روی هواپیماهای اسراییلی جواب نمیده برادر raised_eyebrow

این جنگ به نفع هیچکس تموم نخواهد شد

اسمش سهیل حسن هست ، 

با سلام اتفاقا همین حرفتون دلیل لزوم ارائه منبع است. این خبر رو امروز همه کار کردن تو ایران ، منبع هم گذاشتن المسیره . من شخصا نه توی CNN و نه توی رویترز ندیدم.

با سلام دوستان صاحب نظر تحلیل کنند ، قیمت نفت به شدت افت کرده ، اولین پس لرزه افت قیمت رو در ونزوئلا دیدیم که متحدین ایران شکست خوردند در انتخابات و برنامه ریزی حضور در آمریکای جنوبی بنظرم داره با چالش جدی مواجه میشه ، تاثیر این افت شدید در برنامه ریزی حضور ایران و روسیه در سوریه چقدر تاثیر داره و آیا این حجم حملات رو میتونن با این وضع اقتصادی ادامه بدهند ؟ آیا در بلند مدت امکان تسلیح گروههای شیعه همچنان وجود دارد ؟ تاثیر وضع اقتصادی داخل کشور بر برنامه های برون مرزی چقدر است ؟

با سلام اگر به سیاه نمایی متهم نشوم ، یه سوال دارم . وقتی این جنگ تمام شد (اگر تمام بشه البته ) اونموقع سوریه مثل کریمه جزو خاک روسیه نخواهد شد احتمالا ؟  یا فقط برای ما مهم است که این جنگ تمام بشه ؟ چون با این حجم نیرو و سرمایه گذاری ، باورم نمیشه به این راحتی بعد از جنگ برن خونشون ، البته بعدش میشه جهاد علیه روسیه راه انداخت  :winking:

