میکنم دوست عزیز . انجام وظیفه میکنم .

 

 

لحن شما چندان مناسب نیست... برای این منفی دادم، اگرچه حاوی واقعیت هایی هست، که با این طرز بیان شما گم میشه......

البته باید توجه داشت!!! کمتر کشوری داریم که از این دست که شما میگید نداشته باشه، کلا مشکل ایران هم همین مسائل هست منتهی بحث سر اهمیت هست، یکجا 80 درصد 90 درصد برای تولید علم و 10 20 درصد برای کپی میگذارند و مهندسی معکوس،

یکجا هم مثل ایران و چین 99 درصد!!! میخرن، نشد مهندسی معکوس میکنن یک نمونه !!! نشد دیگه خیلی لازم بود حالا تولید و تحقیقی مقطعی بشود......

اینم جهت گیری مدیران هست، و گرنه الان بدون اغراق بیش از 50 درصد و شاید بیشتر حتی، در همین کشورای مورد نظر تولید کننده علم..... چینی هستن، ایرانی و هندی هم کم نیست.......

منتهی جهتگیری و تفکر و مدیریت سیستمی درسته، بعلاوه حق کپی رایت، و درآمدزایی.......

و اینکه شما بخواید پیشرو باشید در علم باید یک چیز dominant تولید کنید، خود بخود این عامل محرکه هست

حقیقت محض تر اینه که تا این مسئولین و این .... هستند همین آش هست و همین کاسه، نیاز روز، بعلاوه شرکتهای دولتی دست اندر کار....

 

راه میانبر هم بد نیس از بعضی لحاظ اگر اصل علم بدست بیاد، پیشرفتهای تکنولوژیکی غرب و روسیه، در اثر تکنولوژی های آلمان نازی بر کسی پوشیده نیست......

سیستم متفاوته، وگرنه اینجام آدمها، همون آدمها و شایدم بدتر!!! ولی در یک سیستم درست، درست عمل میکنند

  • Upvote 6
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

لحن شما چندان مناسب نیست... برای این منفی دادم، اگرچه حاوی واقعیت هایی هست، که با این طرز بیان شما گم میشه......

 

دوست عزیز همین که شما حداقل به عرائض بنده توجه داشتین برای من یک دنیا ارزش داره . بنده به شما مثبت دادم و از منفی دادنِ شما هم به هیچ عنوان ناراحت نمیشم بلکه خوشحال میشم ، چون میفهمم که پیام خودم رو به مخاطبان به بهترین و موثر ترین شکل ممکن انتقال داده ام . 

 

بنده دقیقا به همین علت از این لحن و طرز بیان استفاده میکنم تا شاید اون دسته از مسئولینی که شما هم ازشون یاد کردید ، به خودشون بیان و یک تکونی بخورند.

 

با بقیه فرمایشات شما هم کاملا موافق هستم .

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

برای تولید دانش به مراکزی نیاز هست که هدفش تولید دانش باشه . ولی دوستان چینی راه میانبُر یعنی دزدی و راهزنی رو انتخاب کرده اند . دزدی هم تا یک زمانی موثر هست . تا زمانی که بتونن به این کار ادامه بدن . هر زمان که این راهزنی متوقف بشه اون وقت شاهد درجا زدن و پسرفت اونا خواهیم بود .

از عنایت و تجه شما متشکرم .


http://www.popsci.com/china-new-long-range-air-to-air-missile

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

 

از این که به این مساله اشاره فرمودید بسیار متشکرم . اتفاقا  با چند نفر از خوانندگان دائمی و قدیمیه نسخه اینترنتیه مجله اَوییِیشن ویک در یِنگه دنیا ( که هر از گاهی بحث های جالبی با اونا دارم ) درباره این موشک صحبت کردیم . 

 

زمانی که در سال 2006 برنامه PAC-3 هواپرتاب با نام ALHTK مطرح شد ، به مخیّله چینی ها هم نمیرسید که میشه چنین طرح هایی رو دنبال کرد .

