بالگرد سیکورسکی اس-58 / اچ-34 بالگرد سیکورسکی اس-58 / اچ-34 (S-58 Sikorsky H-34 Choctaw)

[951 9,795]

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58

و نمونه نظامی  Sikorsky H-34  Choctaw

 

 

قسمت اول :

 

Sikorsky S-58C

 

خاستگاه و توسعه

بالگرد سیکورسکی Sikorsky S-58 / H-34  Choctaw آخرین بالگرد تولید شده توسط سیکورسکی با موتور شعاعی بود و همراه با بالگردهای Sikorsky S-55 /  H-19 Chickasaw  و    Sikorsky S-56 / CH-37 Mojave یکی دیگر از اسب های پرنده سیکورسکی در دهه 1950 میلادی به شمار میرفت .

 

        

   Sikorsky S-56 / CH-37 Mojave          Sikorsky S-55 / H-19 Chickasaw      

در دوره پس از جنگ جهانی دوم ، با شروع به اصطلاح "جنگ سرد"، زیردریایی های تهاجمی و موشک انداز ، واحدهای اصلی نیروی دریایی مخوف شوروی بودند که در اقصی نقاط جهان مستقر شدند . نیروی دریایی ایالات متحده این تهدید جدی را مشاهده  و بلافاصله برای مقابله با آن اقدام کرد.

در پایان دهه 1940میلادی ، چند مدل بالگرد در خدمت نیروی دریایی ایالات متحده بودند که شامل بالگردهای :  Piasecki HRP Rescuer و Sikorsky HO4S  میشد . این ناوگان برای استفاده به عنوان بالگرد جنگی ضد زیردریایی (ASW) ، عمدتاً به دلیل بار و برد محدود آنها  نامناسب بودند . در طول آزمایش‌هایی که در جنوب فلوریدا انجام گرفت ، موتورهای این بالگردها در طول پروازهای طولانی مدت در گرما و رطوبت زیاد که برای غوطه‌وری سونار لازم بود ، بیش از حد گرم میشد . علاوه بر این، عملیات در دریا بر استقامت سازه ها ، پوشش ها و ابزار دقیق فشار وارد می کرد . با این حال، علیرغم مشکلات پیش آمده ، تجربیات به دست آمده نشان داد که بالگرد پتانسیل قابل توجهی در این نقش دارد .

 

 Piasecki HRP Rescuer

 

Sikorsky HO4S    

 

در ژانویه 1950میلادی ،  نیروی دریایی ایالات متحده مسابقه ای را برای تهیه یک هلیکوپتر ASW که به طور خاص برای این کار طراحی شده باشد ، برگزار کرد . در ماه ژوئن سال بعد ، با شرکت بل ، برای طراحی مدل بل – 61 ،  قراردادی منعقد شد که در ابتدا ، ساخت سه نمونه اولیه پیش‌بینی شده بود . نمونه پروتوتایپ ،  در 4 مارس سال 1953میلادی با نام Bell XHSL-1 prototype اولین پرواز خود را با خلبانان آزمایشی معروف فلوید کارلسون و جو دان در میدان هوایی آمون کارتر انجام داد .

 

Bell XHSL-1 prototype

 

بالگرد Bell XHSL-1  به این دلیل انتخاب شد که نیروی دریایی ایالات متحده ، بر اساس تجربه با بالگرد    Piasecki HRP  متقاعد شده بود که طراحی پشت سر هم روتورها در یک بالگرد مزایای بیشتری را ارائه می دهد .

مجموعه ای از تاخیرها به دلیل مشکلات مختلف (در رأس آنها ارتعاشات شدید روتورها وجود داشت) بالگرد Bell XHSL-1 را تحت تأثیر قرار داد که در پایان انتظارات را ناامید کرد . به عنوان مثال سر و صدای تولید شده توسط روتورها فعالیت اپراتورهای سونار را مختل می کرد ، تا شدن تیغه ها کار دشواری بود و به دلیل اندازه بزرگ آن ، بالگرد به سختی در بالابر کشتی ها جا می شد .  دست آخر تنها 53 دستگاه ازین بالگرد تولید شد .

 

Sikorsky S-58B N408A در حال پرواز در مقابل کارخانه سیکورسکی در استراتفورد

 

 

بالگرد Bell XHSL-1  به طور مستقیم رقیب Sikorsky S-58 بود. این تنها هلیکوپتر شرکت بل با پیکربندی روتورهای پشت سر هم تا آنزمان است

 

پایان قسمت اول

.

.

.

ادامه دارد . . .

 

مترجم  : 951

برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است .

 

فقط برای میلیتاری

            . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد

[951 9,795]

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58

و نمونه نظامی  Sikorsky H-34  Choctaw

 

 

قسمت دوم :

 

تولد Sikorsky S-58

 

در حالی که بالگرد  Bell XHSL-1 در حال آزمایش بود ، سیکورسکی توسعه بالگرد  Sikorsky S-58 را بر عهده گرفت که طبق اطلاعات جمع‌آوری شده در آرشیو این سازنده آمریکایی ، در ابتدا با سرمایه خود شرکت تأمین مالی شد .

ظاهراً این برنامه نسبت به بالگرد  Sikorsky S-55 جاه‌طلبی کمتری داشت زیرا طرح توسعه یک بالگرد از قبل موجود بود . به منظور غلبه بر کاستی هایی مانند محدودیت بار و کاهش برد ، طراحان بالگرد جدیدی را توسعه دادند که طرح کلی بالگرد  Sikorsky S-55 را حفظ کرد ، یعنی با موتور نصب شده در جلو ، کابین خلبان بالای سر و حجم محموله بزرگ کابین .

در ژوئن سال  1952 میلادی ، نیروی دریایی ایالات متحده شرکت سیکورسکی را مأمور ساخت چهار فروند  بالگرد  Sikorsky S-58 تحت نام XHSS-1 کرد .