ایران، معادلات منطقه و خطر شیفتگی در برابر روسیه نویسنده: محمدعلی دستمالی، کارشناس مسائل منطقه دیپلماسی ایرانی: یکی از انتقادات تندی که برخی از منتقدین داخلی و خارجی آمریکا بر زبان می آورند، این است که با بیرون رفتن نظامیان آمریکایی از خاک عراق، ایران به شکل یک قبضه، در این کشور صاحب نفوذ و قدرت شد و توانست معادلات و موازنات عراق را بر اساس منافع و مصالح خود تنظیم کند و دست کم با دو عنصر از عناصر سه گانه قومی – مذهبی عراق یعنی شیعیان و کردها، روابط استراتژیک ایجاد نماید و مانع از نفوذ رقبای درون منطقه ای و فرا منطقه ای شود. این انتقاد، که بیشتر از سوی طرفداران ایده دهشتاک و هزینه بردار مداخله گرایی نظامی است، در واقع نشان دهنده عمق نفوذ و قدرت ایران در منطقه و به ویژه در عراق است و در پرونده های حساس دیگری همچون فلسطین، لبنان، سوریه و تا حدودی یمن نیز، ایران از موقعیتی برخوردار شده که هیچ بازیگر دیگری بدون کسب رضایت تهران نمی تواند مسیر تحولات را تغییر دهد. با این حال، دست کم در شش ماه گذشته، این فضا رو به نغییر نهاده و ورود جدی روسیه به میدان حساس و پر از مین و مانع سوریه، می رود تا اندک اندک، فضا را به سمت و سویی ببرد که اوضاع به نفع مسکو پیش برود و چنین چیزی حتی در خوشایندترین و خوش بینانه ترین حالت و با فرض ائتلاف و برقراری روابط استراتژیک و حیاتی بین ایران و روسیه، نمی تواند ضامن منافع و مصالح جمهوری اسلامی ایران باشد. شیفتگی در برابر پوتین و قرائت غلط اهداف مسکو توجه به چند نمونه از اتفاقات ماه های اخیر و اظهار نظر برخی مقامات سیاسی، امنیتی و نظامی و گروه های خاصی از تحلیل گران و کارشناسان سیاسی ایران، بیانگر این مساله است که در حال حاضر، گونه ای از شیفتگی نسبت به روسیه به وجود آمده است که می تواند در میان مدت، خسارات جدی به بار بیاورد. اظهار نظر و بیانات اغراق آمیز در این حوزه به حدی است که یکی از مقامات مهم کشور، دیدار پوتین با رهبر بزرگوار اقلاب را، مهم ترین و با کیفیت ترین ملاقات کل تاریخ جمهوری اسلامی خواند! برخی از رسانه ها و تریبون های خاص نیز ولادیمیر پوتین را با وهب مسیحی مقایسه کردند و تصویری عجیب از تحلیل های شتاب زده و به اصطلاح جوگیر شدن و رفتار رفیق محورانه ایرانی را به نمایش گذاشتند که حتی در دنیای سیاست نیز، گهگاه به جای آن که امور و رویدادها را بر اساس معیار و ترازوی منفعت و مصلحت بسنجد، قائل به نوعی از واکنش خاص است که شاید بتوان آن را با اصطاح عامیانه «فردین بازی»، به روشنی بیان کرد. به راستی چه شده است؟ چه اتفاقی در خاک سوریه روی داده و روسیه دست به چه عملیات خارق العاده ای زده و چه ید بیضایی نشان داده است؟ آیا اقدامات روسیه توانسته منجر به پایان حیات گروه شوم و تروریستی – تکفیری داعش و تضمین بقای حکومت اسد و نیز تضمین امنیت حزب الله و محور مقاومت شود؟ آیا اهداف نظامی استراتژیک روسیه در حوزه مدیترانه و پایگاه های طرطوس و لاذقیه و هماهنگی کامل مسکو با تل آویو، مساله ای است که نیاز به توضیح مفصل و جزء به جزء داشته باشد؟ آیا در شرایطی که ایران، ده ها تن از برجسته ترین افسران و سرداران خود را در جنگ با تکفیری ها از دست داده و به قول غربی ها، ژنرال های ایرانی هم در این میدان خون داده اند، باز هم باید تلاش کنیم تا تصویری حماسی از اقدامات روسیه نشان دهیم؟ در شرایطی که حتی برای دریافت سیستم موشکی اس 300، هنوز هم ابهامات فراوانی وجود دارد، باز هم شلیک شدن موشک از دریای خزر به سوی سوریه و قدرت نمایی پوتین در عرصه بین المللی، سودی برای ایران دارد؟ پیش از آن که به این سوالات بدیهی و روشن، پاسخی کوتاه یا مفصل داده شود، لازم است در این حوزه، به مسائل ریز و ظریف دیگری نیز توجه شود که دربرگیرنده بسیاری از خطاهای تحلیلگران و مقاماتی است که با توسل به الگوی یا سیاه یا سفید و قائل نشدن به وجود طیف های خاکستری و دیگر رنگ ها، با زبان و بیانی تند، همه چیز را از یک پنجره می بینند. یکی از این مسائل ظریف، ضرورت توجه به این نکته است که ایران، با هزینه هایی که در چهار سال گذشته در سوریه پرداخت کرده و با توجه به تفکرات خاصی که در این حوزه دارد، در موقعیت ظریف و محدودی نیست که صرفا با یک بازیگر وارد ائتلاف شود و چشم از گزینه هایی همچون مذاکره با مخالفین و رقبا و حتی دشمنان ببندد. به عنوان مثال، در پرونده حساس سوریه، نمی توان برای همیشه، همه مخالفین سوری را به یک چوب راند و همه آنان را تروریست نامید. به ویژه در شرایطی که ائتلاف مخالفین سوری به ریاست خالد خوجا، در بسیاری از محافل دیپلماتیک جهانی از مشروعیت و مقبولیت برخوردارند، ایران نیز می تواند با آنان و همچنین کردها و ترکمن ها وارد گفتگوی رسمی و آشکار شود و در عین حال، دست از مبانی خود برندارد. در همین حوزه، بحث حساس و مهم دیگری به نام رویکرد تهران به ترکیه، قطر و عربستان سعودی وجود دارد. اگر در رابطه با عربستان و به ویژه به خاطر رویدادهای منا و مسائل پیچیده ای همچون یمن و اختلافات دیگر، راه گفتگو مسدود است، در مورد ترکیه و قطر نباید چنین نگرشی داشت. در همین روزهای اخیر، اظهارات رئیس جمهور و وزیر امور خارجه کشورمان در مورد تنش سیاسی و نظامی جدیدی که پس از سقوط هواپیمای سوخو بین روسیه و ترکیه به وجود آمده در برگیرنده مراعات ظرافت های سیاسی و دیپلماتیک بود اما در نگرش بسیاری از مقامات نظامی و نیز تحلیل گران و تریبون های خاص، حمایت کامل از روسیه، پیش بینی عواقب مرگبار برای ترکیه و اظهاراتی از این دست و همچنین ترجمه و نشر وسیع اخبار و بیانات دروغین و بسیار تند از سوی پوتین علیه اردوغان، در دستور کار قرار گرفت. در پایان باید گفت، شیفتگی در برابر روسیه و منجی دانستن پوتین در خاورمیانه، یک خطای آشکار و مبنایی است و چنین چیزی می تواند منجر به ایجاد خسارات سنگینی شود و شاید بد نیست در شرایط کنونی که چند روز از سفر پوتین به ایران سپری شده، یک بار دیگر گزارش های تصویری دیدار او با رئیس جمهور را با نگرش تحلیل «زبان بدن» بازبینی کنیم و به این واقعیت پی ببریم که بیانات اغراق آمیز ما می تواند کاری کند که مهمان به گونه ای دیگر رفتار کند. http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1954277/.html