 

فقط برای روشن شدن مساله :

 

[aparat]pvhAZ[/aparat]

 

 

[aparat]xR0DM[/aparat]

 

 

اگر در جایی ابهام دارید بفرمایید تا خدمت شما توضیح بدم .

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خواهش میکنم دوست عزیز . انجام وظیفه میکنم .

 

شما قطعاً این اختیار و آزادی رو دارید که درباره مطالب بنده و هر شخص دیگری نظرات و برداشت های شخصیه خودتون رو بیان بفرمایید و ان شا الله که حقِ قبول کردن یا نکردن نظرات محترمتون رو برای بنده و دیگر اشخاص هم قائل باشید .

 

در مورد اخیر هم از شما اجازه میخوام که نظرتون رو نپذیرفته و اتّهام قضاوت یکطرفه و متعصبانه رو شدیداً رد کنم . 

 

نظر شخصیه بنده مستقیماً از مطالعه پژوهش ها و دستاوردهای بزرگترین اندیشکده های نظامی جهان از جمله  ، BROOKINGS  ، CSIS ، RAND، CARNEGIE و .... حاصل شده و نتیجه و خروجی این اندیشکده ها هم دقیقاً  برآیند اَعمالیست که در سال های گذشته از کشور چین شاهد بوده ایم .

 

ناظران و کارشناسان بین المللی چیزی رو تحلیل میکنند که میبینند . اما اونا چه دیده اند که به چنین نتیجه گیری رسیده اند ؟

 

حکومتی رو دیده اند که به طور سازمان یافته و با وقاحت تمام به دزدی و راهزنی علم و دانش در جهان مشغول هست و هیچ شرمی هم از این کار شنیع نداره و با استفاده علم و دانشی که انسان های دیگه با صرف زمان ، انرژی و هزینه گزاف به دست آورده اند ، به نام خودش توانمندی تولید میکنه .

 

کشور و ملّتی که سطح دانشگاه ها و تولید علمش درصد بسیار ناچیزی از همون کشوری هست که در حال دزدی دانش از اونه . 

 

برای تولید دانش به مراکزی نیاز هست که هدفش تولید دانش باشه . ولی دوستان چینی راه میانبُر یعنی دزدی و راهزنی رو انتخاب کرده اند . دزدی هم تا یک زمانی موثر هست . تا زمانی که بتونن به این کار ادامه بدن . هر زمان که این راهزنی متوقف بشه اون وقت شاهد درجا زدن و پسرفت اونا خواهیم بود . 

 

از عنایت و تجه شما متشکرم .

ممنون از توجهتون

لحن بنده بهیچوجه خدای ناکرده آمرانه و از بالا نبوده و شما و هر کس دیگه حق اظهارنظر دارید و حداقل خودم بارها در میلیتاری از اطلاعات ارزشمندتون استفاده کردم.

 

مراکز علمی که فرمودید و حتی کارشناسان شهره و قدر، معمولا و نه همیشه گزارشهای قابل استناد و اعتمادی رو ارائه میدن و بعید نیست گزارشهای یکطرفه ای تهیه کنن

اولا در بحث دزدی علمی، نه فقط چینیها، بلکه غربیها و شرقیها و بالا و پایینها هم سوابق درخشانی! در سرقتهای علمی داشتن و دارن که نمونه هاش فراوان و مشخص هست و در همین سایت هم دوستان اشاره کردن

ثانیا پیشرفتی که صرفا با دزدی و بدون هیچ دخل و تصرفی و صرفا بر مبنای تقلید کورکورانه حاصل بشه، چقدر پایدار میمونه و چه مقدار برای کشور سارق -که توانایی درک علوم جدید رو نداره- خطرناک هست؟؟ کافی هست کمی فقط کمی برای چینیها عقل و شعور هم قائل باشیم.

پیشنهاد میکنم این مقاله رو مطالعه بفرمایید:

http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/northamerica/usa/1455559/CIA-plot-led-to-huge-blast-in-Siberian-gas-pipeline.html

سرقت فنی -یا علمی- که منجر به بزرگترین انفجار غیر اتمی زمین شد!

