روسها 1500 تانک و 3000 خودروی زرهی تو یک سال بخوان بسازن یعنی روزی 4 تا تانک و 8 تا خودرو زرهی می سازند ؟ توان روسها اینقدر هست یا اینها بخشیش قراره بازیابی و نوسازی تجهیزات قدیمی باشه

ابزار مخفی اوکراین در جنگ با روسیه: فناوری تشخیص چهره آمریکایی لئونید تیمچنکو، معاون وزیر کشور اوکراین، ماه نخست حمله روسیه را در دفتر تاریک دولتی‌اش، پس از ساعت مقررات منع رفت‌وآمد، سپری کرد. او نمی‌توانست به خانه بازگردد و در حالی‌که هزاران تصویر و ویدیو از نیروهای روسی را در کانال‌های تلگرامی مرور می‌کرد، فرصتی برای آزمایش یک ابزار جدید تشخیص چهره به او پیشنهاد شد. او برخی از این تصاویر را بارگذاری کرد تا نرم‌افزار را امتحان کند. نتایج فراتر از انتظارش بود. هر بار که تصویری از یک سرباز روسی وارد می‌کرد، نرم‌افزار ساخت شرکت آمریکایی «کلیر‌ویو AI» به طور دقیق اطلاعاتی مانند نام، محل تولد و صفحه‌های شبکه‌های اجتماعی فرد را نمایش می‌داد. حتی در مواردی که تصاویر اجساد بی‌کیفیت، با چشمان بسته یا چهره نیمه‌سوخته بودند، نرم‌افزار اغلب قادر به شناسایی آن‌ها بود. تیمچنکو در مصاحبه‌ای تصویری از دفترش در کی‌یف به مجله تایم می‌گوید: «ما هر روز صدها نیروی روسی را که با سلاح وارد خاک ما شده بودند، شناسایی می‌کردیم.» به گفته‌ی تیمچنکو، «کلیر‌ویو» به «سلاح مخفی» دولت اوکراین در جنگ با روسیه تبدیل شده است. بیش از ۱۵۰۰ کارمند در ۱۸ نهاد دولتی مختلف در اوکراین از این ابزار استفاده کرده‌اند و توانسته‌اند بیش از ۲۳۰هزار سرباز و مقام روسی دخیل در تهاجم نظامی را شناسایی کنند. کاربرد این فناوری فراتر از شناسایی سربازان روسی گسترش یافته و اکنون در حوزه‌های متعددی به‌کار گرفته می‌شود که پیش‌تر گزارش نشده بود؛ از جمله توسط پلیس، تحلیل‌گران امنیتی و مقامات رسمی. مقامات اوکراینی از کلیر‌ویو برای شناسایی نفوذی‌ها در ایست‌های بازرسی، رسیدگی به افراد فاقد مدرک شناسایی، شناسایی و پیگرد اعضای شبه‌نظامیان طرفدار روسیه و حتی یافتن کودکان ربوده‌شده‌ی اوکراینی استفاده کرده‌اند. به گفته این شرکت، طی ۲۰ ماه پس از آغاز جنگ، دست‌کم ۳۵۰هزار جستجو در پایگاه داده کلیر‌ویو انجام شده است. «حجم جستجوها شگفت‌انگیز است»، هوان تون-تت ، مدیرعامل کلیر‌ویو، در گفت‌وگو با تایم می‌گوید: «تشخیص چهره در مناطق جنگی می‌تواند نجات‌بخش جان انسان‌ها باشد.» هم‌زیستی سودمند یا نظارتی ترسناک؟ این همکاری برای دو طرف سودمند بوده است. دولت اوکراین که به دنبال هر ابزار فناورانه‌ای برای مقابله با ارتش بزرگ‌تر روسیه بود، و کلیر‌ویو که این فناوری را رایگان در اختیارشان گذاشت تا مورد استفاده مؤثرش را به نمایش بگذارد؛ فناوری‌ای که پیش‌تر به دلیل جمع‌آوری داده‌ها از طریق خزیدن در اینترنت، نقض حریم خصوصی و فروش دسترسی به نهادهای امنیتی مورد انتقاد شدید قرار گرفته بود. اما استفاده گسترده اوکراین از کلیر‌ویو، پرسش‌هایی اساسی درباره حدود استفاده از فناوری‌های بحث‌برانگیز در شرایط جنگی و دامنه حریم خصوصی در زمان درگیری نظامی ایجاد کرده است. حامیان این فناوری معتقدند اگر بتوان از آن برای شناسایی جنایت‌کاران جنگی یا یافتن کودکان ربوده‌شده استفاده کرد، ارزشش را دارد. اما فعالان حقوق بشر هشدار می‌دهند که پس از جنگ، کنترل این فناوری دشوار خواهد شد و اوکراین ممکن است به‌دلیل اتکای بیش از حد به آن، با چالش‌های حقوقی و اخلاقی مواجه شود. تتیانا آودِیِوا ، وکیل حقوق بشر در کی‌یف و مشاور سازمان «لابراتوار امنیت دیجیتال اوکراین»، می‌گوید: «نمی‌خواهم دولت اوکراین به‌عنوان حکومتی شناخته شود که از ابزارهای شدیداً نفوذگر و خطرناک استفاده می‌کند؛ ابزاری که شاید بعداً برای سرکوب فعالان مدنی به‌کار رود. این بسیار خطرناک است.» چهره جنجالی کلیر‌ویو: فناوری در خدمت جنگ هوان