استراتژيست‌هاي برجسته آمريكايي: معامله بزرگ» ايران و آمريکا

[arshya4171 42]

استراتژيست‌هاي برجسته آمريكايي:
[size=24]«معامله بزرگ» ايران و آمريکا[/size]
ايران با مذاکره و اعمال سازوکارهاي مشابه براي پاسخگويي به نگراني‌ها راجع به اقدامات مرتبط با توليد احتمالي سلاح‌هاي بيولوژيکي و شيميايي، موافقت كند... ايالات متحده متعهد شود كه به اتهام عليه ايران و معرفی ايران به عنوان دولت حامي تروريسم پايان داده و تحريم‌هاي مرتبط با اين مسأله را بردارد.


سرويس بين‌الملل تابناک ـ ايران و آمريکا هر يک براي انجام مذاکرات خود، پيش‌شرط‌هايي خواهند داشت که هرچند ممکن است رسما بر زبان نياورند، در عمل با در نظر قرار دادن آن وارد مذاکره خواهند شد.

«فلينت لورت»، مدير ابتکار ژئوپولتيک انرژي بنياد آمريکاي نوين و «هيلاري من لورت»، مدير اسبق امور ايران ـ افغانستان و خليج فارس شوراي امنيت ملي آمريکا، در يادداشتي راهبردي به تشريح خواسته‌هاي مشترک ايران و آمريکا از يکديگر براي دستيابي به روابط دوجانبه پايدار پرداختند.

فيلنت و هيلاري در اين يادداشت مي‌گويند: از ديدگاه آمريکا، يک مسأله اساسي براي انجام معامله بزرگ ايران ـ آمريکا، حل و پايان قطعي نگراني‌هاي ايالات متحده درباره دستيابي احتمالي ايران به سلاح‌هاي کشتار جمعي، روابطش با سازمان‌هاي آزاديبخش، رفتارش نسبت به حل و فصل درگيري اعراب و اسرائيل و انگيزه‌ها و نقش منطقه‌اي اين کشور است. بنابراين، براي امکان‌پذير بودن يک معامله بزرگ، ايران بايد تعهداتش نسبت به امنيت بين‌المللي و ثبات منطقه‌اي را شفاف سازد.

در اين راستا، ايالات متحده، اين تعهدات را از ايران خواهان است:
1 ـ ايران بايد براي فعال‌سازي تعهداتش نسبت به امنيت بين‌المللي، سازوکارهايي در پاسخگويي قطعي به نگراني‌ها درباره اقدامات چرخه سوخت خود، اعمال كرده و همچنين پروتکل الحاقي را تصويب و اجرا نمايد. البته به نظر ما، در اين برهه از زمان، چنين چيزي بسيار دور مي‌نمايد. به اعتقاد ما، احتمال دارد که تهران با برخي محدوديت‌ها بر گستره زيربناي چرخه سوخت خود و نظارت شديد بين‌المللي تأسيسات هسته‌ايش، موافقت كند.

2 ـ ايران با مذاکره و اعمال سازوکارهاي مشابه براي پاسخگويي به نگراني‌ها راجع به اقدامات مرتبط با توليد احتمالي سلاح‌هاي بيولوژيکي و شيميايي، موافقت كند.

3 ـ ايران بايد براي فعال‌سازي تعهداتش نسبت به ثبات منطقه‌اي، از حمايت‌هاي خود از آنچه گروه‌هاي تروريستي ناميده مي‌شود مانند حزب‌الله، حماس و جهاد اسلامي دست برداشته و از تلاش براي حذف اسرائيل خودداري كند.

4 ـ بر پايه قطعنامه‌هاي 242، 338، و 1397 شوراي امنيت سازمان ملل، ايران بيانيه‌اي مبني بر موافق بودن با حل و فصل درگيري اعراب و اسرائيل يا يک راهكار دو کشوري براي درگيري فلسطين ـ اسرائيل صادر كند. جمهوري اسلامي به عنوان بخشي از حل و فصل کلي درگيري اعراب و اسرائيل، بايد متعهد شود تا در راستاي تبديل حزب‌الله و حماس به سازمان‌هايي صرفا سياسي و اجتماعي، تلاش كند.

5 ـ در ضمن، ايران بايد به همکاري با ايالات متحده در تضمين ظهور نظم سياسي باثبات در عراق و افغانستان، متعهد شود.

اين دو استراتژيست، سپس خواسته‌هاي ايران را اين‌گونه پيش‌بيني مي‌کنند كه از ديدگاه ايران، يکي از بنيان‌هاي اساسي معامله بزرگ با ايالات متحده، رفتار آمريکا نسبت به ايران است، بنابراين براي امکان‌پذير بودن يک معامله بزرگ، ايالات متحده نيز بايد روشن سازد که به دنبال مقابله با ايران نبوده، بلکه خواهان تغيير سياست‌هاي ايران ـ که واشنگتن آن را دردسرساز تلقي مي‌نمايد ـ است. همچنين ايالات متحده بايد تعهد خود را در بهبود روابط ايران ـ آمريکا روشن سازد.

و به اين ترتيب، ايران بايد ضمانت‌هاي زير را از ايالات متحده بگيرد:
1 ـ ايالات متحده بايد به استفاده نكردن از زور در راستاي تغيير مرزها يا هر كاري عليه ايرانيان، متعهد شود.

2 ـ فرض بر اين‌که نگراني‌هاي ايالات متحده نسبت به برنامه هسته‌اي ايران و مخالفتش با حل و فصل درگيري اعراب و اسرائيل به شكل مناسبي پاسخ داده شود و تهران از دادن تجهيزات و آموزش نظامي به سازمان‌هاي تروريستي دست بردارد، ايالات متحده متعهد به پايان دادن به تحريم‌هاي يکجانبه عليه ايران، بازتأسيس روابط ديپلماتيک و حل و فصل دعاوي دوجانبه مي‌شود.

3 ـ ايالات متحده ‌بايد همچنين متعهد به همکاري با ايران براي ارتقاي رونق آتي و پيگيري منافع اقتصادي مشترک شود و نيز مشوق گسترش فناوري صلح‌آميز ايران و مداخله شرکت‌هاي آمريکايي در اقتصاد اين کشور، شامل سرمايه‌گذاري مالي و ارايه مهارت در صنعت نفت و گاز ايران باشد.

4 ـ ايالات متحده متعهد شود كه به اتهام عليه ايران و معرفی ايران به عنوان دولت حامي تروريسم پايان داده و تحريم‌هاي مرتبط با اين مسأله را بردارد.

5 ـ ايالات متحده متعهد به آغاز مذاکرات راهبردي پايدار با ايران به عنوان فرصتي براي ارزيابي اعمال تعهدات طرفين و پاسخگويي به نگراني‌هاي امنيتي متقابل دو طرف شود.

آنچه در اين گزارش مشهود است، پيش‌فرض‌هاي نويسندگان مبني بر سهم بيشتر ايران در تيره ماندن روابط دو کشور است که با واقعيت، يعني قطع رابطه از سوي آمريکا و اقدامات آن کشور عليه منافع ايران در نيم قرن گذشته فاصله بسيار دارد.

خبرگزاری تابناک