البته الان مقاله ای که ترجمه کرده بودم رو یافتم...یادش گرامی سال 2008

بمب منطقی

 

پیشرفت علمی و اقتصادی و ... چین، سالهاست که کارشناسان مختلف رو به خودش مشغول کرده انواع و اقسام تحلیلها و پیش بینیهای صحیح و ناصحیح رو ارائه کردن که هر کدام میتونن قابل رد یا دفاع باشن

بعنوان مثال مقالاتی در GlobalResearch این تاکید بی حد و حصر آمریکاییها مبنی بر جاسوسی علمی رو یک بهانه جویی و فتنه انگیزی قلمداد میکنن

یا Brookings مقالات متعددی درباره سرمایه گذاری سنگین چینیها در تحقیق و توسعه در زمینه های High-tech (یعنی خودم :blushing:) منتشر کرده و پیشرفت و تولید علم توسط اونها -نه دزدی و جاسوسی علمی- مورد توجه قرار دادن

کسب جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی توسط یک دانشمند چینی از دانشگاههای پکن، تصادفی نیست! و نشان از برنامه ریزی خوب اونها در دراز مدت داره

 

دوست عزیز، بنده تعصبی بر عالی بودن چین ندارم و این بحث در درجه اول جهت اصلاح خطای خودم هست. کما اینکه مقاله حاضر، بخوبی ضعفها و عقب ماندگیهای چین نسبت به ایالات متحده رو در بحث نیروی هوایی بیان کرده.

بابت طرح موضوع خارج از تاپیک هم از همگی عذرخواهی میکنم.

 

در انتها دیدن این دو نمودار هم خالی از لطف نیست:

https://journalistsresource.org/wp-content/uploads/2014/08/Researchers-in-China-U.S.-and-E.U.-1995-2007-NSF.jpg

http://superscholar.org/wp-content/uploads/2013/10/science.jpg

  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام علیکم



آقا من یه سوال دارم گستردی جنگ بین دو کشور رو چه موضوعی تعیین میکنه .


مبناً در حاشیه ریملند( نظریه نیکلاس اسپایکمن ) پس از پایان جنگ سرد و بر خلاف بازه زمانی 1989-1953 ، عمدتاً بر مفهوم ثبات امنیتی بنا نهاده شده ، در نتیجه فرض مبناء در این بخش ، روی مفهوم صلح استوار هست .

قضیه فرود بالاجبار پرنده شناسایی EP-3 در جزیره هاینان و ختم به خیر شدن آن مساله ( البته سود فراوان چینی ها از به غنیمت درآمدن تجهیزات این پرنده گرانبها را حساب نمی کنیم ) یک نقطه عطف برای دو طرف درگیر بشمار می رفت .

ای کاش یه سیستمی هم بود که میشد باهاش محاسبه کرد مثلا آمریکا برای تایوان چقدر حاضر هست بها بپرداره چون جواب به این سوال درست برابر با حجم تسلیحاتی است که پای کار میاره خیلی در مورد این موضوع مطالعه کردم ولی به خاطر گستردگی از جمله اقتصادی و استراتژیک و ... خیلی سخت هست که به جمع بندی رسید


این سیستم و دانش وجود دارد و آن دانش ژئوپلیتیک هست . محاسبات جدی در خصوص این منطقه ژئواستراتژیک وجود دارد که فرصت طولانی برای تشریح آن نیاز هست . با این حال ، مساله تایوان برای دو طرف ( هم ایالات متحده و هم جمهوری خلق چین ) هم فرصت هست و هم تهدید .

هم چینی ها و هم آمریکایی ها ، تایوان را بعنوان یک مدخل ( GATE ) محسوب می کنند که مسلط بودن هر کدام بر این مدخل (دروازه) کلید جهان دریایی آسیا - پاسیفیک را در اختیار قدرت مسلط قرار می دهد . رفتار اخیر ترامپ در ارتباط با تایوان هم در همین ارتباط ارزیابی می شود . بعنوان مثال جالب هست که بدانید بخش عمده سرمایه گذاری برروی صنعت الکترونیک چین از سمت تایوان بطور مستقیم یا به شکل واسطه ای هست .