خدا رو شکر دوستان جزو تصمیم گیران مملکت نیستن وگرنه الان  از این کشور چیزی آوار نمونده بود ، بیشتر مطالب از سر احساس هست تا منطق و واقع گرایی

با سلام از دید عمرانی مطرح میکنم ، توی بحث زیر سازی تراکم خیلی مهمه برای بیس و ساب بیس که زمان زیادی میطلبه ، اما یه راه سریع وجود داره ، میتونن از ماکادوم استفاده کنن (سنگ قلوه با دانه بندی مشخص ) همه جا هم فراوان هست . سریع بریزن زیر آسفالت جای بیس و ساب بیس ، توان تحمل بارش هم خیلی خوبه برای ماشین الات سنگین ، بعد روش رو سریع اسفالت کنن

به عنوان طعنه میگن

با سلام دوست عزیز سخت نگیر لطفا

اس-300 اوضاع جنگ سوریه را تغییر می دهد?  براساس گزارش برخی رسانه ها، مسکو سامانه پدافند هوایی قدرتمند اس-300 را در سوریه مستقر کرده است. با این حال گزارش های تایید شده ای از سوی مقامات نظامی در رابطه با این که چه نوع موشک هایی یا چه گونه نیروهایی در منطقه مستقر شده اند، وجود ندارد. ژنرال ویکتور بوندارف، فرمانده نیروهی هوایی روسیه روز سه شنبه در مصاحبه ای با روزنامه کومسومولسکایا پراودا گفت: «ما در حال بررسی تهدید های ممکن هستیم. ما نه تنها جت های جنگنده، هواپیماهای نظامی، بمب افکن، بالگرد اعزام کرده ایم، بلکه سیستم موشکی هم مستقر کرده ایم.» معلوم نیست اشاره بوندارف به تسلیحات دیگری است یا منظورش همان سامانه دفاع موشکی پانتسیر-اس 1 است که هم اکنون در سوریه مستقر شده است. اگر ارتش روسیه نسخه ای از پدافند های سری آلماز-آنتی اس-300 را در سوریه مستقر کرده باشد، عملیات هوایی ائتلاف ایالات متحده بسیار پیچیده خواهد شد. براساس کاتالوگ، آلماز-آنتی، هم اکنون دو مدل از این سیستم تسلیحاتی را تولید می کند، اس-300 پی ام یو 2 و اس-300 وی ام که آنتی-2500 هم گفته می شود. هردو مدل می توانند اهدافی را در ارتفاع بیش از 100 هزار پایی و 120 مایلی مورد هدف قرار دهند. این سیستم تسلیحاتی می تواند چندین هدف را با هم مورد حمله قرار دهد. یکی از خلبانان نیروهای ویژه ایالات متحده اوایل سال جاری به من گفته بود سری اس-300 تهدیدی مرگبار برای اکثریت جنگنده ها و بمب افکن ها است. وی در این رابطه می گوید: «اس-300 کاملاً وضعیت بازی را برای جنگنده هایی همچون اف-15 و اف-16 عوض می کند. با وجود این سیستم هوایی شما هیچ وقت نمی خواهید که به آن نزدیک شوید.» اگر روس ها اس-300 –یا بدتر- اس-400 که سیستم پدافند استراتژیک زمین به هوا است را در سوریه مستقر کرده باشد، این مسئله به طور جدی سوریه را تبدیل به منطقه ای پرواز ممنوع برای ایالات متحده و متحدینش خواهد کرد. در میان نیروی هوایی ایالات متحده تنها جنگنده اف-22 محصول شرکت لاکهید مارتین و بمب افکن بی-2 محصول شکرت نورثروپ، هستند که قادر به انجام عملیات در محدوده این سیستم پدافند هوایی هستند. اما حتی این جنگنده ها هم در صورتی که با تعداد کافی ای از ذخایر موشکی اس-300 که به صورت یک شبکه دفاعی یکپارچه قرار داشته باشند، روبه رو شوند، به مشکل برخواهند خورد. تعداد دقیق و محل اس-300 اهمیت زیادی دارد. مشکلی که در این زمینه وجود دارد این است که سیستم اس-300 به صورت سیار است و در یک لحظه می تواند حرکت کند. یکی از مقامات ارشد نیروی هوایی که تجربه بسیار بالایی دارد، اوایل امسال به من گفته بود: «اگر آنها در هر وجب از خاک کشور حضور داشته باشند، جزئیات دیگر مهم نیست و این تبدیل به یک چالش برای شما خواهد شد.» از لحاظ تئوریک جنگنده اف-35، محصول جدید لاکهید مارتین، براساس گفته های پنتاگون قادر به عملیات علیه نسل جدید سیستم های موشکی زمین به هوای روسیه است. ژنرال هربرت کارلایسل از نیروی هوایی در جریان کنفرانس سال 2015 انجمن نیروی هوایی و فضایی گفت: «این جنگنده عملکرد بسیار خوبی در حریم های هوایی دارد که دیگر هواپیماها نمی توانند به آن نفوذ کنند. این جنگنده می تواند از طریق جنگ الکترونیک دشمنانش را شکست دهد و با استفاده از سنسورهایش از خودش در مقابل موشک های زمین به هوا محافظت کند.» اف-35 هم اکنون در حال عملیات در نیروهای ارتش ایالات متحده است. اگر روسیه قصد داشته باشد جدیدترین اسباب بازی اش را به مبارزه بفرستد، آیا آمریکا هم نباید چنین اقدامی را انجام دهد؟ نویسنده: دیو ماجومدار تحلیلگر امور دفاعی نشنال اینترست منبع: نشنال اینترست/ مترجم: حسین هوشمند http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1953513/%D8%A7%D8%B3300+%D8%A7%D9%88%D8%B6%D8%A7%D8%B9+%D8%AC%D9%86%DA%AF+%D8%B3%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9%87+%D8%B1%D8%A7+%D8%AA%D8%BA%DB%8C%DB%8C%D8%B1+%D9%85%DB%8C+%D8%AF%D9%87%D8%AF.html

با سلام از مدیران عاجزانه تقاضا دارم تاپیک جداگانه جهت تفاسیر دوستان تاسیس کنند  من شخصا این تفاسیر رو هر روز در روزنامه ها و سایتهای کشور عزیزمون مطالعه میکنم ، این سایت یک سایت تخصصی نظامی و استراتژیک هست و حیف هست که موضوعات متفرقه مطرح بشه در این سایت وزین.

با سلام مشکل ما مشکل دولت ها نیست ، دولت ها میان و میرن . مشکل مردم هستن که باید به باور برسن ، که اگر نرسیدن هیچ دولت و سیاستمداری توان عوض کردنشون رو نداره . بحث مفصلی هست بحث نقش مردم در جامعه که جاش اینجا نیست البته

دوست  عزیز چه ما خوشمون بیاد و چه نیاد روسیه هرگز به اسراییل حمله نمیکنه حتی زمان زمان جنگ سرد اینکارو نکرده ، وقتی اوضاع سوریه ارام شد (البته اگر بشه ) باید دیدی موضع روسیه در قبال فعالیتهای ایران چی هست. باید چند سال بعد رو هم دید ، البته کلیتش از دست ایران خارج هست یه مقدار .یک فاکتور دیگه انتخابات آمریکا است در صورت پیروزی جمهوری خواهان اوضاع مطمئنا تغییر خواهد کرد.پس بهتره تا دموکراتها منفعل هستن تا میتونن از خاک سوریه رو آزاد کنن.