تون تت ، مدیرعامل استرالیایی و ۳۵ ساله کلیر‌ویو، معتقد است جنگ اوکراین فرصتی برای نمایش کارآمدی فناوری‌اش بود. او در مصاحبه‌ای از نیویورک گفت: «این فناوری در بحران‌ها درخشش پیدا می‌کند. وقتی پای جان شما یا عزیزتان در میان است، آن وقت مردم ارزش آن را درک می‌کنند.» کلیر‌ویو در سال ۲۰۱۷ با سرمایه‌گذاری افرادی مانند پیتر تیل تأسیس شد. این شرکت به طور مخفیانه بزرگ‌ترین پایگاه داده چهره‌ها در جهان را با استفاده از الگوریتم‌های تشخیص چهره و جمع‌آوری تصاویر از اینترنت ایجاد کرد. به گفته تون-تت، پایگاه داده آن‌ها اکنون شامل بیش از ۴۰ میلیارد تصویر است—یعنی به‌طور میانگین پنج تصویر از هر فرد روی زمین. در سال ۲۰۱۸، کلیر‌ویو شروع به فروش این داده‌ها به بیش از ۶۰۰ نهاد امنیتی و انتظامی کرد، از جمله اداره مهاجرت آمریکا (ICE) و FBI. اما در سال ۲۰۲۰، با افشای ابعاد این پروژه توسط نیویورک تایمز ، موجی از انتقادات، شکایت‌ها و جریمه‌ها علیه شرکت به راه افتاد. کشورهای اروپایی مانند فرانسه، ایتالیا و بریتانیا آن را غیرقانونی اعلام کرده و خواستار توقف فعالیت‌های آن شدند. با آغاز جنگ، تون-تت به مقامات اوکراینی پیشنهاد داد که از این فناوری به‌صورت رایگان استفاده کنند. او در نامه‌ای نوشت: «این فناوری می‌تواند در این دوران تاریک کمک‌کننده باشد، برای نجات انسان‌ها و محافظت از جان‌ها.» کاربردهای گسترده: از کودکان ربوده‌شده تا کارآفرینان همکار دشمن اوکراینی‌ها راه‌های متعددی برای استفاده از کلیر‌ویو پیدا کردند. وزارت کشور وب‌سایتی به نام Poter.net راه‌اندازی کرد که در آن اطلاعات سربازان کشته‌شده روس را، به‌همراه منابع شبکه‌های اجتماعی، منتشر می‌کرد تا خانواده‌های آن‌ها بتوانند عزیزانشان را شناسایی کنند. تیمچنکو می‌گوید: «تشخیص چهره آن‌قدر مؤثر بود که سربازان روس حتی در گرمای تابستان هم ماسک به صورت می‌زدند.» دادستانی کریمه با استفاده از کلیر‌ویو بیش از ۷۰ عضو ناشناس نیروهای شبه‌نظامی کریمه را شناسایی کرده و آن‌ها را هنگام ورود به مناطق تحت کنترل اوکراین بازداشت کرده است. این فناوری همچنین در شناسایی ۱۹۸ کودک ربوده‌شده و منتقل‌شده به روسیه یا مناطق اشغالی کمک کرده و خانواده‌های جدید آن‌ها را نیز شناسایی کرده است. آندری کولالایف ، رئیس دپارتمان IT در اداره تحقیقات دولتی اوکراین می‌گوید: «کلیر‌ویو به بخشی حیاتی از روند کاری ما تبدیل شده است. ما همچنان در حال گسترش استفاده از آن در حوزه‌هایی از جمله شناسایی فروشندگان مواد مخدر هستیم.» آینده‌ای مبهم؛ نظارت دائمی پس از جنگ؟ هیچ نشانه‌ای از توقف استفاده از کلیر‌ویو توسط دولت اوکراین پس از پایان جنگ دیده نمی‌شود—و این چیزی است که بیش از هر چیز فعالان حقوق بشر را نگران کرده است. آودِیِوا می‌گوید قوانین حفظ حریم خصوصی اوکراین قدیمی هستند و توان کنترل چنین فناوری‌هایی را ندارند. او هشدار می‌دهد: «اگر این ابزار به دست افراد نادرست بیفتد—یا حتی به‌دست روس‌ها که زیرساخت‌ها را اشغال کنند—تبعات آن جبران‌ناپذیر است.» پرسش‌های بی‌پاسخی در مورد نحوه استفاده و مدت زمان نگهداری داده‌ها وجود دارد که مقامات اوکراینی تمایلی به پاسخ دادن به آن‌ها ندارند. خوان اسپین‌دولا ، پژوهشگر دانشگاه ملی مکزیک می‌گوید: «دولت‌ها همیشه دلیلی برای گسترش ابزارهای نظارتی در دوران جنگ پیدا می‌کنند، اما اگر پایان جنگ روشن نباشد، این استفاده‌ها دائمی می‌شود.» در آوریل ۲۰۲۳، میخایلو فدوروف ، وزیر تحول دیجیتال اوکراین، اعلام کرد که قصد دارد فناوری‌های کلیر‌ویو را در زیرساخت دیجیتال کشور نهادینه کند؛ از جمله در گمرک و نظام بانکی. از طرفی، تون-تت نیز به دنبال افتتاح دفتر کلیر‌ویو در کی‌یف است تا همکاری‌ها را گسترش دهد. او معتقد است جنگ آینده بدون فناوری تشخیص چهره قابل تصور نیست.