در مجموع ، ظاهراً همه توجهات از سمت آسیای جنوب غربی دارد بسمت آسیای شرقی و جنوب شرقی بر می گردد و خریدهای تسلیحاتی کشورهایی نظیر استرالیا ، مالزی ، اندونزی ، تحرکات شدید نیروی دریایی سلطنتی ژاپن و احیای سنتهای قدیمی در ارتش این کشور ( که نوعی بازگشت به سنتهای خاص ارتش امپراطوری هم محسوب می شود ) همین امر را بیشتر در صدر توجهات قرار می دهد .
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اولا در بحث دزدی علمی، نه فقط چینیها، بلکه غربیها و شرقیها و بالا و پایینها هم سوابق درخشانی! در سرقتهای علمی داشتن و دارن که نمونه هاش فراوان و مشخص هست و در همین سایت هم دوستان اشاره کردن

ثانیا پیشرفتی که صرفا با دزدی و بدون هیچ دخل و تصرفی و صرفا بر مبنای تقلید کورکورانه حاصل بشه، چقدر پایدار میمونه و چه مقدار برای کشور سارق -که توانایی درک علوم جدید رو نداره- خطرناک هست؟؟ کافی هست کمی فقط کمی برای چینیها عقل و شعور هم قائل باشیم.

 

سلام دوباره . جناب های تِک بنده هم احترام ویژه ای برای شما قائل هستم و همیشه و همیشه از خواندن مطالب پر مغز و محتوای شما با لحن و نگارش دوست داشتنی لذت برده و میبرم .

 

از منابعی که ارائه فرمودین بسیار متشکرم . فقط درباره این قسمت هایی از فرمایشات شما که نقل قول کردم ، بحث مختصری دارم .

 

میدونم که بارها و بارها در همین سایت و محفل های دیگه بحثش پیش اومده و یه موضوع تکراری محسوب میشه ولی میخوام باز هم مطرحش کنم . 

 

اگر مقصود شما از سرقت علمی غربی ها که در اینجا منظور ما مشخصاً آمریکای بعد از جنگ جهانی دوم هست ، باید این نکته رو مدنظر داشته باشیم که دانشمندان آلمان در دوره حکومت نازی ها ، با اراده و اختیار خودشون و به دلایل مختلف سیاسی ، ایدئولوژیکی ، اقتصادی و ...... اقدام به مهاجرت به آمریکا کردند و به هیچ عنوان نمیشه اون رو با سرقت علمی چین از طریق فضای سایبر و یا جاسوسی افراد آمریکاییِ چینی الاصل ساکن در آمریکا مقایسه اش کرد .

 

چینی ها از اوایل قرن بیستم برای فرار از فقر و محدودیت های زندگی و دستیابی به آینده ای بهتر برای خودشون و فرزاندشون به آمریکا مهاجرت کردند و این روند همین امروز هم ادامه داره . 

 

بسیاری از این آمریکایی های چینی تبار با استفاده از منابع و امکاناتی که کشور میزبان برای اونها فراهم کرده توانستن به بالاترین سطوح اجتماعی و مقامات کلیدیه سیاسی ، اقتصادی ، علمی و نظامی دست پیدا کنند . 

 

حالا وقتی چنین افرادی علوم و اطلاعات ملّی و حساس رو به کشوری دیگه منتقل میکنند ، آیا کوچکترین جایی برای دفاع و توجیه باقی میگذاره ؟

 

به عنوان یک مثال کوچیک در تازه ترین مورد از این دزدی علمی توسط دانشمندان چینی الاصل ، یکی از عوامل پژوهشگر در کمپانی یونایتِد تِکنالِجیز به نام yu long به انتقال اطلاعات محرمانه به مقامات حکومتیه کشور چین متهم شده و قراره تا به 20 سال زندان محکوم بشه .

 

این شخص که مستقیما در پروژه موتورهای جت F119 و F135 ( مورد استفاده در جنگنده F-22 و F-35 ) مشغول به فعالیت بوده به اطلاعات بسیار حساسی دسترسی داشته .

 

http://www.courant.com/breaking-news/hc-utc-scientist-secrets-theft-1220-20161219-story.html

 

یا همین 4 روز پیش هکرهای چینی ، پیمان کاران آمریکایی رو به ورشکسته کردن تهدید کردند .