اهداف متناقض تهران و مسکو در منطقه   مداخله روسیه در سوریه به ضرر ایران است؟ نویسنده: متیو مک اینیس * دیپلماسی ایرانی: مقامات ایران برای این که متوجه شوند ماجراجویی جدید روسیه در جنگ داخلی سوریه منجر به ایجاد اختلال در کنترل ایران بر این کشور می شود، نیازی به توجه به حمله موشکی روسیه از دریای خزر و اصابت آن در خاک کشورشان ندارند. همان گونه که من قبلاً هشدار داده بودم ورود روسیه به سوریه برای کمک به حفظ حکومت اسد می تواند منجر به مخاطره افتادن اهداف استراتژیک ایران در سوریه شود. تعهد تهران به کمک به متحدش در منطقه شام مستحکم است. ایران نمی تواند عامل بازدارنده حیاتی اش در مقابل اسرائیل را که گروه نیابتی نظامی حزب الله را تامین می کند، از دست بدهد. ایران بدون حضور همسایه حزب الله یعنی سوریه نمی تواند به طور موثری این گروه را تجهیز و از آن حمایت کند. اما تهران پس از وقوع جنگ داخلی سال 2011 سوریه در حال از دست دادن آن بود. پس از چند عقب نشینی بزرگ نیروهای دولت سوریه در سال 2012، ایران متقاعد شد که در اوایل سال 2013 نیروهای حزب الله را اعزام کند. حضور آنها به تقویت موضع اسد کمک کرد اما سال 2015 مجدداً دولت سوریه در معرض خطر از دست دادن مهمترین مواضعش در نزدیکی ساحل مدیترانه و دمشق قرار گرفت. برای درک این که همکاری مشترک روسیه و ایران در سوریه چگونه به دست آمده است باید به روند تکامل آن اشاره کرد. گزارش های تایید نشده ای وجود دارد که سردار قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس در بهار گذشته دیدارهایی با مقامات ارشد روسی داشته است. خود سلیمانی هم در بیانیه ای که 31 می منتشر کرده بود، گفت جهان از حرکت بعدی ایران در سوریه، شگفت زده خواهد شد. چندین برنامه مدون در این رابطه پس از اعلام توافق هسته ای صورت گرفته است. در طول تابستان، آیت الله خامنه ای با سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه دیدار کرد. سلیمانی احتمالاً 24 جولای به مسکو سفر داشته و مجدداً در سپتامبر هم به روسیه سفر کرده است. فرمانده سپاه قدس در آنجا درباره همکاری مشترک بر سر طرح های نظامی که هم اکنون شاهد انجام آنها در سوریه هستیم، شامل مرکز اطلاعاتی مشترک سوریه، حزب الله، ایران و روسیه در بیرون لاذقیه، با رهبران امنیتی روس صحبت کرده است. کمپین نظامی اخیر در ظاهر به نفع تهران و مسکو است، اما هزینه هایی احتمالی در سطح استراتژیک برای تهران دارد. روسیه اهرم بیشتری در مذاکرات برای حل و فصل مسئله دارد، شرایطی که ممکن است به نفع ایران نباشد. حفظ اسد یا فرد دیگری که در برابر ایران انعطاف داشته باشد، شاید برای پوتین چندان مهم نباشد. روسیه همچنین ممکن است خواهان نقش بزرگتری در عراق -حیاط خلوت ایران- تحت هدف مبارزه با داعش باشد. اختلاف های دیگری هم می تواند در ماه های پیش رو به وجود آید. مسکو برخلاف تهران خواستار مقابله با تل آویو نیست. کرملین مشتاق درگیر شدن در بازی استراتژیک جدید ایران در بلندی های جولان نیست که به دنبال ساخت جبهه دیگری علیه اسرائیل است. مسکو همچنین بیش از ایران نگران دستیابی به روابط خوب با کشورهای حوزه خلیج فارس است. روسیه شاید مایل نباشد تا مانند تهران علیه منافع گروه های مورد حمایت عربستان عمل کند. هر چند ممکن است کرملین قادر به جلوگیری از درگیری فرقه ای میان تهران و ریاض نباشد. همان گونه که دستاوردهای ائتلاف سعودی در یمن علیه حوثی های مورد حمایت ایران منجر به افزایش حمایت تسلیحاتی از گروه های شورشی سوری شود، شاید روسیه نخواهد در سوریه براساس نیازهای ایران مبارزه کند. حتی اگر تهران نقشی تسهیل کننده در ورود دراماتیک روسیه به جنگ سوریه داشته باشد، سوالاتی جدی درباره مقصد این قطار و این که آیا مسکو در جهت حمایت از منافع ایران قابل اعتماد است وجود دارد. پاسخ هایی که بیشترین احتمال برای وقوع را دارند، نشان می دهند که نتیجه نهایی تحولات به نفع ایران نیست. * عضو ارشد موسسه آمریکن اینترپرایز منبع: نشنال اینترست/ مترجم: حسین هوشمند http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1952923/%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%AE%D9%84%D9%87+%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%87+%D8%AF%D8%B1+%D8%B3%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9%87+%D8%A8%D9%87+%D8%B6%D8%B1%D8%B1+%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86+%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%9F.html