 

اولین تصویر عمومی از بالگرد Sikorsky XHSS-1 در نسخه 21 آوریل سال 1954 میلادی ،ماهنامه "Sikorsky News" (بایگانی Sikorsky) ظاهر شد .

 

 

یکی از اولین پیش نمونه های بالگرد Sikorsky XHSS-1 که در طول پرواز آزمایشی از آن عکس گرفته شد (بایگانی Sikorsky)

 

بالگرد  Sikorsky S-58  در مقایسه با مدل قبلی خود تفاوتهایی داشت که عبارت بودند از :

·        ظرفیت بار بیشتری داشت

·        موتوری با بیش از دو برابر قدرت

·        روتور اصلی و دم چهار پره جدید

·        بدنه آیرودینامیک تر

·        بخش دم جدید که به سمت پایین شیب داشت و تا حدی تا می شد تا طولش کاهش یابد

·        اندازه بالگرد

·        ارابه فرود سه چرخه .

نمونه اولیه بالگرد  Sikorsky S-58 اولین پرواز خود را در 8 مارس سال 1954 میلادی به خلبانی Dimitry D. (“Jimmy”) Viner (1908-1997)  نوه ی ایگور سیکورسکی فقید و اولین خلبان آزمایشی شرکت      Sikorsky  انجام داد .

 

Dimitry D. (“Jimmy”) Viner 

 

Igor Sikorsky

 

 آزمایشات انجام شده توسط نیروی دریایی ایالات متحده موفقیت آمیز بود و اولین سفارش تحت عنوان جدید  HSS-1 Seabat  قرار گرفت . این نام از گونه ای از ستاره های دریایی از خانواده Asterinidae گرفته شده است .

 

Asterinidae Seabat

 

 

اولین  بالگرد HSS-1 Seabat که بعدها Sikorsky SH-34G نامگذاری شد (که نسخه اصلی نیروی دریایی ایالات متحده بود) در 20 سپتامبر سال 1954 میلادی پرواز کرد . در حالی که تحویل آن برای ارزیابی به اسکادران توسعه هوایی نیروی دریایی (VX-1) که بعدها در کی وست / فلوریدا مستقر شد ،  در آگوست سال 1955 میلادی ، آغاز گشت .

مشکلات مربوط به استفاده از بالگرد Bell HSL-1  و بازنشسته شدن زودهنگام آن به وضوح به نفع شرکت سیکورسکی بود.

موفقیت بالگرد  Sikorsky S-58 عمدتاً به دلیل برخی نوآوری های فنی (به عنوان مثال استفاده از کنترل پرواز مجهز به سرووهای هیدرولیک غیرقابل برگشت ، که قبلاً به صورت استاندارد در بالگرد Sikorsky S-55  پذیرفته شده بود)  و همچنین یک سیستم الکترونیکی پرواز کاربردی بود . این سیستم توانست به طور قابل توجهی کار خلبانان را به ویژه در شرایط سخت پرواز سبک کند .

تجهیزات تثبیت خودکار (ASE)  به بالگرد این اجازه را میداد تا به سطح دریا نزدیک شود و یک موقعیت ثابت را برای استفاده از سونار بدون کمک خلبان حفظ کند .

 

تصویری از پرواز بدون استفاره از دست و پای خلبان روی هدایتگرهای کنترل پرواز

تجهیزات تثبیت خودکار (ASE) یک پیشرفت واقعی در خلبانی هلیکوپتر بود (آرشیو Sikorsky)

 

نسخه بالگرد Sikorsky SH-34J که به طور خاص برای استفاده ASW توسعه یافته بود . این نسخه دارای یک تنظیم کننده سرعت موتور خودکار، یک ناوبر رادار ، یک ناوبر رادار داپلر، یک سونار زیردریایی AN/AQS-4/- 5   و   ASE ، و گامی بزرگ و رو به جلو برای جنگهای ضد زیردریایی بود که امکان انجام ماموریت در شب و در شرایط دید کم را فراهم می کرد . بالگرد Sikorsky SH-34J   می توانست 2 اژدر، 2 مین یا 2 سونار عمقی را حمل کند . برای افزایش برد نیز به تانک‌های اضافی سوخت با قابلیت جداسازی در حین پرواز مجهز بود .

ارتش ایالات متحده نیز کیفیت این بالگردهای جدید را کشف کرد و پس از آزمایشات گسترده در تابستان سال 1955میلادی ، اولین سفارشات خود را انجام داد . ارتش ایالات متحده آن را  H-34 Choctaw، نامید که یک نام سنتی به افتخار یک جمعیت بومی آمریکا از جنوب ایالات متحده آمریکا بود . سپاه تفنگداران دریایی نیز آن را HUS-1 Seahorse نام گذاری کرد .

سفارشات ارتش ، گارد ساحلی ایالات متحده ، تفنگداران دریایی ایالات متحده و نیروی دریایی ایالات متحده برای صدها بالگرد ، شرکت سیکورسکی را مجبور کرد تا با تمام ظرفیت در کارخانه Bridgeport خود کار کند . برای انجام کلیه تعهدات ، تعداد کارکنان از 5328 نفر در سال 1955 به 10653 در سال 1958 افزایش یافت .

 

عکس گرفته شده در اواخر دهه 1960 خط مونتاژ بالگرد Sikorsky S-61 را در پیش زمینه نشان می دهد در حالی که به موازات آن آخرین بالگردهای Sikorsky S-58 های قابل مشاهده در پایین آشیانه تولید می شوند .

 

تصویر یک بالگرد Sikorsky S-58  در حال پرواز بر فراز کارخانه سیکورسکی در بریجپورت

 

در آن دوره زمان انتظار برای تحویل یک بالگرد جدید تقریبا یک سال بود . به طور متوسط روزانه یک بالگرد از خط مونتاژ خارج می شد . تولید انبوه مدل های دیگر در کارخانه جدید استراتفورد که تنها چند کیلومتر دورتر بود آغاز گردید . در نوامبر سال 1958 میلادی ، هزارمین مدل ساخته شده در کارخانه بریج پورت مونتاژ شد . این رویداد با برگزاری مراسمی به مناسبت این نقطه عطف مهم جشن گرفته شد.