 

http://freebeacon.com/national-security/pentagon-china-threatened-bankrupt-defense-contractor/

 

 

و صدها و صدها مورد دیگه از این دست که میتونم همین جا ذکر کنم .

 

 

فقط برای یک لحظه بیایم تصوّر کنیم که مثلا ما دستاوردهایی رو با صرف هزینه و زمان و متحمل شدن رنج ها و مشقّت های فراوان به دست آورده ایم و حاصل تلاش هامون به دست یک نفر با هویت و اصالت غیر ایرانی ( که در این آب و خاک به دنیا اومده ، زندگی کرده ، از تمامیه امکانات رفاهی و تحصیلی بهره مند شده و به بالاترین مدارج دست پیدا کرده ) به سرقت بره و در کشور دیگری مورد استفاده قرار بگیره .

 

چه حالی به شما دست میده ؟ آیا این مصداق بارز خیانت به وطن نیست ؟ آیا به مجازاتی غیر از اعدام برای این شخص راضی میشیم ؟ بنده که خیر .

 

وقتی 2 نفر از تکواندو کاران ما رفتن و به تیم ملی کشور آذربایجان پیوستن ، خون بسیاری از ایرانی ها به جوش اومد . حالا همین مساله رو درباره مهمترین اسرار نظامی و علمی کشور تصور بفرمایید . چه واکنشی از من و شما انتظار میره ؟

 

ببخشید که بحث منحرف شد ، ولی خواستم موضوع کمی روشن بشه .

 

یا علی مدد .

  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خواهش میکنم دوست عزیز . انجام وظیفه میکنم .

 

شما قطعاً این اختیار و آزادی رو دارید که درباره مطالب بنده و هر شخص دیگری نظرات و برداشت های شخصیه خودتون رو بیان بفرمایید و ان شا الله که حقِ قبول کردن یا نکردن نظرات محترمتون رو برای بنده و دیگر اشخاص هم قائل باشید .

 

در مورد اخیر هم از شما اجازه میخوام که نظرتون رو نپذیرفته و اتّهام قضاوت یکطرفه و متعصبانه رو شدیداً رد کنم . 

 

نظر شخصیه بنده مستقیماً از مطالعه پژوهش ها و دستاوردهای بزرگترین اندیشکده های نظامی جهان از جمله  ، BROOKINGS  ، CSIS ، RAND، CARNEGIE و .... حاصل شده و نتیجه و خروجی این اندیشکده ها هم دقیقاً  برآیند اَعمالیست که در سال های گذشته از کشور چین شاهد بوده ایم .

 

ناظران و کارشناسان بین المللی چیزی رو تحلیل میکنند که میبینند . اما اونا چه دیده اند که به چنین نتیجه گیری رسیده اند ؟

 

حکومتی رو دیده اند که به طور سازمان یافته و با وقاحت تمام به دزدی و راهزنی علم و دانش در جهان مشغول هست و هیچ شرمی هم از این کار شنیع نداره و با استفاده علم و دانشی که انسان های دیگه با صرف زمان ، انرژی و هزینه گزاف به دست آورده اند ، به نام خودش توانمندی تولید میکنه .

 

کشور و ملّتی که سطح دانشگاه ها و تولید علمش درصد بسیار ناچیزی از همون کشوری هست که در حال دزدی دانش از اونه . 

 

برای تولید دانش به مراکزی نیاز هست که هدفش تولید دانش باشه . ولی دوستان چینی راه میانبُر یعنی دزدی و راهزنی رو انتخاب کرده اند . دزدی هم تا یک زمانی موثر هست . تا زمانی که بتونن به این کار ادامه بدن . هر زمان که این راهزنی متوقف بشه اون وقت شاهد درجا زدن و پسرفت اونا خواهیم بود . 

 

از عنایت و تجه شما متشکرم .