با سلام دوستان در معادلات سوریه یک فاکتور رو نادیده میگیرند ، اون نقش انتخابات ریاست جمهوری آمریکا هست .. و احتمال پیروز شدن جمهور خواهان (گاو چرانها ) در سال 2016 . اگر این اتفاق بیفته باید دید باز پوتین با این قاطعیت عمل میکنه یا خیر CNN خبر داده که دو فروند جنگنده امیریکایی و دو فروند جنگنده روسی تا فاصله 10 مایلی بهم نزدیک شدن ولی اتفاقی نیفتاده  و Everyone went about their business http://edition.cnn.com/2015/10/13/politics/syria-us-russian-aircraft-visual-range/index.html

فکر کنم منظورشون چیز دیگه ای بود

با سلام 1. من به شخصه هدف شما از این نقل قول را متوجه نشدم ، چون سوالها رو گزینشی نقل کردید و در آخر حرف اصلی نگارنده مبنی بر عدم قضاوت در مورد دکتر شریعتی رو نقل نکردید . 2. داعش و تاثیر کتاب دکتر شریعتی !!! واقعا دوستان ما خودشون فیلسوفان بزرگی هستن که همه چیز رو بهم ربط میدهن . فلسفه وجودی شیعه بر ضد فلسفه وهابیت هست بدلیل نقش اهل بیت ، واقعا شما فکر میکنید داعش نیاز به بهانه داره برای تکفیر !!! ، شما ربطش دادی به دکتر شریعتی !!! 3. با عرض معذرت از مدیران سایت فکر میکنم محل طرح مباحث اینچنینی اینجا نیست . در آخر لطفا مشخص کنید در کدام پاراگراف نوسینده محترم از داعش نامبرده اند . با تشکر

استاد گرامی چند تا نکته قابل بحث هست در مطلب شما 1. موارد مربوط به علم پزشکی و فلسفه میبایست در حضور متخصصان این دو علم بحث شوند ، که مطمئنا نظرات تخصصی تری نسبت به مباحث مطرح شده دارند 2.بعنوان مثال کافی است با یک متخصص مغز و اعصاب راجع به نحوه تاثیر نرونها بر مغز و خواب صحبت کنید و نتایج را با معلومات دینی در مورد خواب بسنجید (جناب دکتر تقی پور استاد گرانقدر دانشگاه علوم پزشکی شیراز مدتی پیش سخنرانی در این خصوص داشتند). 3. فلسفه اسلامی قابل احترام هست ولی بحث پاک شدن گناهان بوسیله رنج و عذاب سالها قبل از اسلام در فلسفه مسیحیت مطرح شده است . (کاری به درست و غلطش ندارم ) 4. بحث دخالت یا عدم دخالت خداوند متعال در روند طبیعی زندگی و وقایع ، صد ها سال هست که موضوع بحث بین فلاسفه هست ، فکر نمیکنم بشه تو یک صفحه در این مورد اظهار نظر کرد (با عرض معذرت البته ) همانطور که گفتم فوروم های فلسفی و بچه های رشته فلسفه بهتر توانایی اظهار نظر در این خصوص رو دارند. 5. در آخر امیدوارم جسارت بنده رو ببخشید ولی مسایل و پرسش های در فلسفه وجود دارند که از زمان طرح پرسش تا بحال جوابی برای آنها یافت نشده است دوست عزیز ، همانند پرسش های ژان پل سارتر در خصوص ماهیت وجودی ، که حتی مرحوم دکتر شریعتی جواب مشخصی در این خصوص نیافتند. در نتیجه نتیجه گیری های بزرگ به این راحتی میسر نمیباشند. امیدوارم منظورم را رسانده باشم. یا حق