در طول تولید، اصلاحاتی ارائه شد که در برخی موارد منجر به ایجاد یک نوع اصلاح  شده برای استفاده خاص شد . به عنوان مثال بالگرد Sikorsky S-58C   دارای کف کابین تقویت شده بود . این اصلاحات به حدی بودند که حتی مدل های یک نسخه ممکن است با یکدیگر متفاوت باشند .

از جمله تغییرات جزئی اگزوز موتور بود . شعله های آتش که از لوله اگزوز خارج می شد ، خلبانانی را که در شب پرواز می کردند ، آزار می داد . راه حلی برای رفع  این مشکل توسط سازنده ارائه شد . لوله اگزوز نصب شده در پایین ، هنگامی که بالگرد به شناور مجهز شده بود مشکل ایجاد می کرد ، بنابراین یک اگزوز ویژه با تنها یک لوله اگزوز بر روی این مدل ها نصب شده بود که بیشتر برای عملیات خارج از ساحل استفاده می شد . ارابه فرود نیز اصلاح شد .

در ژوئن سال 1962 میلادی ، شرکت سیکورسکی 1500مین فروند خود را تولید کرد و هنوز سفارشات زیادی در دست اجرا بود . با این حال ، از همان سال ، جانشین قدرتمند آن ،یعنی بالگرد Sikorsky SH-3 Sea King، کار عملیاتی بسیار طولانی خود را آغاز کرد .

 

بالگرد Sikorsky SH-3 Sea King

 

مطابق آمار ، در 15 آوریل سال 1963میلادی ،  ناوگان 1614 فروندی بالگرد Sikorsky S-58 که تا به آنروز تولید شده بودند ، 1684695 ساعت پرواز را پشت سر گذاشته بودند .

 

تولید سری بالگردهای Sikorsky S-58/H-34 حدود 15 سال ، از سال 1954 تا 1969 میلادی ، به طول انجامید

 

طبق اطلاعات مجله "Sikorsky News" تولید انبوه این بالگرد برای اولین بار در اکتبر 1964 به حالت تعلیق درآمد ، آنچه که در آن زمان تصور می شد آخرین مدل خارج شده از خط مونتاژ باشد ،  با نوشته محبت آمیزی روی بدنه بعنوان "خداحافظ ، دوست قدیمی" منقوش گردید . در آن زمان ناوگان بالگردهای Sikorsky S-58  در حال خدمت در مجموع 2.5 میلیون ساعت پرواز را ثبت کرده بودند . با این حال ، در ماه‌های بعد ، سفارش‌های جدیدی ثبت و خط مونتاژ دوباره بازسازی گردید . تعیین تعداد دقیق ناوگان تولید شده توسط شرکت سیکورسکی دشوار است . چندین منبع نشان می دهند که در مجموع 1821 فروند بالگرد وجود دارد که آخرین آنها در ژانویه سال 1969 میلادی ، کارخانه را ترک کردند .

در ژوئن 1955 مدل پایه بالگرد Sikorsky S-58  با تجهیزات استاندارد 248000 دلار هزینه داشت .

هیچ یک از هلیکوپترهای در خدمت نیروی دریایی ایالات متحده، زیردریایی های روسی را غرق نکردند ، اما هلیکوپترهای سیکورسکی در صحنه های مختلف جنگ (مانند الجزایر ، بحران کوبا ، ویتنام) مورد استفاده قرار گرفتند .

ظهور بالگردهای جدیدی مانند بل 204/205 (UH-1 Huey) که از ابتدا برای نیرودهی به موتورهای جت مجهز شده بودند ،کار بالگردهایی مانند Sikorsky S-58    را تمام کرد در حالی که این بالگرد به نوعی نشان دهنده اوج تکامل هلیکوپترهای ترابری متوسط موتور پیستونی بود . متعاقبا استفاده از موتورهای پیستونی بر روی بالگرد به زودی منسوخ گردید . در واقع پس از شکست بالگرد نگون بخت  Bell HSL-1 از بالگرد  Sikorsky S-58 ، شرکت بل انتقام خود را از رقیب تاریخی خود گرفت !

 

 

Bell UH-1A

 

پایان قسمت دوم

.

.

.

ادامه دارد . . .

 

مترجم  : 951

برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است .

 

فقط برای میلیتاری

            . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد

ویرایش شده در فروردین 2 توسط 951

[951 9,795]

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58

و نمونه نظامی  Sikorsky H-34  Choctaw

 

 

قسمت سوم :

 

اتفاقاتی عجیب در روند توسعه !

 

جایگزینی موتور شعاعی پیستونی با یک موتور توربینی ، عمر عملیاتی بالگرد  Sikorsky S-58 را تا حد زیادی افزایش داد . این بالگرد آخرین بالگرد تولید شده توسط سیکورسکی بود که از موتور پیستونی نیرو می گرفت و همراه با بالگرد Sikorsky S-55 اولین بالگرد آمریکایی تولید انبوه بود که بصورت گسترده در خدمت حمل و نقل نیروهای نظامی آمریکا درآمد .

 

Sikorsky S-55

 

این بالگرد در تعداد زیادی تولید شد ، امروزه بیشتر مدل های باقی مانده را می توان در انبارهای سراسر ایالات متحده و در موزه ها یافت . در اروپا نیز ظاهرا تنها مدل قابل پرواز بالگرد Sikorsky S-58C D-HAUG  متعلق به شرکت Meravo-Luftreederei GmbH مستقر در 45 کیلومتری شمال اشتوتگارت است که در نمایشگاه های هوانوردی دیده می شود و در برخی فیلم ها نیز شرکت کرده است .