با سلام. کلا دزدی کار خوبی نیست و فرق نداره برای چه کسی اتفاق بیفته. همین آمریکا و شوروی خودشون چطور علم و تولید کنندگانشون در آلمان رو غارت کردن.(حتی به میز و صندلی هاشون هم رحم نکردن و با خودشون بردن)شما دیگه بهتر از من میدونید این مسئله رو.یکی از بزرگترین دزد های علوم جهان رو شوروی با استفاده سیستم kgb داشت.چون مجبور به این کار بود و اگر نمیکرد  دنیایی شرق متحد جهان سومی از  جهان غرب متحد و پیشرفته عقب میموند.

چینی ها خوب موقعی این موضوع رو فهمیدن و دونستند که اگر بخوان از صفر شروع کنن حالا حالا ها کار دارن تا با اون اقتصاد نه چندان قویشون در چند دهه پیش به اینجا برسن.یا باید خودشون چرخ میخریدن یا چرخشون درست میکردن و یا اینکه نحوه ساخت اون رو بدزدند.راه اول و خوب خرید دانش یه محصول هستش که تا یه حدی و محصولاتی رو میدن و وقتی بحث های تک باشه که دیگه هیچ.و راه دوم همین کاری که انجام دادند و میدن.

تا زمانی که تولید علم وجود داشته باشه دزدی از اونم هم هست و پایانی نخواهد داشت.چه بسا که آمریکا الان هم از صنایع آلمان دزدی اطلاعات میکنه. با این اوصاف چینیها دست به کار شدن وما هم باید دست به کار بشیم.

لازم به ذکر هستش که این حرف های که دوستان در مورد کپی سازی میزنن و چین رو یه دستگاه کپی بزرگ میدونن سطحی هستش و اگر خودشون دست به کار برده باشن متوجه میشن که مهندسی معکوس و ساخت از روی یک نمونه هم نیاز به دانش و تکنولوژی بالایی داره.شاید یه سری از چیزهای ظاهری،الگو گیری و... رو به راحتی بشه تشخیص داد ولی نمیشه به راحتی به روح یه سخت افزار و طرز تفکر سازنده اون  پی برد.چیزهایی هستش که ما تو کپی سازی از اون به مشکل خوردیم و پروژه رو نیمه کاره ول کردیم و یا از نسخه موجود خیلی ضعیفترشو تونستیم بسازیم.

 

پ ن1: اگر قرار باشه دزدی اطلاعاتی از آمریکا داشته باشیم بذارید به حساب بالا کشید نفت،پول و ... کشورمون و این همه آزار و اذیتاش. icon_cheesygrin

پ ن 2: من خودم به شخصه بدم نمیاد که کمی از اینا اطلاعات کش بریم چون واقعا تو بعضی از زمینه ها واقعا واقعا نیازمند هستیم.

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

چه بسا که آمریکا الان هم از صنایع آلمان دزدی اطلاعات میکنه. 

 

 

سلام . از فرمایشات شما استفاده کردم . 

 

در مورد بخشی که نقل قول کردم ، اطلاعات محدودی که از این مساله داریم از طریق ادوارد اسنودن منتشر شده و حاکی از اینه که مقامات آژانس امنیت ملّی آمریکا از آلمان جاسوسی اقتصادی میکرده اند . یعنی مسائل پیرامون درآمد های حاصل از بخش های مختلف تولیدی ، خدماتی و غیره . 

 

http://www.reuters.com/article/us-germany-spying-idUSKBN0NY1JG20150513

 

بنده تاکنون با هیچ منبع معتبری برخورد نکرده ام که جاسوسی صنعتی آمریکا از آلمان رو تایید کنه . 

 

بسیار خوشحال و سپاسگزار میشم اگر شما منبع معتبری رو میشناسید معرفی بفرمایید . 

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام . از فرمایشات شما استفاده کردم . 

 

در مورد بخشی که نقل قول کردم ، اطلاعات محدودی که از این مساله داریم از طریق ادوارد اسنودن منتشر شده و حاکی از اینه که مقامات آژانس امنیت ملّی آمریکا از آلمان جاسوسی اقتصادی میکرده اند . یعنی مسائل پیرامون درآمد های حاصل از بخش های مختلف تولیدی ، خدماتی و غیره . 