طنز ظریفی توی این دیالوگ مستتر است  دیالوگی از فیلم نجات سرجوخه رایان : کاپیتان : نترسید برید جلو . . . .  خدا با ماست سرباز : اگه خدا با ماست پس کی با اوناست ، که دارن ما رو تیکه پاره میکنن ؟!!

منبع رو زیرش نوشتم

مقاله های سایت های معتبر در مورد حضور روسیه در سوریه افزایش چشمگیری پیدا کرده ، مثل اینکه واقعا یه خبرایی هست .http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1951823/%D8%A2%DB%8C%D8%A7+%D9%BE%D9%88%D8%AA%DB%8C%D9%86+%D8%AF%D8%B1+%D8%B3%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9%87+%D8%AF%D8%B1+%D8%AD%D8%A7%D9%84+%D9%82%D9%85%D8%A7%D8%B1+%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%9F.html

 روس ها از زمان اتحاد جماهیر شوروی تلاش بسیاری برای حفظ بندر طرطوس کرده اند، اما بیشتر ترجیح داده اند ناوها و ملوان های روسی در این بندر حضور داشته باشند و بیشتر سلاح و مهماتی که روسیه در اختیار ارتش سوریه قرار می دهد به این جا وارد شود. پایگاه جدید در منطقه «حمیمیم» در جبله، نزدیک لاذقیه واقع شده و شامل بخشی از فرودگاه بین الملل باسل الاسد و زمین های گسترده پیرامون آن نیز می شود. تاسیسات زیربنایی فرودگاه و اردوگاهی که خلبانان و نظامیان مختلف روس را در خود جای داده نیز شامل پایگاه جدید است. شاید تعداد آنها در حال حاضر به هزار نظامی برسد اما به احتمال قوی از این رقم هم عبور می کند و به سه هزار نفر خواهد رسید. البته هیچ کس نمی داند تعداد دقیق نیروهای روسی در مناطق مختلف سوریه از جمله در حمص، لاذقیه، درعا و عین السودا چقدر است. گزارش های دیپلماتیک حاکی از آن است که نیروهای واکنش سریع روسیه به سوریه رسیده اند و در پایگاهی در نزدیک شهر دمشق مستقر شده اند و جبهه گرفته اند. روشن است که تحرکات نظامی روسیه در سوریه در روزهای اخیر شدت گرفته است، تا آن جا که جان کری، وزیر امور خارجه امریکا با سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه تلفنی تماس گرفت و مراتب نگرانی واشنگتن را از تحرکات جدید روسیه در سوریه اعلام کرد. سیاستمداران غربی و همچنین اسرائیلی بعید می دانند که مسکو از قبل ایالات متحده را در جریان افزایش فعالیت های نظامی اش در سوریه قرار داده باشد. در همین رابطه شبکه های اجتماعی روسی تصاویری از نظامیان روسیه در جبهه های جنگ سوریه منتشر کرده اند. روزنامه الاخبار نیز شنبه گذشته اطلاع یافت که جنگنده های مدرن روسیه پروازهای جنگی ای را بر فراز آسمان شهر ادلب، شهری که تحت کنترل تروریست ها است، انجام داده است. یک منبع میدانی در این باره می گوید: «معادلات میدانی در مورد سلاح های هوایی تغییر کرده است، ما پیش از این به 50 درصد مطالبات برای حمله به اهداف تروریست ها می توانستیم پاسخگو باشیم اما با تحولات اخیری که پیش آمده توانایی نیروی هوایی سوریه دو برابر شده و می تواند به اهداف بیشتری حمله کند.» در حال حاضر ارتش روسیه تصاویر ماهواره ای از جبهه های جنگ و مناطقی که شبکه های تروریستی به اشغال خود در آورده اند در اختیار همتای سوری اش قرار می دهد. ارتش سرخ جنگ را آغاز کرده است، اما این بار در کنار ملت سوریه و در دفاع از آنها در جنگ با تروریسم. اما تحولات استراتژیک اخیر زاییده هفته های اخیر نیست، بلکه به ابتدای بهار امسال باز می