روسیه بزرگترین کشور جهان هست با تنوع قومی و مذهبی زیاد و تنها راهی که تمام این اقوام و مداهب را میشه متحد کرد همون ملی گرایی هست . ر

خطای اینها زیاده یا پدافند اوکراین تعداد زیادی از اونها را میتونه سرنگون کنه

موتور های pl15 موتور دوپالسه هستند و مجهز به سیکر آرایه فازی فعال اینجوری احتمالا حریان سرنگونی رافال ها بوده در فاصله دور که موشک pl15 شلیک شده اثر حرارتی موشک به خاطر فاصله کم شده و موشک هم بدون رادار به کمک لینک با رادار جنگنده خودس را به نزدیکی جنگنده رافال میرسونه در مسیر هم چون موتور خاموشه و از طرفی موشک با لینک داره هدایت میشه باز هم سیستم هواپیما متوجه موشک نمیشه در نزدیکی هدف ناگهان موتور مرحله دوم روشن میشه و سیکر آرایه فازی فعال هم شروع به جستجو میکنه سرعت تغییر فرکانس و جهش سیکر موشک باعث عملکرد نادرست rwr میشه و سرعت زیاد موشک هم فرصت تصمیم گیری را از خلبان هندی میگیره

مرحوم برادران رایت مگه چند سال قبل هواپیما را ساختن که این شرکت عمر 140 ساله داره؟ ما و روسها تو اسیای میانه منافعمون با هم در تضاد هست برا همین روسها ما رو نقویت نمی کنند کره شمالی هم جایگاهی نداره که بخواهیم دنبالش بریم همکاریها بر اساس پوله ما باید پول داشته باشیم حریدهای بزرگ انجام بدیم اینجوری تکنولوژی هم میشه وارد کرد خرید مثلا 30 تا جی 10 یک شرایط برای ما ایجاد میکنه خرید 80 تا یک شرایط دیگه

از چند کیلومتری مرز جز محدود جنوب لبنان خواهد بود

اوکراینی ها دارن همش خط قرمز روسها را رد میکنند حمله به این تاسیسات بدون مشارکت آمریکا غیر ممکنه چون مطمئنا سامانه های پدافندی در اطراف اونها مستقر هستند هر چی از جنگ میگذره اوکراین به عمق بیشتری از خاک روسیه حمله میکنه یا الان بحث هست که اوکراین فقط با تجهیزات غربی به نقاط مرزی روسیه حق داره حمله کنه که مطمئنا کم کم عمقی که اوکراینی ها حمله میکنند افزایش مییابد الان هم اف ۱۶ ها قراره فقط تو خاک اوکراین عملیات انجام بدن که احتمالا اون محدودیت هم برداشته خواهد شد

وقتی دعای خیر پشت سرت هست موشک های اسکالپ همه به اسکله کتار کشتیهای روسیه برخورد کردن