 

دهه 1980 میلادی ، بالگرد Sikorsky S-58C D-HAUE در حال لیفت یک کانتینر در اشتوتگارت آلمان

 

ژوئیه سال 2013 میلادی- تصویری زیبا از بالگرد Sikorsky S-58C D-HAUG در حال سرویس از طرف شرکت

Meravo-Luftreederei Luftfahrt mbH

 

این تصویر دلسرد کننده پایان غم انگیز بسیاری از H-34 هایی است که قبلاً توسط نیروهای ایالات متحده استفاده می شد . هر بالگردی داستانی دارد که باید گفت . . .

 

در ایالات متحده برخی از اپراتورها هنوز از  بالگرد Sikorsky S-58 برای حمل و نقل تجاری استفاده می کنند . آنها گاهی اوقات برای بلند کردن سیستم های تهویه مطبوع بر روی پشت بام استفاده می شوند . همچنین شرکت بالگردهای ADF مستقر در بروستر ، واشنگتن ، ناوگان بالگرد Sikorsky S-58  را برای محافظت از محصولات گیلاس در برابر آسیب بکار میگیرد .

 

بالگرد Sikorsky S-58 متعلق به شرکت بالگردهای ADF

 

Sikorsky CH-34C N79AR که در سال 1957 میلادی ساخته شد و امروزه در خدمت  شرکت بالگردهای ADF است

 

Sikorsky S-58C N867 عکسبرداری شده در بروستر که امروزه در خدمت  شرکت بالگردهای ADF است

 

تولید انبوه نمونه های مجهز به موتور توربینی

 

ظهور اولین موتورهای توربینی که به طور خاص برای استفاده در بالگردها ساخته شده بودند ، سازندگان را وادار کرد تا این جایگزین امیدوارکننده را برای عملکرد بهتر مدل های خود در نظر بگیرند . شرکت سیکورسکی به طور آزمایشی ، نمونه اولیه ای را توسعه داد که اولین پرواز خود را در 30 ژانویه سال 1957 میلادی انجام داد که به نام  HSS-1F با دو موتور General Electric T-58  به جای موتور  Curtiss-Wright R-1820  معروف بود.

 

General Electric T-58 turboshaft

 

Curtiss-Wright R-1820 Cyclone

 

 

بالگرد  Sikorsky S-58 تحت لیسانس در فرانسه توسط شرکت Sud Aviation و در انگلستان توسط شرکت Westland Helicopters  تولید شد . سازنده فرانسوی حدود 90 فروند بالگرد را با قطعاتی که از شرکت سیکورسکی تهیه کرده بود مونتاژ کرد ، سپس 185 فروند (منابع دیگر نشان می دهد 166) برای نیروی دریایی فرانسه و بلژیک (HSS-1) و نیروی هوایی فرانسه (HUS-1)  ساخت.

در 5 اکتبر سال 1962میلادی ، شرکت Sud Aviation  اولین پرواز نسخه بالگرد  Sikorsky S-58  را به انجام رساند که در آن دو موتور

Turboméca Bastan IV جایگزین موتور اصلی رایت سایکون شعاعی شدند .

 

Turboméca Bastan IV

 

شرکت Westland  نیز ، اقدام به توسعه و ساخت اختصاصی یک بالگرد با موتور توربینی بر روی بدنه بالگرد  Sikorsky S-58 کرد . اولین بالگرد Westland Wessex HAS.1 برای نیروی دریایی سلطنتی مجهز به موتورتوربوشفت Napier Gazelle برای اولین بار در 20 ژوئن سال 1958 میلادی پرواز کرد .

 

 

Westland Wessex HAS.1

 

 

 

Napier Gazelle

 

 

شرکت  Westland در مجموع 356 هلیکوپتر Wessex در انواع مختلف ساخت .

 

 

بالگرد  Sikorsky H-34s در خدمت ALAT سناریوهای استفاده بسیار متفاوتی را تجربه کردند، از آلپ فرانسه تا آفریقا

 

 

بالگرد  Sikorsky H-34s در خدمت ALAT در صحرای الجزایر

 

 

پایان قسمت دوم

.

.

.

ادامه دارد . . .

 

مترجم  : 951

برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است .

 

فقط برای میلیتاری

            . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد

ویرایش شده در فروردین 2 توسط 951

[951 9,795]

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58

و نمونه نظامی  Sikorsky H-34  Choctaw

 

 

قسمت چهارم :

 

سابقه خدمت غیر نظامی بالگرد  Sikorsky S-58

 

طولی نکشید که اپراتورهای غیرنظامی علاقه خود را به بالگرد  Sikorsky S-58 نشان دادند و بنابراین در ژوئیه سال 1955 میلادی ، شرکت سیکورسکی شروع به جمع آوری اولین سفارشات با اولویت دادن به تامین نیروهای مسلح ایالات متحده کرد .

گواهینامه تجاری بالگرد  Sikorsky S-58C  در 2 آگوست سال 1956 میلادی به دست آمد . این نسخه به طور خاص برای حمل و نقل مسافر برنامه ریزی و طراحی شده بود و دارای دو در ، در سمت راست بود . این بالگرد می توانست دوازده مسافر را در چهار ردیف صندلی های سه گانه حمل کند. در 19 اکتبر سال  1955 میلادی ، طی یک کنفرانس مطبوعاتی ، شرکت نیویورک ایرویز خرید 7 فروند بالگرد  Sikorsky S-58  را اعلام کرد که اولین آنها در 15 ژوئن سال 1956 میلادی ، وارد خدمت شد . سه فروند اول که همراه با قطعات یدکی آن با سرمایه گذاری 1.2 میلیون دلاری همراه بود ، تا پایان سال وارد خدمت نشدند .

 

 

سال 1958 میلادی - تبلیغات شرکت نیویورک ایرویز ، اولین شرکت غیر نظامی که از بالگرد  Sikorsky S-58 استفاده کرد.