گردد، زمانی که بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه در دیدار با رسانه های روسی تایید کرد که به زودی پایگاه نظامی روسی جدیدی در سواحل سوریه راه اندازی خواهد شد. بشار اسد همچنین گفت: «ضروری است نوعی از توازن به وجود آید، از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی این توازن مفقود شده، الآن وقت آن است این توازن احیا شود. ما از گسترش حضور روسیه در دریای مدیترانه به خصوص در سواحل سوریه استقبال می کنیم.» در همین رابطه گفته می شود ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه شخصا گزارش های میدانی فعالیت های ارتش سرخ در سوریه را می خواند و پیگیری می کند. او همچنین شخصا موضوع توسعه پایگاه دریایی روسیه در طرطوس را دنبال می کند. قرار است این پایگاه بزرگترین پایگاه نظامی روسیه در خارج از فدراسیون روسیه باشد. اما او به فکر پاسخ مثبت دادن به تقاضای دیگر اسد مبنی بر راه اندازی پایگاه نظامی جدیدی از سوی روسیه در مناطق دیگری از خاک سوریه نیز هست. اما گزارش ها حاکی از آن است که ولادیمیر پوتین در حقیقت زمانی تصمیم به افزایش فعالیت های نظامی روسیه در سوریه گرفت که دید ارتش سوریه رو به تضعیف است و داعش به نزدیکی های دمشق رسیده است. برای همین تصمیم گرفت دست به کار شود و خود وارد میدان مبارزه علیه تروریست ها در خاک سوریه شود. بسیاری می گویند که ورود روسیه به میدان جنگ سوریه و آغاز معادله ای جدید در این کشور با استقبال میانه روهای ایران مواجه شده است، اگر چه می گویند تندروها چندان از این دخالت روسیه دل خوشی ندارند. اما از نگاه بشار اسد ایران و روسیه هر دو در یک مسیر قرار دارند و هر دو از آن دفاع می کنند، برای همین تفاوت چندانی میان ورود نیروهای نظامی روسیه و حمایت روسی از خود با حمایت ایران نمی بیند. روسیه با ورود به جنگ سوریه پیام های متعددی را به طرف های خود می رساند. بارزترین گیرندگان این پیام اسرائیل و ترکیه هستند. روسیه به این ترتیب به آنها هشدار می دهد "حق ندارید در امور داخلی سوریه دخالت کنید." به نظر می رسد اسرائیل قبل از این که رسما این پیام به آن ارسال شود فحوای پیام را دریافت کرده است. اما ترکیه به خصوص با وجود اردوغان ممکن است کمی لجبازی از خود نشان دهد و در راه معادله جدیدی که روس ها می خواهند پیاده کنند، سنگ اندازی کند. اما ترکیه خوب می داند که چندان هم آزادی عمل ندارد، تنگنایی که با اعتراض های کردهای ترکیه برای او به وجود آمده چندان جای مانوری برای او باقی نمی ماند. اسرائیل به ناچار مجبور است با واقعیت کنار بیاید، هر چه باشد بهتر از این است که قضیه جولان اشغالی به روی میز دستور العمل جامعه جهانی بیاید. از لحاظ سیاسی نیز مسکو این پیام را به همه طرف ها می رساند که راه حل سیاسی در سوریه نزدیک است. اما با دستورالعملی که خود تجویز می کند، زیر نظر مصر و بعد از پایان دادن به جنگ با تروریسم و گروه های مسلح در سوریه. ایران موافقت خود را با ورود مصر به معادله سوریه اعلام کرده است. به این ترتیب ترکیه منزوی می شود و عربستان نیز مجبور می شود میان آشتی در سوریه و یمن (هر دو با هم) یا انزوا و فروپاشی یکی را برگزیند. دیپلماسی ایرانی   لینک منبع ؟

اون تانکها فقط نقش پشتیبان دارن ، نبرد اصلی بین خود یمنی ها هست ، نکته ای که شما ازش غافل هستی