 

http://www.reuters.com/article/us-germany-spying-idUSKBN0NY1JG20150513

 

بنده تاکنون با هیچ منبع معتبری برخورد نکرده ام که جاسوسی صنعتی آمریکا از آلمان رو تایید کنه . 

 

بسیار خوشحال و سپاسگزار میشم اگر شما منبع معتبری رو میشناسید معرفی بفرمایید . 

دوست عزیز من منبع معتبری از این ماجرا در اختیار ندارم و این اطلاعات مربوط میشه به منابعی خاص که نمیتونم اسمی ازش ببرم.در یک مورد دیگری که دزدی اطلاعات اسمشو نمیشه گذاشت و بیشتر دزدی مشتری بود.شرکت معظم بوئینگ از بخش فروش و اقتصادی ایرباس جاسوسی میکرده و وقت مشتری میرفت سراغ ایرباس اینا  زود میرفتن سراغ مشتری تا به سمت خودش بکشن.و در نمونه ای علنی شده از جاسوسی آمریکا در آلمان جاسوسی از صدراعظم آلمان بود هر چند بعدا گندش در اومد که آلمانی ها هم از آمریکا جاسوسی میکنن. :laughing:

در بخش دیگه که البته شاید نشه اسمشو دزدی گذاشت خرید محصول و دمونتاژ کردن اون هست تا ایده ها و ابداعات جدید دیگران رو در محصول خودشون استفاده کنن که امر طبیعی تو صنعت هستش ولی من باز اسمشو دزدی میذارم.نمونه ای خنده دار رو میتونم شرکت هوندا معرفی کنم.مهندسای هوندا یک موتور دوکاتی ساخت ایتالیا رو دمونتاژ کامل کردن و بعد از آنالیز مونتاژ مجدد کردن.وقتی موتور رو به دینامومتر وصل کردن 5 اسب بخار وسط گم شد. rolling_on_the_floor یادم نیست قدرت موتور قبل از دمونتاژ 105 اسب بود یا 100 اسب ولی بعد از مونتاژ 5 اسب بخار کم شده بود.

در مورد دیگر میتونم سیستم های خودران یا اتوپایلت خودروهای بنز رو مثال بیارم که تجاری شده و اولین خودروی بدون سرنشین هست که در آمریکا مجوز تردد گرفته(خودتون میدونید که قوانین امنیت خودرو و ... در آمریکا چقد سخت گیرانس).حالا دارپا خودشو داره میکشه تا خودرو های نظامیش رو اتوپایلت کنه ولی نتونسته.لازم به ذکر هم هست که بگم درسته میدان جنگ با یه اتوبان فرق داره ولی تیمی که تونسته این رو گسترش بده اون یکی هم براش دست نیافتنی نخواهد بود.

در کل اگر حرفام رو باور ندارید شرمندم که منبع معتبری برای اثبات حرفام ندارم و باور کردن یا نکردن حرفام رو میذارم به عهده خودتون.

  • Upvote 4
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوست عزیز من منبع معتبری از این ماجرا در اختیار ندارم و این اطلاعات مربوط میشه به منابعی خاص که نمیتونم اسمی ازش ببرم.

در کل اگر حرفام رو باور ندارید شرمندم که منبع معتبری برای اثبات حرفام ندارم و باور کردن یا نکردن حرفام رو میذارم به عهده خودتون.

 

 

سلام اخوی . دشمنتون شرمنده باشه . فدای سرتون که منبع ندارید . بنده از نکات جالبی که مطرح فرمودید بسیار استفاده کردم .

 

در مجموع همون طوری که خودتون هم توضیح دادین ، تاکنون سرقت صنعتی و علمی صورت نگرفته و بحث بوئینگ و ایرباس ( که اتفاقا در زمان خودش خیلی داغ و پر سر و صدا شده بود ) رقابت های تجاریست و نه سرقت صنعتی ........

 

اتفاقا وقتی به عنوان یک ناظر از بیرون به ارتباطات کشورهای غربی با یکدیگر به ویژه اعضای ناتو نگاه میکنیم ، متوجه میشیم که چه همکاری و همیاری فشرده و تنگاتنگی در جهت پیشرفت و تعالی خودشون دارن و همین رمز موفقیت اوناست . 