 

در میان اولین مشتریان ، شرکت بلژیکی Sabena بود که 8 فروند  بالگرد  Sikorsky S-58C  را خریداری کرد . اولین بالگرد با سریال نامبر (s/n 58-356) در 7 نوامبر سال 1956 میلادی ، وارد بلژیک شد و شناسه OO-SHI را در 26 نوامبر سال 1956 میلادی ، دریافت کرد . یکی دیگر از اپراتورهای آن دوره ، شرکت شیکاگو هلیکوپتر ایرویز بود .

 

 

 

شرکت بلژیکی Sabena از بالگرد Sikorsky S-58C بین سال‌های 1956 تا 1967 میلادی استفاده کرد.

 

 

یکی از بالگردهای  Sikorsky S-58 که توسط شرکت هلیکوپتر ایرویز شیکاگو اداره می شود .

این نسخه را می توان به راحتی با دو درب دسترسی و پنجره های اضافی  از سایرین متمایز کرد.

 

یکی از بالگردهای  Sikorsky S-58 شرکت هلیکوپتر ایرویز شیکاگو در حال پرواز بین آسمان خراش ها

 

 

بروشور تبلیغاتی شیکاگو هلیکوپتر ایرویز

 

بالگرد  Sikorsky S-58-B که توسط شرکت هلیکوپتر ایرویز شیکاگو استفاده میشد ، یک نوع غیرنظامی عمومی با یک صندلی نیمکتی تاشو برای 5 تا 7 مسافر و پیش بینی حمل بار بود . حداکثر وزن برخاستن از 12700 پوند (5760 کیلوگرم) به 13000 پوند (5897 کیلوگرم) افزایش یافته بود . این افزایش با اصلاح مجرای هوای کاربراتور جدید و طراحی جدید فن خنک کننده موتور که نیروی کمتری جذب می کرد امکان پذیر شد بطوریکه موتور حدود 36.7/50 کیلووات بر اسب بخار بیشتر به گیربکس منتقل میکرد .

بالگرد  Sikorsky S-58 به طور گسترده از نیمه دوم دهه 1950 میلادی تا پایان دهه 1970 میلادی ، مورد استفاده قرار گرفت . علاوه بر حمل و نقل مسافری برنامه ریزی شده (به دلایل مختلف - اول و مهمتر از همه ظاهر مدل های دو موتوره مدرن تر مانند بوئینگ-ورتول 107 و سیکورسکی S-61 - استفاده از آن در این نقش نسبتاً کوتاه بود) توسط شرکت های نفتی نیز ، برای :

·        حمل و نقل پرسنل

·        تدارکات

·        جابجایی مواد روی سکوهای نفتی

·        حمل و نقل مصالح ساختمانی

·        مونتاژ سازه های پیش ساخته

استفاده می شد .

بخش کلانتری شهر لس آنجلس در دهه 1970 میلادی و اوایل دهه 1980 میلادی از تعدادی بالگرد  Sikorsky S-58 عمدتاً برای جستجو و نجات ، نظارت هوایی ، پشتیبانی گشت زمینی و حمل و نقل پرسنل استفاده کرد .

 

 

لانگ بیچ/کالیفرنیا، اوت سال  میلادی1981 - Sikorsky S-58J N87716 در خدمت اداره کلانتری شهر لس آنجلس

 

امروزه گواهینامه نوع بالگردهای :  Sikorsky S-55 و  Sikorsky S-58  به دست شرکت Centrepointe Aerospace مستقر در Royse City (تگزاس) رسیده است که خدمات مختلفی را ارائه می دهد و قادر به انجام تعمیر و نگهداری کامل در تمام مدل های بالگرد Sikorsky S-58  غیرنظامی است .

 

لوگوی شرکت Centrepointe Aerospace

 

نکاتی جالب در مورد این بالگرد

در سال 1957 میلادی ، دوایت دی. آیزنهاور اولین رئیس جمهور ایالات متحده شد . او به طور منظم برای رسیدن به اقامتگاه تابستانی خود در پنسیلوانیا بعنوان  روشی سریع و راحت از بالگرد Bell UH-13J  استفاده می کرد .

 

 

دوایت دی. آیزنهاور در کنار بالگرد Bell UH-13J

 

عادت به استفاده ازین روش سریع حمل و نقل ، به ساخت و بکارگیری یک نوع از بالگرد Sikorsky S-58    با نام اختصاصی  VH-34 با فضای داخلی VIP، تجهیزات ابزار دقیق و ناوبری بهبود یافته ، و ارابه های فرود شناور اضطراری منجر شد . بالگردی که در زمان حضور رئیس جمهور به عنوان "Marine One" نامگذاری میشد ، دارای طرح رنگی متمایز بود که هنوز هم استفاده می شود و به زمان دولت آیزنهاور باز می گردد . زمانی که این بالگرد سیستم تهویه هوا نداشت و قسمت سقف بالگرد برای انعکاس گرما و کاهش دمای داخلی به رنگ سفید درآمده بود !

این سنت همچنان ادامه یافته و به همین دلیل است که تا به امروز، بالگردهای ریاست جمهوری همچنان به عنوان "کله سفید" شناخته می شوند .

 

 

یک بالگرد ریاست جمهوری VH-34D (BuNo 147201) در چمن جنوبی کاخ سفید در سال 1961 میلادی .

این بالگرد مجهز به شناورهای اضطراری خود باد شونده است

 

 

تصویری زیبا از بالگرد UH-34D در خدمت ارتش ایالات متحده مجهز به آنتن های رادیویی نصب شده بر روی درهای تاشوی جلو

 

در سپتامبر سال 1959میلادی ، نیکیتا اس. خروشچف ، نخست وزیر وقت اتحاد جماهیر شوروی ، از ایالات متحده بازدید کرد و در آنجا فرصتی یافت تا با یکی از VH-34 که برای حمل و نقل رئیس جمهور ایالات متحده دوایت دی. آیزنهاور استفاده می شد ، پرواز کند . برداشت های او به حدی مطلوب بود که دو فروند بالگرد VH-34 را سفارش داد که در اوایل دسامبر سال 1960 میلادی تحویل داده شدند .