اژدر هوایی کترینگ امروزه در جنگ اوکراین و روسیه بارها اسامی پهبادهای انتحاری شنیده شده . این تجهیزات سلاح هایی هستند که بدون وجود آنها جنگ روسیه و اوکراین یا درگیری های آینده غیر قابل تصور خواهد بود . این تجهیزات که قیمت بعضی از ان ها فقط چند صد دلار است توانایی بالایی در کشتن نیروها یا از بردن تجهیزات گران قیمت دارد . اولین استفاده از این پهباد ها مربوط میشود به جنگ جهانی اول . در ایالات متحده ارتش با همکاری تعدادی مهندس سعی کرد که تثیبت کننده ، ژیروسکوپ و تجهیزات کنترل رادیویی را با هم ادغام کند و یک هواپیمای بدون سرنشین بسازند. یک پروژه جالب به نام Kettering Bug یا اژدر هوایی کترینگ توسط فردی به نام چارلز کترینگ توسعه پیدا کرد. این طرح نسبت به طرح هایی دیگری که ان زمان وجودداشت ارزان تر و ساده تر بود به نحوی که قیمت آن 400 دلار بود .(البته یک منبع دیگه قیمت را 900 دلار یا به پول الان 20000دلار نوشته بود) اژدر هوایی کترینگ یک هوایپمای کوچک چوبی با بالهای مقوایی بود که 240 کیلوگرم وزن داشت این هواپیما توسط یک موتور دوزمان فورد v4 که در آن زمان 40 دلار قیمت داشت و 40 است بخار توان داشت به پرواز در می آمد .طول بالهای ان 4.5 متر بود. هواپیما روی ریل به هوا بلند میشد و با سرعت 80 کیلومتر می توانست به برد 120 کیلومتری برسد. این هواپیما فاقد سیستم کنترل رادیویی بود و فقط مجهز به ژیروسکوپ ، ارتفاع سنج و یک سیستم برای خاموش کردن موتور بود. سیستم خاموش کننده موتور دارای یک ابزار برای محاسبه تعداد چرخش های موتور بود . در ابتدا با توجه به به سرعت و جهت باد و فاصله ازهدف تعداد این چرخش ها محاسبه میشود . هنگامی که موتور به تعداد چرخشها میرسید موتور خاموش می شد و پیچ و مهرها هایی هم که بدنه را به بالها مصل می کردند هم جدا میشد و بدنه با 80 کیلوگرم مواد منفجره به زمین می افتاد. آزمایش های این طرح در 2اکتبر 1918 شروع شد و اولین پروازها هم در ماه های پایانی جنگ انجام گرفت . این طرح خیلی موفق نبود از مجموع 24 پرتاب تنها 7 مورد توانسته بودند به هدف برسند. اما ارتش به این نتیجه رسیده بود که این طرح عملی است و تمایل داشت برای مقابله با آلمانها این طرح را تکمیل کند. به نظر ارتش به کمک این طرح میشد همزمان تعداد زیادی بمب با قیمت مناسب را به پشت ارتش المان منتقل کرد و تدارکات و محل های استقرار توپخانه را مورد اصابت قرار داد. در مجموع تعداد 45 فروند از این طرح ساخته شد. هر چند که بودجه کافی برای اصلاح و تولید این طرح توسط ارتش تامین شد( از آوریل 1917 تا مارس 1920 حدود 275000 دلار برای این طرح هزینه شد.) اما پایان جنگ جهانی اول و عدم اطمینان ارتش به ایمنی در زمان پرواز بر فراز نیروی های خودی باعث فراموشی این طرح شد. سیستم کنترل و هدایت فیلم این پهباد( اگر ممکنه هست یکی از دوستان لطفا تو آپارات دانلود کنند) https://uupload.ir/view/fo_6wn7.mp4/ منبع

باید هزینه کرد برای رفع تهدید. الان شرکتهای هستند که تجهیزات کنترل آتش برای سلاحهای سبک تولید میکنند که با اونها میشه پهبادهای کوچک را زد

اوکراین میدونه تو جنگ و تو میدان شانسی نداره برا همین به توسعه سلاحهای دوربرد توجه خواهد کرد که زیر ساخت های روسیه را مورد اصابت قرار بده

سلام اگر کمک های نظامی بخواد به کریمه برسه باید از طریق دریا باشه اون پلی که هست شاید برا این کار ایمن نباسه

بحث پشتیبانی از نیروها تو جنگ اوکراین باید کار سختی باشه هم خطوط درگیری طولانی هستند هم هوا سرد و یخبندان هست

در سال 1961 شرکت آمریکایی republic aircraft corp طرحی برای تولید 4 مدل بمب افکن داشت 1- یک بمب افکن vtol که با سزعت 1500 مایل در ساعت می توانست تا ارتفاع 75000 پایی پرواز کند 2- یک بمب افکن مجهز به موتور رم جت هسته ای که می توانست با سرعت 2800 مایل در ساعت و تا ارتفاع 85000 پایی پرواز کند با برد 7500 کیلومتر 3- یک بمب افکن که می توانست تا ارتفاع 120000 پایی و با سرعت 4960 مایل در ساعت پرواز کند 4- یک بمب افکن 8 موتوره که با سرعت 17000 مایل در ساعت و در ارتفاع 200000 پایی پرواز کند. این sr 72 شباهت زیادی به طرح چهارم این شرکت دارد