 

از طرف دیگه وقتی به ارتباطات صنایع نظامی روسیه و چین و متحدانشون ( به عنوان مثال هند در جریان پاکفا ) نگاه میکنیم ، به فاصله و شکاف عمیق میان شرق و غرب در زمینه شفافیت و صداقت پی میبریم . 

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

پاسخ به سوال شما خیلی پیچیده تر و مفصل تر از اونی هست که با یک آری یا خیر به سرانجام برسه.

 

در حال حاضر وزارت دفاع آمریکا و به طور مشخص  " دفتر توانایی های استراتژیک  " این نیرو با نام SCO در همکاری با نیروی هوایی و دارپا ، در حال توسعه توانایی های ناهمتراز و خلاقانه ای هستند که پس از به ثمر رسیدن و عملیاتی شدن ، تقریبا تمامی راهکارهای مقابله با پنهانکاری رو بی اثر میکنه .

 

فقط یک نمونه کوچکش استفاده از ریز پرنده های هوشمند در مقیاس انبوه و به پرواز درآوردنشون با استفاده از حامل های پهن پیکر هست . این برنامه با نام  " آرسِنال پلِین "  در حال پیگیری هست . این ریز پرنده ها و دیگر اهداف دروغین و فریبنده ( پروژه گرِملین )  آن چنان پدافند رو به خودش مشغول و سرگرم میکنه که جنگنده های پنهانکار مانند لایتنینگ میتونن با درصد موفقیت بسیار بالا اهداف خودشون رو نابود کنند .

 

البته در اون سمت هم ، چین به تازگی مدعی شده که در توسعه رادارهای کوانتومی به موفقیت های خیره کننده ای دست پیدا کرده . به گونه ای که اهدافی مثل لایتنیگ رو در فاصله 100 کیلومتری شناسایی میکنه . به گفته مقامات مسئول این برنامه ، توانایی تشخیص رادارهای آنها 5 برابر بیشتر از رادارهای کوانتومی در دست توسعه توسط لاکهیدمارتین هست .

 

با توجه به این که در سالیان گذشته از این دست دروغ های شاخدار و بعضاً خنده دار از سوی چینی ها به وفور شنیده شده ، این اخبار رو هم باید در زمره جنگ روانی و بزرگ نمایی های معمول قلمداد کرد .

 

کشوری که با دزدی دانش از کشورهای دیگر به سطح امروزی رسیده ، هرگز نمیتواند مولّد و زاینده دانش و توانمندی های دفاعی شاخص باشد .

موضوعی که شما اشاره کردید از دغدغه های جدی فکری بنده هم هست

البته نه به شکلی که شما اشاره کردید

 

سیستم پدافندی ما برای شناسائی از مکملهای باند uhf کمک میگیره که امواج اون متریک است و ریزپهپادها عملا در اون حذف میشوند و درعوض پنهانکارها شانس شناسائی بالاتری دارند

دربرد تا ... کیلومتر هم امکان شناسائی اپتیک داریم

 

تنها مشکل جدی شکار اهداف است که یک مقدار این بخش ضعیفه و نیاز به بهبود داره - برای مثال تکیه موشکهای بلند برد ما به صرفا یک سیستم رادار درونی موشک کافی نیست و باید سیستم ثانویه اپتیکی هم به اون اضافه بشه

 

درباره اخلال در باند uhf هم تا جائی که تا مدتی پیش توسط غرب اعلام شد سیستمهای جمینگ اون سنگینه و لایتنینگ نمیتونه حملش کنه و نهایتا تا باند L رو جم میکنه

 

البته بعید نیست راهکار کوچک سازی این جمرها هم توسط دارپا پیدا بشه

یا ازاون مهمتر بالاخره معضل کوچک سازی باتریها حل بشه و سیستم دفاع لیزری روی لایتنینگ نصب بشه !

 

ولی بهرحال ما درشرایط سختی درجنگ آینده قرار خواهیم گرفت و باید راهکارها تنوع زیادی داشته باشه

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.