 

 

 

نیکیتا اس. خروشچف در حال سوار شدن بر بالگرد VH-34 در محوطه کاخ سفید

 

 

در 21 جولای سال 1961میلادی ، در ماموریت فضایی جیمنای 3 کپسول فضایی Liberty Bell 7 پس از ماموریت و عبور از جو زمین ، با فضانورد معروف Virgil Ivan Grissom در اقیانوس اطلس فرود آمد و در حالی که منتظر بود تا توسط یک بالگرد   Sikorsky HUS-1A / UH-34E بازیابی گردد ، به دلایلی که هرگز مشخص نشد ،  درب هوابند کپسول بطور ناگهانی باز شد و با ورود آب اقیانوس به داخل ، کپسول در حال غرق شدن بود . در دقایق بعد ، پس از نجات فضانورد ، خلبان بالگرد به شدت تلاش کرد تا کپسول در حال غرق شدن را از آب بیرون بیاورد و آن را به محل امنی در کشتی پشتیبانی برساند . علیرغم تلاش های بی دریغش ، او مجبور شد کپسولی را که در اقیانوس در حال غرق شدن بود با داده های ارزشمند جمع آوری شده در مامویت فضایی ، در طول پرواز رها کند.

 

 

Virgil Ivan Grissom

 

دقیقاً 38 سال بعد از ماجرا در 21 جولای سال  1999میلادی ، سرانجام این کپسول بازیابی شد تا در موزه به نمایش گذاشته شود . با این حال ، راز باز شدن ناگهانی دریچه هرگز روشن نشد .

 

 

21 ژوئیه سال  1961 میلادی ،  با خلبانی ستوان جیمز ال. لوئیس، بالگرد Sikorsky HUS-1 "Hunt Club 1" ناامیدانه تلاش می کند تا کپسول Liberty Bell 7 را از آب خارج کند

 

 

پایان قسمت چهارم

.

.

.

ادامه دارد . . .

 

ترجمه و گردآوری مطالب  : 951

برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است .

 

فقط برای میلیتاری

            . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد

ویرایش شده در فروردین 2 توسط 951

[951 9,795]

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58

و نمونه نظامی  Sikorsky H-34  Choctaw

 

 

قسمت پنجم :

 

تصویری زیبا از بالگرد Sikorsky UH-34D Seahorse (S-58A)

 

در ماجرایی جالب ، یک روز ایگور سیکورسکی در حال سوار شدن به یکی از بالگردهای  Sikorsky S-58 در خدمت شرکت Sabena  بود که یک کانتر دار در میز پذیرش که او را نمیشناخت ، از او پرسید که آیا نام او مانند نام هلیکوپتری که قرار است سوار می‌شود تلفظ می‌شود .

 

اطلاعات تکنیکی

بالگرد Sikorsky S-58 یک هواگرد ترابری متوسط با طراحی کلاسیک است ، یعنی دارای روتور اصلی و روتور ضد گشتاور است که توسط یک موتور شعاعی نصب شده در دماغه بالگرد ، به حرکت در می آیند .

 

نقشه و نمای جانبی برش خورده بالگرد Sikorsky S-58

 

بدنه بالگرد

همانطور که قبلا ذکر شد بالگردSikorsky S-58  با قابلیت سهولت تعمیر و نگهداری طراحی شده است . در همه مدل‌ها ، موتور توسط درهای تاشوی غیر ساختاری محافظت می‌شود که دسترسی به موتور و لوازم جانبی را از سطح زمین با تغییر در درب برای سه پیکربندی مختلف اگزوز فراهم می‌کند .

 

درب باز شده موتور بالگرد بصورت پروانه ای

 

 

ماهیواره  توسعه یافته بدنه آیرودینامیکی این بالگرد ، یک ساختار تمام فلزی و نیمه مونوکوک است که عمدتاً از آلیاژهای منیزیم و آلومینیوم ، با برخی از قطعات تیتانیوم و فولاد ضد زنگ تشکیل شده است . بخش های اصلی شامل یک محفظه موتور در جلو ، یک کابین خلبان در بالا و پشت موتور، یک عرشه انتقال در پشت کابین خلبان ، یک جعبه کابین اصلی در زیر عرشه انتقال و پشت موتور و یک بخش دم با شیب رو به پایین است که شامل دکل روتور دم است .

بدنه تا حد زیادی با منیزیم پوشانده شده است (خوردگی و خطر آتش سوزی در برخی از مدل های بالگردSikorsky S-58  استفاده بیشتر از منیزیم برای اجزای بدنه این بالگرد توسط سیکورسکی در مدل های بعدی را منع کرد).

محفظه خلبان در بالای کابین اصلی ، دو صندلی در کنار هم و با کنترل های دوگانه قرار دارد . دسترسی به هر دو طرف کابین خلبان معمولاً از طریق پله های روی بدنه جلو به دست می‌آید ، که با پنجره‌های بزرگ کشویی کناری (قابل جدا شدن در مواقع اضطراری) فضا را برای ورود خلبانان فراهم می‌کند . پنجره ها در ابتدا صاف بودند ، سپس برای بهبود دید خلبان بصورت محدب درآمدند . در رابطه با این نحوه ورود به کابین ، خلبانان به شوخی میگفتند که اگر توانستید  سوار یک Sikorsky S-58   شوید ، حتما می توانید با آن پرواز کنید !

 

محفظه خلبان در بالای کابین اصلی و شیشه های محدب درب ورود به کابین

 

ارتفاع زیاد کابین نسبت به زمین و پله های دسترسی به کابین که با رنگ زرد بروی بدنه مشخص است

 

همچنین برای ورود به کابین خلبان راه دیگری نیز وجود دارد  ، حتی اگر تنگ و ناهموار باشد ! و برای آن باید  از بین کابین خلبان و محفظه بار مسافری عبور کنید . این کار پر مشقت ، با کشیدن کف پایینی صندلی خلبان یا کمک خلبان و خزیدن در شکاف حاصل بین دیواره کابین عقب و کف انجام می شود .

 

مسیر دسترسی به کابین خلبان از زیر صندلی های تاشو خلبانان از داخل کابین مسافری !

داکت محور انتقال نیرو از موتور به گیربکس هم که در فاصله بین دو صندلی خلبان وجود دارن بصورت موردب در تصویر مشخص است .

 

ورود به محفظه بار مسافری با درب بزرگ و کشویی عقب در سمت راست آسان تر است . با این حال ، این یک رکاب 90 سانتی‌متری دارد که ممکن است برای بارگیری و تخلیه محموله ایده‌آل باشد ، اما چالشی برای سربازان مملو از جنگ افزار است. به همین دلیل پیکربندی گام های مختلفی توسعه داده شد.

 

کابین مسافری و بار بالگرد Sikorsky S-58T

 

ساختار زیرین این بالگرد در ابتدا از منیزیم و سپس آلومینیوم ساخته شده بود . مدلهای  S-58C Sikorsky ساختار قوی تری دارند که از آلومینیوم با تیر آهنی فولادی ضد زنگ ساخته شده است . لوله های تخلیه سوخت نیز در امتداد پایین بدنه زیر پوشش های محافظ قرار دارند .

بالگرد  Sikorsky S-58 C  تنها نسخه ای است که دارای محفظه بار است . در این نسخه ، تجهیزات رادیویی در اصل بالای این محفظه قرار داشت (در همه نسخه‌های دیگر، در پشت کابین و بین تیرکهای سازه ای 246 و 296 قرار داشت) ، و با یک پرده زیپ‌دار جداشدنی تقسیم  میشود . کابین و کابین سرنشینان نیز دارای سیستم گرمایش و عایق صدا هستند .

در کابین باری ، تجهیزات استاندارد برای اجزای ساختاری و مهار تسمه های باری وجود دارد . ظرفیت حمل بار داخلی در ابتدا . 4000 پوند (1814 کیلوگرم) بود که بعدها  در سال 1956 در مدلهای جدید تولیدی به 5000 پوند (2269 کیلوگرم) افزایش یافت . وینچ هیدرولیک دارای ظرفیت بالابری 272 کیلوگرم (600 پوند) است . طول کابل نجات در دو مدل اختیاری ،  شامل 30 متر (100 فوت) یا 90 متر (300 فوت) بود.

 

بالگرد  Sikorsky S-58J N58HU مجهز به وینچ . این مدل از ارابه فرود قوی تر بوده و کمتر در معرض مشکلات فرود سخت میباشد .

 

روتور اصلی توسط یک گیربکس متصل به موتور توسط شفتی که از محفظه کلاچ از طریق دیواره کابین جلو ، کابین جلو و عرشه انتقال اصلی عبور می کند ، به حرکت در می آید . شفت ها و گیربکس هایی که به صورت داخلی در امتداد ستون فقرات دم بام و دکل روتور کار می کردند ، نیروی لازم برای روتور دم را فراهم می کردند . در قسمت عقب بدنه یک تثبیت کننده افقی ساخته شده از پوسته منیزیم بر روی ساختار منیزیم و آلومینیوم وجود دارد .

 

نمای ایزمتریک و برش خورده از بدنه بالگرد  Sikorsky S-58  

 

برای برآورده کردن الزامات نیروی دریایی برای ذخیره سازی فشرده در کشتی ، دکل دم به گونه ای لولا شده است که بتوان آن را به صورت دستی به سمت چپ در مقابل بدنه تا کرد و به هلیکوپتر اجازه می دهد تا در آسانسورهای ناو هواپیمابر قرار گیرد . با انجام این کار طول کامل به حدود 12.30 متر (37 فوت) کاهش می یابد ،  علاوه بر این می توان تیغه های روتور اصلی را نیز تا کرد .

 

بالگرد  Sikorsky S-58  با روتورها و دم جمع شونده

 

پس از فروخته شدن این بالگرد به اپراتورهای غیرنظامی ،  بسیاری از این بالگردهای نظامی سابق اصلاح شدند . به عنوان مثال ، پنجره های جدید اضافه شد و درب دسترسی به محفظه مسافر تعریض گردید و پله کابین جدیدی نیز برای سهولت در سوار و پیاده شدن سرنشینان غیر نظامی تعبیه شد.

 

دهه  میلادی1960 - خلبان JB Schmid انتقال یک بالگرد  Sikorsky H-34A در خدمت ارتش فرانسه را بررسی می کند .

 

 

پایان قسمت پنجم

.

.

.

ادامه دارد . . .

 

ترجمه و گردآوری مطالب  : 951

برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است .

 

فقط برای میلیتاری

            . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد

 

ویرایش شده در اردیبهشت 2 توسط 951

[951 9,795]

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58

و نمونه نظامی  Sikorsky H-34  Choctaw

 

 

قسمت ششم :

 

تصویری زیبا از بالگرد Sikorsky UH-34D Seahorse (S-58A)

 

روتورها

 

بالگرد Sikorsky S-58   دارای روتور اصلی چهار پره کاملا مفصلی است . هر تیغه روتور اصلی از یک اسپار آلومینیومی اکسترود شده توخالی ساخته شده است . هر تیغه روتور دم دارای یک اسپار آلومینیومی، پوسته آلومینیومی ورق و لبه عقب لانه زنبوری است . تیغه های هر روتور قابل تعویض هستند . تیغه ها برای دوام طراحی شده بودند و در برابر رطوبت و دمای بالا مصون بودند .

هر دو تیغه روتور اصلی و دم از ایرفویل متقارن NACA 0012 استفاده می کنند . سیکورسکی یک روتور 4 پره برای بالگرد Sikorsky S-58  انتخاب کرد زیرا بارگیری تیغه کمتری را در مقایسه با روتور 3 پره بالگرد Sikorsky S-55 ایجاد کرد . دلیل دیگر وجود چهار پره کاهش لرزش بالگرد بود .

 

ایرفویل متقارن NACA 0012

 

تیغه های روتور اصلی در همه مدل ها یکسان بود .  در نوامبر سال 1956 میلادی یک اسپار سنگین تر بر روی بالگرد Sikorsky H – 34 A  و نسخه تجاری آن معرفی شد . در مدل نیروی دریایی و تفنگداران دریایی ایالات متحده، این اصلاح در ژانویه سال 1957 میلادی ارائه شد .

 

سر روتور اصلی بالگرد Sikorsky S-58

 

در ادامه در مورد BIM ( مخفف  Blade Inspection Method) صحبت می کنیم ، نشانگری که در انتهای ریشه تیغه نصب شده است که در صورت ایجاد کوچکترین شکاف ، تغییر رنگ می دهد و در نتیجه نیتروژن داخلی تحت فشار 10 psi آزاد می شود که موقعیت نشانگر را فعال می کند و تغییر رنگ قابل مشاهده را ایجاد می کند . سیستم BIM پیشرفت عمده ای در ایمنی پرواز ایجاد کرد. ابتدا بر روی تیغه های روتور اصلی بالگرد Sikorsky S-58 استفاده شد و سپس به اپراتورهای بالگرد Sikorsky S-55 نیز ارائه شد .

 

عکس دو جزئیات جالب را نشان می دهد: BIM نصب شده روی تیغه و جیب های لبه عقب

 

همه تیغه ها متعادل شده و روی پایه چرخشی تیغه روتور اصلی در برابر تیغه اصلی چسبانده شده و با تنظیم مورد نیاز هنگام نصب شابلون شده اند . این امر نیاز به ردیابی دستی تیغه ها را هنگام نصب تیغه جایگزین حذف کرد .

 

نقشه راهنمای تعمیر و نگهداری اجزای مختلف یک تیغه روتور اصلی را نشان می دهد. BIM قابل مشاهده نیست

 

تراژدی هوایی پارک جنگلی

سابقه عملیاتی درخشان بالگرد Sikorsky S-58 خطر تحت الشعاع قرار گرفتن توسط یک حادثه وحشتناک را داشت که در 27 ژوئیه سال 1960 میلادی در نزدیکی قبرستان  Forest Home، یک گورستان تاریخی روستایی واقع در منطقه روستای لینکلن در میلواکی (ایالت ویسکانسین) رخ داد . عصر همان روز، بالگرد ثبت شده به شماره:  N879 در سرویس شرکت هلیکوپتر ایرویز شیکاگو در یک پرواز 11 دقیقه ای بین فرودگاه شیکاگو میدوی و فرودگاه اوهار سقوط کرد و باعث مرگ یازده مسافر و دو خدمه شد .

 

گورستان خانه جنگلی، 27 ژوئیه سال 1960 میلادی

بخشی از بدنه با روتور دم Sikorsky S-58C N879 توسط کارشناسان FAA مورد بررسی قرار میگیرد

 

آژانس هوانوردی فدرال (FAA) بلافاصله تحقیقاتی را برای روشن شدن علت حادثه آغاز کرد . از همان ابتدا این شک وجود داشت که علت حادثه شکستن تیغه روتور اصلی است که در بالای درختی در فاصله 3/4 مایلی از محل سقوط بخش اصلی کابین پیدا شده است .

FAA  دستور داد تا تمام بالگردهایی که روتورهای آنها بیش از 500 ساعت سرویس داشته باشند ، زمین گیر شوند . همچنین خواستار بازرسی و بررسی روزانه تیغه هایی شد که در ابتدا برای عمر عملیاتی 2450 ساعت طراحی شده بودند . در 3 آگوست سال 1960میلادی ،  FAA  دستورالعمل قابلیت پرواز را صادر کرد که الزامات بازرسی را برای پره های روتور اصلی تنظیم می کرد و طول عمر آنها را به 1000 ساعت محدود می کرد . در پایان تحقیقات کمیته FAA مشخص کرد که این حادثه در ابتدا ناشی از شکست خستگی فلز تیغه بوده که پس از شکستگی جدا شده و باعث متلاشی شدن نسبی هلیکوپتر در حال پرواز شده است .

 

کنترل های پرواز

دو پنل کنترل پرواز و یک کنسول بین صندلی‌های خلبان به هر یک از خلبان‌ها اجازه می‌دهد تا همه کنترل‌ها و ارتباطات را اجرا کنند . کنترل‌های پرواز به طور کامل در دو نسخه با سیستم‌های هیدرولیک جداگانه به کار میکنند . در روش عادی آزمایش قبل از پرواز سیستم ها را یکی پس از دیگری قبل از بلند شدن خاموش میکنند تا صحت عملکرد آن بررسی شود که هر دو کار می کنند ، اما سیکورسکی قطع کردن یک سیستم را در صورتی که سیستم دیگر قبلاً کار نمی کند غیرممکن کرده است .

در این بالگرد ، روتور دم توسط یک دمپر هیدرولیک مهار شده است به طوری که کنترل جهت می تواند بسیار آهسته اعمال گردد . هدف از این کار، جلوگیری از ضربه خوردن سکان و در نتیجه حذف فشار بیش از حد بدنه است .

 

روتور دو بالگردSikorsky S-58

 

 

پایان قسمت ششم

.

.

.

ادامه دارد . . .

 

ترجمه و گردآوری مطالب  : 951

برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است .

 

فقط برای میلیتاری

            . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد

ویرایش شده در خرداد 2 توسط 951